-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e1300.xml
354 lines (354 loc) · 24.6 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e1300.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 1</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 1</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="60-r"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e1300"><!-- l1d23q1 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e1300-Hd1e101">Quaestio 1</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e1300-Hd1e103" type="question-title">Utrum nomen personae significet substantiam an relationem</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e106">
<lb ed="#L" n="125"/>QVALSTIO PEIN
<lb ed="#L" n="126"/>Vtrum persona significet substantiam
<lb ed="#L" n="127"/>an relationem.
<lb ed="#L" n="128"/>Thom. . g. 19 artic. 4.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e117">
<lb ed="#L" n="129"/>IHCA distinctionem istam duo quaeruntur.
<lb ed="#L" n="130"/>(Primum est de hoc nomine persona, scilicet
<lb ed="#L" n="131"/>lvtrum significet substantiam an relationem.
Se<lb ed="#L" n="132" break="no"/>cundum erit de comparatione ad alia nomina.
<lb ed="#L" n="133"/>a Ad primum arguitur sic, & videtur quod
signi<lb ed="#L" n="134" break="no"/>ficet relationem: Primo per Boetium libro de trinitate, qui
<lb ed="#L" n="135"/>dicit quod omne nomen pertinens ad personas significat
re<lb ed="#L" n="136" break="no"/>lationem, sed nullum nomen magis pertinet ad personas,
<lb ed="#L" n="137"/>quam hoc nomen persona, quare &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e139">
<lb ed="#L" n="138"/>
<!--2--> Praeterea quicquid plurificatur in diuinis pertinet ad
rela<lb ed="#L" n="139" break="no"/>tiones, quia secundum Boetium essentia continet vnitatem
re<lb ed="#L" n="140" break="no"/>latio vero multiplicat trinitatem, sed persona plurificatur in
<lb ed="#L" n="141"/>diuinis, dicimus enim tres esse persona, ergo &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e153">
<lb ed="#L" n="142"/>
<!--3--> SED CONTRA Augusti. 7. de Trinitate, quum
di<lb ed="#L" n="143" break="no"/>cimus persona patris, non aliud dicimus quam substantiam
<lb ed="#L" n="144"/>patris, ad se quippe dicitur persona non ad filium siue
spiri<lb ed="#L" n="145" break="no"/>tum sanctum sicut ad se dicitur Deus, igitur persona
signifi<lb ed="#L" n="146" break="no"/>cat essentiam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e169">
<lb ed="#L" n="147"/>
<!--4.--> RESPONSIO. Videnda sunt duo. Primum est, an
<lb ed="#L" n="148"/>persona sit nomen rei, an intentionis. Secundum est, quid
signi<lb ed="#L" n="149" break="no"/>ficet in diuinis, substantiam, an relationem. Quantum ad
pri<lb ed="#L" n="150" break="no"/>mum est duplex modus dicendi. Primus est, quod nomen personae
<lb ed="#L" n="151"/>significat intentionem, quod probatur dupliciter. Primo sic
<lb ed="#L" n="152"/>Illud quod dicit indiuiduum in omni genere, & suppositum in
<lb ed="#L" n="153"/>genere substantiae dicit personam in genere intellectualis
na<lb ed="#L" n="154" break="no"/>turae: sed indiuiduum & suppositum sunt nomina intentionum,
<lb ed="#L" n="155"/>& non rerum, ergo & persona.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e193">
<lb ed="#L" n="156"/>
<!--5--> Secundo sic, Omnia nomina significantia res aliquas, sunt
<lb ed="#L" n="157"/>in praedicamento sub aliqua intentione, sicut substantia sub inten
