-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-e251378.xml
339 lines (339 loc) · 24.5 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-e251378.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 4</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 4</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="305-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-e251378"><!-- l4d20q4 -->
<head xml:id="jsnvu6-e251378-Hd1e101">Quaestio 4</head>
<head xml:id="jsnvu6-e251378-Hd1e103" type="question-title">Utrum indulgentiae tantum valeant
quantum sonant</head>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e106">
<lb ed="#L" n="38"/>QVAESTIO QVARTA.
<lb ed="#L" n="39"/>Vtrum indulgentiae tantum valeant
<lb ed="#L" n="40"/>quantum sonant.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e115">
<lb ed="#L" n="41"/>AD SECVNDVM sic proceditur. Et arguitur
<lb ed="#L" n="42"/>quod indulgentiae non tantum valeant
quan<lb ed="#L" n="43" break="no"/>tum sonant: quia quandoque datur indulgentia
<lb ed="#L" n="44"/>quod qui praebet auxilium ad fabricam alicuius
e<lb ed="#L" n="45" break="no"/>Iclesiae consequetur tertiam partem remissionis
<lb ed="#L" n="46"/>peccatorum. Si ergo indulgentiae tantum valeant quantum
so<lb ed="#L" n="47" break="no"/>nant qui tunc daret vnum denarium, & secundo alium, & tertie
<lb ed="#L" n="48"/>tertium consequeretur plenam absolutionem ab omni
poen<lb ed="#L" n="49" break="no"/>peccatis suis debita, quod videtur absurdum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e137">
<lb ed="#L" n="50"/>
<!--2--> Item quandoque datur indulgentia euntibus ad ecclesiam
<lb ed="#L" n="51"/>aliquam non distinguendo an veniant de remotis an de prope
<lb ed="#L" n="52"/>Si ergo indulgentia tantum valeret quantum sonat, videretur q
<lb ed="#L" n="53"/>tantum valeret illi qui est iuxta ecclesiam quantum illi qui
ve<lb ed="#L" n="54" break="no"/>niret a remotis partibus, quod tamen non videtur aequum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e154">
<lb ed="#L" n="55"/>Item ad talem ecclesiam posset quis pluries in dieire; sed
<lb ed="#L" n="56"/>forma indulgentiae non dicit nisi quod euntes ad ecclesiam participam
<lb ed="#L" n="57"/>talem indulgentiam, ergo quotienscunque aliquis ibit ad
eccle<lb ed="#L" n="58" break="no"/>siam eodem die, totiens habebit indulgentiam, & ita vno die po
<lb ed="#L" n="59"/>terit consequi facillime expiationem totius poenae sibi debitae
<lb ed="#L" n="60"/>quod non videtur conueniens.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e170">
<lb ed="#L" n="61"/>
<!--4--> IN CONTRARIVM arguitur, quia ecclesia non
<lb ed="#L" n="62"/>decipit filios suos, sed deciperet nisi indulgentiae tantum
vale<lb ed="#L" n="63" break="no"/>rent quantum sonant, ergo &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e181">
<lb ed="#L" n="64"/>
<!--5--> RESPONSIO. Ista quaestio supponit ex praecedente
<lb ed="#L" n="65"/>quaestione quod indulgentiae aliquid valeant: & per hoc excludi
<lb ed="#L" n="66"/>tur opinio quorundam qui dixerunt quod indulgentiae valent
<lb ed="#L" n="67"/>in iudicio ecclesiae, sed non in iudicio Dei, quia per indulgentiam
<lb ed="#L" n="68"/>aliquis absoluitur a poenitentiis sibi iniunctis vt non teneatur
<lb ed="#L" n="69"/>eas facere in praesenti vita, & hoc sonat forma communis indul
<lb ed="#L" n="70"/>gentiarum. Dicitur enim in forma indulgentiarum quod de poe
<lb ed="#L" n="71"/>nitentiis iniunctis talem vel talem partem misericorditer
rela<lb ed="#L" n="72" break="no"/>xamus, sed non absoluitur a poena culpae debita secundum iudicium
<lb ed="#L" n="73"/>Dei quin eam totam exoluat in purgatorio. Sed secundum hanc
<lb ed="#L" n="74"/>opinionem indulgentiae non valerent, sed magis nocerent.
