kzz7yh-a75392/cod-ve07v1_kzz7yh-a75392.xml

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
   <teiHeader>
      <fileDesc>
         <titleStmt>
            <title>Articulus 2</title>
            <author ref="#RicardusDeMediavilla">Ricardus de Mediavilla</author>
            <respStmt>
               <name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
               <resp>Transcription Editor</resp>
               <resp>TEI Encoder</resp>
            </respStmt>
         </titleStmt>
         <editionStmt>
            <edition n="0.0.0-dev">
               <title>Articulus 2</title>
               <date when="2023-09-18">September 18, 2023</date>
            </edition>
         </editionStmt>
         <publicationStmt>
            <authority>SCTA</authority>
            <availability status="free">
               <p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
               </p>
            </availability>
         </publicationStmt>
         <sourceDesc>
            <listWit>
               <witness xml:id="V" n="cod-ve07v1">Venice, 1507, v. 1</witness>
            </listWit>
         </sourceDesc>
      </fileDesc>
      <encodingDesc>
         <schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
         <editorialDecl>
            <p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
       guidelines for a diplomatic edition.</p>
         </editorialDecl>
      </encodingDesc>
      <revisionDesc status="draft">
         <listChange>
            <change when="2023-09-18" status="draft" n="0.0.0">
               <p>Created file for the first time.</p>
            </change>
         </listChange>
      </revisionDesc>
   </teiHeader>
   <text xml:lang="la">
      <front>
         <div xml:id="starts-on">
            <pb ed="#V" n="110-r"/>
            <cb ed="#V" n="b"/>
         </div>
      </front>
      <body>
         <div xml:id="kzz7yh-a75392"><!-- l1d36a2 -->
            <head xml:id="kzz7yh-a75392-Hd1e101">Articulus 2</head>
            <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e103">
               <lb ed="#V" n="101"/>Consequenter queritur de secundo 
      prin<lb ed="#V" n="102" break="no"/>cipali. Et circa hoc 
      <lb ed="#V" n="103"/>quaeruntur 6
   </p>
            <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e112">
      ¶ Primo vtrum in deo sit idea per quam 
      <lb ed="#V" n="104"/>congnoscat.
   </p>
            <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e117">
      ¶ Secundo vtrum divine essentie: conueniat 
      <lb ed="#V" n="105"/>esse ideam inquantum est cognita.
   </p>
            <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e122">
      ¶ Tertio vtrum in deo sint 
      <lb ed="#V" n="106"/>plures idee.
   </p>
            <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e128">
      ¶ Quarto vtrum in deo sint idee singularium. 
   </p>
            <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e130">
               <lb ed="#V" n="107"/>¶ Quinto vtrum in deo sint idee infinitorum
   </p>
            <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e135">
      ¶ Sex 
      <lb ed="#V" n="108"/>to vtrum sit aliqua differentia idearum et attributorum. 
   </p>
            <div xml:id="kzz7yh-a75392-Dd1e140">
               <head xml:id="kzz7yh-a75392-Hd1e142">Quaestio 1</head>
               <head type="question-title">Utrum in deo sit idea per quam cognoscat</head>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e144">
                  <lb ed="#V" n="109"/>¶ Questio I. 
      <lb ed="#V" n="110"/>PRimo ostendo quod in deo non sit idea per quam 
      <lb ed="#V" n="111"/>cognoscat. Dicit enim <ref>Diony. 7. ca. 
      <lb ed="#V" n="112"/>de diuin. no.</ref> Quod deus non est secundum speciem singula 
      contem<lb ed="#V" n="113" break="no"/>plans sed secundum vnam cause circunstantiam omnia sciens 
      <lb ed="#V" n="114"/>et continens: sed ideo species quedam est secundum quod species accipitur pro 
      <lb ed="#V" n="115"/>similitudine: ergo deus non cognoscit per ideam.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e162">
      ¶ Item 
      <lb ed="#V" n="116"/>deus simili modo cognoscit se et alia: quia vni actu 
      cognoscen<lb ed="#V" n="117" break="no"/>di se et omnia alia cognoscit: sed non cognoscit: se per ideam: 
      <lb ed="#V" n="118"/>ergo nec alia.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e171">
      ¶ Item cum cognitum proesenus est intellectui per 
      <lb ed="#V" n="119"/>essentiam: non requiritur idea ad eius cognitionem: sed omnes 
      cre<lb ed="#V" n="120" break="no"/>ature deo per essentiam sunt praesentes: quia cum divina essentia sit 
      <lb ed="#V" n="121"/>immensa perfecte quamlibet attingit creaturam: ergo deus non 
      con<lb ed="#V" n="122" break="no"/>gnoscit creaturas per ideam.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e182">
      ¶ Item intellectus qui per suam 
      <lb ed="#V" n="123"/>essentiam sufficicnter exprimit aliquod cognoscibile non 
      in<lb ed="#V" n="124" break="no"/>diget idea ad ipsum cognoscendum: sed divina essentiam 
      suffi<lb ed="#V" n="125" break="no"/>cienter exprimit divino intellectui quamlibet creaturam: ergo 
      <lb ed="#V" n="126"/>non indiget idea ad cognitionem creature. 
    </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e194">
                  <lb ed="#V" n="127"/>Contra <ref>Aug. 83. q. q. 46.</ref> Sunt idee principales 
      quae<lb ed="#V" n="128" break="no"/>dam forme vel rationes rerum incommutabiles quae 
      <lb ed="#V" n="129"/>ipse formate non sunt: ac per hoc terne: ac semper eodem modo 
      <lb ed="#V" n="130"/>se habentes: que divina intelligentia continentur: et cum ipse neque 
      <lb ed="#V" n="131"/>oriuntur: neque intereant: sed eas formari tamen dicitur omne quod 
      ori<lb ed="#V" n="132" break="no"/>ri et interrire potest: et omne quod oritur et interrit: ergo divinus 
      <lb ed="#V" n="133"/>intellectus habet ideas quae sunt rationes creaturarum: sed per rationes 
      crea<lb ed="#V" n="134" break="no"/>turarum cognoscentur creature: ergo deus creaturas cognoscit per 
      <lb ed="#V" n="135"/>ideam.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e216">
      ¶ Item <ref>Augustinus lib. xi. de ciuita. dei. c. xi.</ref> dicit quod in 
      <lb ed="#V" n="136"/>scientia dei sunt thesauri rerum intelligibilium in quibus sunt 
      <!--00234.xml-->
      <pb ed="#V" n="110-v"/>
                  <cb ed="#P" n="a"/>
                  <lb ed="#V" n="1"/>omnes innuisibiles atque incommutabiles rationes rerum etiam 
      <lb ed="#V" n="2"/>inuisibilium que per ipsam facte sunt.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e232">
      ¶ Item Boe. 3 libro de 
      <lb ed="#V" n="3"/>conso. quod in medio loquens ad deum sic dicit: cuncta qui 
      super<lb ed="#V" n="4" break="no"/>no ducis ab exemplo pulcher pulcherimus ipse mundus 
      <lb ed="#V" n="5"/>mente gerens similique imagine formans: ergo deus in se 
      ha<lb ed="#V" n="6" break="no"/>bet similitudinem mundi secundum quam mundus creauit et formauit. 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e243">
                  <lb ed="#V" n="7"/>Respondeo quod in deo est idea per quam cognoscit. 
