-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d1e17846.xml
185 lines (185 loc) · 13.3 KB
/
bb-d1e17846.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>III, D. 20, A. 1, Q. 1</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="CO">Calix O'Hara</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>III, D. 20, A. 1, Q. 1</title>
<date when="2019-01-03">January 03, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt> <authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-01-03" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d1e17846">
<head xml:id="bb-d1e17846-Hd1e119">III, D. 20, A. 1, Q. 1</head>
<head xml:id="bb-d1e17846-Hd1e122" type="question-title">Utrum congruum fuerit humanam naturam a Deo reparari.</head>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e125">Circa primum sic proceditur et quaeritur, utrum congruum fuerit humanam naturam a Deo
reparari. Et quod sic, videtur per quatuor suppositiones manifestas, quae elici possunt ex
dictis <name ref="#Anselm">Anselmi</name>, in II Cur Deus homo. Prima est haec : Nullatenus decet summam stabilitatem
permittere suum propositum infirmari. Secunda est haec : Nullatenus decet summam benignitatem
pro peccato unius hominis totam posteritatem eius sempiternaliter damnari. Tertia est haec :
Nullatenus decet summam sapientiam nobilissimam creaturam permittere universaliter fine suo
fraudari. Quarta est haec : Nullatenus decet summam virtutem permittere servum suum ab alio in
sempiternum iniuste detineri.</p>
<div xml:id="bb-d1e17846-Dd1e131">
<head xml:id="bb-d1e17846-Hd1e133">Rationes Principales</head>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e136">Ex prima arguitur ita : Si non decet Dei propositum infirmari, et Deus proposuerat hominem
perducere ad beatitudinem, et perduci non habet quamdiu manet in statu ruinae, ergo indecens
est hominem in tali statu relinqui. Ergo, ab oppositis, decens est ipsum reparari et
relevari.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e139">Ex secunda arguitur sic : Non decet totam posteritatem sempiternaliter damnari pro peccato
unius hominis ; sed tota sempiternaliter damnaretur, nisi reparatio interveniret : ergo
congruum fuit et decens ut Deus hominem repararet.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e142">Ex tertia arguitur sic : Non decet summam sapientiam permittere universaliter nobilissimam
creaturam fine suo fraudari ; sed, ni si reparatio interveniret, omnes homines fine suo
essent fraudati, et ita vane omnes filii hominum essent constituti ; quod divinae sapientiae
non congruit, quae nihil incongruum facit : ergo restat quod valde congruum fuit genus
humanum reparari.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e145">Ex quarta arguitur sic : Non decet summam virtutem permittere servos suos iniuste et
violenter ab adversario detineri ; sed, nisi reparatio intervenisset, multi servi Dei et
Sancti detinerentur in limbo : ergo congruum fuit et decens per reparationis beneficium
subveniri generi humano.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e149">Sed contra hoc obicitur sic : Si indecens fuisset genus humanum non reparari et
inconveniens, et <quote xml:id="bb-d1e17846-Qd1e151">quodlibet minimum inconveniens, sicut dicit <name ref="#Anselm">Anselmus</name>, in I Cur Deus
homo, Deo est impossibile</quote>, ergo fuit impossibile Deum genus humanum non reparare.
Et ex hoc elicitur duplex inconveniens : unum, quod Deus non reparavit genus humanum propter
miserlcordiam, sed potius propter vitandam indecentiam ; aliud, quod non reparavit ex
liberalitate, sed ex necessitate. Quod si verum est, non tenemur ei ad tantas gratiarum
actiones ; quod impium et crudlissimum est dicere.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e158">Item, nobilior creatura est angelus quam homo et propter beatitudinem est facta sicut homo
; sed non decuit Deum relevare angelum a suo lapsu : ergo nec decuit reparare genus
humanum.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e161">Item, sicut decet divinam sapientiam et bonitatem relevare cadentem, sic etiam decet
sustentare stantem ; sed non decuit Deum tenere genus humanum ne laberetur : ergo videtur
quod non decuit ipsum relevare post ipsum lapsum.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e164">Item, non decet Deum facere contra suam iustitiam ; sed homo, cum peccavit, meruit a Deo in
aeternum separari : si ergo per reparationem Deo habet coniungi, videtur quod nunquam decuit
genus humanum reparari.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e167">Item, sicut homo meruit per peccatum mortem carnis, ita etiam meruit mortem sempiternae
damnationis ; sed non decuit Deum sic reparare genus humanum ut non moreretur morte carnis :
ergo non decuit sic reparare ut non moreretur morte sempiternae damnationis.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e170">Item, non decet Deum facere contra dispositionem suae sapientiae ; sed Deus taleni fecerat
hominem, ut, si vellet stare, staret, et si vellet cadere, caderet : ergo sicut non decet
Deum facere : de stante ut cadat, ita non decet ipsum facere de cadente ut resurgat : ergo
non decet eum reparare humanam naturam.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e17846-Dd1e174">
<head xml:id="bb-d1e17846-Hd1e176">Conclusio</head>
<head xml:id="bb-d1e17846-Hd1e179" type="question-title">Genus humanum reparari, congruum et decens est tum ex parte Dei,
tum ex parte hominis.</head>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e182">Respondeo : Dicendum quod absque dubio congruum est et decens reparari genus humanum ;
congruum, inquam, est et decens non solum ex parte Dei, sed etiam ex parte hominis. Ex parte
