-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-e245572.xml
312 lines (312 loc) · 22.4 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-e245572.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 15</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 15</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="298-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-e245572"><!-- l4d17q15 -->
<head xml:id="jsnvu6-e245572-Hd1e101">Quaestio 15</head>
<head xml:id="jsnvu6-e245572-Hd1e103" type="question-title">Utrum confessio debeat fieri integraliter vni et eidem</head>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e106">
<lb ed="#L" n="23"/>QVAESTIO DECIMAQVINTA.
<lb ed="#L" n="24"/>Vtrum confessio debeat fieri integraliter vni & eidem.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e113">
<lb ed="#L" n="25"/>DTERTIVM sic proceditur, & arguitur quod
<lb ed="#L" n="26"/>confessio non debeat fieri integraliter vni &
ei<lb ed="#L" n="27" break="no"/>dem: quia confessio fit propter absolutionem,
<lb ed="#L" n="28"/>sed contingit quandoque quod ille cui peccator
con<lb ed="#L" n="29" break="no"/>firetur non potest de omnibus peccatis
absol<lb ed="#L" n="30" break="no"/>uere propter aliquem easum superiori retentum, ergo
confi<lb ed="#L" n="31" break="no"/>tens non tenetur tali confessori omnia confiteri.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e131">
<lb ed="#L" n="32"/>
<!--2--> Item sicut confessio habet determinatum ministrum, ita vi
<lb ed="#L" n="33"/>detur habere determinatam materiam quae est illud per quod
<lb ed="#L" n="34"/>peccata manifestantur, sed confitens (vt videtur) potest
mani<lb ed="#L" n="35" break="no"/>festare partem peccatorum per vnum signum (scilicet verbo)
<lb ed="#L" n="36"/>partem per aliud (scilicet scripto) ergo similiter potest partem
<lb ed="#L" n="37"/>peccatorum manifestare vni ministro, & partem alteri.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e150">
<lb ed="#L" n="38"/>
<!--3--> IN CONTRARIVM arguitur, quia confessio fit
<lb ed="#L" n="39"/>ad hoc, vt peccator veniam consequatur de peccatis a Deo,
<lb ed="#L" n="40"/>sed non potest consequi veniam de vno peccato sine alio, erge
<lb ed="#L" n="41"/>confitens non debet confireri de vno peccato sine aliis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e163">
<lb ed="#L" n="42"/>
<!--4--> RESPONSIO. Circa quaestionem istam videnda sunt
<lb ed="#L" n="43"/>duo. Primum est illud quod directe quaeritur, videlicet vtrum
<lb ed="#L" n="44"/>confessio debeat fieri integraliter vni & eidem. Secundum est
il<lb ed="#L" n="45" break="no"/>lud quod in primo argumento implicatur (videlicet vtrum
abso<lb ed="#L" n="46" break="no"/>lutio de omnibus peccatis debeat fieri ab vno & eodem ministro.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e179">
<lb ed="#L" n="47"/>QUANTVM ad primum sciendum est, quod de
conclu<lb ed="#L" n="48" break="no"/>sione est omnium concors sententia, videlicet qued necessarium est
<lb ed="#L" n="49"/>omnia peccata confiteri vni & eidem: modus autem probandi
<lb ed="#L" n="50"/>non est idem apud omnes. Vno enim modo probatur sic: sicut
<lb ed="#L" n="51"/>est in medicina corporali sic est in poenitentia quae est medicina
<lb ed="#L" n="52"/>spiritualis. Sed in medicina corporali sic est quod medicus non solum
<lb ed="#L" n="53"/>debet cognoscere vnum morbum, sed totam dispositionem corpo
<lb ed="#L" n="54"/>ris, pro eo quod vnus morbus grauatur ex alio, & quod prodest ad
<lb ed="#L" n="55"/>curationem vnius morbi aliquando nocet alij, ergo in poeniten
<lb ed="#L" n="56"/>tia quae est medicina spiritualis oportet quod sacerdos qui est
me<lb ed="#L" n="57" break="no"/>dicus spiritualis cognoscat non solum vnum peccatum, sed
om<lb ed="#L" n="58" break="no"/>nia: quia ex quolibet, aliud grauitatem recipit, & quia
medici<lb ed="#L" n="59" break="no"/>na quae valeret ad vnum peccatum posset esse incentiua alterius
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e210">
<lb ed="#L" n="60"/>
<!--6--> Sed ista ratio non videtur necessario probare quod necessarium
<lb ed="#L" n="61"/>sit omnia peccata confiteri vni & eidem, sed quod est valde
con<lb ed="#L" n="62" break="no"/>gruum: quia secundum eam non est necesse omnia peccata con
<lb ed="#L" n="63"/>fiteri vni & eidem nisi ratione grauitatis quam vnum sortitur ex
<lb ed="#L" n="64"/>alio, vel ratione medicinae quae prodesset contra vnum & non
<lb ed="#L" n="65"/>contra aliud. Sed propter primum non oportet hoc ponere: quia
<lb ed="#L" n="66"/>circunstantiae aggrauantes non sunt de necessitate confessionis
<lb ed="#L" n="67"/>sed solum illae quae addunt nouam speciem peccati: vt patet ex prae
<lb ed="#L" n="68"/>"cedentibus, sed vnum peccatum si recipiat grauitatem ex alio
si<lb ed="#L" n="69" break="no"/>bi adiuncto, non tamen recipit nouam speciem, ergo ad confessionem
<lb ed="#L" n="70"/>vnius peccati non requiritur necessario quod fiat mentio de alio.