<lb ed="#L" n="158"/>tione generis, homo sub intentione speciei, sortes sub
inten<lb ed="#L" n="159" break="no"/>tione indiuidui, vel suppositi, sed persona non ost res sub inten¬
<!--00186.xml-->
<pb ed="#L" n="60-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>tione generis, vel speciei, quia de ratione rei cui conuenit esse
<lb ed="#L" n="2"/>genus, vel species, est quod sit pluribus communicabilis, vt
pa<lb ed="#L" n="3" break="no"/>tet in diffinitionibus generis & speciei, quae sunt esse
praedica<lb ed="#L" n="4" break="no"/>bile de pluribus differentibus specie & numero, sed de ratione
<lb ed="#L" n="5"/>personae est quod sit incommunicabilis, vt patet in diffinitione
<lb ed="#L" n="6"/>eius quam ponit Boetius, ergo persona non est nomen rei cui
<lb ed="#L" n="7"/>conueniat esse genus, vel speciem, nec dicit rem sub
intentio<lb ed="#L" n="8" break="no"/>ne suppositi, quia illa vni soli conuenit vt sortes, persona au
<lb ed="#L" n="9"/>tem pluribus, quare persona non est nomen rei sub aliqua
in<lb ed="#L" n="10" break="no"/>tentione, sed est nomen intentionis eius cuius est suppositum
<lb ed="#L" n="11"/>non tamen in omni natura, sed in intellectuali tantum: Est
<lb ed="#L" n="12"/>enim persona rationalis naturae indiuidua substantia
secun<lb ed="#L" n="13" break="no"/>dum Boetium. Accipitur autem hic intentio non pro ratione
<lb ed="#L" n="14"/>quam format intellectus circa rem, vt sunt genus, species, &
<lb ed="#L" n="15"/>huiusmodi, quia indiuiduatio vel singularitas non fiunt in
re<lb ed="#L" n="16" break="no"/>bus per intellectum, sed ex natura rei sed vocantur hic
inten<lb ed="#L" n="17" break="no"/>tiones large conditiones rei ex opposito correspondentes
in<lb ed="#L" n="18" break="no"/>tentionibus vniuersalibus proprie dictis vt singularitas,
indiui<lb ed="#L" n="19" break="no"/>duatio, suppositatio, personalitas, quae contrahunt speciem sicut
<lb ed="#L" n="20"/>species, ipsum genus.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e256">
<lb ed="#L" n="21"/>
<!--6.--> Alius modus dicendi est, quod persona significat non inten
<lb ed="#L" n="22"/>tionem, sed rem subiectam intentioni dicunt enim isti, quod
si<lb ed="#L" n="23" break="no"/>cut homo significat non intentionem speciei, sed rem subiectam
<lb ed="#L" n="24"/>intentioni, & aliquis homo significat rem subiectam
intentio<lb ed="#L" n="25" break="no"/>ni, quae est indiuiduum vagum in natura humana specialiter,
it<lb ed="#L" n="26" break="no"/>persona significat naturam subiectam intentioni quae est indiui
<lb ed="#L" n="27"/>duum vagum in natura intellectuali generaliter, & non ipsam
<lb ed="#L" n="28"/>intentionem. Quod probatur dupliciter.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e278">
<lb ed="#L" n="29"/>
<!--7--> Primo sic, hoc nomen persona impositum est ad
significan<lb ed="#L" n="30" break="no"/>dum suppositum naturae intellectualis secundum quod quand
<lb ed="#L" n="31"/>importat dignitatem, intentiones autem non important
ali<lb ed="#L" n="32" break="no"/>quam dignitatem, sed res subiectae intentionibus, vniuersalitas
<lb ed="#L" n="33"/>enim non importat maiorem dignitatem in homine quam in
<lb ed="#L" n="34"/>equo, ergo, &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e296">
<lb ed="#L" n="35"/>
<!--8--> Secundo, nomen personae impositum est ad significandum
<lb ed="#L" n="36"/>aliquid dignum laude vel vituperio, intentiones autem non
di<lb ed="#L" n="37" break="no"/>cunt aliquid dignum laude vel vituperio, hoc enim conuenit sol