Cu<lb ed="#L" n="75" break="no"/>ius ratio est, quia remittere minorem poenam & transmittere
<lb ed="#L" n="76"/>ad grauiorem non est alleuiatio, sed nocumentum, sed si
indul<lb ed="#L" n="77" break="no"/>gentiae valerent solum primo modo, tunc remitterent leuiorem po
<lb ed="#L" n="78"/>nam, scilicet huius vitae, & transmitterent ad grauiorem, scilicet
<lb ed="#L" n="79"/>purgatoriam, imo non esset ibi aliqua remissio poenae, sed dilatio
<lb ed="#L" n="80"/>cum augmento eiusdem, ergo indulgentiae non valerent, sed potius no
<!--00683.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="81"/>cerent, quod non est dicendum: hac ergo opinione reiecta
vi<lb ed="#L" n="82" break="no"/>denda sunt duo. Primum est, vtrum indulgeniiae tantum valeani
<lb ed="#L" n="83"/>quantum sonant. Secundum est, quibus valeant.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e233">
<lb ed="#L" n="84"/>
<!--6--> QUANTVM ad primum est multiplex modus
dicendi<lb ed="#L" n="85" break="no"/>Vnus est, quod indulgentiae valent secundum mensuram
deuotiu<lb ed="#L" n="86" break="no"/>nis illius cui fit indulgentia, & non quantum sonant. Sed istud no
<lb ed="#L" n="87"/>tenetur, quia vel indulgentia valet praecise secundum mesuram
<lb ed="#L" n="88"/>deuotionis suscipientis indulgentiam, dato quod non faciat
il<lb ed="#L" n="89" break="no"/>lud pro quo datur indulgentia, quod est absurdum: quia tunc si
<lb ed="#L" n="90"/>daretur indulgentia eunti in terram sancta, & aliques infirmus
<lb ed="#L" n="91"/>& impotens ire haberet deuotionem eundi tantam quantam ha
<lb ed="#L" n="92"/>bet ille qui actualiter vadit, sequeretur quod non vadens ad te
<lb ed="#L" n="93"/>ram sanctam haberet tantam indulgentiam quantam ille qui
va<lb ed="#L" n="94" break="no"/>dit, quod non potest esse verum, quia quod datur sub conditio
<lb ed="#L" n="95"/>ne non habetur nisi ab illo qui implet conditionem, sed omne
<lb ed="#L" n="96"/>indulgentiae dantur sub conditione alicuius operis faciendi vel
<lb ed="#L" n="97"/>iam facti, ergo non implet illud pro quo datur indulgentia, non
<lb ed="#L" n="98"/>habet indulgentiam. Si autem intelligatur quod valor
indul<lb ed="#L" n="99" break="no"/>gentiae est secundum mensuram deuotionis illius cui datur
indul<lb ed="#L" n="100" break="no"/>gentia non praecise, sed supposiro quod faciat illud pro quo da
<lb ed="#L" n="101"/>tur indulgentia adhuc non est verum: quia licet ille qui habet ma
<lb ed="#L" n="102"/>iorem deuotionem habeat plus de merito apud Deum, tamen non
<lb ed="#L" n="103"/>habet plus de relaxatione poenae per indulgentiam, alioquin for
<lb ed="#L" n="104"/>ma indulgentiae contineret falsitatem, in qua dicitur quod
qui<lb ed="#L" n="105" break="no"/>cunque fecerit hoc vel illud habebit tantam indulgentiam.
