-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e3800.xml
270 lines (270 loc) · 19 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e3800.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 3</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 3</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="160-r"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e3800"><!-- l2d32q3 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e3800-Hd1e101">Quaestio 3</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e3800-Hd1e103" type="question-title">Utrum omnes animae ab origine sint aequales</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e106">
<lb ed="#L" n="105"/>CVAraTio T11T1.
<lb ed="#L" n="106"/>Vtrum omnes animae ab origine
<lb ed="#L" n="107"/>sint aequales.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e115">
<lb ed="#L" n="108"/>TERTIO quaeritur vtrum omnes animae ab
<lb ed="#L" n="109"/>Corigine sint aequales. Et videtur quod non quia
vi<lb ed="#L" n="110" break="no"/>demus hominem vnum esse naturaliter
subti<lb ed="#L" n="111" break="no"/>i liorem altero. Sed haec diuersitas esse non
po<lb ed="#L" n="112" break="no"/>xi test ex parte corporis, vt probabo, ergo est ex
<lb ed="#L" n="113"/>parte animae. Minoris probatio, quia si diuersitas subtilitatis
<lb ed="#L" n="114"/>intellectuum esset ex parte corporis hoc esset, quia intellectus
<lb ed="#L" n="115"/>vtitur corpore vt subiecto, vel vt obiecto, non quia vtatur
cor<lb ed="#L" n="116" break="no"/>pore vt subiecto, quia non est virtus organica, nec quia
vta<lb ed="#L" n="117" break="no"/>tur eo vt obiecto, quia eodem obiecto proposito in fantasia
<lb ed="#L" n="118"/>duorum eodem modo disposita adhuc contingit vnum
subti<lb ed="#L" n="119" break="no"/>lius intelligere quam alterum, quare &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e144">
<lb ed="#L" n="120"/>
<!--2.--> Item articulus dicit; quod dicere animam Christi non esse
<lb ed="#L" n="121"/>nobiliorem anima Iudae error est. Sed eadem ratio videtur esse
<lb ed="#L" n="122"/>de animabus aliorum, ergo &c. I
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e156">
<lb ed="#L" n="123"/>
<!--3--> IN CONTRARIVM: est quod dicitur 3. Meta. qu
<lb ed="#L" n="124"/>species aequaliter praedicatur de indiuiduis, sed istud non esset
<lb ed="#L" n="125"/>si formae substantiales secundum se essent inaequales, ergo &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e167">
<lb ed="#L" n="126"/>
<!--4--> RESPONSIO. Dicendum quod aequalitas vel
inaequali<lb ed="#L" n="127" break="no"/>tas animarum potest attendi dupliciter, scilicet secundum
per<lb ed="#L" n="128" break="no"/>fectiones earum gratuitas, vel secundum perfectiones
natura<lb ed="#L" n="129" break="no"/>les. Si quaeratur de aequalitate animarum quo ad perfectiones
<lb ed="#L" n="130"/>gratuitas. Sic dicendum est quod animae non sunt aequales ab
ori<lb ed="#L" n="131" break="no"/>gine, sed inaequales, quia cum hae perfectiones dependeant ex
<lb ed="#L" n="132"/>sola liberalitate diuina quae communicat eas quibusdam,
qui<lb ed="#L" n="133" break="no"/>busdam vero non vt placet, & quibus communicat,
communi<lb ed="#L" n="134" break="no"/>cat aequaliter vel inaequaliter secundum suum beneplacitum,
<lb ed="#L" n="135"/>& per hunc modum anima Christi ab origine excessit omnes
<lb ed="#L" n="136"/>alias animas in donis spiritualibus, ab instanti enim suae
creatio<lb ed="#L" n="137" break="no"/>nis perfecta fuit donis gratiae, & gloriae, quod nemini alij
con<lb ed="#L" n="138" break="no"/>cessum est, isto etiam modo anima Adae & Euae, quae creatae
<lb ed="#L" n="139"/>sunt cum originali iustitia fuerunt perfectiores animabus
om<lb ed="#L" n="140" break="no"/>nium posteriorum quae statim vt sunt, obnoxiae sunt peccato
<lb ed="#L" n="141"/>originali, vt dicitur istud esse ab origine quo ad tempus, quia
<lb ed="#L" n="142"/>non prius duratione fuerunt quam sub ista inaequalitate.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e209">
<lb ed="#L" n="143"/>
<!--5.--> Si vero comparentur animae quo ad perfectiones
