-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e1865.xml
192 lines (192 loc) · 12.5 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e1865.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 2</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 2</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="88-v"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e1865"><!-- l1d38q2 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e1865-Hd1e101">Quaestio 2</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e1865-Hd1e103" type="question-title">Utrum deus sciat enunciabilia</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1865-d1e106">
<lb ed="#L" n="117"/>QUAESTIO SECVNDA.
<lb ed="#L" n="118"/>Vtrum deus sciat enunciabilia.
<lb ed="#L" n="119"/>Thom. l. g. 14. art. 14.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1865-d1e115">
<lb ed="#L" n="120"/>SECVNDO quaeritur vtrum deus sciat
enuncia<lb ed="#L" n="121" break="no"/>bilia. Et videtur quod non, quia intellectus com
<lb ed="#L" n="122"/>ponendo & diuidendo format enunciationem
<lb ed="#L" n="123"/>sed deus non intelligit componendo aut diuiden
<lb ed="#L" n="124"/>do, ergo non intelligit enunciabilia.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1865-d1e128">
<lb ed="#L" n="125"/>
<!--2--> Item illa sola cognitio est attribuenda deo, in qua non es
<lb ed="#L" n="126"/>possibilis error, sed circa cognitionem enunciabilium est possi
<lb ed="#L" n="127"/>bilis error, non autem circa cognitionem simplicem
quiddita<lb ed="#L" n="128" break="no"/>tum (vt patet ex tertio de anima) ergo sola cognitio
simpli<lb ed="#L" n="129" break="no"/>cium quidditatum est deo attribuenda.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1865-d1e145">
<lb ed="#L" n="130"/>
<!--3--> IN CONTRARIVM est quod dicitur in psalmo,
<lb ed="#L" n="131"/>deus scit cogitationes hominum, quoniam vanae, &c. Sed in co
<lb ed="#L" n="132"/>gitationibus hominum continentur multae enunciationes, &
<lb ed="#L" n="133"/>multi syllogismi, ergo deus omnia talia nouit.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1865-d1e158">
<lb ed="#L" n="134"/>
<!--4--> RESPONSIO. Dicenda sunt tria. Primum est, quod deus
<lb ed="#L" n="135"/>habet cognitionem enunciabilium. Secundum est quod non ha
<lb ed="#L" n="136"/>bet eam componendo & diuidendo sicut nos, & ex hoc tertio
<lb ed="#L" n="137"/>ostendetur quod scientia dei non est discursiua. Primum patet
<lb ed="#L" n="138"/>dupliciter. Primo sic, deus perfectissime nouit omnes res & om
<lb ed="#L" n="139"/>nium rerum habitudines, sed in habitudinibus rerum consistit
<lb ed="#L" n="140"/>ratio enunciabilium, ex hoc enim quod res est eadem rei per se
<lb ed="#L" n="141"/>vel per accidens consistit ratio enunciabilis secundum
affirma<lb ed="#L" n="142" break="no"/>tionem, & ex eo quod res est diuersa a re, & nullo modo eadem
<lb ed="#L" n="143"/>consistit ratio enunciabilis secundum negationem, ergo deus
<lb ed="#L" n="144"/>nouit omnia enunciabilia tam affirmatiua, quam negatiua. Se
<lb ed="#L" n="145"/>cundo sic, deus scit quicquid est in potestate intellectus nostri,
<lb ed="#L" n="146"/>sed formare enunciationem de enunciabilibus est in potestate
<lb ed="#L" n="147"/>intellectus nostri, ergo deus scit vtrunque, (scilicet, enunciatio
<lb ed="#L" n="148"/>nes & enunciabilia.).
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1865-d1e195">
<lb ed="#L" n="149"/>
<!--5--> QUANTVM ad secundum considerandum est quid est
<lb ed="#L" n="150"/>intelligere componendo & diuidendo, & quae est causa sic intel
<lb ed="#L" n="151"/>ligendi, intelligere enim componendo & diuidendo non est solum
<lb ed="#L" n="152"/>intelligere composita, aut diuisa, quia haec deus intelligit, tame
<lb ed="#L" n="153"/>non intelligit per compositionem, aut diuisionem, oportet ergi
<lb ed="#L" n="154"/>hanc compositionem, aut diuisionem accipere ex parte intellectu
<lb ed="#L" n="155"/>ex quo non accipitur ex parte rei intellectae: ex parte autem
in<lb ed="#L" n="156" break="no"/>tellectus possumus hanc compositionem dupliciter intelligere
<lb ed="#L" n="157"/>vno modo vt intellectus componens aliqua duo, vt animal cum
<lb ed="#L" n="158"/>asino, vel diuidens asinum ab homine vt hoc faciat duabus intelle
<lb ed="#L" n="159"/>ctionibus realiter a se differentibus, quae per sui aggregationi
<lb ed="#L" n="160"/>constituant tertiam, sicut dicitur quod totum scutum habens varios
<lb ed="#L" n="161"/>colores in suis partibus simul videtur per vnam speciem aggrega¬
<!--00243.xml-->
<pb ed="#L" n="89-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>tam ex multis, & hunc modum non credo esse verum, quia plures
<lb ed="#L" n="2"/>visiones non possunt simul esse in oculo, nec plures
intellectio<lb ed="#L" n="3" break="no"/>nes simul in intellectu nostro naturaliter, & si essent non
suffice<lb ed="#L" n="4" break="no"/>rent ad componendum vel diuidendum inter aliqua, quia vt
