-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-al7b29_alalal-h00519.xml
224 lines (224 loc) · 14 KB
/
cod-al7b29_alalal-h00519.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?>
<?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?>
<TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Articulus 9</title>
<author ref="#Albert">Albertus Magnus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Articulus 9</title>
<date when="2022-06-21">June 21, 2022</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="Be" n="cod-al7b29">Paris 1894, v. 29</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0"
url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2022-06-21" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#Be" n="480"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="alalal-h00519"><!-- l4d15a9 -->
<head xml:id="alalal-h00519-Hd1e99">Articulus 9</head>
<head xml:id="alalal-h00519-Hd1e101" type="question-title">An satisfaciens in peccate mortali
satisfecerit ?</head>
<p xml:id="alalal-h00519-d1e104">
<lb ed="#Be" n="58"/>ARTICULUS IX.
<lb ed="#Be" n="59"/>An satisfaciens in peccate mortali
satis<lb break="no" ed="#Be" n="60"/>fecerit ?
</p>
<p xml:id="alalal-h00519-d1e113">
<lb ed="#Be" n="61"/>Deinde queritur de hoc quod dicit,
<lb ed="#Be" n="62"/>ibi, B, § 2, in fine: <quote xml:id="alalal-h00519-Qd1e119"> Longe videtur
<lb ed="#Be" n="63"/>hoc a ratione, et Ecclesiae consuetudine :
<lb ed="#Be" n="64"/>que pro eodem peccato, nisi reiteretur,
<lb ed="#Be" n="65"/>nulli bis poenitentiam emponit. </quote>
</p>
<p xml:id="alalal-h00519-d1e129">
<lb ed="#Be" n="66"/>Videtur enim, quod Keclesia ei non
<lb ed="#Be" n="67"/>injungit aliam poenitentiam sicut et isti
<lb ed="#Be" n="68"/>dicunt.
</p>
<p xml:id="alalal-h00519-d1e139">
<lb ed="#Be" n="69"/>i. Ponamus enim, quod sacerdos
in<lb break="no" ed="#Be" n="70"/>junxerit alicui, quod iret ultra mare, vel
<lb ed="#Be" n="71"/>quod daret centum marcas argenti: et
<lb ed="#Be" n="72"/>periiciat iter, vel det argentum in
mor<lb break="no" ed="#Be" n="73"/>tali peccato, Ecclesia ei non injungit ut
<lb ed="#Be" n="74"/>iterum hoc faciat: ergo ipse est
absolu<lb break="no" ed="#Be" n="75"/>tus: ergo explevit poenitentiam: ergo
<lb ed="#Be" n="76"/>non tenebatur hoc facere in charitate.
</p>
<p xml:id="alalal-h00519-d1e159">
<lb ed="#Be" n="77"/>2. Item, Precepta Dei non includunt
<lb ed="#Be" n="78"/>gratiam, ut multi dicunt: quia non pre-
<pb ed="#Be" n="481"/>
<cb ed="#Be" n="a"/>
<lb ed="#Be" n="1"/>cipitur nisi actus: ergo sacerdos non
in<lb break="no" ed="#Be" n="2"/>tendit, quod perficiat poenitentiam
exi<lb break="no" ed="#Be" n="3"/>stens in charitate : si ergo non existens in
<lb ed="#Be" n="4"/>charitate hoc impleat, videbitur esse
ab<lb break="no" ed="#Be" n="5"/>solutus.