<lb ed="#L" n="71"/>Nec propter secundum scilicet propter medicinam: quia vel loquimur
<lb ed="#L" n="72"/>de medicina quae expellit morbum, vel de illa quae praeseruat a
<lb ed="#L" n="73"/>recidiuo: medicina quae expellit morbum vnius peccati nunquam
<lb ed="#L" n="74"/>est contraria medicinae alterius peccati: quia eadem medicina est
<lb ed="#L" n="75"/>expellens omne peccatu (.I. gratia) & ita ratione talis medicinae
<lb ed="#L" n="76"/>non oportet omnia peccata confiteri simul, ne medicina quae
cu<lb ed="#L" n="77" break="no"/>rat vnm peccatu, grauet vel augeat aliud, quia istud nunquam est,
<lb ed="#L" n="78"/>nec ratione medicinae praeseruatiuae, quia non est de ratione
ve<lb ed="#L" n="79" break="no"/>iae poenitentiae quod homo ab ea non possit excidere (vt patuit
<lb ed="#L" n="80"/>prius) ion est ergo necessarium ad veram poenitentiam quod exhi¬
<!--00669.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="81"/>beantur omnimoda remedia contra recidiuum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e267">
<lb ed="#L" n="82"/>
<!--7.--> Alius est modus efficacior probans eandem conclusionem, & est
<lb ed="#L" n="83"/>talis: confessio correspondet contritioni, sicut signum signato, quia
<lb ed="#L" n="84"/>ea quae sunt in voce sunt eorum quae sunt in anima passionum
<lb ed="#L" n="85"/>norae, & correspondet per simile: quia per contritionem fit mentalis
<lb ed="#L" n="86"/>confessio coram Deo, sicut per confessionem vocalem fit manifestario
<lb ed="#L" n="87"/>peccatorum coram Dei ministro, sed contritio non potest esse de vno
<lb ed="#L" n="88"/>peccato sine alio, ergo nec confessio. Et sic patet quod confessio
<lb ed="#L" n="89"/>debet fieri integre de omnibus peccatis vni & eidem, quod
<lb ed="#L" n="90"/>est intelligendum de peccatis quae memoriae occurrunt praeuia
<lb ed="#L" n="91"/>discussione conscientiae quae debet confessionem praecedere.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e293">
<lb ed="#L" n="92"/>
<!--8--> QUANTVM ad secundum videlicet vtrum absolutio
<lb ed="#L" n="93"/>de omnibus peccatis debeat fieri ab vno & eodem ministro est
<lb ed="#L" n="94"/>multiplex modus dicendi. Primus est o confitens debet dicere
<lb ed="#L" n="95"/>omnia peccata sua sacerdoti, & ille ipsum non absolutum debet
<lb ed="#L" n="96"/>remittere ad superiorem qui debet eum iterato audire de
om<lb ed="#L" n="97" break="no"/>nibus, & absoluere vel committere inferiori, quod eum absoluat de
<lb ed="#L" n="98"/>omnibus. Et sic tota confessio fit vni, & tota absolutio est ab
<lb ed="#L" n="99"/>vno. Sed contra istum modum est consuetudo ecclesiae. Ecclesia
<lb ed="#L" n="100"/>enim obseruat quod inferior audiens totam confessionem
absol<lb ed="#L" n="101" break="no"/>uit de casibus quibus potest, superior autem ad quem remittitur
<lb ed="#L" n="102"/>audit solum casum pertinentem ad se, & de illo absoluit. Item si
<lb ed="#L" n="103"/>ille modus obseruaretur, includeret aliqua inconuenientia. Primum
<lb ed="#L" n="104"/>quod ille qui est confessus omnia peccata sua inferiori, puta curato
<lb ed="#L" n="105"/>suo tenetur iterum omnia peccata sua confiteri superiori,
put<lb ed="#L" n="106" break="no"/>episcopo vel eius poenitentiario quod est magnum
inconue<lb ed="#L" n="107" break="no"/>niens: quia quamuis rite confessus possit si velit irerum confiteri,
<lb ed="#L" n="108"/>quod tamen ad hoc obligetur non videtur rationabile. Item
fru<lb ed="#L" n="109" break="no"/>stra fit confessio illi a quo non speratur absolutio, sed si confessio
<lb ed="#L" n="110"/>fiat integre duobus successiue, & tantum vnus absoluit de
om<lb ed="#L" n="111" break="no"/>nibus, tunc fit confessio alicui eorum a quo non fit absolutio.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e342">
<lb ed="#L" n="112"/>
<!--9--> Tenendo autem modum quem obseruat ecclesia (vt dictum
<lb ed="#L" n="113"/>est) sequuntur similiter aliqua de praedictis inconuenientibus.
