-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e2430.xml
295 lines (295 loc) · 21 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e2430.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 4</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 4</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="113-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e2430"><!-- l2d2q4 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e2430-Hd1e101">Quaestio 4</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e2430-Hd1e103" type="question-title">Utrum nunc aevi sit idem quod aevum</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e106">
<!--00292.xml-->
<pb ed="#L" n="113-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>QVARETIO QVARTA.
<lb ed="#L" n="2"/>trum nunc aeui sit idem quod aeuum.
<lb ed="#L" n="3"/>Thom.l. q. 10. artic. 4. ad 2.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e122">
<lb ed="#L" n="4"/>DEINDE quaeritur verum nunc aeui sit idem quo
<lb ed="#L" n="5"/>aeuum. Et videtur quod non quia nunc temporis non es
<lb ed="#L" n="6"/>idem quod tempus, ergo nunc aeui non est idem quod
<lb ed="#L" n="7"/>aeuum, consequentia patet per simile. Anteceden
<lb ed="#L" n="8"/>TI probatur, quia nunc est indiuisibile, tempus auten
<lb ed="#L" n="9"/>diuisibile; ergo non sunt idem nunc temporis & tempus.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e138">
<lb ed="#L" n="10"/>CONTRA nunc aeternitatis & aeternitas sunt idem,
er<lb ed="#L" n="11" break="no"/>go nunc aeui, & aeuum, consequentia patet per simile vt prius
<lb ed="#L" n="12"/>Antecedens probatur, quia absoluta in deo non differunt
rea<lb ed="#L" n="13" break="no"/>liter, sed aeternitas & nunc aeternitatis sunt absoluta, &
conue<lb ed="#L" n="14" break="no"/>niunt Deo soli, ergo non differunt realiter.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e152">
<lb ed="#L" n="15"/>
<!--3--> RESPONSIO. Circa quaestione iltam aliquid et
cu<lb ed="#L" n="16" break="no"/>rum, & aliquid est dubium. Clarum est quod principaliter
quaeri<lb ed="#L" n="17" break="no"/>tur. Dubium est quod implicatur. Primum patet sic, quod nunc aeui e
<lb ed="#L" n="18"/>aeuum sunt idem realiter, quod est principaliter quaesitum, quia
<lb ed="#L" n="19"/>in duratione indiuisibili in se, neque habente aliquam
extensio<lb ed="#L" n="20" break="no"/>nem non possunt differre realiter duratio & nunc illius
duratio<lb ed="#L" n="21" break="no"/>nis, quia duratio & nunc durationis non possunt differre realiter
<lb ed="#L" n="22"/>nisi sicut indiuisibile & extensum, sed aeuum est duratio indiuisi
<lb ed="#L" n="23"/>bilis secundum se, nec habet successionem, nec quamcunque
exten<lb ed="#L" n="24" break="no"/>sionem (licet habeat permanentiam) ergo &c. Secundo, quia men
<lb ed="#L" n="25"/>surae & durationes differentes realiter sunt durationes vel me
<lb ed="#L" n="26"/>surae rerum differentium realiter: sed in aeuiternis non sunt aliqua
<lb ed="#L" n="27"/>differentia realiter quibus correspondeant aeuum & nunc aeui
<lb ed="#L" n="28"/>imo vnum & idem esse angeli est quod correspondet vtrique, ergi
<lb ed="#L" n="29"/>aeuum & nunc aeui non differunt realiter. Et idem est intelligen
<lb ed="#L" n="30"/>dum de aeternitate & nunc aeternitatis propter easdem rationes
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e191">
<lb ed="#L" n="31"/>
<!--4--> Quod autem implicatur in argumetis magis dubium, scili
<lb ed="#L" n="32"/>cet vtrum nunc temporis differat reanter a tepore. Circa quod scien
<lb ed="#L" n="33"/>dum est quod duplex tempus ponitur a doctoribus, scilicet continum
<lb ed="#L" n="34"/>& discretum, & hoc tali ratione, tempus nominat mensuram suc
<lb ed="#L" n="35"/>cessionis, nunc est ita quod duplex est successio. Vna continua secum
<lb ed="#L" n="36"/>dum partes eiusdem actus continui vt in motu. Alia discreta
se<lb ed="#L" n="37" break="no"/>cundum diuersos actus simul sibi incompossibiles vt a quibusda
<lb ed="#L" n="38"/>ponitur de operationibus angelorum quarum quaelibet secundum
s<lb ed="#L" n="39" break="no"/>est indiuisibilis & alteri incompossibilis, ergo duplex est tempu
