-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-e168823.xml
273 lines (273 loc) · 19.2 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-e168823.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 5</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 5</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="205-v"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-e168823"><!-- l3d14q5 -->
<head xml:id="jsnvu6-e168823-Hd1e101">Quaestio 5</head>
<head xml:id="jsnvu6-e168823-Hd1e103" type="question-title">Utrum anima Christi habuerit omnipotentiam</head>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e106">
<lb ed="#L" n="93"/>QVAESTIO QVINTA.
<lb ed="#L" n="94"/>Vtrum anima Christi habuerit omnipotentiam.
<lb ed="#L" n="95"/>Tham. 3. 4. 13. art. 1.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e115">
<lb ed="#L" n="96"/>CONSEQVENTER quaeritur, vtrum anima Christi
<lb ed="#L" n="97"/>habuerit omnipotentiam. Et videtur quod sic Matth.
<lb ed="#L" n="98"/>vlti. dicit Christus, data est mihi omnis potestas in
<lb ed="#L" n="99"/>coelo & in terra, sed nomine coeli & terrae omnis
<lb ed="#L" n="100"/>creatura intelligitur secundum illud Genes. 1. In principio
crea<lb ed="#L" n="101" break="no"/>uit deus coelum & terram, ergo Christus habuit potentiam
su<lb ed="#L" n="102" break="no"/>per omnem creaturam, sed haec est omnipotentia igitur, &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e133">
<lb ed="#L" n="103"/>
<!--2--> Item anima Christi habuit plenissime gratiam virtutum &
mi<lb ed="#L" n="104" break="no"/>raculorum, sed hanc habere non potuit, nisi habuerit super onni)
<lb ed="#L" n="105"/>creaturam, quia omnis mutatio creaturae potest ad gratiam
mira<lb ed="#L" n="106" break="no"/>culorum pertinere, cum etiam corpora coelestia fuerint aliquando
<lb ed="#L" n="107"/>per miraculum a suo ordine transmutata: ergo anima Christi
ha<lb ed="#L" n="108" break="no"/>buit potentiam super omnem creaturam: & sic idem quod prius.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e152">
<lb ed="#L" n="109"/>
<!--3--> Item sicut potentia dei est infinita, ita & eius scientia: sed scientia
<lb ed="#L" n="110"/>respectu omnium est aliquo modo communicata animae Christi:
er<lb ed="#L" n="111" break="no"/>go & potentia respectu omnium. Et haec est omnipotentia, ergo &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e163">
<lb ed="#L" n="112"/>
<!--4--> IN CONTRARIVM arguit quia potentia
propor<lb ed="#L" n="113" break="no"/>tionatur essentiae in qua fundatur, sed essentia animae Christi
<lb ed="#L" n="114"/>non potest esse infinita, ergo nec eius potentia, sed sola potentia
<lb ed="#L" n="115"/>infinita est omnipotentia, ergo &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e176">
<lb ed="#L" n="116"/>
<!--5--> RESPONSIO. Praemittendae sunt duae distinctiones
<lb ed="#L" n="117"/>necessariae ad propositum. Et secundo eis positis respondebit ad
<lb ed="#L" n="118"/>quaestionem.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e187">
<lb ed="#L" n="119"/>
<!--6--> Prima distinctio est, quod cum potentia sit principium
transmu<lb ed="#L" n="120" break="no"/>tandi alterum, vt habetur 5. Metap. Illud habet omnipotentiam
<lb ed="#L" n="121"/>quod habet principium per quod potest transmutare omne aliud
<lb ed="#L" n="122"/>a se secundum quodcunque genus transmutationis possibilis: est
au<lb ed="#L" n="123" break="no"/>tem triplex genus transinutationis possibilis in rebus, loquendo
<lb ed="#L" n="124"/>de transmutatione largo modo. Vna quidem naturalis, quae fit:
<lb ed="#L" n="125"/>proprio agente secundum ordinem naturae. Alia est miraculosa, quae
<lb ed="#L" n="126"/>fit ab agente supernaturali, super cursum consuetum naturae.