<lb ed="#L" n="114"/>Primum est, quia confessio quae fit inferiori integre & de
om<lb ed="#L" n="115" break="no"/>nibus non habet absolutionem correspondentem. Secundum
<lb ed="#L" n="116"/>est quod confessio quae fit superiori de solo casu ad eum
per<lb ed="#L" n="117" break="no"/>tinente non est integra, & iterum cum de illo peccaro fuerit
<lb ed="#L" n="118"/>confessus inferiori dubium est quare tenetur iterato alij
consi<lb ed="#L" n="119" break="no"/>teri: absolutio etiam quae fit ab inferiori ministro, & a
superio<lb ed="#L" n="120" break="no"/>re non est vna, nec de eisdem peccatis, sed de diuersis, quae
om<lb ed="#L" n="121" break="no"/>nia videntur inconuenientia.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e368">
<lb ed="#L" n="122"/>
<!--10--> Secundo modo dicitur sic, quod inferior audit totam
confes<lb ed="#L" n="123" break="no"/>sionem & de omnibus absoluit, remittit tamen eum ad
superio<lb ed="#L" n="124" break="no"/>rem, non quidem vt absoluatur de peccato, sed vt absoluatu
<lb ed="#L" n="125"/>ab obligatione praecepti quo tenetur se repraesentare superiori
<lb ed="#L" n="126"/>cui reseruatur cognitio talium peccatorum. Sed istud minus va
<lb ed="#L" n="127"/>let, tum quia ecclesia non potest praecipere quod rite confessus
<lb ed="#L" n="128"/>& absolutus iterato eadem confiteatur, tum quia secundum
<lb ed="#L" n="129"/>istum modum sufficeret peccatori venire ad episcopum &
di<lb ed="#L" n="130" break="no"/>cere ei peccatum suum, et statim recedere non expectata
ab<lb ed="#L" n="131" break="no"/>solutione, cum iam sit ab omnibus absolutus, hoc enim
facien<lb ed="#L" n="132" break="no"/>do impleuit praeceptum. Istud autem est ridiculum, nec
obser<lb ed="#L" n="133" break="no"/>uatur ab ecclesia, superior enim & confessionem audit, &
sacra<lb ed="#L" n="134" break="no"/>mentaliter absoluit, & poenitentiam imponit.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e401">
<lb ed="#L" n="135"/>
<!--11--> Tertio modo dicitur sic, quod non obstante quod inferior
<lb ed="#L" n="136"/>absoluat de casibus pertinentibus ad ipsum, & superior de casu
<lb ed="#L" n="137"/>ad se pertinente, est tamen tantum vna absolutio: quia quilibet
<lb ed="#L" n="138"/>eorum absoluit, vt minister Dei qui est vnus, licet ministri sint
<lb ed="#L" n="139"/>plures. Sed istud in nullo soluit, imo potius confirmat, quia
si<lb ed="#L" n="140" break="no"/>cut minister non absoluit nisi vice Dei, sic non fit ei confessio,
<lb ed="#L" n="141"/>nisi vt ministro Dei. Si ergo absolutio quae fit a pluribus
mini<lb ed="#L" n="142" break="no"/>stris est vna propter virtutem Dei cuius ministris sunt: eodem
<lb ed="#L" n="143"/>modo confessio facta pluribus presbyteris erit vna & sufficiens.
