-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-e156812.xml
203 lines (203 loc) · 13.4 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-e156812.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 1</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 1</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="191-r"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-e156812"><!-- l3d5q1 -->
<head xml:id="jsnvu6-e156812-Hd1e101">Quaestio 1</head>
<head xml:id="jsnvu6-e156812-Hd1e103" type="question-title">Utrum naturae diuinae conueniat assumere
naturam humanam</head>
<p xml:id="jsnvu6-e156812-d1e106">
<lb ed="#L" n="129"/>QVAISTIO FEIVA.
<lb ed="#L" n="130"/>Vtrum naturae diuinae conueniat assumere
<lb ed="#L" n="131"/>naturam humanam.
<lb ed="#L" n="132"/>Ttan. 31 43. anici & i.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e156812-d1e117">
<lb ed="#L" n="133"/>CIRCA distinctionem quintam, primo
quaeri<lb ed="#L" n="134" break="no"/>tur, vtrum naturae dininae conueniat assumere
na<lb ed="#L" n="135" break="no"/>turam humanam. Et videtur quod non, quia
si<lb ed="#L" n="136" break="no"/>cut se habet persona ad personam, ita natura ad
<lb ed="#L" n="137"/>d naturam: sed persona diuina non potest
assume<lb ed="#L" n="138" break="no"/>re personam humanam, quia tunc essent duae personae, & per
<lb ed="#L" n="139"/>consequens non esset assumpta, ergo natura diuina non potes
<lb ed="#L" n="140"/>assumere naturam humanam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e156812-d1e137">
<lb ed="#L" n="141"/>
<!--2--> Item quod conuenit naturae diuinae conuenit toti trinitati, sed
<lb ed="#L" n="142"/>assumere naturam humanam non est commune toti trinitati
<lb ed="#L" n="143"/>sed proprium filio: ergo assumere non conuenit diuinae naturae.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e156812-d1e149">
<lb ed="#L" n="144"/>
<!--3--> IN CONTRARIVM est quod dicit Augu
<lb ed="#L" n="145"/>de fide ad Petrum, illa natura quae semper genita manet ex pa
<lb ed="#L" n="146"/>tre, id est, quae est per generationem aeternam accepta a patre,
<lb ed="#L" n="147"/>naturam a matre sine peccato suscepit. Ad idem sunt multae au
<lb ed="#L" n="148"/>ctoritates eiusdem in litera.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e156812-d1e165">
<lb ed="#L" n="149"/>
<!--4--> RESPONSIO. Videnda sunt duo. Primum est, cui
<lb ed="#L" n="150"/>conueniat assumere, naturae, scilicet, an personae, Secundum
<lb ed="#L" n="151"/>est, cui conueniat assumi.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e156812-d1e176">
<lb ed="#L" n="152"/>Quantum ad primum sciendum est quo cum assumere idem
<lb ed="#L" n="153"/>sit quod ad se sumere, assumptio importat actionem, per quam
<lb ed="#L" n="154"/>assumptum vnitur assumenti. Et ideo omne assumens est
cau<lb ed="#L" n="155" break="no"/>sa actionis, & vnum extremum vnionis, quae fit per
assumptio<lb ed="#L" n="156" break="no"/>nem: causa autem dicitur. & id quod agit, & ratio agendi,
fi<lb ed="#L" n="157" break="no"/>cut ignis & calor, quantum ergo ad hoc quod assumens est causa
<!--00456.xml-->
<pb ed="#L" n="191-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>talis actionis assumere conuenit personae diuinae tanquam
agen<lb ed="#L" n="2" break="no"/>ti, sed naturae tanquam rationiagendi, quod patet quia perfecti
<lb ed="#L" n="3"/>est agere, ratio autem agendi est illa perfectio ratione cuius fit
<lb ed="#L" n="4"/>actio. Sed perfectissimum in quacunque natura est suppositum, vel
<lb ed="#L" n="5"/>persona, ergo supposito vel personae competit actio tanquam illi
<lb ed="#L" n="6"/>quod agit. & sic in diuinis, illud quod assumit proprie est
perso<lb ed="#L" n="7" break="no"/>na diuina, perfectio autem per quam conuenit ei talis actio pertinet
<lb ed="#L" n="8"/>ad essentiam, quia generaliter omnis actio Dei quae est ad extra
<lb ed="#L" n="9"/>est a potentia quae est vnum de attributis essentialibus.
