-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d1e26970.xml
187 lines (187 loc) · 13.7 KB
/
bb-d1e26970.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>III, D. 29, A. 1, Q. 3</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="CO">Calix O'Hara</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>III, D. 29, A. 1, Q. 3</title>
<date when="2019-01-03">January 03, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt> <authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-01-03" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d1e26970">
<head xml:id="bb-d1e26970-Hd1e119">III, D. 29, A. 1, Q. 3</head>
<head xml:id="bb-d1e26970-Hd1e122" type="question-title">Utrum secundum ordinem caritatis praeponendum sit bonum proprium
bono ipsius proximi.</head>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e125">Tertio quaeritur de ordine caritatis per comparationem nostri ad proximum, et est quaestio,
utrum secundum ordinem caritatis praeponendum sit bonum proprium bono ipsius proximi.</p>
<div xml:id="bb-d1e26970-Dd1e128" type="rationes-principales">
<head xml:id="bb-d1e26970-Hd1e130">Rationes Principales</head>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e133">Et quod sic, videtur. Primo, per auctoritatem <name ref="#Augustine">Augustini</name> et <name ref="#Ambrose">Ambrosii</name> in littera, qui
immediate post dilectionem Dei ordinant dilectionem sui.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e142">Item, Ecclesiastici 14, 5 : <quote xml:id="bb-d1e26970-Qd1e144" source="http://scta.info/resource/sir14_5">Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit</quote> ? Per
hoc videtur quod non potest aliquis alium ordinate diligere, nisi prius ordinate diligat
se.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e148">Item, <name ref="#Augustine">Augustinus</name>, in Enchiridio, tractans illud verbum : <quote xml:id="bb-d1e26970-Qd1e153">Date eleemosynam, et omnia
munda sunt vobis</quote> : <quote xml:id="bb-d1e26970-Qd1e156">Qui vult ordinate eleemosynam dare a se debet incipere
et eam sibi primo dare. Est enim eleemosyna opus misericordiae, verissimeque dictum est :
<quote xml:id="bb-d1e26970-Qd1e158">Miserere animae tuae, placens Deo</quote>
</quote>. Si ergo prius debet homo sibi
misereri quam alii, videtur quod secundum ordinem caritatis amor sui sit amori proximi
praeponendus.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e163">Item, sicut natura appetit suam conservationem, sic caritas suam perfectionem ; sed natura
magis appetit conservatiomem sui in se quam in suo simili : ergo et caritas plus appetit
perfici in se ipsa et in anima in qua est quam caritatem aliam appetat perfici in anima
aliena : ergo secundum rectum ordinem caritatis amor sui praemitti debet amori ipsius
proximi.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e167">Sed contra : I ad Corinthios 13, 5 : <quote xml:id="bb-d1e26970-Qd1e169" source="http://scta.info/resource/Icor13_5">Caritas non quaerit quae sua sunt</quote> ; et
iterum alibi : <quote xml:id="bb-d1e26970-Qd1e172">Nullus quod suum est quaerat, sed quod alterius</quote>. Ergo videtur
quod caritas secundum suam. perfectionem magis inclinet ad amandum alterum quam ad amandum
se ipsum.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e176">Item, Matthaei 22, 39 : <quote xml:id="bb-d1e26970-Qd1e178" source="http://scta.info/resource/mt22_39">Diliges proximum tuum sicut te ipsum</quote> : hoc quod est
sicut aut est nota similitudinis aut aequalitatis. Si similitudinis tantum, eadem ratione
posset dicere : diliges proximum tuum sicut Deum. Si aequalitatis, ergo non videtur quod sit
ordo dilectionis respectu nostri ad dilectionem respectu proximi.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e182">Item, Gregorius, in quadam homilia : Nemo ad se ipsum habere caritatem dicitur. Ad hoc enim
quod caritas sit, necesse est ut dilectio in alterum tendat. Ergo caritas per prius ordinat
