-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-e248623.xml
397 lines (397 loc) · 29.1 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-e248623.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 2</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 2</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="301-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-e248623"><!-- l4d19q2 -->
<head xml:id="jsnvu6-e248623-Hd1e101">Quaestio 2</head>
<head xml:id="jsnvu6-e248623-Hd1e103" type="question-title">Utrum quilibet sacerdos possit vti
claue in quemlibet</head>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e106">
<!--00676.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>QVAESTIO SECVNDA.
<lb ed="#L" n="84"/>Vtrum quilibet sacerdos possit vti
<lb ed="#L" n="85"/>claue in quemlibet.
<lb ed="#L" n="86"/>Armachelis lib. 11. quastionum arme, cap. 1.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e122">
<lb ed="#L" n="87"/>AD secundum sic proceditur, & arguitur quod
qui<lb ed="#L" n="88" break="no"/>libet sacerdos possit vti claue in quemlibet, hoc est
<lb ed="#L" n="89"/>quod quilibet sacerdos possit absoluere
quemli<lb ed="#L" n="90" break="no"/>bet peccatorem de quolibet peccato: quia
poti<lb ed="#L" n="91" break="no"/>tior est virtus spiritualis quam corporalis, sed
<lb ed="#L" n="92"/>virtus materialis quae potest in vnam materiam potest in omnem
<lb ed="#L" n="93"/>sibi similem: sicut ignis qui potest comburere aliquod lignum
<lb ed="#L" n="94"/>aridum potest similiter comburere quodcunque aliud similiter
<lb ed="#L" n="95"/>dispositum, ergo potestas spiritualis per quam sacerdos potest
<lb ed="#L" n="96"/>absoluere aliquem peccatorem se extendit ad absoluendum
<lb ed="#L" n="97"/>quemlibet alium.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e148">
<lb ed="#L" n="98"/>
<!--2--> Item potestas clauium dependet ab illo verbo quod dixit
<lb ed="#L" n="99"/>Christus discipulis suis Ioan. 20. Quorum remiseritis peccata,
<lb ed="#L" n="100"/>&c. Sed in illis verbis non fit limitatio de personis, nec de culpis,
<lb ed="#L" n="101"/>ergo videtur quod quilibet sacerdos possit quemlibet
peccato<lb ed="#L" n="102" break="no"/>rem absoluere & de quolibet peccato.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e165">
<lb ed="#L" n="103"/>IN CONTRARIVM arguitur sic: quia iudicium
ec<lb ed="#L" n="104" break="no"/>clesiae in foro poenitentiae, non debet esse minus ordinatusquam
<lb ed="#L" n="105"/>judicium seculare, sed in iudicio seculari non quilibet iudex
po<lb ed="#L" n="106" break="no"/>test iudicare quemlibet hominem, sed solum sibi subditum, ergo
<lb ed="#L" n="107"/>similiter in iudicio poenitentiae non quilibet sacerdos potest
iudi<lb ed="#L" n="108" break="no"/>care quemlibet peccatorem, sed solum illum qui est sibi subditus.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e181">
<lb ed="#L" n="109"/>
<!--4--> Ad idem est quod dicit canon. 16. quaest. 1. quod nulli
sacer<lb ed="#L" n="110" break="no"/>dotum, licet paroecianum alterius absoluere, aut ligare.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e190">
<lb ed="#L" n="111"/>RESPONSIO. Duplex est potestas clauium, ficut tactum
<lb ed="#L" n="112"/>est in praecedenti quaestione, vna est clauium ordinis quae solum
<lb ed="#L" n="113"/>respicit forum conscientiae vel poenitentiae: alia est potestas
iuris<lb ed="#L" n="114" break="no"/>dictionis quae respicit forum contentiosum in ligando per
excom<lb ed="#L" n="115" break="no"/>municationem, vel absoluendo ab ea. Prima potestas clauium quae
<lb ed="#L" n="116"/>respicit absolutionem a peccatis promissa fuit Petro & Apostolis
<lb ed="#L" n="117"/>Mat. 16. vbi dicit Christus Petro: tibi dabo claues regni caelorum.
