-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e904.xml
301 lines (301 loc) · 20.7 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-d1e904.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 3</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 3</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="44-r"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-d1e904"><!-- l1d15q3 -->
<head xml:id="jsnvu6-d1e904-Hd1e101">Quaestio 3</head>
<head xml:id="jsnvu6-d1e904-Hd1e103" type="question-title">Utrum aliqua persona possit mitti a seipsa vel ab alia a qua non procedit</head>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e106">
<lb ed="#L" n="101"/>QUAESTIO TERTIA.
<lb ed="#L" n="102"/>Vtrum aliqua persona possit mitti a seipsa
<lb ed="#L" n="103"/>vel ab illa a qua non procedit.
<lb ed="#L" n="104"/>Thom. 1. q. 43. artic. 8.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e117">
<lb ed="#L" n="105"/>TERTIO quaeritur vtrum aliqua persona
pos<lb ed="#L" n="106" break="no"/>a sit mittit a scipsa vel ab alia a quo non
proce<lb ed="#L" n="107" break="no"/>dit. Et videtur quod sic. August. 4. de Trinit. cap
<lb ed="#L" n="108"/>( 20. dicit sic, sicut generari est filium esse a patre,
<lb ed="#L" n="109"/>Ey ita filium cognosci esse a patre, est filium mitti a
<lb ed="#L" n="110"/>patre, sed ista cognitio potest causari a filio: ergo missio fili
<lb ed="#L" n="111"/>potest esse a seipso.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e135">
<lb ed="#L" n="112"/>
<!--2--> Item Esai. 48. dicitur ex persona filij, & nunc misit me
Do<lb ed="#L" n="113" break="no"/>minus & Spiritus eius, ergo filius mittitur a patre & spir. sanct.
<lb ed="#L" n="114"/>sed non procedit vt constat a spir. sanct. ergo filius mittitur a
<lb ed="#L" n="115"/>persona a qua non procedit.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e149">
<lb ed="#L" n="116"/>
<!--3--> Item Ambrosius libro de Spiritu sancto, dicit filius datus
<lb ed="#L" n="117"/>est nobis, datus est, audeo dicere a spiritu sancto: ergo eadem
<lb ed="#L" n="118"/>ratione missus est ab eo, & sic idem quod prius.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e160">
<lb ed="#L" n="119"/>
<!--4--> CONTRA August. 3. de Trinit. cap. 20. ab illo mittitur
<lb ed="#L" n="120"/>filius a quo emanat, sed filius non emanat a spir. san. nec aliqua
<lb ed="#L" n="121"/>persona a seipsa: ergo filius non mittitur a spir. san. nec a seipso
<lb ed="#L" n="122"/>nec aliqua persona mittitur a seipsa.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e173">
<lb ed="#L" n="123"/>
<!--5--> RESPONSIO. hic sunt duo modi dicendi. Vnus est
<lb ed="#L" n="124"/>quod aliqua persona potest mittere seipsam, & etiam vna
per<lb ed="#L" n="125" break="no"/>sona potest alia mittere quae ab ipsa non procedit. ratio autem
<lb ed="#L" n="126"/>huius opinionis est ista, diuersimode enim verificatur aliqua
<lb ed="#L" n="127"/>locutio quando aliquod coniunctum praedicatur de aliquo
se<lb ed="#L" n="128" break="no"/>cundum esse & quando secundum fieri, quando enim praedicatur
<lb ed="#L" n="129"/>de aliquo secundum esse oportet quod vtraque pars coniuncti
veri<lb ed="#L" n="130" break="no"/>ficetur de subiecto, vt si dicatur sortes est homo albus, oportet
<lb ed="#L" n="131"/>eum esse hominem & esse album, nisi vnum diminuat de
ratio<lb ed="#L" n="132" break="no"/>ne alterius vt homo mortuus, sed quando praedicatur
coniun<lb ed="#L" n="133" break="no"/>ctum secundum fieri verificatur totum ratione solius partis, vt si
<lb ed="#L" n="134"/>dicatur sic, sortes est nunc factus homo albus, sufficit ad veritat,
<lb ed="#L" n="135"/>locutionis, quod sit nunc factus albus, licet non sit nunc factus
ho<lb ed="#L" n="136" break="no"/>mo. Sic etiam est in facere actiue, quia ad hoc quod pictor dicatiur
<lb ed="#L" n="137"/>facero parietem album non oportet quod faciat vtrumque, scilicet
pa<lb ed="#L" n="138" break="no"/>rietem & albedinem, sed sufficit albedinem facere in pariete
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e212">
<lb ed="#L" n="139"/>
<!--6--> Ex hoc ad propositum personam mitti est eam fieri nouo
mod<lb ed="#L" n="140" break="no"/>in creatura per effectum, in creatura tantum vt dictum fuit, ergo ad
<lb ed="#L" n="141"/>hoc quod aliqua persona dicatur mittere aliam actiue sufficit?