hominem ad alterum quam ad se ipsum : ergo in ordine caritatis videtur quod nobis praemitti
debeat proximus.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e185">Item, caritas est amor liberalis ; sed liberalitas magis attenditur respectu alterius qua
respectu sui : ergo amor caritatis magis consistit in amando alterum quam in amando se
ipsum.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e188">Item, amor caritatis superveniens tollit curvitatem ipsi naturae, sicut patet, quia, cum
homo plus diligat se quam Deum ante caritatem, post adventum catitatis vertitur ordo, ut
plus diligat Deum quam se ipsum : Si ergo mutat ordinem quantum ad dilectionem Dei, pari
ratione quantum. ad dilectionem proximi. Videtur ergo quod dilectio proximi praemittenda sit
secundum ordinem caritatis dilectioni respectu nostri.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e191">Item, caritas facit nos conformare voluntatem nostram voluntati divinae ; sed Deus non
magis diigit nos quam proximos nostros, immo magis diligit proximos nostros, si sint
meliores nobis : ergo videtur quod secundum ordinem caritatis plus debet diligere proximum
quam me ipsum. Si tu dicas quod Deus non vult quod conformemus voluntatem nostram sibi in
hoc, obicitur contra hoc, quia Deus vult quod nos magis desideremus honorem suum quam
commodum proprium ; vult etiam quod magis amemus et appretiemur illud quod magis est amandum
et appretiendum ; sed salus centum animarum magis facit ad honorem Dei et magis appretianda
est quam salus unius animae : si ergo nomine proximi intelligitur omnis homo, videtur quod
amor proximi praeponendus sit amori sui. Et hoc confirmatur per illud quod dicit Apostolus
ad Romanos [9, 3] : Optabam enim ego ipse anathema esse a Christo pro fratribus meis.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e26970-Dd1e195">
<head xml:id="bb-d1e26970-Hd1e197">Conclusio</head>
<head xml:id="bb-d1e26970-Hd1e200" type="question-title">Amor salutis propriae praeferendus est amori salutis
alienae.</head>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e203">Respondeo : Dicendum quod secundum ordinem caritatis amor salutis propriae praeponendus est
amori salutis alienae, secundum quod auctoritates Sanctorum innuunt manifeste et secundum
etiam quod consonat et dictat iudicium rationis rectae et instinctus naturae. Ratio enim
huius est, quoniam unumquodque plus appetit perfectionem in se ipso quam in suo simili : et
quodlibet pondus plus trahit corpus in quo est ad situm sibi debitum quam trahat aliud
corpus illi annexum. Hinc est quod caritas per prius desiderat Deum nobis uniri et in nobis
habitare et nos in ipsum Deum tendere et in ipso quiescere quam appetat in aliquo alio, qui
nobiscum habeat aliquam similitudinem.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e206">Concedendae sunt igitur rationes ostendentes quod in ordine caritatis praefertur dilectio
sui dilectioni ipsius proximi. Et huius signum est, quia illi reprehenduntur et stulti
reputantur qui salutem propriam negligunt ut procurent alienam. Huius etiam signum est,
quia, si homo ex caritate deberet diligere proximum quantum se ipsum, ita quod esset ibi
omnimoda aequalitas, iam duos proximos deberet diligere duplo quam se ipsum, et tres in
triplo, et sic ulterius ascendendo ; quod in nullo habente caritatem reperiri contingit,
quantumcumque perfecto.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e26970-Dd1e211">
<head xml:id="bb-d1e26970-Hd1e213">Ad Rationes</head>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e216">Ad illud quod primo obicitur, quod caritas non quaerit quae sua sunt, dicendum quod
<mentioned> suum </mentioned> idem est quod proprium. Proprium autem quaerere hoc est
dupliciter : uno modo, prout proprium dicitur cum praecisione ; et sic excludit bonum
commune, et isto modo sonat in vitium, et secundum istam acceptionem consuevit dici quod