Assumpti<lb ed="#L" n="10" break="no"/>autem est actio ad extra ergo ratio per quam competit personae di
<lb ed="#L" n="11"/>uinae talis actio est potentia non notionalis, sed essentialis de qui
<lb ed="#L" n="12"/>dicit beatus Aug. ad Volusianum quod in mirabilibus factis (sicut est
<lb ed="#L" n="13"/>incarnatio) tota ratio facti est potentia facientis. Sic igitur patet
<lb ed="#L" n="14"/>quod quantum ad id quod assumens est causa actionis, assumere
con<lb ed="#L" n="15" break="no"/>uenit personae tanquam agenti, & naturae tanquam rationi agendi.
<lb ed="#L" n="16"/>Ex quo sequitur quod magis proprie conuenit personae
assume<lb ed="#L" n="17" break="no"/>re quam essentiae vel naturae, quia in supposito vel in persona,
<lb ed="#L" n="18"/>quae agit includitur essentia, vel natura, per quam agit, in natura
<lb ed="#L" n="19"/>vero vel essentia quae est ratio agendi non includitur persona.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e156812-d1e239">
<lb ed="#L" n="20"/>
<!--6--> Quantum autem ad hoc quod assumens est vnum extremum
<lb ed="#L" n="21"/>cui vnitur assumptum: sic adhuc assumere competit tam
perso<lb ed="#L" n="22" break="no"/>nae quam naturae diuinae, perfectius tamen personae, quod patet
<lb ed="#L" n="23"/>sic, quia exclusa inhaerentia similis est vnio naturae assumptae cum
<lb ed="#L" n="24"/>assumente sicut vnio accidentis cum supposito substantiae. Sed
ac<lb ed="#L" n="25" break="no"/>cidens vnitur supposito substantiae, & ipsi naturae, ergo natura
<lb ed="#L" n="26"/>assumpta vnitur vtrique scilicet supposito & naturae diuinae, pro
<lb ed="#L" n="27"/>pter quod sicut filius dicitur incarnatus ita natura diuina dicitu
<lb ed="#L" n="28"/>incarnata secundum Dama. lib. 3. perfectius tamen fit haec vnio
<lb ed="#L" n="29"/>cum persona quam cum natura, quia sicut dictum fuit prius distin
<lb ed="#L" n="30"/>ctione prima, vnio naturae assumptae cum persona est secundum
<lb ed="#L" n="31"/>duo, scilicet, secundum naturam diuinam, & secundum proprieta
<lb ed="#L" n="32"/>tem relatiuam. Sed vnio eiusde cum natura diuina est tantum
se<lb ed="#L" n="33" break="no"/>cundum vnum, & sic patet primum scilicet cui competitassumere.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e156812-d1e274">
<lb ed="#L" n="34"/>
<!--7--> Quantum ad secundum, scilicet, cui competit assumi, dicendum
<lb ed="#L" n="35"/>o non conuenit ipsi personae, sed conuenit soli naturae, non omni,
<lb ed="#L" n="36"/>sed creaturae. Quod non conueniat personae probatur sic, quia
<lb ed="#L" n="37"/>quod assumitur praeexistit assumptioni, saltem ordine naturae,
er<lb ed="#L" n="38" break="no"/>go si persona humana assumeretur praeexisteret assumptioni, &
<lb ed="#L" n="39"/>tunc aut in sua assumptione desineret esse persona, aut manerei
<lb ed="#L" n="40"/>in personalitate sua. Si desineret esse persona, frustra fuisset illa
<lb ed="#L" n="41"/>personalitas. Et iterum persona non fuisset assumpta, quia
assum<lb ed="#L" n="42" break="no"/>ptum manet in assumente. Non obstat quod dicit Inno. 3. quod
per<lb ed="#L" n="43" break="no"/>sona diuina consumpsit personam hominis, nihil autem
consumi<lb ed="#L" n="44" break="no"/>tur nisi quod fuit, quia illa consumptio non est intelligenda proprie
<lb ed="#L" n="45"/>per destructionem personalitatis, sed large per impedimentum
per<lb ed="#L" n="46" break="no"/>sonalitatis quae ibi fuisset nisi a personalitate diuina fuisset
