-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-e165347.xml
227 lines (227 loc) · 15.4 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-e165347.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 1</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 1</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="201-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-e165347"><!-- l3d12q1 -->
<head xml:id="jsnvu6-e165347-Hd1e101">Quaestio 1</head>
<head xml:id="jsnvu6-e165347-Hd1e103" type="question-title">Utrum haec sit vera, Christus incepit esse</head>
<p xml:id="jsnvu6-e165347-d1e106">
<lb ed="#L" n="27"/>YAISTIO PELVA.
<lb ed="#L" n="28"/>Vtrum haec sit vera, Christus incepit esse.
<lb ed="#L" n="29"/>Thom. 3. q. 16. ar. 9.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e165347-d1e115">
<lb ed="#L" n="30"/>CIRCA distinctionem istam primo quaeritur
<lb ed="#L" n="31"/>vtrum haec sit veta, Christus vel iste homo
de<lb ed="#L" n="32" break="no"/>monstrato Christo incepit esse. Et arguitur quod
<lb ed="#L" n="33"/>sunc, quia esse hominem est esse simpliciter, sed Chri
<lb ed="#L" n="34"/>Istus incepit esse homo, ergo incepit esse
simpli<lb ed="#L" n="35" break="no"/>ter
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e165347-d1e131">
<lb ed="#L" n="36"/>a Item Aug. super Ioan. dicit quod priusquam mundus esset,
<lb ed="#L" n="37"/>nec nos eramus, nec ipse mediator Dei & hominum homo
Chri<lb ed="#L" n="38" break="no"/>stus Iesus, sed illud quod non semper fuit, & nunc est, incepi
<lb ed="#L" n="39"/>esse, ergo Christus vel iste homo incepit esse.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e165347-d1e143">
<lb ed="#L" n="40"/>
<!--3--> IN CONTRARIVM arguitur, quia illud
quo<lb ed="#L" n="41" break="no"/>semper fuit, nunquam incepit esse, sed Christus semper fui
<lb ed="#L" n="42"/>ergo nunquam incepit esse. Minor probatur. Primo per illud
<lb ed="#L" n="43"/>quod dicit Christus Ioan. 8. Priusquam Abraham fieret ego
<lb ed="#L" n="44"/>sum, quia eadem ratione potuit dicere, priusquam mundus
fie<lb ed="#L" n="45" break="no"/>ret ab aeterno ego sum. Secundo per illud quod habetur ad Heb.
<lb ed="#L" n="46"/>vltim. Iesus Christus heri, & hodie, & ipse in secula.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e165347-d1e163">
<lb ed="#L" n="47"/>
<!--4--> RESPONSIO. Circa quaestionem istam est triplex
mo<lb ed="#L" n="48" break="no"/>dus dicendi. Primus est, quod haec est falsa, Christus vel iste ho
<lb ed="#L" n="49"/>mo incepit esse, nisi addatur inquantum homo, & assignatur
ta<lb ed="#L" n="50" break="no"/>lis ratio. Si incipere esse competeret Christo, aut competeret ei
<lb ed="#L" n="51"/>ratione suppositi, aut ratione humanae naturae, non ratione suj
<lb ed="#L" n="52"/>positi, quia illud semper fuit, & nunquam incepit esse, nec
ra<lb ed="#L" n="53" break="no"/>tione naturae humanae, quia terminus in subiecto positus non
<lb ed="#L" n="54"/>tenetur formaliter pro natura, sed magis materialiter pro
sup<lb ed="#L" n="55" break="no"/>posito, & ideo ratione naturae humanae non potest competere
<lb ed="#L" n="56"/>Christo incipere esse, quamuis nomine Christi vel hominis
<lb ed="#L" n="57"/>importetur natura humana, quia quando talia nomina ponun
<lb ed="#L" n="58"/>tur ex parte subiecti non stant pro natura, sed pro supposito
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e165347-d1e194">
<lb ed="#L" n="59"/>
<!--5--> Sed istud non valet, quia sicut dictum fuit prius, pro tanto
<lb ed="#L" n="60"/>terminus in subiecto positus dicitur materialiter teneri pro
<lb ed="#L" n="61"/>supposito, & non ratione naturae per terminum importatae, vt
<lb ed="#L" n="62"/>si dicatur album disputat: per hoc tamen non excluditur, quin
<lb ed="#L" n="63"/>termino posito in subiecto, multa possint conuenire ratione
<lb ed="#L" n="64"/>naturae per terminum importatae, vt si dicatur album
disgre<lb ed="#L" n="65" break="no"/>gat, vel homo est rationalis, & eodem modo, licet iste terminus
<lb ed="#L" n="66"/>Christus, vel iste homo a parte subiecti positus stet pro suppo
<lb ed="#L" n="67"/>sito, & non formaliter pro natura humana, quia aliqua possunt