<lb ed="#L" n="144"/>Quod quidam concedunt, asserentes periculose contra commuo
<lb ed="#L" n="145"/>nein doctrinam, quod sicut homo non tenetur confiteri
inte<lb ed="#L" n="146" break="no"/>gre, nisi de quibus recolit, sic cum confessio fiat propter
abso<lb ed="#L" n="147" break="no"/>lutionem, non tenetur confiteri integre, nisi illi qui integre
po<lb ed="#L" n="148" break="no"/>test eum absoluere, vnde sufficit (vt dicunt) quod peccator con
<lb ed="#L" n="149"/>fiteatur inferiori de illis de quibus potest per eum absolui, & de
<lb ed="#L" n="150"/>reliquis superiori, & per quemlibet absoluatur de casibus ad
<lb ed="#L" n="151"/>cum pertinentibus. Absui dum est enim (vt dicunt) quod aliquis
<lb ed="#L" n="152"/>teneatur confiteri de aliquo peccato sacerdoti, qui non potest
<lb ed="#L" n="153"/>eum de illo peccato absoluere. Et ideo sic dimidiabitur licite
<lb ed="#L" n="154"/>tam confessio quam absolutio, quod videtur erroneum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e449">
<lb ed="#L" n="155"/>
<!--12:--> Quarto modo dicitur sic, quod per peccatum homo deliquit in
<lb ed="#L" n="156"/>Deum & in ecclesiam, & ideo indiget reconciliatione
abvtrun<lb ed="#L" n="157" break="no"/>que: quantum ergo ad reconciliationem quae fit ad Deum
con<lb ed="#L" n="158" break="no"/>fessio est facienda vni integraliter & ille de omnibus absoluit
<lb ed="#L" n="159"/>cum, & Deo reconciliat. Sed quantum ad reconciliationem qui
<lb ed="#L" n="160"/>fit ecclesiae plures possunt eum diuisim reconciliare, vnus de
<lb ed="#L" n="161"/>vno, & alius de alio prout placet ecclesiae ordinare. Istud autem
<lb ed="#L" n="162"/>posset sustineri si appareret qualiter per peccatum occultum ali¬
<!--00670.xml-->
<pb ed="#L" n="298-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>ter delinquatur in Deum, & aliter in ecclesiam: quia tunc
proba<lb ed="#L" n="2" break="no"/>bile esset quod aliter reconciliaretur peccator Deo, & aliter
eccl<lb ed="#L" n="3" break="no"/>siae. Sed non apparet qualiter peccatum occultum aliter fit contra
<lb ed="#L" n="4"/>Deum & aliter contra ecclesiam, licet de peccato notorio posset.
<lb ed="#L" n="5"/>hoc dici ratione scandali, quod etiam forte non est verum, qua
<lb ed="#L" n="6"/>etiam ratione scandali est contra Deum: eadem est ergo
recon<lb ed="#L" n="7" break="no"/>ciliatio qua quis reconciliatur Deo & ecclesiae, quia per
sacra<lb ed="#L" n="8" break="no"/>mentalem absolutionem circa quam ecclesia non habet aliquid
<lb ed="#L" n="9"/>immutare cuicunque talis reconciliatio fiat.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e497">
<lb ed="#L" n="10"/>
<!--13--> Et sic patet quod dubia sunt circa articulum istum propter
<lb ed="#L" n="11"/>consuetudinem quam obseruant multae ecclesiae credentes imitar
<lb ed="#L" n="12"/>ecclesiam Romanam quae est omnium domina & magistra, sed
<lb ed="#L" n="13"/>certe non bene imitantur eam quoad hoc, qa sola peccata &
eo<lb ed="#L" n="14" break="no"/>rum confessio & absolutio pertinent ad forum poenitentiae:
sen<lb ed="#L" n="15" break="no"/>tentiae autem excommunicationum & absolutio ab eis,
irregulari<lb ed="#L" n="16" break="no"/>tates, & dispensatio super eis, commutatio votorum, &
dispensatio<lb ed="#L" n="17" break="no"/>in eis pertinent ad forum exterius: ecclesia autem Romana nunquam
<lb ed="#L" n="18"/>retinuit sibi absolutionem ab aliqua culpa directe, sed solum reti
<lb ed="#L" n="19"/>nuit sibi absolutionem a quibusdam excommunicationibus, & dis
<lb ed="#L" n="20"/>pensationem super quibusdam irregularitatibus quae incurrunt quam
<lb ed="#L" n="21"/>doque propter aliquas culpas, & auctoritatem commutandi
