-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-e190171.xml
433 lines (433 loc) · 31.6 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-e190171.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 3</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 3</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="231-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-e190171"><!-- l3d31q3 -->
<head xml:id="jsnvu6-e190171-Hd1e101">Quaestio 3</head>
<head xml:id="jsnvu6-e190171-Hd1e103" type="question-title">Utrum habitus fidei remaneat vel possit
remanere in patria</head>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e106">
<lb ed="#L" n="5"/>QUAESTIO TERTIA.
<lb ed="#L" n="6"/>Vtrum habitus fidei remaneat vel possit
<lb ed="#L" n="7"/>remanere in patria.
<lb ed="#L" n="8"/>Thom. 1. 2. q. 67. art. 3. & S. inc. 1. 1.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e117">
<lb ed="#L" n="9"/>DEINDE quaeritur de euacuatione charitatis pe
<lb ed="#L" n="10"/>gloriam in beatis. Et circa hoc quaeruntur
qua<lb ed="#L" n="11" break="no"/>tuor. Primum est vtrum fides euacuetur per
glo<lb ed="#L" n="12" break="no"/>riam. Secundum est vtrum spes euacuetur. Tertium
<lb ed="#L" n="13"/>QI est vtrum charitas remaneat in beatis. Quartum
<lb ed="#L" n="14"/>vtrum scientia euacuetur in patria. Circa primum quaeruntur
<lb ed="#L" n="15"/>duo. Primum vel vtrum habitus fidei remaneat vel possit
rema<lb ed="#L" n="16" break="no"/>nere in patria. Secundum est vtrum actus fidei possit in patria
<lb ed="#L" n="17"/>remanere. Ad primum sic proceditur. Et arguitur quod habitus
<lb ed="#L" n="18"/>fidei non possit in patria remanere quia perfectum &
imperfe<lb ed="#L" n="19" break="no"/>ctum non stant simul respectu eiusdem vnde primae Cor. 13.
di<lb ed="#L" n="20" break="no"/>citur quod cum venerit quod perfectum est euacuabitur quod
<lb ed="#L" n="21"/>ex parte est. Sed fides est habitus imperfectus, gloria vero
perfe<lb ed="#L" n="22" break="no"/>ctus habitus, ergo, non possunt stare simul.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e150">
<lb ed="#L" n="23"/>
<!--2--> Item dispositio noctuz & aquilae sunt incopossibiles in
eo<lb ed="#L" n="24" break="no"/>dem oculo, ergo dispositio per habitum fidei & per lumen
glo<lb ed="#L" n="25" break="no"/>riae sunt incompossibiles in eodem intellectu.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e162">
<lb ed="#L" n="26"/>
<!--3--> Item quod non maneat habitus nisi possit remanere
actus<lb ed="#L" n="27" break="no"/>probatur, quia quando ad antecedens sequitur consequens, si
<lb ed="#L" n="28"/>consequens est impossibile & antecedens. Sed ad habitum
se<lb ed="#L" n="29" break="no"/>quitur actus, vel possibilitas actus, quia habitus habentem
per<lb ed="#L" n="30" break="no"/>ficit & illius opus borum reddit, ergo si actus fidei nou est
pos<lb ed="#L" n="31" break="no"/>sibilis in patria, nec habitus!
