-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e737.xml
280 lines (280 loc) · 19.4 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e737.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 3</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 3</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="37-v"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e737"><!-- l1d11q3 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e737-Hd1e101">Quaestio 3</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e737-Hd1e103" type="question-title">Utrum Pater et Filius spirent Spiritum Sanctum inquantum sunt unum an inquantum sint plures</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e106">
<lb ed="#L" n="89"/>QVAESTIO TERTIA.
<lb ed="#L" n="90"/>Vtrum pater & filius spirent Spiritum
san<lb ed="#L" n="91" break="no"/>um inquantum vnum, an
in<lb ed="#L" n="92" break="no"/>quantum plures.
<lb ed="#L" n="93"/>Thom. 1. 4. 16. ar. 4.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e119">
<lb ed="#L" n="94"/>AD TERTIVM sic proceditur. Et videtur q
<lb ed="#L" n="95"/>pater & filius non spirent Spiritum sanctum
in<lb ed="#L" n="96" break="no"/>(quantum sunt vnum, quia actus sunt
supposi<lb ed="#L" n="97" break="no"/>torum, sed spirare est actus patris & filij, ergo
<lb ed="#L" n="98"/>est eorum vt sunt supposita, sed in hoc sunt plu
<lb ed="#L" n="99"/>ra & non vnum, ergo pater & filius spirant inquantum sunt
<lb ed="#L" n="100"/>plures & non inquantum sunt vnum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e137">
<lb ed="#L" n="101"/>
<!--2--> Item omnis nexus est duorum vel plurium vt plures sunt,
<lb ed="#L" n="102"/>sed Spiritus sanctus procedit a patre & filio vt nexus eorum,
<lb ed="#L" n="103"/>ergo procedit ab eis vt plures sunt & non vt vnum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e149">
<lb ed="#L" n="104"/>
<!--3--> IN CONTRARIVM est quod pater & filius sunt
<lb ed="#L" n="105"/>plures solum paternitate, vel filiatione, vel innascibilitate &
<lb ed="#L" n="106"/>nascibilitate, sed neutrum horum est patri vel filio ratio
spi<lb ed="#L" n="107" break="no"/>randi Spiritum sanctum ergo oportet quod hic sit aliquid quod
<lb ed="#L" n="108"/>sit in eis vnum. Et ita spirant inquantum vnum: maior patet
<lb ed="#L" n="109"/>de se. Sed minor probatur, quia pater inquantum est
innascibi<lb ed="#L" n="110" break="no"/>lis nullius est productiuus, quia priuatio vel negatio nullius esse
<lb ed="#L" n="111"/>principium vel causa in essendo inquantum est, aut, pater est
<lb ed="#L" n="112"/>solum productiuus filij. Nascibilitas autem & filiatio sunt
pro<lb ed="#L" n="113" break="no"/>prietates producti non producentis, ergo per hoc quod pater
<lb ed="#L" n="114"/>& filius sunt plures, non habent pater & filius quod spirent
Spi<lb ed="#L" n="115" break="no"/>ritumsanctum, quare &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e180">
<lb ed="#L" n="116"/>
<!--4--> RESPONSIO. quaestio ista non est de re, sed de modo
<lb ed="#L" n="117"/>loquendi, tenent enim omnes quod pater & filius sunt duc
<lb ed="#L" n="118"/>supposita quae per vnam & eandem vim spiratiuam spirant
<lb ed="#L" n="119"/>Spiritum sanctum: quo supposito quaeritur vtrum propter
dua<lb ed="#L" n="120" break="no"/>litatem suppositorum dicendum sit quod spirent inquantum
<lb ed="#L" n="121"/>plures, an propter vnitatem virtutis spiratiuae, dicendum sit
<lb ed="#L" n="122"/>quod spirant inquantum sunt vnum in vi spiratiua.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e200">
<lb ed="#L" n="123"/>
<!--5--> Ad quod sciendum accipiendum est quod omnis vera
re<lb ed="#L" n="124" break="no"/>duplicatio dicit causam inhaerentiae praedicati cum subiecto, vt
<lb ed="#L" n="125"/>cum dicitur quod ignis inquantum calidus calefacit, vel
in<lb ed="#L" n="126" break="no"/>quantum leuis mouetur sursum & sic de caeteris.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e213">
<lb ed="#L" n="127"/>
<!--6--> Hoc supposito est duplex modus dicendi ad quaestionem.