<lb ed="#L" n="68"/>ei conuenire, non ratione humanae naturae, vt esse infinitae
vir<lb ed="#L" n="69" break="no"/>tutis, & huiusmodi, tamen per hoc non excluditur, quin
ratio<lb ed="#L" n="70" break="no"/>ne naturae humanae possint ei conuenire multa, etiam
incipe<lb ed="#L" n="71" break="no"/>re esse, nisi aliud obstet.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e165347-d1e227">
<lb ed="#L" n="72"/>
<!--6--> ET IDEO est secundus tenens eandem conclusionem,
<lb ed="#L" n="73"/>sed assignans aliam rationem, quae talis est, proprietas naturae
<lb ed="#L" n="74"/>humanae, quae excludit a Christo proprietatem diuinae naturae,
<lb ed="#L" n="75"/>non potest ei absolute conuenire, sed incipere esse est
huiusmo<lb ed="#L" n="76" break="no"/>di, ergo non potest absolute dici, quod Christus vel iste homo
in<lb ed="#L" n="77" break="no"/>cepit esse, Maior patet ex praecedente distinctione. Minor patet
<lb ed="#L" n="78"/>quia incipere esse includit non semper fuisse, sed proprietas di¬
<!--00476.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="79"/>uinae naturae est semper fuisse: ergo incipere esse excludit a
<lb ed="#L" n="80"/>Christo proprietatem diuinae naturae: & haec fuit minor. Sed nec
<lb ed="#L" n="81"/>istud videtur valere, quia quamuis ponendo in Christo solum vnum
<lb ed="#L" n="82"/>esse, incipere esse excludat semper fuisse secundum quodcunqe
<lb ed="#L" n="83"/>esse, ex quo non ponitur nisi vnum: tamen ponendo in ipsa plura
<lb ed="#L" n="84"/>esse, sicut aliquo modo oportet ponere, vt visum fuit sup. d. 6.
<lb ed="#L" n="85"/>incipere esse secundum vnum non excludit semper fuisse, nisi
se<lb ed="#L" n="86" break="no"/>cundum illud tantum: & hoc verum est in Christo, quia dato qo
<lb ed="#L" n="87"/>inceperit secundum humanam naturam esse, & non semper
fue<lb ed="#L" n="88" break="no"/>rit secundum illud, per hoc tamen non excluditur, quin
sem<lb ed="#L" n="89" break="no"/>per fuerit secundum aliud, scilicet secundum esse diuinum: & sic
<lb ed="#L" n="90"/>proprietas humanae naturae non excludit proprietatem
diui<lb ed="#L" n="91" break="no"/>nae naturae, non enim sic est de incipere esse, sicut de creari, quia
<lb ed="#L" n="92"/>creari est produci nullo penitus praesupposito, ex parte eius
<lb ed="#L" n="93"/>quod dicitur creari, incipere autem esse, est de nouo accipere
es<lb ed="#L" n="94" break="no"/>se quod prius non habebat, quamuis forsitan haberet: aliud esse.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e165347-d1e286">
<lb ed="#L" n="95"/>
<!--7--> TERTIVS modus est, quod ista potest concedi, Christus
<lb ed="#L" n="96"/>vel iste homo incepit esse, sed cum quadam distinctione cuius ra
<lb ed="#L" n="97"/>tio est, quia quamuis esse dicatur multipliciter, tamen illa
mul<lb ed="#L" n="98" break="no"/>tiplicitas terminatur per adiuncta, non solum ex parte
praedica<lb ed="#L" n="99" break="no"/>ti, vt dicendo, homo incepit esse albus, ibi esse non accipitur pro
<lb ed="#L" n="100"/>esse simpliciter, sed pro esse tali, imo etiam per id quod ponitur
<lb ed="#L" n="101"/>ex parte subiecti, vt dicendo albedo incipit esse: hoc enim verisi
<lb ed="#L" n="102"/>catur non pro esse simpliciter, quia tale non competit albedini,
<lb ed="#L" n="103"/>sed pro esse secundum quid, quod competit accidentibus, & quod
<lb ed="#L" n="104"/>ipsum esse in praedicato sic accipiatur, vt congruit subiecto,
istu<lb ed="#L" n="105" break="no"/>aut est de virtute sermonis, vel saltem ex vsu loquendi. Quando
<lb ed="#L" n="106"/>ergo ex parte subiecti ponitur terminus concretus importans
<lb ed="#L" n="107"/>suppositum & naturam, si per illam naturam constituitur suppo
<lb ed="#L" n="108"/>situm, tunc si attribuatur esse, oportet quod intelligatur de esse
<lb ed="#L" n="109"/>suppositi & naturae, quia non per aliam naturam est suppositum
<lb ed="#L" n="110"/>nec habet aliud esse suppositi, quam illud quod congruit ei
ra<lb ed="#L" n="111" break="no"/>tione naturae. Si vero suppositum non constituatur per naturam
<lb ed="#L" n="112"/>importatam per terminum in subiecto positum, vt quum dici
<lb ed="#L" n="113"/>tur album, vel quum in subiecto ponitur duplex terminus, vnus
<lb ed="#L" n="114"/>importans naturam per quam suppositum constituitur, alius