natura<lb ed="#L" n="144" break="no"/>les, tunc est distinguendum, quia vel comparatur quo ad
essen<lb ed="#L" n="145" break="no"/>tias suas, vel quo ad proprietates naturales essentiam
conse<lb ed="#L" n="146" break="no"/>quentes, aut quo ad proprietates communes toti composito
<lb ed="#L" n="147"/>vel subjecto, sicut sunt potentiae vegetatiuae & sensitiuae, aut
<lb ed="#L" n="148"/>quo ad proprietates proprias ipsi animae, in quibus non
com<lb ed="#L" n="149" break="no"/>municat corpori vt subiecto, sicut sunt intellectus & voluntas.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e229">
<lb ed="#L" n="150"/>
<!--6.--> Si comparentur quo ad proprietates toti composito commu
<lb ed="#L" n="151"/>nes, sic non omnes animae sunt aequales ab origine: imo in vna,
<lb ed="#L" n="152"/>sunt nobiliores & perfectiores potentiae sensitiuae & vegetatiuae,
<lb ed="#L" n="153"/>quam in alia. Cuius ratio est, quia sicut diuersitas actuum transeum
<lb ed="#L" n="154"/>tium in aliud secundum rem prouenit ex diuersitate principij
acti<lb ed="#L" n="155" break="no"/>ui, vel ex diuersa dispositione subiecti receptiui, sic diuersitas
<lb ed="#L" n="156"/>actuum transeuntium in aliud solum secundum rationem prouenit
<lb ed="#L" n="157"/>ex diuersa perfectione principij elicitiui, vel ex diuersa represen
<lb ed="#L" n="158"/>tatione obiecti: sed actus sensitiuae & vegetatiuae potentiae sunt di
<lb ed="#L" n="159"/>uersi & inaequales in perfectione: qa vnus perfectius & clarius
<!--00388.xml-->
<pb ed="#L" n="160-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>videt & audit acutius quam alius: ergo istud est vel diuersitat.
<lb ed="#L" n="2"/>potentiae cognoscitiuae, vel ex diuersitate obiecti, non ex
diuersi<lb ed="#L" n="3" break="no"/>tate obiecti, quia idem obiectum eodem modo repraesentatum videtu
<lb ed="#L" n="4"/>vel auditur perfectius ab vno quam ab alio, ergo est ex diuersitat
<lb ed="#L" n="5"/>potentiae: non sunt ergo aequales, sed potius inaequales. Et istur
<lb ed="#L" n="6"/>videtur multum sufficere ad saluandum articulum, cum solum dicat
<lb ed="#L" n="7"/>articulus quod animae sunt inaequales, non determinando in quibus
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e277">
<lb ed="#L" n="8"/>
<!--7--> Si vero comparentur quantum ad proprietates proprias ipsi
<lb ed="#L" n="9"/>animae, vt sunt intellectus & voluntas, sic difficile est videre quo
<lb ed="#L" n="10"/>modo inter duas animas sit inaequalitas perfectionis quantum
<lb ed="#L" n="11"/>ad has potentias, nisi ponatur inter eas inaequalitas quantum ac
<lb ed="#L" n="12"/>essentia: quia huiusmodi potentiae respiciunt essentiam anima
<lb ed="#L" n="13"/>tanquam proprium & per se subiectum cui insunt
inseparabili<lb ed="#L" n="14" break="no"/>ter. Vnde sunt in anima separata sicut in coniuncta: & ideo ni
<lb ed="#L" n="15"/>videtur quod in talibus potentiis possit esse inaequalitas, nisi pona
<lb ed="#L" n="16"/>tur inaequalitas in animabus quantum ad essentias, quod potest
si<lb ed="#L" n="17" break="no"/>probari, si in talibus potentis esset inaequalitas, hoc esset ex
<lb ed="#L" n="18"/>parte subiecti, vel ex parte agentis: subiecto enim & agente
eo<lb ed="#L" n="19" break="no"/>dem modo se habentibus necesse est effectum eodem modo si
<lb ed="#L" n="20"/>habere, vt deductum fuit lib. I. dist. 17. Sed talis inaequalitas no
<lb ed="#L" n="21"/>potest esse ex parte subiecti, nec ex parte agentis, ergo, &c.
Mi<lb ed="#L" n="22" break="no"/>nor probatur, primo quod ex parte subiecti non possit esse talis in
<lb ed="#L" n="23"/>aequalitas, supposita aequalitate animarum quo ad essentias,
qui<lb ed="#L" n="24" break="no"/>aequalitas subiecti non potest esse causa inaequalitatis
proprie<lb ed="#L" n="25" break="no"/>tatum, quia identitas vt sic non est causa diuersitatis, nec
aequa<lb ed="#L" n="26" break="no"/>litas inaequalitatis. Neque ex parte agentis: quia quamuis deus cau
<lb ed="#L" n="27"/>sans animas posset in animabus aequalibus quo ad essentias con
<lb ed="#L" n="28"/>municare inaequales proprietates, seu potentias: si tamen natura
<lb ed="#L" n="29"/>rerum hoc permitteret, tamen sicut dicit beatus Aug. super Gen.
