-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-d4e50414.xml
144 lines (144 loc) · 9.87 KB
/
bb-d4e50414.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 2</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder; OCR Correction</resp>
</respStmt>
<respStmt>
<name xml:id="GRPL">GRPL</name>
<resp>OCR Correction</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 2</title>
<date when="2019-07-12">July 12, 2019</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness/>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2019-07-12" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-d4e50414">
<head xml:id="bb-d4e50414-Hd1e108">Quaestio 2</head>
<head xml:id="bb-d4e50414-Hd1e111" type="question-title">Qualiter beatitudo sit appetibilis.</head>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e114">Secundo quaeritur, qualiter beatitudo sit appetibilis ; et quaeritur, utrum omnes
appetant beatitudinem veram.</p>
<div xml:id="bb-d4e50414-Dd1e117" type="rationes-principales">
<head xml:id="bb-d4e50414-Hd1e119">Rationes principales</head>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e122">Et quod sic, videtur. Boethius : <quote xml:id="bb-d4e50414-Qd1e124">Inserta est mentibus hominum veri boni
cupiditas</quote> ; sed verum bonum est quod nos beatos vere efficit : ergo omnes
appetunt beatitudihem veram.</p>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e128">Item, Philosophus dicit quod <quote xml:id="bb-d4e50414-Qd1e130" source="http://scta.info/resource/aristneth-l1">omnia bonum exoptant</quote> ; aut ergo exoptant bonum quodcumque, aut bonum quod
sufficit. Non quodcumque, quia, si quodcumque, tunc processus est in infinitum : constat
ergo quod bonum quod sufficit. Sed nullum bonum est sufficiens implere animam humanam
nisi beatitudo vera : ergo omnes homines appetunt beatitudinem veram.</p>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e134">Item, quod homo appetat beatitudinem, aut hoc est naturale aut deliberationis. Si
deliberationis, ergo potest appetere contrarium, scilicet miseriam ; cuius contrarium
dicit <name ref="#Augustine">Augustinus</name>, in III De libero arbitrio : ergo appetit
appetitu naturali. Sed natutalis appetitus est communis omnibus et perpetuus : ergo, si
talis est appetitus beatitudinis, patet etc.</p>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e140">Item, unumquodque perfectibile naturaliter, appetit suam perfectionem ; sed anima
humana nata est perfici beatitudine vera : ergo omnis anima appetit beatitudinem
veram.</p>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e144">Contra : Invisa possuinus diligere, incognita nequaquam, ut dicit <name ref="#Augustine">Augustinus</name> ; sed multi sunt qui ignorant quid sit et ubi sit
beatitudo vera ; quod patet, quia ponunt beatitudinem in divitiis et honoribus : ergo et
beatitudinem veram non appetunt.</p>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e150">Item, <quote xml:id="bb-d4e50414-Qd1e152">peccatum est, spreto Bono incommutabili, rebus commutabilibus
adhaerere</quote> ; sed beatitudo est Bonum incommutabile : ergo omnis peccator
beatitudinem veram spernit, ergo nullus appetit. Si dicas quod spernit appetitu
deliberativo, sed appetit naturali, hoc nihil est, quia quod naturale est, non assuescit
in contrarium. Ergo nunquam per assuefactionem spernere poterit.</p>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e156">Item, beatitudo aut appetitur propter se aut propter aliud. Si propter aliud, ergo non
appetitur ut beatitudo, quia illud facit beatum in quo finis constituitur : appetitur
ergo ab omni, a quo appetitur, propter se. Sed multi sunt qui fruuntur utendis et
utuntur fruendis : ergo multi sunt qui veram beatitudinem non appetunt propter se : ergo
nec appetunt.</p>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e159">Item, si appetitur, aut in ratione commodi, aut in ratione honesti. Si in ratione
commodi, cum appetitus commodi sit in animalibus brutis : ergo et beatitudinis. Si in