igi<lb ed="#L" n="106" break="no"/>tur quilibet faciens illud pro quo datur indulgentia habet
to<lb ed="#L" n="107" break="no"/>tam indulgentiam, vel forma indulgentiae est falsa.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e290">
<lb ed="#L" n="108"/>
<!--7--> Secundus modus est, quod indulgentiae valent secundum mi
<lb ed="#L" n="109"/>suram rei datae, vel factae prout in forma indulgentiae
exprimi<lb ed="#L" n="110" break="no"/>tur ad dandum vel faciendum, sed istud non valet, quia hoc non
<lb ed="#L" n="111"/>esset indulgentia sed commutatio. Et etiam commutatio non ess
<lb ed="#L" n="112"/>necessaria, eleemosyna enim vel peregrinatio est secundum se
sa<lb ed="#L" n="113" break="no"/>tisfactoria. Si igitur tunc pro eleemosyna data, vel peregrinatio
<lb ed="#L" n="114"/>ne facta non datur per indulgentias alicui, nisi quantum hoc
<lb ed="#L" n="115"/>ponderat, tunc non valeret eleemosyna vel peregrinatio, &
ite<lb ed="#L" n="116" break="no"/>rum iste modus ponit doctrinam ecclesiae falsam, ex quo
indul<lb ed="#L" n="117" break="no"/>gentiae non tantum valent quantum sonant.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e316">
<lb ed="#L" n="118"/>
<!--8--> Tertius modus est quod indulgentiae tantum valent quantum sonant, si
<lb ed="#L" n="119"/>causa pro qua sit indulgentia est condigna quantitati iudulgentiae
<lb ed="#L" n="120"/>verbi gratia, si accipientibus crucem transmarinam detur
indulgen<lb ed="#L" n="121" break="no"/>tia plenaria, videtur sufficiens causa, quia quum mors tolerata pro
<lb ed="#L" n="122"/>Christo expiet omnem poenam illis qui vadunt vltra mare, quum ex
<lb ed="#L" n="123"/>ponant se morti pro Christo, videtur iustum esse quod detur indulgi
<lb ed="#L" n="124"/>tia plenaria, in aliis similiter est considerandum an causa
indulgen<lb ed="#L" n="125" break="no"/>tiae sit eis proportionata. Haec autem opinio bene est probabilis, ta
<lb ed="#L" n="126"/>mem non est totaliter concors consuetudini communi ecelesiae quae no
<lb ed="#L" n="127"/>obseruat hanc proportionem, sed pro visitatione alicuius ecclesia
<lb ed="#L" n="128"/>certa die dat magnam indulgentiam quandoque viginti annorum, &
<lb ed="#L" n="129"/>pro eadem causa dat quandoque maiorem, aliquando minorem.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e348">
<lb ed="#L" n="130"/>
<!--9--> Ideo est quartus modus qui tenetur communius, scilicet q
<lb ed="#L" n="131"/>indulgentiae tantum valent quantum sonant, non ex deuotione su
<lb ed="#L" n="132"/>scipientis, vt dicit prima opinio, nec ex quantitate rei datae, vt
<lb ed="#L" n="133"/>dicit secunda, nec ex proportione ad causam indulgentiae, vt di
<lb ed="#L" n="134"/>cit tertia, sed ex abundantia meritorum Christi supposito quod in
<lb ed="#L" n="135"/>dante sit auctoritas, in suscipiente idoneitas (de qua dicetur in si
<lb ed="#L" n="136"/>cundo articulo) in causa pietas, scilicet ad honorem Dei &
vtili<lb ed="#L" n="137" break="no"/>tatem ecclesiae. Quod probatur sic: meritum Christi est sufficien:
<lb ed="#L" n="138"/>ad expiationem omnis poenae, si ergo per indulgentiam
applica<lb ed="#L" n="139" break="no"/>tur alicui qui sit eius capax, & per illum in quo est. auctoritas, &
<lb ed="#L" n="140"/>pro causa pia in qua est honor Dei, & ecclesiae vtilitas ad quae
o<lb ed="#L" n="141" break="no"/>dinantur merita Christi, patet quod tantum de poena expiatur ac
<lb ed="#L" n="142"/>quantam expiandam applicatur, & hoc modo tantum valent indul
<lb ed="#L" n="143"/>gentiae quantum sonant: & sic patet primum, videlicet quod
in<lb ed="#L" n="144" break="no"/>dulgentiae tantum valent quantu sonit. Sed videamus nunc qua