<lb ed="#L" n="128"/>Primus est quod pater & filius spirant inquantum sunt vnum
<lb ed="#L" n="129"/>in vi spiratiua quod probatur sic. Reduplicatio facta super
<lb ed="#L" n="130"/>agens respectu actionis denotat principium actionis, hoc
pa<lb ed="#L" n="131" break="no"/>tet, quia principium quo agens agit est ei ratio, quare actio
<lb ed="#L" n="132"/>ei conuenit, vt patet in exemplis inductis, sed principium quo
<lb ed="#L" n="133"/>elicitur actus spirandi est vis spiratiua, ergo reduplicatio
fa<lb ed="#L" n="134" break="no"/>ctasuper patrem & filium respectu actionis spirandi denotat
<lb ed="#L" n="135"/>vim spiratiuam, sed in illa pater & filius sunt vnum, ergo
de<lb ed="#L" n="136" break="no"/>bet dici quod pater & filius spirant Spiritumsanctum
inquan<lb ed="#L" n="137" break="no"/>tum sunt vnum & nullo modo inquantum sunt plures. Quod
<lb ed="#L" n="138"/>autem pater & filius sint vnum in vi spiratiua patet, quia nihi
<lb ed="#L" n="139"/>simplex & vnum numero potest esse a pluribus ita quod sit a
<lb ed="#L" n="140"/>quolibet perfecte nisi illa duo conueniant in aliquo vno
se<lb ed="#L" n="141" break="no"/>cundum numerum ratione cuius producant tertium, quias
<lb ed="#L" n="142"/>essent distinctae virtutes in pluribus & per vnum illorum &
<lb ed="#L" n="143"/>secundum vnam virtutem produceretur totum aliud nihil
fa<lb ed="#L" n="144" break="no"/>ceret, sed omnino superflueret. Spiritus autem sanctus
pro<lb ed="#L" n="145" break="no"/>ducitur perfecte a patre & perfecte a filio, ergo pater &
fi<lb ed="#L" n="146" break="no"/>lius conueniunt in vna virtute secundum numerum secundum
<lb ed="#L" n="147"/>quem producunt Spiritumsanctum. nec huic obstat
plurali<lb ed="#L" n="148" break="no"/>tas suppositorum, quia licet in pluribus suppositis natura
dif<lb ed="#L" n="149" break="no"/>ferentibus non possit esse vna virtus numero, potest tamen in
<lb ed="#L" n="150"/>suppositis sola oppositione relationis differentibus vt sunt
pa<lb ed="#L" n="151" break="no"/>ter & filius.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e272">
<lb ed="#L" n="152"/>
<!--7--> Secundus modus ponit quod reduplicatio potest
deno<lb ed="#L" n="153" break="no"/>tare conditionem suppositi agentis vel conditionem
virtu<lb ed="#L" n="154" break="no"/>tis actiuae. Primo modo pater & filius spirant inquantum
<lb ed="#L" n="155"/>sunt plures propter pluralitatem suppositorum. Secundo
mo<lb ed="#L" n="156" break="no"/>do spirant inquantum sunt vnum propter vnitatem virtutis
<lb ed="#L" n="157"/>spiratiuae. Hoc autem probatur eodem modo quo prius, sic
<lb ed="#L" n="158"/>reduplicatio potest denotare omne illud quod est causa
in<lb ed="#L" n="159" break="no"/>haerentiae praedicati cum subiecto. Sed tam pluralitas sup.
