-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-e169768.xml
282 lines (282 loc) · 20.8 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-e169768.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 2</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 2</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="206-v"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-e169768"><!-- l3d15q2 -->
<head xml:id="jsnvu6-e169768-Hd1e101">Quaestio 2</head>
<head xml:id="jsnvu6-e169768-Hd1e103" type="question-title">Utrum anima Christi fuerit passibilis</head>
<p xml:id="jsnvu6-e169768-d1e106">
<lb ed="#L" n="139"/>QVAESTIO SECVNDA.
<lb ed="#L" n="140"/>Vtrum anima Christi fuerit passibilis.
<lb ed="#L" n="141"/>Thom. 3. q. 15. art. 4.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e169768-d1e115">
<lb ed="#L" n="142"/>SECVNDO quaeritur de defectibus animae. Et
pri<lb ed="#L" n="143" break="no"/>mo in generali, vtrum anima Christi fuerit
passi<lb ed="#L" n="144" break="no"/>bilis. Et videtur quod non, quia sicut se habet
glo<lb ed="#L" n="145" break="no"/>ria corporis ad corpus, ita gloria animae ad animam,
<lb ed="#L" n="146"/>α sed corpus Christi statim vt fuit glorificatum fuit
<lb ed="#L" n="147"/>impassibile: ergo anima Christi cum a principio fuerit beata,
vi<lb ed="#L" n="148" break="no"/>detur quod ex tunc fuerit impassibilis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e169768-d1e133">
<lb ed="#L" n="149"/>
<!--2--> Item formae est agere, alterius vero potentiae, scilicet
mate<lb ed="#L" n="150" break="no"/>riae est pati, sed anima forma est, nec habet materiam partem sui,
<lb ed="#L" n="151"/>ergo non videtur quod fuerit passibilis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e169768-d1e145">
<lb ed="#L" n="152"/>
<!--3--> IN CONTRARIVM est quod dicit Dam. quod
ani<lb ed="#L" n="153" break="no"/>ma a corpore inciso dolet, & compatitur corpori. Sed anima Chri
<lb ed="#L" n="154"/>sti coniuncta fuit corpori incisibili, & quandoque inciso siue
di<lb ed="#L" n="155" break="no"/>uiso per clauos, ergo tunc dolebat.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e169768-d1e158">
<lb ed="#L" n="156"/>
<!--4--> RESPONSIO. Circa quaestionem istam primo
distin<lb ed="#L" n="157" break="no"/>guendum est de passione. Deinde respondendum est ad
quae<lb ed="#L" n="158" break="no"/>stionem.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e169768-d1e169">
<!--00487.xml-->
<pb ed="#L" n="207-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>5. Quantum ad primum sciendum quod duplex est passio, vna
na<lb ed="#L" n="2" break="no"/>turalis, alia animalis. Passio naturalis seu corporalis dicitur
tri<lb ed="#L" n="3" break="no"/>spliciter. Vno modo quaecunque alteratio per quam in subiecto
ali<lb ed="#L" n="4" break="no"/>quid recipitur. Alio modo dicitur passio alteratio, per quam
ali<lb ed="#L" n="5" break="no"/>quid recipitur in subiecto, & aliquid ab ipso abiicitur. Tertic
<lb ed="#L" n="6"/>modo passio dicitur illa sola alteratio, per quam a subiecto
for<lb ed="#L" n="7" break="no"/>ma conueniens abiicitur, & disconueniens introducitur. Prime
<lb ed="#L" n="8"/>modo sumitur passio valde large, secundum enim illum modum
<lb ed="#L" n="9"/>luna patitur cum lumen recipit. Secundo modo sumitur
passi<lb ed="#L" n="10" break="no"/>minus large, quando scilicet aliquid abiicitur. Tertio modo
su<lb ed="#L" n="11" break="no"/>mitur stricte, & proprie, quando scilicet conueniens forma
abii<lb ed="#L" n="12" break="no"/>citur, & disconueniens introducitur, & non econuerso. Non enim