<lb ed="#L" n="145"/>liter sonant. Certum est quod forma indulgentiarum expressa
ipl<lb ed="#L" n="146" break="no"/>teris papalibus est talis. Omnibus vere poenitentibus &
confes<lb ed="#L" n="147" break="no"/>sis qui hoc vel illud fecerint tantum de poenitentiis sibi iniunctis
<lb ed="#L" n="148"/>misericorditer relaxamus. igitur forma indulgentiae non sonat
<lb ed="#L" n="149"/>nisi quod certa pars de iniunctis poenitentiis relaxatur. Poenitentiae
<lb ed="#L" n="150"/>autem iniunctae sunt illae solum quae imponuntur a sacerdote ci
<lb ed="#L" n="151"/>fitenti, canones enim nulli imponunt poenitentiam, sed docent
<lb ed="#L" n="152"/>qualis & quanta sit imponenda. Et ideo de praedictis
poeniten<lb ed="#L" n="153" break="no"/>tus sic a sacerdote iniunctis certa quantitas per indulgentiam
re<lb ed="#L" n="154" break="no"/>laxatur, ita quod licitum est recipienti indulgentiam omittere tantam
<lb ed="#L" n="155"/>partem poenitentiae sibi iniunctae, & valet ei indulgentia ad
expi<lb ed="#L" n="156" break="no"/>tionem tantae poenae quantum valuisset poenitentia si per eum esse
<lb ed="#L" n="157"/>facta, alioquin non essent vtiles, sed nociuae, vt supra lictum fuit.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e413">
<lb ed="#L" n="158"/>
<!--10.--> Sed quid erit de illo qui complete facit omnes poenitentias
<lb ed="#L" n="159"/>sibi iniunctas, nunquid sibi valebunt aliquid indulgentiae Vide
<lb ed="#L" n="160"/>tur quod non, quia non valent nisi quantum sonant, sed non so
<lb ed="#L" n="161"/>nant nisi quod certa pars poenitentiae iniunctae relaxatur, ergo ad
<lb ed="#L" n="162"/>hoc solum valent. sed ad hoc non valent illi qui propter eas nihil
<!--00684.xml-->
<pb ed="#L" n="305-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>omittit de poenitentiis sibi iniunctis, sed eas complete facit, erge
<lb ed="#L" n="2"/>nihil ei valent. Et dicendum est quodimo ei valent, quia ille qui
fa<lb ed="#L" n="3" break="no"/>cit id pro quo datur indulgentia statim consequitur fructum in
<lb ed="#L" n="4"/>dulgentiae: videlicet quod non tenetur facere illam poenitentiam
<lb ed="#L" n="5"/>quae sibi relaxata est per indulgentiam, & de poena peccatis sui
<lb ed="#L" n="6"/>debita tantum remissum est, quantum remissum fuisset si illam
<lb ed="#L" n="7"/>poenitentiam fecisset. Si autem vltra hoc vult poenitentiam
fa<lb ed="#L" n="8" break="no"/>cere, & facit eam, licet non teneatur, hoc valet ei ad meritum &
<lb ed="#L" n="9"/>remissionem vlterioris poenae, quia poena per poenam
recompen<lb ed="#L" n="10" break="no"/>satur. Quod ergo dicitur: indulgentiae non valent illi qui
pro<lb ed="#L" n="11" break="no"/>pter eas non omittit facere aliquid de poenitentiis sibi iniunctis
<lb ed="#L" n="12"/>cum ad hoc per se & directe valeant indulgentiae, dicendum est
<lb ed="#L" n="13"/>quod imo: quia semper absoluitur ab obligatione faciendi illas po
<lb ed="#L" n="14"/>nitentias, & a poena poenitentiae proportionata. Sed si gratis vult
<lb ed="#L" n="15"/>illam vel magis similem poenitentiam facere, hoc cedit ei ad
me<lb ed="#L" n="16" break="no"/>ritum, & ad expiationem vlterioris poenae.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e470">
<lb ed="#L" n="17"/>
<!--10--> Quantum ad primum dicendum est, quod indulgentia non
va<lb ed="#L" n="18" break="no"/>let existentibus in peccato mortali, nec eis qui sunt in charitate
<lb ed="#L" n="19"/>nisi expleant conditionem indulgentiarum. Primum patet, quia
in<lb ed="#L" n="20" break="no"/>dulgentiae ordinantur ad expiationem poenae, sed poena non