<lb ed="#L" n="118"/>Et quodcunque ligaueris super terram erit ligatum & in caelis,
<lb ed="#L" n="119"/>&c. quamuis enim hoc dictum fuerit soli Petro, non est tamen
<lb ed="#L" n="120"/>sibi dictum pro ipso solo, sed pro omnibus Apostolis: sicut enim
<lb ed="#L" n="121"/>dicit beatus Ambrosius exponens illum passum, licet caeteri
Apo<lb ed="#L" n="122" break="no"/>stoli siluerint, tamen Petrus respondit pro se & caeteris. Tu es
<lb ed="#L" n="123"/>Christus: & sicut respondit pro se & caeteris ita praedictum
ver<lb ed="#L" n="124" break="no"/>bum est pro se & caeteris, quod etiam apparet per illud quod dixit
<lb ed="#L" n="125"/>Dominus omnibus Apostolis indifferenter Ioann. 20. Quorum
<lb ed="#L" n="126"/>remiseritis peccata remittuntur eis, & quorum retinueritis
reten<lb ed="#L" n="127" break="no"/>ta sunt. Potestatem etiam clauis iurisdictionis videtur dedisse omni
<lb ed="#L" n="128"/>bus Apostolis: nam sicut legitur Mat. 18. Postquam dixerat si ec
<lb ed="#L" n="129"/>clesiam non audierit sit tibi, sicut Ethnicus & Publicanus, (ex
<lb ed="#L" n="130"/>quo verbo ortum habet sententia excommunicationis) subiunxit
<lb ed="#L" n="131"/>dicens. Quaecunque ligaueritis super terram, erunt ligata & in
cae<lb ed="#L" n="132" break="no"/>lis, &c. Veruntamen quantum ad vtranque potestatem Dominus
<lb ed="#L" n="133"/>videtur dedisse Petro quandam praerogatiuam, quia sibi soli com
<lb ed="#L" n="134"/>misit regimen vniuersalis ecclesiae quando dixit ei, vt legitur
<lb ed="#L" n="135"/>Ioan. vlti. pasce oues meas, & pasce agnos meos. ad perfectam)
<lb ed="#L" n="136"/>enim curam, & ad perfectum regnum ecclesiae vtraque potestas es
<lb ed="#L" n="137"/>necessaria. Et ideo sicut in regimine ecclesiae Petrus praelatus
<lb ed="#L" n="138"/>est caeteris, sic praerogatiuam habuit in vsu vtriusque potestatis.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e253">
<lb ed="#L" n="139"/>
<!--6--> His suppositis sciendum est qouod circa quaestionem istam sunt duc
<lb ed="#L" n="140"/>modi dicendi, quorum primus continet tres articulos. Primus
<lb ed="#L" n="141"/>est que loquendo absolute de sacramento poenitentiae
circumscri<lb ed="#L" n="142" break="no"/>bendo nmnem ordinationem ecclesiae quilibet sacerdos potest quem
<lb ed="#L" n="143"/>libet peccatoresm de quolibet peccato absoluere. Secundus est ae
<lb ed="#L" n="144"/>per ordinationem ecclesiae factum est quod non quilibet possit quem
<lb ed="#L" n="145"/>libet absoluere, nec de quolibet peccato. Tertius est quod ecclesia
<lb ed="#L" n="146"/>hoc faciendo nihil mutat eorum quae sunt essentialia sacramento
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e275">
<lb ed="#L" n="147"/>
<!--7--> Ratio primi est quia concurrentibus ad sacramentum his quae
<lb ed="#L" n="148"/>sunt de necessitate sacramenri & debita dispositione suscipientis
<lb ed="#L" n="149"/>verum est sacramentum, & suscipiens recipit omnem effectum
sacra<lb ed="#L" n="150" break="no"/>menti: sed circunscribendo a sacramento poenitentiae ordinatio
<lb ed="#L" n="151"/>nem ecclesiae quilibet sacerdos est debitus minister, & confessio
<lb ed="#L" n="152"/>omnium peccatorum est debita materia, forma autem debita est, absol
<lb ed="#L" n="153"/>uo te, &c. confitens autem si sit poenitens est sufficieter dispositus
<lb ed="#L" n="154"/>ad suscipiendum tam sacramentum quam rem sacramenti, ergo
<lb ed="#L" n="155"/>eis concurrentibus non solum est verum sacramentum, sed etiam
<lb ed="#L" n="156"/>suscipiens vere recipit omnem effectum sacramenti. Maior de se
<lb ed="#L" n="157"/>patet. Minor etiam clara est quantum ad materiam & formam
poe<lb ed="#L" n="158" break="no"/>nitentiae, sed dubia est quantu ad ministrum & dispositionem recipie
<lb ed="#L" n="159"/>tis. Et quantum ad hoc probat sic: quia quod non quilibet sacerdos si
<lb ed="#L" n="160"/>debitus minister, nec quilibet peccator poenitens fit sufficienter d
<lb ed="#L" n="161"/>spositus ad recipiendum vere sacramentum poenitentiae & eius effectum.