<lb ed="#L" n="13"/>dicitur proprie pati qui sanatur, sed qui aegrotat. Passio
anima<lb ed="#L" n="14" break="no"/>lis nihil aliud est quam motus animae secundum appetitum
con<lb ed="#L" n="15" break="no"/>surgens ex apprehensione passionis naturalis, & corporalis. Et
<lb ed="#L" n="16"/>sicut inter passiones naturales, & corporales magis proprie
di<lb ed="#L" n="17" break="no"/>citur passio alteratio, secundum quam forma disconueniens
ac<lb ed="#L" n="18" break="no"/>quiritur, quam illa per quam acquiritur conueniens, sic inter
<lb ed="#L" n="19"/>passiones animae magis proprie dicitur passio motus appetitus
<lb ed="#L" n="20"/>sequens apprehensionem passionis naturalis disconuenientis
<lb ed="#L" n="21"/>quam sequens apprehensionem passionis naturalis conuenientis
<lb ed="#L" n="22"/>vnde magis proprie dicitur pati qui dolet vel tristatur, quam
<lb ed="#L" n="23"/>qui gaudet & delectatur. De tali autem passione procedit
po<lb ed="#L" n="24" break="no"/>tissimum quaestio, quia constat quod passio naturalis &
corpo<lb ed="#L" n="25" break="no"/>ralis fuit in Christo, quae etiam mortem induxit.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e169768-d1e232">
<lb ed="#L" n="26"/>
<!--6--> Hoc supposito dicenda sunt tria ad quaestionem. Primum
<lb ed="#L" n="27"/>est, quod in Christo fuit vera passio, prout dicit motum appetitus
<lb ed="#L" n="28"/>sensitiui. Secundum est, quod fuit aliter talis passio, quam in nobis
<lb ed="#L" n="29"/>Tertium est, quod in Christo fuit passio, prout dicit motum
volun<lb ed="#L" n="30" break="no"/>tatis. Primum patet dupliciter. Primo sic, vbicunque est vera
pas<lb ed="#L" n="31" break="no"/>sio corporalis percepta per sensum & motum appetitus
sensi<lb ed="#L" n="32" break="no"/>tiui secundum conditionem apprehensionis, ibi est vera passic
<lb ed="#L" n="33"/>animalis, sed in Christo fuit vera passio corporalis percepta
<lb ed="#L" n="34"/>sensum & motum appetitus sensitiui secundum ordinem
apprehen<lb ed="#L" n="35" break="no"/>sionis: ergo in Christo fuit passio animalis. Maior patet ex
no<lb ed="#L" n="36" break="no"/>tificatione passionis prius posita. Minor similiter patet. Constat
<lb ed="#L" n="37"/>enim quod in Christo fuit vera passio corporalis abiiciens illud
<lb ed="#L" n="38"/>erat conueniens naturae corporis, sicut fuit diuisio carnis per cla
<lb ed="#L" n="39"/>uos, quae soluebat continuitatem partium corporis, nec dubium quir
<lb ed="#L" n="40"/>Christus hanc sensit cum assumpserit animam perfectam secundum
<lb ed="#L" n="41"/>omnes vires suas naturales. Ad hanc autem apprehensionem
neces<lb ed="#L" n="42" break="no"/>sario sequebatur, quantum est ex cursu naturae motus appetitu
<lb ed="#L" n="43"/>sensitiui secundum conuenientiam apprehensionis, scilicet secundum
<lb ed="#L" n="44"/>rem, siue ad illud quod erat apprehensum, vt nociuum & malum
<lb ed="#L" n="45"/>quare &c. Secundo patet idem sic, dolor, tristitia, timor & ira sunt
<lb ed="#L" n="46"/>verae passiones, sed in Christo fuerunt haec omnia, quare &c. M.
<lb ed="#L" n="47"/>ior de se patet. Minor probatur quantum ad singula membra ibi con
<lb ed="#L" n="48"/>tenta. Primo de dolore, per illud quod habetur Esa. 53. vere lan
<lb ed="#L" n="49"/>guores nostros ipse tulit, & dolores nostros ipse portauit. Et
<lb ed="#L" n="50"/>rationem patet, quia dolor sensibilis causatur proprie ex
perce<lb ed="#L" n="51" break="no"/>ptione eius quod laedit temperamentum corporis. Et haec perceptic
<lb ed="#L" n="52"/>est per solum tactum, qui inter alios sensus est discretiuus eorum
<lb ed="#L" n="53"/>quae concurrunt ad temperamentum corporis. Constat autem?
