-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d4e45964.xml
198 lines (198 loc) · 14.8 KB
/
bb-d4e45964.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Dubia</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Dubia</title>
<date when="2019-07-12">July 12, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-07-12" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d4e45964">
<head xml:id="bb-d4e45964-Hd1e108">Dubia</head>
<div xml:id="bb-d4e45964-Dd1e111">
<head xml:id="bb-d4e45964-Hd1e113">Dub. I.</head>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e116">In parte ista sunt dubitationes circa litteram. Et primo quaeritur de hoc quod dicit,
quod resurgentibus non eadem assignatur statura, sed aetas. Videtur enim male dicere,
quia duplex est quantitas, scilicet temporis et extensionis ; sed qui habuerunt diversam
quantitatem molis, in diversa resurgent : ergo qui diversam habuerunt aetatem, in
diversa resurgent. Item, impossibile est quod est praeteritum non esse praeteritum :
ergo impossibile est quod aliquis, qui habuit annos centum, non habuerit centum : ergo
impossibile est quod habeat solum triginta duos annos. Sed in hac aetate resurrexit
Christus : ergo impossibile est senibus in hac aetate resurgere. Item, si resurgentibus
computatur aetas, aut ergo ab instanti nativitatis aut resurrectionis. Si ab instanti
nativitatis, tunc erunt plus quam centum anni, immo quam mille in aliquibus ; si ab
instanti resurrectionis, tunc non habebit aliquis unam horam, nedum quod triginta annos.
Item, Dominus nulli detrahet de quantitate molis, sed addet his qui minus habent : ergo
pari ratione de aetate, cum senectus sit venerabilis.</p>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e119">Ad haec omnia respondendum quod aetas resurgentium dupliciter potest intelligi : aut
per comparationem ad principium durationis, sicut assignatur nobis nunc secundum
computationem ab initio nostri esse ; et sic non computatur aetas in resurgentibus, quia
transierunt omnem aetatem et extra statum talem sunt. Alio modo aetas attenditur
secundum dispositionem et valitudinem corporis ; et sic accipitur aetas iuvenilis. Omnes
enim tales et tanti resurgent in corpore, quales fuissent in aetate iuvenili ; et ita
aetas non nominat durationem, sed corporis dispositionem. Si enim Deus modo crearet
hominem in eo habitu et statu quem habet vir in trigesimo anno, tunc diceretur creare in
aetate virili, non ratione com putationis temporis, sed habitudinis corporis. Et per
haec patent obiecta.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d4e45964-Dd1e123">
<head xml:id="bb-d4e45964-Hd1e125">Dub. II.</head>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e128">Item quaeritur de hoc quod dicit : Ut significaret pefectionem virium. Videtur enim
male dicere, quoniam, si femina non est vir, nec quantum ad sexum nec quantum ad virium
perfectionem, quia sexus femineus attestatur infirmitati, ergo videtur quod mulier non
resurgat aliquo modo. Item, sicut dicit Philosophus, femina est vir occasionatus : ergo,
si occasiones non resurgunt in natura quantum ad electos, nec feminae resurgent. Item,
in resurrectione erunt sicut angeli Dei, et hoc erit, quia corpus conformabitur animae ;
sed in Angelis non est distinctio sexus nec in animabus : ergo etc. Item, sexus
distinctio est propter generationem ; sed ibi non erit generatio : ergo etc.</p>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e131">Respondeo : Dicendum quod, sicut dicit <name ref="#Augustine">Augustinus</name>, XXII
De civitate Dei, aliqui voluerunt dicere quod sexus femineus non resurget propter
praedictam auctoritatem Apostoli : Donec occurramus omnes in virum perfectum ; sed sicut
ipse dicit, ibi dicitur vir non a sexu, sed a virtute, non corporis, sed mentis, per
quem modum mulier facta vir est, secundum quem modum dicitur in Psalmo [1, 1] : Beatus
vir, qui non abiit in consilio etc. ; quod intelligi etiam potest de muliere. Et ideo
auctoritas ista non negat resurrectionem mulierum, sed manifesta ratio confirmat.
