-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-e253786.xml
258 lines (258 loc) · 17.8 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-e253786.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 1</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 1</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="308-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-e253786"><!-- l4d22q1 -->
<head xml:id="jsnvu6-e253786-Hd1e101">Quaestio 1</head>
<head xml:id="jsnvu6-e253786-Hd1e103" type="question-title">Utrum peccata dimissa per poenitentiam
redeant per sequentem culpam</head>
<p xml:id="jsnvu6-e253786-d1e106">
<lb ed="#L" n="16"/>QVAESTLO PRIMA.
<lb ed="#L" n="17"/>Vtrum peccata dimissa per poenitentiam
re<lb ed="#L" n="18" break="no"/>deant per sequentem culpam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e253786-d1e115">
<lb ed="#L" n="19"/>CIRCA distinctionem istam quaeritur. Vtrum
<lb ed="#L" n="20"/>peccata dimissa per poenitentiam redeant per
<lb ed="#L" n="21"/>sequentem culpam. Et videtur quod sic, quia maio
<lb ed="#L" n="22"/>est culpa quae committitur in Deum quam qua
<lb ed="#L" n="23"/>committitur in hominem: sed seruus
manumis<lb ed="#L" n="24" break="no"/>ius per culpam quam committit in dominum suum merito
re<lb ed="#L" n="25" break="no"/>ducitur in seruitutem pristinam, ergo multo fortius peccator?
<lb ed="#L" n="26"/>seruitute peccati liberatus per culpam in quam recidiuat, &
<lb ed="#L" n="27"/>per quam peccat in Deum merito reducitur in seruitutem pr
<lb ed="#L" n="28"/>stinam peccatorum, & sic peccata dimissa redeunt.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e253786-d1e139">
<lb ed="#L" n="29"/>
<!--2.--> Item sicut per poenitentiam dimittuntur peccata, ita per
<lb ed="#L" n="30"/>peccatum mortale mortificantur merita praecedentia, sed
poe<lb ed="#L" n="31" break="no"/>nitentia quae tollit peccatum viuificat merita mortificata per
<lb ed="#L" n="32"/>ipsum, ergo ipsum peccatum quod mortificat praecedentem
<lb ed="#L" n="33"/>poenitentiam, viuificat peccata dimissa per eam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e253786-d1e156">
<lb ed="#L" n="34"/>
<!--3--> Item peccator contritus de peccatis, & confessus, qui cadit
<lb ed="#L" n="35"/>in peccatum mortale, & in eo moritur antequam fecerit. de
<lb ed="#L" n="36"/>peccatis praeteritis poenitentiam, constat quod pro eis
punie<lb ed="#L" n="37" break="no"/>tur in inferno: punietur autem poena aeterna, quum in inferno
<lb ed="#L" n="38"/>nulla fit redemptio, ergo tantum punietur ac si nunquam
poe<lb ed="#L" n="39" break="no"/>nituisset, ergo per sequentem culpam redeunt peccata saltem
<lb ed="#L" n="40"/>quo ad poenam eis debitam.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e253786-d1e176">
<lb ed="#L" n="41"/>
<!--4.--> IN CONTRARIVM arguitur, quia de peccato
<lb ed="#L" n="42"/>eodem & aequali vnus non meretur maiorem poenam quam
<lb ed="#L" n="43"/>alius, sed contingit innocentem & poenitentem peccare
eo<lb ed="#L" n="44" break="no"/>dem peccato, & aequali, ergo poenitens non fit deterior per
<lb ed="#L" n="45"/>tale peccatum quam innocens. fieret autem si peccata dimissa
<lb ed="#L" n="46"/>redirent, ergo non redeunt.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e253786-d1e194">
<lb ed="#L" n="47"/>
<!--5.--> Ad idem est quod dicit Aug. lib. de responsionibus
Prospe<lb ed="#L" n="48" break="no"/>ri. Qui recedit a Christo & alienatur a gratia viuit fiquidem
