-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d1e17957.xml
204 lines (204 loc) · 15 KB
/
bb-d1e17957.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title/>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="CO">Calix O'Hara</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title/>
<date when="2019-01-03">January 03, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt> <authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-01-03" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d1e17957">
<head xml:id="bb-d1e17957-Hd1e117" type="question-title">Utrum magis congruerit genus humanum reparari per satisfactionem
quam per aliam viam.</head>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e120">Secundo quaeritur, utrum magis congruat genus humanum reparari per satisfactionem quam per
aliam viam. Et quod sic, ostenditur per quatuor suppositiones, quarum prima est haec : Illa
via magis conveniens fuit ad reparationem humani generis, in qua magis servatur ordo divinae
iustitiae. Secunda est haec : Illa via magis congruit reparationi humani generis, in qua magis
servatur ordo divinae sapientiae. Tertia est haec : Illa via magis convenit reparationi humani
generis, in qua magis servatur praesidentia divinae potestatis. Quartaest haec : Illa via
magis convenit reparationi humani generis, in qua magis servatur honorificentia divinae
maiestatis.</p>
<div xml:id="bb-d1e17965" type="rationes-principales">
<head xml:id="bb-d1e17957-Hd1e125">Rationes Principales</head>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e128">His praesuppositis, arguitur sic : Magis servatur ordo divinae iustitiae, cum malum punitur
quam cum relinquitur impunitum ; sed, cum peccator reparatur per satisfactionem, malum
punitur ; cum sine satisfactione, relinquitur impunitum : ergo magis servatur ordo divinae
iustitiae in reparatione per satisfactionem quam sine satisfactione. Ergo per primam
suppositionem via ista magis convenit reparando generi humano.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e131">Item, secundo arguitur sic : Ordinatio peccantium in suppliciis sive peccati in poena,
manifestat decorem divinae. sapientiae, quae non patitur universum ex aliqua sui parte
turpari ; sed, cum peccator relevatur per satisfactionem, ad culpam sequitur poena ; cum
vero sine satisfactione, culpa non ordinatur per poenam ; ergo reparatio generis humani per
satisfactionem plus convenit divinae sapientiae quam sine. Ergo per secundam suppositionem
via ista reparandi magis est congrua et idonea in se.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e134">Item, tertio arguitur sic : Si malum non puniretur et relinqueretur sine aliqua
satisfactione, iniustitia nulli legi subiaceret ; et si hoc, divina potestas non omnibus
praesideret ; sed, cum pro peccato satisfactio exigitur, peccator subditur poenae
auctoritate divinae iustitiae : ergo in modo reparandi genus humanum per satisfactionem
magis praelucet praesidentia divinae potestatis quam per aliam viam. Igitur per tertiam
suppositionem via ista magis est congrua.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e137">Item, quarto arguitur sic : Peccator, cum peccat, per praevaricationem Deum inhonorat. Si
ergo peccatum dimittitur sine satisfactione, peccatum relinquitur absque honoris ablati
recompensatione ; cum autem satisfactio redditur, honor recompensatur : ergo in modo
reparandi hominem per satisfactionem magis servatur honorificentia divinae maiestatis quam
per alium modum. Igitur per quartam suppositionem hac via repatationis magis congruit genus
humanum reparari.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e141">Ex his eisdem rationibus non solum potest concludi quod haec via sit magis congrua, sed
etiam quod alia non potest esse congrua ; verumtamen non sunt ita efficaces ad probandum
secundum sicut ad probandum primum, quia praeter has congruentias possunt et aliae reperiri,
licet istae sint magis excellentes.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e144">Sed contra : Magis decet Deum facere quod magis facit ad ostensionem suae benignitatis et
misericordiae ; sed dimittere peccata omnia absque aliqua satisfactione poenae, hoc est
maioris misericordiae quam exigere ab illis poenam : si ergo Deus est misericordissimus et
benignissimus, adeo ut benignior cogitari non possit, videtur ergo quod modus ille