Ter<lb ed="#L" n="127" break="no"/>tia est secundum quam omnis creatura producta est de nihilo, &
ver<lb ed="#L" n="128" break="no"/>tibilis est in nihil. Illud igitur habet simpliciter omnipotentiam,
<lb ed="#L" n="129"/>quod habet in se principium, per quod potest transmutare omnem
cre<lb ed="#L" n="130" break="no"/>turam. Secunda distinctio est, quod in aliquam transmutationem aliquod
<lb ed="#L" n="131"/>agens potest dupliciter. Vno modo per potentiam in ipso forma
<lb ed="#L" n="132"/>liter existentem. Alio modo non per potentiam in ipso existentem, sed
<lb ed="#L" n="133"/>per virtutem alterius ipsi assistentem: possumus enim non solum
<lb ed="#L" n="134"/>ea quae possumus per nos, & per virtutem propriam, sed ea quae
<lb ed="#L" n="135"/>possumus per amicos, tanquam per potentiam nobis assistentem.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e229">
<lb ed="#L" n="136"/>
<!--7--> His suppositis dicendum est ad quaestionem, quod si loquamur de
<lb ed="#L" n="137"/>potentia animae Christi, quae est in Christo formaliter, & secundum
<lb ed="#L" n="138"/>se, sic anima Christi non habuit omnipotentiam, nec habere
po<lb ed="#L" n="139" break="no"/>tuit. Cuius ratio est, quia potentia habet rationem principij
ef<lb ed="#L" n="140" break="no"/>fectiui, vt patet ex eius diffinitione, s. quod est principium
transinutan<lb ed="#L" n="141" break="no"/>di, cui ergo non potest communicari quod sit principium omnium,
<lb ed="#L" n="142"/>illi non potest communicari quod habeat potentiam respectu
om<lb ed="#L" n="143" break="no"/>nium, sed animae Christi, vel cuicunque creaturae non potest
con<lb ed="#L" n="144" break="no"/>municari quod sit principium omnium, quia hoc est proprium dei, &
<lb ed="#L" n="145"/>secundum fidem, & secundum philosophos: ergo ipsi non potuit com
<lb ed="#L" n="146"/>municari quod haberet potentiam respectu omnium. Haec autem sola est
<lb ed="#L" n="147"/>omnipotentia, quare &c. Hoc etiam modo loquendo de potenti
<lb ed="#L" n="148"/>non video quod in anima Christi fuerit alia potentia naturalis, quam
<lb ed="#L" n="149"/>in caeteris hominibus perfectis. Cuius ratio est, quia potentia
na<lb ed="#L" n="150" break="no"/>turalis sequitur naturam in qua fundatur. Cum igitur natura anime
<lb ed="#L" n="151"/>Christi fuerit eiusdem rationis cum caeteris animabus, consequens est
<lb ed="#L" n="152"/>quod potentia naturalis in ipsa & in caeteris animabus fuerit eiusdem
<lb ed="#L" n="153"/>rationis. Et ideo quantum fuit ex vi naturae anima Christi non
ha<lb ed="#L" n="154" break="no"/>buit maiorem potestatem in immutatione proprij corporis, quam
<lb ed="#L" n="155"/>caeteri homines bene dispositi, vel si maiorem habuerit (quia
for<lb ed="#L" n="156" break="no"/>te fuit melius complexionatus) talis maioritas non fuit secundum
<lb ed="#L" n="157"/>formam specificam, sed secundum intensionem in eadem specie. S
<lb ed="#L" n="158"/>autem anima Christi ex virtute propria & naturali non habui
<lb ed="#L" n="159"/>potentiam transmutandi corpus proprium, nisi secundum
ordi<lb ed="#L" n="160" break="no"/>nem naturae, multominus habuit potestatem transmutandi
na<lb ed="#L" n="161" break="no"/>turam miraculose, seu transmutatione, quae est ex nihilo, vel in
<!--00485.xml-->
<pb ed="#L" n="206-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>nihil. Non solum autem anima Christi non habuit naturalem
po<lb ed="#L" n="2" break="no"/>tentiam hoc faciendi, imo nec supernaturalem sibi inhaerentem
<lb ed="#L" n="3"/>per quam hoc facere posset. Quia omnis potentia supernatura
<lb ed="#L" n="4"/>lis data est Christo, vel perficiebat corpus eius ad actus corpo
<lb ed="#L" n="5"/>rales, vel animam ad actus animae solum, vel ad actus corpori
<lb ed="#L" n="6"/>mediantibus actibus animae: non enim potest dici quod perfectic
<lb ed="#L" n="7"/>animae sit immediate ad actus corporis, cum eiusdem sit poten
<lb ed="#L" n="8"/>tia cuius est actus. Nulla autem potentia videtur data fuisse
<lb ed="#L" n="9"/>Christo quoad corpus ad secundos actus, quia vt patebit in
se<lb ed="#L" n="10" break="no"/>quenti distinctione, Christus per defectus corporis quos assum
<lb ed="#L" n="11"/>psit, manifestauit se esse verum hominem, sicut per miracula
ma<lb ed="#L" n="12" break="no"/>nifestauit se esse verum Deum: ergo omnia miracula quae fecit
<lb ed="#L" n="13"/>attribuenda sunt virtuti diuinae, sicut omnes defectus quos ha
<lb ed="#L" n="14"/>buit sunt referendi ad corpus. Et sic loquitur ipsemet
Chri<lb ed="#L" n="15" break="no"/>stus de miraculis suis Io. 5. dicens, Pater meus vsque modo
ope<lb ed="#L" n="16" break="no"/>ratur, & ego operor: & Io. 12. Opera quae ego facio in nomin
<lb ed="#L" n="17"/>patris mei, ipsa testimonium perhibent de me: illud inquam
<lb ed="#L" n="18"/>testimonium quod subditur, Pater & ego vnum sumus. Et infra
<lb ed="#L" n="19"/>in eodem dicit, Si non vultis mihi credere, operibus credite, vi
<lb ed="#L" n="20"/>cognoscatis, quia ego in patre, & pater in me est. & 14. cap.
