-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d1e29162.xml
185 lines (185 loc) · 13.6 KB
/
bb-d1e29162.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>III, D. 31, A. 3, Q. 1</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="CO">Calix O'Hara</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>III, D. 31, A. 3, Q. 1</title>
<date when="2019-01-03">January 03, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt> <authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-01-03" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d1e29162">
<head xml:id="bb-d1e29162-Hd1e119">III, D. 31, A. 3, Q. 1</head>
<head xml:id="bb-d1e29162-Hd1e122" type="question-title">Utrum contingat catitatis habitum in patria evacuari.</head>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e125">Circa primum sic proceditur et quaeritur, utrum contingat caritatis habitum in patria
evacuari.</p>
<div xml:id="bb-d1e29162-Dd1e128" type="rationes-principales">
<head xml:id="bb-d1e29162-Hd1e130">Rationes Principales</head>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e133">Et quod non, videtur. I ad Corinthios 13, 8 : <quote xml:id="bb-d1e29162-Qd1e135">Caritas nunquam excidit</quote>, ibi
Glossa : <quote xml:id="bb-d1e29162-Qd1e138">Nec in hoc saeculo nec in futuro, etsi opera eius cessent</quote>.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e142">Item, actus caritatis est diligere Deum propter se et super omni <quote xml:id="bb-d1e29162-Qd1e144">et ex toto corde et
ex tota anima ex tota mente</quote> ; sed iste actus magis competit statui gloriae quam
viae : ergo habitus caritatis maxime competit statui glorioso ; et si hoc, tunc non
evacuatur in illo.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e148">Item, ipsius caritatis sive amoris est unire, iuxta illud quod dicit beatus Dionysius :
<quote xml:id="bb-d1e29162-Qd1e150">Amorem dicimus unitivam vim</quote> ; sed magis unimur in patria quam in via : ergo
etc.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e154">Item, amoris est assimilare, iuxta illud quod dicit Hugo de Sancto Victore, quod
<quote xml:id="bb-d1e29162-Qd1e156">anima in eius quod diligit imaginem transformatur</quote> ; sed magis erimus
similes in patria quam nunc, secundum illud Ioannis 3, 2 : <quote xml:id="bb-d1e29162-Qd1e159">Cum apparuerit, similes ei
erimus</quote> : si ergo statui gloriae maxime competit perfectio assimilationis, videtur
quod et maxime competat illi statui habere habitum caritatis.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e164">Sed contra : I ad Corinthios 13, 10 : <quote xml:id="bb-d1e29162-Qd1e166">Cum venerit quod perfectum est, evacuabitur
quod ex parte est</quote> ; illud autem est ex parte, quod est imperfectum ; sed caritas
viae est imperfecta, quia <quote xml:id="bb-d1e29162-Qd1e169">ignis est in Sion et caminus in Ierusalem</quote>, secundum
quod dicitur in Isaia [31, 9] : ergo videtur quod habitus caritatis evacuetur in patria.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e173">Item, cessante causa, cessat effectus, ergo, evacuata causa, evacuatur effectus ; sed
<quote xml:id="bb-d1e29162-Qd1e175">fides generat spem, spes generat caritatem</quote>. Cum igitur in patria evacuetur
habitus fidei et spei, ut supra ostensum fuit, videtur similiter quod evacuetur habitus
caritatis.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e179">Item, quod ordinat ad aliquem finem et terminum cessat, cum perventum est ad illum ; sed
caritas est pondus inclinans animam et elevans eam, ut tendat sursum : cum igitur anima
sursum per gloriam fuerit collocata, videtur quod iam amplius non habeat caritatis
habitum.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e182">Item, quanto maior est unio animae ad Deum, tanto anima perfectius beatificatur ; sed magis
unitur quod unitur immediate quam quod unitur per medium : ergo, si anima perfecte