reparandi, qui est praeter satisfactionem, magis conveniat divinae excellentiae.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e147">Item, modus ille magis convenit reparationi humani generis qui magis est ostensivus divinae
sufficientiae ; sed, si sic Deus genus humanum repararet quod nullam requireret
satisfactionem, magis appareret divina sufficientia - ostenderetur enim tunc quod emendarum
nostrarum et bonorum nostrorum non indiget - ergo modus reparandi absque omni satisfactione
magis esset conveniens humano generi.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e150">Item, ille modus magis convenit reparationi humanae qui magis est ostensivus divinae
potentiae, pro eo quod reparatio est quaedam recreatio ; sed, si Deus absque omni
satisfactione solo verbo reparasset genus humanum, sicut fabricavit mundum, maior esset ibi
divinae virtutis ostensio ; ergo magis convenit iste modus humano generi reparando.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e153">Item, modus ille magis convenit reparationi generis humani in quo homo magis astringitur ad
amandum et laudandum Deum ; sed, si Deus culpam homini reliquisset absque omni satisfactione
et poena, esset magis amandus et laudandus ab homine, homo enim plura a Deo percepisset :
ergo talis modus reparationi humanae magis congrueret.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e156">Item, modus ille magis congruit reparationi generis humani in quo magis eruditur homo ad
exsecutionem divini mandati et imitationem Dei ; sed homo debet remittere et condonare alii
culpam et poenam : ergo, si Deus homini debuit dare exemplum perfectionis, videtur quod
magis Deum decuerit reparare genus humanum totum relaxando quam satisfactionem aliquam
exigendo.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e160">Item, ille modus reparandi magis decet Deum qui est a Deo immediate quam qui est a Deo
mediante adiutorio creaturae, quoniam sicut decuit Deum magis per se ipsum creare, sic magis
videtur esse decens per se ipsum recreare ; sed reparatio per satisfactionem est mediante
creatura satisfaciente : ergo videtur quod magis decuerit Deum reparare genus humanum absque
omni satisfactione per se ipsum quam mediante satisfactione per creaturae adiutorium.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e18006">
<head xml:id="bb-d1e17957-Hd1e166">Conclusio</head>
<head xml:id="bb-d1e17957-Hd1e169" type="question-title">Magis fuit congruum et ex parte Dei et ex parte nostra, genus
humanum reparari per satisfactionem.</head>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e172">Respondeo : Dicendum quod absque dubio magis congruum fuit genus humanum reparari per
satisfactionem quam per aliam viam, secundum quod dicit <name ref="#Anselm">Anselmus</name> et <name ref="#Augustine">Augustinus</name>. Et ratio
huius est ex parte Dei et ex parte nostra. Ex parte, inquam, Dei, quia universae viae Domini
misericordia et veritas, cum ipse sit summe iustus et misericors. Et ideo in reparatione
generis humani, quae est excellentissima viarum Dei, congruum est ut simul currat
misericordia cum iustitia. Et ideo decens fuit ut Deus ab homine satisfactionem exigeret pro
iniuria sibi facta, et si homo non posset, tunc misericordia divina subveniret dando sibi
mediatorem qui pro eo satisfaceret. Et iste modus magis fuit congruus quam alius. Nam, si
Deus culpam non dimisisset, sed vindictam exegisset, non manifestaretur eius misericordia ;
si vero omnino dimisisset nec satisfactionem exegisset, non manifestaretur iustitia. Si ergo
istae duae conditiones sunt in Dei opere servandae praecipue, magis congruebat humanam
naturam reparari per satisfactionem quam per aliam viam, ex parte Dei reparantis.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e181">Magis etiam congruebat ex parte nostri, pro eo quod reparatio nostra ad hoc erat ut nos
reduceret a culpa ad iustitiam, a miseria ad gloriam. Sicut ergo, cum genus humanum cecidit
per culpam, Deum inhonoravit per praevaricationem et inordinatam delectationem, sic, cum
redit a culpa ad iustitiam, decens est ut Deum honoret sustinendo poenam, et in hoc magis
reparatur ad normam iustitiae. Rursus, sicut gloriosi us est acquirere vitam aeternam per
merita quam sine meritis, sic gloriosius est reconciliari Deo per satisfactionem quam sine.
