-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e804.xml
611 lines (611 loc) · 45 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e804.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
481
482
483
484
485
486
487
488
489
490
491
492
493
494
495
496
497
498
499
500
501
502
503
504
505
506
507
508
509
510
511
512
513
514
515
516
517
518
519
520
521
522
523
524
525
526
527
528
529
530
531
532
533
534
535
536
537
538
539
540
541
542
543
544
545
546
547
548
549
550
551
552
553
554
555
556
557
558
559
560
561
562
563
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
575
576
577
578
579
580
581
582
583
584
585
586
587
588
589
590
591
592
593
594
595
596
597
598
599
600
601
602
603
604
605
606
607
608
609
610
611
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 2</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 2</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="40-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e804"><!-- l1d13q2 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e804-Hd1e101">Quaestio 2</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e804-Hd1e103" type="question-title">Utrum generatio Filii et processio Spiritus Sancti sint emanationes distinctae realiter</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e106">
<lb ed="#L" n="72"/>QUAESTIO SECVNDA.
<lb ed="#L" n="73"/>Vtrum generatio filij & processio Spiritus sancti
<lb ed="#L" n="74"/>sint emanationes distinctae.
<lb ed="#L" n="75"/>Thom. l. q. 29 ar 3. & 4. & q. 28.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e117">
<lb ed="#L" n="76"/>AD SECVNDVM sic proceditur. Et arguitur
<lb ed="#L" n="77"/>quod generatio filij & processio, Spiritus sanctus
<lb ed="#L" n="78"/>non sunt emanationes realiter distinctae, quia in
<lb ed="#L" n="79"/>srebus perfectis non est nisi vnus modus
commu<lb ed="#L" n="80" break="no"/>nicandi naturam sicut in homine & in
animali<lb ed="#L" n="81" break="no"/>ctis, quamuis in imperfectis vt in muribus aliud sit, sed
<!--00146.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="82"/>diuina natura est perfectissima, ergo non est nisi vnus modus
<lb ed="#L" n="83"/>communicandi eam. Non sunt ergo in diuinis plures
proces<lb ed="#L" n="84" break="no"/>siones realiter distinctae.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e143">
<lb ed="#L" n="85"/>
<!--2--> Item si inter processiones esset in diuinis realis distinctio
<lb ed="#L" n="86"/>aut esset ex parte essentiae, aut ex parte relationum cum non
<lb ed="#L" n="87"/>sint plura in diuinis. Non ex parte essentiae, quia illa est vna
<lb ed="#L" n="88"/>tantum, nec ex parte relationum, quia secundum Boetium de
<lb ed="#L" n="89"/>Trin. omnia in diuinis sunt vnum vbi non obuiat oppositio
re<lb ed="#L" n="90" break="no"/>lationis, sed inter processiones non est oppositio relationum,
<lb ed="#L" n="91"/>ergo nec realis diuersitas.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e164">
<lb ed="#L" n="92"/>
<!--3--> IN CONTRARIVM est, quia secundum vnam
pro<lb ed="#L" n="93" break="no"/>cessionem est tantum vnum procedens, sed in diuinis sunt du
<lb ed="#L" n="94"/>personae procedentes realiter distinctae, ergo sunt duae proces
<lb ed="#L" n="95"/>siones realiter distinctae.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e177">
<lb ed="#L" n="96"/>
<!--4--> RESPONSIO, cum processio in diuinis non fit
mo<lb ed="#L" n="97" break="no"/>tus vel mutatio media inter personam procedentem & illam
<lb ed="#L" n="98"/>a qua procedit, sed dicat solum respectum vt quod est ab
alic<lb ed="#L" n="99" break="no"/>cui respondet oppositus respectus vt a quo est aliud qui
resp<lb ed="#L" n="100" break="no"/>ctus constituunt personas & distinguunt, patet quia generatio
<lb ed="#L" n="101"/>actiua est idem quod paternitas vel relatio paternitatis, & ge
<lb ed="#L" n="102"/>neratio passiua est idem quod filiatio vel relatio filiationis.
Spi<lb ed="#L" n="103" break="no"/>ratio autem siue actiue siue passiue accepta est idem cum
rela<lb ed="#L" n="104" break="no"/>tionibus correspondentibus, nisi ergo velimus gratis
conten<lb ed="#L" n="105" break="no"/>dere, non est aliud quaerere de diuersitate istarum
processio<lb ed="#L" n="106" break="no"/>num secundum rem quam quaerere de diuersitate relationum,
<lb ed="#L" n="107"/>licet aliam rationem intelligendi habeant haec & illa,
possu<lb ed="#L" n="108" break="no"/>mus ergo comparare generare ad generari & spirare ad
spi<lb ed="#L" n="109" break="no"/>rari, & sic manifesta est istorum realis diuersitas, cum
inciu<lb ed="#L" n="110" break="no"/>dant formalem oppositionem vt de se patet, sicut manifesta
<lb ed="#L" n="111"/>est realis differentia inter paternitatem & filiationem, & inter
<lb ed="#L" n="112"/>relationem spirationis actiuae & relationem spirationis
passi<lb ed="#L" n="113" break="no"/>uae quae directe sibi inuicem opponuntur. Vel possumus
com<lb ed="#L" n="114" break="no"/>parare generare ad spirare & generari ad spirari, & sic
diffici<lb ed="#L" n="115" break="no"/>lius est assignare quomodo differunt cum non opponantur
forma<lb ed="#L" n="116" break="no"/>liter, sicut difficile est assignare quomodo differunt paternitas
<lb ed="#L" n="117"/>& communis spiratio & similiter quomodo differunt filiatio &
<lb ed="#L" n="118"/>spiratio passiua. Circa quod procedetur, sic quia primo
propo<lb ed="#L" n="119" break="no"/>netur quidam modus qui a multis reputatur verus. Et
secun<lb ed="#L" n="120" break="no"/>do arguetur contra illum modum. Et respondebitur ad
ratio<lb ed="#L" n="121" break="no"/>nes probantes illum. Et tertio ponetur alius modus quem etiam
<lb ed="#L" n="122"/>multi ponunt.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e240">
<lb ed="#L" n="123"/>
<!--5--> QUANTVM ad primum sciendum, quod quidam
di<lb ed="#L" n="124" break="no"/>cunt quod generare & spirare non differunt realiter, generari
<lb ed="#L" n="125"/>tamen & spirari differunt realiter, quod probant ex duabus
sup<lb ed="#L" n="126" break="no"/>positionibus quales declarauerunt. Prima est, quod ea quae sunt
<lb ed="#L" n="127"/>in diuinis in eodem supposito non differunt aliquo modo
rea<lb ed="#L" n="128" break="no"/>liter. Secunda est quod in diuinis non est differentia realis nisi
<lb ed="#L" n="129"/>per relationes oppositas. Prima probatur tripliciter. Primo sic
<lb ed="#L" n="130"/>vbicunque sunt plura realiter diuersa, quorum quodlibet est
<lb ed="#L" n="131"/>subsistens ibi plura sunt supposita (quia suppositum non
vide<lb ed="#L" n="132" break="no"/>tur plus includere nisi aliquid subsistens ab aliis distinctum.