eius<lb ed="#L" n="21" break="no"/>dem dicitur, Pater in me manens ipse facit opera.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e342">
<lb ed="#L" n="22"/>
<!--8--> Ex quibus clare patet quod Christus faciebat miracula, &
cae<lb ed="#L" n="23" break="no"/>tera opera quae sunt supra cursum naturae per virtutem
diui<lb ed="#L" n="24" break="no"/>nam, per quam est vnum cum patre, & non per aliquam virtute
<lb ed="#L" n="25"/>creatam sibi datam supernaturaliter perficientem ipsum ad hu
<lb ed="#L" n="26"/>iusmodi actus. De claritate autem transfigurationis, & de am
<lb ed="#L" n="27"/>bulatione super aquas, per quam virtutem fuerint in Christo
<lb ed="#L" n="28"/>dicetur infra. In Christo autem fuit aliquod donum
supernatu<lb ed="#L" n="29" break="no"/>rale, imo plura perficientia animam eius ad actus proprios, qui
<lb ed="#L" n="30"/>sunt recte intelligere, & bene velle, & ad actus corporales
me<lb ed="#L" n="31" break="no"/>ritorios ex prioribus actibus imperatos. Ad actus autem
super<lb ed="#L" n="32" break="no"/>naturales, puta ad transmutandum creaturam super ordinem
<lb ed="#L" n="33"/>naturae, nequaquam propter eandem rationem quae prius facta
<lb ed="#L" n="34"/>est, quia illa quae Christus fecit, supra homines fecit ad ostensio
<lb ed="#L" n="35"/>nem suae dignitatis. Et ideo in ipso inquantum homo, non fuit
<lb ed="#L" n="36"/>aliqua virtus ad faciendum aliquid exterius supra modum
hu<lb ed="#L" n="37" break="no"/>manum, quanquam ad actus interiores perficientes personam
<lb ed="#L" n="38"/>in se habuerit multa dona super homines: patet ergo quid ess
<lb ed="#L" n="39"/>sentiendum de potentia animae Christi, quae est in ipsa
forma<lb ed="#L" n="40" break="no"/>liter secundum se, siue sit naturalis, siue supernaturalis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e389">
<lb ed="#L" n="41"/>
<!--9--> Si autem loquamur de potentia animae Christi non perficiente
<lb ed="#L" n="42"/>ipsam formaliter, sed solum assistente, secundum quam dicimu
<lb ed="#L" n="43"/>posse ea, quae per amicos possumus. Sic dicendum quod anima Chri
<lb ed="#L" n="44"/>sti habuit potentiam ad omnes mutationes miraculosas
ordinabi<lb ed="#L" n="45" break="no"/>les ad finem & fidem incarnationis. Cuius ratio est, quia sicut
<lb ed="#L" n="46"/>dictum fuit in praecedentibus, ei cui competit primo docere ea quae
<lb ed="#L" n="47"/>sunt supra rationem humanam competit habere potentiam
facien<lb ed="#L" n="48" break="no"/>di opera supernaturalia talem doctrinam confirmantia. Sed
Chri<lb ed="#L" n="49" break="no"/>sto competebat tanquam primo & principali doctori docere ea
<lb ed="#L" n="50"/>quae sunt supra naturalem rationem, maxime quae pertinent ad
<lb ed="#L" n="51"/>salutem hominum, quae est finis incarnationis: ergo ipsi
compete<lb ed="#L" n="52" break="no"/>bat habere potentiam faciendi opera supernaturalia talem
do<lb ed="#L" n="53" break="no"/>ctrinam confirmantia. Hanc autem potentiam non habuit sibi
<lb ed="#L" n="54"/>formaliter inhaerentem: vt probatum est, sed habuit sibi
assisten<lb ed="#L" n="55" break="no"/>tem, quatenus diuina virtus operatur talia, quae confirmabani
<lb ed="#L" n="56"/>doctrinam humanam. Inter autem huiusmodi opera non
con<lb ed="#L" n="57" break="no"/>tinentur transmutationes omnium creaturarum ex nihilo in
ali<lb ed="#L" n="58" break="no"/>quid, vel ex aliquo in nihil, quamuis virtus diuina humanitati
<lb ed="#L" n="59"/>Christi assistens posset tales trasmutationes facere. Tum quia
<lb ed="#L" n="60"/>istae transmutationes latuissent. Non enim potest sciri per certi
<lb ed="#L" n="61"/>tudinem de aliquo de nouo producto, an esset productum de
ni<lb ed="#L" n="62" break="no"/>hilo, an ex praeiacente materia. Et similiter de eo quod desinit.