<lb ed="#L" n="142"/>habeat causalitatem super illud quod est formale in missione &
<lb ed="#L" n="143"/>non super personam missam, (sicut sufficit quod pictor faciat solum
<lb ed="#L" n="144"/>albedinem parietis & tamen dicitur facere parietem album)
formal<lb ed="#L" n="145" break="no"/>autem in missione est effectus in creatura causatus super quem
<lb ed="#L" n="146"/>quaelibet persona diuina habet causalitatem: ergo quaelibet
po<lb ed="#L" n="147" break="no"/>test mittere: ergo spiritus sanctus potest aliquam personam
mitte<lb ed="#L" n="148" break="no"/>re, sed hoc non potest esse nisi mittendo se vel mittendo persona
<lb ed="#L" n="149"/>quae ab ipso non procedit, quia nulla procedit a spir. san. ergo &c
<lb ed="#L" n="150"/>Hic est vnus modus dicendi quem magister videtur multum sequ
<lb ed="#L" n="151"/>in litera, & ad quem Aug. videtur declinare, 2. de Tri. c. 6. vbi
di<lb ed="#L" n="152" break="no"/>cit que sicut filius tradidit se ipsum, & sanctificauit seipsum,
si<lb ed="#L" n="153" break="no"/>misit seipsum quamuis stricte accipiendo missionem non fit simili
<lb ed="#L" n="154"/>quod adducitur pro simili de traditione & sanctificatione, quia
<lb ed="#L" n="155"/>hoc non importat originem sicut missio.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e254">
<lb ed="#L" n="156"/>
<!--7--> Alius est modus dicendi ad quaestionem, scilicet quod ro
<lb ed="#L" n="157"/>cesse est personam quae mittitur originari ab illa quae dicitu
<lb ed="#L" n="158"/>ipsam mittere, quod patet primo supponendo quod missum in
<lb ed="#L" n="159"/>diuinis sub ratione qua missum est importat quod sic ab
ali<lb ed="#L" n="160" break="no"/>per originem, alioquin pater qui non est ab alio posset dici
mis<lb ed="#L" n="161" break="no"/>sus, quod negat Augustinus 4. de Trinit. cap. 20. allegans hani
<lb ed="#L" n="162"/>rationem vt dictum fuit in 1. q. huius dist. ex hoc sic arguitur,
<!--00154.xml-->
<pb ed="#L" n="44-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>missum sub ratione missi importat originem passiua, sed
mis<lb ed="#L" n="2" break="no"/>sum vt missum non se habet passiue nisi ad mittentem, ergo
mis<lb ed="#L" n="3" break="no"/>sum in diuinis trahit a mittente originem. Et confirmatur
qui<lb ed="#L" n="4" break="no"/>quid pertinet ad missionem quod missum sit ab alio, nisi sit ab
ali<lb ed="#L" n="5" break="no"/>quo pertinente ad missionem? certe nihil vt videtur. Cum
er<lb ed="#L" n="6" break="no"/>go illud a quo est persona missa non sit creatura ad quam
mitti<lb ed="#L" n="7" break="no"/>tur, nec effectus in ea causatus, nec ipsamet persona missa, quia
<lb ed="#L" n="8"/>non est a se ipsa praeter hoc non est aliquid nisi mittens,
reun<lb ed="#L" n="9" break="no"/>quitur quod oportet personam missam esse a mittente persona
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e300">
<lb ed="#L" n="10"/>
<!--8--> Secundo sic, ista est bona consequentia secundum omnes,
per<lb ed="#L" n="11" break="no"/>soua diuina mittitur, ergo ipsa originatur, quia missio non
po<lb ed="#L" n="12" break="no"/>test saluari sine ratione originis, vnde secundum Augustinum
<lb ed="#L" n="13"/>pater non mittitur, quia non originatur, ergo similiter bona con
<lb ed="#L" n="14"/>sequentia est, persona mittit, ergo ipsa aliam ex se originat.