<lb ed="#L" n="133"/>Sed in diuinis vbicumque sunt plura realiter diuersa ibi
quodli<lb ed="#L" n="134" break="no"/>bet eorum est subsistens, quia in diuinis nihil est inhaerens
se<lb ed="#L" n="135" break="no"/>cundum rem: alioquin esset ibi compositio, ergo in diuinis
<lb ed="#L" n="136"/>vbicunque sunt plura realiter diuersa ibi sunt plura supposita
<lb ed="#L" n="137"/>necessario, non possunt ergo differre realiter quae sunt in
eo<lb ed="#L" n="138" break="no"/>dem supposito.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e279">
<lb ed="#L" n="139"/>
<!--6--> Secundo sic, quaecunque praedicantur de se inuicem non
so<lb ed="#L" n="140" break="no"/>lum in concreto, sicut in creaturis, sed etiam in abstracto sunt
<lb ed="#L" n="141"/>idem realiter, sed in diuinis quaecunque sunt in eodem
suppo<lb ed="#L" n="142" break="no"/>sito praedicantur de se inuicem non solum in concreto sicut in
<lb ed="#L" n="143"/>creaturis, sed etiam in abstracto, ergo sunt idem realiter.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e295">
<lb ed="#L" n="144"/>Tertio sic, sicut se habet essentia ad omnia quae sunt in
di<lb ed="#L" n="145" break="no"/>uinis, quia est omnibus communis, ita se habet quodcunque
<lb ed="#L" n="146"/>aliud quod est pluribus commune ad ea quibus est commune,
<lb ed="#L" n="147"/>sed essentia diuina non ponit in numerum realem cum aliquo
<lb ed="#L" n="148"/>quod sit in diuinis, quia cum omnibus stat in eodem
suppo<lb ed="#L" n="149" break="no"/>sito, ergo similiter alia quae sunt pluribus suppositis
commu<lb ed="#L" n="150" break="no"/>nia (vt communis spiratio quae conuenit patri & filio) non
po<lb ed="#L" n="151" break="no"/>nit in numerum realem cum aliquo quod sit in patre & filio,
<lb ed="#L" n="152"/>sed est vnum realiter cum omni eo quod cum ipsa est in
eo<lb ed="#L" n="153" break="no"/>dem supposito, similiter est de omnibus quae sunt in eodem
<lb ed="#L" n="154"/>supposito.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e321">
<lb ed="#L" n="155"/>
<!--8--> Secunda suppositio probatur dupliciter. Primo sic.
Quae<lb ed="#L" n="156" break="no"/>cunquae sunt impossibilia in eodem supposito habent inter se
<lb ed="#L" n="157"/>aliquam oppositionem, vnde & formae quae sunt
incompossi<lb ed="#L" n="158" break="no"/>biles includunt aliquo modo naturam priuationis & habitus,
<lb ed="#L" n="159"/>sed vt statim est ostensum quaecunque distinguntur realiter in
<lb ed="#L" n="160"/>diuinis sunt incompossibilia in eodem supposito, ergo
quae<lb ed="#L" n="161" break="no"/>cunque distinguntur in diuinis realiter, habent inter se
ali<lb ed="#L" n="162" break="no"/>quam oppositionem, sed non est ibi oppositio nisi rela tionum
<lb ed="#L" n="163"/>originis, ergo &c.