</p>
<p xml:id="alalal-h00519-d1e181">
<lb ed="#Be" n="6"/>Sonurio. Credimus, quod si aliquis in
<lb ed="#Be" n="7"/>peceato existens, solvat quod injunctam
<lb ed="#Be" n="8"/>est, non oportet, quod postquam
pceni<lb break="no" ed="#Be" n="9"/>tuerit, iterum solvat: sed tamen
opor<lb break="no" ed="#Be" n="10"/>tet quod conteratur, et confiteatur,
<lb ed="#Be" n="11"/>et satisfaciat de eo quod non fecit
in<lb break="no" ed="#Be" n="12"/>junctum co modo quo debuit. Non ergo
<lb ed="#Be" n="13"/>proprie satisfecit, ut videtur: quia con=
<lb ed="#Be" n="14"/>tritio et satisfactio respiciunt peccati
di<lb break="no" ed="#Be" n="15"/>missionem quantum ad essentiam, pro
<lb ed="#Be" n="16"/>qua dimissione debet homo fieri gratus
<lb ed="#Be" n="17"/>Deo: et ideo non possunt fieri sine cha-
<cb ed="#Be" n="b"/>
<lb ed="#Be" n="18"/>ritate: sed differunt, quia contritio non
<lb ed="#Be" n="19"/>solum fit in charitate, sed ex charitate,
<lb ed="#Be" n="20"/>cum per eam deleatur culpa, ad cujus
<lb ed="#Be" n="21"/>deletionem exigitur motus liberi
arbi<lb break="no" ed="#Be" n="22"/>trii informatus gratia. Sed licet necesse
<lb ed="#Be" n="23"/>sit quod satisfactio sit in charitate, non
<lb ed="#Be" n="24"/>tamen necesse est quod semper fiat ex
<lb ed="#Be" n="25"/>charitate. Sed confessio non respicit
di<lb break="no" ed="#Be" n="26"/>missionem peccati per se, sed solum
dis<lb break="no" ed="#Be" n="27"/>positionem ad dimissionem culpe, quia
<lb ed="#Be" n="28"/>fit ministro Ecclesia, ut cognoscat quanta
<lb ed="#Be" n="29"/>et quae sit culpa, ut sic injungat poenam
<lb ed="#Be" n="30"/>debitam. Ideo in peccato existens potest
<lb ed="#Be" n="31"/>solvere debitum, sed non satisfacere :
<lb ed="#Be" n="32"/>guia solutio tantum respicil quantitatem
<lb ed="#Be" n="33"/>debiti, sed satisfactio hance respicit, et
<lb ed="#Be" n="34"/>adhuc dicit ut fiat secundum voluntatem
<lb ed="#Be" n="35"/>beneplaciti ejus cui fit.
</p>
<p xml:id="alalal-h00519-d1e251">
<lb ed="#Be" n="36"/>C. Quomodo accipienda sunt premissa ?
</p>
<p xml:id="alalal-h00519-d1e256">
<lb ed="#Be" n="37"/>His responderi potest sic, Hlud Gregorii : <quote xml:id="alalal-h00519-Qd1e260"> Pluit Dominus, etc., </quote>
</p>
<p xml:id="alalal-h00519-d1e263">
<lb ed="#Be" n="38"/>non ad criminis veniam, sed ad operis pravi desertionem
referen<lb break="no" ed="#Be" n="39"/>dum est: ut ideo pars civitatis dicatur complui, quia ab actu et
de<lb break="no" ed="#Be" n="40"/>lectatione peccati cui ante serviebat, modo cessat : non quod ejus
<lb ed="#Be" n="41"/>veniam habeat. Vocaturque pluvia illa talis continentia qua ab
<lb ed="#Be" n="42"/>opere peccati revocatur : quia ex fonte gratia Dei id cordi instillatur,
<lb ed="#Be" n="43"/>ut vel sic paulatim ad poenitentiam veniat: vel eo minus a Deo
punia<lb break="no" ed="#Be" n="44"/>tur qui diuturniori delectatione et actu peccati majus sibi
accumulas<lb break="no" ed="#Be" n="45"/>set tormentum. Si vero ad indulgentiam reatus pluvia referatur,
Evangeli<lb break="no" ed="#Be" n="46"/>ce sententive contraire videbitur *. Si enim propter misericordiam qua quis
<lb ed="#Be" n="47"/>proximo suo non miseretur, etiam quae dimissa sunt, replicantur ad
po<lb break="no" ed="#Be" n="48"/>nam: multo magis qua nondum sunt dimissa propter odium fraternum ad
<lb ed="#Be" n="49"/>ponam reservari probantur. Et si ille qui arbiter sue voluntatis
conslitu<lb break="no" ed="#Be" n="50"/>tus est, non potest inchoare novam vitam, utait Augustinus, nisi pceniteat
<lb ed="#Be" n="51"/>Cum veteris vite: quomodo ad novitatem indulgentiae perveniet, qui odii
<lb ed="#Be" n="52"/>vetustatem non deposuit?