      <lb ed="#V" n="8"/>Est enim idea in intellectu quedam 
      <lb ed="#V" n="9"/>similitudo rei cognite secundum enim <ref>Aug. lib. 83. q. q. 46.</ref> Idee 
      vo<lb ed="#V" n="10" break="no"/>cantur forme. hoc est similitudines intelligibilium in intellectu 
      <lb ed="#V" n="11"/>dicuntur enim ab idos quod est forma. Deus autem in suo 
      in<lb ed="#V" n="12" break="no"/>tellectu habet similitudines creaturarum: per quas eas 
      cogno<lb ed="#V" n="13" break="no"/>scit: cum enim sint in dei essentia: nisi heberet earum 
      similitudi<lb ed="#V" n="14" break="no"/>nes penes se: non cognoscerer eas. Preterea oportet quod 
      cau<lb ed="#V" n="15" break="no"/>satum habeat similitudinem incausante: quia causa assimilat sibi 
      <lb ed="#V" n="16"/>causatum. Unde secundum <ref>Diony. ii. de di. no.</ref> Causatiua habent 
      <lb ed="#V" n="17"/>causarum imagines. Preterea beatitudo includit 
      perfectio<lb ed="#V" n="18" break="no"/>nem intellectus: et effectus quietationem que non potest esse 
      <lb ed="#V" n="19"/>nisi in perfecta coniunctione. cum simili. Nulla enim res quietatur 
      <lb ed="#V" n="20"/>inconiunctione cum suo dissimili sub ratione qua est dissimile: 
      er<lb ed="#V" n="21" break="no"/>go oportet in divino inteliectu esse similitudinem creature: hanc 
      <lb ed="#V" n="22"/>autem vocamus ideam per quam cognoscit.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e280">
      ¶ Quidam 
      <lb ed="#V" n="23"/>autem dicunt deum non cognoscere creaturam per ideam 
      <lb ed="#V" n="24"/>cum ipsam cognoscat per causam.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e287">
      ¶ Sed hoc non multum 
      <lb ed="#V" n="25"/>valet. Cognoscere enim rem per causam: et per ideam non repugnant 
      <lb ed="#V" n="26"/>Non enim effectus cognoscerentur per causas nisi in causis 
      <lb ed="#V" n="27"/>essent similitudines effectuum: per quas relucent in eis effectus 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e297">
                  <lb ed="#V" n="28"/>¶ Unde ideo deus per seipsum tanquam per causam cognoscit 
      crea<lb ed="#V" n="29" break="no"/>turas: quia eoipso quod est summa: et sufficiens causa omnium 
      crea<lb ed="#V" n="30" break="no"/>turarum sunt in ipso idee earum: per quas relucent in ipso.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e306">
                  <lb ed="#V" n="31"/>Ad primum in oppositum quod arguebatur <ref>per 
      auctorita<lb ed="#V" n="32" break="no"/>tem Diony.</ref> dico quod non intendebat 
      <lb ed="#V" n="33"/>deum negare cognoscere per ideam nisi vocando ideam 
      simili<lb ed="#V" n="34" break="no"/>tudinem a rebus cognitis acceptam. Unde parum ante verbum 
      <lb ed="#V" n="35"/>praeallegatum sic dicit: non existentibus existentia discens nouit 
      di<lb ed="#V" n="36" break="no"/>uinus animus: sed ex se et in se secundum causam omnium scientiam et 
      co<lb ed="#V" n="37" break="no"/>gnitionem et essentiam prefert et ante ambiuit: et tunc 
      imme<lb ed="#V" n="38" break="no"/>diate subdit verbum prsaeallegatum: et iste intellectus patet per 
      <lb ed="#V" n="39"/>translationem abbatis: vbi sic habetur: non singula 
      <sic>singi<lb ed="#V" n="40" break="no"/>latim</sic> inspiciens quasi ex causis vanis ea cognosoens. 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e330">
                  <lb ed="#V" n="41"/>¶ Ad 2m cum dicitur quod deus simili modo cognoscit se et alia 
      <lb ed="#V" n="42"/>etc. dico quod verum est de simili modo secundum rem differentem 
      ta<lb ed="#V" n="43" break="no"/>men: secundum rationem: quia diuina essentia inquantum est ratio 
      cogno<lb ed="#V" n="44" break="no"/>scendi seipsam non habet rationem idee: quia ideatum est 
      <lb ed="#V" n="45"/>res differens ab idea sua. Sed inquantum est ratio 
      cogno<lb ed="#V" n="46" break="no"/>scendi et operandi creaturam habet rationem idee: et sic deus se 
      <lb ed="#V" n="47"/>et alia cognoscit per idem secundum rem sub alia tamen et alia 
      ratio<lb ed="#V" n="48" break="no"/>ne
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e350">
      ¶ Ad tertium dicendum quod quanuis divina essentia propter 
      <lb ed="#V" n="49"/>sui immensitatem attingat quanlibet creaturam et penetret: non 
      <lb ed="#V" n="50"/>tamen ab aliqua creatura penetratur: nec informatur. Maior 
      <lb ed="#V" n="51"/>autem propotio argumenti intelligenda est quando cognitum praesens 
      <lb ed="#V" n="52"/>est intellectui ipsum informando vel penetrando: vel 
      rea<lb ed="#V" n="53" break="no"/>liter idem existens cum eo.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e363">
      ¶ Ad 4m cum dicitur quod 
      intelle<lb ed="#V" n="54" break="no"/>ctus qui per suam essentiam sufficienter exprimit aliquid 
      cogno<lb ed="#V" n="55" break="no"/>scibile non indiget idea ad cognoscendum etc. dico quod verum 
      <lb ed="#V" n="56"/>est loquendo de idea realiter differente ab illa essentia: et tamen 
      co<lb ed="#V" n="57" break="no"/>gnoscit per ideam: quia ipsa essentia inquantum est sufficienter 
      <lb ed="#V" n="58"/>exprimens ipsum cognoscibile respectu ipsius habet rationem 
      <lb ed="#V" n="59"/>idee extendendo nomen idee ad rationem cognoscendi. Postea 
      <lb ed="#V" n="60"/>enim ostendetur in quo differt ratio cognoscendi et idea. 
   </p>
            </div>
            <div xml:id="kzz7yh-a75392-Dd1e382">
               <head xml:id="kzz7yh-a75392-Hd1e384">Quaestio 2</head>
               <head type="question-title">Utrum divinae essentiae tantum conveniat esse ideam inquantum est cognita ut imitabilis a creatura</head>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e386">
                  <lb ed="#V" n="61"/>¶ Questio. II. 
