-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d1e16113.xml
140 lines (140 loc) · 8.96 KB
/
bb-d1e16113.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>III, D. 17, Dubia</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="CO">Calix O'Hara</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>III, D. 17, Dubia</title>
<date when="2019-01-03">January 03, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt> <authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-01-03" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d1e16113">
<head xml:id="bb-d1e16113-Hd1e119">III, D. 17, Dubia</head>
<div xml:id="bb-d1e16113-Dd1e122">
<head xml:id="bb-d1e16113-Hd1e124">Dub. I.</head>
<p xml:id="bb-d1e16113-d1e127">In parte ista sunt dubitationes circa litteram. Et primo quaeritur de hoc quod dicitur :
Reliquit affectum infirmitatis, quo nemo vult mori, qui adeo naturalis est etc. Hoc enim
videtur falsum, quia multi occidunt semetipsos, sicut patet in desperatis, et desiderant
mori : non ergo verum est quod dicit. Item, <name ref="#Augustine">Augustinus</name> narrat de quodam, in libro De
civitate Dei, quod lecto Platonis libro, ubi de immortalitate animae disputavit, se
praecipitem dedit de muro, ut de hac vita migraret ad eam quam credidit meliorem. Ex hoc
ipso videtur quod aliqui sunt qui mori desiderant.</p>
<p xml:id="bb-d1e16113-d1e133">Respondeo : Dicendum quod est affectus naturalis et est affectus deliberativus. Affectu
naturali nemo vult mori, immo omnis homo refugit mortem. Affectu autem deliberativo potest
quis appetere mortem et effugere vitam, non quia haec sit mors et illa sit vita, sed ratione
alicuius quod est annexum vel existimatur esse annexum ; sicut desperati et vehementer in
vita confusi propter confusionem annexam refugiunt vitam ; sic est etiam de aliis
inconimodis. Per hunc modum etiam aliqui appetunt mortem qui post mortem credunt quiescere
et gaudere, sicut est in illis de quibus opponit, in quibus non fertur instantia contra
verbum <name ref="#Augustine">Augustini</name>. <name ref="#Augustine">Augustinus</name> enim loquitur per se, loquitur etiam de appetitu naturali, non
deliberativo.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e16113-Dd1e143">
<head xml:id="bb-d1e16113-Hd1e145">Dub. II.</head>
<p xml:id="bb-d1e16113-d1e148">Item quaeritur de hoc quod dicit quod pius mentis affectus appetit dissolvi et esse cum
Christ , quia contrarium videtur, II ad Corinthios 5, 4 : <quote xml:id="bb-d1e16113-Qd1e150">Nolumus exspoliari, sed
supervestiri</quote>. Si tu dicas quod voluntate naturali sive sensualitatis nolebat
exspoliari, sed voluntate rationis sive deliberativa cupiebat dissolvi, obicitur contra hoc
per hoc quod dicitur ad Philippenses 1, 24 : Permanere autem in carne necessarium est
propter vos ; sed Apostolus voluntate deliberativa id magis appetebat et volebat quod erat
fratribus magis necessarium : ergo illa voluntate videtur quod non appeteret dissolvi aut
simul appetebat duo contraria.</p>
<p xml:id="bb-d1e16113-d1e154">Respondeo : Dicendum quod in carne nostra est duo reperire, videlicet ipsam naturam et
infirmitatem aggravantem animam, secundum quod dicit <name ref="#Augustine">Augustinus</name>, XIII De civitate Dei, quod
corpus aggravat animam, non quia corpus, sed quia corruptibile. Cum ergo dicitur : Nolumus
exspoliari etc., hoc dicitur quantum ad ipsam carnis naturam, de qua dicitur ad Ephesios 5,
29 : <quote xml:id="bb-d1e16113-Qd1e159">Nemo unquam carnem suam odio habuit</quote>. Quantum autem ad infirmitatem
aggravantem dicitur : Cupio dissolvi etc. Et sic nulla est ibi contrarietas.</p>
<p xml:id="bb-d1e16113-d1e163">Ad illud vero quod quaeritur, quomodo petebat simul dissolvi et permanere in carne,
dicendum quod est voluntas absoluta et voluntas conditionalis ; et nihil impedit duo
opposita velle, ita quod unum velit voluntate conditionali, alterum voluntate absoluta.
Volebat igitur Apostolus in carne permanere propter utilitatem fratrum voluntate absoluta ;
volebat nihilominus dissolvi et esse cum Christo, sed hoc non absolute, sed quantum in se
erat ; et sic nulla erat repugnantia, erat tamen quaedam mentis angustia ex hoc duplici
desiderio ; propter quod dicit : Coarctor ex duobus : desiderium habens dissolvi et esse cum
Christo.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e16113-Dd1e167">
<head xml:id="bb-d1e16113-Hd1e169">Dub. III.</head>
<p xml:id="bb-d1e16113-d1e172">Item quaeritur de illo verbo <name ref="#Ambrose">Ambrosii</name> : Ut homo dubitat, ut homo locutus est. Videtur enim
esse falsum, quia Christus habuit scientiam omnium futurorum sub certitudine : ergo videtur
quod de nullo potuerit dubitare. Item, in quemcumque cadit dubitatio , cadere potest
ignorantia et error ; sed nitllum istorum potuit in Christo cadere : ergo videtur quod non
potuerit dubitare.</p>
<p xml:id="bb-d1e16113-d1e178">Respondeo : Dicendum quod dubitatio proprie dicit indifferentiam iudicii rationis respectu
utriusque partis contradictionis, ita quod neutrum praeeligat alteri ; et hoc modo
accipiendo dubitationem, in Christo non fuit dubitatio. Alio modo dicitur dubitatio
indifferentia quaedam partis sensibilis ad sequendum affectum naturae inclinantem vel
rationem imperantem ; et talis dubitatio potuit esse in Christo et de hac intelligit
<name ref="#Ambrose">Ambrosius</name>, de alia vero currit obiectio.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e16113-Dd1e185">
<head xml:id="bb-d1e16113-Hd1e187">Dub. IV.</head>
<p xml:id="bb-d1e16113-d1e190">Item quaeritur de illo verbo Hilarii : Non sibi tristis fuit, nec sibi orat transire
calicem, sed discipulis. Videtur enim hoc esse falsum per ipsam orationis seriem. Ait enim :
Transeat a me calix iste ; si petit calicem transire a se, ergo videtur quod pro se oravit.
Item, sic petebat sicut volebat ; sed Christus sentiebat aliquid se velle quod non vellet
Pater, sicut ipse dicebat : Non sicut ego volo, sed sicut tu : si ergo aliqua voluntate sua
calicem passionis fugiebat, videtur quod, cum petiit calicem transire a se, pro se
oraverit.</p>
<p xml:id="bb-d1e16113-d1e193">Respondeo : Dicendum quod orare pro aliquo contingit dupliciter : aut secundum formam
orationis aut secundum intentionem orantis. Secundum formam orationis Christus orabat pro
se, id est pro voluntate sua sensuali ; secundum autem intentionem orantis in illa petitione
Christus non pro se oravit, sed magis pro nobis. Non enim credidit se in petitione illa
aliquid obtenturum pro se nec ratio voluisset obtinere sibi liberationem a passione, sed
potius oravit ob triplicem nostram utilitatem, sicut in praecedentibus tactum est. Hilarius
ergo loquitur isto secundo modo ; unde sermones sui, qui ponuntur in littera, referendi sunt
ad principalem intentionem Christi ; omnes autem obiectiones currunt secundum viam
priorem.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>