-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-e250854.xml
313 lines (313 loc) · 22.9 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-e250854.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 3</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 3</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="304-r"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-e250854"><!-- l4d20q3 -->
<head xml:id="jsnvu6-e250854-Hd1e101">Quaestio 3</head>
<head xml:id="jsnvu6-e250854-Hd1e103" type="question-title">Utrum indulgentiae aliquid valeant</head>
<p xml:id="jsnvu6-e250854-d1e106">
<lb ed="#L" n="152"/>QUAESTIO TERTIA.
<lb ed="#L" n="153"/>Vtrum indulgentiae aliquid valeant.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e250854-d1e113">
<lb ed="#L" n="154"/>SECVNDO principaliter quaeritur de indulgentiis
<lb ed="#L" n="155"/>per quas poena satisfactoria dimittitur, &
quaerun<lb ed="#L" n="156" break="no"/>tur duo. Primum est de valore indulgentiarum. Se
<lb ed="#L" n="157"/>cundum est quis posset facere indulgentias. Circa
<lb ed="#L" n="158"/>m primum quaeruntur duo. Primum est vtrum indul
<lb ed="#L" n="159"/>gentiae aliquid valeant. Secundum est vtrum tantum valeant
<lb ed="#L" n="160"/>quantum sonant. Ad primum sic proceditur, & arguitur quod
<!--00682.xml-->
<pb ed="#L" n="304-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>indulgentiae nihil valeant ad dimissionem poenae peccato
debi<lb ed="#L" n="2" break="no"/>tae: quia ad potestatem excellentiae quae soli Christo comperit
<lb ed="#L" n="3"/>nec est hominibus communicata pertinet, vt effectus sacramen
<lb ed="#L" n="4"/>ti detur sine sacramento, sed dimissio poenae pro peccato debita
<lb ed="#L" n="5"/>secundum totum vel partem est effectus sacramenti poenitentiae, vt pa
<lb ed="#L" n="6"/>tet ex praecedentibus, ergo nullus purus homo potest aliquid
di<lb ed="#L" n="7" break="no"/>mittere de poena peccato debita, nisi quantum dimittitur per absc
<lb ed="#L" n="8"/>lutionem sacramentalem virtute clauium, igitur per indulgentiam
<lb ed="#L" n="9"/>quae datur sine sacramento poenitentiae nihil de poena dimittitu
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e250854-d1e157">
<lb ed="#L" n="10"/>
<!--2--> Item inferior non potest tollere ordinationem superioris,
se<lb ed="#L" n="11" break="no"/>Deus absoluendo a culpa ligat hominem ad poenam
tempora<lb ed="#L" n="12" break="no"/>lem, ergo de illa nullus purus homo potest aliquid dimittere per
<lb ed="#L" n="13"/>quancunque indulgentiam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e250854-d1e171">
<lb ed="#L" n="14"/>
<!--3--> IN CONTRARIVM est generalis consuetudo &
<lb ed="#L" n="15"/>doctrina ecclesiae quae contineret falsitatem nisi per indulgen
<lb ed="#L" n="16"/>tias dimitteretur aliquid de poena peccatori debita.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e250854-d1e182">
<lb ed="#L" n="17"/>
<!--4--> RESPONSIO. De indulgentiis pauca dici possunt per
<lb ed="#L" n="18"/>certitudinem, qia nec scriptura expresse de eis loquitur. Quod enim
<lb ed="#L" n="19"/>dictum est Petro Mat. 16. Tibi dabo claues regni caelorum. Et quod
<lb ed="#L" n="20"/>cumque ligaueris, &c. intelligitur de potestate ei data in foro
poeni<lb ed="#L" n="21" break="no"/>tentiae. De collatione autem indulgentiarium non est clarum quod debea
<lb ed="#L" n="22"/>intelligi: sancti etiam, vt Amb. Hilar. August. Hieronymus minime
<lb ed="#L" n="23"/>loquuntur de indulgentiis. Grego. tamen loquitur qui etiam
indul<lb ed="#L" n="24" break="no"/>gentias Romae instituit in stationibus, vt dicitur. Et ideo
loquen<lb ed="#L" n="25" break="no"/>do de eis sequendus est modus communis. Duo ergo facienda sunt.
