-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d1e24250.xml
291 lines (291 loc) · 23 KB
/
bb-d1e24250.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>III, D. 26, Dubia</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="CO">Calix O'Hara</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>III, D. 26, Dubia</title>
<date when="2019-01-03">January 03, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt> <authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-01-03" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d1e24250">
<head xml:id="bb-d1e24250-Hd1e119">III, D. 26, Dubia</head>
<div xml:id="bb-d1e24250-Dd1e122">
<head xml:id="bb-d1e24250-Hd1e124">Dub. I.</head>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e127">In parte ista sunt quaestiones circa litteram. Et primo quaeritur de illa definitione, quam
ponit, cum dicit : Spes est virtus, qua spiritualia et aeterna bona sperantur. Si enim bonum
aeternum est unum solum, videtur quod male dicat pluraliter : qua aeterna bona sperantur.
Item, nullum aeternum est temporale ; sed omne futurum est temporale : igitur, cum per spem
exspectantur futura bona, sicut dicitur in alia definitione, videtur quod per ipsam non
exspectentur bona aeterna.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e130">Propter hoc quaeritur, quae sit differentia inter illa duo membra, videlicet inter
spiritualia bona et aeterna.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e133">Respondeo : Dicendum quod spes definitur hic per comparationem ad obiectum proprium.
Obiectum autem ipsius spei est ipsum bonum aeternum et gloriosum. Hoc autem est duplex,
scilicet creatum et increatum ; et respectu utriusque est spes, principaliter tamen respectu
Boni increati. Et secundum hoc dupliciter potest intelligi praedicta definitio. Et si
intelligatur de Bono increato, tunc spes dicitur exspectare aeterna bona, quae quidem,
quantum est in se, carent principio et fine. Si autem intelligatur de bono creato, tunc
dicitur exspectare bona aeterna, id est perpetua. Utroque tamen modo pluraliter dicitur
exspectare bona aeterna, non quia plura sint bona summa, sed quia bonum aeternum, quod est
ipsa immensa Bonitas, omnia bona excellit per sui eminentiam ; et bonum perpetuum, quod est
beatitudo creata, omnia bona comprehendit per aequivalentiam. Et ideo pluraliter dixit
aeterna, non propter aeternitatis multitudinem, sed propter boni exspectati omnimodam
plenitudinem.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e136">Ad illud vero quod obicitur, quod est exspectatio boni futuri, dicendum quod nihil impedit
aliquod bonum esse aeternum in se et temporaliter ab aliquo haberi in praemio ; et sic est
in mercede quae exspectatur per spem, quod aeterna est in se et tamen futura est
exspectanti, qui ad eam nondum pervenit.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e140">Ad illud quod quaeritur, quae differentia sit inter illa duo membra, dicendum quod primum
membrum explicatur per secundum, quia ibi ponitur et pro id est, ut sit sensus :
spiritualia, id est aeterna. Vel potest dici quod per hanc differentiam spiritualia
distinguitur spes ab affectione naturali ; per hoc autem quod dicitur aeterna distinguitur a
virtute cardinali et tangitur propria ratio spei ; quae est in bonum sub ratione aeterni.