ve<lb ed="#L" n="115" break="no"/>ro non, sed quandam aliam, sicut dicendo homo albus est, vel
in<lb ed="#L" n="116" break="no"/>cepit esse, tunc non est loquendum simpliciter, sed cum quadam
di<lb ed="#L" n="117" break="no"/>stinctione hac, scilicet an incipere esse referatur ad suppositum
<lb ed="#L" n="118"/>secundum se, & secundum naturam constituentem ipsum, an ac
<lb ed="#L" n="119"/>ipsum ratione alterius naturae: verbi gratia, Si quaeratur an
ho<lb ed="#L" n="120" break="no"/>mo albus incepit esse, supposito, quod homo, qui fuit prius,
poste<lb ed="#L" n="121" break="no"/>factus est albus: non enim est respondendum absolute, sed dicen
<lb ed="#L" n="122"/>dum quod si incipere esse referatur ad hominem, falsum est, si
<lb ed="#L" n="123"/>vero ad hominem inquantum albus, vera est: & causa huius di
<lb ed="#L" n="124"/>stinctionis est, quia esse positum in praedicato accipitur secundum
<lb ed="#L" n="125"/>vsum loquendi, prout congruit subiecto: propter quod vbi diue
<lb ed="#L" n="126"/>sa implicantur in subiecto, quibus diuersimode competit esse
<lb ed="#L" n="127"/>opus est praedicta distinctione. Modo in proposito nostro, quum
<lb ed="#L" n="128"/>dicitur, Christus incipit esse per terminum in subiecto posito, im
<lb ed="#L" n="129"/>portatur suppositum diuinum, & natura humana per quam non
<lb ed="#L" n="130"/>constituitur, & similiter quum dicitur iste homo, non autem
si<lb ed="#L" n="131" break="no"/>est, quum dicitur filius dei, quia per hoc nomen non importatu
<lb ed="#L" n="132"/>nisi suppositum diuinum cum constituentibus ipsum, & ideo s
<lb ed="#L" n="133"/>dicatur, filius dei incepit esse, falsa est, quia intelligitur de esse
<lb ed="#L" n="134"/>quod conuenit supposito ratione sui, & constituentium ipsum
<lb ed="#L" n="135"/>quod esse nunquam incepit: sed quum dicitur, Christus vel ist.
<lb ed="#L" n="136"/>homo incepit esse, distinguendum est, quia aut refertur ad sup.
<lb ed="#L" n="137"/>positum ratione suppositi, & sic est falsa, aut ratione naturae
hu<lb ed="#L" n="138" break="no"/>manae, & tunc est vera. Et hoc est quod dixerunt antiqui
docto<lb ed="#L" n="139" break="no"/>res in simili. Distinguebant enim modo praedicto hanc
proposi<lb ed="#L" n="140" break="no"/>tionem, scutum album incepit hodie esse, supposito quod
scu<lb ed="#L" n="141" break="no"/>tum antiquum hodie fuerit dealbatum, dicentes, si incipere esse
<lb ed="#L" n="142"/>referatur ad subiectum, falsa est, si ad determinationem
subie<lb ed="#L" n="143" break="no"/>cti, scilicet, ad albedinem, vera est.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e165347-d1e397">
<lb ed="#L" n="144"/>
<!--8--> AD PRIMVM argumentum dicendum est quod
quam<lb ed="#L" n="145" break="no"/>uis esse substantiae sit esse simpliciter per operationem ad esse
<lb ed="#L" n="146"/>accidentium, tamen esse substantiae creatae, maxime quando per
<lb ed="#L" n="147"/>se non subsistit per comparationem ad esse diuinum, est aliquo
<lb ed="#L" n="148"/>modo esse secundum quid, & tale est esse humanae naturae in
<lb ed="#L" n="149"/>Christo, dato quod esset simpliciter. Tamen quia illud non es
<lb ed="#L" n="150"/>vnius rationis cum esse diuino: Opus est distinguere de esse,
<lb ed="#L" n="151"/>quando ex parte subiecti ponuntur plura, quibus competuni
<lb ed="#L" n="152"/>diuersa esse
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e165347-d1e422">
<lb ed="#L" n="153"/>
<!--9--> Ad secundum dicendum est quod beatus Augustinus, & al
<lb ed="#L" n="154"/>sancti causa breuitatis quandoque omittunt distinguere, vbi
es<lb ed="#L" n="155" break="no"/>set opus distinctione, vel determinatione.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e165347-d1e433">
<lb ed="#L" n="156"/>
<!--10--> AD ARGVMENTVM in oppositum dicendum
<lb ed="#L" n="157"/>quod sicut ista est distinguenda, Christus incepit esse, ita & haec
<lb ed="#L" n="158"/>Christus semper fuit, quia si referatur ad suppositum, vera est: &
<lb ed="#L" n="159"/>sic loquitur Christus de seipso Ioannis 8. Et Apostolus ad
He<lb ed="#L" n="160" break="no"/>braeos vltimo. Si vero referatur ad naturam humanam, falsa est.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>