<lb ed="#L" n="26"/>Primum est per quem modum indulgentiae valeant ad
remissio<lb ed="#L" n="27" break="no"/>nem poenae. Secundum est vnde vel ex qua causa valorem habeant.
<lb ed="#L" n="28"/>de singulis igitur videamus.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e250854-d1e213">
<lb ed="#L" n="29"/>
<!--5--> Quantum ad primum sciendum est quod poena pro peccato
<lb ed="#L" n="30"/>debita tripliciter porest remitti. Vno modo ex mera gratia quan
<lb ed="#L" n="31"/>do offensus totam offensam & poenam offensae debitam gratis
re<lb ed="#L" n="32" break="no"/>mittit offendenti. Alio modo quando aliquis poenam debitam
sol<lb ed="#L" n="33" break="no"/>uit pro alio, ita quod poena non conditionatur gratis, sed soluitur
<lb ed="#L" n="34"/>per alium de voluntate, seu ordinatione illius, qui fuit offensus
<lb ed="#L" n="35"/>Tertio modo quando partim remittitur, & partim exoluitur,
<lb ed="#L" n="36"/>quod fit quando magna poena remittitur pro modica. Primus
<lb ed="#L" n="37"/>modus, & tertius videntur habere locum in indulgentiis, si atten
<lb ed="#L" n="38"/>deretur communis vsus nominis, tunc enim dicitur aliquis indulgere
<lb ed="#L" n="39"/>alteri delictum contra eum commissum quando gratis & totalite
<lb ed="#L" n="40"/>remittit culpam seu offensam & poenam pro culpa debitam, vel quan
<lb ed="#L" n="41"/>do magnam poenam condonat pro modica: quando autem toti
<lb ed="#L" n="42"/>poena exoluitur per illum qui peccauit, vel per alium loco eius (quod
<lb ed="#L" n="43"/>pertinet ad secundum modum) non dicitur esse indulta, sed soluta
<lb ed="#L" n="44"/>Sed quia secundum Hilarium non res sermoni, sed sermo rei debe
<lb ed="#L" n="45"/>esse subiectus, ideo magis est attendendum ad veritatem rei quam
<lb ed="#L" n="46"/>ad proprietatem sermonis: constat autem quod solus Deus
po<lb ed="#L" n="47" break="no"/>test gratis condonare totam poenam vel partem poenae debitam pec
<lb ed="#L" n="48"/>cato vel contra praecepta eius commisso, vel ille cui super hoc
de<lb ed="#L" n="49" break="no"/>disset potestatem non, apparet autem quod Deus hanc potestatem
<lb ed="#L" n="50"/>dedit hominibus (quos fecit solum ministros noui testamenti &
<lb ed="#L" n="51"/>dispensatores ministeriorum Dei) quod ipsi sine sacramentis
quo<lb ed="#L" n="52" break="no"/>rum sunt dispensatores possint gratis condonare poenam pro
<lb ed="#L" n="53"/>peccato debitam, vel partem eius, nec etiam mediantibus
sacra<lb ed="#L" n="54" break="no"/>mentis: nam quando tota poena dimittitur in baptismo, vel
par<lb ed="#L" n="55" break="no"/>virtute clauium in sacramento poenitentiae, non dicitur
condona<lb ed="#L" n="56" break="no"/>ri, sed dicitur quod communicatur meritum passionis Christi ad
<lb ed="#L" n="57"/>dimissionem totius poenae in baptismo, vel ad dimissionem
par<lb ed="#L" n="58" break="no"/>tis poenae in sacramento poenitentiae, ita quod de merito poena
<lb ed="#L" n="59"/>Christi exoluitur tota poena peccato debita, vel pars eius.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e250854-d1e285">
<lb ed="#L" n="60"/>
<!--6--> Et ideo communiter tenetur quod modus quo valent
indulgen<lb ed="#L" n="61" break="no"/>tie est pet modum solutionis poene peccato debitae, quod pertinet
<lb ed="#L" n="62"/>ad secundum propositum. Quod declaratur sic: vnus potest satis
<lb ed="#L" n="63"/>facere pro alio & maxime cum procedit ex auctoritate superio.