Si<lb ed="#L" n="15" break="no"/>cut enim mitti respicit illum a quo est, ita mittere respicit illim
<lb ed="#L" n="16"/>qui est ab eo, correspondent enim sibi secundum rationem actiui
<lb ed="#L" n="17"/>& passiui, sed Spiritus sanctus non originat ex se aliquam
per<lb ed="#L" n="18" break="no"/>sonam, ergo Spiritus sanctus nullam personam potest mittere.
<lb ed="#L" n="19"/>Et per eandem rationem nulla alia potest se ipsam mittere cum
<lb ed="#L" n="20"/>nulla originetur ex se¬
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e330">
<lb ed="#L" n="21"/>
<!--9--> Tertio sic, nomen missionis translatum est a creaturis ad
di<lb ed="#L" n="22" break="no"/>uina, & tam hic quam ibi de ratione missi est autoritate vel
vir<lb ed="#L" n="23" break="no"/>tute alterius vt sic aliquid dicere vel facere, sed in creaturis mi
<lb ed="#L" n="24"/>sum non habet autoritatem vel virtutem nisi a mittente, erge
<lb ed="#L" n="25"/>nec in diuinis, sed nihil recipitur in diuinis nisi per originem
<lb ed="#L" n="26"/>ergo oportet personam missam esse originatam a mittente.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e348">
<lb ed="#L" n="27"/>
<!--10--> Quarto quia missio & processio temporalis sunt penitu:
<lb ed="#L" n="28"/>idem vt dictum est supra, sed nulli personae diuinae conuenit
pro<lb ed="#L" n="29" break="no"/>cedere a se temporaliter, ergo nec mitti, huic opinioni
concor<lb ed="#L" n="30" break="no"/>dat proprietas modi loquendi & diffinitio missionis prius posita
<lb ed="#L" n="31"/>scilicet quod missio est exitus personae a persona accipiens al
<lb ed="#L" n="32"/>eo eandem virtutem ad faciendum aliquid. Sic ergo dicunt isti
<lb ed="#L" n="33"/>quod missione proprie dicta nullo modo persona mittit se vel
<lb ed="#L" n="34"/>aliam quae ab ipsa non procedit. Large autem loquendo de
mis<lb ed="#L" n="35" break="no"/>sione pro datione vel qualicunque liberali communicatione
<lb ed="#L" n="36"/>persona potest se ipsam mittere, quia datio vel liberalis
commu<lb ed="#L" n="37" break="no"/>nicatio non sic importat originem dati a dante vel
communi<lb ed="#L" n="38" break="no"/>cati a communicante sicut missio secundum hunc modum qui
<lb ed="#L" n="39"/>videtur rationabilior & ex posteridribus dictis beati
Augusti<lb ed="#L" n="40" break="no"/>ni, quasi necessario concluditur.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e383">
<lb ed="#L" n="41"/>
<!--11--> RESPONDETVR ad rationem contrariae
opinio<lb ed="#L" n="42" break="no"/>nis dupliciter. Primo dicendum quod ipsa non concludit de
vir<lb ed="#L" n="43" break="no"/>tute sermonis cum non concludat in omni materia. Cum enim
<lb ed="#L" n="44"/>quae accipit sint communia missioni quae est in diuinis & in
crea<lb ed="#L" n="45" break="no"/>turis, & tamen veritatem non habent in creaturis, quia nulla
<lb ed="#L" n="46"/>creatura dicitur mitti nisi ab illa a qua recipit autoritatem vel
<lb ed="#L" n="47"/>Virtutem agendi aliquid, consequens est quod non concludat
<lb ed="#L" n="48"/>in diuinis de virtute sermonis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e405">
<lb ed="#L" n="49"/>
<!--12--> Secundo respondetur explicando specialius defectum
ra<lb ed="#L" n="50" break="no"/>tionis sic, quod vbicunque praedicatur vnum coniunctum de
