-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d1e12752.xml
195 lines (195 loc) · 14.1 KB
/
bb-d1e12752.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>III, D. 14, A. 1, Q. 1</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="CO">Calix O'Hara</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>III, D. 14, A. 1, Q. 1</title>
<date when="2019-01-03">January 03, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt> <authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-01-03" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d1e12752">
<head xml:id="bb-d1e12752-Hd1e119">III, D. 14, A. 1, Q. 1</head>
<head xml:id="bb-d1e12752-Hd1e122" type="question-title">Utrum anima Christi cognoscat Verbum alia cognitione quam illa quae
est ipsum Verbum.</head>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e125">Circa primum sic proceditur et quaeritur, utrum anima Christi cognoscat Verbum cognitione
alia quam illa quae est ipsum Verbum.</p>
<div xml:id="bb-d1e12752-Dd1e128" type="rationes-principales">
<head xml:id="bb-d1e12752-Hd1e130">Rationes Principales</head>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e133">Et quod cognoscatur Verbum ab illa anima sine alia sapientia media, videtur. Quia Verbum
increatum non tantum est sapientia, sed etiam fons sapientiae, sicut dicitur 1, 5
Ecclesiastici ; sed sapientia unita animae non cognoscitur mediante alia, quia sic esset
abire in infinitum : cum ergo Verbum, quod est sapientia, sit animae Christi unitum, videtur
quod se ipso cognoscatur et non per aliquem habitum medium.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e136">Item, ad cognitionem naturae nihil plus requiritur nisi cognoscens et cognoscibile et unio
unius ad alterum ; sed Verbum increatum unitur ipsi animae Christi omnino immediate : ergo
videtur quod sicut se ipso unitur, ita se ipso absque medio ab anima Christi
cognoscatur.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e139">Item, aeque intimum vel magis est Verbum unitum ipsi animae sicut anima sibi vel sicut
aliquis habitus qui sit in anima ; sed anima Christi cognoscit se ipsam per sui essentiam,
cognoscit etiam habitus qui sunt in ipsa se ipsis, non per medium : ergo pari ratione et
Verbum sibi unitum.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e142">Item, natura humana in Christo unita est Verbo in unitatem personae et hypostasis. Ergo,
cum talis unio faciat communicationem proprietatum, eodem modo cognoscit Christus homo ipsum
Verbum increatum, quo Verbum cognoscit se ipsum ; sed Verbum cognoscit se ipsum non per
aliquem habitum medium : ergo et Christus homo. Sed nihil scit Christus nisi quantum ad
animam secundum humanam naturam : ergo anima Christi cognoscit ipsum Verbum per sapientiam,
quae est Verbum.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e146">Sed contra : Sapientia sive cognitio est perfectio intellectus et illud quo intellectus
cognoscit formaliter ; sed Verbum increatum non potest uniri animae sicut perfectio
perfectibili : ergo necesse est quod praeter sapientiam, quae est ipsum Verbum, anima
Christi habeat habitum creatum sive ad cognoscendum Verbum sive aliud.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e149">Item, Deus est intimus omni animae et praesentissimus, non tamen ab omnibus videtur, sed
solum a Beatis ; hoc autem non est propter diversitatem a parte cogniti : ergo propter
diversitatem a parte cognoscentium. Ergo, si hoc est per aliquid eis datum, videtur ergo
quod ad hoc quod anima cognoscat Deum necesse sit aliquod lumen creatum ei infundi quod sit
in una et non in alia : ergo videtur quod anima Christi Verbum sibi unitum cognoscat per
alicuius creati luminis adminiculum.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e152">Item, quamvis Verbum increatum sit unitum oculo Christi et omnibus partibus corporis, non
tamen cognoscitur ab oculo, et hoc quia non est in eo dispositio ad cognoscendum rem
spiritualem. Ergo pari ratione, quantumcumque Verbum increatum uniatur animae Christi, nisi
