-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e2481.xml
357 lines (357 loc) · 25.6 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e2481.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 2</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 2</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="116-r"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e2481"><!-- l2d3q2 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e2481-Hd1e101">Quaestio 2</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e2481-Hd1e103" type="question-title">Utrum individuatio seu personalitas conveniat angelis</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e106">
<lb ed="#L" n="141"/>QVAESTIO SECVNDA.
<lb ed="#L" n="142"/>Vtrum personalitas seu indiuiduatio
<lb ed="#L" n="143"/>competat angelis.
<lb ed="#L" n="144"/>Thom. 1. q. 3. artic. I. ad tertium. Vide Capreolum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e117">
<lb ed="#L" n="145"/>CIRCA secundum sic proceditur. Et videtur q
<lb ed="#L" n="146"/>personalitas seu indiuiduatio non competat
an<lb ed="#L" n="147" break="no"/>gelis, quia forma indiuiduatur per hoc quod
recipi<lb ed="#L" n="148" break="no"/>tur in materia signata. Sed angelus est forma sub
<lb ed="#L" n="149"/>gi sistens per se absque materia: ergo ei non
com<lb ed="#L" n="150" break="no"/>perit esse indiuiduum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e133">
<lb ed="#L" n="151"/>
<!--2--> Item Plato formas quas posuit separatas dicit esse
vniuer<lb ed="#L" n="152" break="no"/>sales. Sed angeli sunt formae a materia separatae, ergo &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e143">
<lb ed="#L" n="153"/>
<!--3--> IN OPPOSITVM est, quia actiones sunt
singula<lb ed="#L" n="154" break="no"/>rium, angeli aliqua agunt, ergo &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e152">
<lb ed="#L" n="155"/>
<!--4.--> Item secundum Boetium quicquid est, ideo est, quod vno
<lb ed="#L" n="156"/>numero est.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e161">
<lb ed="#L" n="157"/>RESPONSIO. Huic quaestioni praemittendum est vnum,
<lb ed="#L" n="158"/>scilicet quod hoc indiuiduum, suppositum & persona aliquo modo
<lb ed="#L" n="159"/>sunt idem, & aliquo modo differunt, quaelibet enim natura sin
<lb ed="#L" n="160"/>gularis in quocunque genere sit, potest dici indiuidua;
supposi<lb ed="#L" n="161" break="no"/>tum autem non dicitur nisi natura singularis in praedicamento
<lb ed="#L" n="162"/>substantiae, nec quaecunque talis, sed solum completa, persona di¬
<!--00300.xml-->
<pb ed="#L" n="116-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>citur illud idem in natura intellectuali solum, ergo omnis
per<lb ed="#L" n="2" break="no"/>sona est suppositum, & omne suppositum est indiuiduum. Sed non om
<lb ed="#L" n="3"/>ne indiuiduu est suppositun, nec omne supposirum est persona.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e190">
<lb ed="#L" n="4"/>
<!--6--> Nunc ergo tractabitur quaestio secundum illud quod est
com<lb ed="#L" n="5" break="no"/>munis, scilicet, quod fit principium indiuiduationis tam in
mate<lb ed="#L" n="6" break="no"/>rialibus quam in immaterialibus Et sunt de hoc duae opiniones
<lb ed="#L" n="7"/>prima est quod materia est primum & per se principium
indiuidua<lb ed="#L" n="8" break="no"/>tionis in habentibus materia. Cuius ratio est, quia illud quo
di<lb ed="#L" n="9" break="no"/>se est indiuiduum videtur esse aliis causa indiuiduationis. Sed in
<lb ed="#L" n="10"/>materialibus materia est de se indiuidua, ergo &c. Maior patet
<lb ed="#L" n="11"/>quia quod secundum so est tale puta calidum, videtur aliis esse