ex<lb ed="#L" n="21" break="no"/>piatur nisi culpa dimissa, ergo perseuerantibus in peccato
mo<lb ed="#L" n="22" break="no"/>tali non valent indulgentiae. Secundum patet, quia sicut dictum
<lb ed="#L" n="23"/>est prius, indulgentiae dantur sub conditione alicuius operis
fa<lb ed="#L" n="24" break="no"/>ciendi, vt est eleemosyna data ad fabricam operis: vel
visitati<lb ed="#L" n="25" break="no"/>liminum aliquorum sanctorum, vel oppugnatio hostium fidei
<lb ed="#L" n="26"/>vel aliud consimile, quam conditionem qui non explet, non ha
<lb ed="#L" n="27"/>bet indulgentiam: & ideo pauper & religiosus qui non facit illud
<lb ed="#L" n="28"/>quod in indulgentia continetur, licet possit habere meritum ex
de<lb ed="#L" n="29" break="no"/>uotione sua, non tamen consequitur indulgentiam. Quicunque
<lb ed="#L" n="30"/>autem est in charitate, & cum hoc est vere confessus, si facit illud
<lb ed="#L" n="31"/>pro quo datur indulgentia consequitur eam, etiam ille idem qui
<lb ed="#L" n="32"/>facit indulgentias: quia licet nullus posset excommunicare se
di<lb ed="#L" n="33" break="no"/>recte vel indirecte, eo quod excommunicatio profertur per modum
<lb ed="#L" n="34"/>sententiae, & nullus potest esse iudex sui ipsius, indulgentiam
ta<lb ed="#L" n="35" break="no"/>men potest recipere a seipso, faciendo illud pro quo datur
in<lb ed="#L" n="36" break="no"/>dulgentia, quum fiat per modum dispensationis, qua quilibet
po<lb ed="#L" n="37" break="no"/>test vti & ad se & ad alium. Dico autem si sit confessus: quia con
<lb ed="#L" n="38"/>munis forma indulgentiae est, quod datur vere poenitentibus &
con<lb ed="#L" n="39" break="no"/>fessis. Sed nunquid absque supradictis conditionibus posset
da<lb ed="#L" n="40" break="no"/>ri indulgentia, videlicet contritis & non confessis, & absque hoc
<lb ed="#L" n="41"/>quod imponeretur aliquid dandum vel faciendum, puta
elee<lb ed="#L" n="42" break="no"/>mosyna, vel peregrinatio? Credo quod sic: ex quo enim
ali<lb ed="#L" n="43" break="no"/>quis est in charitate, capax est indulgentiae, & ideo potest ei
<lb ed="#L" n="44"/>conferri antequam sit confessus. Papa etiam concedit multis?
<lb ed="#L" n="45"/>possint absolui generali absolutione quantum extendunt se
cla<lb ed="#L" n="46" break="no"/>ues Petri. Ista autem absolutio non solum est a culpa, quia illa
<lb ed="#L" n="47"/>semper est generalis, cum vna culpa non possit remitti sine alia
<lb ed="#L" n="48"/>sed extendit se ad dimissionem poenae, & tamen Papa non
ex<lb ed="#L" n="49" break="no"/>ponit talibus aliquid faciendum. Et simili modo videtur quod
<lb ed="#L" n="50"/>possent dari indulgentiae (vt videtur) absque hoc quod
Pap<lb ed="#L" n="51" break="no"/>imponat ad dandum vel faciendum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e551">
<lb ed="#L" n="52"/>
<!--11.--> Per idem patet quod indulgentiae non valent existentibus
<lb ed="#L" n="53"/>in purgatorio directe, quamuis ipsi sint in charitate: quia ipsi non
<lb ed="#L" n="54"/>possunt facere id pro quo datur indulgentia, & iterum non sunt
<lb ed="#L" n="55"/>de foro ecclesiae. Et quia potestas data Petro est absoluere & li
<lb ed="#L" n="56"/>gare super terram, sicut dictum est ei: Tibi dabo claues regn
<lb ed="#L" n="57"/>caelorum, & quodcunque ligaueris super terram, &c. Vnde
po<lb ed="#L" n="58" break="no"/>testas papae per se & directe extendit se solum ad statum
prae<lb ed="#L" n="59" break="no"/>sentis vitae: possunt tamen in eis indirecte valere per modum
<lb ed="#L" n="60"/>suffragij, quatenus aliquis qui indulgentiam recipit faciendo
<lb ed="#L" n="61"/>id pro quo datur indulgentia ex intentione transfert eam in