Quoniam enim sexus femineus est naturalis et a Deo formatus, qui formavit virilem - quod
patet, quia sine ipso non esset perfectio speciei - et in corporibus nostris natura
servabitur, et vitia detrahentur : sicut viri resurgerit cum sexu virili, non propter
generationem, sed propter perfectionem et decorem quantum ad electos, sic feminae in
sexu femineo, quia tunc a membris illis dedecus et inhonestas per omnia auferetur, et
quod excitavit ad libidinem, excitabit ad Dei laudem.</p>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e137">Quod ergo primo obicitur, quod dicit defectum virium, dicendum quod hoc est solum
secundum statum praesentem, ibi autem relinquetur sexus et tolletur infirmitas.</p>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e140">Quod obicitur, quod femina est vir occasionatus, dicendum quod est loqui de naturae
intentione universali, et sic femina est de intentione naturae, quae intendit salvare
speciem ; et est loqui de intentione naturae singularis, quae desiderat rem facere
quanto meliorem et perfectiorem potest, et quod non faciat, hoc est praeter intentionem,
propter aliquam occasionem incidentem. Et hoc modo est hic, quia natura de semine
faceret virum, si posset ; sed quia vel est defectus in virtute et caliditate vel etiam
est debilis coagulatio in semine vel non directe recipitur in matrice, hinc est quod
mulier generatur et dicitur vir occasionatus. Tamen, quia istam occasionem necesse est
evenire, nec sine ea potest natura salvari in esse, ideo natura, quae intendit salvari,
utrumque sexum intendit. Et sic patet illud.</p>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e144">Ad illud quod obicitur, quod erunt sicut Angeli, dicendum quod non est omnimoda
similitudo, sed quantum ad hoc quod erunt immunes ab operibus carnis.</p>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e147">Ad illud quod obicitur, quod non erit generatio, dicendum quod sicut erit vis
generativa, non ad usum generandi, sed ad perfectionem hominis, sic etiam erunt membra
genitalia ad perfectionem corporis.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d4e45964-Dd1e151">
<head xml:id="bb-d4e45964-Hd1e153">Dub. III.</head>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e156">Item quaeritur de hoc quod dicit, quod non est fas dicere quod in resurrectione accedat
corpori magnitudo. Videtur enim falsum, quia nanus nec habuit nec habiturus fuit
sufficientem magnitudinem in hac vita : ergo nani boni, quorum corpora sunt deformia,
sic erunt in caelesti patria. Item, qui caret manibus, nunquam erat habiturus manus :
ergo resurget sine manibus : ergo potest fieri additio membrorum officialium, quia non
resurget sine manibus. Quodsi hoc, multo fortius videtur a parte membrorum consimilium,
sicut maioris staturae.</p>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e159">Respondeo : Dicendum quod statim, ex quo corpus humanum generatum est, statutum est
quantum debet esse mole, licet nos non percipiamus, quia iam est ibi totum ratione ;
esse autem ratione hoc est esse in quantitate virtutis, quae distinguitur contra
quantitatem molis ; et hoc est esse secundum potentiam virtutis augmentativae. Quantum
ergo natura potest istum augmentare qui nunc parvulus est, tantus debet esse ratione et
tantus erit mole nisi impediatur per occasionem. Secundum hoc intelligendum quod
quantitas rationis in aliquo potest deficere a statu competente speciei vel
superabundare vel sufficere. Quod sufficiat, hoc est de integritate naturae ; tunc autem
dicitur sufficere, quando potest tantum corpus producere quantum competit humanae
naturae, quae determinatos habet terminos, sive in parvitate sive in magnitudine ; inter
quos statura Christi tenere medium creditur tamquam perfectissima. Et quamdiu ab illa
statura non receditur, ita quod deformitas generetur, dicitur virtus augmentativa sive
quantitas rationis sufficiens, et resurget unusquisque secundum staturam illi quantitati
competentem. Si vero receditur adeo, ita quod deformitas generetur sive in superfluo
sive in diminuto, dicendum quod tunc quantitas rationis fuit occasionata, et non fuit
perfecta, sed vitiata ; et ideo oportet tunc detrahi vel addi, non ad naturae
mutationem, sed potius ad vitiositatis ablationem.</p>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e162">Et sic totum patet, quia <name ref="#Augustine">Augustinus</name> loquitur salva
integritate et perfectione naturae. Unde generaliter intelligere dat quod quantum ad
quantitatem rationis nec fiet additio nec subtractio nisi etiam fuerit vitii deformatio.