<lb ed="#L" n="38"/>rei habenti dominium sui actus, ergo &c. Et respondent ad
ra<lb ed="#L" n="39" break="no"/>tionem alterius positionis, dicentes quod persona non dicit rem
<lb ed="#L" n="40"/>sub intentione generis, vel speciei, vel indiuidui signati, sed
di<lb ed="#L" n="41" break="no"/>cit rem sub intentione indiuidui vagi, nec significat idem quod
<lb ed="#L" n="42"/>suppositum in genere substatiae, sed potius rem sub intentione
<lb ed="#L" n="43"/>indiuidui vagi in natura intellectuali generaliter, sicut aliquis
<lb ed="#L" n="44"/>homo dicit suppositum vagum in natura humana,
quemadino<lb ed="#L" n="45" break="no"/>dum dictum fuit prius.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e326">
<lb ed="#L" n="46"/>
<!--9--> Quicquid sit de principali conclusione, ista tamen non
va<lb ed="#L" n="47" break="no"/>lent, quia non est probabile quod persona dicat solum rem subie
<lb ed="#L" n="48"/>ctam intentioni, quae est indiuiduum vagum. Cuius ratio est,
<lb ed="#L" n="49"/>quia res subiecta intentioni quae est indiuiduum vagum
impor<lb ed="#L" n="50" break="no"/>tatur per terminum significantem naturam generis vel speciei
<lb ed="#L" n="51"/>addito signo particulari, vt aliquod animal, vel aliquis homo
<lb ed="#L" n="52"/>Res ergo subiecta intentioni indiuidui vagi in natura
intelle<lb ed="#L" n="53" break="no"/>ctuali bene potest designari per haec nomina quae sunt, scilice
<lb ed="#L" n="54"/>quaedam natura intellectualis, quidam angelus, quidam homo
<lb ed="#L" n="55"/>Quid autem significetur per hoc nomen persona, valde
ex<lb ed="#L" n="56" break="no"/>traneum est.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e355">
<lb ed="#L" n="57"/>
<!--10.--> Item de ratione rei subiectae intentioni indiuidui vagi ni
<lb ed="#L" n="58"/>potest esse quod sit incommunicabilis, sed de ratione persona
<lb ed="#L" n="59"/>est quod sit incommunicabilis, vt patet per eius diffinitionem
<lb ed="#L" n="60"/>siue descriptionem quae est secundum Boetium & Richardum,
<lb ed="#L" n="61"/>quod persona est rationalis naturae indiuidea siue
incommuni<lb ed="#L" n="62" break="no"/>cabilis substantia, ergo persona non dicit rem subiectam
inten<lb ed="#L" n="63" break="no"/>tioni indiuidui vagi, minor iam patet, sed maior probatur, quia
<lb ed="#L" n="64"/>res subiecta intentioni indiuidui vagi semper est
communica<lb ed="#L" n="65" break="no"/>bilis pluribus, & tot sicut natura subiecta intentioni speciei. De
<lb ed="#L" n="66"/>tot enim prae dicatur aliquis homo sicut homo. Et ideo de ratio
<lb ed="#L" n="67"/>ne talis rei non potest esse incommunicabilitas cum repugnet
<lb ed="#L" n="68"/>naturae rei. Ex hoc enim dicitur vagum, quia potest pluribus
<lb ed="#L" n="69"/>conuenire & non vni tantum
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e388">
<lb ed="#L" n="70"/>
<!--11--> Et ideo si hoc nomen persona, diceret rem subiectam inten
<lb ed="#L" n="71"/>tioni indiuidui vagi, impossibile esset quod de ratione eius esset
<lb ed="#L" n="72"/>incommunicabilitas. Si autem nomen personae designet non rem
<lb ed="#L" n="73"/>sed rationem suppositi in natura intellectuali; nihil
prohibe<lb ed="#L" n="74" break="no"/>quod nomen personae pluribus conueniat, & tamen res cui
con<lb ed="#L" n="75" break="no"/>uenit ratio personae non conueniat pluribus, quia quamuis res
<lb ed="#L" n="76"/>aliqua sit incommunicabilis pluribus vt sortes, tamen ratio
in<lb ed="#L" n="77" break="no"/>communicabilitatis, vt esse indiuiduum signatum, vel esse suppositum
