-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-l1d25a1q1.xml
194 lines (194 loc) · 15.5 KB
/
bb-l1d25a1q1.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>I, Distinctio 25, A. 1, Q. 1</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev"> <title>I, Distinctio 25, A. 1, Q. 1</title> <date when="2017-12-23">December 23, 2017</date> </edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0">Creative Commons Attribution 4.0 International</ref> </p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="Qa" n="Quaracchi1882">Quaracchi 1882, Volume 1</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/master/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2017-12-23" status="draft" n="0.0.0"> <p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-l1d25a1q1">
<head xml:id="bb-l1d25a1q1-Hd1e97">I, Distinctio 25, A. 1, Q. 1</head>
<head xml:id="bb-l1d25a1q1-Hd1e100" type="question-title">Utrum nomen persona in divinis dicatur secundum suhstantiam, an
secundum relationem.</head>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e103">Et quod persona dicatur secundum substantiam, videtur :</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e106">1. Ex verbis <name ref="#Augustine">Augustini</name> septimo de Trinitate': <quote xml:id="bb-l1d25a1q1-Qd1e111" source="http://scta.info/resource/adt-l7">Idem est Deo esse et personam esse</quote>. Et
iterum: <quote xml:id="bb-l1d25a1q1-Qd1e114" source="http://scta.info/resource/adt-l7">Cum dicimus personam Patris , non
aliud dicimus quam substantiam Patris</quote>: ergo persona nihil aliud dicit quam
substantiam, ergo persona dicitur secundum substantiam.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e118">2. Item, <name ref="#Anselm">Anselmus</name> in fine Monologii: <quote xml:id="bb-l1d25a1q1-Qd1e123" source="http://scta.info/resource/adcmon-c78">Quot sunt personae, tot sunt
substantiae</quote>: ergo nomen personae dicitur secundum substantiam.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e128">3. Item, Hugo de sancto Victore in libro de Sacramentis, in prima parte libri secundi^:
Unum solum nomen est substantiaie , quod de singulis di- citur singulariter, in summa
tamen non dicitur sin- gulariter, sed pluraliter pronuntiatur, ut persona: ergo hoc mmen
persona est nomen substantiale.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e131">4. Item, <name ref="#Boethius">Boethius</name> in libro de Duabus naturis et una persona
Christi * personam deflniens dicit. quod <quote xml:id="bb-l1d25a1q1-Qd1e136">est rationalis naturae individua
substantia</quote>; sed si substantia praedicatur in recto, et non per accidens, sed
secundum se: tunc ergo persona dicit substantiam secundnm omnes doctores.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e140">5. Item, hoc ipsum videtur ratione, et hoc per divisionem. <name ref="#Boethius">Boethius</name>' enim venandodefinitionemper- sonae dicit, quod aut est substantia, aut
accidens; et dicit, quod non est accidens: ergo substantia. Si igitur persona in his
inferioribus dicit substantiam et quid per se existens: ergo et in Deo.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e146">6. Item, hoc videtur per eius absolutionem , quoniam omne nomen, quod dicitur ad se,
dicit sub- stantiam in divinis , quia tale non secundum relatio- nem dicitur; sed hoc
nomen joersona est huiusmodi. Hoc patet; et <name ref="#Augustine">Augustinus</name> dicit
septimo de Trinitate: <quote xml:id="bb-l1d25a1q1-Qd1e151" source="http://scta.info/resource/adt-l7">Ad se quippe
dicitur persona, ut bonus et raagnus</quote>: ergo etc.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e155">7. Item, hoc videtur per Ecclesiae responsionem: quia omne nomen, quod convenienter
respondetur ad quaestionem factam per quid, indicat substan- tiam , quia quid quaerit
substantiam ' ; sed hoc nomen persona ab Ecclesia haereticis responsum est quaerentibus ,
quid tres, sicut dicit <name ref="#Augustine">Augustinus</name> et Magister^ ergo indicat
substantiam. </p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e161">8. Item, hoc videtur relationis abstraciione. Intelligamus, quod nuUa relatio sit in
divinis, et quod in una sola hypostasi sit divina natura, sicut intelligunt gentiles; tunc
constat^ quod adhuc est iritelligere naturam intellectualem et habentem illam , ergo et
personam et naturam: ergo si, circumscripta omni relatione, salvus est intellectus
personae, per- sona non dicitur secundum relationem. Et dicitur se- cundum relationem vel
secundum substantiam : ergo dicitur secundum substantiam.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e165">Contra: 1. <name ref="#Boethius">Boethius</name> in iibro de Trinitate*, in Arge. quod
flne : <quote xml:id="bb-l1d25a1q1-Qd1e170"> Si personae divisae sunt , necesse est voca- cnndum re^bulum, quod Bx