Quantum ad quantitatem molis fiet additio in his in quibus non fuit perducta ad
quantitatem rationis ; nec oportet quod Dominus adducat materiam aliunde ad
perficiendum, sed possibile est quod de illo uno totum extrahat ; sicut creditur quod
quinque panes sine appositione inter quinque millia hominum multiplicavit per virtutem
infinitam. Potest tamen esse quod aliunde addat, et fortasse in illis panibus fecit, et
utrumque miraculum fuit. Aliud tamen probabilius videtur.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d4e45964-Dd1e169">
<head xml:id="bb-d4e45964-Hd1e171">Dub. IV.</head>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e174">Item quaeritur de isto exemplo <name ref="#Augustine">Augustini</name> : Sed
quemadmodum, si statua cuiuslibet solubilis metalli etc. Videtur enim istud exemplum non
valere, quia aliud est artificiatum et aliud statua illa quae primo fuit fusa et illa
quae post fusa fuit. Ergo videtur, si Deus sic reparat, quod alius fuit homo post quam
ante.</p>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e180">Ad hoc volunt aliqui dicere quod exemplum <name ref="#Augustine">Augustini</name>
perfecte conforme est quantum ad modum et identitatem reparationis et reparati : quantum
ad modum, quia non oportet singula ad sua loca redire ; quantum ad identitatem, quoniam,
sicut in statua materia subiecta est eadem semel et iterum fusa, sed forma artificialis
est alia, sic in corpore resurrectionis eadem est materia, sed forma carnis et
accidentia generata sunt alia ; sed tamen homo non est alius, quia forma ultimo
completiva et primaria materia secundum substantiam est una et eadem. Unde, si statua
haberet animam, ipsa diceret : ego sum renovata, quia haberet eamdem materiam et eamdem
formam ultimam, quamvis non haberet intermedias. Sic et in proposito dicunt se habere,
quod formae intermediae iteratae sunt aliae ; attamen homo idem est, maxime ratione
formae, quia tota ratio personalitatis venit ex parte animae.</p>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e186">Sed tamen istud non sufficit, pro eo quod resurrectio dicitur esse corporum humanorum
magis proprie quam coniunctorum. Si ergo resurrectio debet esse eiusdem, necesse est
quod corpus humanum sit idem ; sed nunquam est idem corpus nisi sit eadem caro : ergo
oportet quod caro, quae est forma intermedia, sit eadem ; pari ratione et de aliis
formis intermediis ; et si oportet quod caro sit eadem, oportet quod partes officiales,
ut manus et pes, sint eaedem. Amplius, Iob 19, 26 expresse dicitur : <quote xml:id="bb-d4e45964-Qd1e188" source="http://scta.info/resource/iob19_26">In carne mea videbo Deum, Salvatorem meum</quote> : ergo eadem erit
caro. Non ergo rectum videtur exemplum <name ref="#Augustine">Augustini</name>.</p>
<p xml:id="bb-d4e45964-d1e195">Et ideo dicendum ad hoc quod opera Dei non inveniunt perfectam similitudinem in
operibus nostris, maxime istud, cum sit supra naturam iterare eamdem formam numero ;
ideo non est intelligendum istud exemplum adduci quantum ad hoc, sed solum quantum ad
hoc quod sicut artifex creatus reparat de materia eiusdem statuae statuam consimilem,
ita quod non oportet partes ad eadem loca redire, sic Deus reparat de materia corporis
tui corpus, quod non tantum simile, sed idem est in substantia ; nec oportet singula ad
singula membra redire, ubi est superexcrescentia quae generaret indecentiam, quia
quantum ad hoc loquitur <name ref="#Augustine">Augustinus</name>, ut patet in
littera.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>