<!--00147.xml-->
<pb ed="#L" n="41-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e353">
<lb ed="#L" n="1"/>
<!--9--> Secundo sic illa quae conueniunt in omnibus in quibus non
<lb ed="#L" n="2"/>opponuntur non possunt differre nisi per oppositionem, sed ir
<lb ed="#L" n="3"/>diuinis supposita conueniunt in omnibus in quibus producta
<lb ed="#L" n="4"/>non opponuntur, quod patet per Anselmum qui dicit quod
per<lb ed="#L" n="5" break="no"/>sona producens necessario communicat personae productae om
<lb ed="#L" n="6"/>nia in quibus ei non opponitur: ergo nulla potest esse in
diui<lb ed="#L" n="7" break="no"/>nis realis differentia nisi per oppositionem.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e373">
<lb ed="#L" n="8"/>
<!--10.--> His duabus suppositionibus sic probatis faciliter proban
<lb ed="#L" n="9"/>principale intentum. Et primo quod generare & spirare non differum
<lb ed="#L" n="10"/>realiter, quia quae sunt in eodem supposito non possunt in
diui<lb ed="#L" n="11" break="no"/>nis differre realiter, sed generare & spirare sunt in eodem suppe
<lb ed="#L" n="12"/>sito: scilicet in patre, ergo &c. Per eandem rationem dicunt quod gene
<lb ed="#L" n="13"/>rari & spirare non differunt realiter, quia conueniunt filio.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e391">
<lb ed="#L" n="14"/>
<!--11--> Item quae non habent oppositionem non distinguntur rea
<lb ed="#L" n="15"/>liter, sed spirare non habet oppositionem ad generare nec ad g
<lb ed="#L" n="16"/>nerari, ideo non distinguuntur realiter ab eis. minor de se
pa<lb ed="#L" n="17" break="no"/>tet, & maior etiam per secundum suppositum, quare &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e404">
<lb ed="#L" n="18"/>
<!--12--> Item si generare & spirare differunt realiter cum
conste<lb ed="#L" n="19" break="no"/>quod generari & spirari realitor differant, sequitur quod in
diuini<lb ed="#L" n="20" break="no"/>esset quaternitas rerum. Hoc autem vt isti dicunt est erroneum
<lb ed="#L" n="21"/>& condemnatum in concilio generali, vt habetur extra de sum
<lb ed="#L" n="22"/>ma Tri. & fid. cath. c. damnamus, vbi dicitur quod in Deo
solum<lb ed="#L" n="23" break="no"/>modo ternitas non quaternitas est, quare &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e422">
<lb ed="#L" n="24"/>
<!--13--> Secundo probant quod spirari differt realiter a generari sic,
<lb ed="#L" n="25"/>quae includunt oppositionem relatiuam sunt realiter diuersa
<lb ed="#L" n="26"/>sed generari & spirari includunt oppositionem relatiuam:
er<lb ed="#L" n="27" break="no"/>go &c. Maior patet ex praecedentibus. minor probatur, quia
<lb ed="#L" n="28"/>productum &t producens inquantum huiusmodi, opponuntur
<lb ed="#L" n="29"/>relatiue, sed spiratus est per se a genito vt demonstratum fuit
<lb ed="#L" n="30"/>in praecedente distinctione: ergo opponuntur relatiue, & pe
<lb ed="#L" n="31"/>consequens generari & spirari relatiue opponuntur cum idem
<lb ed="#L" n="32"/>sit iudicium de emanationibus & terminis earum vt supra
di<lb ed="#L" n="33" break="no"/>ctum fuit: Si tamen spiratus opponitur genito quia est ab ipso,
<lb ed="#L" n="34"/>necesse est quod opponatur generanti, quia est ab ipso saltem
me<lb ed="#L" n="35" break="no"/>diante genito, & ita spiratus differt realiter a genito &
spiran<lb ed="#L" n="36" break="no"/>te & spirari a generari & generare, quia aliquo modo opponun
<lb ed="#L" n="37"/>tur, & haec est opinio & hoc quantum ad primum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e457">
<lb ed="#L" n="38"/>
<!--14--> Quantum ad secundum sciendum, quod aliis & magnis visum
<lb ed="#L" n="39"/>est, & adhuc videtur quod praedicta opinio deficit in positione &
<lb ed="#L" n="40"/>in rationibus positionis. In positione quidem quantum ad
ho<lb ed="#L" n="41" break="no"/>quod ponit quod generare & generari nullo modo differunt
<lb ed="#L" n="42"/>realiter a spirare, nec per consequens paternitas & filiatio
diffe<lb ed="#L" n="43" break="no"/>runt realiter a communi spiratione, quia idem est iudicium de
ema<lb ed="#L" n="44" break="no"/>nationibus & relationibus, vt a principio dictum fuit. Quod
<lb ed="#L" n="45"/>patet primo sic, illa quae non possunt conuenire eidem respectu
<lb ed="#L" n="46"/>eiusdem non sunt vnum & idem realiter (saltem relata) quia
rela<lb ed="#L" n="47" break="no"/>tionis est ad aliud esse, sed spirare vel generare vel generari non
<lb ed="#L" n="48"/>possunt conuenire eidem respectu eiusdem generare enim competi
<lb ed="#L" n="49"/>patri respectu filij tantum: Spirare autem non competit patri
<lb ed="#L" n="50"/>respectu filij, sed solum respectu spiritus sancti. Rursus
genera<lb ed="#L" n="51" break="no"/>ri & spirare competunt filio, sed generari tantum respectu patris
<lb ed="#L" n="52"/>spirare tantum respectu spiritus sancti, ergo spirare non est idem
<lb ed="#L" n="53"/>realiter saltem re relata cum generare & generari.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e497">
<lb ed="#L" n="54"/>
<!--15--> Secundo sic, sicut se habet generare ad generari ita
spira<lb ed="#L" n="55" break="no"/>re ad spirari, ergo permutata proportione sicut se habet gene
<lb ed="#L" n="56"/>rare ad spirare ita se habet generari ad spirari, sed generare &
<lb ed="#L" n="57"/>spirare non differunt realiter vt isti dicunt: ergo nec generari
<lb ed="#L" n="58"/>& spirari cuius oppositum dicunt.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e513">