<lb ed="#L" n="162"/>quolibet sacerdote non potest dici nisi, qa poenitentia est sacramen¬
<!--00677.xml-->
<pb ed="#L" n="302-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>tum iudiciale, & ideo requirit quod minister eius sit sacerdos iuris.
<lb ed="#L" n="2"/>dictionem habens, & quod iudicandus sit ei subditus, quod non inuenitu
<lb ed="#L" n="3"/>in quolibet sacerdote respectu cuiussibet peccatoris. Sed istud
<lb ed="#L" n="4"/>non cogit, quia & si poenitentia sit sacramentum iudiciale, tamen est
<lb ed="#L" n="5"/>voluntarium: vnde sacerdos quai est iudex in sacramento poenitentia
<lb ed="#L" n="6"/>magis est iudex arbitrarius de voluntate partium assumpts, quan
<lb ed="#L" n="7"/>habens de se iurisdictionem super partes eis inuitis, vel altera earum
<lb ed="#L" n="8"/>inuita: cum enim iudicium poenitentiae agatur in Deum &
homi<lb ed="#L" n="9" break="no"/>nem, constat quod sacerdos ex parte Dei est iudex voluntarie assum
<lb ed="#L" n="10"/>ptus qui fecit sacerdotes mediatos & arbitros inter se & homi
<lb ed="#L" n="11"/>nes. Idem est ex parte hominis, quia quantumcunque sciret sacer
<lb ed="#L" n="12"/>dos peccatum poenitentis nisi ipsemet poenitens voluntarie ipsum
<lb ed="#L" n="13"/>exprimeret, & exponeret se iudicio sacerdotis, non posset sace
<lb ed="#L" n="14"/>dos iudicialiter agere cum eo quo ad forum poenitentiae. Ergo
<lb ed="#L" n="15"/>vbi peccator se voluntarie iuridictioni sacerdotis subiicit,
assu<lb ed="#L" n="16" break="no"/>mit eum quasi arbitrum quem Deus prius ad hoc assumpsit. Ig
<lb ed="#L" n="17"/>tur videtur quod ille sit verus iudex, & iste verus subditus
quan<lb ed="#L" n="18" break="no"/>tum pertinet ad tale iudicium. Sed hoc potest facere quilibet
<lb ed="#L" n="19"/>peccator confitens & vere poenitens respecta cuiuslibet sacer.
<lb ed="#L" n="20"/>dotis circunscripta ordinatione ecclesiae, ergo tunc quilibet
sa<lb ed="#L" n="21" break="no"/>cerdos est verus iudex, & quilibet peccator confitens & vere
<lb ed="#L" n="22"/>poenitens est ei vere subditus.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e368">
<lb ed="#L" n="23"/>
<!--8--> Et confirmatur, quia Papa nulli potest esse subditus, nisi
qua<lb ed="#L" n="24" break="no"/>tenus voluntarie ei se subiicit: ex iure enim diuino nulli subiicitur
<lb ed="#L" n="25"/>sed omnibus praeest, ex iure humano & iam nulli potest subiici
<lb ed="#L" n="26"/>quia canonum statuta Papam non obligant, sicut nec leges
impe<lb ed="#L" n="27" break="no"/>ratorem, ergo cum subiiciat se alteri in foro poenitentiae, necesse
<lb ed="#L" n="28"/>est qued sufficiat subiectio quae sit ex mera voluntate
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e387">
<lb ed="#L" n="29"/>
<!--9--> Quod etiam patet ex alio, quia Papa non potest se subiicere
<lb ed="#L" n="30"/>iurisdictioni alterius quo ad forum contentiosum, vnde non po
<lb ed="#L" n="31"/>test committere alicui quod excommunicet eum nisi sententiae eius
<lb ed="#L" n="32"/>paruerit: quia talis iurisdictio inuoluntaria est quo ad subditum
<lb ed="#L" n="33"/>& ex altenus voluntate dependet, & similiter esset in
iurisdi<lb ed="#L" n="34" break="no"/>ctione fori poenitentiae nisi esset mere voluntatium.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e405">
<lb ed="#L" n="35"/>
<!--10--> Item si ex ordinatione diuina minister sacrameti esset
sacer<lb ed="#L" n="36" break="no"/>dos habens iurisdictionem in casu extremae necessitatis, non pos