libido est amor boni proprii ; et quantum ad hune modum dicit Apostolus quod cuitas non
quaerit quae sua sunt. Alio modo dicitur bonum proprium, bonum qued pertinet ad se, ita quod
in appetitu illius boni voluntas nec repugnat divinae voluntati nec praeiudicat communi
utilitati, sicut est appetitus salutis propriae ; et isto modo diligit quis se ex caritate ;
et sic accipiendo non negat Apostolus quin homo per caritatem debeat quod suum est quaerere,
cum ipsemet cuperet dissolvi et esse cum Christo, sicut dicitur ad Philippenses 1, 23.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e222">Ad illud quod obicitur, quod secundum divinum mandatum debet homo diligere proximum sicut
semetipsum, dicendum quod sicut non est nota perfectae aequalitatis sive commensurationis,
sed expressae similitudinis, quae in hoc attenditur quod homo debet diligere proximum ad
illud bonum ad quod diligit se ipsum, et post salutem propriam nihil tantum debet desiderare
sicut salutem alienam : et ideo non valet illud quod obicit, quod similiter deberet dici in
mandato illo quod diligat proximum sicut Deum.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e225">Ad illud quod obicitur de auctoritate Gregorii, quod caritas magis proprie ordinat ad
proximum quam ad se ipsum, dicendum quod hoc non dicitur quod caritas per prius respiciat
mdinem hominis ad proximum quam ad se ipsum, sed quia non sufficit quod aliquis amor sit
caritas ut homo amet se ipsum ; licet enim amor caritatis a se ipso inciplat, debet tamen in
alterum protendi.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e228">Ad illud quod obicitur, quod caritas est amor liberalis, dicendum quod, quamvis liberalitas
quantum ad suam completionem respiciat alterum, tamen quantum ad suum initium prius respicit
ipsum qui liberalitatem impendit, sicut et misericordia, de qua dictum est quod primo debet
homo sui ipsius misereri.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e232">Ad illud quod obicitur, quod amor caritatis superveniens tollit curvitatem naturae,
dicendum quod quaedam est curvitas naturae quae sonat in vitium et cortuptionem ; qu.aedam,
quae respicit ipsius naturae intrinsecam inclinationem. Prima est, qua quis diligit se plus
quam Deum ; secunda est, qua quis diligit se plus quam proxmum. Gratia autem superveniens
primam corrigit et tollit, secundam vero dirigit et cum ea currit ; et sic ratio illa non
valet, quoniam non est simile hinc inde.</p>
<p xml:id="bb-d1e26970-d1e235">Ad illud quod obicitur, quod debemus voluntatem nostram voluntati divinae conformare,
dicendum quod Deus cum dicitur alterum altero magis diligere, hoc non est quia intensius
diligat unum quam reliquum, cum circa amorem ipsius nec cadat intensio nec remissio ; sed
hoc dicitur quia unum ordiilat ad maius bonum quam reliquum ; et hoc bene potest concedi
quod quis magis debet diligere proximum quam se, cum proximus ipsum excedat in merito ; sed
ex hoc non sequitur quod amor proximi melioris praeponderet amori sui Ordo enim caritatis
non attenditur penes magnitudinem boni optabilis, sed penes praeponderationem affectionis
diligentis. Et si tu obicias, quod Deus vult quod magis amemus honorem suum quam commodum
nostrum et magis appretiemur quod est magis appretiandum, dicendum quod verum est quod Dei
honor plus debet in corde nostro praeponderare quam nostrum commodum ; tamen caritas nunquam
separat honorem Dei a commodo nostro spirituali ; nec est voluntatis divinae ut nos
appetamus aliquid quod sit in detrimentum salutis nostrae, propter honorem suum. Sicut enim
essentiale est naturae appetere esse ; sic essentiale est gratiae appetere. Deo placere et
Deo adhaerere ; ideo Deus nunquam illud a nobis exigit ut magis salutem.alienam quam
propriam diligamus. Et quod dicit Apostolus quod optabat anathema a Christo esse pro
fratribus, illud intelligitur ad tempus vel sub conditione, videlicet si optabile esset.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>