Dei, quia decet Dei potentiam, sapientiam et misericordiam, sicut in opponendo monstratum
est supra. Ex parte vero hominis congruentia est similiter, si consideretur dignitas hominis
conditi et modus labendi et status lapsi. Dignitas namque hominis tanta erat ut propter
ipsum facta sunt universa. Si ergo homo careret suo fine, iam omnia essent suo fine
defraudata. Modus vero habendi fuit quod humana natura totaliter cecidit, alio peccante et
alio suggerente ; et ideo decens fuit ipsam per alium relevari, ut, sicut filii peccaverunt
in parente, et parens peccavit diabolo suggerente, sic etiam homo repararetur Domino
relevante. Status etiam hominis lapsi reparationi congruit, quia in illo statu simul fuit
poenitentia cum miseria ; et poenitentia quodam modo placabat divinam iustitiam, miseria
vero provocabat misericordiam.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e185">Et sic patet quod per omnem modum congruum fuit reparari genus humanum, congruum, inquam,
ex parte opificis et congruum ex parte operis. Sed congruitas ex parte operis pura
congruentia est, ita quod non ponit necessitatem. Congruitas vero ex parte opificis ponit
necessitatem, necessitatem, inquam, non inevitabilitatis, quae dividitur in coactionem et
prohibitionem, sed necessitatem immutabilitatis, quae consurgit ex stabilitate et
immutabilitate divinae dispositionis. Haec autem non arctat divinam potentiam ad oppositum,
sed eam determinat ad tale propositum. Unde <name ref="#Anselm">Anselmus</name>, in II Cur Deus homo : <quote xml:id="bb-d1e17846-Qd1e190">Cum
dicimus Deum aliquid facere necessitate, intelligendum est quod hoc facit necessitate
servandi honestatem ; quae necessitas non est aliud quam immutabilitas
honestatis</quote>.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e194">Ex his quae dicta sunt patet responsio ad propositam quaestionem. Si enim quaeratur, utrum
congruum sit reparari genus humanum, concedendum est simpliciter quod verum est. Si vero
quaeratur, utrum sit necessarium, non est simpliciter respondendum, sed distinguendum. Est
enim necessarium ex parte Dei, non ex parte nostri ; et ex parte Dei, non quacumque
necessitate, sed necessitate immutabilitatis, quae non opponitur libertati voluntatis, ac
pet hoc nec gratiae nec liberalitati.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e17846-Dd1e199">
<head xml:id="bb-d1e17846-Hd1e201">Ad Rationes</head>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e204">Et per hoc patet responsio ad primum obiectum. Non enim sequitur, si Deus reparat
necessitate suae immutabilitatis, quod propter hoc non reparet ex liberalitate suae
benignitatis ; haec enim simul possunt stare.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e207">Ad illud quod obicitur, quod creatura angelica nobilior est etc., dicendum quod, quamvis
angelus nobilior sit creatura, non tamen est adeo ad reparationem idoneus sicut homo,
propter modum labendi et statum hominis lapsi. Homo enim poenituit, angelus vero obstinatus
fuit ; homo totaliter, angelus particulariter cecidit ; homo per alium, angelus per se ipsum
; et haec sunt quae faciunt angelum ad reparationem minus idoneum.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e210">Ad illud quod obicitur, quod non decuit Deum tenere hominem ne caderet, dicendum quod, si
homo voluisset stare, nunquam Deus dereliquisset eum ut caderet ; sed, quia stare noluit,
non debuit ipsum conservare invitum ; sed, quia homo post lapsum voluit resurgere, ideo
decuit Deum sibi manum porrigere, ita quod manus ista ad illos se extendit qui voluntarie
resurgunt, non ad eos qui nolunt resurgere.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e213">Ad illud quod obicitur, quod non decet Deum facere contra suam iustitiam, dicendum quod
verum est. Decet tamen aliquid ipsum facere praeter rigorem iustitiae, quia reparatio humani
generis non repugnat divinae iustitiae. Concurrunt enim in illa simul misericordia et
veritas, sicut videbitur infra. Unde quod dicitur quod homo meruit per peccatum in aeternum
separari a Deo, hoc verum est quantum est de se ; possunt tamen alia merita intervenire,
quae infringent illam obligationem et in quibus servabitur ordo iustitiae divinae.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e217">Ad illud quod obicitur, quod per peccatum meruit homo ita puniri poena sempiternae
damnationis sicut poena mortis, dicendum quod non est simile, quia de poena mortis statim
fuit sententia lata, de poena vero sempiternae dam nationis adhuc differtur sententia. Et
quia divina sententia est irrevocabilis, postquam lata est - licet mutari possit sententia
per prophetiam praedicata, sicut patet in Iona - antequam feratur, potest remedium inveniri
; ideo reparari potuit genus humanum ut non incurreret poenam damnationis sempiternae in
aliqua eius parte, quamvis non fuerit liberatum ut non incurreret poenam mortis. Et si tu
quaeras, quare sententia ista fuit lata et illa dilata, cum homo meruisset utramque de se,
dicendum quod prima est via poenitentiae, secunda vero aufert locum poenitentiae ; ideo non
debebat secunda sententia inferri contra hominem, quamdiu erat in statu viae.</p>
<p xml:id="bb-d1e17846-d1e220">Ad illud quod obicitur, quod non decebat Deum facere contra ordinem suae sapientiae,
dicendum quod genus humanum reparando contra sapientiam suam non fecit, quia ex sapientia
sua fecerat ipsum reparabilem, praevidens eius lapsum. Nec valet illud quod obicit : nec
decuit facere de stante ut caderet : ergo nec decuit de labente ut resurgeret, quia, quamvis
nullo sapiente fiat homo deterior, aliquo tamen sapiente potest fieri melior. Et licet non
deceat Deum de bono facere viatum, decet tamen de malo facere bonum.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>