<lb ed="#L" n="54"/>in Christo fuit aliquid laesiuum temperamenti corporis, quia
per<lb ed="#L" n="55" break="no"/>cipiebatur per tactum qui fuit in Christo temperatissimus: ergo
<lb ed="#L" n="56"/>sequebatur ad hoc verus dolor: similiter de tristitia patet per
<lb ed="#L" n="57"/>illud quod habetur Matth. 26. Tristis est anima mea vsque ad
mor<lb ed="#L" n="58" break="no"/>tem. Et per rationem, quia sicut dolor causatur ex laesione sensus
<lb ed="#L" n="59"/>tactus percepta. Sic tristitia causatur ex nociuo naturali, seu ex
<lb ed="#L" n="60"/>malo apprehenso per imaginationem, vel aliquam virtutem
in<lb ed="#L" n="61" break="no"/>teriorem: sed talis apprehensio fuit in Christo, frequenter enim
<lb ed="#L" n="62"/>fuit imaginatus mortem ante, quam pateretur, ergo fuit in eo vera
<lb ed="#L" n="63"/>tristitia. De timore etiam patet per illud quod habetur Matt. 13
<lb ed="#L" n="64"/>Coepit pauere, & dolore. Et per rationem, quia sicut ex
appreh<lb ed="#L" n="65" break="no"/>sione mali praesentis causatur tristitia, sic timor ex apprehensions
<lb ed="#L" n="66"/>mali futuri, sed talis apprehensio fuit in Christo, ergo & talis
ti<lb ed="#L" n="67" break="no"/>mor. De ira patet similiter per illud quod habetur in Psalm. &
<lb ed="#L" n="68"/>applicatur Christo. Io. 2. Zelus domus tuae comedit me. Zelus
<lb ed="#L" n="69"/>autem est species irae. Quum ira distinguatur in iram per zelum,
<lb ed="#L" n="70"/>& iram per vitium. Et idem apparet per rationem sic, posita causa
<lb ed="#L" n="71"/>sufficiente ponitur effectus, sed tristitia est causa sufficiens irae. Ex
<lb ed="#L" n="72"/>tristitia enim alicui illata oritur appetitus repellendi vel
vindi<lb ed="#L" n="73" break="no"/>candi iniuriam factam. Quum ergo in Christo fuerit tristitia, vit
<lb ed="#L" n="74"/>dictum fuit, consequens est, vt in Christo fuerit ira. Et sic patet
<lb ed="#L" n="75"/>minor: sequitur ergo conclusio, quod in Christo fuerit vera passio,
<lb ed="#L" n="76"/>quae est motus appetitus sensitiui: & sic patet primum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e169768-d1e347">
<lb ed="#L" n="77"/>Quantum ad secundum dicendum est quod istae passiones
fue<lb ed="#L" n="78" break="no"/>runt aliter in Christo, quam in nobis, quantum ad tria. Primo
<lb ed="#L" n="79"/>quantum ad obiectum, quia in nobis huiusmodi passiones
fre<lb ed="#L" n="80" break="no"/>quenter tendunt in illicita, in Christo autem nunquam fuit sic
<lb ed="#L" n="81"/>Secundo quantum ad principium, quia hae passiones frequente
<lb ed="#L" n="82"/>praeueniunt in nobis iudicium rationis. Sed in Christo nullus mo¬
<!--00487.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>tus appetitus sensitiui praeuenit iudicium rationis: propter quod in
<lb ed="#L" n="84"/>ipso huiusmodi passiones non fuerunt culpabiles: ira enim
prae<lb ed="#L" n="85" break="no"/>ueniens iudicium rationis culpabilis est, & vocatur ira per
vi<lb ed="#L" n="86" break="no"/>tium, secundum quam homo dicitur operari. Nam operatio
attri<lb ed="#L" n="87" break="no"/>buitur primo mouenti. Et de hac dicitur Iac. I. quia ira viri
iu<lb ed="#L" n="88" break="no"/>stitiam dei non operatur. Et talis ira non fuit in Christo, ira
au<lb ed="#L" n="89" break="no"/>tem sequens iudicium rationis, quae est appetitus vindictae, prout
<lb ed="#L" n="90"/>ratio indicauit, dicitur ira per zeium, & talis non est vitium, &
<lb ed="#L" n="91"/>fuit in Christo. Tertio fuerunt differenter passiones in Christo,
<lb ed="#L" n="92"/>& in nobis quantum ad effectum, quia huiusmodi passiones
quan<lb ed="#L" n="93" break="no"/>doque in nobis non consistunt in appetitu sensitiuo, sed redundant in
<lb ed="#L" n="94"/>rationem, ita, vt eam perturbent, & eam retrahant quandoque a
<lb ed="#L" n="95"/>sua rectitudine: non sic autem fuit in Christo, quia huiusmodi mo
<lb ed="#L" n="96"/>tus ex diuina dispositione sic subsistebant intra limites
appeti<lb ed="#L" n="97" break="no"/>tus sensitiui quod nullo modo impediebatur, vel
perturbaba<lb ed="#L" n="98" break="no"/>tur ratio ex eis, quin ageret ea quae conueniebant. Et ideo
ma<lb ed="#L" n="99" break="no"/>gis dicuntur fuisse in Christo secundum propassionem, quam
<lb ed="#L" n="100"/>secundum passionem: propassio enim dicitur quasi inchoata
pas<lb ed="#L" n="101" break="no"/>sio. Sed passio absolute dicitur consummata passio & perfecta.
