-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e445.xml
143 lines (143 loc) · 9.31 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e445.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Praeambulum</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Praeambulum</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="25-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e445"><!-- l1d5prae -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e445-Hd1e101">Praeambulum</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e445-d1e103">
<!--00115.xml-->
<pb ed="#L" n="25-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>Sententia quintae distinctionis in
gene<lb ed="#L" n="2" break="no"/>rali & speciali.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e445-d1e116">
<lb ed="#L" n="3"/>POst haec quaeritur. Superius magister mouit
quae<lb ed="#L" n="4" break="no"/>stionem de nominibus essentialibus concretis
<lb ed="#L" n="5"/>hic mouet quaestionem de nominibus
significan<lb ed="#L" n="6" break="no"/>tibus essentiam in abstracto, vtrum aliquid eorum
<lb ed="#L" n="7"/>zi se possit habere ad generationem vt subiectum
<lb ed="#L" n="8"/>vel terminus. Et circa hoc tria facit. Primo mouet quaestionem
<lb ed="#L" n="9"/>Secundo determinat eam. Tertio determinationem confirmat
<lb ed="#L" n="10"/>Secunda ibi, ad quod autem catholicis. Tertia ibi, ideo non es
<lb ed="#L" n="11"/>dicendum. Haec vltima diuiditur in duas partes. Primo enim
<lb ed="#L" n="12"/>ostendit quod diuina essentia non se habet ad generationem
<lb ed="#L" n="13"/>vt terminus vt dicatur generata. Secundo ostendit quod nec si
<lb ed="#L" n="14"/>habet ad ipsam vt principium vt dicatur generans. Secunda ibi
<lb ed="#L" n="15"/>itaque etiam non est dicendum. Prima istarum diuiditur in duas
<lb ed="#L" n="16"/>partes. Primo probat intentum triplici ratione. Secundo
obii<lb ed="#L" n="17" break="no"/>cit in contrarium. Secunda ibi, huic autem videtur contrarium
<lb ed="#L" n="18"/>esse. Secunda pars in qua ostendit quod essentia non dicitur
gene<lb ed="#L" n="19" break="no"/>rans diuiditur in duas partes. Primo enim ostendit quod
ne<lb ed="#L" n="20" break="no"/>essentia generat essentiam, nec essentia generat filium, secunde
<lb ed="#L" n="21"/>obiicit contra vtrunque. Secunda pars ibi, praedictis autem
vide<lb ed="#L" n="22" break="no"/>tur contrarium. Et haec secunda diuiditur in duas. Primo
obii<lb ed="#L" n="23" break="no"/>cit per auctoritatem Aug. & Hilarij quod essentia generat
essen<lb ed="#L" n="24" break="no"/>tiam & soluit vtramque. Secundo obiicit quod essentia generat
<lb ed="#L" n="25"/>filium & soluit. Secunda ibi, videtur quoque & frequenter & haec
<lb ed="#L" n="26"/>est sententia & diuisio in generali.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e445-d1e171">
<lb ed="#L" n="27"/>
<!--2.--> In speciali vero sic procedit magister. Et quaerit primo vtri
<lb ed="#L" n="28"/>concedendum sit quod pater genuerit diuinam essentiam, &
<lb ed="#L" n="29"/>vtrum diuina essentia genuit filium, & vtrum essentia genui
<lb ed="#L" n="30"/>essentiam, & vtrum essentia possit dicit quod nec generet nec
<lb ed="#L" n="31"/>sit generata, nec procedat. Postea respondet magister & dicii
<lb ed="#L" n="32"/>quod nec pater genuit essentiam, nec essentia filium, nec essen
<lb ed="#L" n="33"/>tia genuit essentiam. Postea probat primum horum, scilice
<lb ed="#L" n="34"/>quod pater non genuit diuinam essentiam. Et hoc triplici
