-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e339.xml
164 lines (164 loc) · 11.3 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e339.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Praeambulum</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Praeambulum</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="19-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e339"><!-- l1d3p2prae -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e339-Hd1e101">Praeambulum</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e339-d1e103">
<lb ed="#L" n="9"/>Secunda pars tertiae distinctionis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e339-d1e108">
<lb ed="#L" n="10"/>VNC vero iam ad eam perueniamus.
Superiu<lb ed="#L" n="11" break="no"/>ostendit magister trinitatem personarum &
vni<lb ed="#L" n="12" break="no"/>tatem essentiae per similitudinem vestigij. Hic
<lb ed="#L" n="13"/>ostendit hoc idem per similitudinem imaginis
<lb ed="#L" n="14"/>eci quae in croatura rationali specialiter habet esse
<lb ed="#L" n="15"/>Et diuiditur in tres partes. Primo ostendit subiectum
imagi<lb ed="#L" n="16" break="no"/>nis. Secundo ostendit secundum quid attenditur imago.
Ter<lb ed="#L" n="17" break="no"/>tio ex omnibus quae dicta sunt concludit vnitatem essentiae, &
<lb ed="#L" n="18"/>trinitatem personarum. Secunda ibi. Ecce ergo mens. Tertia
<lb ed="#L" n="19"/>ibi. Quapropter iuxta istam. Secunda autem istarum in qua
<lb ed="#L" n="20"/>ostenditur secundum quid attenditur imago diuiditur in duas
<lb ed="#L" n="21"/>partes. Primo enim assignat imaginem secundum potentias.
<lb ed="#L" n="22"/>Secundo secundum habitus. Secunda ibi, potest autem alio
mo<lb ed="#L" n="23" break="no"/>do. Item prima diuiditur in tres partes. Primo ostendit
imagi<lb ed="#L" n="24" break="no"/>nis partes. Secundo ostendit in eis similitudinem trium
perso<lb ed="#L" n="25" break="no"/>narum. Tertio dissimilitudinem. Secunda ibi, haec ergo tria, vi
<lb ed="#L" n="26"/>ait. Tertia ibi, veruntamen caueat. Adhuc secunda istarum in
<lb ed="#L" n="27"/>qua ostendit similitudinem personarum in potentiis diuiditur
<lb ed="#L" n="28"/>in tres. Primo inducit probationem. Secundo ponit quorund.
<lb ed="#L" n="29"/>dictorum manifestationem. Tertio excludit quandam
dubita<lb ed="#L" n="30" break="no"/>tionem. Secunda ibi, mens autem hic accipiendum. Tertia ibi
<lb ed="#L" n="31"/>hic aduertendum. Illa pars in qua assignat imaginem secundum
<lb ed="#L" n="32"/>habitum, diuiditur in tres. Primo enim assignat partes
imagi<lb ed="#L" n="33" break="no"/>nis. Secundo probat in eis similitudinem personarum. Tertio
<lb ed="#L" n="34"/>concludit suum intentum. Secunda ibi. Haec autem tria cum
<lb ed="#L" n="35"/>sint distincta. Tertia ibi, mens itaque rationalis. Haec est
scien<lb ed="#L" n="36" break="no"/>tia magistri in generali.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e339-d1e169">
<lb ed="#L" n="37"/>
<!--2--> In speciali autem sic procedit magister dicens, quod imago
<lb ed="#L" n="38"/>Dei qui est omnipotens in excellentiori parte hominis, scilice
<lb ed="#L" n="39"/>in mente quaerenda est, non solum prout est gratia informata
<lb ed="#L" n="40"/>sed secundum sua naturalia, quia secundum suam naturam est
<lb ed="#L" n="41"/>capax Dei, & particeps esse potest eius. Et hoc est esse
imagi<lb ed="#L" n="42" break="no"/>nem, postea assignat imaginem in mente secundum potentias
<lb ed="#L" n="43"/>dicens quod secundum quod mens meminit sui, intelligit se
<lb ed="#L" n="44"/>vult se, inuenitur imago trinitatis in memoria, intelligentia &
<lb ed="#L" n="45"/>Soluntate, Deinde ostendit similitudinem trium personarum. Et
<lb ed="#L" n="46"/>primo quantum ad consubstantialitatem. Illam enim
consub<lb ed="#L" n="47" break="no"/>stantialitatem habent adinuicem, quia sunt vna mens & vna
<lb ed="#L" n="48"/>essentia. Secundo quantum ad distinctionem personarum,
sci<lb ed="#L" n="49" break="no"/>licet quia habent diuersam relationem. Tertio quantum ad
<lb ed="#L" n="50"/>aequalitatem, sunt enim adinuicem aequalia, sicut personae
diui<lb ed="#L" n="51" break="no"/>nae quam aequalitatem probat per hoc quod se inuicem capiunt,
<lb ed="#L" n="52"/>& includunt, quia quaelibet dictarum personarum capit aliam,
<lb ed="#L" n="53"/>& quaelibet capit omnes. Et ideo quilibet est aequalis omnibus