Vel potest dici quod per hoc quod dicitur spiritualia tangitur obiectum generale, quod habet
rationem materialis, secundum quod consuevit dici quod spes quaedam est veniae, quaedam
gratiae, quaedam gloriae. Per hoc autem quod dicitur aeternum tangitur obiectum proprium et
formale sive motivum.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e24250-Dd1e144">
<head xml:id="bb-d1e24250-Hd1e146">Dub. II.</head>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e149">Item quaeritur de alia definitione quam ponit ibi : Spes est certa exspectatio futurae
beatitudinis, proveniens ex gratia et meritis, quia, secundum quod dicit <name ref="#Aristotle">Philosophus</name>,
<quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e154">peccat qui definit quod est in motu per id quod est in quiete et e
converso</quote>. Sed exspectare est quiescere, sperare quodam modo est tendere in rem
speratam : ergo male definitur per exspectationem. Item, <quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e157">omnis notificatio debet dari
per propria</quote> ; sed beatitudo et gratia et merita sunt ceteris virtutibus communia :
ergo inconvenienter spes definitur per illa.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e161">Iuxta hoc quaeritur : cum <quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e163">unius rei sit tinum esse, et ita una definitio</quote>,
quomodo differt praedicta notificatio ab aliis notificationibus quae consueverunt assignari
de spe ?</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e167">Respondeo : Diendum quod spes est nomen affectionis et est nomen virtutis. Secundum quod
est nomen affectionis, sic definitur a <name ref="#Aristotle">Philosopho</name> : <quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e172">Spes est suspicio futuri
boni</quote>. Secundum autem quod est nomen virtutis et nominat habitum, sic habet
definiri et notificari per suum actum. Actus autem ille tripliciter potest comparari : vel
ad obiectum tantum, et sic est illa definitio <name ref="#Lombard">Magistri</name> : <quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e178">Spes est virtus, qua
spiritualia et aeterna bona sperantur</quote> ; vel ad obiectum et principium, et sic est
illa Haymonis : <quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e181">Spes est certa exspectatio futurae beatitudinis, veniens ex gratia et
meritis</quote> ; vel ad obiectum et habitum praeambulum, et sic est illa <name ref="#Augustine">Augustini</name>, De
civitate Dei : <quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e188">Spes est virtus qua quis se ad illud quod credit perventurum
praesumit</quote>.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e192">Aliter etiam potest assignari distinctio inter istas tres notificationes, quod prima sit
formalis, data per genus et differentias ; secunda causalis, data per actum et causam ;
tertia vero partim causalis, partim formalis, quia datur per genus spei et aliam virtutem
praeambulam, scilicet fidem, quae tangitur in verbo credendi.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e196">Ad illud ergo quod obicitur, quod exspectatio est quies, dicendum quod, quamvis sit quies
corporalis, tamen est quaedam sollicitatio mentis. Qui enim exspectat adventum desiderat
expectati ; exspectatio vero, secundum quod ponitur in definitione spei, non est exspectatio
corporalis, sed magis mentalis, quae est quaedam inhiatio et protensio respectu finis
assequendi.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e199">Ad illud quod obicitur, quod haec notificatio data est per communia, dicendum quod illa
communia, secundum quod in hac notificatione ponuntur, sunt appropriata. Nam beatitudo
appropriatur ipsi spei ratione ultimae dotis, quae quidem est perfecta tentio, correspondens
ipsi spei, et ea ratione qua nomine beatitudinis. intelligimus bonum excellens et
indeficiens. Similiter gratia et merita eidem appropriantur prout iunguntur insimul. Gratia
enim respicit Dei benignitatem et misericordiam, merita vero Dei aequitatem et iustitiam.
Quoniam vero virtutis spei est proprie utrumque respicere, ut liberet a desperatione et
praesumptione, quae solmnmodo alterum intuentur, ideo proprie convenit ipsi spei quod
dicitur veniens ex gratia et meritis : meritis, inquam, praecedentibus vel in proposito vel
in radice vel in usu, sicut in praecedentibus fuit ostensum.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e24250-Dd1e203">
<head xml:id="bb-d1e24250-Hd1e205">Dub. III.</head>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e208">Item quaeritur de hoc quod dicit : Et sicut fides, ita et spes est de invisibilibus.