<lb ed="#L" n="160"/>positorum agentium quam vnitas virtutis spiratiuae dicunt
<!--00141.xml-->
<pb ed="#L" n="38-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>eausam, quare spirare competit patri & filio, ergo ratione
vtrius<lb ed="#L" n="2" break="no"/>que potest fieri reduplicatio. Maior patet ex dictis supra.
Mi<lb ed="#L" n="3" break="no"/>nor declaratur sic: actus spirandi duo habet. Est enim vnus actu
<lb ed="#L" n="4"/>& simplex, & est actus per modum voluntatis. Quantum ac
<lb ed="#L" n="5"/>primum vis spiratiua quae est vna numero in patre & filio, est
<lb ed="#L" n="6"/>ratio quod spirare conuenit patri & filio, & ita debet dici quod
spi<lb ed="#L" n="7" break="no"/>rant inquantum sunt vnum. Quantum ad secundum scillce
<lb ed="#L" n="8"/>vt actus spirandi est per modum voluntatis pluralitas
supposi<lb ed="#L" n="9" break="no"/>torum est eius ratio, quia vt dictum fuit supra dist. 6. propter
ho<lb ed="#L" n="10" break="no"/>in diuinis dicitur aliqua emanatio esse per modum voluntatis
<lb ed="#L" n="11"/>quia est a pluribus. Et quia supponit aliam productionem ad
<lb ed="#L" n="12"/>intra. Et secundum hoc debet dici quod pater & filius spirant
in<lb ed="#L" n="13" break="no"/>quantum sunt plures, iste est secundus modus.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e331">
<lb ed="#L" n="14"/>
<!--8--> Nunc autem restat videre quid veritatis habeat vterque mo
<lb ed="#L" n="15"/>dus. Circa quod sciendum est quod in actu spirandi est considera
<lb ed="#L" n="16"/>re duo, actum scilicet & modum. Si consideremus actum solum
<lb ed="#L" n="17"/>sic pater & filius non spirant inquantum vnum, nec inquantum
<lb ed="#L" n="18"/>plures, sed in quantum habent vim spiratiuam. Cuius
rati<lb ed="#L" n="19" break="no"/>est, quia omnis actus secundum illud quod est, exclusa omni alia
<lb ed="#L" n="20"/>conditione respicit suum principium virtute cuius elicitur
se<lb ed="#L" n="21" break="no"/>cundum illud quod est, exclusa omni alia conditione. Potentia
<lb ed="#L" n="22"/>enim quae nominat principium actus est illud quo possumus
<lb ed="#L" n="23"/>nullo alio addito, alioquin non esset potentia cum haec sit ratio
<lb ed="#L" n="24"/>potentiae, quod etiam patet in omnibus. Calefacere enim
absolu<lb ed="#L" n="25" break="no"/>te acceptum est ab habente potentiam calefactiuam & disgre
<lb ed="#L" n="26"/>gatiue ab habente potentiam disgregatiuam nec plus
requiri<lb ed="#L" n="27" break="no"/>tur. Siue enim calefaciens fit vnum siue plura siue virtus
cale<lb ed="#L" n="28" break="no"/>factiua sit vna seu plures, totum accidit. Vnde & videmus omnia
<lb ed="#L" n="29"/>haec variari. Contingit enim quod calefacere est ab vno & pe
<lb ed="#L" n="30"/>vnam virtutem. Et contingit quod est a pluribus & per plure
<lb ed="#L" n="31"/>virtutes. Cum ergo spirare sit quidam actus ipse vt sic acceptu
<lb ed="#L" n="32"/>secundum illud quod est solum est ab habente vim spiratiuam
<lb ed="#L" n="33"/>quod haec vis spiratiua sit vna vel plures in vno vel in pluribu
<lb ed="#L" n="34"/>hoc accidit. Et quia reduplicatio non denotat id quod est pe
<lb ed="#L" n="35"/>accidens, ideo non est dicendum quod pater & filius spirent
<lb ed="#L" n="36"/>inquantum sunt plures, vel inquantum sunt vnum, sed solum
<lb ed="#L" n="37"/>inquantum habent vim spiratiuam. Item patet per simile, sicut
