-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e1541.xml
315 lines (315 loc) · 22.2 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e1541.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 3</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 3</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="73-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e1541"><!-- l1d30q3 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e1541-Hd1e101">Quaestio 3</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e1541-Hd1e103" type="question-title">Utrum relationes Dei ad creaturam quae dicuntur de Deo ex tempore sint reales</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e106">
<lb ed="#L" n="65"/>QUARSTIO TERTIA.
<lb ed="#L" n="66"/>Vtrum relationes quae dicuntur de Deo
<lb ed="#L" n="67"/>ex tempore sint reales.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e115">
<lb ed="#L" n="68"/>DEINDE quaeritur vtrum relationes quae
di<lb ed="#L" n="69" break="no"/>cuntur de Deo ex tempore sint reales. Et
vide<lb ed="#L" n="70" break="no"/>tur quod sic, quia illud quod est secundum rationem
<lb ed="#L" n="71"/>tantum, non manet cessante intellectu formante
<lb ed="#L" n="72"/>rationem, sed cessante omni intellectu
ratioci<lb ed="#L" n="73" break="no"/>nante adhuc deus esset dominus & creator, & tamen haec
di<lb ed="#L" n="74" break="no"/>cuntur de deo relatiue ex tempore, ergo &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e133">
<lb ed="#L" n="75"/>
<!--2--> Item relationes quae habent reale fundamentum, & reale
<lb ed="#L" n="76"/>extremum sunt relationes reales, sed relationes quibus
deu<lb ed="#L" n="77" break="no"/>refertur ad creaturam ex tempore sunt huiusmodi, habent enim
<lb ed="#L" n="78"/>reale extremum, scilicet creaturam, & reale fundamentum,
di<lb ed="#L" n="79" break="no"/>uinum enim fundatur super potestatem diuinam. Et creator
<lb ed="#L" n="80"/>super actionem, ergo &c.
<!--00211.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e156">
<lb ed="#L" n="81"/>
<!--3--> Item quod relatio dei ad creaturam ex tempore non sit realis,
<lb ed="#L" n="82"/>hoc est vel ad vitandum mutationem, vel ad vitandum
compo<lb ed="#L" n="83" break="no"/>sitionem, non ad vitandum mutationem, quia secundum
Phi<lb ed="#L" n="84" break="no"/>losophum 5. Physicor. relatio realis aduenit alicui de nouo
si<lb ed="#L" n="85" break="no"/>ne eius mutatione, nec ad vitandum compositionem, quia nihil
<lb ed="#L" n="86"/>potest de nouo esse compositum nisi per mutationem factam
<lb ed="#L" n="87"/>circa ipsum. Tale enim habet se nunc aliter quam prius. & hoc
<lb ed="#L" n="88"/>est mutatum esse. Cum ergo realis relatio adueniat sine
muta<lb ed="#L" n="89" break="no"/>tione vt dictum est, patet quod ipsa non facit cum eo cui
ad<lb ed="#L" n="90" break="no"/>uenit compositionem, quare &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e182">
<lb ed="#L" n="91"/>
<!--4--> IN CONTRARIVM est, quia nihil est in deo
<lb ed="#L" n="92"/>realiter quod non sit aeternum, sed tales relationes non sunt
aeter<lb ed="#L" n="93" break="no"/>nae, sed ex tempore, ergo non sunt realiter in deo. Ad idem est
<lb ed="#L" n="94"/>quod dicit August. & magister in litera, quod tales relationes
<lb ed="#L" n="95"/>sunt tantum appellationes relatiuae.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e198">
<lb ed="#L" n="96"/>
<!--5--> RESPONSIO. Hic sunt duo videnda. Primum est,
<lb ed="#L" n="97"/>vnde habeat relatio quod sit realis. Secundum est illud quod
<lb ed="#L" n="98"/>quaeritur principaliter scilicet vtrum relationes quae dicuntur
<lb ed="#L" n="99"/>de deo ex tempore sint reales.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e211">
<lb ed="#L" n="100"/>
<!--6--> Quantum ad primum dicunt quidam quod quinque requiruntur
<lb ed="#L" n="101"/>ad relationem realem. Primum est quod sit alicuius rei existentis
<lb ed="#L" n="102"/>extra animam, quia non entis non potest esse realis relatio.
Re<lb ed="#L" n="103" break="no"/>ferri enim realiter supponit vel saltem coexigit esse reale.
