-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e3710.xml
252 lines (252 loc) · 17.3 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e3710.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 4</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 4</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="157-v"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e3710"><!-- l2d30q4 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e3710-Hd1e101">Quaestio 4</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e3710-Hd1e103" type="question-title">Utrum alimentum convertatur in veritatem humanae naturae</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e106">
<lb ed="#L" n="94"/>QVAESTIO QVAETA.
<lb ed="#L" n="95"/>Vtrum alimentum conuertatur in
ve<lb ed="#L" n="96" break="no"/>ritatem naturae humanae.
<lb ed="#L" n="97"/>Thom. 1. q. 119. ar. 1.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e117">
<lb ed="#L" n="98"/>POST haec quaeritur, vtrum alimentum
conuerta<lb ed="#L" n="99" break="no"/>tur in veritatem humanae naturae. Et videtur quod
<lb ed="#L" n="100"/>non: quia quod transit in veritatem alicuius
natu<lb ed="#L" n="101" break="no"/>rae, transit in eius speciem: sed alimentum non
tran<lb ed="#L" n="102" break="no"/>sit in carnem humanam secundum speciem, sed in carnem
se<lb ed="#L" n="103" break="no"/>cundum materiam, vt patet ex primo de generatione, ergo &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e133">
<lb ed="#L" n="104"/>
<!--2--> Item si alimentum transiret in veritatem humanae naturae,
<lb ed="#L" n="105"/>quicquid in homine deperditur restaurari posset: sed mors
na<lb ed="#L" n="106" break="no"/>turalis non accidit nisi propter deperditionem alicuius quod
<lb ed="#L" n="107"/>non restauratur, ergo per sumptionem alimenti homo posset.
<lb ed="#L" n="108"/>mortalitatem naturalem euitare, quod est falsum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e150">
<lb ed="#L" n="109"/>
<!--3.--> IN CONTRARIVM arguitur, quia quod est in
<lb ed="#L" n="110"/>naturali potentia vt sit tale, per agens naturale efficitur actu
<lb ed="#L" n="111"/>tale, sed alimentum est potentia caro, vt dicitur 2. de Anima
<lb ed="#L" n="112"/>ergo efficitur actu caro per aliquod agens naturale, illud
au<lb ed="#L" n="113" break="no"/>tem est virtus nutritiua in homine, per se habet ad
nutrimen<lb ed="#L" n="114" break="no"/>tum, vt agens ad proprium passiuum, ergo &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e168">
<lb ed="#L" n="115"/>
<!--4--> RESPONSIO. Quicunque ponunt alimentum noi
<lb ed="#L" n="116"/>conuerti in veritatem humanae naturae, sed ipsum esse quodd
<lb ed="#L" n="117"/>fomentum prohibens consumptionem humidi radicalis ad mo
<lb ed="#L" n="118"/>dum quo plumbum positum in fornace prohibet
consumptio<lb ed="#L" n="119" break="no"/>nem argenti vel auri, vt magister videtur sentire in litera: auf
<lb ed="#L" n="120"/>quicunque dicunt alimentum aliter conuerti in veritatem huma
<lb ed="#L" n="121"/>nae naturae, sed non aeque pure, vt illud quod praeexistit, sicut
po<lb ed="#L" n="122" break="no"/>suit Alexan. quae opiniones in scriptis communibus sunt satis
lu<lb ed="#L" n="123" break="no"/>cidae, mouentur ex vno motiuo, quia videtur eis quod si per