      <lb ed="#V" n="62"/>SEcundo queritur vtrum diuine essentie 
      tan<lb ed="#V" n="63" break="no"/>tum conueniat esse ideam inquantum 
      <lb ed="#V" n="64"/>est cognita vt imitabilis a creatura: et videtur quod sic 
      <lb ed="#V" n="65"/>quia idea creaturarum est divina essentia inquantum 
      appre<lb ed="#V" n="66" break="no"/>henditura diuino intellectu vt similitudo creaturarum 
      exprsi<lb ed="#V" n="67" break="no"/>siua ab ipsis imitabilis: ergo de ratione idee est ipsa diuina 
      <lb ed="#V" n="68"/>essentia: vt a diuino intellectu cognita modo supradicto: er¬ 
      <!--00234.xml-->
      <cb ed="#P" n="b"/>
                  <lb ed="#V" n="69"/>go sibi conuenit esse ideam inquantum est intellecta vt imita 
      <lb ed="#V" n="70"/>bilis a creatura.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e415">
      ¶ Item ideo in deo plurificantur per 
      com<lb ed="#V" n="71" break="no"/>parationem ad divinum intellectum aliter non fuissent plures 
      <lb ed="#V" n="72"/>idee ab eterno cum non plurificentur secundum rem: sed per 
      intelle<lb ed="#V" n="73" break="no"/>ctum non possunt in deo plurificare nisi inquantum ipse 
      intel<lb ed="#V" n="74" break="no"/>lectus dinus intuetur essentiam suam vt diuersimode imitabilem: 
      <lb ed="#V" n="75"/>ergo diuina essentia non est idea nisi inquantum a divino 
      intel<lb ed="#V" n="76" break="no"/>lectu intellecta: et imitabilis a creatuta.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e431">
      ¶ Item deus non 
      in<lb ed="#V" n="77" break="no"/>tuetur res per suam essentiam nisi inquantum intuetur 
      <lb ed="#V" n="78"/>eam vt imitabilem. Unde diuina essentia est a deo primum 
      <lb ed="#V" n="79"/>cognitum: sed divina essentia non est idea nisi inquantum est 
      <lb ed="#V" n="80"/>diuino intellectui ratio cognoscendi creaturam: et operandi: 
      <lb ed="#V" n="81"/>ergo non est indea nisi inquantum est a diuino intellectu 
      <lb ed="#V" n="82"/>intellecta vt imitabilis. 
    </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e447">
                  <lb ed="#V" n="83"/>Contra. Diuina essentia est idea inquantum est ratio 
      <lb ed="#V" n="84"/>cognoscendi et operandi creaturam. Sed hoc 
      <lb ed="#V" n="85"/>sibi non conuenit inquantum est forma in diuino intellectu 
      <lb ed="#V" n="86"/>similis creature: ergo esse ideam non conuenit ei inquantum 
      <lb ed="#V" n="87"/>est intellecta vt imitabilis.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e461">
      ¶ Item per similitudinem que est 
      <lb ed="#V" n="88"/>directum obiectum intellectus non cognoscitur res nisi 
      pre<lb ed="#V" n="89" break="no"/>supposita illius rei alia cognitione. Unde intuendo 
      ima<lb ed="#V" n="90" break="no"/>ginem Pauli nunquam per ipsum. Paulum cognoscerem nisi 
      <lb ed="#V" n="91"/>presupposita aliqua alia cognitione de Paulo. Unde 
      sal<lb ed="#V" n="92" break="no"/>tem hoc opetet quod scientia illam imaginem esse Pauli quod 
      <lb ed="#V" n="93"/>includit me habere aliam cognitionem de Paulo quam per illam 
      <lb ed="#V" n="94"/>imaginem. Sed deus cognoscit creaturam per ideam non 
      pre<lb ed="#V" n="95" break="no"/>supposita alia cognitionem de creatura: ergo sue essentie: non 
      <lb ed="#V" n="96"/>tantum conuenit esse ideam inquantum est cognita vt imita 
      <lb ed="#V" n="97"/>bilis.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e485">
      ¶ Item intellectus noster cognoscit res per similitudi 
      <lb ed="#V" n="98"/>nem non tamen intuendo eas in obiectum: ergo similiter dinus 
      <lb ed="#V" n="99"/>intellectus non tantummodo cognoscit res per suam essentiam 
      <lb ed="#V" n="100"/>inquantum est obiectum sui intellectus etiam inquantum est 
      <lb ed="#V" n="101"/>forma in suo intellectu similis rebus: cum ergo divinam 
      essen<lb ed="#V" n="102" break="no"/>tiam esse ideam includat eam esse rationem cognoscendi: 
      <lb ed="#V" n="103"/>sequitur vt videtur quod sibi non conuenit esse ideam inquantum 
      <lb ed="#V" n="104"/>est intellecta vt imitabilis tantum. 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e503">
                  <lb ed="#V" n="105"/>Respondeo quod idea potest accipi tribus modis. Uno 
      <lb ed="#V" n="106"/>modo secundum quod nominat quiditates istorum 
      <lb ed="#V" n="107"/>sensibilium ab istis sensibilibus realiter separatas: et per se in actu 
      <lb ed="#V" n="108"/>reali existentes et realem differeutiam inter se habentes: quas secundum 
      <lb ed="#V" n="109"/>numerum specierum existentes Aristotiles imponit platoni 
      <lb ed="#V" n="110"/>posuisse tanquam exemplaria istorum sensibilium necessaria ad 
      <lb ed="#V" n="111"/>istorum sensibilium cognitionem et productionem: et hoc modo esse 
      <lb ed="#V" n="112"/>ideam nullo modo conuenit divinae essentie. Sic enim non est 
      <lb ed="#V" n="113"/>ponere ideas vt probat <ref>philosophus. 7o. Metaphy.</ref>
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e525">
      ¶ Secundo 
      mo<lb ed="#V" n="114" break="no"/>do potest accipi idea secundum quod nominat essentiam creature 
      inquan<lb ed="#V" n="115" break="no"/>tum a diuino intellectu intellecta est: eo quod essentia crature 
      <lb ed="#V" n="116"/>inquantum est a deo intellecta aliquomon est exemplar sui 
      <lb ed="#V" n="117"/>ipsius vt est in essentia realis et actualis existentie producta 
      <lb ed="#V" n="118"/>secundum quam significationem credunt aliqui platonem posuisse ideas 
      <lb ed="#V" n="119"/>quanuis secundum numerum specierum tantum: et sic esse ideam non 
      <lb ed="#V" n="120"/>conuenit diuine essentie. essentia enim hominis quamuis ab 
      eter<lb ed="#V" n="121" break="no"/>no fuerit a divino intellectu intellecta non tamen fuit divina essen 
      <lb ed="#V" n="122"/>tia non enim fuit in deo intrinsecus existens: sed fuit 
      se<lb ed="#V" n="123" break="no"/>cundarium obiectum diuini intellectus.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e549">
      ¶ Tertiomon 
      acci<lb ed="#V" n="124" break="no"/>pitur idea secundum quod dicit intrinsecus in deo rationem 
      cognosci<lb ed="#V" n="125" break="no"/>tiuam creaturarum et operatiuam: et sic videtur quibusdam quod 
      du<lb ed="#V" n="126" break="no"/>pliciter dicitur: vno modo dicitur divina essentia inquantum est 
      <lb ed="#V" n="127"/>imitabilis a creatura. Alio modo inquantum est intellecta 
      <lb ed="#V" n="128"/>vt imitabilis a creatura: et sic idea primo modo dicta prius 
      <lb ed="#V" n="129"/>est secundum rationem intelligendi quam secundomon dicta: quia enim 
      di<lb ed="#V" n="130" break="no"/>uina essentia est imitabilis a creatura: ideo deus intelligit eam 
