Kotlin-Hilt

Hilt ile Dependency Injection

Dependency Injection(DI), programlamada yaygın olarak kullanılan ve bir sınıfın bağlı olduğu nesnelerin bağımlılıklarının sağlandığı bir design patterndir ve Android uygulama geliştirmede sıklıkla kullanılır.

DI ilkelerini takip ederek ;

• test edilebilir
• okunabilir
• kolaylıkla yeni özellikler eklenebilir ve iyi bir mimari altyapıya sahip uygulamalar çıkarılabilir.

Android uygulama geliştirirken oluşturulan classlar birçok bağımlılığa sahip olabilir. Bu bağımlılıkları azaltmak için bir DI frameworküne ihtiyaç vardır. Genellikle ilk akla gelen Google’ın geliştirmiş olduğu Dagger frameworküdür. Son zamanlarda geliştiricilerin Dagger alternatiflerine yöneldikleri görülmektedir. Tam bu esnada Google Android ekibi, Jetpack içerisine daha kolay kullanıma sahip ve Dagger üstüne inşa edilen Hilt kütüphanesini bizlere sundu.

Hilt

Hilt, Jetpack içerisine dahil edilen ve Android uygulamalarda DI için kullanılması önerilen ve Dagger üzerine inşa edilen bir kütüphanedir

Hilt Kullanımı

Önce proje düzeyindeki build.gradle dosyanızı açın ve dependecies bloğunun içine ekleyin.

 def hilt_version = "2.28-alpha"
 classpath "com.android.tools.build:gradle:7.0.4"
 classpath "org.jetbrains.kotlin:kotlin-gradle-plugin:1.5.20"
 classpath "com.google.dagger:hilt-android-gradle-plugin:$hilt_version"

Plugin kısmına da aşağıdaki id ekleyelim.

  id 'dagger.hilt.android.plugin'

app gradle

    // DAGGER HILT
    implementation "com.google.dagger:hilt-android:2.35.1"
    kapt "com.google.dagger:hilt-compiler:2.35.1"

    // RETROFIT
    implementation "com.squareup.retrofit2:retrofit:2.9.0"
    implementation "com.squareup.retrofit2:converter-gson:2.9.0"
    implementation "com.squareup.retrofit2:adapter-rxjava3:2.9.0"
    implementation "com.squareup.okhttp3:logging-interceptor:4.9.0"

    // RX JAVA
    implementation "io.reactivex.rxjava3:rxandroid:3.0.0"

Hilt Örnek Kullanımı

1.Öncelikle Hilt'in kod oluşturmasını tetiklemek için @HiltAndroidApp annotation'unu ekleyelim.

 @HiltAndroidApp
class MyApplication : Application() {
}

2.Manifeste gidip Applicationı eklemem gerekiyor.

    <application
        android:name=".MyApplication"

3.@AndroidEntryPoint , nerde kullanacaksam onun başında bunu eklemem gerekiyor.

//Giriş noktası, burda enjeksiyonlar yapılacak
@AndroidEntryPoint
class MainActivity : AppCompatActivity() 

• 2 tane injection çeşidimiz vardır.
  • Field injection
  • Constructor injection

Ben uygulamamda initaliaze etmeden sing() metoduna erişmek istiyorum. Bunun için sınıftan bir nesne oluşturdum.@Inject kullanacağım.

    //Field Injection
    @Inject
    lateinit var lars : Musician

Musician sınıfına da giderek constructor ınject yapmam gerekiyor.

class Musician
    //Constructor Injection
    @Inject
   constructor (instrument: Instrument , band: Band) 

Instrument ve band sınıflarına giderek onları da inject yapmam gerekiyor.

class Band @Inject constructor() {
}

class Instrument @Inject constructor() {
}

Scope

• Oluşturduğumuz enjeksiyonun ne zaman nerede geçerli olacağını söylüyor.

• Generated Componenet - Hiltteki oluşturulmuş karşılığıdır.
• Scope - Kapsamları vardır.

Yukarıdan aşağı doğru gittikçe kapsam daralıyor. Aşağıdan yukarıya gittikçe de kapsam genişliyor. En yukarda uygulama kapsamı vardır.

Musician sınıfıma gelerek kapsam atayabiliyorum. @Singleton diyebilirim.

En yukardaki bütün uygulama açık olduğu sürece yaşayacak bir kapsamda bunu oluşturuyor. View dersem sadece görünüm gözüktüğü sürece anlamına geliyor.

Modüller

@Binds @Provides

• Interfacelerde karşımıza çıkıyor.
• Projemizde örnek olması için bir interface oluşturuyoruz.
• Ve bunu kullanacağımız bir sınıf oluşturalım.

  class InterfaceImplementor @Inject constructor(): MyInterface 

• Başka bir sınıf oluşturacağım. Bu sınıfımın içerisinde , InterfaceImplementor dediğim sınıf bir constructor injekstiona tabi tutulacak.

class ClassExample
@Inject constructor(private val myInterfaceImplementor : MyInterface)

• Ben burda interfacein kendisini döndürmek istiyorum.

    fun myFunction() : String{

        return "Working ${myInterfaceImplementor.myPrintFunction()}"
    }

• Arayüzümün içindeki printfunction metodunu InterfaceImplementor classının içerisinde uyguluyorum. Interfaceden direk olarak nesne üretemeyeceğim için bir classa ihtiyaç duyuyorum. Bunu çalıştırdığımızda hata alacağız. Bunun için @Binds ve @Providers kullanmam gerekiyor.

@Binds

//InstallIn modüllere koymamız gerekiyor.Burdada scope belirtebiliyoruz.Application seviyesinde çağırılacağını söyleyebiliyoruz.
//ApplicationComponent yaparsak diğer tarafıda Singleton yapmamız lazım.

@InstallIn(ApplicationComponent::class)
@Module
abstract class MyModule(){
      @Singleton
      @Binds
      abstract fun bindingFunction(myImplementor: InterfaceImplementor ) : MyInterface


}

@Provides

@InstallIn(ApplicationComponent::class)
@Module
class myClass(){
    
    @Singleton
    @Provides
    fun providerFunction() : MyInterface{

        return InterfaceImplementor()
    }

    //Interface döndüreceğimizi söylüyoruz.
    //Interface uygulayan bir sınıf döndüreceğiniz söylüyoruz. InterfaceImplementor sınıfından bir nesne.

}

• Provides kullanmanın avantajı : Dış kütüphanelerle çalışırken çok daha kullanışlıdır. Gson gibi.

    @Singleton
    @Provides
    fun gsonProvides() : Gson{
        return Gson()
    }