-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d1e24694.xml
193 lines (193 loc) · 14.1 KB
/
bb-d1e24694.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>III, D. 27, A. 1, Q. 2</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="CO">Calix O'Hara</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>III, D. 27, A. 1, Q. 2</title>
<date when="2019-01-03">January 03, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt> <authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-01-03" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d1e24694">
<head xml:id="bb-d1e24694-Hd1e119">III, D. 27, A. 1, Q. 2</head>
<head xml:id="bb-d1e24694-Hd1e122" type="question-title">Utrum habitus caritatis sit unus indivisus an per species
multiplicatus.</head>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e125">Secuhdo quaeritur, utrum habitus caritatis sit unus indivisus an per species
multiplicatus.</p>
<div xml:id="bb-d1e24694-Dd1e128" type="rationes-principales">
<head xml:id="bb-d1e24694-Hd1e130">Rationes Principales</head>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e133">Et quod habeat per species multiplicari, videtur. Primo per obiecta, quoniam circa diversa
volita et obiecta diversae sunt voluntates ; sicut enim vult <name ref="#Augustine">Augustinus</name>, voluntates
diversificantur secundum volita ; sed caritas est amor Dei et proximi : si ergo Deus et
proximus distant distantia infinita, necesse est habitum regulantem animum ad amandum Deum
et amandum proximum esse alium et alium.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e139">Item, hoc ipsum ostenditur per praecepta, quia, ubi sunt diversa praecepta, diversi sunt
habitus habilitantes animam ad illa praecepta implenda, maxime cum. ipsis praeceptis
praecipiuntur opera virtutum. Si ergo circa actum caritatis duo consistunt mandata, videtur
quod virtus caritatis non sit una.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e142">Item, hoc ipsum ostenditur per modos diligendi. Alius enim est modus diligendi Deum quam
diligendi proximum : Deum enim debet un usquisque diligere plus quam se et ex toto corde,
sed proximum sicut se ipsum et ex parte. Si ergo habitus virtutis datur ad modificandum
actum, cum alius et alius sit hinc et inde modus, alius et alius erit hinc et inde
habitus.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e145">Item, hoc ipsum ostenditur per simile, quia sapientia, quae est de aeternis, alius est
habitus et aliud donum quam scientia, quae est de temporalibus ; et similiter latria, quae
est cultus Dei, est alia virtus quam dulia, quae est honor proximi. Ergo pari ratione alia
et alia virtus erit qua diligitur proximus et qua diligitur Deus.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e149">Item, plus differt vita activa a contemplativa quam differant operationes eiusdem vitae ad
se invicem. Ergo similiter plus differt virtus quae dirigit hominem ad vitam contemplativam
ab ea quae dirigit ad vitam activam quam duae virtutes quae dirigunt ad vitam
contemplativam. Sed caritas, secundum quod est amor Dei, dirigit ad vitam contemplativam,
prout est amor proximi, ad vitam activam : cum ergo caritas, secundum quod est amor Dei,
differat a fide, licet utraque harum sit virtus dirigens ad vitam contemplativam, videtur
multo fortius quod amor Dei et proximi ab invicem distinguuntur.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e152">Item, amor amicitiae et amor concupiscentiae sunt diversae species amoris ; sed caritas
amat Deum amore concupiscentiae, quia Deum desiderare et appetere, proximum vero amore
amicitiae : si ergo illae sunt diversae affectiones et diversae dilectiones, videtur quod
virtus caritatis habeat multiplicari.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e155">Sed contra : Sicut una est summa Veritas, sic una est summa Bonitas ; et sicut fides omnino
assentit summae Veritati et propter illam credit quidquid credit, sic caritas omnino
adhaeret summae Bonitati et propter illam amat quidquid amat. Ergo sicut fides est una