<lb ed="#L" n="63"/>an sit corruptum, an adnihilatum. Tum quia per alias
transmu<lb ed="#L" n="64" break="no"/>tationes miraculosas satis fuit Christi deitas declarata.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e446">
<lb ed="#L" n="65"/>
<!--10--> AD PRIMVM argumentum dicendum quod omnis
<lb ed="#L" n="66"/>potestas dicitur fuisse data Christo homini ratione vnionis,
<lb ed="#L" n="67"/>quia ille homo omnia poterat, non tamen inquantum homo
<lb ed="#L" n="68"/>sed inquantum deus. Et licet hanc potestatem Christus
habue<lb ed="#L" n="69" break="no"/>rit hoc modo ab instanti suae conceptionis, quia extunc fui
<lb ed="#L" n="70"/>homo & deus: tamen post resurrectionem magis innotuit
ho<lb ed="#L" n="71" break="no"/>minibus. Ideo tunc dicitur fuisse data, modo quo res omne
<lb ed="#L" n="72"/>dicuntur fieri quod innotescunt.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e468">
<lb ed="#L" n="73"/>
<!--11--> Ad secundum dicendum quod gratia virtutum & miraculorum
<lb ed="#L" n="74"/>fuit data Christo secundum quod homo, & cuicunque alij sancto
<lb ed="#L" n="75"/>non vt propria virture sibi inhaerente facerent miracula, sed per
<lb ed="#L" n="76"/>diuinam virtutem sibi assistentem, & doctrinam eorum
con<lb ed="#L" n="77" break="no"/>firmantem, vel orationi & precibus eorum condecentem.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e168823-d1e484">
<lb ed="#L" n="78"/>
<!--12--> Ad tertium dicendum est que Christo non est communicata
<lb ed="#L" n="79"/>omnis scientia simpliciter, sicut nec omnis potentia. Non enim
<lb ed="#L" n="80"/>anima Christi sciuit quae deus scit simplici notitia, saltem quoad
<lb ed="#L" n="81"/>infinita indiuidua, quae deus potest facere. Et si sciuisset, non
ta<lb ed="#L" n="82" break="no"/>men propter hoc scieutia eius fuisset infinita intensiue, sicut no
<!--00485.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>est infinita ex eo quod cognoscit essentiam infinitam, scilicet
diui<lb ed="#L" n="84" break="no"/>nam. Si autem haberet omnipotentiam, illa necessario esset aeque
<lb ed="#L" n="85"/>infinita, sicut potentia diuina. Cuius ratio est, quia potentia
ha<lb ed="#L" n="86" break="no"/>bet rationem principij, respectu possibilium. Et quia omnis
perfe<lb ed="#L" n="87" break="no"/>ctio quae est in principiato, est eminentiori modo in principio:
<lb ed="#L" n="88"/>ideo potentia quae est respectu omnium possibilium, necessario
<lb ed="#L" n="89"/>habet omnem perfectionem possibilem eminentiori modo quo
<lb ed="#L" n="90"/>potest haberi: propter quod nulla potentia potest esse maior ea, vel
<lb ed="#L" n="91"/>perfectior. Scientia autem de natura sua non habet rationem
princi<lb ed="#L" n="92" break="no"/>pij respectu possibilium. Et ideo non oportet quod habens scientiam
<lb ed="#L" n="93"/>omnium habeat perfectionem omnium, nec perfectionem omnis
<lb ed="#L" n="94"/>scientiae, nisi quoad numerum scibilium, sed non quoad
intensio<lb ed="#L" n="95" break="no"/>nem quae magis se tenet ex parte scientis, quam ex parte scibilis,
<lb ed="#L" n="96"/>quia qui habet perfectiorem potentiam cognitiuam, perfectius
<lb ed="#L" n="97"/>cognoscit aliquam rem, propter quod magis repugnat creaturae
<lb ed="#L" n="98"/>omnipotentia, per quam aequaretur deo non solum quoad
nume<lb ed="#L" n="99" break="no"/>rum possibilium, sed etiam quo ad perfectionem potentiae, quam
<lb ed="#L" n="100"/>omnis scientia, per quam si creatura aequaretur deo quoad nu
<lb ed="#L" n="101"/>merum scibilium, non tamen quoad perfectionem scientiae.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>