<lb ed="#L" n="64"/>ris, vt patet ex praecedentibus. Est autem in ecclesia thesaurus
<lb ed="#L" n="65"/>suiritualis ex merito passionis Christi & sanctorum qui multo
<lb ed="#L" n="66"/>plura sustinuerunt tormenta quam meruissent peccata eorum: & idec
<lb ed="#L" n="67"/>ecclesia de hoc thesauro potest communicare alicui, vel aliquibus
<lb ed="#L" n="68"/>quod sufficit ad satisfaciendum pro eorum peccatis in parte vel in
<lb ed="#L" n="69"/>toto secundum quod placet ecclesiae de hoc thesauro plus vel
mi<lb ed="#L" n="70" break="no"/>nus communicare, hoc autem fit per indulgentias quae non sunt
<lb ed="#L" n="71"/>aliud quam communicatio poenae Christi & sanctorum quae sit no
<lb ed="#L" n="72"/>bis ad satisfaciendum pro peccatis nostris. Vnde indulgentiae
se<lb ed="#L" n="73" break="no"/>cundum hanc viam valent per modum solutionis quatenus per
Chri<lb ed="#L" n="74" break="no"/>ctum & sanctos soluitur poena nobis debita, & de merito Christi
<lb ed="#L" n="75"/>nullum est dubium quin pertineat ad thesaurum ecclesiae & sufficiat.
<lb ed="#L" n="76"/>Christus enim per passionem suam satisfecit quantum ad
sufficien<lb ed="#L" n="77" break="no"/>tiam pro reccatis totius mundi, sicut praedixerat Ioannes bapti
<lb ed="#L" n="78"/>sta. Ecce agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi: vt habetur Io
<lb ed="#L" n="79"/>I. Et prima canonica Ioan. 2. cap. dicitur quod ipse est
propitiatio<lb ed="#L" n="80" break="no"/>pro peccatis nostris, & non solum nostris, sed totius mundi: consta
<lb ed="#L" n="81"/>autem quod non omnes de mundo saluantur sed pauci respectu
<lb ed="#L" n="82"/>aliorum secundum illud euangelicum: Multi sunt vocati, pauci ve¬
<!--00682.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>ro electi, ergo de poena Christi quae sufficere potest ad
recopen<lb ed="#L" n="84" break="no"/>sandum poenam omnium peccatorum mundi debitam multunm.
<lb ed="#L" n="85"/>semper restat cum pro paucis qui saluantur satisfiat. Et si omnes
<lb ed="#L" n="86"/>de mundo saluarentur adhuc meritum passionis Christi
super<lb ed="#L" n="87" break="no"/>abundaret: quia qua ratione sufficiens est ad satisfaciendum
<lb ed="#L" n="88"/>pro peccatis totius mundi, eadem ratione sufficeret ad
satisfa<lb ed="#L" n="89" break="no"/>ciendum pro omnibus peccatis plurium mundorum si essent
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e250854-d1e359">
<lb ed="#L" n="90"/>
<!--7--> De merito autem passionis sanctorum potest verti in dubium
<lb ed="#L" n="91"/>vtrum pertineat ad thesaurum ecclesiae. Potest enim videri quod non
<lb ed="#L" n="92"/>quia sicut patuit tertio libro disti. 18. vnus non potest mereri
al<lb ed="#L" n="93" break="no"/>teri, sic quod meritum vnius cedat alteri ad meritu, sed solum quia
<lb ed="#L" n="94"/>fructus seu merces meriti vnius redundat in alterum: vt cum
ali<lb ed="#L" n="95" break="no"/>quis seruit diuiti, vt pauper ei obligatus a debito liberetur, ve
<lb ed="#L" n="96"/>vt habeat mercedem operis in toto vel in parte prout placet
ope<lb ed="#L" n="97" break="no"/>ranti transferre. Ex hoc sic arguitur: intentio merentis est neces
<lb ed="#L" n="98"/>saria ad hoc quod fructus seu merces merentis redundet in
