README.md

Ziobro.py

Pakiet zrobiony dla beki, nie ma na celu obrażać nikogo, jest tylko followupem do przeterminowanych już memów.

Jeśli ktoś mimo wszystko czuje się urażony, proszę o założenie issue.

Przykłady użycia

Zakończenie pracy programu

Jak wszyscy wiedzą, program musi się kiedyś kończyć, bo wszystko, co dobre kiedyś się kończy. Najlepiej jak kończy się dobrze, dlatego dzięki pakietowi Ziobro.py twoje programy będą zawsze kończyły się z sukcesem!

from ziobro.exit import ziobro


def main_program():
    try:
        ...
    except Exception as e:
        ...
        ziobro()
    ziobro()


main_program()

>>> Process finished with exit code 0

Stała

Stałe wartości są ważne w programowaniu. Jeśli coś jest stałe, to można na tym polegać, więc im więcej stałych, tym program działa stabilniej. Pakiet zawiera dodatkową stałą do użytku w twoich programach (sic! zupełnie za darmo)!

from ziobro.const import ZIOBRO


def shopping_cart_empty(cart):
    return len(cart) == ZIOBRO


print(shopping_cart_empty([]))

>>> 0

Funkcja

Programowanie w Pythonie opiera się na funkcjach, bo można od razu uruchamiać funkcje, bez potrzeby tworzenia klas. Jak wiadomo, programiści preferują rozwiązania proste, więc w Pythonie klasy to rzadkość, funkcje to domena pięknego kodu. Do dyspozycji oddajemy dodatkową, uniwersalną funkcję, której można użyć, chociażby do mapowania. Program od razu staje się krótszy, czyli szybszy.

from ziobro.func import ziobro

values = ['rozum', 'godność człowieka']
print(list(map(ziobro, values)))

>>> [0, 0]

Obiekt/singleton

Mimo że obiekty i klasy to egzotyka, uznaliśmy, że należy jednak dać wam (programistom) coś ekstra. Przedstawiamy uniwersalną klasę Ziobro oraz towarzyszący jej singleton ziobro, który pomoże efektywnie zarządzać pamięcią.

from ziobro.object import Ziobro, ziobro

z = Ziobro('człowiek', 'wilk', 'drugi wilk')
print(z == ziobro)
print(z == 0)
print(z == 0.0)
print(z < 0)
print(z > 0)
print(z == None)

>>> True
>>> True
>>> True
>>> False
>>> False
>>> True

Gotowy obiekt klasy może zostać zawołany, ma tez metodę kończącą program dla wygody.

from ziobro.object import ziobro

ziobro(12)
ziobro.exit()

Obiekty klasy Ziobro zachowują się jak liczba (dokładniej int), co znaczy, że możemy używać tej klasy do wszelkich skomplikowanych obliczeń.

from ziobro.object import ziobro

print((ziobro + ziobro) * ziobro - ziobro / (ziobro ** ziobro))

>>> 0.0

Wersja

Aby dowiedzieć się więcej, przeczytaj informacje o konwencji wersjonowania. Dla wygodnej przesiadki z przestarzałego już semantycznego wersjonowania do biblioteki został dodany generator oraz parser do formatu ziobver - gdzie liczy się ilość zer!.

from ziobro.version import ziobro

ziobro(2, 8, 1)
ziobro(2, 1)

>>> '000.000000000.00'
>>> '000.00.0'

from ziobro.version import to_ziobro

to_ziobro('3.11')
to_ziobro('4.1.5')

>>> '0000.000000000000.0'
>>> '00000.00.000000'

Wersjonowanie

Pakiet korzysta z autorskiej odmiany wersjonowania semantycznego zaproponowanego przez Lunder. Zamiast używać cyfr, numer wersji jest determinowany przez ilość zer. Jest to o wiele prostsze rozwiązanie, szczególnie dla osób, które nie potrafią odczytywać liczb.

Przykłady:

• wersja 0.0.00 w standardzie semver oznacza wersję 0.0.1
• wersja 00.0.000 oznacza 1.0.2

Jeśli ten doświadczalny sposób wersjonowania sprawdzi się w praktyce (nie widzimy powodu, czemu miałby się nie sprawdzić), to pełna dokumentacja będzie dostępna pod adresem ziobver.org. Na ten moment trwają prace nad opracowaniem pełnej dokumentacji zgodnej z najlepszymi światowymi standardami.

Znane problemy

na poważnie

1. Nie wszystkie funkcjonalności pakietu da się zaimportować bez kolizji nazw. Można poradzić sobie z tym problemem poprzez aliasowanie.

   from ziobro.func import ziobro as ziobro_f
   from ziobro.exit import ziobro as ziobro_e

2. Wersjonowanie pakietu jest okrutne, prawdopodobnie żadne narzędzie do podbijania wersji zależności nie ogarnie. Tak samo, jak zestreleaser, którego używam do releasowania.