-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e1491.xml
212 lines (212 loc) · 14.6 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e1491.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 2</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 2</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="70-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e1491"><!-- l1d29q2 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e1491-Hd1e101">Quaestio 2</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e1491-Hd1e103" type="question-title">Utrum pater et filius sint unum principium spiritus sancti</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1491-d1e106">
<lb ed="#L" n="62"/>QUAESTIO SECVNDA.
<lb ed="#L" n="63"/>Vtrum pater & filius sint vnum principium
<lb ed="#L" n="64"/>spiritus sancti.
<lb ed="#L" n="65"/>Tho. 1. 4. 36. art. 4.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1491-d1e117">
<lb ed="#L" n="66"/>SECVNDO quaeritur, vtrum pater & filius
sin<lb ed="#L" n="67" break="no"/>vnum principium spiritus sancti. Et videtur quod
<lb ed="#L" n="68"/>i non, quia non possunt esse vnum principium, nisi
<lb ed="#L" n="69"/>Ei ratione essentiae vel proprietatis: non ratione essen
<lb ed="#L" n="70"/>tiae, quia eodem modo spiritus sanctus posset dici principium
<lb ed="#L" n="71"/>suiipsius cum sic vnum essentia cum patre & filio, nec ratione
<lb ed="#L" n="72"/>proprietatis puta communis spirationis, quia cum proprietas
<lb ed="#L" n="73"/>fit suppositi sicut subiecti non videtur possibile quod duorum
<lb ed="#L" n="74"/>suppositorum sit vna numero proprietas.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1491-d1e139">
<lb ed="#L" n="75"/>
<!--2--> Item si propter vnitatem proprietatis pater & filius
dican<lb ed="#L" n="76" break="no"/>tur principium, per oppositum vbi erunt plures proprietates
<lb ed="#L" n="77"/>realiter distinctae ibi erunt plura principia, sed in patre sunt
<lb ed="#L" n="78"/>plures proprietates realiter differentes, scilicet paternitas, &
<lb ed="#L" n="79"/>spiratio actiua vt prius ostensum fuit, ergo pater posset dici plu
<!--00206.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="80"/>ra principia, sed hoc non dicimus, ergo nec aliud.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1491-d1e162">
<lb ed="#L" n="81"/>IN CONTRARIVM est quod dicit Aug. 6. de Trin. que
<lb ed="#L" n="82"/>pater & filius non sunt duo principia spiritus sancti, sed vnum
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1491-d1e169">
<lb ed="#L" n="83"/>
<!--4--> RESPONSIO. Omne agens agit per aliquam formam
<lb ed="#L" n="84"/>per quam est actu, & quae est sibi ratio agendi. Et ideo omne
<lb ed="#L" n="85"/>productum comparatur ad duo, scilicet ad agentem & ad formam
<lb ed="#L" n="86"/>etiam quae est principium actionis. Et vtrunque censetur
nomi<lb ed="#L" n="87" break="no"/>ne principij. Principium enim quandoque vocatur ipsum
agen<lb ed="#L" n="88" break="no"/>testante Philosopho 5. Metaphysi. quod principatus & potestates
<lb ed="#L" n="89"/>principia dicuntur, & pater & mater dicuntur principia filij,
<lb ed="#L" n="90"/>forma etiam per quam agens agit dicitur principium, sicut in
<lb ed="#L" n="91"/>eodem 5. lib. dicitur quod potentia est principium transmutandi
<lb ed="#L" n="92"/>alterum. Ob hanc ergo nominis multiplicitatem oportet vario
<lb ed="#L" n="93"/>modo dicere. Si enim nomen principij accipiatur primo modo
<lb ed="#L" n="94"/>pro eo quod agit, quum illud sit suppositum (pater autem &