con<lb ed="#L" n="124" break="no"/>uersionem alimenti in naturam nutriti restauretur deperditum
<lb ed="#L" n="125"/>cum continue fiat deperditio, tandem posset contingere quod
ho<lb ed="#L" n="126" break="no"/>mo tamdiu viuere, quod nihil de materia quae fuit in eo in prin
<lb ed="#L" n="127"/>cipio vitae suae maneret in fine: quia quicquid esset a principio
<lb ed="#L" n="128"/>foret per continuam consumptionem successiue deperditum, 8
<lb ed="#L" n="129"/>maneret solum illud quod ad restaurationem deperditi esset er
<lb ed="#L" n="130"/>alimento conuersum. Ad hoc autem sequitur quod non esset idem
<lb ed="#L" n="131"/>homo numero in fine & in principio, cum ad identitatem nume
<lb ed="#L" n="132"/>ralem requiratur identitas materiae & formae. Hoc autem est
<lb ed="#L" n="133"/>manifestum inconueniens: ideo ponunt quod aliquid vnum 8
<lb ed="#L" n="134"/>idem numero quod pertinet ad veritatem humanae naturae, sem
<lb ed="#L" n="135"/>per permanet in homine, cuius vnitate permanet idem homo
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e218">
<lb ed="#L" n="136"/>
<!--5--> Istud autem non oportet timere: si enim fieret deperditio
<lb ed="#L" n="137"/>secundum determinatam partem solum, puta secundum
ma<lb ed="#L" n="138" break="no"/>num vel pedem, & in illam vel ad restaurationem eius
deter<lb ed="#L" n="139" break="no"/>minate conuerteretur alimentum, & postmodum fieret
alte<lb ed="#L" n="140" break="no"/>rius partis signate deperditio, & eius per alimentum restaura
<lb ed="#L" n="141"/>tio, & sic ita semper, vt distingueretur situ & loco illud quod e
<lb ed="#L" n="142"/>alimento conuertitur, ab eo cui additur: forte verum esset illuc
<lb ed="#L" n="143"/>quod dicunt, scilicet quod non esset simpliciter idem animal in
<lb ed="#L" n="144"/>principio & fine, quia materia alimenti non acciperet formam
<lb ed="#L" n="145"/>praeexistentem in materia nutriti, sed esset eius forma distincta,
<lb ed="#L" n="146"/>sicut ponitur materia alimenti adueniens, distincta a materia
<lb ed="#L" n="147"/>nutriti praeexistente. vnde post aduentum alimenti, &
receptio<lb ed="#L" n="148" break="no"/>nem formae in ea seorsum a materia nutriti, animal esset aliud
<lb ed="#L" n="149"/>secundum partem quam prius, & post consumptionem
secun<lb ed="#L" n="150" break="no"/>dae partis, & eius per alimentum restaurationem, esset aliud
<lb ed="#L" n="151"/>secundum duas partes per eandem rationem. Et finaliter esse
<lb ed="#L" n="152"/>aliud secundum omnes partes, & ita totaliter esset aliud: non
<lb ed="#L" n="153"/>sic autem est, imo alimentum sic conuertitur, vt non sit seor
<lb ed="#L" n="154"/>sum signare illud quod conuersum est ex alimento, & illud quod
<lb ed="#L" n="155"/>praeexistebat in nutrito: sed efficiuntur idem simpliciter in
to<lb ed="#L" n="156" break="no"/>to & in parte, ac per hoc manet animal idem simpliciter in
to<lb ed="#L" n="157" break="no"/>to & in parte.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e270">
<lb ed="#L" n="158"/>
<!--6--> Et potest ex hoc formari talis ratio. Illud non variat
indiui<lb ed="#L" n="159" break="no"/>duum in toto vel in parte, quod manet in indiuiduo idem in toto
<lb ed="#L" n="160"/>vel in parte, sed non obstante conuersione alimenti in veritate
