-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e3138.xml
236 lines (236 loc) · 15.9 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e3138.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 3</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 3</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="139-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e3138"><!-- l2d18q3 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e3138-Hd1e101">Quaestio 3</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e3138-Hd1e103" type="question-title">Utrum anima intellectiva traducatur cum semine</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3138-d1e106">
<lb ed="#L" n="55"/>QUAESTIO! TERTIA
<lb ed="#L" n="56"/>Vtrum anima intellectiua producatur
<lb ed="#L" n="57"/>cum semine.
<lb ed="#L" n="58"/>Thom. 1. 4. 118. ar. 2.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3138-d1e117">
<lb ed="#L" n="59"/>TERTIO quaeritur, vtrum anima intellectius
<lb ed="#L" n="60"/>producatur cum semine. Et videtur quod sic,
qui<lb ed="#L" n="61" break="no"/>commentator supra 5. Metaphysi. dicit quod im
<lb ed="#L" n="62"/>possibile est esse diuersos agentes, quorum vnius
<lb ed="#L" n="63"/>I actio terminetur ad formam: alterius vero ad
sub<lb ed="#L" n="64" break="no"/>jectum formae secundum se, cum subiectum in actione natura
<lb ed="#L" n="65"/>li supponatur, sed prout suscipit formam, sed corpus organicum
<lb ed="#L" n="66"/>est subiectum animae. Quum ergo per actionem virtutis
for<lb ed="#L" n="67" break="no"/>matiuae existentis in semine corpus organisetur, videtur quod
<lb ed="#L" n="68"/>eius actio extendatur ad animam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3138-d1e141">
<lb ed="#L" n="69"/>
<!--2--> IN CONTRARIVM est Arist. 16. de animali. vb
<lb ed="#L" n="70"/>dicit quod intellectus est ab extrinseco. Et in lib. de proprietatibus
<lb ed="#L" n="71"/>elementorum dicitur quod in natis fit spiritus Dei iussu. Et
Eccle<lb ed="#L" n="72" break="no"/>siastici vltimo, Reuertatur puluis in terram vnde erat, & spiri
<lb ed="#L" n="73"/>tus redeat ad dominum, qui dedit illum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3138-d1e158">
<lb ed="#L" n="74"/>
<!--3--> RESPONSIO. Traduci dicuntur illa quae
producun<lb ed="#L" n="75" break="no"/>tur in esse per decisionem in generante: & ideo traductio
im<lb ed="#L" n="76" break="no"/>portat originem & decisionem. Et ideo lignum diuisum a ligno
<lb ed="#L" n="77"/>non dicitur proprie traduci propter defectum originis, neque
<lb ed="#L" n="78"/>ignis generatus ab igne dicitur proprie traduci propter
defe<lb ed="#L" n="79" break="no"/>ctum decisionis. Sola autem generatio animatorum dicitur
tr<lb ed="#L" n="80" break="no"/>ductio. Non faciamus autem vim in nomine traductionis, sed
<!--00345.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="81"/>inquiramus vtrum anima intellectiua sit generabilis &
corru<lb ed="#L" n="82" break="no"/>ptibilis. Conuertuntur enim secundum naturam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3138-d1e187">
<lb ed="#L" n="83"/>
<!--4.--> Et sciendum quod de conclusione secundum moderno:
<lb ed="#L" n="84"/>Doctores non est disceptatio. Omnes enim dicunt animam
<lb ed="#L" n="85"/>humanam ingenitam esse & incorruptibilem. Modus autem
pro<lb ed="#L" n="86" break="no"/>bandi conclusionem est difficilis. Ad praesens tamen
probabi<lb ed="#L" n="87" break="no"/>tur sic, omnis forma quae in operando excedit corpus
obiecti<lb ed="#L" n="88" break="no"/>ue, in essendo excedit corpus subiectiue: agere enim sequitu
<lb ed="#L" n="89"/>esse. Et actio formae, respicit obiectum, sicut esse respicit
subie<lb ed="#L" n="90" break="no"/>ctum, sed anima intellectiua in operando excedit omne corpus
<lb ed="#L" n="91"/>obiectiue, quia licet primo occurrant intellectui nostro
corpo<lb ed="#L" n="92" break="no"/>ralia (quia non intelligimus nisi mediantibus fantasmatibus
<lb ed="#L" n="93"/>quae sunt quaedam similitudines corporalium) tamen in ipsis
<lb ed="#L" n="94"/>non sistit intellectus, sed ductu rationis venit in cognitionem
<lb ed="#L" n="95"/>incorporalium & immaterialium: ergo anima intellectiua
ex<lb ed="#L" n="96" break="no"/>cedit in essendo corpus subiectiue. Non quidem sic, quod par