<lb ed="#L" n="38"/>se habet generare ad patrem sic spirare ad patrem & filium,
<lb ed="#L" n="39"/>sed nos non dicimus quod pater generat inquantum vnus, nec
<lb ed="#L" n="40"/>propter vnitatem suppositi, nec propter vnitatem virtutis ge
<lb ed="#L" n="41"/>neratiuae, sed tantum quod pater generat inquantum habe
<lb ed="#L" n="42"/>potentiam generandi, ergo similiter non est dicendum quod
<lb ed="#L" n="43"/>pater & filius spirent inquantum plures quo ad supposita, aut
<lb ed="#L" n="44"/>inquantum vnum in vi spiratiua, sed absolute inquantum
ha<lb ed="#L" n="45" break="no"/>bent vim spiratiuam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e406">
<lb ed="#L" n="46"/>
<!--9--> SI AVTEM consideremus non solum actum, sed
mo<lb ed="#L" n="47" break="no"/>dum actus, adhuc potest esse dupliciter, quia possumus circa
<lb ed="#L" n="48"/>actum considerare modum realem quem habet in se & in
ha<lb ed="#L" n="49" break="no"/>bitudine ad sua principia, vtpote quod est actus vnus &
sim<lb ed="#L" n="50" break="no"/>plex a patre & filio producens, ita quod a quod libet perfecte
<lb ed="#L" n="51"/>& sic debemus dicere quod pater & filius spirant,
inquan<lb ed="#L" n="52" break="no"/>tum sunt vnum in vi spiratiua. Cuius ratio est quia
reduplica<lb ed="#L" n="53" break="no"/>tio notat causam inhaerentiae praedicati cum subiecto. Sed
cau<lb ed="#L" n="54" break="no"/>sa & ratio quare spirare & omnis actus vt simplex & vnus sit
<lb ed="#L" n="55"/>a pluribus ita quod a quodlibet sit, perfecte est sola vnitas
vir<lb ed="#L" n="56" break="no"/>tutis productiuae in qua illa plura conueniunt & sunt vnum vt
<lb ed="#L" n="57"/>probatum est prius, ergo hoc debet denotare reduplicatio
di<lb ed="#L" n="58" break="no"/>cendo quod pater & filius spirant inquantum sunt vnum, & sic
<lb ed="#L" n="59"/>procedit prima opinio & bene, vel possumus circa actum
spi<lb ed="#L" n="60" break="no"/>randi considerare modum & habitudinem eius ad extrinseca
<lb ed="#L" n="61"/>secundum quandam similitudinem ratione cuius sortitur tale
<lb ed="#L" n="62"/>nomen vtpote quia spirare est a duobus, similitudinem habe
<lb ed="#L" n="63"/>cum actibus quae sunt a voluntate vt expositum fuit supra 6.
di<lb ed="#L" n="64" break="no"/>Et ideo sortitur hoc nomen quod dicitur esse per modum
vo<lb ed="#L" n="65" break="no"/>luntatis, & quantum ad hoc dicunt illi de secunda opinione
<lb ed="#L" n="66"/>pater & filius spirant inquantum sunt plures.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e456">
<lb ed="#L" n="67"/>
<!--10.--> Sed istud non videtur bene dictum, quia licet procedere a
<lb ed="#L" n="68"/>pluribus sit ratio nominis quare talis actus sic vocetur. Et ideo
<lb ed="#L" n="69"/>posset dici quod actus quo producitur Spiritus sanctus dicitu
<lb ed="#L" n="70"/>esse per modum voluntatis, quia est a pluribus quorum quod
<lb ed="#L" n="71"/>libet habet potentiam totum producendi, tamen nos non quae
<lb ed="#L" n="72"/>rimus hic de nomine sed de re quae est causa vel ratio secundi
<lb ed="#L" n="73"/>quam actus quo producitur Spiritussanctus qualitercunque
vo<lb ed="#L" n="74" break="no"/>cetur conuenit patri & filio. Et patet ex praecedentibus quod
<lb ed="#L" n="75"/>pluralitas suppositorum nullo modo est huius causa vel ratio.