anima sit disposita ad videndum Deum per lumen, quod ipsam faciat deiformem, nunquam ipsum
intuebitur : ergo videtur quod Verbum increatum cognoscat per habitum medium.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e155">Item, quanto Deus clarius videtur, tanto necesse est oculum esse magis dispositum ; sed
anima Christi clarissime super omnes creaturas videt Verbum sibi unitum : ergo necesse est
intellectum eius esse maxime dispositum ad hoc. Sed non potest ad hoc disponi nisi per
aliquem habitum medium : ergo etc.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e12752-Dd1e159">
<head xml:id="bb-d1e12752-Hd1e161">Conclusio</head>
<head xml:id="bb-d1e12752-Hd1e164" type="question-title">Cognitio, qua mediante Christi anima cognoscit Verbum sibi unitum,
non est ipsum Verbum, sed effectus Verbi et quid creatum.</head>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e167">Respondeo : Ad praedictorum intelligentiam est notandum quod, cum quaeritur, utrum cognitio
qua anima Christi cognoscit Verbum sibi unitum, sit ipsum Verbum an aliquid creatum, si
intelligatur de cognitione actu, absque dubio certum est quod est alia, quia haec coepit
esse et est actus animae et ab anima ; Verbum autem est aeternum et non est ab anima, sed a
Deo. Si autem cognitio dicatur quo mediante cognoscimus, sic fuit diversitas opinantium.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e170">Quidam enim voluerunt dicere quod non solum in Christo, verum etiam in omnibus aliis
Beatis, sapientia qua cognoscunt Deum est sapientia aeterna ; et isti etiam ponunt quod
dilectio illa qua Deum diligunt Sancti et Beati sit ipse Spiritus Sanctus. Pro inconvenienti
enim habent quod illa sapientia vel dilectio sit accidens et non substantia, cum sit
nobilior anima. Item, pro inconvenienti habent quod illa sapientia et dilectio faciat animam
cognoscere et amare, et ipsa non cognoscat et amet, cum nobilior sit res cognoscens non
cognoscente. Pro inconvenienti etiam habent quod beatitudo nostra quae est bonum supremum,
consistat in accidentibus. Sed ad haec omnia supra responsurit est, libro primo,
distinctione decima septima, et secundo, distinctione vigesima sexta. Haec etiam positio
improbata est ; unde et communis opinio tenet contrarium. Ponimus enim sapientiam creatam,
quae est habitus, et dilectionem creatam et gratiam creatam et etiam ceteras virtutes. Valde
enim absurdum esset dicete quod fides esset Deus et sps et sic de aliis virtutibus, nisi hoc
causaliter diceretur. Et ideo haec positio inter positiones extraneas numeranda est, pro eo
quod nimium recedit a via communi.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e173">Et ideo alii voluerunt dicere quod, quamvis alii homines cognoscant Verbum increatum
mediante habitu cognitionis creatae, et Christus etiam quantum ad scientiam comprehensionis,
in qua communicat cum aliis hominibus, tamen quantum ad scientiam unionis, cum habeat ipsum
Verbum sibi intime unitum, cognoscit absque omni alio habitu medio. Cum enim habeat
sapientiam increatam sibi unitam, non per medium, sed per se ipsam, cognoscere potest se
ipsa ; et hoc est solius illius animae proprium quae a Verbo est assumpta. Sola enim hunc
modum cognitionis habet sicut in ea sola reperitur excellentia talis unionis. Sed, licet
illud videatur magis probabile quam praedictum, tamen hoc a veritate deviat, si quis
intueatur. Verbum enim non unitur animae Christi in illa beata unione sicut cognoscibile
cognoscenti vel sicut habitus potentiae vel perfectio perfectibili, sed est unio in unitate
personae, quae potest esse absque cognitione, sicut pate in carne Christi, quae unita est
Verbo et tamen ipsum non cognoscit.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e177">Alium igitur modum unionis necesse est esse ad hoc quod. anima cognoscat Verbum sibi unitum
in unitatem personae ; hic autem est per assimilationem cognoscentis ad cognitum, et ita per
aliquam influentiam quae ipsam animam cognoscentem faciat Deo similem ac deiformem, et ita
per aliquem habitum ipsam animam informantem, qui quidem habitus non potest esse nisi