</p>
<p xml:id="alalal-h00519-d1e299">
<pb ed="#Be" n="482"/>
<cb ed="#Be" n="a"/>
<lb ed="#Be" n="1"/>Illud etiam quod <name xml:id="alalal-h00519-Nd1e307">Ambrosius</name> ait: <quote xml:id="alalal-h00519-Qd1e309"> Et si fides desit, poena satisfacit,
<lb ed="#Be" n="2"/>etc., </quote> non de fide intelligitur, qua creditur in Deum, sed de consciep.
<lb ed="#Be" n="3"/>tia delicti. Deest enim fides, cum conscientia peccati non subest. Nam cum
<lb ed="#Be" n="4"/>delicta omnia nemo intelligat, est aliquando in homine peccatum Cujus
<lb ed="#Be" n="5"/>non habet conscientiam. Unde Apostolus : <quote xml:id="alalal-h00519-Qd1e321">Nthil mihi conscius sum, seq
<lb ed="#Be" n="6"/>nonin hoc justificatus sum</quote>. Cum ergo quis flagellatur pro peccato Cujus
<lb ed="#Be" n="7"/>non est conscius, si patienter fert poenam et humiliter amplectitur,
cogi<lb break="no" ed="#Be" n="8"/>tans se forte peccatum habere quod non intelligit, et pro eo puniri a Deo,
<lb ed="#Be" n="9"/>poena illa satisfacit et relevat gravatum. Ad hoc autem quod objicitur de
<lb ed="#Be" n="10"/>satisfactione illa : si satisfactio non fuit, iterum imponenda est. Si vero ite.
<lb ed="#Be" n="11"/>rum imponenda non est, satisfactio fuit: et si satisfactio fuilt, veniam
im<lb break="no" ed="#Be" n="12"/>petravit. Responderi potest satisfactionem ideo non fuisse, quia ille dignos
<lb ed="#Be" n="13"/>fructus poenitentia non fecit. Est enim satisfactio poenitentia, ut ait
Ay<lb break="no" ed="#Be" n="14"/>gustinus, peccatorum causas excidere, nec suggestionibus' eorum aditum
<lb ed="#Be" n="15"/>indulgere *. Item, Sane qui scelerate vivunt, nec curant talem vitam
mo<lb break="no" ed="#Be" n="16"/>resque corrigere, et inter ipsa facinora sua eleemosynas frequentare non
<lb ed="#Be" n="17"/>cessant : frustra ideo sibi blandiuntur, quia Dominus ait: Date
eleemosy<lb break="no" ed="#Be" n="18"/>nam : et ecce omnia munda sunt vobis *. Hoc enim quam late pateat non
<lb ed="#Be" n="19"/>intelligunt. Multa enim sunt genera eleemosynarum : quae cum facimus,
<lb ed="#Be" n="20"/>adjuvamur. Non solum qui dat esurienti cibum, sitienti potum, et
hujus<lb break="no" ed="#Be" n="21"/>modi : sed etiam qui dat veniam petenti, eleemosynam dat: et qui
emen<lb break="no" ed="#Be" n="22"/>dat verbere in quem potestas datur vel coercet aliqua disciplina, vel orat
<lb ed="#Be" n="23"/>ut ei peccatum dimittatur, eleemosynam dat : quia misericordiam prestat.