<lb ed="#L" n="40"/>vnum quod est mensura successionis continuae secundum partes eiusdi
<lb ed="#L" n="41"/>actus de quo determinat Arist. 4. Phys. Aliud est quod est mer
<lb ed="#L" n="42"/>sura successionis discretae & vocatur tempus discretum, de quo
<lb ed="#L" n="43"/>primo videbitur qualiter se habeat ad ipsum uuc talis
tempo<lb ed="#L" n="44" break="no"/>ris, & postea inquiretur idem de nunc temporis continui.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e226">
<lb ed="#L" n="45"/>
<!--5--> Quantum ad primum dicendum quod nunc temporis discreti differi
<lb ed="#L" n="46"/>realiter a tempore discreto sicut pars a toto. Quod patet sic,
si<lb ed="#L" n="47" break="no"/>cut propria mensurata differunt, sic & propriae mensurae,
se<lb ed="#L" n="48" break="no"/>proprium mensuratum tempore discreto est existentia successius
<lb ed="#L" n="49"/>actuum sibi inuicem incompossibilium, proprium autem mensuratum a
<lb ed="#L" n="50"/>nunc talis temporis est existentia vnius talis actus qui se habet
a<lb ed="#L" n="51" break="no"/>totam existentiam talium actuum sicut pars ad totum, ergo nunc
tem<lb ed="#L" n="52" break="no"/>poris discreti se habet ad tempus discretum sicut pars ad totum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e248">
<lb ed="#L" n="53"/>
<!--6--> De tempore autem continuo & eius nunc, est maior dubitatio.
Di<lb ed="#L" n="54" break="no"/>cunt enim quidam quod nunc temporis continui & tempus differunt realiter
<lb ed="#L" n="55"/>quod probant sic, sicut differunt propria mensurata sic & mensurae
<lb ed="#L" n="56"/>sed tempus continuum est mensura motus, nunc vero talis
tempo<lb ed="#L" n="57" break="no"/>ris est mensura mobilis (dicente Philos. 4. Phys. quod sicut se habe
<lb ed="#L" n="58"/>cempus ad motum sic nunc ad id quod fertur) Cum igitur motus &
<lb ed="#L" n="59"/>mobile differant realiter, videtur quod tempus & nunc temporis similite
<lb ed="#L" n="60"/>realiter differant, ex quo concludunt quod sicut in toto motu mobi
<lb ed="#L" n="61"/>le est vnum & idem secundum rem differens solum secundum rationem
<lb ed="#L" n="62"/>pro vt est in alia & alia habitudine ad terminum, sic nunc tempori
<lb ed="#L" n="63"/>est vnum & idem secundum rem in toto tempore differens solum
<lb ed="#L" n="64"/>secundum rationem prout habet esse in alia & alia parte temporis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e279">
<lb ed="#L" n="65"/>
<!--7--> Quicquid sit de conclusione, ratio tamen quae adducitur no
<lb ed="#L" n="66"/>valet, assumit enim vnum falsum, & aliud concludit. Falsum quod
<lb ed="#L" n="67"/>assumit est quod nunc temporis continui mensurat substantiam
mo<lb ed="#L" n="68" break="no"/>bilis, hoc autem non potest stare primo, quia mensura durationi:
<lb ed="#L" n="69"/>nunquam mensurat nisi illud secundum quod attenditur duratio, sec
<lb ed="#L" n="70"/>secundum substantiam non attenditur aliqua duratio, sed solum
<lb ed="#L" n="71"/>secundum esse substantiae siue sit idem cum substantia siue non, ergi
<lb ed="#L" n="72"/>nunc temporis quod est mensura pertinens ad durationem (si quod
<lb ed="#L" n="73"/>sit) non mensurat substantiam mobilis vt substantia est.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e303">
<lb ed="#L" n="74"/>
<!--8--> Item nec mensuratur esse existentiae mobilis, quia mensurae fluentis
<lb ed="#L" n="75"/>non debet esse nunc stans, sed tempus continuum est mensura fluens,
<lb ed="#L" n="76"/>ergo nunc eius (si quod est) non est stans sed fluens, illud autem
<lb ed="#L" n="77"/>nunc quod mensurat esse substantiae mobilis oportet quod sit
<lb ed="#L" n="78"/>stans sicut & esse mensuratum, ergo nunc temporis continui
<lb ed="#L" n="79"/>non est mensura esse rei mobilis, & multo minus substantiae.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e322">
<lb ed="#L" n="80"/>
<!--9--> Item sicut se habet motus ad mutatum esse sic tempus ad nunc, ergo
<lb ed="#L" n="81"/>permutata proportione sicut se habet motu? ad tepus, sic muta¬
<!--00292.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="82"/>tum esse ad nunc, sed motus est proprium mensuratum temporis.