<lb ed="#L" n="78"/>vel personam potest conuenire pluribus: quamuis enim solus sor
<lb ed="#L" n="79"/>tes sit sortes, qa sortes est nomem rei subiectae rationi indiuidul
<lb ed="#L" n="80"/>signati, suppositi, vel personae, tamen non solus sortes est
indiui<lb ed="#L" n="81" break="no"/>duum signatum suppositum vel persona, imo Plato & caeteri
homi<lb ed="#L" n="82" break="no"/>nes quia ista dicunt rationem quae potest pluribus conuenire, re
<!--00186.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>tamen cui talis ratio conuenit non potest pluribus conuenire.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e427">
<lb ed="#L" n="84"/>
<!--12--> Quod autem isti arguunt pro se facile est soluerem. Dicendo
<lb ed="#L" n="85"/>ad primum quod nomen personae impositum est ad signandum
<lb ed="#L" n="86"/>intentionem suppositi non absolute, sed tantum in natura
intelle<lb ed="#L" n="87" break="no"/>ctuali quae super alias dignitatem importat, & ob hoc solum nomen
<lb ed="#L" n="88"/>est ad dignitatem pertinens non ratione formalis significati sed
<lb ed="#L" n="89"/>ratione naturae subiectae, ex qua sortitur speciale nomen, sicut
<lb ed="#L" n="90"/>& nomen suppositi importat quandam dignitatem supra indiuiduum
<lb ed="#L" n="91"/>non ratione formalis significati quae vtrobique est vna, scilicet
in<lb ed="#L" n="92" break="no"/>tentio singularitatis, sed ratione naturae subiectae. Suppositum enim
<lb ed="#L" n="93"/>dicit indiuiduum non quodcunque sed subsistens & complerum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e453">
<lb ed="#L" n="94"/>
<!--13--> Per idem patet ad secundum quod tamen includit quoddam
<lb ed="#L" n="95"/>friuolum satis scilicet, quod persona importat aliquid dignum
<lb ed="#L" n="96"/>laude. Constat enim quod laude nullus est dignus nisi virtuosus
<lb ed="#L" n="97"/>Si ergo persona signat aliquid laude dignum, sequitur quod no
<lb ed="#L" n="98"/>omne suppositum intellectualis naturae dicetur persona, sed solim
<lb ed="#L" n="99"/>virtuosus quod est absurdum dicere. Licet enim origo nominis
<lb ed="#L" n="100"/>personae fuerit a reputatione laudum cum fictione cuiusdam
<lb ed="#L" n="101"/>laruae, tractum est tamen ad significandum suppositum
intelle<lb ed="#L" n="102" break="no"/>ctualis naturae puto ergo quod nomen personae prout Boetius &t
<lb ed="#L" n="103"/>Richardus eo vtuntur & describunt ipsum & prout sumitur in
<lb ed="#L" n="104"/>diuinis significat ratione suppositi, & non rem subiectam rationi
<lb ed="#L" n="105"/>licet de ea praedicetur, vulgus tamen aliter vtitur nomine
perso<lb ed="#L" n="106" break="no"/>nae, scilicet pro re subiecta intentioni indiuidui vagi, vt cum
di<lb ed="#L" n="107" break="no"/>cimus quod iste vel ille est bona persona, id est, bonus homo, sic de
<lb ed="#L" n="108"/>ratione personae non est esse incommunicabile, & sic patet primum
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e490">
<lb ed="#L" n="109"/>
<!--24--> QUANTVM ad secundum sciendum est quod si prima
opi<lb ed="#L" n="110" break="no"/>nio de significato personae vera est, scilicet quod persona non
si<lb ed="#L" n="111" break="no"/>gnificat rem sed intentionem, tunc patet quod persona nec ind
<lb ed="#L" n="112"/>uinis, nec in creaturis significat substantiam, nec relationem. Si
<lb ed="#L" n="113"/>vero significet rem intentioni subiectam, vt dicit secunda
opi<lb ed="#L" n="114" break="no"/>nio, adhuc posset videri alicui quod nomen personae non
