-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e1726.xml
336 lines (336 loc) · 24.2 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e1726.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 3</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 3</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="81-v"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e1726"><!-- l1d35q3 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e1726-Hd1e101">Quaestio 3</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e1726-Hd1e103" type="question-title">Utrum cognoscat distincte singularia</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e106">
<lb ed="#L" n="144"/>QVAESTIO TERTIA.
<lb ed="#L" n="145"/>Vtrum deus cognoscat distincte singularia.
<lb ed="#L" n="146"/>Thom. 1. g. 14. art. 11.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e115">
<lb ed="#L" n="147"/>TERTIO quaeritur vtrum deus cognoscat
distin<lb ed="#L" n="148" break="no"/>cte singularia. Et arguitur quod non, quia
cogni<lb ed="#L" n="149" break="no"/>tio dei est scientifica cum in eo non sit opinio
<lb ed="#L" n="150"/>nec suspicio, ergo cum de singularibus non sit
<lb ed="#L" n="151"/>a scientia, cognitio dei non se extendit ad ea.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e128">
<lb ed="#L" n="152"/>
<!--2--> Item secundum Boetium singulare est dum sentitur
vni<lb ed="#L" n="153" break="no"/>uersale aut dum intelligitur, sed in deo non est cognitio
sensi<lb ed="#L" n="154" break="no"/>tiua, ergo ipse non cognoscit singularia.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e140">
<lb ed="#L" n="155"/>IN CONTRARIVM arguitur, quia illud quod
ma<lb ed="#L" n="156" break="no"/>gis habet de entitate, magis est cognoscibile, sed singularia plus
<lb ed="#L" n="157"/>habent de entitate quam vniuersalia, ergo magis a deo
cogno<lb ed="#L" n="158" break="no"/>scuntur. Maior patet, quia cum vnumquodque sit cognoscibile
<lb ed="#L" n="159"/>secundum quod habet esse, si illud quod plus habet de
entita<lb ed="#L" n="160" break="no"/>te non plus cognoscatur, non potest esse defectus nisi ex parte
<lb ed="#L" n="161"/>cognoscentis, qui defectus non potest esse in deo. minor pro¬
<!--00229.xml-->
<pb ed="#L" n="82-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>batur, quia singularia secundum rationem suae singularitatis
<lb ed="#L" n="2"/>habent esse reale, vniuersalia autem quantum ad rationem
su<lb ed="#L" n="3" break="no"/>vniuersalitatis non habent esse reale, sed solum esse rationi
<lb ed="#L" n="4"/>quod esse secundum quid & diminutum per comparationem
<lb ed="#L" n="5"/>ad esse reale, quare &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e175">
<lb ed="#L" n="6"/>
<!--4--> RESPONSIO. Dicendum est quod deus cognoscit singu
<lb ed="#L" n="7"/>laria secundum rationem suae singularitatis, haec autem conclusio
<lb ed="#L" n="8"/>diuersimode probatur. Quidam enim dicunt hanc esse rationi
<lb ed="#L" n="9"/>quare deus cognoscit singularia, quia est causa rei non solum
<lb ed="#L" n="10"/>quantum ad formam, sed etiam quantum ad materiam, tantum