caus<lb ed="#L" n="12" break="no"/>caliditatis. Et similiter in proposito nostro, quia quod secundun
<lb ed="#L" n="13"/>se indiuiduum est videtur esse causa indiuiduationis in aliis. Mi
<lb ed="#L" n="14"/>nor probatur, quia illud est indiuiduum, quod de se non est aptum
<lb ed="#L" n="15"/>natum esse in multis, quemadmodum per oppositum vniuersale
<lb ed="#L" n="16"/>dicitur quod est aptum natum esse in multis. Sed sola materia in
<lb ed="#L" n="17"/>rebus habentibus materiam est huiusmodi, ipsa enim sola (ex
ho<lb ed="#L" n="18" break="no"/>quod est primum subiectum) habet quod non sit in alio, sed alia sint in ipsa
<lb ed="#L" n="19"/>ergo ipsa de se est indiuidua. Alia autem indiuiduantur quatenus
<lb ed="#L" n="20"/>recipiuntur in ipsa sicut forma substantia lis & accidentalis. Pe
<lb ed="#L" n="21"/>eandem rationem forma quae in alio non recipitur (vt angelus
<lb ed="#L" n="22"/>secundum se est indiuidua, & vna numero. Nec est huius alia
<lb ed="#L" n="23"/>causa quaerenda, cum praedicatum claudatur in ratione subiecti
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e238">
<lb ed="#L" n="24"/>Qui sic dicunt falluntur aequiuocatione, nam non esse in
ali<lb ed="#L" n="25" break="no"/>quo vno vel pluribus, multipliciter dicitur, sicut esse in alique
<lb ed="#L" n="26"/>multipliciter dicitur. Esse enim in aliquo est duplex. Vno modo
<lb ed="#L" n="27"/>per inhaerentiam vt albedo est in corpore. Alio modo per identi
<lb ed="#L" n="28"/>tatem & essentialem praedicationem vt homo in sorte. Esse in
plu<lb ed="#L" n="29" break="no"/>ribus primo modo, scilicet per inhaerentiam, non est de ratione vni
<lb ed="#L" n="30"/>uersalis. Tum quia secundum hoc substantiae complete, quae non habent
<lb ed="#L" n="31"/>esse in alio per inhaerentiam non possent habere rationem vniue
<lb ed="#L" n="32"/>salis generis, aut speciei, & sieperiret praedicamentum substantia
<lb ed="#L" n="33"/>in quo sunt per se substantiae complete. Tum quia si esse in
mul<lb ed="#L" n="34" break="no"/>tis per inhaerentia esset de ratione vniuersalis, esse in vno solo
es<lb ed="#L" n="35" break="no"/>set de ratione indiuidui & singularis. & sic materia cum in
nul<lb ed="#L" n="36" break="no"/>lo fit per inhaerentiam, nec in veno necin pluribus non posset habere
<lb ed="#L" n="37"/>rationem vniuersalis aut singularis. Cuius oppositum assumunt.
re<lb ed="#L" n="38" break="no"/>linquitur ergo quod esse vel non esse in aliquo vno vel pluribus per
<lb ed="#L" n="39"/>inhaerentiam nihil facit per se ad hoc quod aliquid sit vniuersale,
<lb ed="#L" n="40"/>vel indiuiduum, seu singulare. Ex quo tamen sensu procedit haec
<lb ed="#L" n="41"/>opinio. Esse autem in pluribus per realem identitatem, & dici de
plu<lb ed="#L" n="42" break="no"/>ribus per praedicationem essentialem est de ratione vniuersalis
<lb ed="#L" n="43"/>Sic enim vniuersale est vnum in multis, & per oppositum
indiui<lb ed="#L" n="44" break="no"/>duum vel singulare est in vno solo, & dicitur de vno solo. Isto
<lb ed="#L" n="45"/>autem modo non plus conuenit materiae esse in vno solo, nec plus
<lb ed="#L" n="46"/>repugnat ei esse in pluribus & dici de pluribus quam formae,
si<lb ed="#L" n="47" break="no"/>cut enim forma vt albedo dicitur de hac, & de illa, & est in illi
<lb ed="#L" n="48"/>per modum quo vniuersale est in singularibus, sic etiam materia di
<lb ed="#L" n="49"/>citur de hac, & de illa, & est in illis per modum quo vniuersale es
<lb ed="#L" n="50"/>in singularibus, patet ergo quod haec opinio procedit aequiuoce
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e299">
<lb ed="#L" n="51"/>
<!--8--> Alia est opinio quod in materialibus quantitas est principium
<lb ed="#L" n="52"/>indiuiduationis, substantiae vero separatae seipsis indiuiduantur.