<lb ed="#L" n="49"/>secundum hanc vitam, quid nisi in perditionem vadit? sed non
<lb ed="#L" n="50"/>in id quod dimissum est redit.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e253786-d1e207">
<lb ed="#L" n="51"/>
<!--6--> RESPONSIO. Peccata redire potest intelligi
du<lb ed="#L" n="52" break="no"/>pliciter scilicet secundum se, vel secundum poenam eis debitam, secundum
<lb ed="#L" n="53"/>se redire non possunt etiam si dimissa non essent. Cuius ratio est,
<lb ed="#L" n="54"/>quia si redirent, aut Deo auctore, aut homine: non homine, quia
<lb ed="#L" n="55"/>per hominem non potest fieri qo idem actus numero reparetur,
<lb ed="#L" n="56"/>licet similis secundum speciem posset iterum fieri. Sed actus
prae<lb ed="#L" n="57" break="no"/>cedentium peccatorum transierunt, ergo non possunt idem
nu<lb ed="#L" n="58" break="no"/>mero per hominem reparari: nec per Deum reparantur in homine
<lb ed="#L" n="59"/>recidiuante, quia tunc homo se haberet ad ea passiue, Deus
au<lb ed="#L" n="60" break="no"/>tem actiue, & sic essent peccata Dei & non hominis, quia pecca
<lb ed="#L" n="61"/>tum vel culpa est malum quod facimus, paena vero est malum quod
<lb ed="#L" n="62"/>patimur. Restat ergo cum peccata secundum se redire non possint,
<lb ed="#L" n="63"/>quod si aliquo modo redeant, hoc sit quoad poenam eis debitam
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e253786-d1e240">
<lb ed="#L" n="64"/>
<!--7.--> Et hoc quidem dixerunt aliqui scilicet quod per sequentem culpam
<lb ed="#L" n="65"/>peccator efficitur debitor totius poenae peccatis dimissis
debi<lb ed="#L" n="66" break="no"/>tae: dicebant enim qued Deus poenam aeternam debitam peccatis
<lb ed="#L" n="67"/>mortalibus non dimittit nisi sub conditione (hac scilicet) si non
<lb ed="#L" n="68"/>recidiuarent in culpam. Sed istud non valet, quia si causa
suffi<lb ed="#L" n="69" break="no"/>ciens ponitur absolute, effectus eius debet poni absolute: sed sa
<lb ed="#L" n="70"/>cramentalis gratia & virtus passionis Christi nobis
communi<lb ed="#L" n="71" break="no"/>catae in sacramentis sunt sufficiens causa remissionis
peccato<lb ed="#L" n="72" break="no"/>rum quo ad culpam vel poenam in toto vel in parte secundum
<lb ed="#L" n="73"/>dispositionem recipientium, ergo cum exhibeantur absolute &
<lb ed="#L" n="74"/>absque aliqua conditione respiciente fudurum, vt patet ex formi
<lb ed="#L" n="75"/>sacramentorum quae nunquam sunt conditionatae, sequitur
<lb ed="#L" n="76"/>per ea fiat absoluta remissio peccatorum, quod concedendum est
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e253786-d1e273">
<lb ed="#L" n="77"/>
<!--8--> Dicendum est ergo aliter quod duplex est poena peccato debita
<lb ed="#L" n="78"/>Vna est poena quae dicitur poena damni, quae confistit in sola
ca<lb ed="#L" n="79" break="no"/>rentia gratiae & gloriae. Alia est poena sensus quae includit do¬
<!--00689.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="80"/>lorem mentalem de amissione visionis diuinae, quae vocatur
ver<lb ed="#L" n="81" break="no"/>mis conscientiae, & poena ignis gehennae. Loquendo de prima
<lb ed="#L" n="82"/>poena dicendum quod per sequentem culpam redeunt omnia
pec<lb ed="#L" n="83" break="no"/>cata prius dimissa quo ad poenam damni ei debitam: quia per
<lb ed="#L" n="84"/>eam aeque priuatur homo gratia & gloria ficut per omnia prae
<lb ed="#L" n="85"/>cedentia peccata. Omnia enim peccata mortalia in hoc habent