Videtur enim falsum dicere, quia, si fides et spes communicant in obiecto, ergo sunt eadem
virtus. Item, in temporalibus ita bene potest quis sperare pecuniam quam videt sicut
pecuniam quam non videt. Ergo pari ratione et in spiritualibus : ergo spes non debet dici
esse de invisibilibus. Item, spes respicit ipsum affectum, visibile autem et invisibile
respicit intellectum : ergo, si obiectum et habitus respiciunt eamdem potentiam, male
dicitur spes esse de invisibilibus.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e211">Respondeo : Dicendum quod in aeternis bonis perfecte videre habere est, sicut dicit
<name ref="#Augustine">Augustinus</name> ; propter quod dicitur Ioannis 17, 3 : <quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e216">Haec est vita aeterna, ut
cognoscant te verum Deum</quote> etc. Ideo respectu eorumdem bonorum spiritualium non
videre et non habere se mutuo concomitantur. Quoniam ergo spes est de non habitis - quia
nemo sperat illud quod habet, sed illud quod habendum est et respectu aeternorum bonorum non
habitum est non visum -hinc est quod <name ref="#Lombard">Magister</name> dicit quod sicut fides est de invisibilibus,
ita et spes. In hoc tamen est differentia, quod fides est de invisibilibus secundum quod
sunt invisibilia, spes autem est de invisibilibus secundum quod sunt non habita, sed
habenda. Et per hoc patet responsio ad obiecta.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e223">Ad illud enim quod primo obicitur, quod communicant in obiecto, dicendum quod non sub eadem
ratione respiciunt illud obiectum, sed sub alia et alia.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e226">Ad illud quod obicitur, quod in temporalibus bene potest quis sperare quod videt, sic et in
spiritualibus, dicendum quod non est simile, quia videre corporalia non est illa habere ;
sed bona aeterna videre est illa possidere.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e230">Ad illud quod obicitur, quod invisibile respicit intellectum, dicendum quod verum est sub
ratione invisibilis ; nihilominus potest respicere affectum sub ratione non habiti.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e24250-Dd1e234">
<head xml:id="bb-d1e24250-Hd1e236">Dus. IV.</head>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e239">Item quaeritur de hoc quod dicit : Spes non est nisi bonarum rerum nec nisi futurarum et ad
eum pertinentium qui sperat. Contra hoc enim obicitur primo ratione primi membri, quia dicit
poeta :</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e242">Hunc ego si potui tantum sperare dolorem.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e245">Ergo spes est malarum rerum. Item, sicut aliquis exspectat propriam exaltationem, ita
exspectat adversarii sui confusionem : ergo sicut exspectat bonum suum, ita exspectare
potest malum alienum.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e248">Item, obicitur contra secundum membrum, quod dicit non nisi futurarum , quia beatitudo non
est futura nec habenda a praescito : ergo, si spes non est nisi rerum futurarum, nullus
praescitus habet spem.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e252">Item, obicitur contra tertium membrum, quo dicitur ad eum pertinentium, quia Lucae ultimo,
21 dicitur : Nos autem sperabamus quod ipse redempturus esset Israel. Ergo contingit sperare
bonum commune : non ergo tantum spes est respectu boni proprii.Item, <name ref="#Augustine">Augustinus</name> dicit quod
de nemine desperandum est, dum est in via ; sed de quo contingit desperare, et sperare :
ergo videtur quod de alio contingit sperare. Item, cum fides et caritas possint non
tantummodo esse de bonis propriis, sed et de bonis communibus, quare non similiter est hoc
reperire de spe ?</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e258">Respondeo : Dicendum quod spes est respectu futuri, respectu futuri boni et respectu futuri
boni proprii, secundum quod accipitur proprie pro ipsa virtute. Respectu futuri est, in
quantum distinguitur a gaudio et dolore, et convenit cum timore, quia illae duae affectiones
sunt respectu praesentium, sed istae duae respectu futurorum. Respectu boni est, in quantum
distinguitur a timore, quia timor est respectu disconvenientis, spes respectu convenientis.
