-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d1e13958.xml
175 lines (175 loc) · 12.3 KB
/
bb-d1e13958.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>III, D. 15, A. 1, Q. 1</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="CO">Calix O'Hara</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>III, D. 15, A. 1, Q. 1</title>
<date when="2019-01-03">January 03, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt> <authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-01-03" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d1e13958">
<head xml:id="bb-d1e13958-Hd1e119">III, D. 15, A. 1, Q. 1</head>
<head xml:id="bb-d1e13958-Hd1e122" type="question-title">Utrum congruum fuerit tales defectus in Christo reperiri.</head>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e125">Circa primum sic proceditur et quaeritur, utrum congruum fuerit tales defectus in Christo
reperiri.</p>
<div xml:id="bb-d1e13958-Dd1e128" type="rationes-principales">
<head xml:id="bb-d1e13958-Hd1e130">Rationes Principales</head>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e133">Et quod sic, videtur. Ad Hebraeos 2, 11 : <quote xml:id="bb-d1e13958-Qd1e135">Debuit per omnia fratribus assimilari, ut
misericors fieret et fidelis pontifex ad Deum</quote>. Si ergo decebat Christum in se
habere illa quae faciunt ad fidelitatem et misericordiam, et haec sunt illa in quibus nobis
assimilatur secundum statum miseriae, cuiusmodi sunt defectus et poenalitates, ergo
huiusmodi in Christo reperiri debent.</p>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e139">Item, ad Hebraeos 4, 15 : <quote xml:id="bb-d1e13958-Qd1e141">Non habemus pontificem, qui non possit compati
infirmitatibus nostris, tentatum per omnia pro similitudine absque peccato</quote>. Ex
isto verbo arguitur ita : bonus pontifex debet compati his qui ignorant et errant ; sed
Christus assumpsit humanam naturam ut fieret noster pontifex : ergo debuit ea in se assumere
quae faciunt ad compassionem. Huiusmodi autem sunt defectus et poenalitates nostrae naturae
: ergo etc.</p>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e145">Item, Christus ad hoc assumpsit naturam humanam ut nobis in illa mereretur vitam aeternam,
quam primus parens nobis abstulerat ; sed meritum praecipuum consistit in tolerantia
passionum et defectuum humanorum : si ergo decuit Christum praecipuo merito mereri, decuit
per consequens huiusmodi defectus et passiones in ipso reperiri.</p>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e148">Item, ad hoc assumpsit Christus humanam naturam ut eam curaret satisfaciendo, et curando
satisfaceret ; sed praecipuum quod facit ad culpae curationem et satisfactionem est poenalis
humiliatio : ergo videtur quod decuit huiusmodi reperiri in Christo.</p>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e152">Sed contra : Sicut summae iustitiae repugnat defectus culpae, sic summae potentiae repugnat
defectus fragilitatis et impotentiae ; sed Deum summe iustum non decuit habere defectum
culpae, nec in se nec in natura assumpta : ergo pari ratiohe nec defectum poenalitatis et
impotentiae.</p>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e155">Item, sicut culpa sine poena subsequente est inordinata, sic poena sine culpa praecedente ;
sed non decet Deum facere aliquid inordinatum circa se nec circa naturam sibi unitam : ergo,
si nullam habuit culpam nec in se nec in natura sibi unita, videtur quod nullos debuit
defectus assumere neque passibilitates ad culpam consequentes secund um rectum ordinem.</p>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e158">Item, Christus assumpsit humanam naturam ad curandum eam non solum a culpa, sed etiam a
defectibus et passionibus culpam consequentibus ; sed contraria contrariis curantur, tam in
corporalibus quam in spiritualibus : ergo magis debuit assumere fortitudinem et
impassibilitatem ad curandam nostram debilitatem et infirmitatem quam defectus nostros
naturales. Et hoc est quod videtur Propheta petere, Isaiae 51, 9 : Consurge, consurge ;
induere fortitudinem brachium Domini.</p>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e161">Item, Christus venit ad pugnandum et devincendum adversarium ; sed defectus huiusmodi plus
sunt ordinati ad deficiend um quam ad vincendum, maxime cum pugnatur contra fortem
adversarium : ergo videtur quod potius tales defectus debuit Christus reicere quam in se
assumere.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e13958-Dd1e165">
<head xml:id="bb-d1e13958-Hd1e167">Conclusio</head>
<head xml:id="bb-d1e13958-Hd1e170" type="question-title">Congruum fuit, Christum assumere naturam nostram cum defectibus
passibilitatibus.</head>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e173">Respondeo : Dicendum quod absque dubio congruum fuit Christum assumere naturam nostram cum
defectibus et passibilitatibus ; et hoc triplici ex causa, principaliter videlicet propter
pretium nostrae salutis, propter exemplum virtutis et propter fulcimentum nostrae
fragilitatis.</p>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e176">Propter pretium nostrae salutis, quia proposuerat nos redimere non corruptibilibus auro et
argenta, sed pretioso sanguine suo, et animam suam ponere pro animabus nostris. Ad hoc autem
non esset idoneus nisi naturam deficientem et passibilem assumpsisset ; et propterea
defectus nostros et poenalitates debuit in se ipso habere. Alia etiam ex causa congruum fuit
hoc ipsum, videlicet propter exemplum virtutis, specialiter autem humilitatis, patientiae et
pietatis, quibus mediantibus pervenitur ad caelum, et in quibus Christus voluit nos imitari
ipsum, secundum illud Matthaei 11, 29 : Discite a me, quia mitis sum et humilis corde.
