-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-l1d34a1q3.xml
117 lines (117 loc) · 7.92 KB
/
bb-l1d34a1q3.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>I, Distinctio 34, A. 1, Q. 3</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev"> <title>I, Distinctio 34, A. 1, Q. 3</title> <date when="2017-12-23">December 23, 2017</date> </edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0">Creative Commons Attribution 4.0 International</ref> </p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="Qa" n="Quaracchi1882">Quaracchi 1882, Volume 1</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/master/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2017-12-23" status="draft" n="0.0.0"> <p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-l1d34a1q3">
<head xml:id="bb-l1d34a1q3-Hd1e97">I, Distinctio 34, A. 1, Q. 3</head>
<head xml:id="bb-l1d34a1q3-Hd1e100" type="question-title">Utrum in divinis sit ponere appropriata</head>
<p xml:id="bb-l1d34a1q3-d1e103">Tertio quaeritur, utrum in divinis sit ponere appropriationem. Et quod sic, videtur:</p>
<p xml:id="bb-l1d34a1q3-d1e106">1. Quia per communia est devenire in intelle- ctum propriorum , sicut patet, quod per
memoriam, intelligmtiam et voluntatem venitur in cognitio- nem Trinitatis; similiter per
unitatem, per verita- tem et bonilatem, in quibus consistil ratio vestigii"; sed non
devenitur a communibus ad propria, nisi communia aliquo modo approprientur : cum ergo sit
devenire in divinis per commnnia ad cognitionem proprii, est ibi appropriatio.</p>
<p xml:id="bb-l1d34a1q3-d1e109">2. Item, ad hoc est auctoritas sacrae Scriptu- rae , quae appropriat communia personis ,
ut poten- tiam Patri , sapientiam Filio et bonitatem Spiritui sancto.</p>
<p xml:id="bb-l1d34a1q3-d1e113">Sed contra: I. Sicut se habet proprium ad com- mune , ita commune ad proprium ; sed
proprium non potest communicari nisi falso: ergo nec com- mune appropriari. Sicut ergo
proprium Patris nun- quam aliis fit commune , sic nec coramune pro- prium.</p>
<p xml:id="bb-l1d34a1q3-d1e116">2. Item , si est appropriatio in divinis , aut est secundum rem, aut secundum
inlellectum: si secun- dum rem ; sed ubi ^ est appropriatio secundum rem., aliquid per
prius dicitur de illo cui appropriatur: ergo in divinis est prius et posterius quantum ad
essentialia, quod est inconveniens. Si secundum intellectum ; sed intellectus illi
appropriat, cui magis iudicat con- venire: ergo cum magis iudicet intellectus inesse sa-
pientiam Patri tanquam antiquiori , illi debet appro- priari. Sed appropriatur in
contrarium: ergo appro- priatio est contra intellectum : non ergo attenditur secundum
intellectum.</p>
<p xml:id="bb-l1d34a1q3-d1e119">3. Item , ubi est appropriatio , prius ' est se- cundum rationem intelligendi proprium
quam appro- prialum — ratio enim appropriationis per prius est in proprio — ergo cum
appropriatum sit commune , secundum rationem intelligendi prius erit proprium quam
commnne; quod est inconveniens.</p>
<div xml:id="bb-l1d34a1q3-Dd1e122">
<head xml:id="bb-l1d34a1q3-Hd1e124">CONCLUSIO</head>
<head xml:id="bb-l1d34a1q3-Hd1e127" type="question-title">Communia, quae aliquatenus connotant originem personarum,
habent rationem appropriandi a parte rei ; quatenus non connotant originem, non sunt
appropriabilia , nisi forte propter m-rorem intellectu nostri amovendum.</head>
<p xml:id="bb-l1d34a1q3-d1e130">Respondeo : Dicendum, quod de appropriatis est loqui duphciter: aut quantum ad id quod
signifi- mi\,imi. cant, aut quantum ad ordinem, quem connotant.</p>
<p xml:id="bb-l1d34a1q3-d1e133">Si quantum ad significatum , cum illud sit commune, et omnino conveniat ^ per
indiflerentiam, non contingit appropriari ratione sumta a parte rei , concin^i
appropriatur tamen ratione sumta a parte intelle- ctus nostri propter errorem amovendum.
Qnoniam enim intellectus carnalis in patre carnali videt de- fectum potentiae , et in
filio defectum sapientiae , et in spiritu inteliigit furorem iracundiae; ideo spi-
ritualis intellectus, ut elevet" a carnalitate, poten- tiara Patri attribuit, quamvis
non magis conveniat ei, sed ne minus videatur convenire; et sic de aliis.</p>
<p xml:id="bb-l1d34a1q3-d1e136">Si autem loquamur quantum ad ordinem vel originem , quem connotant, sic appropriantur a
parte conoius . rei propter convenientiam cnm propriis personarum, Unde quia Pater a
nullo est, et Filius a Patre, et Spiritus sanctus ab ntroque, et huiusmodi ordo al-
tenditur in potentia, sapientia et bonitate ; ideo patet ratio appropriandi. Unde illa
quae non ' connotant coroiiai i. aliquo modo ordinem vel originem , non sunt apprc-
priabilia.</p>
<p xml:id="bb-l1d34a1q3-d1e140">1. Ad illud ergo quod obiicitur, quod proprium soiuiio non communicatur, ergo etc. ;
dicendum , quod non ''°"'"' est simile, quia ex hoc, quod comiiiune appropriatur, non
attribuitur nisi ei cui convenit; sed si pro- prium flat commune, tunc attribuitur ei
cui non convenit: et ideo non est simile.</p>
<p xml:id="bb-l1d34a1q3-d1e143">2. Ad illud quod quaeritur, utrum appropria- tio sit .secundum rem vel secundum
intellectum; dicendum , qund per hoc quod est secundum potest dici vis appropriativa
sive principium approprians , vel potest hoc quod est secundum importare ratio- nem
appropriandi. Si primo modo, sic cum appro- priare sit virtutis cognoscentis , sic
appropriatio est secundum intellectum nostrum. Si autem secundum dicat rationem
appropriandi, sic uno modo est se- cundum rem, scilicet quantum ad ordinem conno- tatum;
alio modo secundum intellectum quantum ad significatum. Unde intellectus appropriat '
propter intellectum , sed non idem intellectus propler se ; sed intellectus sanus et
fidelis propter intcUectum carnalem, non ut cum eo concordet, sed ut ei obviet. Et ideo
cum intellectus carnalis credat parum de potentia in Patre , spiritualis appropriat ei
potentiam. Nec tamen intellectus est falsus, quia non intelligit plus esse de potentia
in Patre , sed non minus quam ^ in Filio. Si autem potentiam appropriaret Hlio, tunc
intellectus carnalis plus crederet esse in Filio, et ideo falsus esset; et sic patet
illud. </p>
<p xml:id="bb-l1d34a1q3-d1e146"> 3. Ad ultimum dicendum , quod appropriatum secundum id quod est, prius esl secundum
rationem intelligendi quam proprium ; appropriatum autem sub hac intentione ^
consequitur rationem proprii ; et hoc nullum est inconveniens. </p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>