Respectu boni proprii est in quantum non solum distinguitur ab aliis affectibus, sed etiam
in quantum distinguitur ab aliis virtutibus, utpote a credulitate fidei ; ipsa enim spes
procedit ex gratia et meritis. Et quoniam meritum non assecurat de beatitudine nisi eum qui
meretur, quia unicuique retribuetur secundum merita sua, hinc est quod per virtutem spei
nemo sperat nisi sibi. Et secundum hoc patet quod illa differentia, quam assignat <name ref="#Augustine">Augustinus</name>
inter fidem et spem, recte et convenienter assignatur ; sumitur enim spes proprie pro ipsa
virtute. Si autem accipiatur spes communiter pro ipsa suspicione, sic potest esse non tantum
boni, sed etiam mali ; et sic accipit poeta.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e264">Et per hoc patet responsio ad primum obiectum : ille enim est extensus et improprius modus
accipiendi ipsam spem. Si vero spes dicatur minus communiter de quacumque exspectatione
boni, sic potest esse exspectatio non solum proprii boni, sed etiam communis. Et sic
accipitur Lucae ultimo, 21 et etiam ab <name ref="#Augustine">Augustino</name>. Et per hoc patet responsio ad illas duas
auctoritates. Prout autem accipitur proprie pro ipsa spe, quae est exspectatio veniens ex
gratia et meritis, sic non est nisi respectu proprii boni, quia nemo redditur securus de
salute nisi per merita propria ; ideo non est simile de fide et caritate. Et per hoc patet
responsio ad ultimo obiectum.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e270">Ad illud vero quod obicitur, quod si spes est tantum futurarum rerum, sic praescitus non
habet spem, dicendum quod futurum dicitur dupliciter : vel quantum ad eventum vel quantum ad
ordinem. Quantum ad eventum dicitur futurum quod evenit ; quantum ad ordinem dicitur futurum
quod est ordinatum ad eveniendum ; vel futurum dicit eventum simpliciter, non respectu
exspectationis. Et hoc ultimo modo dicitur spes esse futurorum ; ipse autem obicit prout
accipitur priino modo, et ideo non valet.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e24250-Dd1e275">
<head xml:id="bb-d1e24250-Hd1e277">Dub. V.</head>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e280">Item quaeritur de hoc quod dicit : Quibusdam non indocte videtur fidem spem in Christo non
fuisse, sicut in Sanctis iam beatificatis vel in angelis non sunt. Obicitur contra primum,
quia in Psalmo [30, 1] : <quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e282">In te, Domine, speravi</quote> etc., dicitur in Glossa :
<quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e285">Hoc dicitur in persona Christi</quote>. Ergo Christus habuit spem. Item, hoc
videtur ratione, quia Chritus fuit simil viator et comprehensor ; et in quantum viator
defuit sibi stola corporis. Si ergo Christus fuit perfecte viator sicut et perfectus
comprehensor, videtur quod debuit habere omnia dona gratiarum et omnes virtutes quae
respiciunt statum viae.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e289">Item obicitur contra secundum de Sanctis iam beatificatis, quia dicitur Apocalypsis 6, 11
quod dictum est eis ut exspectarent adhuc modicum tempus. Ergo, si spes est exspectatio
videtur etc. Item, animae sanctae in patria exspectant glorificationem suorum corporum, quae
est quaedam pars beatitudinis. Resumendo enim corpora perfectius contemplabuntur, quoniam,
sicut dicit <name ref="#Augustine">Augustinus</name>, <quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e294">animae propter desiderium corporum retardantur ne omnino
ferantur in summum caelum</quote>
</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e298">Item obicitur contra tertium, quia videtur quod angeli habeant spem. Dicitur enim I Petri 1
, 12 : <quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e300">In quem desiderant angeli prospicere ; desiderium</quote> autem est respectu
non habiti : ergo, si de eodem potest esse spes de quo et desiderium ; videtur ergo quod
angeli sperent. Item, angelis accrescet gloria quaedam et decor de nostra glorificatione et
beatitudine. Si ergo hanc exspectant et nondum habent, videtur quod habeant spem.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e304">Respondeo : Dicendum quod, sicut dicit <name ref="#Lombard">Magister</name>, nec Christus nec animae beatae nec sancti
angeli, proprie loquendo, habent spem. Et ratio huius est, quia spes est exspectatio praemii
substantiali ; omnes autem hi praedicti substantiale praemium habent : et ideo carent spe
proprie dicta. Alia etiam ratio est, quia spes habet annexam fidem ; fides autem est