alte<lb ed="#L" n="99" break="no"/>rum: sic enim fructus meriti passionis in nos redundat ex eiu
<lb ed="#L" n="100"/>expressa intentione. Dixit enim, hoc est corpus meum quod pro
<lb ed="#L" n="101"/>vobis tradetur, & hic est calix sanguinis mei qui pro vobis
fun<lb ed="#L" n="102" break="no"/>detur. Quod autem intentio quoruncunque sanctorum fuerit
<lb ed="#L" n="103"/>fructum passionum suarum in nos transferre nulla historia docei
<lb ed="#L" n="104"/>nec in gestis Martyrum legitur, qualiter ergo & per quem
mo<lb ed="#L" n="105" break="no"/>dum fructus passionum suarum communicabitur nobis per
indul<lb ed="#L" n="106" break="no"/>gentiam factam a quocunque, non bene apparet. Item probatu
<lb ed="#L" n="107"/>sic: illud quod est plene remuneratu, vel postea remunerabitur
<lb ed="#L" n="108"/>non videtur quod sit pro alio satisfactorium, sed quicquid
poen<lb ed="#L" n="109" break="no"/>sustinuerunt sancti martyres vltra quam peccata sua meruerani
<lb ed="#L" n="110"/>est eis plene remuneratum vel resumpto corpore
remunerabi<lb ed="#L" n="111" break="no"/>tur plene, ergo non videtur quod illud possit nobis cedere ad
sa<lb ed="#L" n="112" break="no"/>tisfactionem, sed de thesauro ecclesiae datur nobis per
indulgen<lb ed="#L" n="113" break="no"/>tiam vnde satisfaciamus secundum hanc opinionem, ergo
poen<lb ed="#L" n="114" break="no"/>quas sustinuerunt sancti non pertinent ad thesaurum ecclesiae.
<lb ed="#L" n="115"/>sed solum passio Christi quae excedit poenam omnibus peccatis
<lb ed="#L" n="116"/>mundi debitam. Minor supponitur. Maior etiam videtur ex
<lb ed="#L" n="117"/>praecedentibus satis clara: quia si tota merces meriti redditur
<lb ed="#L" n="118"/>merenti & eam in seipso & pro seipso recipit, nihil restat quod
<lb ed="#L" n="119"/>possit in vtilitatem alterius cedere, quia extra totum nihil.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e250854-d1e429">
<lb ed="#L" n="120"/>
<!--8--> Contra tamen hanc rationem dicunt aliqui quod secundum
<lb ed="#L" n="121"/>eam sequitur quod nullus homo, nec etiam homo Christus
pos<lb ed="#L" n="122" break="no"/>sit satisfacere pro alio, nec in toto, nec in parte, nec aliquis pro
<lb ed="#L" n="123"/>seipso, quae omnia sunt erronea & falsa. Quod probant sic,
qui<lb ed="#L" n="124" break="no"/>vt dicunt ipsi, Christo & omni homini plene remuneratum est
<lb ed="#L" n="125"/>vel remunerabitur in resurrectione quicquid meruerunt
susti<lb ed="#L" n="126" break="no"/>nendo quascunque passiones & quoscunque labores: si ergo
il<lb ed="#L" n="127" break="no"/>lud quod plene remuneratum est alicui non potest cedere ad
sa<lb ed="#L" n="128" break="no"/>tisfaciendum pro altero, sequitur quod nec Christus per
passio<lb ed="#L" n="129" break="no"/>nem suam, nec aliquis sanctus fecit, vel passus est aliquid quod
<lb ed="#L" n="130"/>posset aliis cedere ad expiationem alicuius poenae, imo nec sibi
<lb ed="#L" n="131"/>ipsi, cum totum remuneretur ei. Haec autem instantia continet qui
<lb ed="#L" n="132"/>dam manifeste falsa: constat enim quod merita Christi non fuerunt
<lb ed="#L" n="133"/>in seipso a Deo plene & perfecte remunerata, nec remunerabum.