Tertia ratio est propter fulcimentum nostrae fragilitatis, ob quam natura rationalis habet
in se difficultatem ad credendum vera, et irascibilis ad sperandum ardua, et concupiscibilis
ad amandum bona. Et ideo voluit Christus non tantum nobis similari in natura, sed etiam in
defectibus et poenalitatibus, ut, manifestando in se veritatem humanae naturae, praeberet
fulcimentum nostrae rationali ad credendum ; ostendendo nihilominus immensitatem suae
misericordiae per susceptionem nostrae miseriae, praeberet irascibili fulcimentum ad
sperandum ; ostendendo magnitudinem suae benevolentiae, praeberet concupiscibili
incitamentum ad se amandum. Et ideo, licet incongruum videatur huiusmodi defectus reperiri
in Christo, si per se considerentur, tamen, si ad finem referantur, magna reperitur
congruitatis condecentia. Etideo concedendae sunt rationes quae sunt ad partem istam.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e13958-Dd1e181">
<head xml:id="bb-d1e13958-Hd1e183">Ad Rationes</head>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e186">Ad illud ergo quod primo obicitur in contrarium, quod sicut summam iustitiam dedecet
iniquitatem, sic summam potentiam dedecet infirmitatem, dicendum quod huiusmodi similitudo
tenet, si comparetur infirmitas et culpa ad naturam divinam ; in natura enim divina, sicut
nulla potest esse iniustitia, sic nulla potest esse impotentia. Si autem comparentur ad
naturam assumptam, sic non habet veritatem, pro eo quod ipsa infirmitas potest esse materia
exercendae virtutis ; virtus enim fortitudinis exercetur potissime in perpessione
terribilium, eorum maxime quae mortem inducunt. Culpa vero et iniquitas omnino adversatur
iustitiae et vituperabile reddit subiectum in quo est ; infirmitas vero reddit magis
laudabile, quando coniuncta est interiori virtuti animi secundum statum meriti. Et ideo non
est simile hinc et inde.</p>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e189">Ad illud quod obicitur, quod poena sine culpa est inordinata, dicendum quod est poena
necessitate inflicta et est poena voluntate assumpta. Prima ergo poena inordinata est, nisi
culpa praecesserit in eo qui punitur ; secunda vero ordinem habet, sive culpa praecesserit
in eo qui punitur sive in eo pro quo ipse velit puniri ; et sic est in proposito. Nam
Christus voluit huiusmodi defectus et poenalitates in se habere pro reparanda humana
natura.</p>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e192">Ad illud quod obicitur, quod Christus assumpsit humanam naturam ut eam curaret, dicendum
quod verum est. Quod obicit, quod contraria contrariis curantur, dicendum quod illud
veritatem habet, si fiat comparatio medicinae ad causam et principium aegritudinis ; et sic
non habet instantiam in proposito, quia principium corruptionis totius humanae naturae fuit
delectatio inordinata in esu ligni vetiti. Et ideo defectus et poenalitates nostrae
aegritudini contrariantur et adversantur, pensata eius causa et origine. Aliter potest dici
quod, cum dicitur contraria contrariis curantur, hoc intelligitur quantum ad prima curantia,
sicut est gratia, quae curat culpam ; quantum vero ad proxima veritatem non habet, quia
dolor est medicina doloris. Sic et in proposito est intelligendum.</p>
<p xml:id="bb-d1e13958-d1e195">Ad illud quod obicitur, quod defectus plus valent ad deficiendum quam ad vincendum,
dicendum quod est virtus naturalis et est virtus moralis ; et secundum hoc duplex est pugna
et duplex est victoria : una, quae virtutem naturalem respicit ; altera, quae virtutem
moralem. Pugna igitur et victoria contra peccatum spectat ad virtutem moralem. Christus
autem, cum venit ad vincendum adversarium, venit ad expugnandum et devincendum peccatum ; et
ideo competebat ei virtus moralis ut posset superare. Virtus autem naturalis in nullo
conferebat ad hanc victoriam, quin potius eius oppositum ; maxime enim vincitur et diabolus
et peccatum in humilitate et patientia. Propter quod dicitur : Virtus in infirmitate
perficitur, II ad Corinthios 12, 9. Cum ergo dicitur quod defectus plus valent ad
succumbendum quam ad vincendum, dicendum quod illud non habet veritatem, nisi intelligatur
de pugna et victoria in eodem genere in quo sunt illi defectus ; et ideo non habet locum in
proposito, ubi est victoria per fortitudinem iustitiae, non per fortitudinem potentiae. Et
de hac fortitudine dicebat Propheta : Induere fortitudinem brachium Domini. Posset tamen
intelligi de fortitudine potentiae. Ad fortitudinem enim iustitiae in praesenti in merito
subsequitur fortitudo potentiae in praemio, sicut patet in Christo, quia, etsi passus est ex
infirmitate, surrexit tamen ex virtute.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>