ratione honesti, cum amor honesti non sit in malis : ergo non appetitur ab ipsis
malis.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d4e50414-Dd1e163">
<head xml:id="bb-d4e50414-Hd1e165">Conclusio</head>
<head xml:id="bb-d4e50414-Hd1e168" type="question-title">Omnes homines beatitudinem veram appetunt naturaliter</head>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e171">Respondeo : Dicendum quod duo sunt quae faciunt appetitum, scilicet convenientia et
indigentia. Quoniam igitur anima rationalis creata est ad Dei imaginem et similitudinem
et facta est capax boni sufficientissimi, et ipsa sibi non sufficit, cum sit vana et
deficiens : ideo dico quod veram beatitudinem appetit naturaliter.</p>
</div>
<div xml:id="bb-d4e50414-Dd1e176">
<head xml:id="bb-d4e50414-Hd1e178">Ad rationes</head>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e181">1-3. Ad illud ergo quod obicitur in contrairum, quod multi ignorant veram beatitudinem,
respondent aliqui quod ante appetitum deliberativum oportet cognitionem praecedere, sed
non appetitum naturalem. Sed hoc nihil est, quia sicut in nobis est duplex amor,
naturalis et deliberativus, sic similiter et duplex cognitio : ergo sicut deliberativa
cognitio deliberativum amorem praecedit, sic naturalis naturalem.</p>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e184">Et propterea dicendum quod sicut duplex est instinctus ad bonum, scilicet in. generali
et in speciali, sic et duplex appetitus. Et dictamen boni in generali venit a cognitione
naturali, et quantum ad hoc non est error ; sed dictamen in speciali illius vel illius
non est omnino ab habitu naturali, sed per assumptionem factam a ratione deliberante, et
circa hoc est error. Similiter et de appetitu intelligendum. Omnes ergo habent appetitum
beatitudinis verae in generali et habent cognitionem in generali. Omnes enim credunt
quod beatitudo sit bonum quod sufficit et omnes istud appetunt. In speciali vero, quando
assumit : hoc sufficit, scilicet honor vel pecunia, errat cognitio et declinat affectio.
Et est simile de eo qui vult emere aurum et crepit hoc frustum aurichalci esse aurum et
frustum auri credit esse aurichalcum. Si quaeras ab eo in generali, quid velit emere,
respondet : aurum. Si quaeras, quod frustum vult emere, respondebit quod hoc,
demonstrato aurichalco. Similiter, si ab avaro quaeras, utrum appetat beatitudinem veram
et velit habere, respondebit quod sic : Si quaeras, quid velit, utrum paradisum vel
denarium, respondebit : denarium. Et huius ratio est, quia hic credit sufficientiam, ibi
non.</p>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e187">Si quaeras : quomodo cognovit in generali ? dico quod innata est illa cognitio. Si
quaeras : per quid ? dico quod sufficientiam cognoscit per indigentiam. Si opponas, quod
privatio non est via cognoscendi habitum, dicendum quod est quaedam indigentia omnino
privans, quaedam disponens et inclinans ; et haec est ratio cognoscendi. Unde, si
materia necessario haberet potentiam cognoscendi, cognosceret utique formam ad quam
inclinatur et disponitur ; sic anima sufficientiam per suam indigntiam. Posset tamen
dici quod cognitio beatitudinis et multarum rerum naturalium, ut puta iuris naturalis,
nobis innata est. Et si anima dicatur creata esse ut tabula rasa, hoc intelligitur solum
quantum ad species et similitudines quas acquirit per sensus. Vel dicatur tertio modo,
sicut in primo libro dictum est de caritate, quomodo cognoverit eam qui non habet, et
tamen sine receptione speciei a sensibus. Quilibet istorum modorum multum est
probabilis. Alia duo patent.</p>
<p xml:id="bb-d4e50414-d1e190">Ad ultimum dicendum quod beatitudo appetitur sub ratione commodi ; sed illud commodum
est proprium naturae rationalis, quia sola est capax Dei per cognitionem et amorem.
Unde, etsi animalia appetant commodum, illud appetunt ad quod sunt.</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>