      <lb ed="#V" n="131"/>vt imitabilem a creatura non econuerso: et hoc modo idea 
      di<lb ed="#V" n="132" break="no"/>cit in deo respectum rationis: vt in potentia: ad creaturam et 
      con<lb ed="#V" n="133" break="no"/>notat in creatura realem respectum in potentia ad deum: et 
      <lb ed="#V" n="134"/>sic pluralitas idearum est pluralitas secundum rationem in potentia 
      <lb ed="#V" n="135"/>et sic deus cognoscit creaturam per ideam inquantum est 
      for<lb ed="#V" n="136" break="no"/>ma sui intellectus sibi exprimens ea a quibus est imitabilis.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e580">
      <!--00235.xml-->
                  <pb ed="#V" n="111-r"/>
                  <cb ed="#P" n="a"/>
                  <lb ed="#V" n="1"/>¶ Secundo modo loquendo de idea sic dicit in 
      diuina<lb ed="#V" n="2" break="no"/>essentia respectum rationis in actu ad creaturam et connotat 
      <lb ed="#V" n="3"/>in creatura respectum rationis in actu ad deum: et respectum 
      <lb ed="#V" n="4"/>reale in potentia: et sic pluralitas idearum est pluralitas secundum 
      <lb ed="#V" n="5"/>rationem iu actu: et sic deus per ideam non cognoscit 
      crea<lb ed="#V" n="6" break="no"/>turam: quia idea hoc modo accepta presupponit secundum ratione: 
      <lb ed="#V" n="7"/>intelligendi diuina essentia et creature cognitionem
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e605">
      ¶ 
      Co<lb ed="#V" n="8" break="no"/>gnitio enim rationis secundum modum intelligendi presupponit 
      co<lb ed="#V" n="9" break="no"/>gnitionem vtriusque extremi. Cognoscit enim deus creaturam 
      <lb ed="#V" n="10"/>in idea sic accepta inquantum intuendo se exemplar 
      crea<lb ed="#V" n="11" break="no"/>ture: videt eam refulgere in se. Non est autem idem dicenrem 
      <lb ed="#V" n="12"/>cognoscere per aliquid et in aliquo. Sed quia secundum praedictam 
      <lb ed="#V" n="13"/>opinionem non tantum divina essentia esset immediatum obiectum 
      <lb ed="#V" n="14"/>diuini intellectus: sed etiam essentia creature. Ideo alii 
      vt<lb ed="#V" n="15" break="no"/>dentur communius dicere scilicet quod eo modo quo conuenit divina 
      <lb ed="#V" n="16"/>essentie esse ideam: non conuenit sibi nisi inquantum est 
      intelle<lb ed="#V" n="17" break="no"/>cta vt imitabilis a creatura: quia deus per essentiam suam non 
      <lb ed="#V" n="18"/>cognoscit ereaturam nisi inquantum intelligit eam vt 
      imi<lb ed="#V" n="19" break="no"/>tabilem a creatura. Unde vere per ideam et in idea deus 
      <lb ed="#V" n="20"/>cognoscit creaturam: quamuis enim divina essentia sub ratione 
      <lb ed="#V" n="21"/>idee non scit ratio cognitionis qua deus cognoscit creatu 
      <lb ed="#V" n="22"/>ram cum eadem cognitione cognoscit se et creaturam: tamen est 
      <lb ed="#V" n="23"/>ratio per quam ipsa cognitio qua deus cognoscit respicit 
      crea<lb ed="#V" n="24" break="no"/>turam: vt secundarium obiectum. hoc est sorte quod alii nolunt 
      <lb ed="#V" n="25"/>dicerem scilicet quod est ratio qua deus cognoscit creaturam non per 
      <lb ed="#V" n="26"/>comperationem ad actum sed ad cognitum. 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e649">
                  <lb ed="#V" n="27"/>Qui vult tenere primam opinionem potest 
      <lb ed="#V" n="28" break="no"/>dicere ad primum 
      argumen<lb ed="#V" n="29" break="no"/>tum <sic>contta</sic> eam quod prima propositio illius non habet 
      verita<lb ed="#V" n="30" break="no"/>tem nisi de idea secundo modo dicta.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e660">
      ¶ Ad secundum dicendum 
      <lb ed="#V" n="31"/>quod idee plurificantur in actu per comperationem ad divinum 
      <lb ed="#V" n="32"/>intellectum: vt ab eo intellecte plurificantur tamen in potentia 
      <lb ed="#V" n="33"/>per operationem ad divinum intellectum in ratione forme. 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e669">
                  <lb ed="#V" n="34"/>¶ Ad tertium cum dicitur quod essentia dei est primum 
      cogni<lb ed="#V" n="35" break="no"/>tum et c. Potest dici quod verum est accipiendo cognitum 
      <lb ed="#V" n="36"/>pro ratione cognoscendi: sicut dicit Auicen. 6 naturalium libro 2. c. 
      <lb ed="#V" n="37"/>2. quod similitudo visus est primum visum. Uel est verum 
      ac<lb ed="#V" n="38" break="no"/>cipiendo primum pro principali. Est enim principale cognitum. 
      <lb ed="#V" n="39"/>Qui vult tenere opinionem secundam potest respondere ad 
      ar<lb ed="#V" n="40" break="no"/>gumenta contra eam.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e687">
                  <lb ed="#V" n="41"/>Ad primum cum dicitur quod duinia essentia est ratio 
      <lb ed="#V" n="42"/>cognoscendi et operandi 
      creatu<lb ed="#V" n="43" break="no"/>ram inquantum est forma in divino intellectu similis 
      creatu<lb ed="#V" n="44" break="no"/>re etc. Potest dici quod falsum est. sed inquantum est cognitea 
      <lb ed="#V" n="45"/>vt imitabilis a creatura.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e700">
      ¶ Ad secundum cum dicitur quod per 
      simi<lb ed="#V" n="46" break="no"/>litudinem que est directum obiectum intellectus non 
      co<lb ed="#V" n="47" break="no"/>gnoscit res nisi praesupposita illius rei alia cognitione etc. 
      <lb ed="#V" n="48"/>Dico quod verum est quando illa res que est directum obiectum 
      <lb ed="#V" n="49"/>intellectus representat se intellectui: non tantum secundum id quod 
      <lb ed="#V" n="50"/>est: sed inquantum exemplar et causa: et sic divina essentia 
      represen<lb ed="#V" n="51" break="no"/>tat se divino intellectui.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e717">
      ¶ Ad tertium cum dicitur quod 
      intelle<lb ed="#V" n="52" break="no"/>ctus noster cognoscit res per similitudines non tamen 
      intuen<lb ed="#V" n="53" break="no"/>do eas vt obiectum etc.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e724">
      ¶ Dicunt aliqui quod falsum est hoc 
      con<lb ed="#V" n="54" break="no"/>firmantes per Auicen. dicentem 6o naturalium li. 5 c. 6. Quod anima 
      <lb ed="#V" n="55"/>intelligit ex eo quod apprehendit in seipsa formam intellecto 
      <lb ed="#V" n="56"/>rum nudorum a materia.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e733">
      ¶ Alii dicunt quod intellectus non 
      <lb ed="#V" n="57"/>recipit aliam similitudinem quam intellectionem quodammode 
      <lb ed="#V" n="58"/>indistinctam respectu cuius intellectus possibilis est pure 
      <lb ed="#V" n="59"/>passiuus: et per quam aliquo modo in actu reductus venatur 
      <lb ed="#V" n="60"/>rei diffinitionem: vt habeat de re cognitionem distinctam 
      <lb ed="#V" n="61"/>prout est sibi possibile.
