-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
cod-du87us_jsnvu6-e288525.xml
263 lines (263 loc) · 18.5 KB
/
cod-du87us_jsnvu6-e288525.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 4</title>
<author ref="#Durandus">Durandus</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 4</title>
<date when="2023-08-20">August 20, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-du87us">Lyon 1563</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-08-20" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="350-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="jsnvu6-e288525"><!-- l4d45q4 -->
<head xml:id="jsnvu6-e288525-Hd1e101">Quaestio 4</head>
<head xml:id="jsnvu6-e288525-Hd1e103" type="question-title">Utrum sancti cognoscant orationes nostras
quas ad eos dirigimus</head>
<p xml:id="jsnvu6-e288525-d1e106">
<lb ed="#L" n="63"/>QUAISTIO QUARTA.
<lb ed="#L" n="64"/>Vtrum sancti cognoscant orationes nostras
<lb ed="#L" n="65"/>quas ad eos dirigimus.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e288525-d1e115">
<lb ed="#L" n="66"/>QVARTO quaeritur vtrum sancti cognoscani
<lb ed="#L" n="67"/>orationes nostras quas ad eos dirigimus. Et vi
<lb ed="#L" n="68"/>detur quod non, quia sancti perfectiores sunt in
<lb ed="#L" n="69"/>charitate quam essent dum hic viuerent, sed
quan<lb ed="#L" n="70" break="no"/>to quis est in charitate perfectior tanto magi
<lb ed="#L" n="71"/>zzi subuenit proximo in necessitatibus suis, ergo si
<lb ed="#L" n="72"/>sancti cognoscerent necessitates nostras & defectus quos in ora
<lb ed="#L" n="73"/>tisne exprimimus magis essent parati nobis subuenire quam
<lb ed="#L" n="74"/>amici viuentes, hoc autem non experimur, ergo videtur quod
<lb ed="#L" n="75"/>non cognoscant nostras orationes.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e288525-d1e139">
<lb ed="#L" n="76"/>
<!--2--> Item orationes nostrae sunt quandoque solum mentales, sed
<lb ed="#L" n="77"/>solus deus nouit occulta cordium, ergo videtur quod saltem
ta<lb ed="#L" n="78" break="no"/>les orationes sancti non cognoscant.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e288525-d1e151">
<lb ed="#L" n="79"/>
<!--3.--> Item super illud Fsaiae 34. Abraam nesciunt nos, dicit glos.
<!--00774.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<lb ed="#L" n="80"/>August. quod mortui etiam sancti nesciunt quid agunt viuentes
<lb ed="#L" n="81"/>etiam eorum filij, nesciunt igitur orationes viuentium. Et idem
<lb ed="#L" n="82"/>videtur dicere Aug. in libro de cura pro mortuis agenda.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e288525-d1e169">
<lb ed="#L" n="83"/>
<!--4--> INCONTRARIVM est quod dicit Raphael
Tho<lb ed="#L" n="84" break="no"/>biae 12. Quando orabas cum lachrymis & sepeliebas mortuos
<lb ed="#L" n="85"/>ego obtuli orationem tuam domino,
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e288525-d1e180">
<lb ed="#L" n="86"/>
<!--5--> Item si sancti orationes nostras nescirent per consequens
ne<lb ed="#L" n="87" break="no"/>scirent necessitates nostras, & ita pro eis amouendis non orarent,
<lb ed="#L" n="88"/>hoc autem falsum est & contra scripturam secundi Machabeo.