<lb ed="#L" n="54"/>Quicquid enim est obiectum vnius est obiectum omnium. Quod
<lb ed="#L" n="55"/>autem memoria sic capiat ostendit, quicquid est praesens
me<lb ed="#L" n="56" break="no"/>moriae est in memoria, sed memoria est sibi praesens, ergo
to<lb ed="#L" n="57" break="no"/>tam seipsam capit. Item quicquid intelligo & volo illud
intel<lb ed="#L" n="58" break="no"/>ligo me scire & velle, sed quod scio me intelligere est in
me<lb ed="#L" n="59" break="no"/>moria, ergo quicquid intelligo & volo est in memoria mea, er
<lb ed="#L" n="60"/>go memoria totam se capit & intelligentiam & voluntatem
<lb ed="#L" n="61"/>Quod vero intelligentia capiat singula sic probat Augustinus
<lb ed="#L" n="62"/>Omne quod non est ignotum est intelligentia, sed quicquid es
<lb ed="#L" n="63"/>volitum, vel intellectum in memoria existens non est ignotum,
<lb ed="#L" n="64"/>ergo omne huiusinodi est in intelligentia, & ab ipsa capitur in
<lb ed="#L" n="65"/>telligentia, ergo alias capit. Quod etiam voluntas singula
ca<lb ed="#L" n="66" break="no"/>piat sic probat. Omne illud quo vtor est in voluntate mea &
<lb ed="#L" n="67"/>ab ea capitur vt obiectum, sed omni eo quod volo vel
intelli<lb ed="#L" n="68" break="no"/>go vel memoror, vtor, ergo omne huiusmodi est in voluntate
<lb ed="#L" n="69"/>mea, cum ab ipsa capiatur vt obiectum voluntas, ergo seipsam
<lb ed="#L" n="70"/>capit & alias potentias. Postea determinat quaedam & prime
<lb ed="#L" n="71"/>quomodo accipitur mens, & dicit quod mens potest hic accip
<lb ed="#L" n="72"/>dupliciter, veluti pro tota anima vel conuenientius pro eo quod
<lb ed="#L" n="73"/>est in ea excellentius. Seeundo dicit quod memoria non est
tan<lb ed="#L" n="74" break="no"/>tum praeteritorum & absentium, sed praesentium, aliâs se noi
<lb ed="#L" n="75"/>caß aet. Postea excludit quandam obiectionem & quaerit
pri<lb ed="#L" n="76" break="no"/>mo quomodo ista tria sunt vna essentia cum non videantur esse
<lb ed="#L" n="77"/>substantia sed naturalis proprietas ipsius animae, nulla autem
<lb ed="#L" n="78"/>proprietas est essentia, cum in essentia non sit diuersitas &
re<lb ed="#L" n="79" break="no"/>latio mutua, & soluit dicens quod ideo dicuntur vna
substan<lb ed="#L" n="80" break="no"/>tia eo quod non accidentaliter, sed essentialiter sunt in ipsa
es<lb ed="#L" n="81" break="no"/>sentia animae. Postea ostendit in istis potentiis dissimilitudi¬
<!--00104.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="82"/>nem respectu diuinarum personarum, & ponit duplicem
dissi<lb ed="#L" n="83" break="no"/>militudinem. Prima est in trinitate diuina, trinitas est vnus
<lb ed="#L" n="84"/>Deus. Hae vero tres potentiae non sunt vnus homo, sed
homi<lb ed="#L" n="85" break="no"/>nis vnius. Secunda, quia persona vnius hominis habet tres
po<lb ed="#L" n="86" break="no"/>tentias illas. Sed in diuinis vna persona non habet trinitatem
<lb ed="#L" n="87"/>vnde istae tres personae non videntur esse personae vnius Dei, &
<lb ed="#L" n="88"/>addit quod in isti, potentiis est imago, non solum respectu sui,
<lb ed="#L" n="89"/>sed etiam respectu Dei. Postea assignat alio modo imaginem
<lb ed="#L" n="90"/>Dei, scilicet secundum habitum, & dicit quod in mente notitia
<lb ed="#L" n="91"/>& amore est imago trinitatis. Postea ostendit similitudinem
<lb ed="#L" n="92"/>trium personarum in istis. Et primo quantum ad
substantiali<lb ed="#L" n="93" break="no"/>tatem, quia haec tria vnum sunt. Secundo quantum ad originem,
<lb ed="#L" n="94"/>quia ex mente procedit notitia & ab vtroque amor sicut vna
per<lb ed="#L" n="95" break="no"/>sona diuina ab alia procedit. Tertio quantum ad aequalitatem,
<lb ed="#L" n="96"/>quia inquantum est mens intantum se notat & diligit, & vtrunque
<lb ed="#L" n="97"/>istorum in altero concluditur. Postea ex vnitate quae in ista
ima<lb ed="#L" n="98" break="no"/>gine apparet concludit vnum Deum, si enim essent duo dij ve
<lb ed="#L" n="99"/>alter superflueret, si vterque esset perfectissimus, vel alter esse
<lb ed="#L" n="100"/>insufficiens. Vitimo ex praedictis concludit veritatem fidei,
<lb ed="#L" n="101"/>scilicet quod in diuinis est vnitas essentiae in trinitate
persona<lb ed="#L" n="102" break="no"/>rum, quas personas necesse est esse distinctas relatione
proces<lb ed="#L" n="103" break="no"/>sionis, & haec est sententia magistri in speciali.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>