<lb ed="#L" n="30"/>ad literam in institutione rerum, & eadem ratio est de productione
<lb ed="#L" n="31"/>animarum quae sunt a solo deo, non est quaerendum quid deus
<lb ed="#L" n="32"/>possit, sed quid natura rerum praemittit. Cum igitur aequalitas in
<lb ed="#L" n="33"/>essentiis animarum non requirat inaequalitatem potentiarum per
<lb ed="#L" n="34"/>se, sed potius oppositum, non est probabile quod in animabus
aequa<lb ed="#L" n="35" break="no"/>libus secundum essentiam sit inaequalitas potentiarum per se
<lb ed="#L" n="36"/>& inseparabiliter consequentium essentias. Si ergo possibile est
<lb ed="#L" n="37"/>inaequalitatem esse in animabus quo ad tales potentias,
possi<lb ed="#L" n="38" break="no"/>bile est inaequalitatem in eis esse quo ad essentias, & si non, non
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e349">
<lb ed="#L" n="39"/>
<!--8.--> De hoc ergo inquirendum est an animae possint quo ad esser
<lb ed="#L" n="40"/>tias esse inaequales. Et videtur probabiliter loquendo quod in
ani<lb ed="#L" n="41" break="no"/>mabus non possit esse inaequalitas essentiarum, nec in
quibus<lb ed="#L" n="42" break="no"/>cunque formis substantialibus. Quod probatur primo sic, in
qui<lb ed="#L" n="43" break="no"/>buscunque formis eiusdem speciei est dare perfectius &
imperfe<lb ed="#L" n="44" break="no"/>ctius, nobilius & ignobilius secundum intentionem ibi est dare
<lb ed="#L" n="45"/>magis & minus proprie dicta, & hoc apparet ex 7. Physi. vbi dici
<lb ed="#L" n="46"/>tur quod propria comparatio secundum magis & minus est eorum
<lb ed="#L" n="47"/>quae participant vnam formam secundum speciem, sed secundum alium
<lb ed="#L" n="48"/>gradu, sed si in animabus est inaequalitas quo ad essentias secun
<lb ed="#L" n="49"/>dum perfectius & imperfectius, nobilius & ignobilius, in aequali
<lb ed="#L" n="50"/>tas talis esset in eadem specie, & secundum intentionem, quia in
for<lb ed="#L" n="51" break="no"/>mis excepta quantitate no est alius gradus, nisi secudum inten
<lb ed="#L" n="52"/>tionem, ergo secundum formas substantiales esset dare magis &
<lb ed="#L" n="53"/>minus, & sic vnus ignis diceretur magis ignis quam alius, & vnus
<lb ed="#L" n="54"/>homo magis homo quam alius, quod nullus dicit, & est contra
<lb ed="#L" n="55"/>philosophum in praedicamentis, & ubicumque legitur de hac materia
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e392">
<lb ed="#L" n="56"/>
<!--9--> Secundo quia in formis substantialibus si esset talis gradus,
<lb ed="#L" n="57"/>hoc esset vel ex parte subiecti, vel ex parte agentis, vel ex parte
<lb ed="#L" n="58"/>dispositionum praecedentium, vel concomitantium introductioni
<lb ed="#L" n="59"/>formae substantialis in materia: non ex parte subiecti, quia
mate<lb ed="#L" n="60" break="no"/>ria in qua immediate recipitur forma substantialis cuiuscunq
<lb ed="#L" n="61"/>rei generabilis & corrupt ibilis, non habet gradus inaequalitatis
<lb ed="#L" n="62"/>ratione quorum possit esse inaequalitas in formis. Nec ex
parti<lb ed="#L" n="63" break="no"/>agentis, quia diuersitas agentis vel esset secundum speciem, ve
<lb ed="#L" n="64"/>secundum numerum. Si secundum speciem illa per se non
cau<lb ed="#L" n="65" break="no"/>saret diuersitatem nisi secundum speciem, & non secundum
<lb ed="#L" n="66"/>magis & minus in eadem specie, de qua nunc quaerimus. Si
ve<lb ed="#L" n="67" break="no"/>ro diuersitas agentis esset solum secundum numerum, vel illa
<lb ed="#L" n="68"/>agentia essent aequalia, & sic non causarent nisi aequales
effe<lb ed="#L" n="69" break="no"/>ctus, vel essent inaequalia & differentia secundum magis &
mi<lb ed="#L" n="70" break="no"/>nus, & tunc quaerendum esset de causa istius differentiae, quia vel
<lb ed="#L" n="71"/>esset ex parte subiecti, vel ex parte agentis, vel dispositionum
<lb ed="#L" n="72"/>sicut prius, & procederetur in infinitu, quod est inconueniens,
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e434">
<lb ed="#L" n="73"/>
<!--10.--> Nec ex diuersitate dispositionum, ex qua tamen tenente
<lb ed="#L" n="74"/>oppositum, sumunt probabilius argumentum, dicentes quod actus
<lb ed="#L" n="75"/>actiuorum sunt in patiente & disposito, propter quod cum ma
<lb ed="#L" n="76"/>teria plus & minus disponatur, recipitur in ea forma perfectior
<lb ed="#L" n="77"/>vel imperfectior. Vnde in corpore melius dispositio recipitur
<lb ed="#L" n="78"/>anima nobilior, & in corpore minus disposito recipitur igno.