<lb ed="#L" n="37"/>se quilibet sacerdos absoluere quemlibet peccatorem, quia
null<lb ed="#L" n="38" break="no"/>necessitas mutat ministrum a Deo institutum: vnde ficut in
ex<lb ed="#L" n="39" break="no"/>trema necessitate nullus potest sacramentaliter absolui nisi a
s<lb ed="#L" n="40" break="no"/>cerdote, eo quod sacerdos est minister institutus sacramenti poeni
<lb ed="#L" n="41"/>tentiae, sic nullus potest absolui nisi a sacerdote habente
iurisdi<lb ed="#L" n="42" break="no"/>ctionem, si talis iurisdictio requireretur ad ministrum ex
institu<lb ed="#L" n="43" break="no"/>tione Christi, tenet autem ecclesia quod in casu necessitatis
quili<lb ed="#L" n="44" break="no"/>bet sacerdos potest quemlibet peccatorem absoluere de quolibe
<lb ed="#L" n="45"/>peccato, nec ecclesia forte posset ordinare contrarium, quare &c
<lb ed="#L" n="46"/>Item dato quod minister sacramenti paenitentiae sit sacerdos
ha<lb ed="#L" n="47" break="no"/>bens iurisdictionem, idem sequitur, quae consuetudo dat iuris
<lb ed="#L" n="48"/>dictionem, sed si tunc fuisset consuetudo quod quilibet absolueret
<lb ed="#L" n="49"/>quemlibet, quilibet ideo &c. Sic ergo quilibet sacerdos poterat
<lb ed="#L" n="50"/>absoluere quemlibet ei volentem confiteri: sicut olim iudices
<lb ed="#L" n="51"/>chartularij omni homini se subiicienti ius dare poterant & non
<lb ed="#L" n="52"/>alij. Et sic probatum est primum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e449">
<lb ed="#L" n="53"/>
<!--11--> Quantum ad secundum probatur quod per ecclesiam fieri pr
<lb ed="#L" n="54"/>tuit & factum est rationabiliter quod non quilibet possit absolui a
<lb ed="#L" n="55"/>quolibet, sed a determinato ministro, & si absoluatur tenetu
<lb ed="#L" n="56"/>iterum confiteri & absolui a ministro de quo ecclesia ordinauit.
<lb ed="#L" n="57"/>quia nullus potest absolui ab vno peccato mortali dum
actuali<lb ed="#L" n="58" break="no"/>ter committit aliud, sed peccator subiiciens se pro absolutioni
<lb ed="#L" n="59"/>alicui sacerdoti scienter, contra ordinationem ecclesiae actualiter
<lb ed="#L" n="60"/>peccat peccato inobedientiae; ergo non potest absolui ab aliis
<lb ed="#L" n="61"/>peccatis. Maior patet ex praecedentibus. Minor declaratur,
qui<lb ed="#L" n="62" break="no"/>ecclesia potest rationabiliter praecipere quod non quilibet suscipia
<lb ed="#L" n="63"/>quodlibet sacrametum a quolibet ministro, sed a determinato
<lb ed="#L" n="64"/>vt patet de sacramento ordinis: quia non est licitum quemlibe
<lb ed="#L" n="65"/>ordinari a quolibet episcopo, & similiter est de sacramento po
<lb ed="#L" n="66"/>nitentiae rationabiliter institutum quod non quilibet absoluatur
<lb ed="#L" n="67"/>quolibet, quia non quolibet sacerdos sufficit ad consulendum in
<lb ed="#L" n="68"/>foro animae, & vt amoueatur incentiuum delinquendi, quod prae
<lb ed="#L" n="69"/>beretur si quilibet pro voluntate sua posset in quolibet loco a quo
<lb ed="#L" n="70"/>libet sacerdote absolui: tolleretur enim ex hoc multum de
erube<lb ed="#L" n="71" break="no"/>scentia quam debet habere peccator, & multum de cautela quan
<lb ed="#L" n="72"/>potest adhibere curatus circa subditum in variis casibus.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e497">
<lb ed="#L" n="73"/>
<!--12--> Sed contra hoc posset obiici: qa si aliquis simplex & igno
<lb ed="#L" n="74"/>rans submittat se alicui ministro qui secundum ordinationem ec