aliquid creatum. Nam quid increatum non potest esse ut forma ipsius animae. Et propterea
dicere oportet tertio modo quod anima Christi, sicut et animae aliorum Sanctorum, Verbum
increatum cognoscit per sapientiam creatam, quae disponit ipsarum animarum potentias
cognitivas et conformes reddit ut illud lumen aeternum cognoscant.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e180">Nec aliter potest intelligi. Quomodo enim potest anima lumen aeternum cognoscere et
claritatem summam intueri quin ipsa efficiatur clara et luminosa ? Anima autem Christi, quia
a Verbo est assumpta, maiorem habet deiformitatem, ac per hoc perfectiorem et eminentiorem
cognitionem quam aliqua anima beata per gloriam. Unde non est intelligendum quod scientia
unionis distinguatur a scientia comprehensionis, quasi non sit per aliquem habitum medium,
sed quia excellentior et amplior deiformitas et claritas collata est animae Christi ex hoc
quod Verbo unita est quam ex. hoc quod simpliciter est beata. Concedendae sunt igitur
rationes probantes quod anima Christi cognoscat Verbum cognitione aliqua formaliter, quae,
inquam, non est ipsum Verbum, sed effectus Verbi, quam, inquam, Verbum facit in anima
Christi beatissima.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e12752-Dd1e185">
<head xml:id="bb-d1e12752-Hd1e187">Ad Rationes</head>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e190">Ad illud ergo quod primo obicitur in contrarium, quod ipsum Verbum est sapientia, et
sapientia cognoscitur se ipsa, dicendum quod ipsum Verbum est sapientia qua cetera
cognoscuntur tam ipsum Verbum quam ea quae sunt ab ipso. Sed attendendum est quod ille
ablativus potest construi formaliter vel causaliter. Si formaliter, sic sapientia aeterna
est sibi ipsi ratio cognoscendi. Si causaliter, sic omnia cognoscuntur ipsa, quia facit
cetera cognosci. Formaliter autem non potest intelligi, quia non potest esse forma
cognoscentis creati nisi dicatur forma exemplaris. Et quoniam omnis actus cognoscendi
perfectus est a sapientia, non tantum effective, sed sicut a forma perficiente ipsam
substantiam cognoscentem, hinc est quod ad cognoscendum fontem sapientiae requiritur
sapientia quae de illo fonte derivatur. Nec est procedere in infinitum, quia ibi est status,
scilicet in sapientia vel scientia, quae est forma et habitus animae.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e193">Ad illud quod obicitur, quod ibi est cognoscens et cognoscibile et unio, dicendum quod non
quaecumque unio cognoscentis ad cognoscibile sufficit ad cognitionem, immo requiritur quod
uniantur per modum cognoscentis. Sicut enim in opponendo monstratum est, Deus est in omnibus
essentialiter et intimus omnibus et tamen a paucis cognoscitur ; et ideo, quamvis Verbm
increatum sit animae unitum, non tamen cognoscitur per hoc quod unitur in unitatem personae,
sed per hoc quod intellectus animae sibi unitae efficitur ei conformis per influentiam
luminis. Necesse enim est intellectum aliquo modo formari et informari ab ipso intelligibili
ad hoc quod ipsum cognoscat.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e196">Ad illud quod obicitur de anima et scientia, quod se ipsis cognoscuntur et illa quae
essenialiter sunt in anima, dicendum quod anima non dicitur cognosci se ipsa, quia ipsa sit
scientia qua cognoscit se, sed scientia se ipsa cognoscitur, quoniam ipsa est unita
potentiae cognoscenti in quantum est cognoscens. De sapientia autem increata secus est, tum
quia ipsa est supra animam cognoscentem, et ideo oportet elevari per gratiam ; tum etiam
quia talis unio non sufficit nisi alius modus unionis concurrat.</p>
<p xml:id="bb-d1e12752-d1e199">Ad illud quod obicitur de communicatione idiomatum, dicendum quod verum est quod ille homo
cognoscit Verbum sapientia increata ; sed, quamvis idiomata communicentur illi homini, non
tamen communicantur animae Christi. Nos autem non quaerimus nunc de cognitione quae detur
illi homini per idiomatum communicationem, sed quae competit secundum naturam animae a Verbo
assumptae.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>