Se<lb ed="#L" n="104" break="no"/>cundum est, quod refertur sit ratio fundamentalis quare referatur
<lb ed="#L" n="105"/>sicut in motiuo inquantum motiuum est aliquid scilicet poten
<lb ed="#L" n="106"/>tia actiua in qua fundatur respectus eius ad mobile, & propter
<lb ed="#L" n="107"/>defectum istius conditionis intellectus in quantum huiusmodi
<lb ed="#L" n="108"/>non refertur ad intelligentem, quia intellectum inquantum
in<lb ed="#L" n="109" break="no"/>tellectum denominatur ab actu intelligendi, qui nihil secundum
<lb ed="#L" n="110"/>rem ponit in intellecto, sed solum in intelligente, & haec duc
<lb ed="#L" n="111"/>sumuntur ex parte subiecti. Tertium est quod terminus ad quem est
<lb ed="#L" n="112"/>relatio sit res, quia ad nihil non est relatio realis. Quartum est,
<lb ed="#L" n="113"/>quod sit diuersum realiter a suo correlatiuo, quia eiusdem ad
se<lb ed="#L" n="114" break="no"/>ipsum non est relatio realis. Cum enim ratio relationis sit esse
<lb ed="#L" n="115"/>ad aliud si non est aliud realiter, non erit relatio realis, & duo
<lb ed="#L" n="116"/>vltima sumuntur ex parte termini. Quintum est quod
requiri<lb ed="#L" n="117" break="no"/>tur quod extrema sint eiusdem ordinis, quod sic exponunt.
videli<lb ed="#L" n="118" break="no"/>cet quod vel ambo sint extra genus, vt paternitas & filiatio in
di<lb ed="#L" n="119" break="no"/>uinis, vel quod vtrumque sit in genere ita quod si vna relatio sit
spe<lb ed="#L" n="120" break="no"/>cies determinata & limitata in genere relationis, alia sit in
eo<lb ed="#L" n="121" break="no"/>dem genere ex opposito sibi proportionaliter respondens. Et
<lb ed="#L" n="122"/>quia istud deficit in relatione dei ad creaturam, quia relatio
<lb ed="#L" n="123"/>creaturae ad deum est limitata ad certum genus & ad certam
<lb ed="#L" n="124"/>speciem, relatio vero dei ad creaturam non sic, imo per vnum
<lb ed="#L" n="125"/>& idem re quod est illimitatum ad genus & ad speciem, refertur
<lb ed="#L" n="126"/>ad omnia ad quae natum est referri, & secundum omnem
mo<lb ed="#L" n="127" break="no"/>dum quo natus est referri. Ideo deus non refertur realiter ad
<lb ed="#L" n="128"/>creaturam, licet creatura referatur realiter ad deum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e279">
<lb ed="#L" n="129"/>
<!--7--> Haec autem opinio deficit in multis. Primo in hoc quod poni
<lb ed="#L" n="130"/>quinque requiri ad hoc quod relatio sit realis, quia haec quinque
<lb ed="#L" n="131"/>aut requiruntur ad realitatem relationis, vt causae, aut non, vel
<lb ed="#L" n="132"/>aliqua sic, aliqua non, nun potest dici quod omnia requirantur
<lb ed="#L" n="133"/>vt causae, quia vel quodlibet eorum esset causa secundum se in
<lb ed="#L" n="134"/>alio & in alio genere causae, quod esse non potest, pro eo quod
<lb ed="#L" n="135"/>haec sunt quinque & tamen non sunt nisi quatuor genera
cau<lb ed="#L" n="136" break="no"/>sarum, vel omnes concurrunt ad vnum genus causae, quod
simili<lb ed="#L" n="137" break="no"/>ter non potest esse, quia non omnia illa quinque habent eandem
<lb ed="#L" n="138"/>habitudinem ad relationem vt de se patet, quod tamen
opor<lb ed="#L" n="139" break="no"/>teret si concurrerent ad vnum genus causae, vel quaedam eorum
<lb ed="#L" n="140"/>concurrerent ad aliud genus causae, puta duo prima, quae se
te<lb ed="#L" n="141" break="no"/>nent ex parte subiecti. Et alia concurrent ad aliud genus
cau<lb ed="#L" n="142" break="no"/>sae, puta tertium & quartum, quae se tenent ex parte termini, quod
<lb ed="#L" n="143"/>etiam esse non potest, quia terminus relationis, quae est opposita
<lb ed="#L" n="144"/>relatio non potest habere aliquam causalitatem, super aliam
re<lb ed="#L" n="145" break="no"/>lationem sibi ex opposito respondentem, quia quaelibet haberei
<lb ed="#L" n="146"/>eandem causalitatem super aliam conuersim cum quaelibet sit
<lb ed="#L" n="147"/>terminus alterius, & esset circulatio quod est inconueniens in
<lb ed="#L" n="148"/>causis eiusdem rationis. Oportet ergo quod quaedam eorum sint
<lb ed="#L" n="149"/>causae, & quaedam non. Et tunc illa quae sunt causae debuerunt
<lb ed="#L" n="150"/>assignari, alia vero non, aut quod nullum eorum sic causa, &
<lb ed="#L" n="151"/>tunc non est in aliquo responsum ad quaestionem qua quaeritu
<lb ed="#L" n="152"/>a quo habet relatio quod sit realis. Specialiter autem quod illud
<lb ed="#L" n="153"/>quintum requiratur ad realitatem relationis, scilicet quod
extre<lb ed="#L" n="154" break="no"/>ma sint eiusdem ordinis exponendo sicut exponunt, non
vide<lb ed="#L" n="155" break="no"/>tur. Primo, quia ipsum dictum videtur sibiipsi repugnare.