<lb ed="#L" n="59"/>
<!--16--> Tertio sic, & est ad idem, duabus relationibus disparatis
<lb ed="#L" n="60"/>specie vel quasi specie differentibus correspondent duae
rela<lb ed="#L" n="61" break="no"/>tiones disparatae specie vel quasi specie realiter differentes,
<lb ed="#L" n="62"/>sed generari & spirari sunt duae relationes specie vel quasi spe
<lb ed="#L" n="63"/>cie differentes realiter, ergo relationes quae eis correspondent,
<lb ed="#L" n="64"/>scilicet generare & spirare specie vel quasi specie differunt, &
<lb ed="#L" n="65"/>ita realiter differunt cum sint relationes rei non rationis. maior
<lb ed="#L" n="66"/>patet quia eadem relatio secundum speciem non opponitur
<lb ed="#L" n="67"/>pluribus relationibus secundum speciem. minor etiam de se pa
<lb ed="#L" n="68"/>tet & ex dicto aduersariorum, quare &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e539">
<lb ed="#L" n="69"/>
<!--17.--> Quarto sic, quaecumque vni & eidem sunt eadem, inter se sunt ea
<lb ed="#L" n="70"/>dem saltem illo modo quo sunt eadem in tertia. & hoc est necessarium
<lb ed="#L" n="71"/>cum oppositum implicet contradictionem. Cum ergo secundum istos
ge<lb ed="#L" n="72" break="no"/>nerare & generari sint idem cum spirare non solum re absoltua, sed
<lb ed="#L" n="73"/>etiam re relata, sequitur quod generare & generari sint iden
<lb ed="#L" n="74"/>inter so non solum re absoluta, sed etiam relata & ita essen
<lb ed="#L" n="75"/>penitus idem, quod est absurdum cum opponantur inuicem,
<lb ed="#L" n="76"/>ergo illud est absurdum ex quo sequitur, scilicet quod spirare
<lb ed="#L" n="77"/>sit idem realiter cum generare & generari vt ipsi ponunt.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e563">
<lb ed="#L" n="78"/>
<!--18--> Quinto sic, ab vna actione non possunt esse immediate duae
<lb ed="#L" n="79"/>passiones, sed generari & spirari sunt duae passiones vel
ema<lb ed="#L" n="80" break="no"/>nationes dictae passiuae, ergo non possunt esse ab vnica actione
<lb ed="#L" n="81"/>immediate; sed generari immediate est a generare, & spirari
<lb ed="#L" n="82"/>est immediate, a spirare, ergo generare & spirare non sunt vnica
<!--00147.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>actio realiter differentes sicut & passiones eis correspondentes.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e585">
<lb ed="#L" n="84"/>
<!--19--> Sexto sic, impossibile est esse eandem relationem
produ<lb ed="#L" n="85" break="no"/>centis & producti etiam si idem sit producens & productum respe
<lb ed="#L" n="86"/>ctu diuersorum, verbi gratia dato quod spiritus sanctus esset filius
<lb ed="#L" n="87"/>filij (sicut contingit in humanis eundem hominem esse patrem
<lb ed="#L" n="88"/>& filium respectu diuersorum) tamen alia esset relatio qua
di<lb ed="#L" n="89" break="no"/>ceretur filius: & alia qua diceretur pater, sed spirare &
genera<lb ed="#L" n="90" break="no"/>ri sunt relationes producentis & producti in eodem, scilicet in
<lb ed="#L" n="91"/>filio, licet respectu diuersorum, ergo impossibile est quod sint vna
<lb ed="#L" n="92"/>relatio, sed necessario sunt duae. Idem autem est iudicium de
<lb ed="#L" n="93"/>relationibus & emanationibus, vt dictum est supra.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e611">
<lb ed="#L" n="94"/>
<!--20--> Septimo sic, generare potest esse in patre sine spirare, quia
<lb ed="#L" n="95"/>dato etiam quod pater & filius non spirarent adhuc pater generare
<lb ed="#L" n="96"/>& filius generaretur, ergo generare & spirare non sunt omnino
<lb ed="#L" n="97"/>idem. Si ergo generare & spirare sint omnino idem, pater
prduce<lb ed="#L" n="98" break="no"/>ret filium per spirare, & sic filius esset spiritus, quod est falsum
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e628">
<lb ed="#L" n="99"/>
<!--21--> Octauo sic, duae res absolutae & inter se realiter distincta
<lb ed="#L" n="100"/>non possunt esse idem realiter cum aliqua re absoluta, ergi
<lb ed="#L" n="101"/>duae relationes realiter inter se distinctae (vt paternitas &
filia<lb ed="#L" n="102" break="no"/>tio) non possunt esse idem realiter cum aliqua relatione (puta
<lb ed="#L" n="103"/>cum communi spiratione.) Pater ergo sic quod ista opinio deficit
<lb ed="#L" n="104"/>in positione, deficit etiam in rationibus positionis. Et primo
qui<lb ed="#L" n="105" break="no"/>dem in suppositionibus deinde in rationibus deductis ex eis
<lb ed="#L" n="106"/>Prima quidem suppositio neganda est, cum directe assumas
<lb ed="#L" n="107"/>id quod probare intendit. Assumit enim quod illa quae sunt in eo
<lb ed="#L" n="108"/>dem supposito non possunt differre realiter, hic autem
quaeri<lb ed="#L" n="109" break="no"/>tur vtrum generare & spirare in patre differant realiter.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e657">
<lb ed="#L" n="110"/>
<!--22--> Ad probationes huius suppositionis respondendum est. ad
<lb ed="#L" n="111"/>primam cum dicitur quod vbicunque sunt plura realiter distincta
<lb ed="#L" n="112"/>quorum quodlibet est per se subsistens, ibi sunt plura supposita
<lb ed="#L" n="113"/>Dicendum, quod huic maiori est addendum quod quodlibet illorum
<lb ed="#L" n="114"/>sit incommunicabile, nam in diffinitione personae ponitur quod ess
<lb ed="#L" n="115"/>incommunicabilis, spiratio autem actiua est communicabilis
pluri<lb ed="#L" n="116" break="no"/>bus, videlicet patri & filio, propter quod non est distinctum sup.