<lb ed="#L" n="134"/>tur, sicut caeteris sanctis. nam summa merces qua remunerantur
<lb ed="#L" n="135"/>sancti pro suis meritis est visio beata & fruitio, caetera enim om
<lb ed="#L" n="136"/>nia, sicut dotes corporis, & quaecunque alia pertinent ad
prae<lb ed="#L" n="137" break="no"/>mium accidentale quod est minus, & respectu alterius praemij, est
<lb ed="#L" n="138"/>quasi secundum quid: cum ergo Christus pro suis meritis non
<lb ed="#L" n="139"/>fuerit remuneratus visione & fruitione beata (hoc enim habuit
<lb ed="#L" n="140"/>plenissime absque vllo merito ab instanti suae conceptionis) patei
<lb ed="#L" n="141"/>quod merita eius non fuerunt ei in seipso remunerata aeque plene
<lb ed="#L" n="142"/>ac perfecte, sicut caeteris sanctis, nec illo praemio summo que
<lb ed="#L" n="143"/>Deus merita sanctorum & passiones remunerat supra condignum
<lb ed="#L" n="144"/>secundum illud Romanorum octauo: Non sunt condignae
passio<lb ed="#L" n="145" break="no"/>nes huius temporis ad futuram gloriam quae reuelabitur in nobis
<lb ed="#L" n="146"/>igitur quod est ei minus plene remuneratum potest nobis cedere
<lb ed="#L" n="147"/>ad satisfactionem, & illud fuit potissimum suae passionis meritum.
<lb ed="#L" n="148"/>Vnde omnes doctores concorditer dicunt quod Christus per
<lb ed="#L" n="149"/>passionem non meruit sibi nisi gloriam corporis & exaltationem
<lb ed="#L" n="150"/>sui nominis, nobis autem meruit redemptionem seu
liberatio<lb ed="#L" n="151" break="no"/>nem a peccatis: & sic clare falsum est illud quod ipsi dicunt de
<lb ed="#L" n="152"/>merito Christi & eius remuneratione in seipso. Item falsum est
<lb ed="#L" n="153"/>quod dicunt quod secundum nostram rationem sequitur quod
<lb ed="#L" n="154"/>nullus homo possit satisfacere pro alio, nec pro seipso: quia
poe<lb ed="#L" n="155" break="no"/>na per poenam recompensatur. Si quis ergo pro peccatis suis sit
<lb ed="#L" n="156"/>debitor poenae, & ipse contritus sit propria sponte, vel ex
sacer<lb ed="#L" n="157" break="no"/>dotis impositione faciat aliquam poenitentiam, quare non
satis<lb ed="#L" n="158" break="no"/>faciet in aliquo pro seipso? Similiter si de voluntate sacerdotis
<lb ed="#L" n="159"/>vnius faciat poenitentiam pro alio imponete, quare non
satisfa<lb ed="#L" n="160" break="no"/>ciet in aliquo pro eo? non apparet, nec ex ratione nostra sequitur.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e250854-d1e524">
<lb ed="#L" n="161"/>
<!--9--> Circa quod est intelligendum quod omne opus bonum factum pro
<lb ed="#L" n="162"/>Deo, & in charitate est meritorium vitae aeternae: si autem sit
poe<lb ed="#L" n="163" break="no"/>nale non solum est meritorium pro se, quia bonum, imo est
satis<lb ed="#L" n="164" break="no"/>factorium pro poena debita, nec plus remunerabitur inquantum
<!--00683.xml-->
<pb ed="#L" n="305-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>poenale, nisi per expiationem poenae debitae, semper tamen acce
<lb ed="#L" n="2"/>ptum erit a Deo inquantum est bonum & virtuosum, &
remu<lb ed="#L" n="3" break="no"/>nerabitur praemio essentialis. Si autem operans non fit debitor