<lb ed="#L" n="75"/>clesiae non debet eum absoluere, talis non videtur peccare
mor<lb ed="#L" n="76" break="no"/>taliter, quia nihil facit in contemptum ecclesiae. Si igitur peccatu
<lb ed="#L" n="77"/>inobedientiae impedit ne submittens se tali ministro sit vere ab
<lb ed="#L" n="78"/>solutus, videtur quod iste simplex & ignorans non committe
<lb ed="#L" n="79"/>nouum peccatum per aliquam inobedientiam vere sit absolutus
<lb ed="#L" n="80"/>Et dicendum ad hoc quod talis est absolurus, & tamen tenetur
al<lb ed="#L" n="81" break="no"/>teri confiteri quando innotescit quod primus non debuit eum absolue
<lb ed="#L" n="82"/>re: quia sicut dictum est prius, ecclesia potest praecipere nequi
<!--00677.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>ab aliquo recipiat sacramentum, propter quod si ab aliquo recipia
<lb ed="#L" n="84"/>ex propria voluntate non est absolutus a praecepto ecclesiae, si
<lb ed="#L" n="85"/>tamen illud sacramentum sit irerabile: quia si non esset iterabile
<lb ed="#L" n="86"/>natura sacramenti euacuaret vim praecepti in tali casu, nec pro
<lb ed="#L" n="87"/>pter hoc porest dici quod ecclesia praecipiat bis confiteri de eodem
<lb ed="#L" n="88"/>peccato, quia non praecipit confiteri nisi semel, & determinato
<lb ed="#L" n="89"/>ministro, a quo praecepto nullus absoluitur, per hoc quod alij
con<lb ed="#L" n="90" break="no"/>fitetur voluntarie. Et sic patet secundum, videlicet quod per
eccle<lb ed="#L" n="91" break="no"/>siam fieri potuit & factum est quod non quilibet possit absolui:
<lb ed="#L" n="92"/>quolibet, sed a determinato ministro. Et si ab alio absoluatur
<lb ed="#L" n="93"/>(vt in casu statim dicto) tenetur iterum confiteri.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e551">
<lb ed="#L" n="94"/>
<!--13--> Tertium patet, scilicet quod ecclesia hoc faciendo non muta
<lb ed="#L" n="95"/>aliquid quod sit essentiale huic sacramento: quia prohibere ne
<lb ed="#L" n="96"/>quilibet recipiat sacramentum a quolibet ministro non est
mu<lb ed="#L" n="97" break="no"/>tare aliquid quod sit essentiale sacramento, sed ecclesia ii
statu<lb ed="#L" n="98" break="no"/>to praedicto nihil plus facit nisi prohibere ne quilibet acceda
<lb ed="#L" n="99"/>ad quemlibet sacerdotem pro absolutione, ergo non mutat ali
<lb ed="#L" n="100"/>quid quod sit essentiale sacramento, nec materiam, nec formam
<lb ed="#L" n="101"/>nec ministrum. Et quia his concurrentibus est verum
sacramen<lb ed="#L" n="102" break="no"/>tum, patet quod talis confessio est verum sacramentum, sicut bapt
<lb ed="#L" n="103"/>mus vel ordo sacer receptus contra inhibitionem ecclesiae est
<lb ed="#L" n="104"/>verum sacramentum, cuius signum est: quia si sacerdos reuelaret!
<lb ed="#L" n="105"/>ea quae audiuit in tali confessione puniretur, non solum vt
reue<lb ed="#L" n="106" break="no"/>lator secreti, sed vt reuelator confessionis, hoc tamen interess
<lb ed="#L" n="107"/>inter baptismum & ordinem cum recipiuntur contra
inhibitio<lb ed="#L" n="108" break="no"/>nem ecclesiae & sacramentum poenitentiae, quia illa non sunt
ite<lb ed="#L" n="109" break="no"/>randa quamuis peccet mortaliter recipiens si sit adultus, quia
<lb ed="#L" n="110"/>peccatum recipientis non impedit totalem effectum baptismi &
<lb ed="#L" n="111"/>ordinis sicut totalem effectum absolutionis qui est solum
remis<lb ed="#L" n="112" break="no"/>sio peccati, propter quod iterari debet. Et haec bene stant simul?