<lb ed="#L" n="117"/>positum seu distincta persona a patre & filio in quibus est.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e679">
<lb ed="#L" n="118"/>
<!--23--> Secundo, quia si intelligitur in minore propositione, quod vbi
<lb ed="#L" n="119"/>cunque sunt plura realiter distincta quodlibet eorum est per se subs
<lb ed="#L" n="120"/>stens, falsum quidem est, quia non est nisi vnum subsistens in
diuini<lb ed="#L" n="121" break="no"/>& est absolutum vt probat Aug. 7. de Trin. quamuis enim
supposi<lb ed="#L" n="122" break="no"/>tum diuinum sit illud quod subsistit, tamen per aliud formaliter
<lb ed="#L" n="123"/>est suppositum diuinum & per aliud subsistit. Est enim
formali<lb ed="#L" n="124" break="no"/>ter suppositum per proprietatem relatiuam per quam
distingui<lb ed="#L" n="125" break="no"/>tur ab aliis suppositis, sed subsistit per solam essentiam vel
sub<lb ed="#L" n="126" break="no"/>stantiam quae est vna numero & indistincta in omnibus propter
<lb ed="#L" n="127"/>quod esse subsistens nihil facit ad pluralitatem seu distinctionem
<lb ed="#L" n="128"/>suppositorum diuinorum, sed ad oppositionem incommunicabilitatis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e708">
<lb ed="#L" n="129"/>
<!--24--> Tertio, quia relationes inquantum distingunt personas
for<lb ed="#L" n="130" break="no"/>maliter non subsistunt nec personae per eas, alioquin essent ilbi
<lb ed="#L" n="131"/>plura subsistentia, sed personae sunt quae subsistunt, ratio autem
<lb ed="#L" n="132"/>per quam subsistunt est sola essentia.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e721">
<lb ed="#L" n="133"/>
<!--25--> Ad secundum dicendum, quod minor assumit quod quaeritur
<lb ed="#L" n="134"/>quan dicit quod haec est vera, paternitas est communis spiratio, vel
<lb ed="#L" n="135"/>filiatio sit communis spiratio, hoc etiam negant qui tenent oppo
<lb ed="#L" n="136"/>situm, & prima facie etiam apparet cuilibet esse negandum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e734">
<lb ed="#L" n="137"/>
<!--26--> Ad tertium dicendum, quod non est simile de essentia respectu
<lb ed="#L" n="138"/>relationum & de communi spiratione respectu paternitatis & fi
<lb ed="#L" n="139"/>liationis, quia essentia est quid absolutum, communis autem
spi<lb ed="#L" n="140" break="no"/>ratio est relatio, magis tamen implicat oppositum quod vna
rela<lb ed="#L" n="141" break="no"/>tio sit duae relationes quam quod vnum absolutum sit plura relata
<lb ed="#L" n="142"/>quanquam vtrunque sit ad intelligendum nimis difficile, adhuc
<lb ed="#L" n="143"/>essentia diuina secundum rationem suam & absolutorum
suo<lb ed="#L" n="144" break="no"/>rum est infinita, propter quod potest plures relationes cum sua
<lb ed="#L" n="145"/>vnitate includere, sed nulla relatio secundum propriam ration
<lb ed="#L" n="146"/>relationis est finita vel infinita (vt alias efficaciter probatum
<lb ed="#L" n="147"/>est.) Et ideo vna relatio non potest sic includere intrinsece?
<lb ed="#L" n="148"/>identice plures relationes sicut essentia, de differentia etian
<lb ed="#L" n="149"/>essentiae diuinae & relationum dicetur infra dist. 33. vbi
osten<lb ed="#L" n="150" break="no"/>detur quod non differunt solum secundum conceptum nostrum
ne<lb ed="#L" n="151" break="no"/>secundum differentiam nominum, sed ex natura rei, quae
diffe<lb ed="#L" n="152" break="no"/>rentia vtrum debeat dici realis vel non, patebit postea.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e774">
<lb ed="#L" n="153"/>
<!--27--> Secunda etiam suppositio similiter calumniam patitur,
li<lb ed="#L" n="154" break="no"/>cet enim in diuinis non sit distinctio secundum supposita nisi
<lb ed="#L" n="155"/>per relationes oppositas vt satis deductum fuit prius, distin.11.
<lb ed="#L" n="156"/>tamen in eodem supposito est aliquorum realis distinctio pe
<lb ed="#L" n="157"/>disparata. Et quod arguitur contra hoc, dicendum est ad primu,
<lb ed="#L" n="158"/>per interemptionem minoris. Non enim sunt incompossibhi.
