-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d1e5642.xml
181 lines (181 loc) · 13.2 KB
/
bb-d1e5642.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>III, D. 5, A. 2, Q. 3</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="CO">Calix O'Hara</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>III, D. 5, A. 2, Q. 3</title>
<date when="2019-01-03">January 03, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt> <authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-01-03" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d1e5642">
<head xml:id="bb-d1e5642-Hd1e119">III, D. 5, A. 2, Q. 3</head>
<head xml:id="bb-d1e5642-Hd1e122" type="question-title">Utrum ponenda sit intentio personalitatis in anima separata, omni
unione circumscripta.</head>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e125">Tertio quaeritur utrum sit ponere intentionem personalitatis in anima separata, omni unione
circumscripta.</p>
<div xml:id="bb-d1e5642-Dd1e128" type="rationes-principales">
<head xml:id="bb-d1e5642-Hd1e130">Rationes principales</head>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e133">Et quod sic, videtur. Primo patet per <name ref="#Lombard">Magistrum</name> in littera : <quote xml:id="bb-d1e5642-Qd1e138" source="http://scta.info/resource/pl-l3d5c3-d1e124">Anima absoluta a corpore persona est,
sicut angelus</quote> : Sed angelus vere et proprie persona est : ergo et anima
separata.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e142">Item, sicut consuevit communiter distingui : persona est res distincta proprietate ad
dignitatem pertinente ; sed anima separata est distincta res, quod patet : ergo est
persona.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e145">Item, ratio quare humana natura in Christo non est persona, est propter unionem ad dignius
; sed, cum anima unitur corpori, non unitur digniori rei, et anima, circumscripta assumtione
et unione, complete habet illam rationem in se quam ponit Boethius : <quote xml:id="bb-d1e5642-Qd1e147">Persona est
individua substantia rationalis naturae</quote>. Ergo videtur quod ratio personalitatis
conveniat animae separatae et proprie et vere.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e151">Item, contingit animam separatam comparari ad angelum et contingit comparari ad alteram
animam, et quae est comparatio unius angeli ad alterum, eadem est comparatio unius animae ad
alteram ; sed anima separata differt secundum speciem ab angelo sicut et angelus ab anima :
ergo, a simili, sicut inter unuin angelum et alterum est discretio personalis, sic inter
unam animam et alteram. Sed quae habent discretionem personalem, habent intentionem
personalitatis : ergo plenam rationem personalitatis contingit reperiri in anima
separata.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e155">Item, cuicumque convenit loqui de se ut de se, est persona ; sed animae separafae convenit
loqui de se ut de se : contingit enim ad ipsam dirigere sermonem, sicut ad animam Petri et
Pauli dirigimus ; et constat quod versa vice possunt nobis voluntatem suam exprimere, sicut
aliquibus expresserunt. Ergo videtur quod anima separata vere et proprie sit persona.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e158">Item, anima per separationem sui a corpore non habet conditionem deteriorem, sed statum
digniorem ; sed quamdiu spiritus rationalis erat in corpore et corpori unitus, non carebat
ratione personali : ergo nec quando est a corpore separatus.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e161">Sed contra : Persona est per se una ; sed quod venit aliquando ad constitutionem tertii non
est per se unum et distinctum : ergo quod est natum uniri ad constitutiortem tertii non est
persona. Sed anima rationalis est huiusmodi : ergo etc.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e164">Item, persona dicit quid completissimum in genere substantiae, ita quod non est ordinatum
ad ulteriorem perfectionem in eodem genere ; sed anima rationalis est ordinata ad
constituendum hominem : ergo non habet intentionem personae.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e167">Item, anima rationalis, cum est unita carni, ut dicit <name ref="#Lombard">Magister</name>, non est persona. Ergo si,
quando est separata, habet rationem personae, igitur digniorem modum habet existendi extra
corpus. Si ergo natura semper desiderat quod melius est, videtur quod anima nunquam
desideret uniri corpori ; videtur etiam ex hoc quod, cum anima unitur corpori, sit ei
praeiudicium, et cum separatur, quod non sit ei poena, sed praemium ; quae omnia falsa sunt
et absurda : ergo et illud ex quo sequitur, videlicet quod anima separata etc.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e173">Item, si anima separata est persona, cum assumere sit actus personae conveniens, sicut
divina persona dicitur corpus assumere, cum corpus ei unitur, et similiter angelus, per
consimilem modum anima,diceretur assumere corpus proprium, cum eidem rursus coniungitur ;
quodsi hoc non recipitur, videtur quod nec praemissum esset concedendum, scilicet quod anima
separata sit persona sicut angelus.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e5642-Dd1e177">
<head xml:id="bb-d1e5642-Hd1e179">Conclusio</head>
<head xml:id="bb-d1e5642-Hd1e182" type="question-title">Anima separata a corpore non habet plene rationem
personalitatis</head>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e185">Respondeo : Dicendum quod, sicut apparet ex textu, opinio <name ref="#Lombard">Magistri</name> fuit quod anima separata
sit persona ; et haec opinio fuit magistri Hugonis de Sancto Victore. Ratio autem quae movit