<lb ed="#L" n="89"/>15. Vbi dicitur, hic est qui multum orat pro populo & pro
ciui<lb ed="#L" n="90" break="no"/>tate sancta Hieremias propheta & 2. Petri 1. cap. vbi dicitur,
<lb ed="#L" n="91"/>Dabo operam frequenter habere vos in memoriam post obitum
<lb ed="#L" n="92"/>meum &c.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e288525-d1e200">
<lb ed="#L" n="93"/>RESPONSIO. Circa quaestionem istam facienda sunt
<lb ed="#L" n="94"/>duo. Primum est vtrum debeamus orationes nostras ad sanctos
<lb ed="#L" n="95"/>dirigere. Secundum est vtrum sancti illas orationes cognoscant.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e288525-d1e209">
<lb ed="#L" n="96"/>QUANTVM ad primum dicendum quod conueniens
<lb ed="#L" n="97"/>est quod orationes nostras dirigamus ad sanctos. Cuius ratio es
<lb ed="#L" n="98"/>quia secundum Dionysium lex diuinitatis est infima per media ad
<lb ed="#L" n="99"/>suprema reducere, sed quantum ad dona gratiae beati sunt medi
<lb ed="#L" n="100"/>inter deum et viatores, ergo eis mediantibus viatores debent re
<lb ed="#L" n="101"/>duci in deum, & quia illa reductio non est per actiones nostras
<lb ed="#L" n="102"/>coactas, sed liberas, quae solae sunt deo acceptae vt remunerandae
<lb ed="#L" n="103"/>per beatitudinem, ideo decet vt viatores vota sua & orationes di
<lb ed="#L" n="104"/>rigant ad sanctos, vt eis mediantibus & sua intercessione
iuuam<lb ed="#L" n="105" break="no"/>tibus bonitas diuina refundatur in viatores, sunt autem sancti
<lb ed="#L" n="106"/>orandi a nobis non solum maiores sed etiam mediocres & minores
<lb ed="#L" n="107"/>propter quinque rationes. Prima, quia aliquis quandoque habet
ma<lb ed="#L" n="108" break="no"/>iorem deuotionem ad minorem sanctum quam ad maiorem, ex
<lb ed="#L" n="109"/>deuotione autem dependet effectus orationis. Secundo ad
tollen<lb ed="#L" n="110" break="no"/>dum fastidium, quia assiduitas eiusdem rei fastidium parit, per hoc
<lb ed="#L" n="111"/>autem quod alternatim diuersos sanctos oramus quasi in singulis
<lb ed="#L" n="112"/>nouus feruor deuotionis excitatur. Tertio, quia quibusdam sanctis
<lb ed="#L" n="113"/>datum est in aliquibus spiritualibus casibus patrocinari, vt <name xml:id="jsnvu6-e288525-Nd1e250">sancte
<lb ed="#L" n="114"/>Antonio</name> ad extinguendum ignem qui dicitur infernalis, & qui
<lb ed="#L" n="115"/>busdam aliis sanctis in aliis spiritualibus infirmitatibus. Quarte
<lb ed="#L" n="116"/>vt omnibus exhibeatur a nobis honor debitus. Quinto, quia
<lb ed="#L" n="117"/>orationibus plurium quandoque impetratur quod non impetraretur,
<lb ed="#L" n="118"/>oratione vnius. Valet autem nobis sanctorum intercessio, quia
quan<lb ed="#L" n="119" break="no"/>uis non sint in statu merendi nec pro se nec pro nobis proprie, sunt
<lb ed="#L" n="120"/>tamen in statu impetrandi aliquid nobis ex liberalitate eius quem
<lb ed="#L" n="121"/>orant scilicet dei cui sunt acceptissimi, vnde non bene apparet
<lb ed="#L" n="122"/>a sanctis aliquis valor redundet in nobis per modum satisfactio
<lb ed="#L" n="123"/>nis, vel meriti proprie dicti quia illa satisfactio vel meritum no
<lb ed="#L" n="124"/>potest esse per opera quae nunc faciunt dum sunt in beatitudine
<lb ed="#L" n="125"/>quia nec sunt in statu merendi, nec facit opera poenalia per quae
<lb ed="#L" n="126"/>sola proprie fit satisfactio, vt visum est prius, nec illa satisfactic
<lb ed="#L" n="127"/>vel meritum potest esse per opera quae fecerunt dum viuerent, quia
<lb ed="#L" n="128"/>opus bonum quod non transfertur per operantem in alterum dum actua
<lb ed="#L" n="129"/>liter operatur non est postea transferibile, quia iam translatum es
<lb ed="#L" n="130"/>in aliquem puta in facientem, igitur opera quae fecerunt sancti dum
<lb ed="#L" n="131"/>viuerent non possunt postea transferri in nos ita vt valeant nobis
<lb ed="#L" n="132"/>per modum meriti vel satisfactionis. Restat ergo vt orationes
san<lb ed="#L" n="133" break="no"/>ctorum solum nobis valeant per modum liberalis & gratae
impetra<lb ed="#L" n="134" break="no"/>tionis & hoc modo nobis semper valent quotienscunque orant
<lb ed="#L" n="135"/>pro nobis postulando simpliciter aliquid fieri pro nobis, quia cum
