-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d4e45581.xml
180 lines (180 loc) · 13.1 KB
/
bb-d4e45581.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 1</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 1</title>
<date when="2019-07-12">July 12, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-07-12" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d4e45581">
<head xml:id="bb-d4e45581-Hd1e108">Quaestio 1</head>
<head xml:id="bb-d4e45581-Hd1e111" type="question-title">Utrum caro, quae est in duobus hominibus caro, resurgat caro in
primo vel in secundo.</head>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e114">Quantum ergo ad primum quaeritur, cum caro est in duobus hominibus caro, utrum resurgat
caro in primo vel in secundo.</p>
<div xml:id="bb-d4e45581-Dd1e117" type="rationes-principales">
<head xml:id="bb-d4e45581-Hd1e119">Rationes principales</head>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e122">Et quod in primo, videtur. <name ref="#Augustine">Augustinus</name>, De civitate Dei,
et habetur in littera : <quote xml:id="bb-d4e45581-Qd1e127">Illi animae in puncto temporis redditur quae eam
primitus, ut ex ea homo fieret, viveret, cresceret, animavit</quote>.</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e131">Item, ratione videtur, quia propria forma in propria materia nata est fieri. Ergo, si
haec caro est propria materia huius animae, cui primo est unita, ergo semper anima
appetit ei uniri : ergo si non potest, frustratur eius appetitus. Hoc autem est
inconveniens : ergo etc.</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e134">Item, caro ex unione cum anima dispositionem contrahit sive ordinationem ad
immortalitatem. Ergo, si haec caro unita est cum hac anima, necessitatem habet iterum ad
unionem cum ipsa ; et si hoc, cum haec necessitas non patiatur ut haec caro ordinetur ad
animam aliam, patet etc.</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e137">Item, si non est necesse resurgere cum prima, ergo si tota caro hominis manducetur,
privabitur omnino, anima suo corpore, et ita dabitur ei aliud corpus : non ergo erit ei
resurrectio, quia resurrectio est eiusdem numero.</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e141">Sed contra : Costa fuit in Adam et in Eva ; quaero igitur : in quo resurget ? Si in
Adam, ergo, cum tota Eva sit inde facta, nihil resurget in Eva. Si non in Adam, sed in
Adam primo fuit costa : non ergo resurget in quo primo fuit.</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e144">Item, homo est de semine patris et Christus ex purissimis sanguinibus Virginis. Ergo,
si semen debet resurgere in patre et sanguis in Virgine, tunc nullus homo generatus
resurgeret nec etiam Christus. Quodsi hoc non est verum, ergo caro resurget in eo in quo
secundo est caro.</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e147">Item, esto quod aliquis nutriatur ex carne humana ; dicit <name ref="#Augustine">Augustinus</name> quod redit ad primum ; esto quod de illa generet, constat quod, si
tunc redit ad primum, nihil remanebit generato ; et. hoc est in. conveniens. Quodsi non
redit : ergo non est necesse quod resurgat in primo, sed in secundo potest.</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e153">Item, quod debeat resurgere in secundo, videtur, quia ab ultimo res denominatur et a
fine ; unde statur in ultimo testamento, quod est in morte testatoris. Ergo, si caro
ista fuit istius hominis finaliter et posterius, ergo ad ipsum magis spectat : ergo ad
secundum et postremum debet redire, non ad primum.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d4e45581-Dd1e157">
<head xml:id="bb-d4e45581-Hd1e159">Conclusio</head>
<head xml:id="bb-d4e45581-Hd1e162" type="question-title">Caro, quae est in duobus, in uno sicut in principio, in alio
sicut in individuo et toto suo, resurget in secundo; si est in ambobus secundum
materiam, resurget in primo: si vero in hoc secundum materiam, in alio secundum speciem,
resurget in secundo; impossibile est autem, quod in pluribus sit secundum speciem</head>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e165">Respondeo : Dicendum quod caro quae est in duobus potest esse dupliciter : aut ita quod
sit in uno sicut in principio ; in altero sicut in individuo et toto suo, aut in utroque
sicut in individuo. Si sit in uno sicut in principio, in alio sicut in individuo et
toto, resurget in secundo, quia non erat in primo ad ipsum, sed ad alterum ordinata,
sicut fuit costa in Adam, quia ordinata ad propagationem Evae ; sic semen in patre, quia
ordinatum ad propagationem filii ; sic illi sanguines in Virgine beata, quia ordinati
erant ad conceptionem Christi. Si autem in utroque sit sicut in toto absoluto, hoc
tripliciter potest intelligi : aut ita quod sit in utroque caro secundum speciem, aut in
utroque secundum materiam, aut in uno secundum speciem, in altero secundum. materiam. De
primo est controversia. Nam aliqui dicunt quod caro unius secundum speciem potest fieri
caro alterius secundum speciem, utpote si homo de illa nutriatur et generet ; et hoc
dicunt, quia omnino est transmutabilis caro ut alia, sicut experimento patet. Et si
quaeras : in quo resurget ? dicunt quod in illo in quo maiorem et essentialem habet
ordinationem, et Deus supplet alteri illud, ut verbi gratia, si de modica parte corporis