   </p>
            </div>
            <div xml:id="kzz7yh-a75392-Dd1e747">
               <head xml:id="kzz7yh-a75392-Hd1e749">Quaestio 3</head>
               <head type="question-title">Utrum in deo sint plures ideae</head>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e751">
      Quaestido III. 
      <lb ed="#V" n="62"/>Tertio queritur vtrum in deo sint plures 
      <lb ed="#V" n="63"/>idee. et videtur quod non. In deo non 
      <lb ed="#V" n="64"/>fuerunt plures idee ab eterno vt probabo. ergo nec 
      <lb ed="#V" n="65"/>modo: cum nihil videatur esse in eo quod in ipso non 
      <lb ed="#V" n="66"/>fuerit ab eterno. Probatio antecedentis idea respectum 
      <lb ed="#V" n="67"/>importat ad ideatum. Sed relatio requirit duo extrema 
      er<lb ed="#V" n="68" break="no"/>go cum ab eterno non fuerit aliquod ideatum: videtur quod ab 
      <!--00235.xml-->
      <cb ed="#P" n="b"/>
                  <lb ed="#V" n="69"/>eterno uon fuit idea. ergo ex consequenti nec pluralitas idearum 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e775">
                  <lb ed="#V" n="70"/>¶ Item si esset pluralitas idearum: aut hoc esset ex parte 
      <lb ed="#V" n="71"/>dei: aut ex parte creaturarum: non ex parte dei cum sit summe 
      <lb ed="#V" n="72"/>vnus: nec ex parte creaturarum vt videtur: quia idea est causa 
      crea<lb ed="#V" n="73" break="no"/>ture: cum non tantum sit ratio cognoscendi sed ratio operandi 
      crea<lb ed="#V" n="74" break="no"/>turam. Causa autem non videtur plurificari per effectum. ergo in 
      <lb ed="#V" n="75"/>deo non est pluralitas idearum.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e791">
      ¶ Item sicut idea est ratio 
      <lb ed="#V" n="76"/>cognoscendi et operandi creaturam: ita exemplar: sed in 
      <lb ed="#V" n="77"/>deo non est pluralitas exemplarium: ergo nec pluralitas 
      <lb ed="#V" n="78"/>idearum.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e800">
      ¶ Item perfectius est vno multa cognoscere qua 
      <lb ed="#V" n="79"/>pluribus. vnde in commen. super. x. propositionem de causis. 
      <lb ed="#V" n="80"/>dicitur quod intelligentie superiores per vnam formam plura 
      cogno<lb ed="#V" n="81" break="no"/>scunt quam inferiores: sed cognitio dei est perfectissima. ergo 
      <lb ed="#V" n="82"/>per vnam ideam cognoscit omnia. 
    </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e812">
                  <lb ed="#V" n="83"/>Contra <ref>Augu. libro 83. q. quaestione. 46</ref> dicit non eadem 
      <lb ed="#V" n="84"/>ratione conditum hominem quam equum: sed per illas 
      <lb ed="#V" n="85"/>rationes intelligit ideas: ergo in deo est pluralitas idearum 
      <lb ed="#V" n="86"/>Item cum deus producat creaturas distincte et cognoscat 
      <lb ed="#V" n="87"/>eas distincte: quod esse non posset nisi haberet distinctas 
      ratio<lb ed="#V" n="88" break="no"/>nes cognoscendi et operandi et huismodi rationes sunt idee. 
      <lb ed="#V" n="89"/>sequitur quod in deo sunt plures idee. 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e830">
                  <lb ed="#V" n="90"/>Respondeo quod in deo sunt plures idee: sed eam 
      <lb ed="#V" n="91"/>distinctio non est secundum aliquam rem 
      <lb ed="#V" n="92"/>absolutam in ipso deo: quia hoc scire non posset cum 
      sum<lb ed="#V" n="93" break="no"/>ma dei simplicitate: nec secundum aliquam rem relatam: quia in dec 
      <lb ed="#V" n="94"/>nulla est talis distinctio nisi personarum inter se: et notioni 
      <lb ed="#V" n="95"/>inter se. Nec secundum aliquam relationem realem in deo ad 
      crea<lb ed="#V" n="96" break="no"/>turam: quia in deo nulla est realis relatio ad creaturam: nec 
      <lb ed="#V" n="97"/>secundum relationes reales creature ad deum: quia tunc non fuissent 
      <lb ed="#V" n="98"/>in deo plures idee ab eterno: quod falsum est. Unde <ref>Augu. 
      <lb ed="#V" n="99"/>dicit li. 83. q. quaestione 46</ref> quod ipse idee eterne sunt. nec per 
      com<lb ed="#V" n="100" break="no"/>parationem ad diuersas conceptiones intellectus causati 
      <lb ed="#V" n="101"/>quia sic est sequeretur quod non fuissent plures idee ab eterno 
      <lb ed="#V" n="102"/>cum nullus intellectus ereatus fuerit ab eterno. Nec e 
      <lb ed="#V" n="103"/>comparationes ad diuersas conceptiones. in intellectui 
      increa<lb ed="#V" n="104" break="no"/>to: quia in divino intellectu non sunt diuerse conceptiones. 
      <lb ed="#V" n="105"/>Unico enim actu intelligendi intelligit omnia: et vnico 
      con<lb ed="#V" n="106" break="no"/>ceptu dicit omnia. Restat ergo quod pluralitas idearum in 
      <lb ed="#V" n="107"/>divino intellectu attenditur secundum diuersas relationes rationis 
      <lb ed="#V" n="108"/>divine existentie: que est forma diuini intellectus ad 
      diuer<lb ed="#V" n="109" break="no"/>sas creaturas: et quia ralatio rationis non consequitur rem nisi 
      inquan<lb ed="#V" n="110" break="no"/>tum est intellecta. ideo dico quod pluralitas idearum est in deo 
      <lb ed="#V" n="111"/>per hoc quod dicimus intellectus intelligit essentiam suam: vt 
      <lb ed="#V" n="112"/>diuersarum creaturarum representatiuam: et vt ab eis 
      imi<lb ed="#V" n="113" break="no"/>tabilem: quamuis autem ab eterno non fuerit creatura in esse 
      <lb ed="#V" n="114"/>reali: neque vna: neque plures: tamen ab eterno fuerunt per 
      <lb ed="#V" n="115"/>diuinam essentiam a divino intellectu intellectam 
      represen<lb ed="#V" n="116" break="no"/>tate creature divino intellectui. et ita ab etetno fuerunt in 
      di<lb ed="#V" n="117" break="no"/>uina essentia plures relationes secndum rationem ad diuersas creaturas 
      <lb ed="#V" n="118"/>non realiter existentes: sed divino intellectui representatas. Ex 
      <lb ed="#V" n="119"/>predictis patere potest responsio.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e898">
                  <lb ed="#V" n="120"/>Ad primum argumentum in oppositum relatio enim 
      ra<lb ed="#V" n="121" break="no"/>tionis non requrit sua 
      extrema<lb ed="#V" n="122" break="no"/>in esses reali. Sed per comparationem ad intellectum. Ab 
      eter<lb ed="#V" n="123" break="no"/>no autem fuit divina essentia a divino intellectu intellecta. et 3 
      <lb ed="#V" n="124"/>eam creature representate intellectui divino.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e911">
      ¶ Ad secundum 
      <lb ed="#V" n="125"/>dicendum quod ratio pluralitatis idearum non est ex parte 
      crea<lb ed="#V" n="126" break="no"/>turarum actualiter existentium: quia vt bene arguebatur 
      plura<lb ed="#V" n="127" break="no"/>litas idearum causa est pluralitatis creaturarum: sed ex parte 
      <lb ed="#V" n="128"/>divini intellectus intelligentis essentiam suam incomperatio 
      <lb ed="#V" n="129"/>ne ad res diuersas sibi per essentiam suam representatas. 