<lb ed="#L" n="86"/>connexionem quod auertunt a Deo, & per consequens priuant
gra<lb ed="#L" n="87" break="no"/>tia, propter quod aequalis est effectus vnius sicut omnium
quan<lb ed="#L" n="88" break="no"/>tum ad articulum istum. Et sic loquitur beatus Iacobus in
Ca<lb ed="#L" n="89" break="no"/>nonica sua dicens: quod qui offenderit in vno factus est omnium
<lb ed="#L" n="90"/>reus. Loquendo autem de poena sensus, quo ad eam non redeum
<lb ed="#L" n="91"/>peccata commissa prius nisi secundum quid: quia homo non est
<lb ed="#L" n="92"/>debitor tantae poenae vt prius, est tamen debitor aliquantulum ma
<lb ed="#L" n="93"/>ioris poenae quam si peccata praecedentia non fuissent dimissa
<lb ed="#L" n="94"/>propter ingratitudinem quae est in peccato sequenti. Cuius ratio
<lb ed="#L" n="95"/>est: quia secundum quantitatem culpae taxatur apud Deum
quan<lb ed="#L" n="96" break="no"/>titas poenae, sed culpa in quam aliquis recidiuat non semper est
<lb ed="#L" n="97"/>aeque grauis vt fuerunt omnia peccata prius dimissa. Est tamen
<lb ed="#L" n="98"/>aliquantulum grauior propter circumstantiam ingratitudinis quam esset
<lb ed="#L" n="99"/>secundum se, ergo non debetur ei tanta poena quanta debebatur
<lb ed="#L" n="100"/>omnibus praecedentibus peccatis antequam essent dimissa, de
<lb ed="#L" n="101"/>betur tamen ipsi maior paena ratione ingratitudinis quam
fuis<lb ed="#L" n="102" break="no"/>set alias debita. Maior patet, minor declaratur, quia quantitas
<lb ed="#L" n="103"/>culpae in quam aliquis recidiuat non potest pensari nisi ex sua
<lb ed="#L" n="104"/>specie vel ex circunstantia aggrauante: ex sua specie autem non
<lb ed="#L" n="105"/>semper habet tantam grauitatem vt peccata prius dimissa, cum
<lb ed="#L" n="106"/>contingat aliquem recidiuare per simplex furtum qui forte prius
<lb ed="#L" n="107"/>commisit adulterium vel homicidium quae sunt ex sua specie
<lb ed="#L" n="108"/>grauiora furto. Nec ex circunstantia aggrauante, quia cum
ta<lb ed="#L" n="109" break="no"/>lis grauitas non trahat peccatum extra suam speciem non
at<lb ed="#L" n="110" break="no"/>tingit ad grauitatem altioris speciei: cum ergo ingratitudo fit cir
<lb ed="#L" n="111"/>cunstantia culpae in quam aliquis post poenitentiam recidiuat
<lb ed="#L" n="112"/>ratione ipsius debetur maior poena illi culpae quam fuisset
de<lb ed="#L" n="113" break="no"/>bita secundum se, & quo ad hoc dicuntur praecedentia delicta
<lb ed="#L" n="114"/>redire, sed non debetur ei tanta poena sicut debebatur
omni<lb ed="#L" n="115" break="no"/>bus praecedentibus peccatis, & ideo non dicuntur redire
simpli<lb ed="#L" n="116" break="no"/>citer quo ad talem paenam. Quod autem consueuit dici quod
tan<lb ed="#L" n="117" break="no"/>ta est ingratitudo quantum fuit beneficium dimissionis, &
be<lb ed="#L" n="118" break="no"/>neficium tantum quanta fuit quantitas peccatorum dimissorum
<lb ed="#L" n="119"/>ergo a primo ad vitimum tanta est ingratitudo quanta fuerunt
<lb ed="#L" n="120"/>peccata prius dimissa, non valet: quia ingratitudo non est tanta
<lb ed="#L" n="121"/>quantum est beneficium de quo aliquis est ingratus vt fiat
con<lb ed="#L" n="122" break="no"/>paratio vnius ad alterum, sed comparando ingratitudinem vnam
<lb ed="#L" n="123"/>alteri, & beneficium vnum alteri, vt sicut se habet beneficium
<lb ed="#L" n="124"/>ad beneficium, ita ingratitudo ad ingratitudinem, verum est.