virtus et unus habitus respectu credendorum, ita et caritas respectu amandorum.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e158">Item, sicut se habet rationalis ad verum et irascibilis ad arduum, sic se habet
concupiscibilis ad bonum ; et sicut aliae duae vires habent unitatem in se, sic et ipsa
concupiscibilis ; sed rationalis in donum credendo verum non habet perfici nisi una virtute,
similiter et irascibilis in exspectando arduum : ergo similiter videtur quod concupiscibilis
in amando bonum non habeat nisi unam solam virtutem. Sed haec est caritas : ergo etc.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e161">Item, quanto aliquid est magis unitivum, tanto magis habet in se unitatem ; sed virtus
caritatis inter ceteras virtutes est praecipue unitiva, cum ipsa sit vinculum perfectionis,
sicut dicitur ad Colossenses 3, 14 : ergo videtur quod caritas inter ceteras virtutes teneat
unitatem : ergo non habet subdividi per alias species.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e164">Item, in omni genere in quo contingit reperire ordinem motorum necesse est esse statum in
uno ; sed caritas omnibus virtutibus animae imperat et omnes movet, tam theologicas quam
cardinales : ergo necesse est ipsam habere unitatem : non ergo multiplicatur per
species.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e24694-Dd1e168">
<head xml:id="bb-d1e24694-Hd1e170">Conclusio</head>
<head xml:id="bb-d1e24694-Hd1e173" type="question-title">Habitus caritatis est unus atque indivisus secundum speciem, licet
secundum numerum multipliciter</head>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e176">Respondeo : Dicendum quod habitus caritatis est unus et indivisus secundum speciem, licet
secundum numerum plurificetur in diversis. In diversis enim animabus plures sunt caritates,
cum habitus et accidentia numerentur penes subiecta. In omnibus autem in quibus est, est una
caritas secundum speciem, propter hoc quod unitas habitus venit ab unitate obiecti et actus
principalis ; et hoc quidem est reperire in caritate, si quis diligenter velit attendere.
Actus enim caritatis est diligere, diligere autem idem est quod velle bonum. Cum ergo
caritas diligit aliquem, bonum optat ei quem diligit ; istud autem bonum, quod caritas
optat, unum solum est, videlicet bonum aeternum et bonum summum. Istud autem summum bonum
aliquando homo per caritatem optat Deo, aliquando sibi, aliquando proximo. Secundum quod
optat ipsum ipsi Deo, dicitur diligere Deum, quia vult quod ipse Deus sit summum bonum et
quod habeat omne bonum per essentiam. Secundum quod optat illud proximo, sic dicitur
diligere proximum, quia vult quod habeat illud bonum per gratiam et gloriam. Secundum quod
optat illud sibi, sic dicitur diligere se ipsum. Generaliter ergo in actu dilectionis ipsius
caritatis unum est bonum optatum, licet multa sint quibus illud bonum optatur ; et illud est
obiectum principale ipsius habitus diligendi, quoniam ipsum propter se optatur a caritate,
ita quod habet rationem obiecti principaliter moventis et finis quietantis. Et, quia illud
est unum solum, sive comparetur ad se sive comparetur ad eum qui habet caritatem sive
comparetur ad eius proximum, hinc est quod caritatis habitus habet esse unus. Et concedendae
sunt rationes quae hoc ostendunt.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e24694-Dd1e181">
<head xml:id="bb-d1e24694-Hd1e183">Ad Rationes</head>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e186">Ad illud vero quod primo obicitur in contrarium, quod obiecta sunt diversa, iam patet
responsio, quia, licet caritas diligat proximum, tamen proximus non est principale obiectum,
sed est illud ad quod principale obiectum caritatis comparatur. Quia enim proximus est imago
Dei et capax ipsius Dei, ideo virtus caritatis, quae desiderat summum Bonum haberi ab omni
eo qui potest ipsum habere et ipso frui, appetit summum Bonum a proximo haberi, sicut et ab
eo in quo est ; et hoc non est aliud quam amare proximum per caritatis affectum. Et si tu