      Ta<lb ed="#V" n="130" break="no"/>lis autem pluralitas non repugnat summe vnitati reali: 
      <lb ed="#V" n="131"/>que est in deo.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e929">
      ¶ Ad tertium cum dicitur quod in deo non est 
      <lb ed="#V" n="132"/>pluralitas exemplarium etc. dico quod verum est neque 
      artiu<lb ed="#V" n="133" break="no"/>neque sapientiarum: quia ars et sapientia significantur: vt illud 
      <lb ed="#V" n="134"/>quo deus intelligit per modum forme tantum. idea autem 
      signifi<lb ed="#V" n="135" break="no"/>cat non tantum: vt illud quo deus intelligit per modum forme 
      <lb ed="#V" n="136"/>Sed et vt in quo deus intelligit tamquam in obiecto intellecto 
      <!--00236.xml-->
      <pb ed="#V" n="111-v"/>
                  <cb ed="#P" n="a"/>
                  <lb ed="#V" n="1"/>in aliud tamen ducente vivel aliud representante: quamuis autem 
      <lb ed="#V" n="2"/>deus vno intelligat omnia: intelligit tamen illud vnum vt a 
      <lb ed="#V" n="3"/>multis imitabile: et vt mltorum repraesentatiuum. Si autem dici non 
      <lb ed="#V" n="4"/>possunt multa exemplaria in deo: hoc forte est: quia illud 
      no<lb ed="#V" n="5" break="no"/>men imponitur ad significandum totam pluritatem idearum 
      <lb ed="#V" n="6"/>simul sicut sigillum. simul dicit congregationem omnium figura 
      <lb ed="#V" n="7"/>rum que sunt in sigillo. Unde sicut plures figure sunt vnum 
      <lb ed="#V" n="8"/>sigillum: sic multe idee simul sunt vnum exemplar: nisi tamen 
      <lb ed="#V" n="9"/>vsus vel aliqua auctoritas contradiceret: posset dici qualibet 
      crea<lb ed="#V" n="10" break="no"/>tura habere in deo proprium exemplar: et sic plurium 
      crea<lb ed="#V" n="11" break="no"/>turarum exemplaria plura. vnde Diony. lib. de diui. nomi. 
      <lb ed="#V" n="12"/>c. 5 ipsas ideas vocat paradygmata: pro quo ponit 
      trans<lb ed="#V" n="13" break="no"/>latio albictis exemplaria.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e977">
      ¶ Ad 4m cum dicitur quod 
      perfe<lb ed="#V" n="14" break="no"/>ctius est vno plura cognoscere quam pluribus etc. dico quod verum 
      <lb ed="#V" n="15"/>est loquendo de vno secundum rem: omnes autem idee realiter sunt 
      <lb ed="#V" n="16"/>idem quod diuina essentia: que est summe vna: et non 
      diffe<lb ed="#V" n="17" break="no"/>runt nisi ratione. Unde postquam Augustinus 6 de trinitate. c. xX. dixit 
      <lb ed="#V" n="18"/>quod verbum est ars plena omnium rationum viuentium etc. 
      <lb ed="#V" n="19"/>Dixit quod omnes in ea vnum sunt. 
   </p>
            </div>
            <div xml:id="kzz7yh-a75392-Dd1e995">
               <head xml:id="kzz7yh-a75392-Hd1e997">Quaestio 4</head>
               <head type="question-title">Utrum in deo sint idee omnium singularium</head>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e999">
                  <lb ed="#V" n="20"/>¶ Questio. IIII. 
      <lb ed="#V" n="21"/>QUarto queritur vtrum in deo sint idee omnium 
      <lb ed="#V" n="22"/>singularium: et videtur quod non 
      ma<lb ed="#V" n="23" break="no"/>teria enim prima quid singulare est: et per se 
      existe<lb ed="#V" n="24" break="no"/>re non potest: cum ergo idea sit rerum quibus potest dari 
      <lb ed="#V" n="25"/>esse per se. Uidetur quod materia in deo non habeat ideam.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1015">
      ¶ Item 
      <lb ed="#V" n="26"/>bene est malum singulare: et tamen nullum malum in deo 
      <lb ed="#V" n="27"/>habet ideam: quia que habent ideam possunt dici esse in deo 
      <lb ed="#V" n="28"/>ergo non omne singulare habet ideam in deo.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1024">
      ¶ Item 
      <ref>Dio<lb ed="#V" n="29" break="no"/>nysi. 5. c. de diui. no.</ref> idee sunt rationes rerum factiue: ergo in 
      <lb ed="#V" n="30"/>deo non sunt idee singularium possibilium fieri: que numquam 
      fi<lb ed="#V" n="31" break="no"/>ent.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1033">
      ¶ Item prius ordine nature est homo: quam hic homo 
      <lb ed="#V" n="32"/>Si ergo deus habet ideam hominis: et huius hominis: prius 
      or<lb ed="#V" n="33" break="no"/>dine nature est in deo vna idea: quam alia: quod falsum 
      vide<lb ed="#V" n="34" break="no"/>tur esse: cum in essentia divina non sit vnum prius alio secundum 
      <lb ed="#V" n="35"/>naturam.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1045">
      ¶ Item species non est res diuersa ab indiduo. homo 
      <lb ed="#V" n="36"/>enim predicatur de socrate: ergo eadem est idea speciei: et omnium 
      <lb ed="#V" n="37"/>contentorum sub specie.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1052">
      ¶ Item sicut genus est superius 
      spe<lb ed="#V" n="38" break="no"/>cie: ita species indiduo: sed non inuenitur positum quod alia sit 
      <lb ed="#V" n="39"/>species generis: et speciei: ergo a simili non est alia idea 
      spe<lb ed="#V" n="40" break="no"/>ciei et indiuidui.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1061">
      ¶ Item Aug. 4. eplaad Nembridium 
      <lb ed="#V" n="41"/>quae est. cv. in ordine epsturarum suarum sic ait. Quotiens 
      de<lb ed="#V" n="42" break="no"/>monstrare angulum volo: non nisi vna ratio anguli mihi 
      <lb ed="#V" n="43"/>occurrit: ergo plures angulos cognoscere possumus per 
      <lb ed="#V" n="44"/>vnam rationem: ergo deus multo fortius omnia singularia 
      <lb ed="#V" n="45"/>cognoscit eiusdem speciei per vnam ideam.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1074">
      ¶ Item in ea 
      <lb ed="#V" n="46"/>dem epistola. Quilibet homo vna ratione qua homo 
      intel<lb ed="#V" n="47" break="no"/>ligitur: factus est: ergo a simili vna ratione cognitus: ergo vna 
      <lb ed="#V" n="48"/>idea speciei sufficit ad cognitionem et factionem singularium 
      <lb ed="#V" n="49"/>sub vna specie contentorum. 