<lb ed="#L" n="136"/>voluntas eorum sit totaliter conformis voluntati diuinae, nihil
vo<lb ed="#L" n="137" break="no"/>lunt fieri circa nos nisi quod deus vult fieri. Illud autem quod deus
<lb ed="#L" n="138"/>vult fieri voluntate consequente quae est voluntas simpliciter
sem<lb ed="#L" n="139" break="no"/>per fit. Nec tamen frustra orant pro nobis, licet non orent nisi
il<lb ed="#L" n="140" break="no"/>lud quod sciunt deum velle, quia sicut effectus naturales qui
volen<lb ed="#L" n="141" break="no"/>te deo eueniunt non eueniunt nisi mediantibus causis secundis,
<lb ed="#L" n="142"/>non propter inefficaciam potentiae diuinae sed propter ordinem
<lb ed="#L" n="143"/>rebus diuinitus institutum, sic beneficia diuina descendunt in no
<lb ed="#L" n="144"/>mediantibus beatis tam angelis quam animabus sanctis non
<lb ed="#L" n="145"/>propter defectum diuinae misericordiae, sed propter ordinem
di<lb ed="#L" n="146" break="no"/>uinum considerandum quo deus vult bonitatem suam
commu<lb ed="#L" n="147" break="no"/>nicare inferioribus per superiores, & sic patet primum.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e288525-d1e327">
<lb ed="#L" n="148"/>
<!--9--> QUANTVM ad secundum vtrum sancti cognoscant
ora<lb ed="#L" n="149" break="no"/>tiones nostras quas ad eos dirigimus, intelligendum est quod in
<lb ed="#L" n="150"/>beatis tam hominibus quam angelis ponitur triplex cognitio,s
<lb ed="#L" n="151"/>naturalis, beatifica & quaedam media quae est reuelatoria. si
quae<lb ed="#L" n="152" break="no"/>ratur de prima cognitione an per tales beati cognoscant
oratio<lb ed="#L" n="153" break="no"/>nes nostras. Dicendum est quod non, saltem animae separatae, quia
<lb ed="#L" n="154"/>de angelis dictum fuit in secundo libro quid cognoscant de
cogi<lb ed="#L" n="155" break="no"/>tationibus nostris, & hoc patet dupliciter. Primo quia naturali
<lb ed="#L" n="156"/>cognitio animae separatae, non est perfectior quam naturalis
co<lb ed="#L" n="157" break="no"/>gnitio eiusdem animae coniunctae, alioquin fugiendum esset animam
vni<lb ed="#L" n="158" break="no"/>ri corpori si ex eius vnione ipsa efficeretur imperfectior, sed
ani<lb ed="#L" n="159" break="no"/>ma coniuncta corpori non cognoscit naturali cognitione
cogitatio<lb ed="#L" n="160" break="no"/>nes cordium, nec exteriora facta absentium, ergo similiter anima se
<lb ed="#L" n="161"/>parata non potest cognoscere cognitione naturali orationes no
<!--00775.xml-->
<pb ed="#L" n="351-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>stras mentales, nec vocales viuorum absentium. Secundo, quia
natura<lb ed="#L" n="2" break="no"/>lis cognitio animae separatae communis est bonis & malis, sed
mal<lb ed="#L" n="3" break="no"/>non cognoscunt, nec cogitationes, nec facta viuorum, sicut dicit bea
<lb ed="#L" n="4"/>tus Greg. sumens argumentum de anima diuitis epulonis, qui igno
<lb ed="#L" n="5"/>rabat statum & facta fratrum suorum, ergo nec animae beatorum
<lb ed="#L" n="6"/>cognoscunt cognitione naturali facta vel cogitata viuentium. Si
<lb ed="#L" n="7"/>autem quaeratur, an beati cognitione beata cognoscant orationes
<lb ed="#L" n="8"/>nostras mentales vel vocales. Dicendum est quod non, quia illa quae
<lb ed="#L" n="9"/>quandoque cognoscuntur & quandoque non, non pertinent ad co
<lb ed="#L" n="10"/>gnitionem beatam, sed cognitio si quam habent beati de orationibus
<lb ed="#L" n="11"/>nostris mentalibus, vel vocalibus non semper est in eis, quia
ante<lb ed="#L" n="12" break="no"/>quam oremus eas non praecognoscunt, nec aliquis ponit quod talis
co<lb ed="#L" n="13" break="no"/>guitio sit semper in eis, quia si cognitio talium esset semper in eis
<lb ed="#L" n="14"/>eadem ratione & cognitio omniu aliorum particularium
contingen<lb ed="#L" n="15" break="no"/>tium, & sic non indigerent quod aliquid eis reuelaretur quod falsum
<lb ed="#L" n="16"/>est cum angeli qui non sunt animabus inferiores per
reuelatio<lb ed="#L" n="17" break="no"/>nem purgentur a nescientia multarum rerum, vt patet per Dionysii
<lb ed="#L" n="18"/>6. cap. coel. Hierar. ergo talis cognitio non est beata. Minor ian
<lb ed="#L" n="19"/>patet, sed maior probatur, quia cognitio beata est vna