appa<lb ed="#L" n="5" break="no"/>ret ex 2. de anima cap. de sensu communi oportet quod comparatio
<lb ed="#L" n="6"/>quorumcunque secundum conuenientiam, aut differentiam fiat
<lb ed="#L" n="7"/>per indiuisibile animae, & indiuisibili operatione, & indiuisibili
<lb ed="#L" n="8"/>tempore. Alio modo & probabilius potest intelligi compositio
<lb ed="#L" n="9"/>& diuisio ex parte intellectus, vt non ponamus plures actus
si<lb ed="#L" n="10" break="no"/>mul in intellectu facientes vnum per aggregationem, sed dicemus
<lb ed="#L" n="11"/>uo intellectus intelligens, componendo & diuidendo intelligi ea
<lb ed="#L" n="12"/>quae componit aut diuidit vno actu simplici per essentiam, qui
<lb ed="#L" n="13"/>tamen virtute continet duos actus praecedentes, quibus
seor<lb ed="#L" n="14" break="no"/>sum intelligebamus hominem & seorsum animal vel asinum,
<lb ed="#L" n="15"/>propter quod talis actus dicitur compositus aut diuisus. Et
po<lb ed="#L" n="16" break="no"/>nitur simile. nos enim dicimus humidum & siccum esse
qualita<lb ed="#L" n="17" break="no"/>tes simplices, molle autem qualitatem compositam, quae tamen in
<lb ed="#L" n="18"/>essentia sua est aeque simplex vt sunt aliae, sed pro tanto
dici<lb ed="#L" n="19" break="no"/>tur composita, quia aliquo modo continet virtualiter humidum
<lb ed="#L" n="20"/>& siccum. inquantum enim molle facile cedit, retinet naturam
<lb ed="#L" n="21"/>humidi, inquantum autem terminatur termino proprio
reti<lb ed="#L" n="22" break="no"/>net naturam sicci, & similiter in proposito, quia tertius actus
<lb ed="#L" n="23"/>continet virtualiter duos praecedentes, ideo dicitur compositus,
<lb ed="#L" n="24"/>quamuis sit simplex in essentia sua. Quocunque autem horum
<lb ed="#L" n="25"/>modorum dicatur intellectus intelligere componendo & diuiden
<lb ed="#L" n="26"/>do, constat quod causa sic intelligendi est debilitas & imperfectio
<lb ed="#L" n="27"/>virrutis intellectualis, ex qua prouenit quod intellectus non
intel<lb ed="#L" n="28" break="no"/>ligit vno actu, & simul quaecunque rei conueniunt aut
discon<lb ed="#L" n="29" break="no"/>ueniunt, sed intelligit diuersa intelligibilia diuersis actibus qui
<lb ed="#L" n="30"/>aggregantur ad constitutionem tertij, si ponantur primus mo
<lb ed="#L" n="31"/>dus intelligendi per compositionem & diuisionem, vel ex
neces<lb ed="#L" n="32" break="no"/>sitate supponuntur tertio actui, qui eos virtualiter continet, &
<lb ed="#L" n="33"/>nisi illi praecessissent, iste tertius non esset. Ex hoc sic arguitur,
<lb ed="#L" n="34"/>intellectus qui vno actu & simul omnia intelligit, impossibil.
<lb ed="#L" n="35"/>est quod intelligat componendo & diuidendo, sed talis est
intelle<lb ed="#L" n="36" break="no"/>ctus diuinus, ergo &c. & sic patet secundum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1865-d1e312">
<lb ed="#L" n="37"/>
<!--6--> Ex eodem apparet tertium, scilicet quod deus non intelligi
<lb ed="#L" n="38"/>discurrendo, quia intellectus discurrens non simul omnia
intel<lb ed="#L" n="39" break="no"/>ligit, sed ex noto venit in cognitionem ignoti. Omnis enim
di<lb ed="#L" n="40" break="no"/>scursus est propter non habitum, sed intellectus diuinus simul
<lb ed="#L" n="41"/>omnia intelligit, ergo non discurrit. Item actus intelligendi
di<lb ed="#L" n="42" break="no"/>scursiuus supponit actum intelligendi componentem &
diui<lb ed="#L" n="43" break="no"/>dentem, sicut compositio & diuisio supponunt indiuisibilium
<lb ed="#L" n="44"/>intelligentiam, cui ergo non conuenit intelligere
componen<lb ed="#L" n="45" break="no"/>do & diuidendo, ei non conuenit intelligere discurrendo, sed
<lb ed="#L" n="46"/>deo non conuenit intelligere componendo & diuidendo, vt
<lb ed="#L" n="47"/>probatum est, ergo &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1865-d1e341">
<lb ed="#L" n="48"/>Ad primum argumentum patet solutio, solum enim
pro<lb ed="#L" n="49" break="no"/>batur quod deus non intelligit enunciabilia componendo &
diui<lb ed="#L" n="50" break="no"/>dendo, sicut intellectus noster, quod conuenit ei propter suam
<lb ed="#L" n="51"/>imperfectionem quae a deo longe relegata est.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e1865-d1e352">
<lb ed="#L" n="52"/>
<!--3--> Ad secundum dicendum qued omnium cognitio tam
simpli<lb ed="#L" n="53" break="no"/>cium, quam enunciabilium est deo attribuenda, quum hoc sit
<lb ed="#L" n="54"/>perfectionis, sed modi includentes imperfectionem sunt ab eo
<lb ed="#L" n="55"/>relegandi, & ille circa enunciabilia est intelligere componendo
<lb ed="#L" n="56"/>& diuidendo, ex quo prouenit error, quum hoc fit ex
imperfe<lb ed="#L" n="57" break="no"/>ctione virtutis intellectualis, quae non statim perfecte attingit
<lb ed="#L" n="58"/>ad omnia quae possunt conuenire rei, vel disconuenire, propter
<lb ed="#L" n="59"/>quod hic modus deo non conuenit.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>