<lb ed="#Be" n="24"/>Multa enim bene * prastantur invitis, quando eorum consulitur utilitati et
<lb ed="#Be" n="25"/>non voluntati : sed ea major est qua ex corde dimittimus quod in nobis
<lb ed="#Be" n="26"/>quisque peccavit °. Minus enim magnum est erga eum esse benevolum qui
<lb ed="#Be" n="27"/>tibi nihil mali fecit. [lud multo grandius ut tuum etiam inimicum diligas,
<lb ed="#Be" n="28"/>et ei qui tibi malum vult, et si potest facit, semper bonum velis faciasque
<lb ed="#Be" n="29"/>quod possis. Quod ergo Dominus ait : Date eleemosynam ;: et omnia munda
<lb ed="#Be" n="30"/>sunt vobis : itane intellecturi sumus, ut non credentibusin Christum
mun<lb break="no" ed="#Be" n="31"/>da sint omnia, sieleemosynas istas dederint ? Qui enim vult ordinate
elee<lb break="no" ed="#Be" n="32"/>mosynam dare, a se debet primum ° incipere, et eam primum sibi dare.
<lb ed="#Be" n="33"/>Est enim eleemosyna opus misericordie : verissimeque dictum est,
<pb ed="#Be" n="483"/>
<cb ed="#Be" n="a"/>
<lb ed="#Be" n="1"/>Miserere anime luxe placens Deo +. Non ergo se fallant, qui per
eleemosy<lb break="no" ed="#Be" n="2"/>nas largissimas fructuum suorum vel pecunie impunitatem se emere e&
sti<lb break="no" ed="#Be" n="3"/>mant, in peccatis permanentes : quae ita diligunt, ut in eis optent versari.
<lb ed="#Be" n="4"/>Qui autem diligit iniquilatem, odit animam suam*: et qui odit animam
<lb ed="#Be" n="5"/>suam, non est misericors ei, sed crudelis. Diligendo quippe eam secundum
<lb ed="#Be" n="6"/>seculum, odit eam secundum Deum. Si ergo vult ei dare eleemosynam per
<lb ed="#Be" n="7"/>quam fit munda, odiat eam secundum seculum, et diligateam secundum
<lb ed="#Be" n="8"/>Deum. Hac eleemosyna, quam sibi homo primitus debet, mundantur
inte<lb break="no" ed="#Be" n="9"/>riora. Ad quod hortans Christus ait: Mundate quae intus sunt *. Immundis
<lb ed="#Be" n="10"/>enim nihil est mundum : sed polluta sunt eorum mens et conscientia, ut
<lb ed="#Be" n="11"/>ait Apostolus . Immundi vero suntomnes, quos non mundat fides, qua
<lb ed="#Be" n="12"/>creditur in Christum : de qua scriptum est, Mundans fide corda eorum +.
<lb ed="#Be" n="13"/>Sed ne istas eleemosynas quae fiunt de fructibus terre, respuere Christus
<lb ed="#Be" n="14"/>videretur: Hac, inquit, oportuit facere, scilicet judicium, et charitatem
<lb ed="#Be" n="15"/>Dei : et clla non omittere *, id est, eleemosynas fructuum terrenorum.
</p>
<p xml:id="alalal-h00519-d1e422">
<lb ed="#Be" n="16"/>Ex his datur intelligi, quod in peccato mortali permanentes, etsi
eleemo<lb break="no" ed="#Be" n="17"/>synas largas faciant, non tamen per eas satisfaciunt: quia inordinate
<lb ed="#Be" n="18"/>agunt, dum a se non incipiunt. Nee proprie dicitur eleemosyna tale opus,
<lb ed="#Be" n="19"/>dum sibiipsis crudeles existunt, non placentes Deo. Non ergo dicenda
<lb ed="#Be" n="20"/>est illa peccati satisfactio, quam quis agit pro uno peccato, dum perdurat in
<lb ed="#Be" n="21"/>allero. Quia nihil prodest jejunare, et orare, et alia bona agere, nisi mens
<lb ed="#Be" n="22"/>revocetur a peccato: et si aliquando conversus tacitum péccatum sacerdoti
<lb ed="#Be" n="23"/>fuerit confessus, de utroque imponenda est ei satisfactio : quia de primo
<lb ed="#Be" n="24"/>condigne non satisfecit.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>