<lb ed="#L" n="97"/>sit in corpore, & pars extra. Sed quia praeter hoc quod est in
<lb ed="#L" n="98"/>corpore, potest esse fine corpore.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3138-d1e226">
<lb ed="#L" n="99"/>
<!--5--> Quid autem senserit Aristoteles circa materiam istam,
di<lb ed="#L" n="100" break="no"/>cunt quidam quod intentio Aristot. fuit, quod anima quantum ad ope
<lb ed="#L" n="101"/>rationem erat separabilis a corpore, & non quantum ad esse: ita
<lb ed="#L" n="102"/>quod posset per seipsam manere corrupto corpore. Quod autem
<lb ed="#L" n="103"/>de intentione Aristot. fuerit quod sit separabilis secundum
opera<lb ed="#L" n="104" break="no"/>tionem, patet per exemplum quod ponit de sphera aenea, cui
<lb ed="#L" n="105"/>conuenit tangere planum in puncto, non in eo quod aenea, sed in
<lb ed="#L" n="106"/>eo quod sphera, quia sicut sphera aenea tangit planum in puncto, &
<lb ed="#L" n="107"/>ad hoc nihil facit per se natura aenea, neque aliquid aliud, nisi
so<lb ed="#L" n="108" break="no"/>la sphericitas: ita vt dicunt, sensit Aristoteles, quod sola anima
<lb ed="#L" n="109"/>intellectiua, vel intellectus est susceptiua actus intelligendi, ita
<lb ed="#L" n="110"/>quod ad recipiendum talem actum nihil per se facit materia,
<lb ed="#L" n="111"/>neque qualitates corporales, vt calidum, frigidum, & caetera
<lb ed="#L" n="112"/>huiusmodi. Et ob hoc solum dicitur separari ab aliis partibus
<lb ed="#L" n="113"/>animae. Et sic exponunt illud quod dicit Aristoteles secunde
<lb ed="#L" n="114"/>de anima, quod intellectus separatur ab aliis, sicut perpetuum
<lb ed="#L" n="115"/>a corruptibili, dicentes quod per hoc Aristoteles non senserit
<lb ed="#L" n="116"/>animam intellectiuam esse separabilem & incorruptibilem
se<lb ed="#L" n="117" break="no"/>cundum esse, sed solum quod ipsa habet quandam
similitudi<lb ed="#L" n="118" break="no"/>nem cum substantiis separatis incorruptibilibus, & hoc
insi<lb ed="#L" n="119" break="no"/>nuat modus suus loquendi, dicit enim quod separatur ab aliis,
<lb ed="#L" n="120"/>sicut perpetuum a corruptibili, in hoc scilicet, quod quantum
<lb ed="#L" n="121"/>ad operationem intelligendi ipsa separatur ab omni
conditio<lb ed="#L" n="122" break="no"/>ne materiali, sicut & incorruptibilia.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3138-d1e283">
<lb ed="#L" n="123"/>
<!--6--> Et quamuis non multum sit curandum quid sensetit
Ari<lb ed="#L" n="124" break="no"/>stoteles: tamen magis credo quod Aristoteles senserit animan
<lb ed="#L" n="125"/>intellectiuam esse separabilem secundum esse, & operationem
<lb ed="#L" n="126"/>quam secundum operationem solum prout isti dicunt,
qui<lb ed="#L" n="127" break="no"/>12. Metaphysi. quando reliquit sub dubio, an aliqua forma
re<lb ed="#L" n="128" break="no"/>maneat post corruptionem compositi, constat quod loquitur
<lb ed="#L" n="129"/>de separatione formae quantum ad esse, & hoc dicit posteriu:
<lb ed="#L" n="130"/>perscrutandum. Illa autem perscrutatio posterior re vera per
<lb ed="#L" n="131"/>tinebat ad librum de anima, ad quam pertinet considerare
<lb ed="#L" n="132"/>propriam naturam animae intellectiuae: & ideo quicquid dici
<lb ed="#L" n="133"/>Aristotel. in lib. de anima, de separatione animae intellectiuae,
<lb ed="#L" n="134"/>vel intellectus possibilis, seu agentis a caeteris partibus anima
<lb ed="#L" n="135"/>intendit dicere de tali separabilitate, de qua sub dubio locutus
<lb ed="#L" n="136"/>fuerat duodecimo Metaphysi. quae separabilitas est secundum
<lb ed="#L" n="137"/>esse. Item Aristoteles primo de anima dicit quod si animae
in<lb ed="#L" n="138" break="no"/>tellectiuae est aliqua propria operatio, in qua non
communi<lb ed="#L" n="139" break="no"/>cat cum corpore, ipsa est separabilis a corpore, & si non est
ali<lb ed="#L" n="140" break="no"/>qua talis ipsa non est separabilis: igitur ex separabilitate
ani<lb ed="#L" n="141" break="no"/>mae a corpore, quantum ad operationem intendit concludere
<lb ed="#L" n="142"/>aliquam separabilitatem: aut igitur eandem aut aliam. Si
ean<lb ed="#L" n="143" break="no"/>dem, ridiculum esse concludere idem per idem, esset enim
fen<lb ed="#L" n="144" break="no"/>sus, quod si anima est separabilis secundum operationem, ips.