    </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1085">
                  <lb ed="#V" n="50"/>Contra. <ref>In eadem epistola.</ref> Quod ad hominem 
      facien<lb ed="#V" n="51" break="no"/>dum attinet: hominis quidem tantum non meam 
      <lb ed="#V" n="52"/>vel tuam ibi esse rationem: quod autem ad orbem temporis: varias 
      <lb ed="#V" n="53"/>hominum rationes in illa sinceritate viuere: ergo videtur quod ibi 
      <lb ed="#V" n="54"/>est idea hominis: et idee singularium hominum sibi 
      succeden<lb ed="#V" n="55" break="no"/>tium secundum temporis orbem.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1101">
      ¶ Item in eadem epistola. 
      Qua<lb ed="#V" n="56" break="no"/>dratum nequaquam scriberem nisi quattuor simul angulorum 
      <lb ed="#V" n="57"/>rationem intuerer: ergo videtur quod cum ante dixerit in 
      demon<lb ed="#V" n="58" break="no"/>strando angulum non nisi vna ratio anguli occurrit quod in 
      <lb ed="#V" n="59"/>demonstrando quattuor angulos quadranguli occurrunt 
      <lb ed="#V" n="60"/>quattuor anguli rationes: ergo similiter deus intelligendo 
      quat<lb ed="#V" n="61" break="no"/>tuor homines intelligit per quattuor hominum ideas: in ipso 
      <lb ed="#V" n="62"/>ergo sunt idee singularium.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1120">
      ¶ Item in eadem epistola. Non 
      <lb ed="#V" n="63"/>potuit vniuersi conditor deus rationes partium non habere: 
      <lb ed="#V" n="64"/>sed singularia sunt partes vniuersi: ergo deus habet rationes 
      eo<lb ed="#V" n="65" break="no"/>rum apud se.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1129">
      ¶ Item deus distinctas species distincte non 
      <lb ed="#V" n="66"/>cognosceret nec produceret nisi per distinctas ipsorum ideas: 
      <lb ed="#V" n="67"/>ergo a simili distincta singularia non cognosceret: nec 
      produ<lb ed="#V" n="68" break="no"/>ceret nisi per distinctas singularium ideas. 
      <!--00236.xml-->
      <cb ed="#P" n="b"/>
               </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1142">
                  <lb ed="#V" n="69"/>Respondeo quod singularium quedam sunt maria: 
      <lb ed="#V" n="70"/>quedam bona: malorum neque quantum 
      <lb ed="#V" n="71"/>ad species: neque quantum ad singularia est idea in deo 
      si<lb ed="#V" n="72" break="no"/>cut enim dicit <ref>Diony. lib. de diuinis no. c. 4. parte 15</ref> 
      ma<lb ed="#V" n="73" break="no"/>lum in deo non habet ideas. Singularium autem bonorum que 
      <lb ed="#V" n="74"/>dam sunt possibilia fieri que nunquam fient: et istorumnon est 
      <lb ed="#V" n="75"/>idea in deo proprie loquendo. Idea enim in deo non 
      tantum<lb ed="#V" n="76" break="no"/>modo dicit rationem cognitionis: sed etiam rationem 
      factio<lb ed="#V" n="77" break="no"/>nis rerum. Unde etiam Poato ideas posuit esse principium 
      <lb ed="#V" n="78"/>cognitionis et productionis rerum. Augu. etiam lib. 83.q. 
      <lb ed="#V" n="79"/>quaestione. 46 secundum eas formari dicit quicquid oritur et interit. 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1168">
                  <lb ed="#V" n="80"/>¶ Omnium tamen possibilium fieri a deo que nunquam 
      <lb ed="#V" n="81"/>erunt: sunt in deo rationes per quas ea cognoscit. Unde 
      <lb ed="#V" n="82"/>idea videtur spectare ad practicam dei cognitionem: 
      ra<lb ed="#V" n="83" break="no"/>tio vero cognoscitiua ad speculationem.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1179">
      ¶ Omnium autem 
      <lb ed="#V" n="84"/>singularium bonorum quidam negant in deo ideas esse 
      <lb ed="#V" n="85"/>dicentes singularia non habere aliam ideam quam ideam 
      spe<lb ed="#V" n="86" break="no"/>ciei et deum cognoscere per ideam specierum: omnia singularia 
      con<lb ed="#V" n="87" break="no"/>tenta sub specie.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1190">
      ¶ Sed hoc non videtur verum: sicut enim 
      <lb ed="#V" n="88"/>ostensum est supra. Pluralitas idearum est ex hoc quod diuinus 
      <lb ed="#V" n="89"/>intellectus intellexit essentiam suam vt diuersarum creatu 
      <lb ed="#V" n="90"/>rarum repraesentatiuam: et ab eis imitatam: aut imitandam. Cum 
      <lb ed="#V" n="91"/>ergo deus intelligat essentiam suam non tantum vt specierum 
      <lb ed="#V" n="92"/>representatiuam: et ab eis imitatam: vel imitandam: sed etiam 
      <lb ed="#V" n="93"/>intelligat eam vt repraesentatiuam singularium: vt ab eis imitatam vel 
      <lb ed="#V" n="94"/>imitandam: sequitur quod non tantum est in deo pluralitas idearum 
      cor<lb ed="#V" n="95" break="no"/>respondens pluralitati specierum: sed etiam secundum pluralitatem 
      <lb ed="#V" n="96"/>bonorum singularium factorum et faciendorum.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1213">
                  <lb ed="#V" n="97"/>Ad primum in oppositum dicendum quod in duobus 
      pec<lb ed="#V" n="98" break="no"/>cat primo quia ibi supponit vnum 
      du<lb ed="#V" n="99" break="no"/>bium scilicet quod materia per se fieri non potest cuius neutram partem 
      <lb ed="#V" n="100"/>modo assero: quia hoc in. ii. libi tangetur. Alius defectus est in 
      <lb ed="#V" n="101"/>hoc quod supponit quod idea non est nisi rerum quibus potest dari 
      <lb ed="#V" n="102"/>esse per se. Principium enim purum possibile pro se fieri non 
      <lb ed="#V" n="103"/>potest a quacumque potentia: et tamen tale quid concreatum est 
      <lb ed="#V" n="104"/>materie: vt in secundo ostendetur: et habet in deo suam ideam 
      <lb ed="#V" n="105"/>propriam. Puri enim possibilis bene est idea: purus actus 
      <lb ed="#V" n="106"/>in mente diuina. Dico ergo quod idee non sunt tantum rerum 
      <lb ed="#V" n="107"/>existentium per se: sed etiam cuiuscunque creature quecumque 
      <lb ed="#V" n="108"/>sit illa. Unde non tantum sunt rerum que dicuntur creari: sed etiam rerum 
      <lb ed="#V" n="109"/>que dicuntur concreari:
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1244">
      ¶ Secundum argumentum et 3m 
      conce<lb ed="#V" n="110" break="no"/>denda sunt: quia nec malorum nec autem bonorum possibilium 
      fieri<lb ed="#V" n="111" break="no"/>que non fient sunt idee in deo.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1251">
      ¶ Ad 4m dicendum quod 
      quam<lb ed="#V" n="112" break="no"/>uis ordine nature prior sit homo quam hic homo: non tamen 
      <lb ed="#V" n="113"/>ex hoc sequitur quod prior sit ordine nature idea hominis: quam 
      <lb ed="#V" n="114"/>huius hominis: quia sicut rerum corruptibilium sunt in deo 