signi<lb ed="#L" n="115" break="no"/>ficat substantiam, nec relationem sed abstrahit ab vtroque.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e511">
<lb ed="#L" n="116"/>
<!--15--> Quod patet sic, quid vnumquodque nomen significet acci
<lb ed="#L" n="117"/>pere oportet ex eius diffinitione. Idem enim significant
diffini<lb ed="#L" n="118" break="no"/>tio & diffinitum, & diffinitio est ratio quam significat nomen vt
<lb ed="#L" n="119"/>habetur 4. metaph. Ex hoc sic arguitur, a quocunque intellectu
<lb ed="#L" n="120"/>abstrahit significatum diffinitionis ab eodem abstrahit
intelle<lb ed="#L" n="121" break="no"/>ctus & significatum diffiniti. Sed formalis intellectus &
significa<lb ed="#L" n="122" break="no"/>tio diffinitionis personae abstrahit ab essentia & relatione, licet
<lb ed="#L" n="123"/>materialiter & in obliquo includat essentiam vel substantiam,
<lb ed="#L" n="124"/>ergo &c. minor patet per diffinitionem personae quam ponit
<lb ed="#L" n="125"/>Boetius, scilicet quod persona est rationalis naturae, indiuidua
<lb ed="#L" n="126"/>substatia, quod idem est ac sic diceretur, persona est suppositum,
<lb ed="#L" n="127"/>ibi enim ponitur substantia indiuidua pro supposico, vel
hypo<lb ed="#L" n="128" break="no"/>stasi, vel est tanquam suppositum naturae intellectualis, extra
au<lb ed="#L" n="129" break="no"/>tem significatum & intellectum huius diffinicionis est essentia
<lb ed="#L" n="130"/>& relatio vt de se patet. Si enim in diuinis non esset nisi vnum
<lb ed="#L" n="131"/>suppositum essentiale & absolutum vt gentiles imaginantur,
<lb ed="#L" n="132"/>illi naturae vere competeret ratio personae. Et si in creaturis
con<lb ed="#L" n="133" break="no"/>stitueretur suppositum per relationem sicut nunc in diuinis
il<lb ed="#L" n="134" break="no"/>lud vere rationem personae haberet quod non haberet si in
for<lb ed="#L" n="135" break="no"/>mali significato rationis personae includeretur essentia vel rela
<lb ed="#L" n="136"/>tio, vel vtrunque. Sunt ergo extra formale significatum
perso<lb ed="#L" n="137" break="no"/>nae & suae diffinitionis, materialiter tamen & in obliquo
inclu<lb ed="#L" n="138" break="no"/>ditur essentia, quia persona dicit suppositum in tali natura
so<lb ed="#L" n="139" break="no"/>lum scilicet, intellectiua. sed quod illud sit absolutum vel
rela<lb ed="#L" n="140" break="no"/>tum totum est extra significatum personae.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e570">
<lb ed="#L" n="141"/>
<!--16.--> Istud autem non potest esse verum, quia sicut infra patebit
<lb ed="#L" n="142"/>nullus conceptus vnus realis & essentialis potest abstrahere a
<lb ed="#L" n="143"/>substantia & relatione. Nomen enim impositum secundum illum
<lb ed="#L" n="144"/>conceptum esset vniuocum substantiae & relationi quod non es
<lb ed="#L" n="145"/>possibile, propter quod si persona significet rem subiectam
in<lb ed="#L" n="146" break="no"/>tentioni cum illa dicatur essentialiter de persona absoluta in
<lb ed="#L" n="147"/>creaturis & de relata in diuinis, impossibile est quod hoc sit
se<lb ed="#L" n="148" break="no"/>cundum vnum conceptum abstrahentem ab vtroquem, quia sic
<lb ed="#L" n="149"/>esset aliquid vniuocum ad vtrunque.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e594">
<lb ed="#L" n="150"/>
<!--17--> Ad rationem illorum dicendum quod diffinitio personae
<lb ed="#L" n="151"/>prout dictum est, non abstrahit a substantia imo expresse
