-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
bb-l2d19dubia.xml
85 lines (85 loc) · 9.81 KB
/
bb-l2d19dubia.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/master/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/master/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>II, Distinctio 19, Dubia</title>
<author ref="#Bonaventure">Bonaventure</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>II, Distinctio 19, Dubia</title>
<date when="2018-03-24">March 24, 2018</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="Qb" n="Quaracchi1885">Quaracchi 1885, Volume 2</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/master/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2018-03-24" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="bb-l2d19dubia">
<head xml:id="bb-l2d19dubia-Hd1e99">II, Distinctio 19, Dubia</head>
<div xml:id="bb-l2d19dubia-Dd1e102">
<head xml:id="bb-l2d19dubia-Hd1e104">Dub. I.</head>
<p xml:id="bb-l2d19dubia-d1e107">In parte ista sunt dubitationes, circa litteram. Et primo quaeritur de hoc quod dicit : In primo statu fuit corpus hominis animale. Animale enim denominatur ab anima : ergo omne corpus habens animam potest et debet dici animale ; sed corpus gloriosum est huiusmodi : ergo animale dici potest. Qualiter ergo dividitur animale contra spirituale ? Si tu dicas quod anima nominat ibi vitam carnalem, sicut dicitur Ioannis 12, 25 : Qui amat animam suam perdet eam ; sed tali modo vivere est reprehensibile : ergo videtur quod tale corpus non competeret statui innocentiae.</p>
<p xml:id="bb-l2d19dubia-d1e110">Respondeo : Dicendum quod nomen generis aliquando appropriatur ei quod pro sui incompletione vel imperfectione non addit nomen speciale ; unde, sicut animal appropriatur bestiis et dicuntur bestiae esse animalia, sic animale, dictum ab anima, appropriatur quodam modo his quae habent animam cibativam. Et ideo voluit <name ref="#Augustine">Augustinus</name> appellare corpus animale, id est corpus alimoniis egens ; et iste modus dicendi attenditur, secundum quod animale venit ab anima. Et patet responsio ad obiecta.
Alio modo posset dici, licet minus proprie, quod animale veniret ab hoc quod est animal ; et cum animal approprietur bestiis, diceretur corpus animale, id est bestiis simile. Erat autem Adam in sua conditione, quantum ad corpus, consimilis bestiis in hoc quod indigebat refici cibis ; quantum ad mentem vero erat in honore et bestiis dissimilis. Sed quia, cum in honore esset, non intellexit, immo peccavit, ideo comparatus est iumentis insipientibus et similis factus est illis, ut non solum ipse et eius posteri bestiis essent similes indigentia cibi, sed etiam in bestialitate et appetitu mentis. Et sic patet, pro quanto dicitur Adam habuisse corpus animale, et quomodo dividitur contra spirituale.</p>
</div>
<div xml:id="bb-l2d19dubia-Dd1e117">
<head xml:id="bb-l2d19dubia-Hd1e119">Dub. II.</head>
<p xml:id="bb-l2d19dubia-d1e122">Item quaeritur de hoc quod dicit : Quod habebat corpus mortale et immortale. Cum enim mortale et immortale sint opposita, videtur quod duo opposita simul et semel inessent eidem.
Item, animal essentiali divisione dividitur per mortale et immortale, sicut per rationale et irrationale. Si ergo impossibile est animal simul et semel esse rationale et irrationale, impossibile est esse mortale et immortale.</p>
<p xml:id="bb-l2d19dubia-d1e125">Respondeo : Dicendum quod immortale dupliciter dicitur. Uno modo, prout privat actum et aptitudinem moriendi, et sic dicitur immortale quod non est potens mori ; et hoc modo directe opponitur ei quod est mortale, et impossibile est esse circa idem. Alio modo, prout privat actum solum, et tunc dicitur immortale, id est potens non mori ; et hoc modo mortale et immortale non habent oppositionem, quoniam potentiae rationales et illae quae rationalibus subiciuntur, sunt ad opposita ; et ideo, licet actus sint oppositi, potentiae tamen non sunt oppositae.