<lb ed="#L" n="161"/>humanae, naturae, nutriti materia manet eadem simpliciter in
to<lb ed="#L" n="162" break="no"/>to & in parte, ergo, &c. Maior patet, minor probatur. quod enim
<!--00383.xml-->
<pb ed="#L" n="158-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>aduenmente alimento materia non sit alia in toto quam prius,
<lb ed="#L" n="2"/>clarum est, quia materia animalis non tota simul deperditur
<lb ed="#L" n="3"/>ita vt forma fiat praecise & totaliter in alia materia, quia iam
<lb ed="#L" n="4"/>vera esset corruptio vnius animalis, & vera generatio alterius,
<lb ed="#L" n="5"/>& non nutritio. Item neque est alia in parte, quia illa partialitas
<lb ed="#L" n="6"/>esset vel secundum essentiam materiae, quia materia secundum
<lb ed="#L" n="7"/>se partem non habent, sed est indiuisibilis, nec secundum
quan<lb ed="#L" n="8" break="no"/>titatem: quia illud quod ex alimento conuersum est, non differt
<lb ed="#L" n="9"/>secunduni situm quantitatis ab eo cui aduenit, sed est eadem nu
<lb ed="#L" n="10"/>mero quantitas, & est eadem pars quantitatis vtrunque
perfi<lb ed="#L" n="11" break="no"/>ciens: est igitur eadem materia quae prius in toto & in parte.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e316">
<lb ed="#L" n="12"/>
<!--7--> Causa enim hinc accipienda est, materia enim sit pure
po<lb ed="#L" n="13" break="no"/>tentia sicut secundum se non est actu, sic secundum se non est
<lb ed="#L" n="14"/>vna vel plures actu, sed per formam quae est sua actualis entitas,
<lb ed="#L" n="15"/>est & sua actualis vnitas vel pluralitas, propter quod tota mate
<lb ed="#L" n="16"/>ria quae est sub aliqua vna forma substantiali, est vna & eadem
<lb ed="#L" n="17"/>substantialiter & essentialiter, nec est ibi dare diuersitatem
ali<lb ed="#L" n="18" break="no"/>quam, nisi forte secundum quod extenditur per quantitatem ex qua
<lb ed="#L" n="19"/>sortitur quandam partialitate vel diuersitatem, quam tamen
di<lb ed="#L" n="20" break="no"/>uersitatem non est assignare inter illud quod conuersum est ex
<lb ed="#L" n="21"/>alimento, & illud quod praeexistebat in nutrito, vt dictum est,
<lb ed="#L" n="22"/>ideo vtrumque est simpliciter vnum essentialiter & quantitatiue,
<lb ed="#L" n="23"/>ac per consequens idem simpliciter quod prius in toto & in parte
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e347">
<lb ed="#L" n="24"/>
<!--8--> Haec autem sufficienter probata sunt, si concedatur quod
<lb ed="#L" n="25"/>post deperditionem & consumptionem factam in corpore, ani
<lb ed="#L" n="26"/>malis forma manet eadem simpliciter in parte & in toto, &c
<lb ed="#L" n="27"/>sub ipsa manente sic eadem, fiat illud quod conuertitur ex ali
<lb ed="#L" n="28"/>mento. Si vero per consumptionem vel resolutionem factam a
<lb ed="#L" n="29"/>corpore forma varietur in toto vel in parte, vel per aduentum
<lb ed="#L" n="30"/>nutrimenti varietur aliquo modo forma nutriti iam non
vide<lb ed="#L" n="31" break="no"/>tur quod maneat simpliciter idem animal quod prius, cum ex
<lb ed="#L" n="32"/>forma iudicetur tota identitas vel varietas rei¬
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e372">
<lb ed="#L" n="33"/>
<!--9--> Posset autem alicui videri quod per resolutionem factam a
cor<lb ed="#L" n="34" break="no"/>pore vel nutrimento adueniente forma nutriti in aliquo varie.