fi<lb ed="#L" n="95" break="no"/>lius non sunt vnum suppositum, sed plura) necesse est dicere o
<lb ed="#L" n="96"/>pater & filius sint plura principia spiritus sancti, sed quia agen
<lb ed="#L" n="97"/>magis proprie dicitur principians quam principium, ideo licet
<lb ed="#L" n="98"/>communiter dicatur quod patet & filius sint duo
principian<lb ed="#L" n="99" break="no"/>tes, vsus tamen communis non recipit quod dicantur duo prin
<lb ed="#L" n="100"/>cipia. Si autem nomen principij fumatur non pro agente,
se<lb ed="#L" n="101" break="no"/>pro eo quo agens agit. Sic proprie loquendo debet dici quod
<lb ed="#L" n="102"/>in patre & filio est vnum principium quo spirant spiritum
san<lb ed="#L" n="103" break="no"/>ctum & nihilominus vere dicitur quod pater & filius sunt vnum
<lb ed="#L" n="104"/>principium spiritus sancti, sed non aeque proprie sicut primum
<lb ed="#L" n="105"/>Primum patet, quia principium quo pater & filius spirant
spi<lb ed="#L" n="106" break="no"/>ritum sanctum est vis spiratiua, sed illa est vnica in patre & in
<lb ed="#L" n="107"/>filio, ergo proprie dicitur quod in patre & filio est vnum
princi<lb ed="#L" n="108" break="no"/>pium, quo spirant spiritum sanctum, minor patet, quia siue essen
<lb ed="#L" n="109"/>tia siue relatio communis spirationis sit principium spirandi,
vtri<lb ed="#L" n="110" break="no"/>que est vnica tantum in patre & filio, & ideo proprie dicitur quo
<lb ed="#L" n="111"/>in patre & filio est vnum principium quo spirant spiritum
san<lb ed="#L" n="112" break="no"/>ctum, & hoc est secundum omnem consuetudinem loquentium
<lb ed="#L" n="113"/>magis proprius modus loquendi quam si dicatur quod pater &
<lb ed="#L" n="114"/>filius sunt vnum principium spiritus sancti accipiendo principi
<lb ed="#L" n="115"/>pro eo quo spirant. Cum enim illud principium sit vis spiratiua
<lb ed="#L" n="116"/>nec dubium sit quod non aeque proprie dicitur quod pater & filius sunt
<lb ed="#L" n="117"/>vna vis spiratiua, sicut dicitur quod in ipsis est vna vis spiratiua, p
<lb ed="#L" n="118"/>tet quod ille modus loquendi deficit a proprietate alterius & nihil
<lb ed="#L" n="119"/>minus est verus, quia omne productum directius respicit princ
<lb ed="#L" n="120"/>pium quo agens agit quam suppositum quod agit, nam si diuersa
<lb ed="#L" n="121"/>sunt formae in vno supposito diuersae erunt actiones & effectus
<lb ed="#L" n="122"/>non obstante vnitate suppositi, vis autem spiratiua quae est
r<lb ed="#L" n="123" break="no"/>tio producendi spiritum sanctum est vna in patre & filio, ideo co
<lb ed="#L" n="124"/>cedendum est patrem & filium esse vnum principium spiritus san
<lb ed="#L" n="125"/>cti non obstante pluralitate suppositorum propter vnitatem prin
<lb ed="#L" n="126"/>cipij quo spirant, haec tamen locutio deficit a proprietate
prim<lb ed="#L" n="127" break="no"/>vt dictum est. Sub eodem sensu concedendum est quod pater S
<lb ed="#L" n="128"/>filius sunt idem principium spiritus sancti. Relatiuum enim fa
<lb ed="#L" n="129"/>cit de re secundam notitiam respectu eius quod significat antec
<lb ed="#L" n="130"/>dens, sed haec pater & filius sunt vnum principium spir. san an
<lb ed="#L" n="131"/>tecedit ad hanc, pater & filius sunt idem principium spiritu
<lb ed="#L" n="132"/>sancti, ergo per ly idem, non significatur identitas in suppositi
<lb ed="#L" n="133"/>vt quidam dixerunt, sed in ratione principij quod est verum
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1491-d1e284">
<lb ed="#L" n="134"/>
<!--5--> AD PRIMVM argumentum dicendum quod pater.