<lb ed="#L" n="102"/>Et quia vltima consummatio motuum appetitus senfitiui est
<lb ed="#L" n="103"/>prosecutio rei appetitae, quae non contingit nisi ratio per
passio<lb ed="#L" n="104" break="no"/>nem abstrahatur a sua rectitudine: ideo in nobis vbl hoc accidit,
<lb ed="#L" n="105"/>tales motus dicuntur passiones: & hoc insinuat scriptura dicens,
<lb ed="#L" n="106"/>quod coepit contristari & moestus esse. Vbi dicit Hiero, quod
domi<lb ed="#L" n="107" break="no"/>nus noster vt veritatem probaret assumpti hominis, vere
qui<lb ed="#L" n="108" break="no"/>dem contristatus est, sed ne passio in illius dominaretur animo
<lb ed="#L" n="109"/>per propassionem, dicitur quod coepit contristari, vt passio
perfe<lb ed="#L" n="110" break="no"/>cta intelligatur, quando animo, id est, rationi dominatur:
pro<lb ed="#L" n="111" break="no"/>passio autem est quasi inchoata in appetitu sensitiuo, sed vlteriu:
<lb ed="#L" n="112"/>non procedit, & sic patet secundum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e169768-d1e432">
<lb ed="#L" n="113"/>
<!--8--> Tertium patet, scilicet quod in Christo fuerit passio, prout
di<lb ed="#L" n="114" break="no"/>cit motum voluntatis, quia sicut ex apprehensione
disconue<lb ed="#L" n="115" break="no"/>nientis secundum sensum causatur motus appetitus sensitiui
se<lb ed="#L" n="116" break="no"/>cundum conditionem apprehensionis, ita ex apprehensione discon
<lb ed="#L" n="117"/>uenientis per intellectum causatur motus voluntatis secundum
<lb ed="#L" n="118"/>conditionem apprehensionis, sed in Christo fuit apprehensio
ali<lb ed="#L" n="119" break="no"/>quorum disconuenientium, & quae indicabantur talia secundum
<lb ed="#L" n="120"/>rationem: ergo in Christo fuit motus voluntatis secundum
condi<lb ed="#L" n="121" break="no"/>tionem talis apprehensionis: motus autem voluntatis conueniens
<lb ed="#L" n="122"/>tali apprehensioni est motus displicentiae: ergo in Christo fuit
<lb ed="#L" n="123"/>talis displicentia, quae large potest dici passio. Miior de se patet,
<lb ed="#L" n="124"/>& minor declaratur. Christus enim per partem intellectiuam
ap<lb ed="#L" n="125" break="no"/>prehendit aliqua, vt discouenientia sibi, puta mortem propriam,
<lb ed="#L" n="126"/>vel tribulationem discipulorum, & huiusmodi, quare &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e169768-d1e468">
<lb ed="#L" n="127"/>
<!--9--> Qualiter autem potuerit in Christo esse nolle mori, & velle!