<lb ed="#L" n="76"/>Et ideo nullo modo est dicendum quod pater & filius spirent
<lb ed="#L" n="77"/>inquantum sunt plures, propter quod secunda opinio minus
<lb ed="#L" n="78"/>est conueniens quam prima, nihilominus & prima deficit in
<lb ed="#L" n="79"/>hoc quod non distinguit vt distinctum est, sed quantum ad se
<lb ed="#L" n="80"/>cundum membrum distinctionis bene dicitur. Et pro ea est
di<lb ed="#L" n="81" break="no"/>ctum Anselmi monolog. ca. 58. vbi dicit quod Spiritus sanctus
<lb ed="#L" n="82"/>est ex patre & silio non inquantum plura sunt, sed inquantum
<!--00141.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>vnum, & deteminario concilij quae habetur extra de sum,
tri<lb ed="#L" n="84" break="no"/>nita. & fi. catho. lib. 6.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e504">
<lb ed="#L" n="85"/>
<!--11--> AD PRIMVM argumentum dicendum quod
actio<lb ed="#L" n="86" break="no"/>nes sunt suppositorum vt illorum quae agunt, sed inquantum
<lb ed="#L" n="87"/>non reduplicat id quod agit, sed rationem agendi. Esto etiam
<lb ed="#L" n="88"/>quod reduplicaret tam vnum quam alterum hoc esset secundum
<lb ed="#L" n="89"/>id quod sunt & non secundum rationem vnius vel plurium
<lb ed="#L" n="90"/>nisi modo quo dictum fuit, & inferre vnum ex alio esset figura
<lb ed="#L" n="91"/>dictionis ex mutatione modi praedicandi, vt si dicatur sic,
<lb ed="#L" n="92"/>actiones sunt suppositorum secundum quod sunt supposita,
<lb ed="#L" n="93"/>sed pater & filius sunt plura supposita: ergo sunt vt plura, mu
<lb ed="#L" n="94"/>tatur hic quid inquantum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e737-d1e530">
<lb ed="#L" n="95"/>
<!--12--> Ad secundum dicendum quod Spiritus sanctus dicitur
<lb ed="#L" n="96"/>nexus patris & filij, tum quia vniuntur vna vi spiratiua qua
<lb ed="#L" n="97"/>est causa vel ratio Spi. sanct. tum quia in ipsomet Spiritu
san<lb ed="#L" n="98" break="no"/>cto, & pater & filius vniuntur tanquam in communi
produ<lb ed="#L" n="99" break="no"/>cto. Et illud vnum in quo primo nectuntur est eis ratio produ
<lb ed="#L" n="100"/>cendi secundum in quo secundario nectuntur. Cum ergo dicitur
<lb ed="#L" n="101"/>quod Spiritus sanctus procedit vt nexus patris & filij,
dicen<lb ed="#L" n="102" break="no"/>dum quod verum est sub hoc sensu quod Spiritus sanctus
proce<lb ed="#L" n="103" break="no"/>dit ab eis vt nexi sunt in vna vi productiua Spiritus sancti &
<lb ed="#L" n="104"/>in qua sunt vnum. Et ideo procedit quidem a duobus, scilicet
<lb ed="#L" n="105"/>inquantum conueniunt in vno in quo nectuntur.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>