<lb ed="#L" n="159"/>in eodem supposito quaecunque realiter distinguuntur, vt
sta<lb ed="#L" n="160" break="no"/>tim suprâ declaratum est.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e796">
<lb ed="#L" n="161"/>
<!--28--> Ad secundum respondendum est concedendo maiorem &
interi<lb ed="#L" n="162" break="no"/>mendo minorem. Et ad autoritatem Anselmi cum dicit quod
per<lb ed="#L" n="163" break="no"/>sona producens communicat personae productae omne ulud in
<lb ed="#L" n="164"/>quo ei non opponitur. dicendum quod hoc est intelligendum
<!--00148.xml-->
<pb ed="#L" n="41-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>de aliis a proprietate personali, illa enim semper est
incommu<lb ed="#L" n="2" break="no"/>nicabilis sicut persona dicit quid incommunicabile. Omnia
au<lb ed="#L" n="3" break="no"/>tem alia sunt communicabilia, quae tamen realiter differunt ir
<lb ed="#L" n="4"/>eodem supposito ab eo quod est incommunicabile. Ex his de
fa<lb ed="#L" n="5" break="no"/>cili soluuntur rationes probantes quod spirare sit idem realiter
<lb ed="#L" n="6"/>cum generare & generari. Omnes enim assumunt vnam de
prae<lb ed="#L" n="7" break="no"/>dictis falsis suppositionibus: scilicet quod ea quae sunt in eodem
<lb ed="#L" n="8"/>supposito non possunt differre realiter, aut quod in diuinis
nul<lb ed="#L" n="9" break="no"/>la sit realis distinctio nisi per oppositiones relatiuas, vt pate
<lb ed="#L" n="10"/>intuenti rationes adductas.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e837">
<lb ed="#L" n="11"/>
<!--29--> Ad tertiam rationem sumptam ex dictis concilij ad quam
confu<lb ed="#L" n="12" break="no"/>giunt aliis rationibus totaliter eis deficientibus, respondendum
<lb ed="#L" n="13"/>est, & dicendum quod illud concilium non condemnat expresse nisi
<lb ed="#L" n="14"/>quaternitatem personarum concomitatiue, tamen condemnat
<lb ed="#L" n="15"/>quaternitatem rerum inter personas & essentiam, sed quaternitate
<lb ed="#L" n="16"/>realem relationum realium inter se non condemnat nec expresse
<lb ed="#L" n="17"/>nec concomitatiue, quod non condemnetur expresse nisi
qua<lb ed="#L" n="18" break="no"/>ternitas personarum, patet sic, intelligentia dictorum ex causis est
<lb ed="#L" n="19"/>assumenda & dicenda secundum Hilarium & recitatur extra de
<lb ed="#L" n="20"/>regulis iuris. Causa autem edendi illam constitutionem fuit erro
<lb ed="#L" n="21"/>Ioachim qui reprobatur ibi quantum ad duo, quorum vnum ipsi
<lb ed="#L" n="22"/>ponebat, videlicet quod pater filius & Spiritus sanctus non
<lb ed="#L" n="23"/>sunt vnum in essentia & in natura nisi collectiue, sicut multi
ho<lb ed="#L" n="24" break="no"/>mines sunt vnus populus: & multi fideles vna Ecclesia. Quod
<lb ed="#L" n="25"/>videbatur probare per multas autoritates scripturae vt clare
<lb ed="#L" n="26"/>patet intuenti textum illius decretalis. Et hic error ibi
conde<lb ed="#L" n="27" break="no"/>natur. Aliud autem imponebat magistro sententiarum qui dicit
<lb ed="#L" n="28"/>in suis sententiis quod quaedam summa res est pater & filius & Spi
<lb ed="#L" n="29"/>ritus sanctus, & illa non est generas neque genita neque procedens
<lb ed="#L" n="30"/>vnde ex hoc assumebat Ioachim quod magister sententiarum
<lb ed="#L" n="31"/>non tam trinitatem quam quaternitatem astruebat in Deo
videli<lb ed="#L" n="32" break="no"/>cet personas & illam communem essentiam quasi quartam, haec
<lb ed="#L" n="33"/>sunt verba decretalis de quibus apparet quod ille imponebat
ma<lb ed="#L" n="34" break="no"/>gistro sententiarum quod ipse ponebat quaternitatem personarum.
<lb ed="#L" n="35"/>Nam secundum intellectum suum videbatur, sibi quod quantum
<lb ed="#L" n="36"/>differt pater a filio & vterque a Spiritu sancto, quia vnus est ge
<lb ed="#L" n="37"/>nerans & non genitus, alius non generans sed genitus, tertius
ne<lb ed="#L" n="38" break="no"/>generans nec genitus sed procedens: tantum differebat essentia
<lb ed="#L" n="39"/>communis quae non est generans vt pater, nec genita vt filius nec
<lb ed="#L" n="40"/>procedens vt Spiritus sanctus a quolibet illorum & ab omnibus
<lb ed="#L" n="41"/>simul, vnde textus decretalis statim allegatus dicit quod ipse
<lb ed="#L" n="42"/>asserebat quod magister Petro non tam trinitatem quam
quater<lb ed="#L" n="43" break="no"/>nitatem astruebat in Deo. & exponit qualem videlicet tres
perso<lb ed="#L" n="44" break="no"/>nas & essentiam quasi quartam, ad quod refertur illud quartam
<lb ed="#L" n="45"/>vtique ad personam de qua immediate praemiserat tres
perso<lb ed="#L" n="46" break="no"/>o nas, sed textus non addidit & essentiam quasi quartam
perso<lb ed="#L" n="47" break="no"/>nam, quia ex praecedenti clare intelligebatur, & quia clausula
<lb ed="#L" n="48"/>dictaminis obuiabat. De hac autem quaternitate personarum
<lb ed="#L" n="49"/>excusat decretalis magistrum, Petro sic dicens, nos autem sacro
<lb ed="#L" n="50"/>approbante concilio credimus & confitemur vna cum Petre
<lb ed="#L" n="51"/>quod vna quaedam res est incompraehensibilis quidem &
ineffa<lb ed="#L" n="52" break="no"/>bilis Pater & Filius & Spiritus sanctus tres simul personae ac
si<lb ed="#L" n="53" break="no"/>gillatim quaelibet earundem. Et ideo in Deo solummodo ternita
<lb ed="#L" n="54"/>est & non quaternitas, haec sunt verba decretalis. Ecce qualem
<lb ed="#L" n="55"/>trinitatem affirmat, scilicet ternitatem personarum quam
ex<lb ed="#L" n="56" break="no"/>primit, & consimilem quaternitatem negat, nec expresse potes
<lb ed="#L" n="57"/>aliud haberi ex dicta decretali considerando tam causam
con<lb ed="#L" n="58" break="no"/>cilij in hoc casu quam verba decretalis. Satis enim rationabi