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e180">
<lb ed="#L" n="32"/>
<!--4.--> Item potentia quaeritur propter actum, & habitus est quo
<lb ed="#L" n="33"/>quis vtitur cum voluerit, ergo in quocunque sunt potentia &
<lb ed="#L" n="34"/>habitus, ibi potest esse actus, Alioquin essent frustra. Et maxime
<lb ed="#L" n="35"/>hoc est verum de potentia propinqua.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e193">
<lb ed="#L" n="36"/>Item in cognitionem actus venimus per obiectum; & in
co<lb ed="#L" n="37" break="no"/>gnitionem habitus per actum; eigo vbi non est possibile
obie<lb ed="#L" n="38" break="no"/>ctum nec actus, nec habitus, sed in patria non est possibile
obie<lb ed="#L" n="39" break="no"/>ctum fidei scilicet non visum, quare &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e204">
<lb ed="#L" n="40"/>
<!--6--> Confirmatur hoc per beatum lacobum in canonica sua. Et
<lb ed="#L" n="41"/>ostende mihi fidem tuam sine operibus, & ego ostendam tibi
e<lb ed="#L" n="42" break="no"/>operibus fidem meam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e215">
<lb ed="#L" n="43"/>
<!--7--> Ad idem sunt multae auctoritates Aug. de doctrina
Christia<lb ed="#L" n="44" break="no"/>na, & de tri. & in Ethicis & in multis aliis locis
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e224">
<lb ed="#L" n="45"/>
<!--8--> INCONTRARIVM est, quia fundamentum non
<lb ed="#L" n="46"/>tollitur per aedificij consummationem, sed fides est
fundamen<lb ed="#L" n="47" break="no"/>tum totius spiritualis aedificij secundum illud primae Corint.
ter<lb ed="#L" n="48" break="no"/>tio. Fundamentum aliud &c. & Hebr. II. Fides est substantia id
<lb ed="#L" n="49"/>est fundamentum, quare &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e241">
<lb ed="#L" n="50"/>
<!--9--> Item lumen minus non destruitur adueniente maiore, sed lumi
<lb ed="#L" n="51"/>fidei & gloriae lumen se habent sicut magis & minus, ergo &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e250">
<lb ed="#L" n="52"/>
<!--10--> RESPONSIO. Quia aliqui temere sentientes, & ad
<lb ed="#L" n="53"/>sobrietatem scire nescientes voluerunt quandoque dicere quod
<lb ed="#L" n="54"/>haereticum est ponere, quod habitus fidei possit remanere, vel
<lb ed="#L" n="55"/>remaneat in patria, ideo circa quaestionem istam procedetu
<lb ed="#L" n="56"/>sic, quia primo inquiretur, an ponere quod habitus fidei possit
<lb ed="#L" n="57"/>remanere, vel remaneat in patria sit haereticum. Et secundo
in<lb ed="#L" n="58" break="no"/>quiretur saltem an sit falsum. (Multa enim sunt falsa, quae sunt
<lb ed="#L" n="59"/>haeretica, sicut triangulum non habere tres angulos aequales
<lb ed="#L" n="60"/>duobus rectis est falsum, non tamen haereticum)
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e274">
<lb ed="#L" n="61"/>
<!--11.--> Quantum ad primum sciendum quod ponere aliquid de
fa<lb ed="#L" n="62" break="no"/>cto quandoque est haereticum, & non est haereticum illud ponere
<lb ed="#L" n="63"/>de possibili, quia scriptura cui fides innititur, quatenus habetur
<lb ed="#L" n="64"/>vt a deo inspirata, dicit illud quod est facti, & non dicit illud quod
<lb ed="#L" n="65"/>est possibilitatis. Verbi gratia, dicere aliquid creatum fuisse al
<lb ed="#L" n="66"/>aeterno est haereticum, quia scriptura plane dicit oppositum Gen
<lb ed="#L" n="67"/>1. sed dicere quod aliquid creatum potuit fieri ab aeterno non est
<lb ed="#L" n="68"/>haereticum, nec forte falsum, vt patuit lib. 2. dist. 1. de haeresi
con<lb ed="#L" n="69" break="no"/>stat quod ibi nulla est, quia scriptura non dicit oppositum.