<lb ed="#L" n="113"/>aliquis recipiat sacramentum & non rem sacramenti propter
in<lb ed="#L" n="114" break="no"/>dispositionem suam: sicut enim res sacramenti habetur quandoq
<lb ed="#L" n="115"/>sine sacramento actu suscepto, sic econtra verum facramentum
<lb ed="#L" n="116"/>potest actu, recipi sine re sacramenti. Hic est primus modus
sa<lb ed="#L" n="117" break="no"/>tis probabilis, ad cuius rationes difficile est responderi, vt mihi
<lb ed="#L" n="118"/>quandoque visum fuit. Secundus modus est quod non quilibet potest
<lb ed="#L" n="119"/>absolui a quolibet non solum propter ordinationem ecclesiae, sed
<lb ed="#L" n="120"/>etiam propter ordinationem Christi, & hic modus pro nunc
appa<lb ed="#L" n="121" break="no"/>ret mihi verior: quia Christus soli Petro tanquam pastori commisi
<lb ed="#L" n="122"/>curam & regimen totius sui gregis. vt habetur Ioan. vlt. Sed po
<lb ed="#L" n="123"/>testas clauium ordinis in ligando & absoluendo in foro
poeni<lb ed="#L" n="124" break="no"/>tentiae, & potestas iurisdictionis in ligando vel absoluendo in
<lb ed="#L" n="125"/>foro contentioso est in ecclesia solum propter curam & regimen
<lb ed="#L" n="126"/>ouium Christi, id est omnium Christianorum, ergo ad solum
Pe<lb ed="#L" n="127" break="no"/>trum pertinuit & ad solum successorem Petri pertinet iure suc
<lb ed="#L" n="128"/>sibi a Christo collato vti vtraque claue in quemlibet
Christia<lb ed="#L" n="129" break="no"/>num, & nulli alij nisi ex commissione Petri, vel successoris eius,
<lb ed="#L" n="130"/>vel ex dissimulatione vsus quem scit, nec reprobat.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e636">
<lb ed="#L" n="131"/>
<!--14--> Ad primum argumentum alterius opinionis dicendum est
<lb ed="#L" n="132"/>q forus poenitentiae voluntarius est non solum ex parte
facer<lb ed="#L" n="133" break="no"/>dotis quem Deus voluntarie fecit ministrum suum, sed etiam ex
<lb ed="#L" n="134"/>parte confitentis qui voluntarie dicit peccatum suum: sed non
<lb ed="#L" n="135"/>est voluntarius quantum ad hoc quod quilibet possit pro libito eli
<lb ed="#L" n="136"/>gere sibi sacerdotem qui absoluat eum: quia nullus potest eum
<lb ed="#L" n="137"/>absoluere nisi cui commissum est a vicario Christi mediate vel
<lb ed="#L" n="138"/>immediate, directe vel indirecte.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e659">
<lb ed="#L" n="139"/>
<!--15--> Ad secundum dicendum quod aliud est de Papa & de caeteri
<lb ed="#L" n="140"/>Christianis, quia claues ordinis quantum est de se extendunt se
<lb ed="#L" n="141"/>ad absolutionem ab omni peccato respectu cuiuslbet personae,
<lb ed="#L" n="142"/>vt patet ex verbis dictis omnibus apostolis: quorum
remiseri<lb ed="#L" n="143" break="no"/>tis, &c. in quibus nulla fit exceptio de personis vel peccatis: tota
<lb ed="#L" n="144"/>autem restrictio est ex speciali commissione facta Petro de
regimi<lb ed="#L" n="145" break="no"/>ne vniuersalis ecclesiae, illa autem commissio fuit de omnibus aliis a
<lb ed="#L" n="146"/>Petro, videlicet de omnibus commiisis curae & regimini Petri &
<lb ed="#L" n="147"/>non de Petro, & ideo extendit se ad oues Petri, id est ad omnes
<lb ed="#L" n="148"/>Christianos, praeterquam ad Petrum & ad successorem eius.