<lb ed="#L" n="79"/>bilior. Istud autem non valet: quia si ex parte dispositionum es
<lb ed="#L" n="80"/>set inaequalitas formarum substantialium non minus, imo
ma<lb ed="#L" n="81" break="no"/>gis esset ex parte dispositionum existentium in materia, cum for
<lb ed="#L" n="82"/>ma, quam ex parte dispositionum praecedentium introductio
<!--00388.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>nem formae, quia illae corrumpuntur in aduentu formae sicut earum
<lb ed="#L" n="84"/>subiectum. Nunc est ita, quod ex parte dispositionum
concomitan<lb ed="#L" n="85" break="no"/>tium formam in materia, non potest argui aliqua inaequalitas for,
<lb ed="#L" n="86"/>marum substantialium. Alioquin cum in eodem supposito pro alio
<lb ed="#L" n="87"/>& alio tempore sint dispositiones inaequales, sequeretur quod alic
<lb ed="#L" n="88"/>& alio tempore forma substantialis esset nobilior & ignobilior
<lb ed="#L" n="89"/>quod est absurdum, ergo ex parte dispositionum non potest a
<lb ed="#L" n="90"/>gui talis inaequalitas formarum. Item dispositiones materiae nor
<lb ed="#L" n="91"/>redundant in formam quae non educitur de potentia materiae, nisi
<lb ed="#L" n="92"/>forte quantum ad operationes in quibus indiget materia seu
cor<lb ed="#L" n="93" break="no"/>pore. Sed aia humana ponitur esse talis forma quae non depen
<lb ed="#L" n="94"/>det quantum ad esse a corpore, nec educitur de potentia materiae,
<lb ed="#L" n="95"/>quamuis dependet ea a corpore, quantum ad aliquas operatione
<lb ed="#L" n="96"/>sensitiuas & vegetatiuas, & quantum ad intellectiuam, prout
vti<lb ed="#L" n="97" break="no"/>tur corpore vt obiecto: ergo ex diuersitate dispositionum
mate<lb ed="#L" n="98" break="no"/>riae vel corporis potest solum argui diuersitas animarum
quan<lb ed="#L" n="99" break="no"/>tum ad praedictas operationes, & non quantum ad essentias
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e501">
<lb ed="#L" n="100"/>
<!--11--> AD PRIMVM argumentum dicendum quod
diuer<lb ed="#L" n="101" break="no"/>sitas operationum intellectus est ex diuersitate corporis. Et cum
<lb ed="#L" n="102"/>dicitur quod non, quia fantasia eodem modo disposita in diuer
<lb ed="#L" n="103"/>sis, &c. vnus intelligit melius altero, Dicendum quod tantasia
<lb ed="#L" n="104"/>eodem modo disposita in diuersis dispositione innata, & dispo
<lb ed="#L" n="105"/>sitione acquisita per exercitium & doctrinam, & studium, ex
<lb ed="#L" n="106"/>quibus generatur in viribus sensitiuis apprehensiuis habitus
<lb ed="#L" n="107"/>licet ille habitus proprie non dicatur virtus & praesentato
eo<lb ed="#L" n="108" break="no"/>dem obiecto, non est probabile quod vnus melius intelligat
<lb ed="#L" n="109"/>illud obiectum quam alius. Et si quis dicat oppositum cum non
<lb ed="#L" n="110"/>probetur eadem facilitate contemnitur, qua dicitur.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e3800-d1e530">
<lb ed="#L" n="111"/>
<!--12--> AD SECVNDVM scilicet argumentum patet
re<lb ed="#L" n="112" break="no"/>sponsio ex supradictis.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>