<lb ed="#L" n="145"/>est separabilis secundum operationem, quod est nugatorium:
<lb ed="#L" n="146"/>intendit ergo ex separabilitate operationis intelligendi
con<lb ed="#L" n="147" break="no"/>cludere aliam separabilitatem animae, illam scilicet quae est
se<lb ed="#L" n="148" break="no"/>cundum esse. Item 16. de animalibus dicit quod intellectus est
<lb ed="#L" n="149"/>ab extra, vel ab extrinseco, scilicet a Deo, & non a virtute
se<lb ed="#L" n="150" break="no"/>minis, & sic secundum ipsum intellectus est ingenerabilis, ergo
<lb ed="#L" n="151"/>secundum eundem intellectus est incorruptibilis, quia omne
<lb ed="#L" n="152"/>ingenerabile est incorruptibile secundum eum. Si autem
intel<lb ed="#L" n="153" break="no"/>lectus est incorruptibilis, ergo non desinit esse corrupto corpo
<lb ed="#L" n="154"/>re. Et ita videtur quod magis sit intentio Aristotelis, quod intellectus
<lb ed="#L" n="155"/>sit separabilis a corpore secundum esse, & secundum
operatio<lb ed="#L" n="156" break="no"/>nem, quam secundum operationem solam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3138-d1e361">
<lb ed="#L" n="157"/>Sed contra hoc videntur esse duo. Primum est, qu
Aristo<lb ed="#L" n="158" break="no"/>teles reputauit se demonstrasse generationem hominum esse
<lb ed="#L" n="159"/>aeternam a parte ante, & a parte post. Reputauit etiam demon
<lb ed="#L" n="160"/>strasse quod infinita actu esse non possunt. Sed si intellectus est
<lb ed="#L" n="161"/>forma hominis, & remanet corrupto homine, tunc cum infiniti
<lb ed="#L" n="162"/>homines secundum ipsam iam sint mortui, sequeretur quod
<!--00346.xml-->
<pb ed="#L" n="139-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>infiniti intellectus separati actu remansissent: & ita
contradice<lb ed="#L" n="2" break="no"/>ret sibi, quod non videtur.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3138-d1e387">
<lb ed="#L" n="3"/>
<!--8--> Secundum est, quod secundum Aristotelem, Omne
perpe<lb ed="#L" n="4" break="no"/>2, tuum a parte post, est perpetuum a parte ante, si ergo intellectus
<lb ed="#L" n="5"/>esset perpetuus a parte post, sequeretur secundum Aristotel
<lb ed="#L" n="6"/>quod esset perpetuus a parte ante, sed si esset perpetuus a
par<lb ed="#L" n="7" break="no"/>te ante, non esset secundum eum de nouo forma corporis, quia
<lb ed="#L" n="8"/>forma non praecedit compositum, vt dicitur 12. meta. ergo non
<lb ed="#L" n="9"/>stant simul quod ipse ponat intellectum esse formam corporis,
<lb ed="#L" n="10"/>& ponat ipsum manere corrupto corpore.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3138-d1e410">
<lb ed="#L" n="11"/>
<!--9.--> Et dicendum quod nihil prohibet aliquem non conferentem
<lb ed="#L" n="12"/>dicta sua adinuicem dicere repugnantia, sicut sciens omnem mu
<lb ed="#L" n="13"/>lam esse sterilem potest credere hanc mulam habere pullum in
<lb ed="#L" n="14"/>vtero, si non deducat vnum ex altero. Et per modum istum nihil
<lb ed="#L" n="15"/>prohibet Aristotelem, qui fuit purus homo, dixisse in pluribus
<lb ed="#L" n="16"/>locis aliqua sibi inuicem dissonantia. Constat enim quod in 12.
<lb ed="#L" n="17"/>meta. clare dicit nullam formam praecedere compositum, &
sub<lb ed="#L" n="18" break="no"/>iungit quod nihil prohibet in quibusdam aliquam formam
re<lb ed="#L" n="19" break="no"/>manere post compositum, nec hoc ponit sub dubio, quamui
<lb ed="#L" n="20"/>ponat sub dubio, vtrum anima fit talis forma. Et tamen prime
<lb ed="#L" n="21"/>coeli dicit quod omne aeternum a parte post, est aeternum a parte
<lb ed="#L" n="22"/>ante: quod repugnat primo. Ideo & simile inuenitur in
pluri<lb ed="#L" n="23" break="no"/>bus aliis, qui vult bene scrutari. Vnde illa repugnantia dictorum
<lb ed="#L" n="24"/>non arguit, quin Aristoteles senserit animam intellectiuam esse
<lb ed="#L" n="25"/>immortalem.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3138-d1e447">
<lb ed="#L" n="26"/>
<!--10--> Ad argumentum in oppositum dicendum quod solum
ani<lb ed="#L" n="27" break="no"/>mae subiectum est materia prima, ad quam non terminatur
<lb ed="#L" n="28"/>actio virtutis formatiuae existentis in semine. Sed terminatur ad
<lb ed="#L" n="29"/>aliquam formam substantialem, vel accidentalem, quae tamen
<lb ed="#L" n="30"/>non manent adueniente anima intellectiua, quia erant
disposi<lb ed="#L" n="31" break="no"/>tiones quaedam materiae, vt transmutaretur ad formam, & non
<lb ed="#L" n="32"/>esset vt cum eis, sub forma.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>