<lb ed="#L" n="11"/>autem se extendit scientia dei quantum eius causalitas, propte
<lb ed="#L" n="12"/>quod scientia dei se extendit ad cognitionem rerum, non solum
<lb ed="#L" n="13"/>quantum ad formas a quibus accipitur ratio vniuersalitatis, sed
<lb ed="#L" n="14"/>etiam quantum ad materiam a qua accipitur ratio
indiuidua<lb ed="#L" n="15" break="no"/>tionis & singularitatis, vnde ex hoc errauerunt quidam Philoso
<lb ed="#L" n="16"/>phi negantes esse in deo cognitionem singularium, quia non
po<lb ed="#L" n="17" break="no"/>nebant a deo materiam creatam, sed ingenitam &
incorruptibi<lb ed="#L" n="18" break="no"/>lem, & per consequens non esse a deo cognitam, quare nec ipsum
<lb ed="#L" n="19"/>indiuiduum, cum ipsa sit indiuiduationis principium.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e210">
<lb ed="#L" n="20"/>Haec ratio quantum ad hoc quod dicit cognitionem dei tantum
<lb ed="#L" n="21"/>se extendere quantum se extendit eius causalitas bona est, sumen
<lb ed="#L" n="22"/>do etiam sub maiore quod causalitas diuina se extendit ad omnes res
<lb ed="#L" n="23"/>secundum rationem suae singularitatis quod de se manifestum est
<lb ed="#L" n="24"/>res enim est factibilis secundum esse quod habet extra animan
<lb ed="#L" n="25"/>& illud est singulare, quod autem vlterius assumit quod materia
<lb ed="#L" n="26"/>est principium indiuiduationis, a forma autem sumitur ratio
<lb ed="#L" n="27"/>vniuersalitatis valde dubium est, quia maior communitas videtur
<lb ed="#L" n="28"/>esse in materia quam in forma, sicut enim forma quantum est
de<lb ed="#L" n="29" break="no"/>se est communis pluribus indiuiduis eiusdem speciei, ita materia
<lb ed="#L" n="30"/>eiusdem rationis est communis omnibus quae sunt eiusdem generis
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e236">
<lb ed="#L" n="31"/>
<!--6--> Item eadem materia est successiuae in diuersis indiuiduis
<lb ed="#L" n="32"/>forma autem non, propter quod minus videntur indiuidua
di<lb ed="#L" n="33" break="no"/>stingui per materiam quam per formam, & per consequens
mi<lb ed="#L" n="34" break="no"/>nus constitui in esse indiuiduo, quia per idem videtur
vnum<lb ed="#L" n="35" break="no"/>quodque constitui in se & ab alio distingui, quid tamen de hoc
<lb ed="#L" n="36"/>sit tenendum, patebit in 2. lib. distinct. 3.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e254">
<lb ed="#L" n="37"/>Item non omnia singularia habent materiam (sicut angeli
<lb ed="#L" n="38"/>ergo ex materia vel eius productione non potest assignari
ge<lb ed="#L" n="39" break="no"/>neralis ratio quare deus cognoscit singularia. Nec puto quod ill
<lb ed="#L" n="40"/>qui negauerunt a deo cognitionem singularium ex hoc fuerini
<lb ed="#L" n="41"/>moti, quod crederent materiam non esse causatam a deo, nor
<lb ed="#L" n="42"/>enim dixerunt Aristoteles & alij materiam esse ingenitam &
in<lb ed="#L" n="43" break="no"/>corruptibilem a carentia principij productiui, cum Philosophus
<lb ed="#L" n="44"/>dicat quod nihil prohibet sempiternorum esse alteram causam.