eos ad hoc ponendum, fuit actualis distinctio et completio reperta in anima separata,
quoniam actus nobiles liberius exercet et perfectius quam exerceat in corpore.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e191">Haec tamen opinio non sustinetur communiter a doctoribus. Ratio huius est, quoniam ad
completam rationem personae requiritur, ut dictum fuit supra, distinctio singularitatis et
incommunicabilitatis et supereminentis dignitatis. Quamvis autem. in anima separata sit
reperire singularitatem et dignitatem, non est tamen reperire incommunicabilitatem, quia
appetitum et aptitudinem habet ut uniatur corpori ad constitutionem tertii. Et ideo necesse
est ipsam carere distinctione personalitatis ; quoniam, si completior est anima dum
appetitus eius terminatur quem habet respedu corporis resumendi, sicut vult <name ref="#Augustine">Augustinus</name>, XII
Super Genesim ad litteram, et tunc non habet in se intentionem personae, necessario sequitur
quod personalitate careat, cum est separata a corpore. Alioquin sequerentur praedicta
inconvenientia, videlicet quod unio esset praeternaturalis et separatio non esset poenalis ;
iterum, quod unio esset in animae praeiudicium et separatio in praemium ; quorum quodlibet
falsum est.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e197">Et ideo non immerito in hac opinione communiter non sustinent <name ref="#Lombard">Magistrum</name>, quamvis aliqui
velint dicere quod <name ref="#Lombard">Magister</name> intellexerit de anima separata, circumscripta unibilitate ad
corpus ; et hoc est potius verbi palliatio quam expositio, sicut patet aspiciendo ad verba
ipsius. Praeterea, unibilitas sive aptitudo uniendi cum corpore non est animae accidentalis,
sed est ipsi animae essentialis, et ita non potest ab ea separari vel circumscribi, salva
ipsius natura, sicut superius in secundo libro ostensum fuit. Posset tamen dici ob
reverentiam ipsius quod non voluit dicere quod tata ratio personalitatis competeret animae
separatae, sed quod, hoc supposito quod anima separata esset persona, adhuc non esset
persona, in Christo, quia esset coniuncta cum divina persona. Quidquid autem sit de
intentione <name ref="#Lombard">Magistri</name>, hoc concedendum est quod ratio personalitatis non est plene circa
animam separatam. Unde concedendae sunt rationes ad hoc inductae.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d1e5642-Dd1e211">
<head xml:id="bb-d1e5642-Hd1e213">Ad rationes</head>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e216">Ad illud vero quod obicitur de auctoritate <name ref="#Lombard">Magistri</name>, iam patet responsio per iam dicta.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e222">Ad illud vero quod obicitur, quod anima separata est res distincta proprietate ad
dignitatem pertinente, dicendum quod non est ibi ratio distinctionis, secundum quod convenit
personae intentioni secundum illam triplicem conditionem quae superius assignata est.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e225">Ad illud quod obicitur, quod cum anima unitur corpori, non unitur digniori rei, et ita
unibilitas ad corpus non aufert animae personae proprietatem, dicendum quod hoc verum esset,
si anima esset persona per se ; tunc enim ratione personae non privaretur ex hoc quod
corpori coniungeretur. Si ergo ratione personae caret, cum corpori coniungitur, patet quod
non est persona, cum est a corpore separata. Hoc autem non est propter defectum dignitatis,
sed propter defectum incommunicabilitatis, quamvis non incongrue posset dici quod ad ipsam
unibilitatem per modum compositionis sequitur quaedam indigentia et defectus a completione
dignissima.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e228">Ad illud quod obicitur, quod anima differt specie ab angelo, secundum quod ei comparatur,
dicendum quod ratio personalitatis plus dicit completionem quam intentio speciei. Nam
Christus secundum humanam naturam continetur sub specie hominis, quamvis secundum illam
naturam non habeat intentionem personalitatis. Et ideo non sequitur, quodsi animae separatae
conveniat specifica differentia respectu angeli, quod propter hoc conveniat et discretio
personalis respectu alterius animae. Nec sequitur differt numero ab alia anima, ergo differt
personaliter, quia distinctio secundum numerum in plus est quam distinctio personalis.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e232">Ad illud quod obicitur, quod cui competit loqui de se ut de se etc., dicendum quod verum
est, accipiendo large personam, secundum quod persona dicitur esse in nomine vel pronomine ;
secundum quod reddit suppositum verbo. Hoc autem modo non loquimur hic de persona, quia haec
est consideratio grammatici, non theologi ; sic enim magis respicit modum significandi quam
proprietatem rei.</p>
<p xml:id="bb-d1e5642-d1e235">Ad illud quod ultimo obicitur, quod anima gloriosa propter separationem a corpore non habet
conditionem deteriorem, dicendum quod illa ratio deficit dupliciter. Primo quidem, quia,
quamvis non habeat conditionem deteriorem quantum ad bene esse, utpote quantum ad Dei
fruitionem, minus tamen bonam habet conditionem quantum ad esse naturae. Personalitas tamen
non attenditur quantum ad bene esse vel esse gratiae, sed quantum ad esse naturae sive ad
esse primum. Alius etiam defectus est, quoniam intentio personalitatis consequitur animam
unitam corpori, ita tamen quod nec anima nec corpus est persona, sed totum coniunctum. Et
ideo non sequitur quod talis dignitas remaneat in anima separata vel proprietas ; sicut nec
risibilitas, quae est proprietas respectu coniuncti, post separ rationem nec remanet in
anima nec circa corpus.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>