cognitio aenigmatica. Et quia claritas visionis divinae tollit omne aenigma, per consequens
evacuat fidem et evacuando fidem evacuat ipsam spem. Et ob hanc duplicem rationem, sicut
<name ref="#Lombard">Magister</name> innuit in littera, convenienter dicitur quod nec Christus nec Sancti nec angeli
beati habeant spem.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e314">Ad rationes autem ad oppositum respondetur faciliter, pro eo quod, licet in eis non ponatur
spes proprie dicta, secundum quod est exspectatio praemii substantialis, potest tamen, large
accipiendo spem pro quacumque exspectatione, videlicet stolae secundae et alicuius gaudii
accidentalis, poni in Christo et in angelis et in animabus beatis. Sed quare spes-virtus non
est respectu praemii accidentatis, sed substantialis et quare etiam in Sanctis evacuatur,
hoc infra melius manifestabitur, cum agetur de evacuatione virtutum.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e317">Ad illud tamen quod obicitur de desiderio, dicendum quod non est simile de desiderio et
spe, quia spes est respectu non habiti, sed desiderium potest esse respectu habiti, ut
continuetur et tollatur fastidium ; et sic est in angelis. Similiter ad illud quod obictur
de auctoritate Psalmi, consuevit dici quod hoc dicitur de Christo ratione membrorum. Alia
satis patent.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e24250-Dd1e321">
<head xml:id="bb-d1e24250-Hd1e323">Dub. VI.</head>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e326">Item quaeritur de hoc quod dicit : De antiquis vero Patribus, qui apud inferos tenebantur,
dici potest quod fidem et spem habuerunt. Sed contra : spes se commetitur statui viae ; sed
illi non erant in statu viae : ergo non habebant spem. Item, spes datur homini ad hoc quod
mereatur. Ergo, si illi erant extra statum meriti, non videtur quod habuerint spem.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e329">Iuxta hoc quaeritur de animabus quae sunt in purgatorio, utrum habeant spem. Et quod sic,
videtur, quia adhuc non habent apertam visionem per speciem : ergo spes non est evacuata in
eis. Sed contra hoc est, quia ipsi certi sunt quod non possunt damnari : ergo videtur quod
non indigeant fulcimento spei.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e332">Iuxta hoc quaeritur, utrum daemones aliquo modo habeant spem. Et quod sic, videtur, quia
dicitur Iob 40, 28 de Behemoth : Ecce spes eius frustrabitur. Ergo ipse habet spem : Sed
contra : sciunt peccatum suum esse irremediabile, ergo desperant : ergo non habent spem. Et
<name ref="#Augustine">Augustinus</name> dicit de diabolo quod <quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e337">ad cumulum damnationis suae desperavit</quote>.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e341">Respondeo : Dicendum quod, quia spes non tollitur nisi per subsequens praemium et per
contrarium habitum, et Sancti in limbo et animae in purgatorio nec erant assecuti praemium
nec inciderant in contrarium habitum sive in defectum, hinc est quod spem habebant, sicut
dicit Beda, et habetur in quarto libro, distinctione prima, quod <quote xml:id="bb-d1e24250-Qd1e343">Patres in limbo
felici spe ingressum ianuae caelestis exspectabant</quote>. Daemones vero et alii damnati,
qui habent contrarium habitum spei, scilicet desperationem, spem habere non possunt.
Similiter sancti Beati assecuti sunt praemium, per quod spes evacuatur, sicut infra
manifestabitur.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e348">Ad illud vero quod obicitur, quod spes commetitur se statui viae et datur ad merendum,
dicendum quod sancti Patres quodam modo erant in via et nondum pervenerant ad patriam.
Praeterea, meritum non respicit ipsam spem universaliter, sed secundum statum.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e351">Ad illud quod obicitur, quod in purgatorio certi sunt quod damnari non possunt, dicend um
quod hoc non est propter assecutionem gloriae, sed propter confirmationem liberi arbitrii,
quod est extra statum merendi et demerendi ; et illa confirmatio non evacuat spem, quamvis
ponat extra statum vertibilitatis ipsius liberi arbitrii et ideo demeriti.</p>
<p xml:id="bb-d1e24250-d1e354">Ad illud quod obicitur de Behemoth, dicendum quod spes accipitur ibi improprie pro
exspectatione dilationis iudicii, in quo acrius quam modo punietur ; vel etiam pro
exspectatione iudicii divini diutius continuandi super peccatores, quorum utroque
frustrabitur diabolus in die iudicii et citius quam vellet iudicabitur. Et ex his patent
illa dubia quae supra de subiecto spei quaerebantur.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>