obicias, quod caritas non tantum facit quod homo velit proximo bonum, quod Deus est, sed
etiam omne aliud bonum, dicendum quod hoc non est principaliter et elicitive, sed quasi
consequenter et imperative ; et hoc manifestabitur infra magis aperte, cum de his quae sunt
diligenda ex caritate.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e189">Ad illud quod obicitur, quod duo sunt praecepta caritatis, dicendum quod illa duo praecepta
non sunt diversa formaliter, sed solum materialiter, quia <quote xml:id="bb-d1e24694-Qd1e191">unum illorum clauditur in
altero</quote>, secundum quod <name ref="#Lombard">Magister</name> dicit in littera. Et propter hoc non sequitur quod
habitus caritatis diversificetur secundum formam.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e198">Ad illud quod obicitur de diversitate modorum, dicendum quod diversitas illorum modorum est
ex diversitate comparationum illius summi Boni, quod potest diligi vel optari sibi ipsi et
potest optari creaturae ; quae nata est in ipso beatificari. Unde diversitas illorum modorum
non venit ex diversitate principalis obiecti, sed ex varia comparatione ipsius. Et propterea
non sequitur quod sit diversitas in virtute modificante, quia diversitas comparationis
obiecti non sufficit ad faciendum habitum diversificari.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e201">Ad illud quod obicitur de sapientia et scientia, latria et dulia, dicendum quod non est
simile, quia sapientia negotiatur de aeternis secundum rationes aeternas et scientia de
temporalibus secundum rationes temporales ; et ideo diversas rationes habent, secundum. quas
diriguntur et in actibus suis regulantur. Sed caritas unam solam habet rationem moventem,
videlicet ipsam summam Bonitatem, quae cum sit summe amabilis, et prout est in se et prout
participatur a creatura, utroque modo caritas eam amat, et sic habet unam rationem motivam ;
et propterea non debet sic diversificari sicut sapientia et scientia. Eodem modo dicendum
est de latria et de dulia, sicut in praecedentibus est ostensum, distinctione nona.</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e205">Ad illud quod obicitur de differentia contemplativae et activae, dicendum quod
contemplativa et activa vita nominat statum sive virtutis exercitium ; diversitas autem
status vel exercitii non inducit diversitatem in habitu, sed diversitas principalis obiecti.
Unde eaedem virtutes secundum diversos status et diversum exercitium dirigunt hominem in
utraque vita, sicut fides dirigit hominem in contemplationem et operationem. Propter hoc non
sequitur quod caritas, eo quod ad activam vitam et contemplativam dirigat et habilitet, sit
virtus duplex</p>
<p xml:id="bb-d1e24694-d1e208">Ad illud quod ultimo obicitur de amore amicitiae et concupiscentiae, dicendum quod, sicut
dictum est in praecedentibus de actu confidentiae et exspectationis, quod unus habet ex
altero oriri et unus alium quodam modo includit, sic amor amicitiae quodam modo includit
amorem concupiscentiae. Qui enim est amicus alii, optat ei aliquod bonum ; et dum optat ei
illud bonum, et ipsum bonum optatum facit concupiscere et eidem facit adhaerere. Unde sicut
spes innititur summae Immensitati sive Potestati, sic caritas adhaeret et adhaerere facit
summae Bonitati ; et iste eius actus primus et unicus, ex quo oritur et in quo includitur
amor concupiscentiae et amor amicitiae. Et propterea sicut spes non diversificatur propter
actum confidentiae et exspectationis, sic nec caritas propter actum amicitiae et
concupiscentiae. Quod autem adhaerere Deo sit actus caritatis principalis, <name ref="#Augustine">Augustinus</name> satis
expresse dicit, in libro De moribus Ecclesiae, et Apostolus, I ad Corinthios 6, 17 : Qui
adhaeret Deo unus spiritus est ; et Dionysius, De divinis nominibus : Amorem, sive divinum
sive naturalem sive intellectualem, unitivam quamdam dicimus virtutem. Et quia unum est
illud bonum, cui principaliter caritas unit, hinc est quod habitus caritatis unitatem habet,
sicut prius ostensum est.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>