beatificatur in gloria, videtur quod inter animam et Deum non sit ponere caritatem mediam :
videtur ergo quod cesset habitus caritatis, superveniente complemento habitudinis.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e29162-Dd1e186">
<head xml:id="bb-d1e29162-Hd1e188">Conclusio</head>
<head xml:id="bb-d1e29162-Hd1e191" type="question-title">Habitus caritatis in patria non evacuatur, sed consummatur.</head>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e194">Respondeo : Dicendum quod absque dubio caritas in patria non evacuatur, sed consumniatur,
secundum quod expresse dicit Apostolus.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e197">Ad cuius intelligentiam est notandum quod quaedam est dispositio quae respectu dispositi
habet oppositionem, quaedam vero est quae simpliciter disponit. Et prima quidem per adventum
eius ad quod disponit evacuatur ; secunda vero perficitur et consummatur. Et huiusmodi est
evidens exemplum. Nam primo modo disponit medius color ad extremos et tepiditas ad
frigiditatem ; et, superveniente extremo, medius color tollitur, propter hoc quod medium non
tantum ad extremum disponebat, sed etiam repugnabat. Secundo modo disponit transparentia ad
lumen. Nam, superveniente lumine, transparentia et pervietas non tollitur, sed magis
perficitur et decoratur.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e200">Per hunc etiam modum intelligendum est in ipsarum virtutum habitibus, quae disponunt ad
gloriae complementum. Nam quaedam disponunt sic quod habent aliquo modo oppositionem, sicut
fides et spes, quae dicunt ipsius crediti et sperati absentiam et carentiam, quorum opposita
sunt in gloria, scilicet visio aperta et tentio firma ; et ideo necesse est hos habitus
tolli et evacuari per adventum gloriae. Et est alia dispositio, quae non habet rationem
oppositionis, sed tantum dispositionis ; et talis dispositio est caritas, quae ad gloriam
disponit sicut imperfectum ad perfectum, non tamen habet repugnantiam ad ipsam, immo
conformitatem expressam. Et ideo quantum ad habitum non evacuatur, sed, dum tollitur
imperfectio, ipse habitus perficitur et consummatur.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e204">Si autem quaeratur ratio huius, quare caritas magis conformatur complemento gloriae quam
alius habitus virtutis theologicae, huius potest triplex ratio assignari quarum una
attenditur penes qualitatem ipsorum habituum, altera vero penes dignitatem potentiarum,
tertia vero penes largitatem divinorum munerum. Quantum ad differentem qualitatem habituum
ratio sumitur talis, quia dilectio est respectu absentis et praesentis, visio vero et tentio
non est nisi respectu habiti et praesentis, exspectatio vero et credulitas est tantummodo
respectu non habiti et absentis : et ideo tam actus quam habitus ipsius caritatis statui
patriae et viae est communis ; et per hoc magis conformis est caritas viae caritati patriae
quam habitus credendi habitui videndi vel quam exspectatio tentioni.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e207">Penes dignitatem ipsarum potentiarum attendittir ratio sic, quia, sicut vult <name ref="#Bernard">Bernardus</name>, De
amore Dei, ubi deficit intellectus, ibi proficit affectus. Et Dionysius, VII De divinis
nominibus, capitulo De sapientia, dicit quod multo altius ascendit affectus noster et vis
affectiva quam vis cognitiva. Ait enim sic : Oportet agnoscere nostrum intellectum quamdam
habere potentiam ad intelligendum, per quam videt intelligibilia, unitionem vero excedentem
intellectus naturam, per quam coniungitur ad ea quae sunt ultra se. Et quoniam altius
elevatur ipsa vis unitiva in homine, ideo habet quamdam praecipuam excellentiam dignitatis,
et habitus ipsam perficiens est aliis habitibus maior et excellentior ac per hoc statui
gloriae conformior.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e213">Penes largitatem divinorum etiam munerum ratio sumitur, quia viris sanctis Dominus