Simi<lb ed="#L" n="70" break="no"/>liter si scriptura diceret quod habitus fidei euacuaretur in
pa<lb ed="#L" n="71" break="no"/>tria de facto, & non diceret aliquid contra possibilitatem rema
<lb ed="#L" n="72"/>nendi, dicere quod posset remanere non esset haereticum, quia
<lb ed="#L" n="73"/>non esset contra scripturam. Restat ergo videre vtrum scriptura
<lb ed="#L" n="74"/>dicat aliquid contra possibilitatem, ac deinde vtrum dicat
ali<lb ed="#L" n="75" break="no"/>quid contra actualem remanentiam habitus fidei in patria.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e311">
<lb ed="#L" n="76"/>
<!--12--> Quod scriptura nihil dicat contra possibilitatem
remanen<lb ed="#L" n="77" break="no"/>di, patet discurrendo per totum decimum tertium capirulum
<lb ed="#L" n="78"/>primae epistolae ad Corinth. vbi haec materia specialius tangitur
<lb ed="#L" n="79"/>& expressius quam in aliis locis. Et per omnia alia loca
scriptu<lb ed="#L" n="80" break="no"/>tae, quia nunquam inuenietur vnum verbum quod dicat expresse
<!--00536.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="81"/>vel ex quo possit eficacirer de dudi quod habitus fidei nonnposit in
<lb ed="#L" n="82"/>patria remanere. Et si aliquis dicat quod imo, adducant ergo illam
<lb ed="#L" n="83"/>auctoritatem quia nondum est per aliquem adducta, ergo dicere
<lb ed="#L" n="84"/>habitus fidei in patria possit remanere nullo modo est haereticum,
<lb ed="#L" n="85"/>quia nullo modo scriptura dicit contrarium. Scriptura etiam recte
<lb ed="#L" n="86"/>intellecta nihil dicit contra factum quin habitus fidei remaneat. In
<lb ed="#L" n="87"/>eodem enim cap. vbi de hoc agitur dicitur sic, Siue prophetiae
eua<lb ed="#L" n="88" break="no"/>cuabuntur, siue linguae ceffabuntur, siue scientia destruetur, &
sub<lb ed="#L" n="89" break="no"/>dit simle causam sicut de fide, dicit enim de scientia &
prophe<lb ed="#L" n="90" break="no"/>tia quod ex parte cognoscimus, & ex parte prophetamus, cum autem
<lb ed="#L" n="91"/>venerit quod perfectum est euacuabitur quod ex parte est, sicut
<lb ed="#L" n="92"/>de fide subdit, videmus nunc per speculum in aenigmate tunc
au<lb ed="#L" n="93" break="no"/>tem facie ad faciem. Ex quo argutur triplicitet. Primo sic, sicut
<lb ed="#L" n="94"/>scriptura dicit fidem euacuari in patria, sic eadem scriptura & in
<lb ed="#L" n="95"/>eodem capite dicit donum prophetiae & donum linguarum &
sci<lb ed="#L" n="96" break="no"/>entiarum cessare & destrui, sed secundum doctores scientia non
<lb ed="#L" n="97"/>destruetur secundum habitum, donum etiam linguarum in se non
<lb ed="#L" n="98"/>cessabit quin sciant loqui variis linguis, quicquid sit de actu de
<lb ed="#L" n="99"/>quo in sequenti quaestione dicetur, donum etiam prophetiae fuit in
<lb ed="#L" n="100"/>Christo secundum doctorem, & ipse vocat se prophetam Matth
<lb ed="#L" n="101"/>13. vbi dicit non est propheta sine honore nisi in patria,
Chri<lb ed="#L" n="102" break="no"/>slus autem secundum mentem fuit beatus, ergo cum haec non
<lb ed="#L" n="103"/>euacuentur secundum habitum, videtur quod nec fides, saltem ex
<lb ed="#L" n="104"/>scriptura non potest conuinci, quia de pari loquitur de omnibus
<lb ed="#L" n="105"/>illis & de fide per totum capitulum. Secundo sit, apostolus
eua<lb ed="#L" n="106" break="no"/>cuationem fidei, doni linguarum, & scientiae comparat
perfectio<lb ed="#L" n="107" break="no"/>ni aetatis dicens. Cum essem paruulus, loquebar vt paruulus, &
<lb ed="#L" n="108"/>sapiebam vt paruulus &c. Cum autem factus sum vir & euacuaui
<lb ed="#L" n="109"/>quae erant paruuli. Sed quando ex paruulo factus est vir, nec po
<lb ed="#L" n="110"/>tentia per quam loquebatur, sapiebat, vel cogitabat, nec
habi<lb ed="#L" n="111" break="no"/>tus bonus si quem habebat ad hos actus, euacuatur, ergo net
<lb ed="#L" n="112"/>habitus praedicti euacuabuntur in patria.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e400">
<lb ed="#L" n="113"/>
<!--12--> Si dicatur quod non est simile de fide & de habitibus aliis, quia
<lb ed="#L" n="114"/>de essentia aliorum habituum non est imperfectio. Sed de
essen<lb ed="#L" n="115" break="no"/>tia fidei est imperfectio. Et ideo adueniente perfectione alia non
<lb ed="#L" n="116"/>euacuantur, quia non habent ad eam oppositionem, sed solum
<lb ed="#L" n="117"/>fides, quae ei opponitur. Dico quod non valet ad propositum, quia
<lb ed="#L" n="118"/>ex scriptura non habetur illa differentia, sed si sit, erit ex natura
<lb ed="#L" n="119"/>talium habituum quod adhuc non credo verum, & patebit
infra<lb ed="#L" n="120" break="no"/>Cum igitur ex scriptura nullo modo habeatur illa differentia,
<lb ed="#L" n="121"/>dicere quod non euacuetur plus habitus fidei quam alij de quibus
<lb ed="#L" n="122"/>de pari fit ibi mentio non est contra scripturam. Et ideo non est!