ali<lb ed="#L" n="51" break="no"/>quod dicitur ipsum facere sufficit quod verificetur tantum
<lb ed="#L" n="52"/>altera parte quando partes illius coniuncti sic se habent quod
<lb ed="#L" n="53"/>ex ipsis fit vnum secundum subiectum, sicut ex materia & for
<lb ed="#L" n="54"/>ma, vel sicut ex subiecto & accidente. Et causa est, quia cum in
<lb ed="#L" n="55"/>factione subiectum supponatur quod maneat vnum & idem in
<lb ed="#L" n="56"/>tota transmutatione, faciens, non causat nisi formam
supposi<lb ed="#L" n="57" break="no"/>ta materia. Et secundum istum modum verum est quod perso
<lb ed="#L" n="58"/>na missa vel tota trinitas facit de nouo animam gratam, licet
<lb ed="#L" n="59"/>anima non fiat de nouo. Vbi autem praedicatur aliquod
coniun<lb ed="#L" n="60" break="no"/>ctum tale cuius partes non faciunt vnum subiecto, non
verifi<lb ed="#L" n="61" break="no"/>catur locutio pro altera parte, sicut contingit videri in
omni<lb ed="#L" n="62" break="no"/>bus quae agunt mediante instrumento ex quo cum effectu non
<lb ed="#L" n="63"/>fit vnum secundum suppositum, quotiescunque enim per locu
<lb ed="#L" n="64"/>tionem denotatur habitudo agentis principalis ad effectum
<lb ed="#L" n="65"/>per instrumentum, non sufficit quod agens principale habeat
<lb ed="#L" n="66"/>solum autoritatem super effectum, sed super instrumentum, vi
<lb ed="#L" n="67"/>si dicatur sic, faber extendit ferrum per malleum. Sicut autem
<lb ed="#L" n="68"/>malleus recipit virtutem agendi a principali agente, sic
opor<lb ed="#L" n="69" break="no"/>tet, vt videtur, quod persona missa cum sit media inter
perso<lb ed="#L" n="70" break="no"/>nam mittentem & vltimum effectum, recipiat virtutem a
per<lb ed="#L" n="71" break="no"/>sona mittente, quod non fit nisi per originem, ergo oportet
per<lb ed="#L" n="72" break="no"/>sonam missam originari a persona mittente.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e462">
<lb ed="#L" n="73"/>
<!--13.--> Et confirmatur, quia si personam mittere est tantum
cau<lb ed="#L" n="74" break="no"/>sare effectum in creatura ratione cuius persona dicitur nouc
<lb ed="#L" n="75"/>modo inhabitare creaturam, personam mitti erit praecise
effe<lb ed="#L" n="76" break="no"/>ctum causari aliquem in creatura ratione cuius persona dicatur
<lb ed="#L" n="77"/>nonae modo esse in creatura.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e478">
<lb ed="#L" n="78"/>
<!--14.--> Sed hoc non est verum, quia tunc mitti conueniret patri ci
<lb ed="#L" n="79"/>per aliquos effectus in creatura productos persona patris de
<lb ed="#L" n="80"/>nouo demonstrata fuerit, vt in voce audita super Christum in
<lb ed="#L" n="81"/>baptismo & in transfiguratione, sed pater nunquam dicitur
fuis<lb ed="#L" n="82" break="no"/>se missus, ergo mitti non est solum effectum in creatura causa¬
<!--00154.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>ri, quare nec mittere est solum effectum in creatura causare, sad est
<lb ed="#L" n="84"/>causare in creatura effectum mediante persona a mittente producta,
<lb ed="#L" n="85"/>& mitti est causare talem effectum per virtutem a mittente recepta
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e505">
<lb ed="#L" n="86"/>