<lb ed="#L" n="45"/>sed a carentia principij durationis. Vnde & commentator qu
<lb ed="#L" n="46"/>negauit a deo cognitionem singularium II. Metaphys. credidi
<lb ed="#L" n="47"/>materiam esse ab alio, dicit enim super secundum Metaphysi
<lb ed="#L" n="48"/>quod vnum est ens per se & per se verum, & omnia alia sunt
<lb ed="#L" n="49"/>entia & vera, per esse & veritatem eius.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e285">
<lb ed="#L" n="50"/>
<!--8--> Alius est modus tenendi eandem conclusionem, & est tali
<lb ed="#L" n="51"/>quod deus cognoscit singularia, quia deus est suum esse:
cuiu<lb ed="#L" n="52" break="no"/>rationem assignant qui hunc modum tenent dicentes, quod
ager<lb ed="#L" n="53" break="no"/>supponi esse, & ideo modus agendi ex esse habet determinari
<lb ed="#L" n="54"/>quod si illud habeat calumniam in actionibus transeuntibus in
<lb ed="#L" n="55"/>materiam exteriorem, eo quod tales actiones non sunt
perfectio<lb ed="#L" n="56" break="no"/>nes agentis sed acti, propter quod modus talium actionum non
<lb ed="#L" n="57"/>solum habet determinari ex natura agentis, sed etiam ex
na<lb ed="#L" n="58" break="no"/>tura acti, tamen illud non videtur habere calumniam in
actio<lb ed="#L" n="59" break="no"/>nibus intramanentibus, qualis est actio intelligendi quin tota
<lb ed="#L" n="60"/>liter sequatur modum & conditionem intelligentis, ergo vbi
in<lb ed="#L" n="61" break="no"/>telligens non intelligit, nisi prius determinetur per esse
actual<lb ed="#L" n="62" break="no"/>quod est in omnibus creatis, in quibus esse & essentia differunt
<lb ed="#L" n="63"/>ibi res non intelligitur a tali intellectu, nisi prius determinata
<lb ed="#L" n="64"/>per esse actuale, sed determinatio rerum per esse actuale est ex
<lb ed="#L" n="65"/>progressu rerum, ergo intellectus creatus in quo differt esse al
<lb ed="#L" n="66"/>essentia non intelligit res crearas, nisi prout determinantur per
<lb ed="#L" n="67"/>esse actuale quod est ex progressu rerum, & ita cognitioni
ta<lb ed="#L" n="68" break="no"/>lis intellectus semper aliquid accrescit.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e332">
<lb ed="#L" n="69"/>
<!--9--> Causa autem quare talis intellectus non potest res
intelli<lb ed="#L" n="70" break="no"/>gere quousque determinentur per esse actuale, est duplex. Vna,
<lb ed="#L" n="71"/>quia tale intelligere cum sit in natura habente possibilitatem
<lb ed="#L" n="72"/>admixtam non est omnino de se terminatum, & ideo oportet
re<lb ed="#L" n="73" break="no"/>per tale intelligere intellectas per suum esse actuale
determi<lb ed="#L" n="74" break="no"/>nari ad hoc, vt in suo esse determinatiue cognoscantur. Alia est,
<lb ed="#L" n="75"/>quia tale intelligero cum non sit esse intelligentis non reseruatur
<lb ed="#L" n="76"/>in eo omnis ratio essendi, propter quod non potest ex seipso
<lb ed="#L" n="77"/>absque alia determinatione cognoscere res secundum suum esse
<lb ed="#L" n="78"/>actuale quod est cognoscere eas secundum rationem suae singu
<lb ed="#L" n="79"/>laritatis, sed oportet quod determinentur per esse actuale, sed
<lb ed="#L" n="80"/>deus cum sit suum esse & suum intelligere non habet possibili.
<lb ed="#L" n="81"/>tatem admixtam, in eo etiam reseruatur omnis ratio essendi,
<lb ed="#L" n="82"/>ideo potest ex se omnes res intelligere secundum suam singu¬
<!--00229.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>laritatem absque hoc quod in seipsis determinentur per ess
<lb ed="#L" n="84"/>actuale, nec per determinationem rerum in esse actuali
aliqui<lb ed="#L" n="85" break="no"/>accrescit suae notitiae.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e378">