ra<lb ed="#L" n="35" break="no"/>tione. Prima talis est. Omne illud quod generatur relatiue
di<lb ed="#L" n="36" break="no"/>citur ad aliud & econuerso. Sed si diuina essentia generaretu
<lb ed="#L" n="37"/>diceretur relatiue, quod falsum est quia non significaret
substan<lb ed="#L" n="38" break="no"/>tiam. Secunda talis est, pater est diuina essentia. Si ergo pate
<lb ed="#L" n="39"/>generet diuinam essentiam: ergo genuit se & illud quod ipsi
<lb ed="#L" n="40"/>est, quod esse non potest. Tertia ratio talis est, pater per diuini
<lb ed="#L" n="41"/>essentiam potest esse. Si ergo pater genuit essentiam, tunc
pa<lb ed="#L" n="42" break="no"/>ter haberet esse per id quod est generatum ab ipso, quod
fal<lb ed="#L" n="43" break="no"/>sum est, quia generatum a generante habet esse non
generan<lb ed="#L" n="44" break="no"/>a generato. Addit magister quod simili modo probat
Augu<lb ed="#L" n="45" break="no"/>stinus quod pater non est sapiens sapientia generata. Si enim
<lb ed="#L" n="46"/>esset sapiens per illam sapientiam genitam cum sit idem sape
<lb ed="#L" n="47"/>re & esse, ergo haberet esse per illud quod est ab eo, quod
fal<lb ed="#L" n="48" break="no"/>sum est. Obiicit contra istam solutionem ostendendo quod genui
<lb ed="#L" n="49"/>quod est ipse, & ita genuit essentiam & soluit exponendo ge
<lb ed="#L" n="50"/>nuit illud quod est ipse, id est, genuit filium qui est idem cum
<lb ed="#L" n="51"/>ipso. Postea ipse determinat quaestiones alias & dicit quod non est
<lb ed="#L" n="52"/>concedendum quod diuina essentia genuit filium, quia cum
fi<lb ed="#L" n="53" break="no"/>lius fit idem cum essentia diuina sequeretur qo idem generare
<lb ed="#L" n="54"/>seipsum, & eadem ratione determinat quod diuina essentia non ge
<lb ed="#L" n="55"/>nerat diuinam essentiam. Postea obiicit in contrarium,
proban<lb ed="#L" n="56" break="no"/>do per multas auctoritates August. quod essentia filij est de essen
<lb ed="#L" n="57"/>tia patris, & sapientia de sapientia, & diuinitas de diuinitate
<lb ed="#L" n="58"/>Et respondet quod cum dicitur sapientia de sapientia sensus est,
<lb ed="#L" n="59"/>filius qui est sapientia est de patre qui est sapientia, & similitei
<lb ed="#L" n="60"/>exponendae sunt aliae. Obiicit autem ad hoc per auctoritates
<lb ed="#L" n="61"/>Hilarij ostendendo quod natura filij est nata de patre, & soluit.
<lb ed="#L" n="62"/>natura est nata, id est nascendo accepta, vel filius qui est
eius<lb ed="#L" n="63" break="no"/>dem naturae cum patre est natus a patre. Vitimo obiicit quod
<lb ed="#L" n="64"/>diuina essentia generat filium, ostendendo per multas
auctori<lb ed="#L" n="65" break="no"/>tates quod pater genuit filium de sua substantia. Item
osten<lb ed="#L" n="66" break="no"/>dendo quod filius est eiusdem naturae cum patre, & responde
<lb ed="#L" n="67"/>magister, quod autoritates istae sunt exponendae, sensus enim es
<lb ed="#L" n="68"/>quod pater genuit filium de sua substantia, id est, genuit non
di<lb ed="#L" n="69" break="no"/>nihilo, sed genuit talem qui est eiusdem naturae cum illo. Hanc
<lb ed="#L" n="70"/>expositionem confirmat per multas auctoritates. Addit etiam
<lb ed="#L" n="71"/>quod filius ideo dicitur filius natura non per adoptionem
ha<lb ed="#L" n="72" break="no"/>bens naturam eandem cum patre. Et in hoc terminatur
sen<lb ed="#L" n="73" break="no"/>tentia in speciali.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>