Et sic patet responsio ad illa obiecta ; procedunt enim secundum quod immortale privat potentiam. Et si tu obicias quod potentiae distinguuntur per actus, et ita si actus sunt oppositi, et potentiae similiter, dicendum quod illud habet locum in potentiis naturalibus puris ; vel si in aliis potentiis locum habet, intelligitur de actu, qui circumplectitur totam potentiam. Cum autem potentia est ad opposita, unus illorum actuum potentiam totam non circumplectitur.</p>
</div>
<div xml:id="bb-l2d19dubia-Dd1e129">
<head xml:id="bb-l2d19dubia-Hd1e131">Dub. III.</head>
<p xml:id="bb-l2d19dubia-d1e134">Item quaeritur de hoc quod dicit, quod post peccatum corpus factum est mortuum. Mortuum enim et vivum opponuntur privative : ergo si corpus Adae post peccatum vivebat, falsum est dicere quod mortuum erat. Si tu dicas hoc esse dictum quia necessitati moriendi erat adstrictum, pari ratione, cum haberet necessitatem ad putrefactionem, deberet dici corpus Adae esse putrefactum.</p>
<p xml:id="bb-l2d19dubia-d1e137">Respondeo : Dicendum quod, sicut dicit <name ref="#Augustine">Augustinus</name>, in XIII libro De civitate Dei, mortuum potest esse nomen vel participium. Secundum quod est participium, sic significat mortem infuisse, quia est participium praeteriti temporis ; et tunc dicitur esse aliquis mortuus, in quo mors prius fuit. Secundum autem quod est nomen, sic denominat aliquem non solum a morte quae infuit, sed etiam a morte quae inest, sicut dicitur aliquis albus ab albedine quae inest. Et quoniam mors nihil aliud dicit quam tendentiam ad non-esse, et homo continue ad non-esse tendit post lapsum, hinc est quod continue est in morte et ideo continue potest dici mortuus. Et ideo dicit Apostolus quod corpus mortuum est propter peccatum.</p>
<p xml:id="bb-l2d19dubia-d1e143">Quod ergo obicitur, quod mortuum et vivum opponuntur, dicendum quod verum est, secundum quod mortuum simpliciter privat vivum, hoc est, secundum quod dicit actualem separationem sive terminum corruptionis. Quando autem dicit ordinem ad illum terminum, non opponitur de se, sed ratione eius ad quod ordinat, quia ordinat ad oppositum vitae ; et sic simul possunt stare, immo necesse est simul esse cum vita praesenti. Et ideo signanter participium huius verbi morior est anomalum nec tenet formationem aliorum participiorum praeteriti temporis, sicut dicit <name ref="#Augustine">Augustinus</name>.</p>
</div>
<div xml:id="bb-l2d19dubia-Dd1e150">
<head xml:id="bb-l2d19dubia-Hd1e152">Dub. IV.</head>
<p xml:id="bb-l2d19dubia-d1e155">Item quaeritur de hoc quod dicit : Sumeret de ligno vitae, quo perfecte immortalis factus, cibi alimenta ulterius non requireret. Contra hoc est : quod est corruptibile non potest dare incorruptionem ; sed fructus illius ligni vitae erat corruptibilis, aliter non posset manducari et digeri : ergo non poterat homini praebere perfectam immortalitatem.
Item, aut ille fructus convertebatur in corpus humanum aut non. Si non, ergo non reficiebat nec sustentabat ; si sic, ergo erat eiusdem naturae cum carne reliqua : ergo videtur quod immortalitatem praestare non poterat.
</p>
<p xml:id="bb-l2d19dubia-d1e158">
Respondeo : Dicendum quod illud lignum vitae dicitur ab <name ref="#Augustine">Augustino</name> potuisse praestare perfectam immortalitatem, non quia propria virtute posset corpus hominis facere incorruptibile, cum hoc sit solius potentiae divinae, sed quia virtute sibi data habebat ad hoc disponere, et divina virtus illi ligno tamquam sacramento assisteret, quae immortalitatem perficeret.
Et quod lignum vitae hanc posset habere virtutem, ut ad immortalitatem disponeret, satis patet in multis similibus. Multa enim sunt aromata, ut myrrha et balsamus, quae corpus hominis diu a putrefactione conservant. Quod vero ratione divinae virtutis assistentis diceretur corporibus illis immortalitatem praebere, simile habetur in Sacramentis, quae dicuntur conferre gratiam, quamvis non ipsam gratiam creent, sed divina virtus ipsis assistens, sicut melius in quarto libro explicari habet. Sic et in proposito intelligendum est, cum lignum vitae esset primis hominibus in sacramentum, sicut dicit <name ref="#Augustine">Augustinus</name>.
</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>