<lb ed="#L" n="83"/>ergo mutatum esse (si quod sit in motu) est proprium
mensura<lb ed="#L" n="84" break="no"/>tum ipsius nunc. Sed constat quod alteri? rationis sunt quo ad esse, &
<lb ed="#L" n="85"/>rationem mensurati substantia mobili & esse eius quae sunt
per<lb ed="#L" n="86" break="no"/>manentia, & possunt pluries sumi, quam mutatum esse, quod non
<lb ed="#L" n="87"/>potest pluries sumi, ergo & eorum mensura, cum igitur nunc
tempo<lb ed="#L" n="88" break="no"/>ris continui mensuret mutatum esse, patet quod no mensuret substam
<lb ed="#L" n="89"/>tiam mobilis, nec esse eis, sed mensuratur esse substantiae mobilis
<lb ed="#L" n="90"/>nunc temporis discreti quod est stans, & potest pluries sumi.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e355">
<lb ed="#L" n="91"/>
<!--10.--> Quod autem dicit Arist. 4. Phys. quod sicut se habet tempus ad
<lb ed="#L" n="92"/>motum, sic nunc ad id quod fertur, non est intelligendum quo ad
men<lb ed="#L" n="93" break="no"/>suram substantiae mobilis vel sui esse, sed secundum quod mutatum est in
<lb ed="#L" n="94"/>aliqua vna dispositione. Mutatum enim esse ipsius mobilis secundum
<lb ed="#L" n="95"/>quamcunque vnam dispositionem mensuratur solum ipso nunc tempo
<lb ed="#L" n="96"/>Iis. Et vtrumque istorum est solum secundum imaginationem & non
se<lb ed="#L" n="97" break="no"/>cundum rem. nunquam enim durante motu mobile est in aliqua
<lb ed="#L" n="98"/>vna dispositione, quia durante motu mobile semper mouetur; sed
<lb ed="#L" n="99"/>non mouetur existendo in vna dispositione, quia continue est ir
<lb ed="#L" n="100"/>alia & alia dispositione, sicut continue mouetur, nec est dare vni
<lb ed="#L" n="101"/>dispositionem vnitate indiuisibilitatis, sed continuitatis quae haber
<lb ed="#L" n="102"/>partes, & mensuratur aliqua parte temporis & non nunc indiuisibil
<lb ed="#L" n="103"/>secundum rem, sed solum secundum actionem imaginationis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e388">
<lb ed="#L" n="104"/>
<!--11:--> Falsum autem quod concludit praedicta opinio est quod in toto
<lb ed="#L" n="105"/>tempore sit tantum vnum nunc secundum rem, differens solum secun
<lb ed="#L" n="106"/>dum rationem: quod patet accipiendo dictum continue, scilicet, quod si
<lb ed="#L" n="107"/>cut se habet linea ad punctum sic se habet nunc ad tempus, &
qui<lb ed="#L" n="108" break="no"/>linea cum sit permanens est nobis notior quam sit ipsum tempus, ider
<lb ed="#L" n="109"/>inquiratur quomodo se habet punctus ad lineam secundum
iden<lb ed="#L" n="110" break="no"/>titatem & diuersitatem vt simile concludatur de tempore & nunc tem
<lb ed="#L" n="111"/>poris. Videtur autem prima facie quod punctus & linea non sint idem
<lb ed="#L" n="112"/>praecise. Nullus enim dicit hanc veram esse, punctus est linea, vel
li<lb ed="#L" n="113" break="no"/>nea est punctus. Nec potest dici quod punctus sit aliquid pertinems
<lb ed="#L" n="114"/>intrinsece ad essentiam lineae, quia illud quod non est linea tota, sed
<lb ed="#L" n="115"/>aliquid eius oporret quod sit pars, & cum non sit nisi duplex