<lb ed="#L" n="123"/>haereticum, quod solum quaerimus in hoc articulo, quia in alio
in<lb ed="#L" n="124" break="no"/>quiretur an fit falsum. Item scriptura loquens de euacuatione
<lb ed="#L" n="125"/>istorum exponit seipsam ostendens quod hoc intelligatur quo ad
<lb ed="#L" n="126"/>actus, dicens loquebar vt paruulus, sapiebam, vt paruulus &c. Ei
<lb ed="#L" n="127"/>postea, videmus nunc per speculum & caetera, ergo ex scriptura
<lb ed="#L" n="128"/>non potest haberi quod euacuentur habitus, sed actus, quod &
re<lb ed="#L" n="129" break="no"/>cipit expositionem vt patebit in sequenti quaestione, sic igitur
<lb ed="#L" n="130"/>patet quod nullo modo est contra scripturam recte intellectam
<lb ed="#L" n="131"/>prout circunstantia scripturae exponit seipsam (quae est optima
<lb ed="#L" n="132"/>expositio secundum Aug. 83. quaestionum) dicere quod habitus
fi<lb ed="#L" n="133" break="no"/>dei possit manere, vel quod maneat in patria, & hoc est primum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e450">
<lb ed="#L" n="134"/>
<!--13--> Quantum ad secundum scilicet an sit verum an falsum quod possit
<lb ed="#L" n="135"/>remanere, vel remaneat, dicendum est quod quicquid sit de facto an
<lb ed="#L" n="136"/>remaneat, an non de quo non potest plena certitudo haberi tamen
<lb ed="#L" n="137"/>de possibilitate teneo quod potest remanere etiam sine actu. Quod
<lb ed="#L" n="138"/>possit remanere tripliciter probatur, primo sic, quia Paulus in
<lb ed="#L" n="139"/>raptu vidit deum, & tamen in eo mansit habitus fidei secundum
<lb ed="#L" n="140"/>doctores, ergo habitus fidei potest stare cum visione.
Responde<lb ed="#L" n="141" break="no"/>tur ad hoc quod nescitur an Paulus in raptu fuerit in corpore
<lb ed="#L" n="142"/>an extra corpus, quia ipsemet nesciuit (vt dicitur 2. Cor. 12). Si
<lb ed="#L" n="143"/>autem anima eius fuit exrra corpus tunc non habuit fidem, sed
so<lb ed="#L" n="144" break="no"/>lam visionem, sed restituta corporirehabuit fidem sine visione,
<lb ed="#L" n="145"/>& ita nunquam fuerunt simul fides & visio. Sed illud non valet
<lb ed="#L" n="146"/>quia si nescitur an fuerit in corpore, an extra corpus, quare
ma<lb ed="#L" n="147" break="no"/>gis ponitur quod fuerit extra corpus quam in corpore, & quare
<lb ed="#L" n="148"/>non respondetur quod si fuit in corpore stetit fides cum visione
<lb ed="#L" n="149"/>sicut si fuit extra corpus non fuit fides cum visione. Nisi enim
<lb ed="#L" n="150"/>raptus esset possibilis anima existente in corpore Paulus sciens
<lb ed="#L" n="151"/>se raptum non dubitaret an esset in corpore, an extra corpus.