<lb ed="#L" n="4"/>alicujus poenae, vel non tantae: tunc opus suum poenale
remun<lb ed="#L" n="5" break="no"/>rabitur non solum praemio essentiali quia bonum fuit, sed praemic
<lb ed="#L" n="6"/>accidentali, quia fuit poenale. Et secundum hoc martyres non so
<lb ed="#L" n="7"/>lum dicuntur habere auream quod est praemium essentiale, sed
<lb ed="#L" n="8"/>aureolam, hoc est aliquod praemium accidentale propter
poen<lb ed="#L" n="9" break="no"/>litatem martyrij. Cum ergo dicitur quod omne opus bonum re
<lb ed="#L" n="10"/>muneratum est vel remunerabitur cuilibet in resurrectione, ve
<lb ed="#L" n="11"/>rum est quantum ad praemium essentiale, sed si fit non solum
bo<lb ed="#L" n="12" break="no"/>num, sed poenale, & operans seu sustinens poenam fuerit debitor
<lb ed="#L" n="13"/>poenae pro seipso vel sustinuit eam pro alio, tunc talis poena non
<lb ed="#L" n="14"/>plus remunerabitur, quia iam cessit in solutionem alterius poenae.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e250854-d1e574">
<lb ed="#L" n="15"/>
<!--10--> AD PRIMVM argumentum dicendum quod duplex
<lb ed="#L" n="16"/>est effectus sacramenti. Primus est qui est remissio culpae & col
<lb ed="#L" n="17"/>latio gratiae, & secundus qui est remissio vel diminutio poenae,
<lb ed="#L" n="18"/>collatio primi effectus pertinet ad potestatem auctoritatis & nor
<lb ed="#L" n="19"/>ad potestatem excellentiae nisi meritorie: vt dictum fuit supra
<lb ed="#L" n="20"/>cum ageretur de baptismo: collatio autem secundi effectus qui est
<lb ed="#L" n="21"/>remissio vel diminutio poenae potest pertinere non solum ad
po<lb ed="#L" n="22" break="no"/>testatem excellentiae, sed etiam ad potestatem ministerij. Si enim
<lb ed="#L" n="23"/>purus homo non habens potestatem, nec excellentiae, nec mini
<lb ed="#L" n="24"/>sterij potest satisfacere pro poena alteri debita, multo
magi<lb ed="#L" n="25" break="no"/>hoc potuit Christus, & ille euam qui constitutus est ab eo sum
<lb ed="#L" n="26"/>mus minister ecclesiae, cui commissum est a Christo quod de the
<lb ed="#L" n="27"/>sauro passionis Christi possit communicare fidelibus ad expia,
<lb ed="#L" n="28"/>tionem poenae quam debent: supponimus autem quod talis fit
<lb ed="#L" n="29"/>papa, quo non supposito non apparet via per quam
indulgen<lb ed="#L" n="30" break="no"/>tiae possint aliquid valere.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e250854-d1e613">
<lb ed="#L" n="31"/>
<!--11--> Ad secundum argumen. dicendum est quod per indulgentias
<lb ed="#L" n="32"/>non tollitur ordinatio Dei, sed impletur. Deus enim remittens
<lb ed="#L" n="33"/>culpam & obligans ad poenam non ordinauit quod illa poena non
<lb ed="#L" n="34"/>possit expiari per illum qui debitor est poenae, vel per alium qui
<lb ed="#L" n="35"/>poenam soluit pro eo: & sic fit in indulgentiis, quia per
indulgen<lb ed="#L" n="36" break="no"/>tias communicatur de poena passionis Christi illi cui fit indulgen
<lb ed="#L" n="37"/>tia, vnde soluat vel satisfaciat pro poena sibi debita, quare &c.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>