par<lb ed="#L" n="116" break="no"/>pertinens ad essentiam rei, scilicet quantitatiua & essentialis: si pul
<lb ed="#L" n="117"/>ctus sit pars lineae, aut erit pars quantitatiua, & sic ex punctis ci
<lb ed="#L" n="118"/>ponetur linea, quod negat Philosoph. 6. Phys. Et iterum punctus ni
<lb ed="#L" n="119"/>erit quid indiuisibile, sed potius quantum, quia quantum non
compo<lb ed="#L" n="120" break="no"/>nitur nisi ex quantis. Nec potest dici quod sit pars essentialis,
qui<lb ed="#L" n="121" break="no"/>tales partes solum sunt materia & forma, linea autem non est ex
tali<lb ed="#L" n="122" break="no"/>bus composita cum sit accidens & forma simplex, quare &c. Et iteri
<lb ed="#L" n="123"/>si esset pars essentialis esset forma lineae cum dicatur terminare
<lb ed="#L" n="124"/>& finire lineam, hoc autem esse non potest, quia vnius rei vna ess
<lb ed="#L" n="125"/>forma, vnius autem lineae dicuntur esse duo puncta, quare &c
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e440">
<lb ed="#L" n="126"/>
<!--12--> Ob hoc quidam putant punctum esse quid positiuum &
indiui<lb ed="#L" n="127" break="no"/>sibile realiter terminans lineam quamuis non sit de essentia
lineae<lb ed="#L" n="128" break="no"/>Istud autem non potest esse verum, qa praeter terminum extrinseci
<lb ed="#L" n="129"/>oportet lineam ponere esse finitam, quia lineae quae de se esset
infini<lb ed="#L" n="130" break="no"/>ta terminus extrinsecus non poneret finitatem. Item excluso pun
<lb ed="#L" n="131"/>cto si sit terminus extrinsecus adhuc linea remaneret in se
tant<lb ed="#L" n="132" break="no"/>quanta prius erat, & non maior, nec minor. Quid igitur facit ad
<lb ed="#L" n="133"/>finitatem lineae punctus si sit terminus extrinsecus? non apparei
<lb ed="#L" n="134"/>imo omnino latet, quod oporteat ponere propter finitatem lineae
<lb ed="#L" n="135"/>talem terminum, fatuum enim esset imaginari quod nisi essent puncta
<lb ed="#L" n="136"/>terminantia lineam, linea ex vtraque parte flueret in infinitum. Omne
<lb ed="#L" n="137"/>enim quod finitur, finitur se ipso vel alio sibi intrinseco, vnde
<lb ed="#L" n="138"/>Arist. 3. Phy. contra illos qui probabant infinitum esse in entibus pro
<lb ed="#L" n="139"/>eo quod esse finitum (vt dicebant) finitur ad aliud & illud ad aliud,
<lb ed="#L" n="140"/>& sic semper: dicit quod aliud est finiri & aliud tangi, quod enim
<lb ed="#L" n="141"/>tangitur ab alio tangitur, quod vero finitur non finitur ab alio
<lb ed="#L" n="142"/>sed se ipso, nullo ergo modo credendum est quod punctus sit aliqua
<lb ed="#L" n="143"/>natura positiua indiuisibilis terminans lineam, sed terminatur
li<lb ed="#L" n="144" break="no"/>nea seipsanquantum tantum extenditur & non plus, ita quod
termi<lb ed="#L" n="145" break="no"/>natio lineae includit priuationem vlterioris continuationis. Et quia
<lb ed="#L" n="146"/>priuatio continui & diuisibilis videtur habere rationem indiuisibi
<lb ed="#L" n="147"/>lis, imo ideo imaginamur punctum esse quid indiuisibile cum tamen
<lb ed="#L" n="148"/>nihil indiuisibile positiuum sit intrinsecum lineae, nec ei adiunctum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e495">