<lb ed="#L" n="152"/>Sed absolute dixisset quod extra corpus, & si raptus est
possibi<lb ed="#L" n="153" break="no"/>lis anima existente in corpore, quare propter raptum oportet
<lb ed="#L" n="154"/>ponere Paulum mortuum. Et si de facto ponatur mortuus fuisse
<lb ed="#L" n="155"/>tamen potuit rapi viuus. Nam & Moyses fuit raptus, vel saltem
<lb ed="#L" n="156"/>vidit diuinam essentiam sicut Paulus (vt dicit Augustinus
supe<lb ed="#L" n="157" break="no"/>Genesin ad literam) qui tamen non fuit mortuus. Doctores
<lb ed="#L" n="158"/>etiam tenent quod Paulus in raptu non fuit mortuus, sed solum
<lb ed="#L" n="159"/>abstractus ab ysu sensuum, & sic statargumentum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e512">
<lb ed="#L" n="160"/>
<!--14--> Item fides quae est habitus acquisitus, stat cum visione
cor<lb ed="#L" n="161" break="no"/>porali & cum assensu intellectus, ex visione causato, ergo
fi<lb ed="#L" n="162" break="no"/>des quae est habitus infusus potest stare cum visione spirituali,
<!--00537.xml-->
<pb ed="#L" n="232-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>sea beata. Consequentia patet, quia omnino videtur esse simil.
<lb ed="#L" n="2"/>hinc & inde, antecedens probatur, quia si quis habeat habitum
<lb ed="#L" n="3"/>fidei acquisitae, videlicet per quem credat dictis alicuius
aftr<lb ed="#L" n="4" break="no"/>logi de edypsibus solis & lunae, si actualiter videat lunam eclypi
<lb ed="#L" n="5"/>ri, prout praedixit astrologus non propter hoc prior habitus fi
<lb ed="#L" n="6"/>dei destruitur, imo potius confirmatur, quia alias facilius & fir
<lb ed="#L" n="7"/>mis crederet dictis talis astrologi ex hoc quod vidit euenisse
illu<lb ed="#L" n="8" break="no"/>quod praedixerat astrologus. Et si dicatur quod ad risionem eclypsi
<lb ed="#L" n="9"/>nihil facit habitus fidei, nec cum ea potest concurrere actus eius
<lb ed="#L" n="10"/>non valet, quia hic non quaeritur an actus fidei possie stare cum
<lb ed="#L" n="11"/>visione, sed solum de habitu. Vnde dato quod ille habitus ad illam
<lb ed="#L" n="12"/>visionem nihil faceret, nec actus fidei cum visione stare posse
<lb ed="#L" n="13"/>non sequitur tamen quin habitus cum ea stare posset.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e558">
<lb ed="#L" n="14"/>
<!--15.--> Item habitus opinionis stare potest cum actu scientiae, erg
<lb ed="#L" n="15"/>potest similiter stare cum visionis actu. Et idem est de fide
acquisi<lb ed="#L" n="16" break="no"/>ta cum sit habitus opinatiuus. Antecedens patet: quia vnus
<lb ed="#L" n="17"/>idem homo potest habere de eadem conclusione media
demonstr<lb ed="#L" n="18" break="no"/>tiua quae causant habitum scientiae & media topica seu probab
<lb ed="#L" n="19"/>lia quae causant habitum opinatiuum. Et cum exit in actum con
<lb ed="#L" n="20"/>siderandi conclusionem secundum media demonstratiua quae
f<lb ed="#L" n="21" break="no"/>ciunt eum scire, non oportet quod oblitus fuerit mediorum proba
<lb ed="#L" n="22"/>bilium seu topicorum, quorum habitus est opinio, & sic simu
<lb ed="#L" n="23"/>scit actu, & habet opinionem secundum habitum. Et sic pate
<lb ed="#L" n="24"/>antecedens. Consequentia autem probatur, quia sicut credere
<lb ed="#L" n="25"/>& opinari opponuntur secundum euidens & non euidens ei quod
<lb ed="#L" n="26"/>est videre, sic opponuntur ei quod est scire secundum certum
<lb ed="#L" n="27"/>dubium, & ideo u non obstante certi & dubij oppositione,
opini<lb ed="#L" n="28" break="no"/>vel fides secundum habitum possunt stare cum actu scientiae
e<lb ed="#L" n="29" break="no"/>dem modo non obstante oppositione euidentis, & ineuidenti