prae<lb ed="#L" n="47" break="no"/>uenta. Si vero maneret non esset assumptio de qua loquitur, quia
<lb ed="#L" n="48"/>secundum Aug. 1. de tri, cap. 13. talis fuit assumptio quae hominem
<lb ed="#L" n="49"/>faceret deum & deum hominem, vel saltem humanatum &
in<lb ed="#L" n="50" break="no"/>carnatum realiter, hoc autem non esset possibile, si assumens &
<lb ed="#L" n="51"/>assumptum essent distinctae personae, quia quae distinguuntur
<lb ed="#L" n="52"/>supposito, vel persona, non praedicantur de se inuicem realiter
<lb ed="#L" n="53"/>ergo non est possibile quod persona manens in sua personalitate
as<lb ed="#L" n="54" break="no"/>sumatur. Relinquitur ergo quod sola natura possit assumi, non diui
<lb ed="#L" n="55"/>na natura, quia non potest carere sua propria subsistentia. Sed
<lb ed="#L" n="56"/>natura humana, non in vniuersali, quia sic non habet esse
reale<lb ed="#L" n="57" break="no"/>sed in sua singularitantem. Vnde Dama. 3. lib. dicit, quod filius Dei
<lb ed="#L" n="58"/>assumpsit naturam humanam in atomo, peratomum
intelli<lb ed="#L" n="59" break="no"/>gens singularitatem, vel indiuiduationem naturae & non persona
<lb ed="#L" n="60"/>litatem. Dicit enim Aug. in lib. de fide ad Petrum, quod deus
na<lb ed="#L" n="61" break="no"/>turam hominis assumpsit, non personam. Contrarium autem
di<lb ed="#L" n="62" break="no"/>cere (scilicet quod persona manens in sua personalitate fuerit as
<lb ed="#L" n="63"/>sumpta) est error Nestorij, qui posuit in Christo duas personas,
<lb ed="#L" n="64"/>vel duo supposita soli vnione affectus coniunctas eomodo
so<lb ed="#L" n="65" break="no"/>lum quo qui adhaeret deo vnus spiritus est, qui error
condem<lb ed="#L" n="66" break="no"/>natus est in synodo Calcedonen. & sic patet tertium,
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e156812-d1e350">
<lb ed="#L" n="67"/>
<!--8--> Ad primum arg. dicendum est qued non est simile de natura
re<lb ed="#L" n="68" break="no"/>spectu naturae, & de persona respectu personae quoad assum:
<lb ed="#L" n="69"/>ptionem, quia rationi personae repugnat assumi manente sua
<lb ed="#L" n="70"/>personalitate, naturae autem non repugnat assumi necassumere, ita
<lb ed="#L" n="71"/>vt sit ratio assumendi. Evita exneutra parte est repugnantia, si
na<lb ed="#L" n="72" break="no"/>tura naturam assumpserit praedicto modo, sicut est repugnantia ex
<lb ed="#L" n="73"/>parte assumpti, si dicatur quod persona sit assumpta a persona.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e156812-d1e371">
<lb ed="#L" n="74"/>
<!--9--> Ad secundum dicedum quod assumere, prout conuenit na
<lb ed="#L" n="75"/>turae est eomune toti trinitati, quantum ad id quod est ibi
actio<lb ed="#L" n="76" break="no"/>nis, quia tota trinitas fecit assumptionem per potentiam, quae est
<lb ed="#L" n="77"/>attributum essentiae, quantum etiam ad id quod essentia est
extre<lb ed="#L" n="78" break="no"/>mum cui vnitur natura assumpta est assumptio communis toti
tri<lb ed="#L" n="79" break="no"/>nitati, nec tamen propter hoc potest quaelibet persona dici
in<lb ed="#L" n="80" break="no"/>carnata, quia in illa vnione non consummatur assumptio, sed in
<lb ed="#L" n="81"/>vlteriore quae est cum proprietate relatiua, quae est propria
per<lb ed="#L" n="82" break="no"/>"sona filij, sicut plenius declaratum fuit prius distinctione prima.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>