quae<lb ed="#L" n="22" break="no"/>dam vota vel dispensandi in eis, & propter praedictam
retentio<lb ed="#L" n="23" break="no"/>nem non oportet recurrere ad sedem apostolicam, nisi propter
<lb ed="#L" n="24"/>absolutionem a sententiis, vel propter dispensationem super
irre<lb ed="#L" n="25" break="no"/>gularitatibus, & in votis quibus obtentis praelati possunt de om
<lb ed="#L" n="26"/>nibus peccatis absoluere, nec oportet absolutionem vel confessio
<lb ed="#L" n="27"/>nem dimidiare vel iterare, quin totum fiat ab vno & per vnum
<lb ed="#L" n="28"/>Et si per hunc modum facerent praelati in suis dioecesibus, &c
<lb ed="#L" n="29"/>retinerent sententias excomunicationum quas possent annecter
<lb ed="#L" n="30"/>quibusdam criminibus, in hoc imitarentur ecclesiam Romanam,
<lb ed="#L" n="31"/>sed quia illi non sibi retinent solum sententia, sed absolutionem ali
<lb ed="#L" n="32"/>quorum peccatorum, quibus non est annexa sententia
excommuni<lb ed="#L" n="33" break="no"/>cationis: idcirco ex hoc proueniunt omnia dubia superius tact:
<lb ed="#L" n="34"/>de iteratione & dimidiatione confessionis & absolutionis, &
<lb ed="#L" n="35"/>quicquid sit de solutione & terminatione praedictorum
dubio<lb ed="#L" n="36" break="no"/>rum de quibus non video quod possit haberi plena certitudo, nisi
<lb ed="#L" n="37"/>magna & solenni discussione ac determinatione sedis
apostoli<lb ed="#L" n="38" break="no"/>cae, tamen nullum ex hoc subditis imminet periculum qui
obe<lb ed="#L" n="39" break="no"/>dienter faciunt quicquid superiores statuunt.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e567">
<lb ed="#L" n="40"/>
<!--14--> Et hoc sufficiat pro solutione primi argumenti.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e245572-d1e575">
<lb ed="#L" n="41"/>
<!--15--> Ad secundum argumentum dicendum est, quod non est simile
<lb ed="#L" n="42"/>de plurificatione signorum per quae fit confessio, & de
plurifi<lb ed="#L" n="43" break="no"/>catione ministrorum quibus fit absolutio: quia sicut per contri
<lb ed="#L" n="44"/>tionem cordis fit Deo necessario integra confessio, sic
confessi<lb ed="#L" n="45" break="no"/>oris debet fieri integre Dei ministro, sed signum per quod con
<lb ed="#L" n="46"/>fitens manifestat peccata sua confessori non est tantum vnum, quia
<lb ed="#L" n="47"/>non est possibile: quidam enim sunt muti, & ideo non possunt per
<lb ed="#L" n="48"/>verba peccata sua confiteri, propter quod cum Deus nihil
impos<lb ed="#L" n="49" break="no"/>sibile requirat, restat quod tales possunt confiteri per scriptum. signa
<lb ed="#L" n="50"/>vel nutus. materia enim confessionis non est vna secundum
spe<lb ed="#L" n="51" break="no"/>ciem (vt aqua in baptismo) sed est vna vnitate analogiae quae est
<lb ed="#L" n="52"/>inter signa, sic tamen quod semper principalius assumatur de pol
<lb ed="#L" n="53"/>sibilibus. Cuius ratio est, quia in quibusdam sacramentis, puta in
<lb ed="#L" n="54"/>baptismo. confirmatione, & ordine nihil requiritur ex parte
re<lb ed="#L" n="55" break="no"/>cipientis, nisi quod non ponat impedimentum. Et ideo quicquid ex
<lb ed="#L" n="56"/>trinsecus apponitur totum est determinatum in specie vna ex
or<lb ed="#L" n="57" break="no"/>dinatione diuina, sed in potentia requiritur per se actus
poe<lb ed="#L" n="58" break="no"/>nitentis scilicet quod manifestet peccata sua sacerdoti, & quia
Deu<lb ed="#L" n="59" break="no"/>non requirit a nobis nisi quod possumus, ideo sufficit quod pecca
<lb ed="#L" n="60"/>tor manifestet peccata sua sacerdoti per praecipuum signum
<lb ed="#L" n="61"/>quod est sibi possibile, quamuis non sit semper eiusdem rationis.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>