<lb ed="#L" n="30"/>opinio & fides secundum habitum possunt stare cum actu
visio<lb ed="#L" n="31" break="no"/>nis, & ficut est de fide acquisita respectu visionis corporalis, sic
<lb ed="#L" n="32"/>est de fide infusa respectu visionis beatae.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e604">
<lb ed="#L" n="33"/>
<!--16.--> Et si dicatur quod fides non potest stare cum visione beata
<lb ed="#L" n="34"/>non propter oppositionem quam habebat ad visionem secundum
<lb ed="#L" n="35"/>se, sed propter oppositionem quam habet ad habitum gloriae
<lb ed="#L" n="36"/>si cut habitus vitiosus stat cum actu virtuoso. Et tamen habitu
<lb ed="#L" n="37"/>virtuosus non potest stare cum habitu vitioso, quia habitus non
<lb ed="#L" n="38"/>opponitur actui, sed habitui, non valet, quia aut visio beata pr
<lb ed="#L" n="39"/>test esse sine habitu gloriae aut non. Si potest esse sine habitu
<lb ed="#L" n="40"/>gloriae, tunc potest habitus fidei esse cum visione, cum ei no
<lb ed="#L" n="41"/>opponatur. Si autem visio beata non potest esse sine habitu gl
<lb ed="#L" n="42"/>riae, cum Paulus in raptu habuerit visionem beatam, & per ci
<lb ed="#L" n="43"/>sequens habitum gloriae, & cum hoc fidem secundum habitum
<lb ed="#L" n="44"/>sequitur quod tunc fuerunt simul fides & habitus gloriae, ergo
no<lb ed="#L" n="45" break="no"/>opponuntur, quia opposita non possunt simul esse. Nec valet si
<lb ed="#L" n="46"/>diceretur que fuerunt simul per modum transitus cuiusdam 8
<lb ed="#L" n="47"/>non per modum habitus permanentis, quia quae possunt simu
<lb ed="#L" n="48"/>esse per vnum instans possunt semper simul esse, quia simultate
<lb ed="#L" n="49"/>non impedit longitudo vel breuitas temporis, sed natura
op<lb ed="#L" n="50" break="no"/>positionis, vnde si pro illo instanti fuerint simul in Paulo, & fi
<lb ed="#L" n="51"/>des & habitus gloriae necesse est quod possint semper simul esse.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e650">
<lb ed="#L" n="52"/>
<!--17--> AD RATIONES in oppositum. Ad primam cum dici
<lb ed="#L" n="53"/>tur perfectum & imperfectum respectu eiusdem non stant simul
<lb ed="#L" n="54"/>Dicendum quod verum est sic quod idem per essentiam sit simul
perfe<lb ed="#L" n="55" break="no"/>ctum, & imperfectum, puta quod idem habitus sit simul perfectu
<lb ed="#L" n="56"/>& imperfectus, nec sic quod idem secundum speciem; quamuis
aliu<lb ed="#L" n="57" break="no"/>numero sit simul perfectum, & imperfectum in eodem subiecto
<lb ed="#L" n="58"/>vt quod in eodem subiecto sit simul albedo perfecta & imperfi
<lb ed="#L" n="59"/>cta, quia quae sunt in eodem subiecto, differut specie, vt dicitur
<lb ed="#L" n="60"/>quinto metaphysicae, sed quod diuersa specie, aut genere, quorun
<lb ed="#L" n="61"/>vnum est perfectum & reliquum imperfectum non possunt simu
<lb ed="#L" n="62"/>esse in eodem subiecto, etiam respectu eiusdem obiecti non est
<lb ed="#L" n="63"/>verum. Constat enim quod habitus scientiae hic acquisitae, per qu
<lb ed="#L" n="64"/>scimus deum esse vnum, remanebit in patria. Tamen est imperfi
<lb ed="#L" n="65"/>ctior quam fit lumen gloriae per quod videmus deum esse vnum
<lb ed="#L" n="66"/>Similiter fides cum sit alterius rationis a gloria potest stare ci
<lb ed="#L" n="67"/>ea, quamuis differant sicut perfectum & imperfectum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e689">
<lb ed="#L" n="68"/>
<!--18.--> Ad secundum dicendum quod non est simile de dispositioni
<lb ed="#L" n="69"/>oculi noctuae & aquilae. Et de fide & habitu gloriae, quia dispos
<lb ed="#L" n="70"/>tiones illae sunt differentes secundum perfectum & imperfectum.