Di<lb ed="#L" n="156" break="no"/>cunt enim quod creatura refertur realiter ad deum sed
consta<lb ed="#L" n="157" break="no"/>quod extrema istius relationis non sunt eiusdem ordinis, erg.
<lb ed="#L" n="158"/>esse eiusdem ordinis nihil facit ad realitatem relationis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e349">
<lb ed="#L" n="159"/>
<!--8--> Si dicatur quod esse eiusdem ordinis non requiritur ad rea
<lb ed="#L" n="160"/>litatem relationis, sed ad hoc quod hinc & inde sit mutuo
rea<lb ed="#L" n="161" break="no"/>lis relatio in vtroque extremorum. Non valet primo, quia
<lb ed="#L" n="162"/>nos solum quaerimus quid est causa realis relationis. & patet
<!--00212.xml-->
<pb ed="#L" n="73-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>quod esse eiusdem ordinis non facit ad hoc vt videmus in
ex<lb ed="#L" n="2" break="no"/>emplo adducto de relatione creaturae ad deum. Secundo
qui<lb ed="#L" n="3" break="no"/>ad hoc quod realitas relationis sit mutua in vtroque extremo
<lb ed="#L" n="4"/>solum requiritur quod causa realitatis relationis sit in vtroqui
<lb ed="#L" n="5"/>extremo, posita enim sufficiente causa ponitur effectus. Cum
e<lb ed="#L" n="6" break="no"/>go identitas ordinis nihil faciat ad realitatem relationis (
qui<lb ed="#L" n="7" break="no"/>sine ea inuenitur realis relatio) videtur quod positis in vtroque
<lb ed="#L" n="8"/>extremo caeteris quae sufficiunt ad realitatem relationis absque
<lb ed="#L" n="9"/>identitate ordinis vt dictum est debeat in vtroque realis relatio
<lb ed="#L" n="10"/>poni. Sed omnia quae ponuntur requiri ad realitatem relationi
<lb ed="#L" n="11"/>sunt in relatione dei ad creaturam, sicut in relatione creatura
<lb ed="#L" n="12"/>ad deum vt patet in illis quatuor quae prius posita sunt, ergo non
<lb ed="#L" n="13"/>obstante diuersitate ordinis inter deum & creaturam ex vtraq
<lb ed="#L" n="14"/>parte debet esse realis relatio, quia sicut identitas ordinis nilhu
<lb ed="#L" n="15"/>facit ad realitatem relationis, sic nihil facit ad hoc vt sit mutua
<lb ed="#L" n="16"/>realitas. Tertio quia ratio quae assignatur de diuersitate ordini
<lb ed="#L" n="17"/>inter deum & creaturam non est sufficiens, dicitur enim quod
<lb ed="#L" n="18"/>quia ambae relationes non sunt limitatae ad genus & speciem,
<lb ed="#L" n="19"/>vel ambae illimitatae, sed vna est limitata illa scilicet, quae est
cre<lb ed="#L" n="20" break="no"/>turae ad deum, alia vero illimitata scilicet illa quae est dei ad
crea<lb ed="#L" n="21" break="no"/>turam, ideo illa quae est limitata est relatio secundum rem, illa
<lb ed="#L" n="22"/>vero quae est illimitata est relatio secundum rationem.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e417">
<lb ed="#L" n="23"/>
<!--9--> Istud enim non videtur conuenienter dictum, quia esse lim
<lb ed="#L" n="24"/>tatum & illimitatum potest facere quod ea quibus haec
conue<lb ed="#L" n="25" break="no"/>niunt non dicantur vniuoce, sed non potest facere quod
diffe<lb ed="#L" n="26" break="no"/>rant sicut res & ratio. Verbi gratia, sapientia illimitata quae est
<lb ed="#L" n="27"/>sapientia diuina, & sapientia limitata quae est sapientia creati
<lb ed="#L" n="28"/>non dicuntur vniuoce, sed tamen non differunt sicut res & ratio
<lb ed="#L" n="29"/>imô sicut sapientia creata est realis sapientia, sic imo verius