Et<lb ed="#L" n="149" break="no"/>ideo Papa successor Petri non subiacet illi restrictioni quin possit
<lb ed="#L" n="150"/>absolui a quolibet habente clauem ordinis prout eligere voluerit.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e690">
<lb ed="#L" n="151"/>
<!--16--> Ad tertium est dicendum quod non est simile de clauibus
or<lb ed="#L" n="152" break="no"/>dinis & de clauibus iurisdictions: quia effectus clauium
iurisdi<lb ed="#L" n="153" break="no"/>ctionis transit in inuitum, effectus autem clauium ordinis non
<lb ed="#L" n="154"/>transit nisi in voluntarium. Papa autem non habet nec habere
<lb ed="#L" n="155"/>potest iudicem cui submittatur inuitus, nec per consequens potest
<lb ed="#L" n="156"/>se submittere alicui quantum ad iurisdictionem quae de natura
<lb ed="#L" n="157"/>sua potest ferri in inuitum, sed effectus clauium ordinis de se
ex<lb ed="#L" n="158" break="no"/>tenditur ad omnes nisi sint excepti per priuilegium Petri, quod
<lb ed="#L" n="159"/>non militat contra Petrum, quia solum est de ouibus subiectis
<lb ed="#L" n="160"/>Petro & non de ipso: prepter quod Petrus potuit, e
succes<lb ed="#L" n="161" break="no"/>sor eius potest subiicere se cui voluerit quantum ad vium
cla<lb ed="#L" n="162" break="no"/>uium ordinis in foro poenitentiae.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e721">
<lb ed="#L" n="163"/>
<!--17--> Ad quartum dicendum quod ex ordinatione Christi est quod
<lb ed="#L" n="164"/>oues Petrinon regantur nec subsint curae vel regimini cuiuscunque
<!--00678.xml-->
<pb ed="#L" n="302-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>nisi ex commissione Petri mediata vel immediata, directa vel
in<lb ed="#L" n="2" break="no"/>directa: semper autem sedes Petri voluit, quod in articulo mortis qui
<lb ed="#L" n="3"/>libet sacerdos non praecisus ab ecclesia posset quemlibet absoluer
<lb ed="#L" n="4"/>a peccatis in absentia illius ad quem cura regulariter pertinet, & si
<lb ed="#L" n="5"/>nollet in illo casu, nihilominus posset non obstante priuilegio
Pe<lb ed="#L" n="6" break="no"/>tri quod non fuit ei datum ad destructionem, sed ad aedificationem
<lb ed="#L" n="7"/>cum fuerit ei datum ad pascendum oues: vnde in primo casu cessare
<lb ed="#L" n="8"/>illud priuilegium Petri & staretur primae ordinationi Christi
di<lb ed="#L" n="9" break="no"/>potestate clauium ordinis quae se extendit ad omnem peccatoren
<lb ed="#L" n="10"/>& ad omne peccatu, nec casus necessitatis mutaret ministrum, sed
<lb ed="#L" n="11"/>ordinatio Christi qui in tali casu non dedit priuilegium Petro
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e760">
<lb ed="#L" n="12"/>
<!--18--> Ad argumenta principalia respondendum est ad primum
<lb ed="#L" n="13"/>quod non quilibet peccator respectu cuiuslibet sacerdotis est si
<lb ed="#L" n="14"/>milis materia: quia non solum ex ordinatione ecclesiae sed etiam
<lb ed="#L" n="15"/>exordinatione Christi tota cura omnium pertinet ad
successo<lb ed="#L" n="16" break="no"/>rem Petri, & ad nullam alium nisi quatenus per ipsum committitur
<lb ed="#L" n="17"/>cura alij mediate vel immediate, directe vel indirecte. Et quia
<lb ed="#L" n="18"/>cura cuiuslibet non est per ipsum commissa cuilibet, ideo non
<lb ed="#L" n="19"/>quilibet potest absoluere quemlibet, sed ille cui commissum est
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e248623-d1e782">
<lb ed="#L" n="20"/>
<!--19--> Ad secundum dicendum, quod licet ex verbis illis: quorum
<lb ed="#L" n="21"/>remiseritis peccata, &c. non sit facta limitatio de personis nec de
<lb ed="#L" n="22"/>peccatis, tamen ex verbis postea dictis Petro Io. vlti. pasce
oue<lb ed="#L" n="23" break="no"/>meas, &c. facta est restrictio quod nullus potest ea quae sunt cur,
<lb ed="#L" n="24"/>animarum (vt absoluere in foro poenitentiae) nisi Petrus vel suc
<lb ed="#L" n="25"/>cessor Petri, vel ille cui per successorem Petri commissum est.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>