<lb ed="#L" n="86"/>
<!--10.--> Haec opinio in multis deficit. Primo, quia a nonnullis
fir<lb ed="#L" n="87" break="no"/>miter tenetur que esse & essentia sunt idem realiter in creatura
<lb ed="#L" n="88"/>& hoc dictum fuit supra dist. 8. Secundo, quia dato quod differant in qu
<lb ed="#L" n="89"/>creaturis adhuc ratio nulla est, quia maior propositio assumitur
<lb ed="#L" n="90"/>falsa est, haec scilicet quod quando intelligens est tale quod eius
natu<lb ed="#L" n="91" break="no"/>ra determinatur per esse actuale distans ab ea ibi oportet quod
<lb ed="#L" n="92"/>res intellecta ad hoc quod intelligatur a tali intellectu prius
de<lb ed="#L" n="93" break="no"/>terminetur per esse actuale: nec probatio valet, quia esto quod
<lb ed="#L" n="94"/>actus intelligendi sequatur modum naturae & esse ipsius
intel<lb ed="#L" n="95" break="no"/>ligentis, non oportet tamen quod requirat in re intellecta easdem
<lb ed="#L" n="96"/>conditiones, & ideo licet oporteat talem intellectum habere
<lb ed="#L" n="97"/>naturam determinatam per esse actuale ad hoc quod intelligat,
<lb ed="#L" n="98"/>nulla tamen necessitas est quod oporteat rem singularem
deter<lb ed="#L" n="99" break="no"/>minari per esse actuale ad hoc quod intelligatur.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e413">
<lb ed="#L" n="100"/>
<!--11--> Quod patet primo, quia sicut res potest intelligi quantum ac
<lb ed="#L" n="101"/>esse existentiae, ita potest intelligi quantum ad esse essentiae, sed ad
<lb ed="#L" n="102"/>hoc quod res intelligatur quantum ad esse essentiae non requiritur
<lb ed="#L" n="103"/>quod res habeat actu illud esse. possum enim formare conceptum
<lb ed="#L" n="104"/>de rosa quae nullum esse essentiae habet actu, necessarium tamen
<lb ed="#L" n="105"/>est intellectum habere esse essentiae actu ad hoc quod rem actu in
<lb ed="#L" n="106"/>telligat, ergo similiter non oportet rem habere actu esse existen
<lb ed="#L" n="107"/>tiae ad hoc quod secundum tale esse intelligatur, quamuis oportea
<lb ed="#L" n="108"/>intellectum esse in actuali existentia ad hoc quod intelligat.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e437">
<lb ed="#L" n="109"/>
<!--12--> Quod etiam patet secundo ex alio, quia cogrita causa singu
<lb ed="#L" n="110"/>lari sufficiente & necessaria cognoscitur effectus infallibiliter
se<lb ed="#L" n="111" break="no"/>cundum rationem suae singularitatis, & hoc patet ex secundo
ph<lb ed="#L" n="112" break="no"/>sicorum, vbi dicitur quod effectus communis requirit causam
com<lb ed="#L" n="113" break="no"/>munem, & particularis particularem, propter quod sicut
cogni<lb ed="#L" n="114" break="no"/>ta causa vniuersali & necessaria cognoscitur effectus secundum
<lb ed="#L" n="115"/>rationem suae vniuersalitatis, sic cognita causa singulari & ne
<lb ed="#L" n="116"/>cessaria cognoscitur effectus secundum rationem suae
singula<lb ed="#L" n="117" break="no"/>ritatis, sed intellectus creatus noster & angelicus cognoscit
ali<lb ed="#L" n="118" break="no"/>quas causas singulares & necessarias & sufficientes respectu
ali<lb ed="#L" n="119" break="no"/>quorum effectuum futurorum, ergo intellectus noster & ange
<lb ed="#L" n="120"/>licus cognoscit tales effectus futuros, secundum rationem sua
<lb ed="#L" n="121"/>singularitatis antequam determinetur per esse actuale. Maior
<lb ed="#L" n="122"/>patet, sed minor declaratur, quia tam homo quam angelus
co<lb ed="#L" n="123" break="no"/>gnoscit motum coeli secundum rationem suae singularitatis ex
<lb ed="#L" n="124"/>quo tanquam a causa singulari & sufficiente & necessaria