<lb ed="#L" n="62"/>satisfactionem eius qui est in purgatorio.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e580">
<lb ed="#L" n="63"/>
<!--12--> AD PRIMVM argumentum dicendum quod quando da
<lb ed="#L" n="64"/>tur sic indulgentia quod qui dat eleemosynam vel auxilium ac
<lb ed="#L" n="65"/>fabricam ecclesiae, &c. intelligitur de auxilio quod est conueniens
<lb ed="#L" n="66"/>ei qui auxilium dat, & negotio pro quo datur. Et ideo cum pau
<lb ed="#L" n="67"/>per dans vnum denarium ad fabricam ecclesiae de conuenienter
se<lb ed="#L" n="68" break="no"/>cundum conditionem paupertatis suae: diues autem dans vnum
de<lb ed="#L" n="69" break="no"/>narium non det conuenienter secundum conditionem diuitiarum
<lb ed="#L" n="70"/>suarum, patet quod pauper consequitur totam indulgentiam,
<lb ed="#L" n="71"/>quam diues non consequitur, & si pauper consequatur
remissio<lb ed="#L" n="72" break="no"/>nem omnium peccatorum suorum pro tribus denariis, non est
<lb ed="#L" n="73"/>hoc nimis magnum forum de misericordia Dei, dummodo sit
<lb ed="#L" n="74"/>debita causa hoc faciendi, quia multo plus fuit misericors Chri
<lb ed="#L" n="75"/>stus sustinendo pro nobis passionem, cuius virtute fit indulgentia
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e613">
<lb ed="#L" n="76"/>
<!--13--> Ad secundum dicendum quod ille qui est vicarius ecclesiae
<lb ed="#L" n="77"/>& sacerdeges et clerici, scholares & religiosi officiantes in eccle
<lb ed="#L" n="78"/>sia consequuntur tantam indulgentiam, sicut illi qui veniunt?
<lb ed="#L" n="79"/>multis dietis, sed non tantum meritum: quia secundum quantitatem
<lb ed="#L" n="80"/>deuotionis & laborum est quantitas meriti essentialis & accid.
<lb ed="#L" n="81"/>talis: nec est in hoc aliqua iniustitia, cum indulgentiae non
den<lb ed="#L" n="82" break="no"/>tur ex debito, sed ex beneplacito illius qui habet thesaurum ec
<!--00684.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="83"/>clesiae dispensare supposita legitima causa: & ideo licet ei qui
<lb ed="#L" n="84"/>vult facere sine praeiudicio cuiuscunque.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e251378-d1e643">
<lb ed="#L" n="85"/>
<!--14--> Ad tertium dicendum quod forma indulgentiae videtur
so<lb ed="#L" n="86" break="no"/>nare quod vadens ad ecclesiam aliquam solum habet indulgen
<lb ed="#L" n="87"/>tias semel pro vno die. Dicitur enim in indulgentiis
communi<lb ed="#L" n="88" break="no"/>ter, quod qui visitauerit talem ecclesiam die tali vel aliquo alio
<lb ed="#L" n="89"/>intra octauam habeat indulgentias, & non dicitur tali hora vel
<lb ed="#L" n="90"/>singulis horis. Vtrum autem indulgentiis datis ad aliquod
ma<lb ed="#L" n="91" break="no"/>gnum tempus, vadens singulis diebus consequitur eas quotiens
<lb ed="#L" n="92"/>vadit? Dicunt alicui quod quando indulgentia data est ad
deter<lb ed="#L" n="93" break="no"/>minatum tempus, puta ad octo dies, sic tunc non percipitur
ni<lb ed="#L" n="94" break="no"/>si semel: prorogatur autem tempus hac sola de causa, vt qui non
<lb ed="#L" n="95"/>potest venire vno die ad locum indulgentiarum veniat alio, &
<lb ed="#L" n="96"/>non vt aliquis pluries veniens pluries consequatur indulgentiam:
<lb ed="#L" n="97"/>quando vero datur ad semper, vt in ecclesia beati Petri, tunc vt
<lb ed="#L" n="98"/>dicunt, singulis diebus potest homo habere indulgentiam, hoc
<lb ed="#L" n="99"/>autem vtrum sit verum, an non, non potest sciri per
certitudi<lb ed="#L" n="100" break="no"/>nem, nisi papa hoc determinet, &c.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>