<lb ed="#L" n="128"/>mori, oblatus enim est, quia voluit, vt dicitur Esa. 53. Aduertendum
<lb ed="#L" n="129"/>est que ratio porest ferri in aliqd dupliciter. Vno modo i se, & ab
<lb ed="#L" n="130"/>solute: alio modo in ordine ad aliquem finem. Primo modo accipi
<lb ed="#L" n="131"/>ratio, vt natura, maxime cum considerat illud quod est nociuum, vel
<lb ed="#L" n="132"/>conueniens naturae secundum se. Secundo modo sumitur ratio, vt ra
<lb ed="#L" n="133"/>tio inquantum iudicat de aliquo secundum relationem ad finem. Prime
<lb ed="#L" n="134"/>ergo modo, ratio in Christo iudicabat mortem esse sibi
disconue<lb ed="#L" n="135" break="no"/>nientem, sed secundo modo iudicabat eam esse conuenientem propte
<lb ed="#L" n="136"/>finem, scilicet propter salutem humanam. Et qui a primus actus respect
<lb ed="#L" n="137"/>secundi est imperfectus, & quasi secundum quid: vnde non est iudicium
<lb ed="#L" n="138"/>finale, sed conditionatum, sicut si dicerem, iudico quod bibere medicini
<lb ed="#L" n="139"/>amaram est malum secundum se, sed bibere eam propter sanitatem est bonum
<lb ed="#L" n="140"/>expediens, sic actus voluntatis sequens primu actum rationis est
imper<lb ed="#L" n="141" break="no"/>fectus, & secundum quod respectu secundi: vnde non est nolle simpliciter
<lb ed="#L" n="142"/>sed secundum quod, & conditionatum. Vnde Christus conditionaliter
<lb ed="#L" n="143"/>dicit, vt habetur Matt. 26. Pater mi, si possibile est, transeat a me
<lb ed="#L" n="144"/>calix iste, addens. Veruntamen non sicut ego volo, sed sicut tu,
lo<lb ed="#L" n="145" break="no"/>quens primo de voluntate naturali & conditionata: & subiungens vo
<lb ed="#L" n="146"/>luntatem quae erat voluntas simpliciter & conformis voluntati
diui<lb ed="#L" n="147" break="no"/>nae. Vnde patet, quod hae duae voluntates compatiebantur se in Christo
<lb ed="#L" n="148"/>nolle mori voluntate naturali, & velle mori voluntate deliberata
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e169768-d1e520">
<lb ed="#L" n="149"/>
<!--10--> Ad primum arg. dicendum quod tota anima Christi secundum omnes
<lb ed="#L" n="150"/>potentias non fuit a principio beata, sed solum secundum superiorem
<lb ed="#L" n="151"/>rationem: secundum rationem autem inseriorem, & secundum vires
sensi<lb ed="#L" n="152" break="no"/>tiuas permittebatur agere & pati ea quae erant eis propria, vt dicit
<lb ed="#L" n="153"/>Damas. lib. 3. Cuius ratio est, qa vt dictum est supra, Christus
as<lb ed="#L" n="154" break="no"/>sumpsit naturam nostram, vt in ea nos redimeret. Et ideo talem
assu<lb ed="#L" n="155" break="no"/>psit, qualem oportuit esse ad finem nostrae redemptionis: & quia
reden<lb ed="#L" n="156" break="no"/>ptio nostra fuit per modum satisfactionis, quae fit pr opra paenalia
<lb ed="#L" n="157"/>ideo oportuit quod non tota esset glorificata, sed pro parte passibilis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e169768-d1e544">
<lb ed="#L" n="158"/>
<!--11--> Ad secundum dicendum, quod illud quod proprie patitur, vel agit
<lb ed="#L" n="159"/>passione, vel actione naturali est compositum, licet principium agendi
<lb ed="#L" n="160"/>sit magis forma & patiendi materia loquendo de actione &
passio<lb ed="#L" n="161" break="no"/>ne naturali, sed loquendo de passione animali quae aliquo modo
<lb ed="#L" n="162"/>est actio, ratio patiendi est magis anima quam corpus seu materia.
<lb ed="#L" n="163"/>Quia talis passio non est nisi motus appetitus sequens
appraehen<lb ed="#L" n="164" break="no"/>sionem nociui, & de tali passione hic modo loquimur.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>