largitatem suae benignitatis quodam modo communicat et praegustare facit dulcedinem aeternae
refectionis, ut in tribulationibus non succumbant et in vastitate eremi prae ariditate et
inopia refectionis non deficiant. Cum ergo sapere caelestia non possit nisi gustus
dispositus secundum dispositionem illi statui convenientem, divinae largitatis munus hoc
requisivit ut gustui nostro daretur habitus et dispositio, secundum quam statui gloriae
esset conformis. Haec autem dispositio est habitus caritatis, per quam dispositi sumus ad
spiritualia degustanda, secundum quod vult magister Hugo. Ideo caritatis habitus non
evacuatur, sed magis consummatur in patria. Et concedendae sunt rationes quae sunt ad partem
istam.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e29162-Dd1e218">
<head xml:id="bb-d1e29162-Hd1e220">Ad Rationes</head>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e223">Ad illud vero quod primo obicitur in contrarium, quod perfectum evacuat illud quod est ex
parte, dicendum quod ex parte dicitur esse aliquid dupliciter, secundum quod dupliciter
dicitur esse aliguid secundum quid uno modo dicitur aliquid secundum quid, quod tantum
deficit ab eo quod est simpliciter, sicut albus secundum pedem est albus secundum quid. Alio
modo dicitur aliquid secundum quid, quod non tantum deficit, sed etiam repugnat, sicut horpo
mortuus respectu hominis. Sic et aliquid dicitur ex parte dupliciter : uno modo, secundum
quod sonat in imperfectionem ; alio modo secundum quod sonat in imperfectionem et
oppositionem. Et primo modo potest dici caritas ex parte ; et quod sic est ex parte non
evacuatur, sed consummatur et quodam modo integratur, ut quasi totum ex partibus
conficiatur. Secundo autem modo habitus fidei et spei est ex parte ; et hoc modo dicit
Apostolos illud, quod est ex parte, fore evacuandum, cum venerit id quod perfectum est.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e226">Ad illud quod obicitur, quod, cessante causa, cessat effectus, dicendum quod fides et spes
non dicuntur esse causa caritatis nisi quia disponunt ad actum eius, et hoc non simpliciter,
sed secundum statum viae ; nam in statu patriae ipsa visio disponit ad diligendum perfecte.
Et ideo ratio illa non valet, quia nec proprie est causa nec secundum omnem statum.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e229">Ad illud quod obicitur, quod ordinans ad aliquid cessat, obtento eo, ad quod disponebat et
inclinabat, dicendum quod illud est verum de eo quod solum habet rationem viae ; caritas
autem non tantummodo est dispositio ad tendendum et eundum in caelum, sed etiam ad
quiescenduni. Sicut enim lapis eodem pondere, quo movetur ad terram, quiescit ibi, cum ad
terram pervenerit, sic et suo modo intelligendum est in pondere amoris sive in habitu
caritatis ; et de eo quod isto modo ordinat et inclinat aliquid in finem, nec oportet ipsum
cessare in finis et termini assecutione.</p>
<p xml:id="bb-d1e29162-d1e232">Ad illud quod obicitur, quod maior est beatificatio, ubi perfectior est unio, dicendum quod
verum est. Sed quod obicit, quod perfectius uniretur Deus animae, si uniretur absque
caritate, dicendum quod falsum est, quia anima non est disposita ad hoc quod uniatur Deo per
gloriam, nisi interveniat habitus quo ipsi conformetur et quo elevetur et quodam modo
fortiter alligetur : unio enim beatitudinis est per cognitionem et amorem. Unde sicut
habitus diligendi non facit ad dilectionis diminutionem, immo potius ad perfectionem, sic
etiam non facit ad illius unionis imperfectionem, sed potius ad perfectionem et
complementum. Unde quod dicit quod magis unitur quod unitur sine medio quam cum medio,
dicendum quod illud habet veritatem de medio quod facit distare, non autem de eo quod facit
approximare et ad unionem magis reddit habilem, cuiusmodi est vinculum caritatis.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>