<lb ed="#L" n="53"/>Primum patet sic, quia per illud constituitur aliquid in esse
indi<lb ed="#L" n="54" break="no"/>uidui per quod distinguitur ab alio indiuiduo eiusdem speciei
<lb ed="#L" n="55"/>sicut per idem constituitur aliquid in specie, & differt ab eis qu
<lb ed="#L" n="56"/>sunt alterius speciei. Sed vnum indiuiduum differt ab alio
eius<lb ed="#L" n="57" break="no"/>dem speciei primo per quantitatem, ergo quantitas est primum
<lb ed="#L" n="58"/>principium indiuiduationis. Maior patet, sed minor probatur,
<lb ed="#L" n="59"/>quia duo indiuidua eiusdem speciei non differunt in quidditate
<lb ed="#L" n="60"/>seu natura communi, sed magis conueniunt, & per consequens non
<lb ed="#L" n="61"/>differunt per materiam & formam absolute, quia haec sunt partes
<lb ed="#L" n="62"/>quidditatis communis & ponuntur in diffinitione, differunt autem
<lb ed="#L" n="63"/>per hanc formam, & hanc materiam, sed forma non est haec nisi
<lb ed="#L" n="64"/>quia recipitur in materia signata, materia autem signatur per
<lb ed="#L" n="65"/>quantitatem, ergo per quantitatem primo differunt indiuidua
<lb ed="#L" n="66"/>eiusdem speciei: ipsa igitur est primum principium
indiuiduatio<lb ed="#L" n="67" break="no"/>nis. Et confirmatur, quia per illud indiuiduatur forma per quod
<lb ed="#L" n="68"/>habet quod non sit multis communicabilis, sed hoc habet ex eoc
<lb ed="#L" n="69"/>recipitur in materia signata dimensionibus determinatis, ergo
<lb ed="#L" n="70"/>&c. Sicut autem forma materialis habet quod sit
incommunica<lb ed="#L" n="71" break="no"/>bilis per hoc quod recipitur in materia signata, sic formae vel
po<lb ed="#L" n="72" break="no"/>tius substantiae separatae a materia a seipsis habent quod sint
incom<lb ed="#L" n="73" break="no"/>municabiles pluribus, & ideo seipsis sunt singulares & indiuiduae
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e355">
<lb ed="#L" n="74"/>
<!--9--> Haec autem positio deficit in se & in suis rationibus. In se quia
<lb ed="#L" n="75"/>dicit quantitatem esse primum principium indiuiduationis, quia
<lb ed="#L" n="76"/>subiectum naturaliter prius est accidente. Sed compositum ex
ma<lb ed="#L" n="77" break="no"/>tertia & forma subiectum est quantitatis, non solum secundun
<lb ed="#L" n="78"/>rationem & intellectum qui facit vniuersalitatem in rebus, sec
<lb ed="#L" n="79"/>potius secundum esse in re extra secundum quod vnumquodque ess
<lb ed="#L" n="80"/>singulare & vnum numero: ergo compositum ex materia & form:
<lb ed="#L" n="81"/>prius est hoc a iquid, & vnum numero (saltem ordine naturae
<lb ed="#L" n="82"/>quam sit quantum, non ergo primum principium indiuiduationis
<!--00300.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>est quantitas, ino nec principium, cum sequatur sublaua ian
<lb ed="#L" n="84"/>indiuiduam existentem secundum ordinem naturae. Et loquor d
<lb ed="#L" n="85"/>quantitate quae inest rei factae de qua procedit praedicta opinis¬
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e390">
<lb ed="#L" n="86"/>
<!--10.--> Item quantitatem esse principium indiuiduationis &
si<lb ed="#L" n="87" break="no"/>gnationis materiae aut intelligitur per se & intrinsece ita
quo<lb ed="#L" n="88" break="no"/>quantitas fit de ratione indiuidui & materiae signatae, aut
sol<lb ed="#L" n="89" break="no"/>concomiratiue, quia indiuiduatio & signatio substantiae
conc<lb ed="#L" n="90" break="no"/>mitatur signationem quantitatis, est tamen vnum non de
ra<lb ed="#L" n="91" break="no"/>tione alterius. Primum non potest dici, quia sub natura com
<lb ed="#L" n="92"/>mum est dare aliquod suppositum vel indiuiduum per se,
no<lb ed="#L" n="93" break="no"/>enim potest dici quod omnia sint per accidens. Cum omne per
<lb ed="#L" n="94"/>accidens reducatur ad aliquod per se. Sed si quantitas esset in
<lb ed="#L" n="95"/>trinsecem de ratione indiuidui, vel materiae signatae nullum sup.