sa<lb ed="#L" n="30" break="no"/>pientia diuina est realis sapientia. Similiter in proposito
relati<lb ed="#L" n="31" break="no"/>dei illimitata, & relatio creaturae limitata non dicuntur vniuo
<lb ed="#L" n="32"/>ce, sed propter hoc vt videtur, non differunt vt res & ratio, im
<lb ed="#L" n="33"/>sicut relatio creata est realis relatio, sic & verius relatio diuina
<lb ed="#L" n="34"/>erit realis relatio, quia illimitata.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e448">
<lb ed="#L" n="35"/>
<!--10--> PROPTER hoc dicendum est aliter, quod relatio
po<lb ed="#L" n="36" break="no"/>rest accipi dupliciter, vt patet ex praecedente quaestione,
videli<lb ed="#L" n="37" break="no"/>cet pro reali respectu existente in rerum natura, & consequente
<lb ed="#L" n="38"/>ad suum fundamentum per se vel per accidens, vel pro reali
deno<lb ed="#L" n="39" break="no"/>minatione sumpta ex pluribus. Accipiendo primo modo
relati<lb ed="#L" n="40" break="no"/>nem videlicet pro respectu consequente ad suum fundamenti
<lb ed="#L" n="41"/>per se, vel per accidens, si loquamur de respectu consequente per
<lb ed="#L" n="42"/>se ad fundamentum realitas talis respectus est totaliter &
prae<lb ed="#L" n="43" break="no"/>cise a realitate fundamenti seu a causa fundamenti, vocatur
au<lb ed="#L" n="44" break="no"/>tem hic fundamentum reale, quando relatiuum ex natura
ali<lb ed="#L" n="45" break="no"/>cuius existentis in ipso coexigit aliud: & haec ratio communis es
<lb ed="#L" n="46"/>deo & creaturis. Sed in hoc est differentia, quia in creaturis in
<lb ed="#L" n="47"/>quibus sunt fundamenta distincta relationum oppositarum, tali:
<lb ed="#L" n="48"/>coexigentia est propter dependentiam fundamenti ad
funda<lb ed="#L" n="49" break="no"/>mentu, sicut esse in alio in creaturis, in quibus iste modus essern
<lb ed="#L" n="50"/>di est realis, requirit fundamentum dependens ad aliud vt in quo
<lb ed="#L" n="51"/>sed in diuinis in quibus est vnum fundamentum relationum
op<lb ed="#L" n="52" break="no"/>positarum, talis coexigentia non est propter dependentiam, sed
<lb ed="#L" n="53"/>propter foecunditatem fundamenti, realitas autem accidentali
<lb ed="#L" n="54"/>est ex realitate extremorum cum reali concursu eorum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e496">
<lb ed="#L" n="55"/>
<!--11--> Ex hoc ad propositum dicendum est quod accipiendo
rela<lb ed="#L" n="56" break="no"/>tionem primo modo deus non refertur ad creaturam realiter,
<lb ed="#L" n="57"/>sed accipiendo secundo modo, scilicet pro reali denominationi
<lb ed="#L" n="58"/>sumpta ex pluribus deus refertur realiter ad creaturam ex
tem<lb ed="#L" n="59" break="no"/>pore, vt quum dicitur dominus vel creator, aut creans. Primum
<lb ed="#L" n="60"/>patet, quia realis respectus consequens fundamentum per se
si<lb ed="#L" n="61" break="no"/>mul est cum fundamento suo, sicut esse in alio simul est
dura<lb ed="#L" n="62" break="no"/>tione cum natura accidentis, sed illud quod est simul cum natu
<lb ed="#L" n="63"/>ra diuina est ab aeterno & non ex tempore, ergo nihil dictum
di<lb ed="#L" n="64" break="no"/>deo ex tempore potest esse realis respectus per se consequen:
<lb ed="#L" n="65"/>ad naturam diuinam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e525">
<lb ed="#L" n="66"/>
<!--12--> Item patet de respectu accidentaliter adueniente quia