inclu<lb ed="#L" n="152" break="no"/>dit cum dicitur quod persona est rationalis naturae indiuidu:
<lb ed="#L" n="153"/>substantia & si substantia non accipitur ibi pro essentia, seu pry
<lb ed="#L" n="154"/>supposito tunc diffinitur persona prout dicit intentionem & no
<lb ed="#L" n="155"/>rem intentioni subiectam. Si autem quaeratur non de
significa<lb ed="#L" n="156" break="no"/>to sed de eo de quo nomen personae dicitur. Nomem enim de mul
<lb ed="#L" n="157"/>tis dicitur quae tamen per nomen non significantur, sicut homo
<lb ed="#L" n="158"/>praedicatur de sorte & de Platone & tamen neutrum significat, vt
<lb ed="#L" n="159"/>sit sensus quaestionis quid est illud in diuinis de quo persona
<lb ed="#L" n="160"/>praedicatur, sic dicendum est quod illud non est relatio tantum,
<lb ed="#L" n="161"/>nec essentia tantum, sed constitutum ex essentia & relatione
<lb ed="#L" n="162"/>Quod probatur sic. Illud de cuius ratione est quod sit subsistens, di
<lb ed="#L" n="163"/>stinctum, & incommutabile, includit in se illud per quod
subsi<lb ed="#L" n="164" break="no"/>stie & illud per quod est distinctum, & incommunicabile, sed
<!--00187.xml-->
<pb ed="#L" n="61-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>persona est huiusmodi, quare &c. sed in diuinis quicquid
subsi<lb ed="#L" n="2" break="no"/>sdit, subsistit per essentiam vel subsistit per essentiam vel sub.
<lb ed="#L" n="3"/>stantiam: quicquid distinguitur & est incommunicabile
ho<lb ed="#L" n="4" break="no"/>habet per proprietatem relatiuam, ergo de quo persona dici
<lb ed="#L" n="5"/>tur in diuinis includit essentiam & proprietatem relatiuam,
<lb ed="#L" n="6"/>vt pater & filius & huiusmodi, quae & si imponantur ad
signi<lb ed="#L" n="7" break="no"/>ficandum a sola relatione tamen vt accommodantur diuinis
<lb ed="#L" n="8"/>important totum constitutum ex relatione & essentia.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e655">
<lb ed="#L" n="9"/>
<!--18--> AD PRLMVM argumentum dicendum qued omne no
<lb ed="#L" n="10"/>men pertinens ad personas importat relatione vel tanquam
<lb ed="#L" n="11"/>id quod formaliter significatur vt pater vel filius, vel taquam
<lb ed="#L" n="12"/>illud de quo dicitur & sic nomen personae importat relationi
<lb ed="#L" n="13"/>quia de relatiuo praedicatur, sed relationem non signat.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e671">
<lb ed="#L" n="14"/>
<!--19--> Ad secundum per idem quia illud quod plurificatur in
di<lb ed="#L" n="15" break="no"/>uinis pertinet ad relationes quantum ad ea in quae
plurifica<lb ed="#L" n="16" break="no"/>tur & de quibus dicitur, sed non oportet quod hoc sit
quan<lb ed="#L" n="17" break="no"/>tum ad formalem rationem significandi, quia sicut dictum est
<lb ed="#L" n="18"/>significatum communis nominis non includit in se rationem
il<lb ed="#L" n="19" break="no"/>lorum de quibus dicitur.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1300-d1e689">
<lb ed="#L" n="20"/>
<!--20--> Ad aliud in oppositum dicendum quod Augustinus
acci<lb ed="#L" n="21" break="no"/>pit ibi substantiam pro hypostasi vel supposito, & non pro
es<lb ed="#L" n="22" break="no"/>sentia solum, & bene concessum est quod nomen personae
sup<lb ed="#L" n="23" break="no"/>positum significat: vel hoc dicitur pro tanto, quia illud de
<lb ed="#L" n="24"/>quo dicitur persona non solum includit relationem, sed etiam
<lb ed="#L" n="25"/>cum relatione essentiam.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>