<lb ed="#L" n="59"/>liter diceretur quod per verba decretalis quibus dicitur quod
<lb ed="#L" n="60"/>in Deo solummodo est ternitas, & non quaternitas referatu
<lb ed="#L" n="61"/>ternitas ad vnum scilicet ad ternitatem personarum prout ibi
<lb ed="#L" n="62"/>exprimitur, & quaternitas referatur ad aliquid amplius
quan<lb ed="#L" n="63" break="no"/>tum est ex vi verborum: Et sic patet quod ibi non
condemna<lb ed="#L" n="64" break="no"/>tur expresse nisi quaternitas personarum, veruntamen
condem<lb ed="#L" n="65" break="no"/>natur ibidem concomitatiue quaternitas rerum inter personas
<lb ed="#L" n="66"/>& essentiam, quia cum essentia includatur intrinsece in
per<lb ed="#L" n="67" break="no"/>sona & verificetur de ea & econuerso dicendo quod pater est
<lb ed="#L" n="68"/>essentia & essentia est pater & sic de aliis personis, essentia non
<lb ed="#L" n="69"/>potest ponere innumerum rerum cum quacunque persona quia
<lb ed="#L" n="70"/>est de intraneitate reali cuiussibus personae, propter quod sicui
<lb ed="#L" n="71"/>non est inter personas & essentiam quaternitas personarum sic
<lb ed="#L" n="72"/>nec quaternitas rerum. Sed quia vna relatio non includitur in
<lb ed="#L" n="73"/>intraneitate alterius nec de pluralitate relationum diuinarum se
<lb ed="#L" n="74"/>intromisit concilium: quinimo omnes doctores fatentur quatuor
<lb ed="#L" n="75"/>relationes reales esse in diuinis, ideo nec directe nec expresse
<lb ed="#L" n="76"/>m moncomitatiue condemnatur ibi quaternitas realium rela
<lb ed="#L" n="77"/>tionum: & dicere oppositum est adinuentio irrationalis, cum
so<lb ed="#L" n="78" break="no"/>lennes doctores quos non latuit praedicta decretalis posuerum
<lb ed="#L" n="79"/>quod paternitas & communis spiratio differunt in patre realiter
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e991">
<lb ed="#L" n="80"/>
<!--30--> Item aduertant illi qui friuola & leui ratione volunt
pro<lb ed="#L" n="81" break="no"/>bare quod illa decretalis, damnamus, excludat quaternitatem
<lb ed="#L" n="82"/>realium relationum quam efficaci ratione conuincimus, eo
<!--00148.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>eam in hoc male intelligere, quia constat quod diuina spiratio
<lb ed="#L" n="84"/>quaedam relatio realis est & vnica sicut concilium generale Lug
<lb ed="#L" n="85"/>dunen. determinat extra de summa trinitate & fide ca. c. sideli.
<lb ed="#L" n="86"/>lib. 6. Ex quo sic arguitur: sicut se habet absolutum ad absoluta
<lb ed="#L" n="87"/>ita relatio ad relationes, sed essentia diuina vna existens
quan<lb ed="#L" n="88" break="no"/>tuncunque sit infinita non potest esse eadem realiter cum
pluri<lb ed="#L" n="89" break="no"/>bus absolutis realiter inter se differentibus imo hoc ponere esset
<lb ed="#L" n="90"/>contradictio, ergo fortiori ratione spiratio actiua existens
vni<lb ed="#L" n="91" break="no"/>ca relatio vt iam patet ex detorminatione concilij, quae etiam vt
<lb ed="#L" n="92"/>relatio est non est infinita simpliciter, alioquin essent plura infi
<lb ed="#L" n="93"/>nita simpliciter & plures infinitates non possunt esse eaedem
<lb ed="#L" n="94"/>realiter cum paternitate & filiatione quae sunt plures relatione.
<lb ed="#L" n="95"/>inter se realiter differentes, & sic isti male exponentes concilium
<lb ed="#L" n="96"/>primum impingunt in secundum, vnde credo quod de
differen<lb ed="#L" n="97" break="no"/>tia relationum disparatarum nihil est determinatum per
quod<lb ed="#L" n="98" break="no"/>cunque concilium, sed est materia opinabilis & pro & contra, &
<lb ed="#L" n="99"/>quod cum determinatione vltimi concilij Lugdunen. magi
<lb ed="#L" n="100"/>concordat opinio ponens eas differre realiter quam opposita,
<lb ed="#L" n="101"/>veruntamen si etiam Romana ecclesia cuius est concilia condere
<lb ed="#L" n="102"/>& interpretari, determinaret certam personam in hac materia
<lb ed="#L" n="103"/>vel in quacunque alia tangente fidem vel bonos mores illam
par<lb ed="#L" n="104" break="no"/>tem absque vlla haesitatione vellem tenere. Et sit quid docui vel
<lb ed="#L" n="105"/>scripsi vel in posterum docuero vel scripsero cuius oppositum
<lb ed="#L" n="106"/>praedicta sancta Romana ecclesia diffiniuerit vel diffiniet esse
<lb ed="#L" n="107"/>sentiendum, illud reuoco & volo pro reuocato haberi. Interim
<lb ed="#L" n="108"/>cum opinionibus doctorum disputans.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e1063">
<lb ed="#L" n="109"/>
<!--31--> Quod vero postea probant quod generari & spirari differunt
<lb ed="#L" n="110"/>realiter verum quidem est sed non bene probatur: ostensum
<lb ed="#L" n="111"/>enim fuit satis diffuse in praecedente distinctione quod Spiritu
<lb ed="#L" n="112"/>non est per se directe a genito vel a generante vt isti dicunt,
<lb ed="#L" n="113"/>sed indirecte & concomitatiue & illud facit quod differant
se<lb ed="#L" n="114" break="no"/>cundum suppositum sine qua differentia adhuc possent differre
<lb ed="#L" n="115"/>realiter si essent in eodem supposito sicut generare & spirare,
<lb ed="#L" n="116"/>& hoc tantum dictum fit de secundo.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e1085">
<lb ed="#L" n="117"/>
<!--32--> NVNC RESTAT tertium, scilicet vt declaretur
ve<lb ed="#L" n="118" break="no"/>ritas quaestionis. Est ergo intelligendum quod generare &
spi<lb ed="#L" n="119" break="no"/>rare realiter differunt, similiter generari & spirari. Ratio autem
<lb ed="#L" n="120"/>huius differentiae non est sumenda ex parte suppositorum, tum
<lb ed="#L" n="121"/>quia in diuersis suppositis inuenitur aliquid vnum & idem
nu<lb ed="#L" n="122" break="no"/>mero vt essentia diuina & communis spiratio in patre & filio.