ta<lb ed="#L" n="67" break="no"/>lis respectus dicit nouum modum essendi, sicut patet de eo quod
<lb ed="#L" n="68"/>est tangi vel tangere & de consimilibus, sed deo nullus modu
<lb ed="#L" n="69"/>essendi potest aduenire, ergo nec talis accidentalis respectus
<lb ed="#L" n="70"/>Vtrunque istorum potest probari communi ratione sic, quicquid
<lb ed="#L" n="71"/>est in deo realiter necesse est esse, sed illud quod conuenit dec
<lb ed="#L" n="72"/>ex tempore, non est necesse esse, quia iam non esset ex tempore
<lb ed="#L" n="73"/>ergo nihil tale est in deo realiter. Secundum patet quia quum crea
<lb ed="#L" n="74"/>tura sit a deo sicut a causa producente, & conseruante, & regen
<lb ed="#L" n="75"/>te, deus potest denominari non solum secundum ea quae
compe<lb ed="#L" n="76" break="no"/>tunt ei absolute, sed etiam secundum ea quae competunt ei in
habi<lb ed="#L" n="77" break="no"/>cidine ad creaturam, quia creatura est ex tempore, ideo talis
<lb ed="#L" n="78"/>denominatio competit deo ex tempore, vt cum dicitur creator vel
<lb ed="#L" n="79"/>creans quum de nihilo alia producit, vel quum dicitur
domi<lb ed="#L" n="80" break="no"/>nus, quia praeest creaturae, & illa subest, & istae denominatione
<lb ed="#L" n="81"/>respectiuae sunt quaedam reales appellationes sumptae ex
pluri<lb ed="#L" n="82" break="no"/>bus rebus, sed non sunt reales respectus existentes in deo, & pr¬
<!--00212.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>dictae denominationes respectiuae magis viden
<lb ed="#L" n="84"/>praedicamentum actionis quam relationis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e575">
<lb ed="#L" n="85"/>
<!--13--> AD PRIMVM argumentum dicendum quod
circun<lb ed="#L" n="86" break="no"/>scripto omni actu rationis deus est creator, & dominus nec ista
<lb ed="#L" n="87"/>nomina dicunt relationem rationis, sed denominationem
actio<lb ed="#L" n="88" break="no"/>nis extrinsecus aduenientem quae est realis, sicut & illud
ex<lb ed="#L" n="89" break="no"/>trinsecus adueniens vnde oritur.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e591">
<lb ed="#L" n="90"/>
<!--14--> Ad secundum dicendum quod denominatio respectiua dei
<lb ed="#L" n="91"/>ad creaturam est realis, quia habet reale fundamentum &
rea<lb ed="#L" n="92" break="no"/>le extremum, sed in deo nullus est realis respectus per
compa<lb ed="#L" n="93" break="no"/>rationem ad creaturam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1541-d1e605">
<lb ed="#L" n="94"/>
<!--15--> Ad tertium dicendum quod nos non negamus quin deo
<lb ed="#L" n="95"/>conueniat realis denominatio respectiua sumpta ex pluribus
<lb ed="#L" n="96"/>talis enim potest aduenire alicui sine eius mutatione & composi
<lb ed="#L" n="97"/>tione, sicut patet de similitudine & aequalitate: & de his est
ve<lb ed="#L" n="98" break="no"/>rum dictum Aristotelis quinto physicorum, sed realis respectus
<lb ed="#L" n="99"/>per se consequens fundamentum suum non potest de nouo
ali<lb ed="#L" n="100" break="no"/>cui aduenire sine eius mutatione, nec respectus accidentalis
ad<lb ed="#L" n="101" break="no"/>uenit de nouo alicui, quin ponat in eo nouum modum essendi,
<lb ed="#L" n="102"/>& propter hoc nullus praedictorum respectuum potest deo
con<lb ed="#L" n="103" break="no"/>uenire ex tempore.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>