cogniti<lb ed="#L" n="20" break="no"/>semper manens & respectu vnius principalis obiecti semper
eod<lb ed="#L" n="21" break="no"/>modo se habentis, & ideo impossibile est quod per eam aliquid di
<lb ed="#L" n="22"/>nouo cognoscatur, nisi sit aliqua mutatio in obiecto representam
<lb ed="#L" n="23"/>te, vel in ipsa operatione, vel in vtroque. Constat autem quod in
obie<lb ed="#L" n="24" break="no"/>cto nulla potest esse mutatio, nec in actione, quin sit alia
secun<lb ed="#L" n="25" break="no"/>dum numerum, nisi forte secundum intensionem mutaretur. in
simpli<lb ed="#L" n="26" break="no"/>cibus enim formis non inuenitur aliquod genus mutationis,
mu<lb ed="#L" n="27" break="no"/>tatio autem secundum intensionem non est in beatitudine, alioquin bea
<lb ed="#L" n="28"/>titudo essentialiter augeretur quod nullus ponit, & si esset, nor
<lb ed="#L" n="29"/>sufficeret ad hoc quod aliquid de nouo cognosceretur, sed solum ad
<lb ed="#L" n="30"/>hoc quod prius cognitum intensius cognosceretur. Restat ergo quod ir
<lb ed="#L" n="31"/>actione beata non est mutatio, nisi sit alia secundum numerum, & sic
<lb ed="#L" n="32"/>non esset eadem beatitudo qua semper aliquis esset beatus quod
<lb ed="#L" n="33"/>est inconueniens. Relinquitur ergo quod ea quae non semper
cogno<lb ed="#L" n="34" break="no"/>scuntur a beatis, non cognoscuntur cognitione beata, & haec fui
<lb ed="#L" n="35"/>maior. Minor autem declarata est, sequitur ergo conclusio. Si autem
<lb ed="#L" n="36"/>loquamur de cognitione reuelationis. Sic dicendum est quod omne
<lb ed="#L" n="37"/>beati cognoscunt nostras orationes siue mentales, siue vocales quae
<lb ed="#L" n="38"/>ad eos diriguntur, quia secundum beatum Aug. & habetur in litera
<lb ed="#L" n="39"/>dist. 49. ad beatitudinem requiritur quod vnusquisque habeat quic
<lb ed="#L" n="40"/>quid vult, nec velit aliquid inordinate, sed quilibet recta
volun<lb ed="#L" n="41" break="no"/>tate vult cognoscere ea quae ad ipsum pertinent, & ideo beati
qui<lb ed="#L" n="42" break="no"/>bus nulla rectitudo deest volunt cognoscere ea quae ad ipsos
per<lb ed="#L" n="43" break="no"/>tinent & cognoscunt, sed orationes quas ad eos dirigimus eo ipse
<lb ed="#L" n="44"/>ad ipsos pertinent tanquam ad mediatores inter nos & deum,
<lb ed="#L" n="45"/>ergo beati illas orationes cognoscunt, & cum hoc non sit cogni
<lb ed="#L" n="46"/>tione naturali vel beata vt probatum est, relinquitur ergo quod
<lb ed="#L" n="47"/>hoc sit cognitione reuelatoria, quae pertinet ad beatitudinem
<lb ed="#L" n="48"/>accidentalem.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e288525-d1e474">
<lb ed="#L" n="49"/>
<!--9--> AD PRIMVM argumentum dicendum est quod quam
<lb ed="#L" n="50"/>uis sancti sint in maxima charitate, habent tamen voluntatem
<lb ed="#L" n="51"/>suam plenarie conformem voluntati diuinae, propter quod
quam<lb ed="#L" n="52" break="no"/>uis habeant affectum charitatis ad viuentes, tamen non eis
au<lb ed="#L" n="53" break="no"/>xiliantur nisi secundum quod vident in dei scientia & voluntate
<lb ed="#L" n="54"/>esse dispositum, frequenter tamen auxilium ferunt viuentibus
<lb ed="#L" n="55"/>sua intercessione apud deum quamuis non lateat.
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e288525-d1e494">
<lb ed="#L" n="56"/>
<!--10--> Ad secundum dicendum quod cogitationes cordium solus deus noui
<lb ed="#L" n="57"/>per seipsum, sed beati nouerunt quatenus eis diuinitus reuelantur
</p>
<p xml:id="jsnvu6-e288525-d1e503">
<lb ed="#L" n="58"/>
<!--11--> Ad tertium dicendum quod Augu. loquitur de cognitione
<lb ed="#L" n="59"/>naturali, per quam mortui nesciunt facta viuentium &
multo<lb ed="#L" n="60" break="no"/>minus cogitata, beati tamen talia cognoscunt quando ad eos
di<lb ed="#L" n="61" break="no"/>riguntur, & si non cognitione naturali vel beata, cognitione
ta<lb ed="#L" n="62" break="no"/>men reuelationis ea cognoscunt. Abraham autem de quo
loqui<lb ed="#L" n="63" break="no"/>tur beatus Aug. & ex quo sumit argumentum non erat beatus,
<lb ed="#L" n="64"/>quando illa verba dicta fuerunt per Esaiam, cum ante passionem
<lb ed="#L" n="65"/>Christi nullus ad beatitudinem admissus fuerit.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>