<lb ed="#L" n="125"/>Illa enim ingratitudo est major quae in respectu maioris
bene<lb ed="#L" n="126" break="no"/>ficij, & minor quae est respectu minoris: & hoc est quod
ali<lb ed="#L" n="127" break="no"/>qui dicunt, quod illa proportio est intelligenda non secundum
<lb ed="#L" n="128"/>aequalitatem quantitatis inter ingratitudinem & beneficium,
<lb ed="#L" n="129"/>sed secundum aequalitatem proportionis: quia sicut se habet
be<lb ed="#L" n="130" break="no"/>neficium ad beneficium, ita ingratitudo ad ingratitudinem.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e253786-d1e400">
<lb ed="#L" n="131"/>
<!--9--> AD PRIMVM argumentum dicendum quod seruus
<lb ed="#L" n="132"/>manumissus propter ingratitudinem retruditur in seruitutem
<lb ed="#L" n="133"/>non ex causa praecedente, sed ex noua, nec in eandem cum
prio<lb ed="#L" n="134" break="no"/>re sed in similem: & eodem modo per culpam sequentem
poe<lb ed="#L" n="135" break="no"/>nitentiam reducetur homo in seruitutem peccati, non tamen
<lb ed="#L" n="136"/>vt sit seruus ex actibus peccatorum praecedentium, sed solum
<lb ed="#L" n="137"/>ex actu peccati sequentis, nec est eadem seruitus numero cum
<lb ed="#L" n="138"/>praecedente, sed alia huic similis, non oportet tamen quod
tan<lb ed="#L" n="139" break="no"/>ta, nec quo ad culpam, nec quo ad poenam sensus.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e253786-d1e424">
<lb ed="#L" n="140"/>
<!--10--> Ad secundum dicendum quod non est simile de bonis
morti<lb ed="#L" n="141" break="no"/>ficatis per peccatum quod reuiuiscant per poenitentiam, & de peccati:
<lb ed="#L" n="142"/>dimissis per poenitentiam quod redeant per sequentem culpam nisi lo
<lb ed="#L" n="143"/>quendo de reditu actuum bonorum vel malorum secundum se: sic
<lb ed="#L" n="144"/>enim nec bona mortificata reuiuiscunt nec peccata dimissa re¬4
<lb ed="#L" n="145"/>deunt, quia actus qui transiit tam bonus quam malus non redit ide
<lb ed="#L" n="146"/>numero. Sed quo ad praemium debitum meritis & quo ad poeni
<lb ed="#L" n="147"/>debitam peceatis est dissimilitudo: quia merita non
mortifican<lb ed="#L" n="148" break="no"/>tur per peccatum, nisi quia praestatur impedimentum quo durante
<lb ed="#L" n="149"/>non consequitur praemium, & ideo eo amoto habent valorem
<lb ed="#L" n="150"/>suum, & poena debita peccatis non solum impeditur per veram
<lb ed="#L" n="151"/>poenitentiam, sed vere remittitur, & ideo per sequentem culpam non
<lb ed="#L" n="152"/>reuocatur cum sit simpliciter dimissa & non solum impedita.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e253786-d1e457">
<lb ed="#L" n="153"/>
<!--11--> Ad tertium dicendum qued recidiuans in aliquam culpam, si in
<lb ed="#L" n="154"/>ea moriatur non punietur in inferno pro peccatis prius dimissis
<lb ed="#L" n="155"/>poena aeterna, sed temporali: nec propter hoc sequitur quod in
in<lb ed="#L" n="156" break="no"/>ferno sit proprie redeptio, quia ad poenam inferni non pestine
<lb ed="#L" n="157"/>per se nisi poena debita peccato mortali non dimisso, & haec
to<lb ed="#L" n="158" break="no"/>taliter non soluitur, nec redimitur. Poena vero quae debetur
pec<lb ed="#L" n="159" break="no"/>cato mortali iam dimisso cum sit temporalis ex taxatione diuina
<lb ed="#L" n="160"/>non pertinet per se ad poenam inferni, sed per accidens, inquantum
<lb ed="#L" n="161"/>debitor eius pro alio peceato punitur in inferno, & haec ibi to¬
<!--00690.xml-->
<pb ed="#L" n="308-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>taliter soluitur: nec est inconueniens quod quantum ad aliquid
ac<lb ed="#L" n="2" break="no"/>cidentale poena inferni minuatur vsque ad diem iudicij. Alij
ta<lb ed="#L" n="3" break="no"/>men dicunt, quod illa poena ratione fori in quo punitur erit aeterna
<lb ed="#L" n="4"/>quamuis hic fuisset temporalis, si peccato dimisso poena expleta
<lb ed="#L" n="5"/>fuisset: sicut est de peccatis venialibus quae in inferno
puniun<lb ed="#L" n="6" break="no"/>tur poena aeterna, & in purgatorio poena temporali. Sed hoc
ni<lb ed="#L" n="7" break="no"/>est simile: quia veniale, ideo in inferno punitur aeternaliter, cum
<lb ed="#L" n="8"/>semper maneat culpa, cum ibi deleri non possit, & per
conse<lb ed="#L" n="9" break="no"/>quens debet manere poena, ne culpa remaneat inordinata: nos
<lb ed="#L" n="10"/>autem lonquimur de poena debita culpae prius dimissae, quae es
<lb ed="#L" n="11"/>ipso quod soluitur expiatur, &c.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>