sequi<lb ed="#L" n="125" break="no"/>tur ortus & occasus solis super hemispherium nostrum, & eclipsis
<lb ed="#L" n="126"/>Lunae tali vel tali tempore, ergo per talem causam
praecogno<lb ed="#L" n="127" break="no"/>scuntur tales effectus secundum rationem suae singularitatis
an<lb ed="#L" n="128" break="no"/>tequam determinaretur in rerum natura per esse actuale. Et
<lb ed="#L" n="129"/>hoc etiam quilibet experitur in se sine alia ratione.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e487">
<lb ed="#L" n="130"/>
<!--13--> Item operationes sunt singularium secundum esse suae
sin<lb ed="#L" n="131" break="no"/>gularitatis, sed tam homo quam angelus praecognoscit quaedam
<lb ed="#L" n="132"/>quae agere proponit, ergo praecognoscit ea secundum rationem
<lb ed="#L" n="133"/>suae singularitatis, & tamen nondum habent esse actuale,
qua<lb ed="#L" n="134" break="no"/>re &c. Non est igitur verum quod singularia non possunt cognosc
<lb ed="#L" n="135"/>secundum rationem suae singularitatis antequam determinentur
<lb ed="#L" n="136"/>per esse actuale ab intellectu creato, dato quod eius natura distet a
<lb ed="#L" n="137"/>suo esse, & per consequens non potest concludi de deo quod
cogno<lb ed="#L" n="138" break="no"/>scat res secundum suam singularitatem antequam sint per hoc c
<lb ed="#L" n="139"/>eius esse non sit aliud ab eius essentia. Nec video quare esse
di<lb ed="#L" n="140" break="no"/>stans sit sufficiens ratio quod intelligere sit indeterminatum, ita
<lb ed="#L" n="141"/>requirat in re intellecta determinationem secundum esse
actua<lb ed="#L" n="142" break="no"/>le, nec ipsi probant, & id eo ea facilitate potest negari sicut asseri.
<lb ed="#L" n="143"/>Nec esse distans tollit ab eo, quod non habeat omnem rationem
<lb ed="#L" n="144"/>essendi, sicut calorem ignis esse distantem a nacura ignis non tol
<lb ed="#L" n="145"/>lit a calore ignis quin contineat virtualiter omnem rationem
ca<lb ed="#L" n="146" break="no"/>loris, & quicquid sit de hoc, tamen quod esse sit indistans ab
essen<lb ed="#L" n="147" break="no"/>tia non dat ei quod in eo sit omnis ratio essendi, si enim esse non
<lb ed="#L" n="148"/>receptum in natura distante, ex hoc haberet rationem omnis esse,
<lb ed="#L" n="149"/>per eandem rationem forma non recepta in natura distante
ha<lb ed="#L" n="150" break="no"/>beret ex hoc rationem omnis formae: hoc autem est falsum, quia
<lb ed="#L" n="151"/>intelligentiae sunt formae non receptae in natura distante, & tame
<lb ed="#L" n="152"/>nulla intelligentia continet in se virtutem omnis formae, quia
<lb ed="#L" n="153"/>nulla potest aliam producere, nec animam nec aliquam formam
<lb ed="#L" n="154"/>saltem immediate, quare praedictus modus non videtur verus.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e546">
<lb ed="#L" n="155"/>
<!--14--> Dicendum ergo quod circa cognitionem singularium a
<lb ed="#L" n="156"/>deo (quia de nobis non agitur nunc) non potest facere
difficul<lb ed="#L" n="157" break="no"/>tatem nisi vel singularitas quae omnibus est communis, vel
ma<lb ed="#L" n="158" break="no"/>terialitas quae est solum in generabilibus & corruptibilibus, vel
<lb ed="#L" n="159"/>futuritio quae est in his quae nondum producta sunt, vel
contin<lb ed="#L" n="160" break="no"/>gentia quae solum est in his quae dependent ex causis
impedibi<lb ed="#L" n="161" break="no"/>libus. De futuritione & contingentia nihil ad hac quaestionem,
<lb ed="#L" n="162"/>quia inferius dicetur de hoc, sed tantum de singularitate &
ma<lb ed="#L" n="163" break="no"/>terialitate. Singularitas vero non impedit quin aliquid