pcrsonis trahit originem, ad sub- stantiam non pertinere</quote>. Si ergo quae trahunt
ori- ginera a personis non pertinent ad substantiam , multo fortiu.s nec nomen
personae.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e174">2. Item, Richardus de sancto Victore ^ dicit, quod <quote xml:id="bb-l1d25a1q1-Qd1e176">persona idem est, quod per se
existens, iuxta quendam singularis existentiae modum naturae ra- tionalis</quote>; sed
singularis modus existentiae est rela- tio in divinis: ergo etc.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e180">3. Item , ratione videtur , quia omne nomen , quod recipit mullitudinem vel
pluriflcationem, per- tinet ad relationem , quia secundum omnes substan- tia semper
remanet indivisa. Et <name ref="#Boethius">Boethius</name> ^ dicit, quod <quote xml:id="bb-l1d25a1q1-Qd1e185">
substanlia continet unitatem , relatio multiplicat trinitatem </quote> : si ergo nomen
personae est multiplica- bile, patet quod dicitur secundum relationem.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e189">4. Item, omne nomen de se importans distin- ctionem dicitur secundum relationeni; sed
nomen personae de se importat distinctionem , quia persona est hypostasis proprietate
distincta; et <name ref="#Boethius">Boethius</name>'di- cit , quod <quote xml:id="bb-l1d25a1q1-Qd1e194"> est individua
</quote> , et individuatio non est aliud quam distirictio: ergo etc.</p>
<div xml:id="bb-l1d25a1q1-Dd1e198">
<head xml:id="bb-l1d25a1q1-Hd1e200">CONCLUSIO</head>
<head xml:id="bb-l1d25a1q1-Hd1e203" type="question-title">Persona in divinis dicitur tum secundum substantiam, tum
secundum relationem; de generali intellectu dicitur principalius secundum substantiam
quam secundum relationem; de speciali vero intellectu dicitur in Deo secundum
relationem.</head>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e206">Respondeo: Dicendum. quod aliqui voluerunt solvere distmguendo signiflcationem personae
secun- dum diversitatem numeri, ut in singulari diceretur secundum substantiam , in
plurali secundum relatio- nem ^ — Sed haec solutio neque valet in se, neque N^on proba-
adpropositum. In se quidem non valet , quia omne plurale geminat suum singulare', ergo
non mutat signiflcationem. Ad propositum non valet, quia di- citur in singulari: alia
persona Patris, alia Filii, quod dici non posset, si esset terrainus substantialis, cum
non sit alia substantia Patris, alia Filii.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e209">Alii voluerunt solvere per distinctionem signifi- opinio aiio- cationis secundum
diversa tempora, videlicet, quod ante responsionem Ecclesiae diceretur substantialiter
et secundura substantiam, post responsionem dice- retur secundum relationera. — Sed haec
solutio in nem impro- se non valet nec ad propositum. In se non valet, quia Ecclesia
aliqua ratione respondit'" magis illud nomen quam aliud substantiale; et tunc non impo-
suit significationem : ergo responsio Ecclesiae nihil facit ad mutationera
signiflcationis. Ad propositum non ' valet , quia secundum signiflcationera , quam habet
post responsionem Ecclesiae, loquuntur docto- res, et currunt rationes ad utraraque
partem.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e212">Et propterea est intelligendum, quod persona sementia dicitur ratimmlis naturae
suppositum proprietate' distinctum, secundum omnes, qui intelligunt eius significationem
specialem; sed suppositum rationalis naturae constat esse substantiam, proprietatem di-
stinguentem constat esse relationem. Cum ergo per. sona utrumque importet, scilicet
suppositum et pro- prietatem, necesse est dici secundum substantiam et secundum
relationem. Et cum dicatur secundum sub- stantiam et secundum relationem, principalius
dicitur secundum substantiam, quantum est de generali et primo nominis intellectu.
Persona enim dicit supposi- tum certum substantiae , sive in Deo sive in creaturis. Et
huic consonat ipse ^ modus dicendi a parte nominis. Sed quantum est ck speciali et
ultimo nominis in- tellectu, quia dicit suppositum distinctum proprietate, quae est
relatio, dicitur in Deo secundum re- lationem. Et hinc est, quod Sancti et doctores
dicunt, nomen personae secundum substantiam dici, licet etiam secundum relationem
dicatur. </p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e216">Sed obiiciet aliquis: cum istimodi, scilicet dici secundum substantiam, et dici
secundum relationem, dividant nomina divina ^ ex opposito, ut videtur; aut non poterunt
inveniri in eodem , aut illud nomen implicat in se opposita. — Et propterea
intelligendum, quod, sicut dicit Richardus de sancto Victore", dici secundum substantiam
est dupliciter : aut indicando substantiam secundum naluram communem, et sic dicitur
homo secundum substantiam ; aut indicando substantiam ut suppositum certum, ut quidam
homo. Primo modo dicere substantiam est dicere quid, se- cundo modo est dicere aliquon.