Modus igitur reparandi per satisfactionem plus convenit nostrae iustificationi et nostrae
glorificationi. Si igitur haec duo principaliter considerantur in reparatione generis
humani, planum est quod hic modus reparandi magis conveniens est tam ex parte Dei reparantis
quam ex parte humani generis reparati. Unde rationes quae hoc ostendunt concedendae
sunt.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e18027">
<head xml:id="bb-d1e17957-Hd1e187">Ad Rationes</head>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e190">Ad illud vero quod obicitur de manifestatione benignitatis et misericordiae, dicendum quod
summa benignitas et misericordia in Deo non excludunt iustitiam, et ideo non sic debuit
manifestari in opere reparationis quod iustitia non haberet locum ; sed ita debuit
manifestari divina misericordia quod simul cum hoc ostenderetur divina iustitia. Et hoc idem
factum est, cum Deus reparavit genus humanum per mortem Filii sui, ubi fuit maxima aequitas
in exigendo tantae satisfactionis pretium et maxima benignitas in tradendo unigenitum Filium
suum.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e193">Ad illud quod obicitur, quod magis manifestaretur divina sufficientia, si non exigeret
satisfactionem, dicendum quod sicut Deus exigit a nobis mandatorum suorum observantiam, non
propter suam indigentiam, sed propter ordinationem nostram, qua debemus ei tamquam Domino
obedire, sic et peccatorum exigit emendam, non propter hoc quod. indigeat, sed ut nos
reducat ad ordinationem debitam. Et ideo obiectio illa procedebat ex suppositione falsi, cum
dicebatur magis sine satisfactione divinam sufficientiam manifestari.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e196">Ad illud quod obicitur, quod modus alius magis manifestaret divinam potentiam, dicendum
quod, etsi in omni opere Dei ostendatur divina potentia, in opere tamen reparationis magis
manifestatur benignitas et misericordia et per consequens tpsa iustitia eis annexa. Et ideo,
cum posset uno verbo genus humanum reparare, maluit tamen reparare cum difficultate et
poenaIitate, quia magis opportunum erat ibi ostendi misericordiam quam potentiam. Potentia
enim satis claruerat in rerum eductione ; sed adhuc latebat. misericordia, quam ostendebat
Deus in hominis reparatione.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e199">Ad illud quod obicitur, quod reparatio, praetermissa satisfactione, magis astringeret nos
ad laudandum et amandum Deum, dicendum quod hoc falsum est. Plus enim nos astringit ad
amorem et laudem Dei hoc quod dedit Unigenitum suum pro nobis quam si absque hoc condonasset
nobis et poenam et culpam. Multo enim maius fuit quod Deus pro nobis mortem subiret
quam.peccata nostra condonaret ; multo etiam maius fuit dando nobis Filium peccaia condonare
quam si simpliciter peccata condonasset. Qui enim proprio Filio non pepercit, sed pro nobis
omnibus tradidit illum, quomodo non omnia nabis cum illo donavit ? sicut dicitur ad Romanos
8, 32. Et sic patet illud quod procedebat ex suppositione falsi.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e203">Ad illud quod obicitur, quod si satisfactionem non exegisset, magis praebuisset formam
imitandi se, dicendum quod, etsi debeamus Deum imitari in aliquibus, non tamen nostrum est
imitari in omnibus. Ad Deum enim spectat quaerere gloriam et vindictam, secundum quod
dicitur ad Romanos 12, 19 : Mihi vindicta, et ego retribuam ; ad nos autem non pertinet,
quia nostrum non est iudicare, sed iudicari ; et ideo in hoc non debuit dare formam imitandi
se. Aliter posset dici quod Deus exigendo satisfactionem magis praebuit nobis formam quam si
non exegisset. Praebuit enim exemplum et sttbditis et praelatis : subditis in hoc quod
remisit et pepercit ; praelatis vero in hoc quod emendam requisivit, ut decor iustitiae
servaretur, quod spectat ad eos qui iudicant terram, secundum illud Sapientiae 1, 1 :
Diligite iustitiam qui iudicatis terram.</p>
<p xml:id="bb-d1e17957-d1e206">Ad illud quod ultimo obicitur, quod decentius fuisset reparare genus humanum sine adiutorio
humano et ita sine satisfactione, dicendum quod hoc falsum est. Summae enim bonitatis est
communicare creaturae operationes nobiles, secundum quod ipsa nata est suscipere ; et
creatura aliquid potest facere in reparatione, quamvis solius Dei sit operari in primaria
rerum productione, tibi non est operatio in aliquam materiam praeiacentem.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>