unius quantum ad carnem secundum speciem sit aliquis generatus, ista resurget in
generato, et Deus post supplebit in alio quod amissum est, sicut in Adam replevit carnem
pro costa.</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e168">Alia positio est quod de carne secundum speciem alius homo nec potest nutriri nec
generari , sed solum de carne secundum materiam ; et rationem huius reddunt ex parte
actualitatis ipsius, quia transsubstantiatio haec conversio est, et conversio et
transmutatio sive transsubstantiatio est ex ente in potentia ; et quia est caro secundum
speciem, ideo non est possibilis converti in carnem secundum speciem. Sed quoniam hoc
non habet stabile fundamentum, quia lupus nutritur de carnibus lupi, et in aliis
animalibus eiusdem speciei hoc videmus ; et iterum, caro secundum speciem potest fieri
non-caro, et tunc erit in potentia : ideo rationem fundant super pulverum appetitum, qui
plantatus est ad illam formam determinate et sempiternaliter, qui non patitur ipsam
carnem vivificari ab alia anima immortali. Et ideo respondent quod istud est
impossibile, quod in primo sit caro secundum speciem unius, et postmodum fiat
alterius.</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e171">Sed prima positio repugnare videtur resurrectioni eiusdem corporis, quia, si de una
parte carnis meae secundum speciem posset fieri caro alterius secundum speciem, pari
ratione et de alia, et sic de qualibet, et sic anima perderet suam carnem totam. Quomodo
ergo verum est quod dicit Iob [19, 26] : <quote xml:id="bb-d4e45581-Qd1e173" source="http://scta.info/resource/iob19_26">In carne mea videbo
Deum, Salvatorem meum ?</quote>
</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e178">Secunda positio non habet multum robur, tum quia videtur inconveniens dicere quod homo
non possit nutriri de carne secundum speciem, cum sint aptae ad nutriendum et bestiae
possint inde nutriri. Amplius, nec istud est multum stabile, quod in corpore humano sit
aliquid actu incorruptibile, et cum sit resolubile usque ad elementa, quod ibi sit
appetitus impediens transmutationem.</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e181">Unde sanius dici potest quod sicut resurrectio fit per divinam virtutem, sic ordinatio
carnis ad suam animam est secundum divinum decretum et dispositionem, quae, quoniam est
inviolabilis, facit quod caro secundum speciem unius ad carnem secundum speciem alterius
hominis sit impossibilis. Dicamus ergo quod in utroque secundum speciem esse omnino est
impossibile, quia tunc esset de necessaria constitutione utriusque et necessario
resurgeret in utroque ; et hoc est impossibile. Istam impossibilitatem non dico venire
de virtute carnis secundum speciem ipsius hominis, quia sic necessario est ordinata ad
incorruptionem propter appetitum ad animam primam ; et ideo non potest esse corporis
alterius animae principalis materia, quia, sive sit ibi iste appetitus sive non sine
calumnia potest dici quod hoc venit ex ordinatione divina, quae carnem hominis sicut non
dimittit perire, sic nec eius substantiam confundi nec permisceri. Unde sicut divina
providentia faciebat Adam ab exteriori impassibilem, sic etiam facit carnem secundum
speciem unius in carnem secundum speciem alterius inconvertibilem.</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e184">Si autem caro sit in utroque secundum materiam, ut quando homo nutritur de carne
alterius secundum materiam, dico quod redit ad primum, quia ad utrumque ordinata est de
congruo ; et sequens ordinatio, cum non sit fortior, non solvit praecedentem. Si autem
in uno sit secundum speciem, in altero secundum materiam, resurgit in eo in quo fuit
secundum speciem, quia ad illum essentialiorem ordinationem habet, sive sit primus sive
secundus. Unde si aliquis nutritur de carnibus alterius secundum speciem, talis caro
redit ad primum. Si autem generatur de carnibus secundum materiam, quia de his quae
secundum speciem non potest generari, dico quod caro stat in secundo, et Deus
recompensat primo. Et ratio huius est, quia essentialiorem habet ordinationem ad animam
in secundo.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d4e45581-Dd1e189">
<head xml:id="bb-d4e45581-Hd1e191">Ad rationes</head>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e194">Ex his patent obiecta, quia <name ref="#Augustine">Augustinus</name> loquitur in duobus
casibus, scilicet quando in primo fuit caro secundum speciem ; et hoc patet ex verbo suo
: Ut ex ea homo fieret etc. ; vel etiam quando in duobus est secundum materiam.</p>
<p xml:id="bb-d4e45581-d1e200">Ad illud ergo quod obicitur, quod debet denominari ab ultimo, dicendum quod sequens
ordinatio non solvit priorem nisi sit fortior ; et quia non est fortior, prior manet,
maxime quando in primo fuit caro secundum speciem, habuit essentialem ordinationem ad
animam, quia caro secundum speciem, vivificata ab hac anima, habuit necessariam et
indissolubilem ordinationem ad illam animam ; et ideo sicut Matrimonium legitime
contractum cum aliqua non potest solvi, si illa contrahit de facto cum aliquo, sic nec
caro ordinationem ad primam carnem perdere. Quid autem sit caro secundum speciem, hoc
habet locum in libro secundo, ubi agitur, utrum aliquid transeat in veritatem humanae
naturae, et quaeratur distinctio trigesima.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>