<!--15--> AD RATIONES principales. Ad primâ cum dicitur
<lb ed="#L" n="87"/>quod filium cognosci esse a patre est ipsum mittit, dicendum quod
di<lb ed="#L" n="88" break="no"/>ctum Augustini non compraehendit quicquid pertinet ad
ratio<lb ed="#L" n="89" break="no"/>nem missionis, sed tantum illud quod consequitur ad missionem,
<lb ed="#L" n="90"/>quia per effectum causatum in creatura a persona missa per virtute
<lb ed="#L" n="91"/>quam habet a persona mittente per quandam appropriationem
pos<lb ed="#L" n="92" break="no"/>sumus deuenire in cognitionem originis illius personae quae
di<lb ed="#L" n="93" break="no"/>citur mitti. Mittitur enim filius cum in creatura rationali fit do
<lb ed="#L" n="94"/>num sapientiae. Spiritus autem sanctus dicitur mitti cum dono
cha<lb ed="#L" n="95" break="no"/>ritatis, quia sapientia appropriatur filio qui procedit vt verbuim
<lb ed="#L" n="96"/>vel notitia, charitas autem appropriatur Spiritui sancto qui
pro<lb ed="#L" n="97" break="no"/>cedit vt amor, nec oportet quod omnis persona quae habet autori
<lb ed="#L" n="98"/>tatem super effectum istum sit mittens, cum in hoc non
comprae<lb ed="#L" n="99" break="no"/>henditur ratio missionis, sed illa sola mittit quae autoritatem
<lb ed="#L" n="100"/>habet super personam quae mittitur & super effectum missionis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e542">
<lb ed="#L" n="101"/>
<!--16--> Ad secundum dicendum est, quod illud verbum Esaiae 48
<lb ed="#L" n="102"/>ad literam intelligitur de missione Prophetae vt quidam
expo<lb ed="#L" n="103" break="no"/>nunt. Et ideo non habet locum in proposito. Quod si secundun
<lb ed="#L" n="104"/>glossam intelligatur de Christo secundum allegoriam, tunc ess
<lb ed="#L" n="105"/>dicendum quod triplex est missio filij, scilicet in carnem, in
men<lb ed="#L" n="106" break="no"/>tem, & ad praedicationem, duae primae missiones conueniunt filic
<lb ed="#L" n="107"/>quoad personam & naturam diuinam, & secundum eas
propri<lb ed="#L" n="108" break="no"/>loquendo non mittitur filius nisi a patre. Tertia autem missio,
<lb ed="#L" n="109"/>sed in praedicationem conuenit filio secundum naturam huma
<lb ed="#L" n="110"/>nam super quam habet Spiritus sanctus autoritatem, & ex
con<lb ed="#L" n="111" break="no"/>sequenti super filium ratione humanae naturae, & etiam filius
<lb ed="#L" n="112"/>secundum naturam diuinam habet autoritatem super se ipsam
<lb ed="#L" n="113"/>secundum huma nam, propter quod secundum hanc missionem
<lb ed="#L" n="114"/>scilicet ad praedicandum misit Spiritus sanctus filium & filius
<lb ed="#L" n="115"/>seipsum. De hac loquitur Esai. vbi supra. Et alibi in eodem libro
<lb ed="#L" n="116"/>cap. 41. habetur expressius, super me Spiritus Domini eo quod
<lb ed="#L" n="117"/>vnxit me ad annunciandum mansuetis me misit.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-d1e904-d1e584">
<lb ed="#L" n="118"/>
<!--17--> Ad tertium patet solutio ex iam dictis. Aliud enim est
da<lb ed="#L" n="119" break="no"/>re, aliud mittere proprie, vnde quaelibet persona potest daro
<lb ed="#L" n="120"/>seipsam & illam quae ab ipsa non procedit, mittere autem non,
<lb ed="#L" n="121"/>& causa dicta fuit.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>