<lb ed="#L" n="123"/>Et rursus in eodem supposito sunt plura quae realiter differunt,
<lb ed="#L" n="124"/>tum quia supposita non possunt esse prima distinguentia. Cuius
<lb ed="#L" n="125"/>ratio est, quia prima distinguentia debent differre se ipsis &
se<lb ed="#L" n="126" break="no"/>cundum se tota, quia si in aliquo conuenirent & in aliquo
differ<lb ed="#L" n="127" break="no"/>rent, non essent primae differentiae, sed constitutae ex primis
dif<lb ed="#L" n="128" break="no"/>ferentiis cum aliquo alio, sed supposita non differunt secundum
<lb ed="#L" n="129"/>se tota, sed conueniunt in aliquo, ergo non sunt prima
distin<lb ed="#L" n="130" break="no"/>guentia, nec ex diffinitione eorum sumenda est causa & ratio
<lb ed="#L" n="131"/>distinctionis aliorum licet aliquale argumentum distinctionis
<lb ed="#L" n="132"/>quandoque posset sumi ex his tanquam a posteriori.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e1125">
<lb ed="#L" n="133"/>
<!--33--> Item nec ratio distinctionis processionum vel relationum
<lb ed="#L" n="134"/>(quia idem est iudicium in re vt prius dictum est) totaliter sumen
<lb ed="#L" n="135"/>da est natura oppositionis, quia licet omnia opposita sint distirn
<lb ed="#L" n="136"/>cta, tamen non omnia distincta sunt opposita, neque in formis
ab<lb ed="#L" n="137" break="no"/>solutis neque in relationibus, vt patet in creaturis. In plus enim
<lb ed="#L" n="138"/>est distingui quam opponi. Cum ergo relationes secundum
propria<lb ed="#L" n="139" break="no"/>rones maneant in diuinis. poterit inueniri in eis aliqua
distin<lb ed="#L" n="140" break="no"/>ctio quae non erit rione cuiuscumque oppositionis sicut est inter pa
<lb ed="#L" n="141"/>ternitatem & communem spirationem, vel inter generare & spirare
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e1149">
<lb ed="#L" n="142"/>
<!--34--> Et si quaeratur ratio distinctionis istorum, dicendum quod
se<lb ed="#L" n="143" break="no"/>ipsis distingunt & non per aliud, alioquin esset abire in
infini<lb ed="#L" n="144" break="no"/>tum, sed huiusmodi relationes sunt quaedam prima simplicia,
<lb ed="#L" n="145"/>ergo seipsis distinguntur & non per aliquid aliud, veruntamen
<lb ed="#L" n="146"/>in his est quaedam varietas, quia omnes relationes seipsis
diffe<lb ed="#L" n="147" break="no"/>runt adinuicem realiter, sed quaedam specialiter differunt
se<lb ed="#L" n="148" break="no"/>cundum supposita & illae sunt tantum inter quas est oppositio
<lb ed="#L" n="149"/>directe, vt est inter generare & generari & similiter inter
spi<lb ed="#L" n="150" break="no"/>rare & spirari, vel inter quas est oppositio indirecte & concomi
<lb ed="#L" n="151"/>tatiue sicut inter generare & generari, ex vna parte & spirari
<lb ed="#L" n="152"/>ex alia vt declaratum fuit in praecedente distinctione, ita quod
<lb ed="#L" n="153"/>oppositio non est eis ratio distinctionis realis simpliciter, sed
<lb ed="#L" n="154"/>tantum illius quae est secundum suppositum specialiter propter
<lb ed="#L" n="155"/>incompossibilitatem oppositorum in eodem supposito. Sic
er<lb ed="#L" n="156" break="no"/>go patet quomodo differunt processiones & relationes diuinae
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e1186">
<lb ed="#L" n="157"/>
<!--35--> AD PRIMVM argumentum dicendum, quod non es
<lb ed="#L" n="158"/>simile de communicatione naturae in Deo & in creaturis, quia
<lb ed="#L" n="159"/>sicut ex illimitatione naturae diuinae est quod ipsa numero vna
<lb ed="#L" n="160"/>existens possit esse in pluribus suppositis, sic ex eodem conueni:
<lb ed="#L" n="161"/>ei quod communicetur emanationibus diuersis, haec autem
illimi<lb ed="#L" n="162" break="no"/>tatio non conuenit naturae creatae quantuncumque sit perfecta
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e804-d1e1204">
<lb ed="#L" n="163"/>
<!--36--> Ad secundum dicendum, quod distinctio processionum est ex
par<lb ed="#L" n="164" break="no"/>te relationum vel potius ipsarum relationum cum sint idem realiter
<!--00149.xml-->
<pb ed="#L" n="42-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>procelliones & relationes. Et cum dicitur quod in diuinis omnia
<lb ed="#L" n="2"/>sunt idem vbi non obuiat oppositio relationis, dicendum quod
<lb ed="#L" n="3"/>Boetius loquitur de sola identirate quo ad suppositum, inter
<lb ed="#L" n="4"/>autem processiones est oppositio indirecte & concomitatiue.
<lb ed="#L" n="5"/>Et ideo differunt secundum suppositum, sed inter productione.
<lb ed="#L" n="6"/>actiuis vt sunt generare & spirare, non est oppositio
propte<lb ed="#L" n="7" break="no"/>quod licet differant realiter non tamen secundum suppositum.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>