<lb ed="#L" n="96"/>positum esset per se, quia quodlibet includeret res diuersorum
<lb ed="#L" n="97"/>generum ex quibus non potest fieri vnum per se, quare &c. Se
<lb ed="#L" n="98"/>queretur igitur quod suppositum in materialibus (vt sortes) no
<lb ed="#L" n="99"/>esset ens per se, nec vnum per se, nec in praedicamento
substan<lb ed="#L" n="100" break="no"/>tiae, sed in duobus (vt homo albus) nec ista esset per se sortes ess
<lb ed="#L" n="101"/>homo, ficut nec ista, homo albus est homo, nec esset aliqua
ge<lb ed="#L" n="102" break="no"/>neratio per se; generationes enim sunt singularium & non vn
<lb ed="#L" n="103"/>uersalium, quae omnia sunt inconuenientia
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e434">
<lb ed="#L" n="104"/>
<!--11--> Si autem quantitas non sit de ratione indiuidui per se &
in<lb ed="#L" n="105" break="no"/>trinsece, sed concomitatiue scilicet, quia non indiuiduaretur sub
<lb ed="#L" n="106"/>stantia materialis nisi praeredente indiuiduatione quantitatis
<lb ed="#L" n="107"/>Contra, quia aut illud intelligeretur de quantitate quae manet
<lb ed="#L" n="108"/>in substantia, aut de ea quae in generatione substantiae
praecedi<lb ed="#L" n="109" break="no"/>in subiecto quod transmutatur ad farmam, non potest hoc
in<lb ed="#L" n="110" break="no"/>telligi de quantitate quae manet in re facta, quia omni accident
<lb ed="#L" n="111"/>praeintelligitur subiectum subsistens. Sed quantitas accidens est
<lb ed="#L" n="112"/>substantiae, ergo praeintelligitur ei substantia subsistens, haec
au<lb ed="#L" n="113" break="no"/>tem sunt indiuidua & singularia, quare &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e460">
<lb ed="#L" n="114"/>
<!--12--> De quantitate autem quae praecedit in subiecto
transmuta<lb ed="#L" n="115" break="no"/>tionis existimant quidam quod sit principium indiuiduationis
<lb ed="#L" n="116"/>quia illud est principium indiuiduationis, per quod differt
indi<lb ed="#L" n="117" break="no"/>uiduum ab indiuiduo. Sed hoc est quantitas quo ad fieri? &
acci<lb ed="#L" n="118" break="no"/>dentaliter, sed non quo ad esse, & intrinsece, ergo &c. Minor
pro<lb ed="#L" n="119" break="no"/>batur, quia indiuiduum non differret ab indiuiduo in eadem
spe<lb ed="#L" n="120" break="no"/>cie, nisi contingeret ea plura esse. Ad hoc autem praeexigitur quar
<lb ed="#L" n="121"/>titas, quia materia non posset suscipere diuersas formas eiusdem
<lb ed="#L" n="122"/>speciei, nec simul, nec successiue nisi mediante quantitate secum
<lb ed="#L" n="123"/>dum medium in transmutatione non secundum medium in ess
<lb ed="#L" n="124"/>subiectum formae. Nam sicut esse sub forma sanguinis dat sibi
spe<lb ed="#L" n="125" break="no"/>cialem potentiam ad formam specialem in transmutari, ita esse
<lb ed="#L" n="126"/>sub quantitate dat sibi generalem potentiam respectu plurium
<lb ed="#L" n="127"/>formarum recipiendarum simul vel successiue.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e495">
<lb ed="#L" n="128"/>
<!--13--> Sed istud non videtur, quia aliud est principium
indiuidua<lb ed="#L" n="129" break="no"/>tionis & aliud est causa & principium quare materia potest esse
<lb ed="#L" n="130"/>sub pluribus formis. esto enim quod materia non posset esse nisi
<lb ed="#L" n="131"/>sub vna forma nec simul, nec successiue, nihilominus adhuc esset