<lb ed="#L" n="35"/>tur saltem in aliis ab homine, quia forma quae non est separabili,
<lb ed="#L" n="36"/>a materia cum desinit esse in materia, desinit simpliciter esse: &
<lb ed="#L" n="37"/>cum incipit esse in materia, incipit simpliciter esse, sed omnes for
<lb ed="#L" n="38"/>mae viuentium praeter formam rationalem sunt inseparabiles a ma
<lb ed="#L" n="39"/>teria: ergo cum desinunt esse in materia, desinunt simpliciter esse
<lb ed="#L" n="40"/>& cum incipiunt esse in materia, incipiunt simpliciter esse: sed
<lb ed="#L" n="41"/>in deperditione quae fit in corpore animali, forma secundum
ali<lb ed="#L" n="42" break="no"/>quid sui desinit esse in materia: qa materia quae fuit sub forma
<lb ed="#L" n="43"/>animalis, secundum aliquid sui desinit esse sub ea. Alioquin nulla
<lb ed="#L" n="44"/>fieret resolutio a varietate naturae, similiter in nutritione
for<lb ed="#L" n="45" break="no"/>ma nutriti secundum aliquid sui incipit esse in materia, sicut &
ali<lb ed="#L" n="46" break="no"/>quid materiae quae prius non fuit sub forma nutriti incipit esse
<lb ed="#L" n="47"/>sub ea, ergo vt videtur per resolutionem factam a corpore, vel
nu<lb ed="#L" n="48" break="no"/>trimentum adueniens variatur forma nutriti secundum aliquid sui
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e411">
<lb ed="#L" n="49"/>
<!--10--> Et dicendum quod si fieret resolutio alicuius partis deter
<lb ed="#L" n="50"/>minatae & distinctae secundum situm ab aliis vel in nutritione,
<lb ed="#L" n="51"/>fieret talis partis additio proculdubio per resolutionem factan
<lb ed="#L" n="52"/>a corpore & nutritionem, similiter forma nutriti secundum ali
<lb ed="#L" n="53"/>quid variaretur: quia forma quae extenditur extensione
mate<lb ed="#L" n="54" break="no"/>riae diuisione partis, a toto diuiditur, & corruptione talis parti:
<lb ed="#L" n="55"/>corrumpitur secundum partem. Et proportionabiliter est
dicen<lb ed="#L" n="56" break="no"/>dum in additione talis partis: sed cum fit resolutio alicuius
in<lb ed="#L" n="57" break="no"/>distincti, id quod resoluitur priuatur quidem forma sub qua
<lb ed="#L" n="58"/>erat, sed forma totius in nullo variatur essentialiter, quia nihil
<lb ed="#L" n="59"/>distinctum ipsius formae perficiebat illud quod resolutum est. Et
<lb ed="#L" n="60"/>proportionabiliter intelligendum est in additione quae fit per
<lb ed="#L" n="61"/>nutritionem, propter quod sicut in nutritione fit vera
corru<lb ed="#L" n="62" break="no"/>ptio alimenti absque vera & propria generatione nutriti, sic
<lb ed="#L" n="63"/>in resolutione absque vera & propria corruptione animalis
<lb ed="#L" n="64"/>secundum totum vel partem fit vera generatio vermis, vel
al<lb ed="#L" n="65" break="no"/>terius rei in materia a corpore resoluta.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e453">
<lb ed="#L" n="66"/>
<!--11--> Ad primum argumentum dicendum quod Philosophus non
<lb ed="#L" n="67"/>vocat carnem secundum materiam, eo quod careat forma car
<lb ed="#L" n="68"/>nis per quam pertinet ad entitatem & vnitatem naturae
car<lb ed="#L" n="69" break="no"/>nis: quia quod adgeneratur ex alimento, adiungitur corpor
<lb ed="#L" n="70"/>nutrito per modum cuiusdam mixtionis, sicut aqua miscetur
<lb ed="#L" n="71"/>vino, vt ibidem ponit exemplum Philosophus, talium autem
<lb ed="#L" n="72"/>efficitur vna natura, sed vocat carnem secundum materiam,
<lb ed="#L" n="73"/>carnem consideratam secundum naturam materiae quae vt
si<lb ed="#L" n="74" break="no"/>aduenit, & recedit: carnem vero secundum speciem eandem
<lb ed="#L" n="75"/>consideratam secundum matenam formae, quae vt sic manei
<lb ed="#L" n="76"/>semper éadem in toto & in parte, vt declaratum est. A
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3710-d1e482">
<lb ed="#L" n="77"/>
<!--12--> Ad secundum dicendum quod sicut virtus vini conuerten
<lb ed="#L" n="78"/>tis aquam paulatim per admixtionem aquae debilitatur vt tan
<lb ed="#L" n="79"/>dem fiat aquosum, Sic virtus conuersiua alimenti, primo
qui<lb ed="#L" n="80" break="no"/>dem fortis existens, postea debilitatur, deinde deficit ita vt
ne<lb ed="#L" n="81" break="no"/>que possit aliquid conuertere, & tunc fit consumptio sine
re<lb ed="#L" n="82" break="no"/>stautatione, & necesse est anina naturaliter mori
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>