intelli<lb ed="#L" n="164" break="no"/>gatur a deo cum ipse per se & primo intelligat essentiam suam
<!--00230.xml-->
<pb ed="#L" n="82-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>quae est quaedam singularitas. Nec materialitas cum ipse
intel<lb ed="#L" n="2" break="no"/>ligat quidditates rerum sensibilium in quibus includitur
mat<lb ed="#L" n="3" break="no"/>ria, ergo nec singularis materialitas vel materialis
singularita<lb ed="#L" n="4" break="no"/>impedit aliquo modo quin aliquid materiale & singulare inte
<lb ed="#L" n="5"/>ligatur a deo. Ratio autem huius est illa quae tacta est in prima
opi<lb ed="#L" n="6" break="no"/>nione, quia essentia diuina est sufficiens ratio repraesentandi quam
<lb ed="#L" n="7"/>"libet rem secundum omnem eius conditionem, & hoc habet es
<lb ed="#L" n="8"/>perfectione suae virtutis secundum quam continet vniuersalite
<lb ed="#L" n="9"/>omnem rem & producere potest. Et haec est via Dionysij sept
<lb ed="#L" n="10"/>mo capite de diuinis nominibus, vbi dicit quod deus cognoscii
<lb ed="#L" n="11"/>res quo modo rebus esse tradidit, vnde si aliquid est in rebus
ni<lb ed="#L" n="12" break="no"/>cognitum ab eo, oportet quod circa illud vacet diuina
opera<lb ed="#L" n="13" break="no"/>tio, id est, quod non sit operatum ab ipso.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e608">
<lb ed="#L" n="14"/>
<!--15--> AD PRIMVM argumentum dicendum est quod licet
<lb ed="#L" n="15"/>cognitio dei qua cognoscit se & omnia alia sit vna secundum rem
<lb ed="#L" n="16"/>est tamen plures secundum rationem inquantum tendit in plura
<lb ed="#L" n="17"/>obiecta, & sic sortitur plura nomina, quia inquantum cognitio dei
<lb ed="#L" n="18"/>tendit in quidditatem suae essentiae vel alterius rei, vocatur
sim<lb ed="#L" n="19" break="no"/>plex intelligentia, inquantum autem tendit in essentiam suam at
<lb ed="#L" n="20"/>tribuendo sibi causalitatem rerum, puta cum cognoscit se esse cau
<lb ed="#L" n="21"/>sam rerum potest vocari intellectus seu cognitio principiorum
<lb ed="#L" n="22"/>quia causalitas sua est aliis rebus ratio essendi & cognoscendi
<lb ed="#L" n="23"/>inquantum autem ex cognitione suae causalitatis tendit in cogni
<lb ed="#L" n="24"/>tionem aliarum rerum & proprietatum eis conuenientium
se<lb ed="#L" n="25" break="no"/>cundum rationem earum generalem vel specificam dicitur scil
<lb ed="#L" n="26"/>tia vel scire quod est rem per causam cognoscere: inquantum
au<lb ed="#L" n="27" break="no"/>tem tendit in cognitionem singularium secundum rationem sua
<lb ed="#L" n="28"/>singularitatis est quasi cognitio sensitiua siue experimentalis
<lb ed="#L" n="29"/>quae in nobis non dicitur scientifica cognitio. Cum ergo dicitu
<lb ed="#L" n="30"/>quod omnis dei cognitio est scientifica, Dicendum est quod licet
<lb ed="#L" n="31"/>cognitio dei quae est vna sit scientifica, non tamen respectu
om<lb ed="#L" n="32" break="no"/>nium, quia non respectu suiipsius nec respectu singularium.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1726-d1e654">
<lb ed="#L" n="33"/>
<!--16--> Ad secundum dicendum est quod Boetius loquitur de
no<lb ed="#L" n="34" break="no"/>bis in quibus cognitio sensitiua est solum singularium &
null<lb ed="#L" n="35" break="no"/>modo vniuersalium. Cognitio autem intellectiua tanquam
per<lb ed="#L" n="36" break="no"/>fectior est tam singularium quam vniuersalium, & multo
ma<lb ed="#L" n="37" break="no"/>gis cognitio intellectiua dei propter suam perfectionem est
<lb ed="#L" n="38"/>non solum vniuersalium, sed etiam singularium, quia cognitic
<lb ed="#L" n="39"/>dei includit perfectionem omnium.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>