<lb ed="#L" n="132"/>dare indiuiduum in illa natura, non enim existeret vniuersaliter
<lb ed="#L" n="133"/>sed singulariter. Licet ergo quantitas praecedens in subiecto quod
<lb ed="#L" n="134"/>transinutatur sit causa plurificationis indiuiduorum sub eadem
<lb ed="#L" n="135"/>specie in his duntaxat quae per agens naturale producuntur,
qui<lb ed="#L" n="136" break="no"/>in aliis forte non est verum, non tamen propter hoc est principii
<lb ed="#L" n="137"/>indiuiduationis, quia accidit indiuiduo inquantum huiusmodi
<lb ed="#L" n="138"/>quod sub eadem natura sit aliud indiuiduum cum quo conueniat,
<lb ed="#L" n="139"/>vel a quo differat. Verum est igitur quod vbi contingit esse
plu<lb ed="#L" n="140" break="no"/>ra indiuidua sub vna specie per illud differt vnum ab alio
per<lb ed="#L" n="141" break="no"/>quod constituitur in seipso. Sed non conuertitur, vt omne illud
<lb ed="#L" n="142"/>sit de constitutione indiuidui, etiam accidentaliter* & non
in<lb ed="#L" n="143" break="no"/>trinsece, quod requiritur ad hoc vt differat ab alio indiuiduo sul
<lb ed="#L" n="144"/>eadem specie, quia ad hoc praeexigitur illud quod est causa mul
<lb ed="#L" n="145"/>tiplicationis sine quo tamen vere maneret ratio
indiuiduatio<lb ed="#L" n="146" break="no"/>nis. Sic igitur deficit haec opinio in se, deficere etiam in suis
ra<lb ed="#L" n="147" break="no"/>tionibus patebit soluendo eas in fine.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e543">
<lb ed="#L" n="148"/>
<!--14--> Dicendum ergo quod nihil est principium indiuiduationi
<lb ed="#L" n="149"/>nisi quod est principium naturae & quidditatis. Quod appare
<lb ed="#L" n="150"/>primo sic. Eorum quae sunt idem inquantum huiusmodi sunt
ea<lb ed="#L" n="151" break="no"/>dem principia, sed natura vniuersalis & indiuidua seu
singula<lb ed="#L" n="152" break="no"/>ris sunt idem secundum rem, differunt autem secundum
ratio<lb ed="#L" n="153" break="no"/>nem, quia quod dicit species indeterminate indiuiduum dicit
de<lb ed="#L" n="154" break="no"/>terminate, quae determinatio & indeterminatio sunt secundun
<lb ed="#L" n="155"/>esse & intelligi, vniuersale enim est vnum solum secundum
conce<lb ed="#L" n="156" break="no"/>ptum. Singulare vero est vnum secundum esse reale. Nam sicu
<lb ed="#L" n="157"/>actio intellectus facit vniuersale, sic actio agentis naturalis
ter<lb ed="#L" n="158" break="no"/>minatur ad singulare, ergo eadem principia secundum rem, & disse
<lb ed="#L" n="159"/>rentia solum secundum rationem sunt quidditatis & indiuidui
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e575">
<lb ed="#L" n="160"/>
<!--15--> Secundo quia illud quod conuertitur cum ente & de eisde
<lb ed="#L" n="161"/>praedicatur non dicit aliquid additum super ea de quibus dicitur
<lb ed="#L" n="162"/>Sed esse indiuiduum conuertitur cum ence accepto secundum essi
<lb ed="#L" n="163"/>reale. Nihil enim existit in re extra nisi indiuiduum, vel
singu<lb ed="#L" n="164" break="no"/>lare, ergo esse indiuiduum non conuenit alicui per aliquid sibi
<!--00301.xml-->
<pb ed="#L" n="117-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>additum. Sed per illud quod est. Per quid ergo est lortes indiui
<lb ed="#L" n="2"/>duum? per illud per quod est existens, & haec sunt extrinsecae finis,
<lb ed="#L" n="3"/>& agens cuius producere singulare, sicut & ipsum singulare est.
