-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d4e19041.xml
139 lines (139 loc) · 9.24 KB
/
bb-d4e19041.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 4</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 4</title>
<date when="2019-07-12">July 12, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-07-12" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d4e19041">
<head xml:id="bb-d4e19041-Hd1e108">Quaestio 4</head>
<head xml:id="bb-d4e19041-Hd1e111" type="question-title">Utrum restitutio sit pars satisfactionis.</head>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e114">Quarto quaeritur, utrum restitutio sit pars satisfactionis.</p>
<div xml:id="bb-d4e19041-Dd1e117" type="rationes-principales">
<head xml:id="bb-d4e19041-Hd1e119">Rationes principales</head>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e122">Et quod sic, videtur : Quia aliquo peccato peccamus in Deuin tantum, aliquo in Deum et
proximum, ut rapina ; sed constat quod satisfactio respondet iniuriae : ergo satisfieri
debet in hoc Deo et proximo. Sed satisfit proximo per restitutionem : ergo etc.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e125">Item, qui peccat per gulositatem nullo modo melius satisfacit quam per ieiunii
sobrietatem. Ergo qui peccat rem alienam auferendo non melius satisfacit quam
restituendo : ergo etc.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e128">Item, per signum ostenditur, quia, si duo sunt raptores, quorum alter est in
restituendo, alter non, minorem poenitentiam imponit sacerdos ei qui potest restituere,
maiorem ei qui non. Ergo restitutio facit ad satisfactionem.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e131">Item, <quote xml:id="bb-d4e19041-Qd1e133">satisfacere est causas peccatorum excidere</quote> ; sed causa quare
raptor in peccato est, est quia rem alienam abstulit et detinet : ergo satisfactio est
per rei retentae redditionem, quia hic peccati causa exciditur.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e138">Contra : Peccatum eo ipso est peccatum, quia in Deum est et quia Dei deformatur imago ;
non quia in alium similem, quia tunc leo peccaret, cum aliud animal comederet ; unde et
in Psalmo 50, 6 : <quote xml:id="bb-d4e19041-Qd1e140" source="http://scta.info/resource/ps50_6">Tibi soli peccavi</quote>. Ergo satisfactio est
facienda soli Deo ; sed haec non est per restitutionem, quia restitutio respicit
proximum directe : ergo etc.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e144">Item, satisfactio est per poenam, ad quam homo non tenetur alias nisi per culpam et
secundum iudicium sacerdotis ; sed ad restitutionem rei alienae tenetur, eo ipso quod
aliena et iudicio Dei sine sacerdote : ergo etc.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e147">Item, si est pars satisfactionis, cum satisfactio nulla sit sine caritate, nec
restitutio est sine caritate ; sed hoc est falsum : ergo etc.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e150">Item, cum sint tres partes satisfactionis, scilicet ieiunium, oratio et eleemosyna,
quaeritur : sub qua illarum continetur ? Et cum sub nulla, patet etc.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d4e19041-Dd1e154">
<head xml:id="bb-d4e19041-Hd1e156">Conclusio</head>
<head xml:id="bb-d4e19041-Hd1e159" type="question-title">Restitutio dici potest pars satisfactionis communiter, non
vero proprie sumtae</head>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e162">Respondeo : Dicendum quod circa hoc duplex est opinio.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e165">Quidam dicunt quod restitutio non est pars satisfactionis, sed fundamentum. Quaedam
enim requiruntur ad poenitentiam sive satisfactionem ut fundamenta, et talia sunt
peccati dimissio et alienae rei restitutio ; quaedam ut expedientia, ut vitare pravam
societatem ; quaedam ut satisfactoria, ut ieiunium, oratio et eleemosyna ; quaedam ut
perficientia, ut sunt opera supererogationis, Lucae 10, 35 : Quodcumque supererogaveris,
reddam tibi. Et ratio eorum est, quia culpa proprie est in Deum et quia satisfactio est
per poenam arbitrariam arbitrio sacerdotis.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e168">Sed alia opinio est, quod restitutio est opus satisfactorium, si fiat in caritate ;
alioquin non, sicut nec alia opera.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e172">Posset tamen dici quod satisfactio dicitur communiter et proprie : communiter, omne
opus poenale voluntarie assumptum, sive ad quod tenetur iudicio Dei sive iudicio
sacerdotis ; et sic restitutio est opus satisfactorium et eius pars. Si autem dicatur
satisfactio proprie, per poenam voluntarie assumptam, a quam non tenebatur nisi ex culpa
et iudicio sacerdotis, sic non est pars, quia restituere tenetur qui habet rem alienam
secundum omne ius, etiam si sacerdos nunquam imponat. Rationes igitur ad primam partem
procedunt de satisfactione dicta communiter, aliter procedunt omnes ex
insufficienti.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d4e19041-Dd1e177">
<head xml:id="bb-d4e19041-Hd1e179">Ad rationes</head>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e182">Ad illud vero quod obicitur ad oppositum, quod peccatur in solum Deum etc., dicendum
quod verum est per se ; sed tamen, quia homo est imago Dei, et honor et dehonoratio
imaginis ad prototypum refertur, ideo sicut ex caritate diligi debet homo in quantum
imago, sic etiam et in ipsum peccari potest. Vel aliter dicendum quod aut intelligitur
de eo qui non habet superiorem ad puniendum, aut intelligitur primo et principaliter,
aut de peccato quod non est in proximun extra, sed per superbiam intra.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e185">Ad aliud patet responsio, quia obicit de satisfactione proprie dicta.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e188">Ad illud quod obicitur, quod non sine caritate, dicendum quod satisfactio, quia Deo,
non potest esse nisi in caritate ; restitutio, quia proximo, extra fieri potest ; sed ad
hoc quod placeat Deo, oportet esse in caritate.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e191">Ad ultimum dicendum quod ad nullam illarum partium reducitur, quia sunt satisfactionis
proprie dictae.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e195">Ad illud autem quod obicitur ad contrarium, quod peccatur in proximum, dicendum quod
non peccatur in proximum nisi per accidens, scilicet quia offenditur Deus in proximo :
et ideo soli Deo satisfaciendum est. Nec illi qui dicunt restitutionem esse
satisfactoriam, ideo dicunl, quia per ipsam homo satisfaciat proximo, sed quia aliquo
modo, dum reddit rem quam diligit et posset de facto tenere, amore Dei et mandato
sacerdotis restituit. Verumtamen non est restitutio proprie satisfactio, sed inchoatio.
Sed, cum de proprio aliquid dat, tunc recte dal honorem Deo et superaddit ; ideo
satisfacit.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e198">Ad illud, quod maior poenitentia imponitur, dici potest quod hoc est, quia rem proximi
dissipavit.</p>
<p xml:id="bb-d4e19041-d1e201">2.4. Ad illud quod obicitur, quod non potest melius curari, dicendum quod falsum est,
immo melius curatur quis, si dat de proprio.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>