<lb ed="#L" n="71"/>Et in eadem specie, quamuis enim noctua & aquila differant
sp<lb ed="#L" n="72" break="no"/>cie, non oportet tamen quod dispositiones corporales quae consu
<lb ed="#L" n="73"/>gunt ex commixtione primarum qualitatum sint in eis
differ<lb ed="#L" n="74" break="no"/>tes secundum speciem, imo sunt eiusdem rationis specificae,
pr<lb ed="#L" n="75" break="no"/>pter quod non possunt esse plures simul in eodem subiecto, sed fi
<lb ed="#L" n="76"/>des & gloria sunt dispositiones non solum specie, sed genere
pro<lb ed="#L" n="77" break="no"/>ximo differentes. Et ideo non sequitur quin possint esse simul
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e715">
<lb ed="#L" n="78"/>
<!--19--> Ad aliud per quod probatur quod habitus non posest manere si
<lb ed="#L" n="79"/>ne actu, dicendum quod aliquid est possibile absolute quod tamet
<lb ed="#L" n="80"/>non potest poni in esse stante aliqua suppositione, sicut Sortes
<lb ed="#L" n="81"/>sedens potest currere loquendo absolute de potentia quae es
<lb ed="#L" n="82"/>in Sorte, tamen cum hac suppositione quod sedeat non potest poni i
<!--00537.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>ese quod currat aet i in aeternum taret sippolitio, in aeternum
<lb ed="#L" n="84"/>non posset poni in esse, sic dicendum in proposito quod licet ad h
<lb ed="#L" n="85"/>bitum sequatur possibilitas actus absolute, tamen si in eadem pe
<lb ed="#L" n="86"/>tentia ponatur de nouo actus in aeternum permanens qui si
<lb ed="#L" n="87"/>incompossibilis actui primi habitus nunquam poterit poni in esse
<lb ed="#L" n="88"/>quamuis maneat habitus, & hoc modo si actus visionis est inci
<lb ed="#L" n="89"/>possibilis actui fidei que iod tamen adhuc non assero nunquam actur
<lb ed="#L" n="90"/>fidei posset poni in esse, & tamen absolute esse possibilis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e753">
<lb ed="#L" n="91"/>
<!--20--> Per idem patet ad aliud, quia eadem est virtus, sed solun
<lb ed="#L" n="92"/>verba multiplicata, hisi quod additur quod habitus esse frustr.