<lb ed="#L" n="135"/>filius dicuntur vnum principium spiritus sancti ratione vniu
<lb ed="#L" n="136"/>virtutis spiratiuae existentis in ambobus. Vis autem spiratiu
<lb ed="#L" n="137"/>vel est sola essentia vt foecunda ad producendum vnam personam
<lb ed="#L" n="138"/>tantum, quae vt sic non est in spiritu sancto, vel est essentia cum
<lb ed="#L" n="139"/>proprietate relatiua, vel sola proprietas quae est vna numero in
<lb ed="#L" n="140"/>patre & filio non obstante pluralitate suppositum,
quand<lb ed="#L" n="141" break="no"/>enim supposita distinguuntur per naturas absolutas impossibi
<lb ed="#L" n="142"/>le est aliquid vnum numero absolutum vel relatum esse in
plu<lb ed="#L" n="143" break="no"/>ribus suppositis, vbi autem distinguuntur solum relationibu
<lb ed="#L" n="144"/>possibile est in diuersis suppositis esse aliquid vnum numerc
<lb ed="#L" n="145"/>non solum absolutum, sed relatum, exceptis duntaxat
relatio<lb ed="#L" n="146" break="no"/>nibus quibus distinguuntur: sic autem est in diuinis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1491-d1e317">
<lb ed="#L" n="147"/>
<!--6--> Ad aliud dicunt quidam quod licet pater & filius dicantur vnum
<lb ed="#L" n="148"/>principium propter vnitatem virtutis spiratiuae, pater tamen ni
<lb ed="#L" n="149"/>dicitur duo principia, ex hoc quod in ipso est vis spiratius a
<lb ed="#L" n="150"/>neratiua quia implicaretur pluralitas suppositorum in patre,
Se<lb ed="#L" n="151" break="no"/>istud non valet, quia si dicendo patrem esse duo principia, impli
<lb ed="#L" n="152"/>catur pluralitas suppositorum, ita dicendo patrem & filium est
<lb ed="#L" n="153"/>vnum principium implicatur vnitas suppositi, quare si vnum
no<lb ed="#L" n="154" break="no"/>dicitur nec aliud. Ideo dicunt alij quod pater non potest dici
du<lb ed="#L" n="155" break="no"/>principia, quia vis generatiua & spiratiua in patre non sunt duc
<lb ed="#L" n="156"/>principia realiter distincta, quia potentia generandi, & similite
<lb ed="#L" n="157"/>potentia spirandi dicit essentiam cum proprietate, ergo cum in
patr<lb ed="#L" n="158" break="no"/>non sint duae essentiae cum duabus proprietatibus, non possumu
<lb ed="#L" n="159"/>dicere quod illa sint in patre duo principia, & multominus quod
<lb ed="#L" n="160"/>pater sit duo principia. Sed ista responsio minus valet quam pr
<lb ed="#L" n="161"/>ma, quia sicut secundum istos vis generatiua includit essentiam
<!--00207.xml-->
<pb ed="#L" n="71-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>& proprietatem sic, & persona, sed per solam realem
differen<lb ed="#L" n="2" break="no"/>tiam relationum dato quod sit vna numero essentia dicimu
<lb ed="#L" n="3"/>personas differre realiter, ergo similiter ex sola diuersitate
re<lb ed="#L" n="4" break="no"/>lationum non obstante vnitate essentiae debemus dicere ha
<lb ed="#L" n="5"/>vires, scilicet vim spiratiuam & vim generatiuam differre
rea<lb ed="#L" n="6" break="no"/>liter, & esse principia diuersa.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1491-d1e374">
<lb ed="#L" n="7"/>
<!--7--> Dicendum ergo aliter, quod si nomen principij accipiatur
<lb ed="#L" n="8"/>pro eo quod agit sic pater est vnum principium, pater auten
<lb ed="#L" n="9"/>& filius sunt duo principia. Si autem accipiatur principium pr
<lb ed="#L" n="10"/>eo quo agens, agit sicut dictum est proprie loquendo debet d
<lb ed="#L" n="11"/>ci quod in patre & filio respectu spiritus sancti est vnum
princi<lb ed="#L" n="12" break="no"/>pium scilicet vis spiratiua, in patre autem respectu filij & spiri
<lb ed="#L" n="13"/>tus sancti sunt duo principia, scilicet vis generatiua &
spirati<lb ed="#L" n="14" break="no"/>ua, si tamen haec includant intrinsece relationem. Si autem
di<lb ed="#L" n="15" break="no"/>catur quod pater & filius respectu spiritus sancti sunt vnum
prin<lb ed="#L" n="16" break="no"/>cipium vere dicitur, sed deficit a proprietate alterius modi
lo<lb ed="#L" n="17" break="no"/>quendi, & non video qualiter eodem modo non possit dicic
<lb ed="#L" n="18"/>pater sit duo principia respectu filij & spiritus sancti, nisi
tene<lb ed="#L" n="19" break="no"/>retur alia opinio, scilicet quod vis generatiua & spiratiua
di<lb ed="#L" n="20" break="no"/>cant solam essentiam intrinsece, quia tunc vis generatiua &
<lb ed="#L" n="21"/>spiratiua non essent duo principia, sed vnum tantum quo pro
<lb ed="#L" n="22"/>ducerentur filius & spiritus sanctus ordine quodam propte
<lb ed="#L" n="23"/>quod sortitur diuersa nomina, vt plene deductum fuit supra di
<lb ed="#L" n="24"/>stin. 7. Et tunc pater nullo modo posset dici plura principia
<lb ed="#L" n="25"/>qualitercunque sumeretur principium.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>