Dico ergo, quod nomen essentiae vel substantiae dicitur secundum substantiam , quia
indicat naturam communem ; sed persona dicitur secundum substantiam , quia indicat
suppositum certum et distinelum. Natura autem com- munis non multiplicatur nec refertur
; et ideo quod dicit substanliam secundura naturam communem ita dicitur ad se, quod
nullo modo potest dici secun- dum relationem; et hoc quidem modo dividitur ex opposito.
Supposiium autem sive hypostasis natum est pluriflcari et ad aliud comparari et ita
referri. Et quod sic dicitur secundum substantiam , nihil im- pedit ratione relationis
superadditae dici secundum relationem; et hoc vult dicere Richardus de sancto
Victore.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e219">Patet ergo responsio ad obiecta omnia secun- idum utramque partem. Concedendum est
enim,no- men personae secundum substantiam dici , ut ex- plicatum est, sicut dicunt
Sancti et rationes probant; ita enim intelligunt dici secimdum substantiam. Concedendum
est nihilominus, dici secundum rela- tionem, licet non ita principaliter, sicut probant
ra- tiones sequentes , quoniam multitudo relationum plu- rificat ipsam personam. </p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e222"> 7. Ad illud tamen quod obiicitur, quod respon- soiuno ad?. detur ad quaestionem
hcUmperquid, quia ex hoc quoi ca- posset concludi^ quod non tantum dicit substantiam
!kim'^"ub- ut suppositum , sed etiam ut naturam communem ; dicendum, quod quid aliquando
quaerit essentiam ,iTmc\teT supposito, quid esl quod per nomen dicitur, ut : quid peT
q"i" est homo ? Et quod respondetur ad hanc quaestionem indicat suhslantiam pure et
essentiam, quando est quaestio de substantia. Aliquando, supposita voce inde- terminale,
qua.ent, qmd per no7nen dicitur , sicut si dicatur: Brunellus currit, et quaeratur: quid
Brunel- lus? utrum scilicet homo, vel asinus. Aliquando, sup- posita quidditate et
signiflcatione , quaerit de eo, respeclu cuius dicitur nomen dependens, ut si di- catur
: albi currunt , et = quaeratur , quid albi ? po- test responderi : homines, vel asini.
Et hoc modo quaesierunt haeretici: quid tres? Quia beatus loan- nes dixerat in prima
Canonica, capitulo quinto": Tres sunt qui testimonium danl etc, quaesierunt: quid tres?
— cum sit adiectivum sin,e substantivo; et timc magis quaerit suppositum quam essentiam
— et ideo suppositum est responsum, et hoc per no- men persona. Unde, Spiritu sancto
suggerente, per- optime et nobihter et cathohce, sicut dicit Richar- dus', respondit
Ecclesia; et valde bene et instinctu Spiritus sancti , sicut dicit Richardus , magis
respondit hoc nomen quam aliud. </p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e225">Sed tunc posset quaeri : quare haereticus non Quaestio in- quaesivit per hoc
interrogativum qui ? et videtur , quod debuisset. Si enim quaerebat de supposito , et
qui quaerit de supposito ; debuit quaerere: qui tres?</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e228">Et ad hoc est responsio, quod qiti quaerit de sup- soiuuo. posito certo, sive reah; et
de illo non quaerebant, quia in eadem auctoritate subditur^: Pater, Ver- bum et Spiritus
sanctus; sed quaerebant de sup- posito , respectu cuius hoc quod est tres significalur
in adiacentia: et ideo magis quaesierunt : quidtres, quam qui tres. Sic enim oportuit
unico nomine re- spondere, et ipsi hoc quaerebant.</p>
<p xml:id="bb-l1d25a1q1-d1e231">8. Ad ultimum arguraentum , quia non recte procedit , patebit melius infra ' responsio.
Tamen potest dici , quod , elsi intellectus personae possit abstrahi ab hac proprietate
delcrminate , tamen de suo generali intelleclu, claudit intellectum proprie- tatis ; et
quia in divinis proprietas est relatio , ideo de generali intellectu claudit relationem.
Unde sicut haec 'persona in divinis , quae est Pater , non potest abstrahi a paternitate
, quae est relatio personahs , salva sua personalitate ; sic nec persona a relationis
intellectu in generali ^ Et sic patet , quod non sequi- tur, quod dicatur secundum
substantiam tantum. </p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>