<lb ed="#L" n="4"/>Sicut enim actiones sunt singularium ita ad singularia terminan
<lb ed="#L" n="5"/>tut. Intrinsecae sunt haec materia, & haec forma. Quod si quaeras
<lb ed="#L" n="6"/>per quod forma est haec dico quod per illud per quod est in re extra
<lb ed="#L" n="7"/>& hoc est extrinsece agens. materia autem concomitatiue
inquan<lb ed="#L" n="8" break="no"/>rum forma pure materialis sine materia non existeret. Idem dico
<lb ed="#L" n="9"/>de materia nisi quod sua indiuiduatio plus dependet a forma qua
<lb ed="#L" n="10"/>econuerso; quia forma magis est ratio essendi materiae quam
<lb ed="#L" n="11"/>econuerso, substantiae autem separatae nullo modo intrinsece
indi<lb ed="#L" n="12" break="no"/>uiduantur nisi seipsis. Et est hoc intelligendum quod si natura
com<lb ed="#L" n="13" break="no"/>munis pluribus suppositis esset in eis vna secundum rem quemad
<lb ed="#L" n="14"/>modum in diuinis, oporteret tunc praeter naturam communem &
eiu<lb ed="#L" n="15" break="no"/>principia quaerere aliud quod esset principium constituendi
supp<lb ed="#L" n="16" break="no"/>situm quemadmodum in diuinis relatio, eo quod in natura communi
<lb ed="#L" n="17"/>non differunt supposita. Sed nunc cum natura communis diuersis
in<lb ed="#L" n="18" break="no"/>diuiduis sit solum vna secundum rationem, & diuersa secundum rem
<lb ed="#L" n="19"/>Non oportet praeter natura & principia naturae quaerere
ali<lb ed="#L" n="20" break="no"/>principia indiuidui: sed eadem (vt sunt existentia) sicut natur:
<lb ed="#L" n="21"/>communis & indiuiduum solum differunt vt concepta & existens
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e643">
<lb ed="#L" n="22"/>
<!--16--> Ex hoc apparet responsio ad rationes secundae opinionis
<lb ed="#L" n="23"/>Quod enim primo dicitur quod indiuidua eiusdem speciei non
<lb ed="#L" n="24"/>differunt in quidditate, vel natura communi, verum est vt acci
<lb ed="#L" n="25"/>pitur secundum absolutam eius rationem. Sed in ea sic accepta
<lb ed="#L" n="26"/>conueniunt quae tamen conuenientia est solum secundum rationem
<lb ed="#L" n="27"/>sicut & vnitas naturae secundum speciem est solum vnitas
ra<lb ed="#L" n="28" break="no"/>tionis. Sed in natura & quidditate accepta secundum realem exi
<lb ed="#L" n="29"/>stentiam differunt & in principiis naturae consimiliter acceptis
<lb ed="#L" n="30"/>Et haec sunt haec materia & haec forma. Et quod subditur q
<lb ed="#L" n="31"/>forma non est haec nisi quia recipitur in materia signata.
Ma<lb ed="#L" n="32" break="no"/>teria autem non signatur nisi per quantitatem, falsum est. Nam
<lb ed="#L" n="33"/>forma per seipsam intrinsece est haec, & non per hoc quod
recipi<lb ed="#L" n="34" break="no"/>tur in materia, nisi concomitatiue, quia quod sit haec non habet in
<lb ed="#L" n="35"/>materia nisi forte sit forma separabilis vt anima. Signatio aute
<lb ed="#L" n="36"/>materiae qua dicitur haec non est per quantitatem, Sed
com<lb ed="#L" n="37" break="no"/>petit ei per aliquid sui generis sicut quod fit ens & vnum.
Signa<lb ed="#L" n="38" break="no"/>tio vero qua dicitur tanta puta bicubita, vel tricubita bene
<lb ed="#L" n="39"/>competit materiae per quantitatem. Sed haec signatio non
fa<lb ed="#L" n="40" break="no"/>cit eam indiuiduam, sed supponit.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e689">
<lb ed="#L" n="41"/>
<!--17--> Ad secundum patet per idem
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e696">
<lb ed="#L" n="42"/>
<!--18--> ET SIMILITER ad primum principale.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e2481-d1e703">
<lb ed="#L" n="43"/>
<!--19--> Ad aliud dicendum quod Plato errauit si intellexit
for<lb ed="#L" n="44" break="no"/>mas separatas esse vniuersales praedicatione, praeter errorem
<lb ed="#L" n="45"/>qui est in ponendo eas separatas esse a rebus. Et quantum ac
<lb ed="#L" n="46"/>hoc reprobatur ab Aristotele in pluribus locis.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>