<lb ed="#L" n="149"/>
<!--13--> Item sicut punctus dicitur terminus lineae, ita linea dicitur
<lb ed="#L" n="150"/>terminus superficiei, & superficies terminus corporis, & tunc in
<lb ed="#L" n="151"/>corpore rotundo esset imaginanda superficies indiuisibilis quo
<lb ed="#L" n="152"/>ad profunditatem differens realiter a corpore & inuoluens ipsum
<lb ed="#L" n="153"/>tanquam terminus extrinsecus, quod est absurdum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e511">
<lb ed="#L" n="154"/>
<!--14--> Tenendum est ergo, quod linea non se habet ad punctum sicut
diui<lb ed="#L" n="155" break="no"/>sibile ad indiuisibile positiuum, sed sicut ad priuationem vlterioris
<lb ed="#L" n="156"/>continuationis, & sic dicitur actu terminari per puncta inquantum
<lb ed="#L" n="157"/>priuatur vlteriori extensione. Quod autem dictum est de linea &
<lb ed="#L" n="158"/>puncto intelligendum est de motu & mutato esse quia mutatum esse
<lb ed="#L" n="159"/>non est indiuisibile intrinsecum motui vel ei adiunctum, sed est
pri<lb ed="#L" n="160" break="no"/>uatio vlterioris continuationis in motu, & tunc dicimus in motu
<lb ed="#L" n="161"/>mutatum esse in actu quando terminatus est, nec vlterius
procedi<lb ed="#L" n="162" break="no"/>tur. Et quia in tempore (quod est idem realiter cum primo motu) non
<lb ed="#L" n="163"/>est darae talem terminationem quae sit priuatio vlterioris conti¬
<!--00293.xml-->
<pb ed="#L" n="114-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>nuationis, ideo non est ibi dare nunc in actu, sed solum in poten
<lb ed="#L" n="2"/>tia, nisi contingeret tempus finiri, & tunc illud nunc non esse.
<lb ed="#L" n="3"/>quid indiuisibile positum, sed priuatio vlterioris continuatio
<lb ed="#L" n="4"/>nis, vt de aliis dictum est. Et si opponatur que tempus non habe
<lb ed="#L" n="5"/>esse nisi per nunc, quare vt videtur apparet nunc actu esse & esse
<lb ed="#L" n="6"/>quid positiuum, quia tempus est aliquid positiuum, & positiuum
<lb ed="#L" n="7"/>non habet esse priuatiuum. Dicendum quod tempus non habe
<lb ed="#L" n="8"/>esse per nunc, sed per existentiam suarum partium quae vere &
<lb ed="#L" n="9"/>realiter habent esse quamuis non simul, nec istud esse
requiri<lb ed="#L" n="10" break="no"/>tur ad esse reale, sed solum ad esse permanentium quorum
con<lb ed="#L" n="11" break="no"/>ditio est simultas, non autem requiritur ad esse successiuorum
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2430-d1e569">
<lb ed="#L" n="12"/>
<!--15--> Ad argumentum in oppositum dicendum quod aliter se ha
<lb ed="#L" n="13"/>bet nunc aeui ad aeuum quam nunc temporis ad tempus, quia
<lb ed="#L" n="14"/>nunc aeui non potest differre ab aeuo nisi secundum rationem
<lb ed="#L" n="15"/>quia in esse aeuiterni non est realis diuersitas, nec nunc aeui dicii
<lb ed="#L" n="16"/>priuationem vlterioris durationis, sicut dicit nunc temporis, pro
<lb ed="#L" n="17"/>pter quod differt realiter a tempore non sicut indiuisibile posi
<lb ed="#L" n="18"/>tiuum a continuo, sed sicut priuatio vlterioris continuationis.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>