<lb ed="#L" n="93"/>in quo est duplex defectus. Vnus quia per hoc non probatur quin
<lb ed="#L" n="94"/>habitus possit esse sine acta, sed solum quod non conuenienter
<lb ed="#L" n="95"/>esset. Posset enim esse serra quae non posset secare, puta si esse
<lb ed="#L" n="96"/>de butyro. & licet frustra esset nihilominus tamen esset. Similiter
<lb ed="#L" n="97"/>in proposico. Alius defectus est, quia nec frustra esset habitus fi
<lb ed="#L" n="98"/>dei dato quod non posset exire in actim, quia pertuinet ad per
<lb ed="#L" n="99"/>fectionem hominis, vt plenius & perfectius esset deo subditus in
<lb ed="#L" n="100"/>quantum sic esset dispositus quod non solum asfentiret deo ex
eui<lb ed="#L" n="101" break="no"/>dentia rei, sed etiam dicto dein esto quod fes dicta non videretur.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e782">
<lb ed="#L" n="102"/>
<!--21--> Ad aliud cum dicitur, vbi non est possibile obiectum non
<lb ed="#L" n="103"/>est possibilis actus, nec habitus, dicendum est quod verum est de
<lb ed="#L" n="104"/>actu, non de habitu, quia actus necessario requirit praesentis
<lb ed="#L" n="105"/>obiecti, non autem habitus qui non requirit necessario actum
<lb ed="#L" n="106"/>Minor etiam vel est falsa simpliciter, vel non probatur, quia ti
<lb ed="#L" n="107"/>dicitur quod obiectum fidei est non visum, dicendum quod for
<lb ed="#L" n="108"/>malis ratio obiecti fidei non est esse non visum, vt probatum fuit
<lb ed="#L" n="109"/>prius, nec est conditio necessario concomitas nisi pro flatu viae
<lb ed="#L" n="110"/>& si esset excluderet actum, non habitum. Et mirum est si aliquis
<lb ed="#L" n="111"/>sit habituatus in credendo alicui quem credit veracem si videa
<lb ed="#L" n="112"/>euenire aliquid eorum quae ille dicit quod propter hoc quaesinat
<lb ed="#L" n="113"/>esse sic dispositus. hoc enim non videtur, imo potius debet fir
<lb ed="#L" n="114"/>mari in illa dispositione, quia experimentum sermonum vero
<lb ed="#L" n="115"/>rum est, vt concordet rebus sensatis, propter quod cum experi
<lb ed="#L" n="116"/>mur quod aliquid eorum quae dicuntur ab aliquo euenst,
am<lb ed="#L" n="117" break="no"/>plius disponimur, vt dictis eius accommodemus fidem? V
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e190171-d1e821">
<lb ed="#L" n="118"/>
<!--22--> Ad illud quod dicitur de beato Iacobo quod fides
ostendi<lb ed="#L" n="119" break="no"/>tur per opera, friuolum est, loquitur enim de operibus
exteri<lb ed="#L" n="120" break="no"/>ribus, sicut apparet ex serie capitum. Subditur enim statim
Abr<lb ed="#L" n="121" break="no"/>ham enim pater vester, nónne ex operibus iustificatus est,
off<lb ed="#L" n="122" break="no"/>rens Isaac filium suum super altare, & rursus Raab meretrix nonne
<lb ed="#L" n="123"/>ex operibus iustificata est susciplens nuncios, & per aliam yran
<lb ed="#L" n="124"/>eos eiiciens? nunquid intendit beatus lacobus dicere quod
sill<lb ed="#L" n="125" break="no"/>ipsis operibus non est fides? certe ridiculum esset hoc credere,
qui<lb ed="#L" n="126" break="no"/>tunc in peccatoribus non esset fides, in quibus non sunt ista
op<lb ed="#L" n="127" break="no"/>ra, sed potius contraria, solum ergo intendit quod fides sine oper
<lb ed="#L" n="128"/>bus, vbi adest facultas operandi non sufficit ad salutem, & pro
<lb ed="#L" n="129"/>pter hoc dicitur ociosa, & mortua, quia non perducit ad finen
<lb ed="#L" n="130"/>qui est vita aeterna. Ex eadem ratione commendatur fides ex
ope<lb ed="#L" n="131" break="no"/>ribus vbicunque de hoc fit mentio. Et in hoc sensu, & non quia inc
<lb ed="#L" n="132"/>possit esse fine operibus tam exterioribus quam interioribus.
<lb ed="#L" n="133"/>Quod autem dicitur de auctoritatibus sanctorum, dicendum c
<lb ed="#L" n="134"/>omnes sunt intelligendae de euacuatione fidei non quantum ad ha
<lb ed="#L" n="135"/>bitum, sed quantum ad actum, qualiter autem intelligatur fide
<lb ed="#L" n="136"/>euacuatio quantum ad actum. vtrum secundum substantiam actu:
<lb ed="#L" n="137"/>an solum secundum aenigmata eius patebit in sequenti quaestionem.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>