      incor<lb ed="#V" n="115" break="no"/>ruptibiles idee: et rerum inequalium equales idee in 
      nobi<lb ed="#V" n="116" break="no"/>litate: ita dico quod rerum per ordinem prioris et posterioris se 
      <lb ed="#V" n="117"/>habentium in deo simul sunt idee sine ordine praeoritatis et 
      po<lb ed="#V" n="118" break="no"/>sterioritatis.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1269">
      ¶ Ad 5m dicendum quod sicut maior est 
      distinctio<lb ed="#V" n="119" break="no"/>inter duo singularia eiusdem speciei: quam inter singulare et suam 
      <lb ed="#V" n="120"/>speciem. Petrus enim non est Paulus: sed Petrus est 
      ho<lb ed="#V" n="121" break="no"/>mo:aliquo tamen modo differt Petrus ab homine: inquantum 
      <lb ed="#V" n="122"/>illud quod dicit homo sub esse non signato dicit Petrus sub 
      <lb ed="#V" n="123"/>esse signato: et ideo quod dicit homo sub ratione communicabili: 
      di<lb ed="#V" n="124" break="no"/>cit Petrus sub ratione incommunicabili: ita dico quod maior est 
      dif<lb ed="#V" n="125" break="no"/>ferentia secundum rationem inter ideas singularium existentium sub 
      <lb ed="#V" n="126"/>eadem specie: quam inter ideam speciei et singularis contenti sub 
      <lb ed="#V" n="127"/>illa specie. Sicut enim species non potest dici aliquid aliud a 
      <lb ed="#V" n="128"/>singulari: ita vt possit dici Petrus et homo sunt duo: ita 
      <lb ed="#V" n="129"/>proprie dici non potest idea hominis: et idea Petri sunt idee 
      <lb ed="#V" n="130"/>due: nec tamen debet dici: quod totaliter sit eadem idea secundum 
      <lb ed="#V" n="131"/>rationem
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1300">
      ¶ Ad 6m quasi modo soluendum est: deus enim 
      ha<lb ed="#V" n="132" break="no"/>bet: et ideas generum: et specierum: et magis differunt secundum ratio 
      <lb ed="#V" n="133"/>nem idee duarum specierum quam idee generis et speciei contente 
      <lb ed="#V" n="134"/>sub illo genere.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1309">
      ¶ Ad 7m dicendum quod nunquam intellectus 
      <lb ed="#V" n="135"/>noster per vnam rationem anguli cognosceret plures 
      angu<lb ed="#V" n="136" break="no"/>los nisi per diuersas applicationes illius rationis ad diuer¬ 
      <!--00237.xml-->
      <pb ed="#V" n="112-r"/>
                  <cb ed="#P" n="a"/>
                  <lb ed="#V" n="1"/>sa. Diuinus autem intellectus vnico simplici actu per 
      essen<lb ed="#V" n="2" break="no"/>tiam suam intuetur singularia omnia eiusdem speciei.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1328">
      ¶ Ad 8m 
      <lb ed="#V" n="3"/>cum dicitur quod quilibet homo vna ratione qua homo intelligitur 
      <lb ed="#V" n="4"/>factus est etc. dico quod verum est inquantum homo: inquantum 
      ta<lb ed="#V" n="5" break="no"/>men hic homo alia ratione sit iste quam ille.
   </p>
            </div>
            <div xml:id="kzz7yh-a75392-Dd1e1338">
               <head xml:id="kzz7yh-a75392-Hd1e1340">Quaestio 5</head>
               <head type="question-title">Utrum in deo sint ideae infinitorum</head>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1342">
      ¶ Quaestio V 
      <lb ed="#V" n="6"/>QUinto queritur vtrum in deo sint idee 
      infi<lb ed="#V" n="7" break="no"/>nitorum: et videtur quod non secundum <ref>Aug. 12. 
      <lb ed="#V" n="8"/>de ciui. dei. c. 18.</ref> Quiquid scientia comprehenditur 
      sci<lb ed="#V" n="9" break="no"/>enti coprehensione sinitur: sed idee que sunt in deo 
      <lb ed="#V" n="10"/>a scientia dei comprehenduntur: ergo tali comprehensione 
      <lb ed="#V" n="11"/>finiuntur: non ergo sunt infinite.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1358">
      ¶ Item vbi non est 
      pri<lb ed="#V" n="12" break="no"/>mum medium et vltimum non est ordo: sed vbi non est 
      or<lb ed="#V" n="13" break="no"/>do: est inordinatio. Sed in infinita pluralitate non est 
      pri<lb ed="#V" n="14" break="no"/>mum: medium et vltimum: ergo omnis talis pluralitas est 
      innor<lb ed="#V" n="15" break="no"/>dinata: nihil autem inordinatum in deo est.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1369">
      ¶ Item idee non 
      <lb ed="#V" n="16"/>sunt nisi respectu entium creatorum et creandorum: sed 
      ta<lb ed="#V" n="17" break="no"/>lia non sunt infinita. deus enim nec creauit iufinita: nec 
      <lb ed="#V" n="18"/>facturus est: ergo in deo non sunt idee infinitorum. 
    </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1378">
                  <lb ed="#V" n="19"/>Contra. <ref>Aug. xi. de ci. dei. c. ci.</ref> vna sapientia est in quae sunt 
      <lb ed="#V" n="20"/>infinita quedam eique infiniti thesauri rerum 
      <lb ed="#V" n="21"/>intelligibilium: in quibus sunt inuisibiles atque 
      incommutabi<lb ed="#V" n="22" break="no"/>les rationes rerum etiam inuisibilium: que per ipsam facte sunt 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1390">
                  <lb ed="#V" n="23"/>¶ Item <ref>Aug. 6. de trinitate. c. X.</ref> dicit de verbo quod ars 
      plena<lb ed="#V" n="24" break="no"/>omnium rationum viuentium et incommutabilium. Sed cum verbum 
      <lb ed="#V" n="25"/>sit infinitum: non vere posset dici plenum rationibus in 
      nu<lb ed="#V" n="26" break="no"/>mero sinito: ergo ille rationes sunt infinite. Sed ille sunt 
      <lb ed="#V" n="27"/>idee: vt videtur: ergo in deo sunt idee infinitorum. 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1403">
                  <lb ed="#V" n="28"/>Respondeo quod in deo sunt ide insitorum 
      exten<lb ed="#V" n="29" break="no"/>dendo nomen idee ad rationes 
      cogno<lb ed="#V" n="30" break="no"/>scitiuas: quia vt inferius ostendetur diuina essentia infinita est 
      <lb ed="#V" n="31"/>infinitate: que dicit persectionem et includit positionem. Talis 
      <lb ed="#V" n="32"/>ergo infinitas ponit perfectionem infinitam: perfecto autem 
      infini<lb ed="#V" n="33" break="no"/>ta modis infinitis est imitabilis: ergo diuina essentia est 
      <lb ed="#V" n="34"/>imitabilis modis infinitis. Intelligit ergo se vt modis 
      in<lb ed="#V" n="35" break="no"/>finitis imitabilem. Sed diuina essentia inquantum imitabitur 
      <lb ed="#V" n="36"/>tali modo vel intellecta vt imitabilis tali modo: habet 
      ratio<lb ed="#V" n="37" break="no"/>nem vnius idee: ergo diuina essentia intellecta ab 
      intelle<lb ed="#V" n="38" break="no"/>ctu diuino inquantum est imitabilis modis infinitis habet 
      <lb ed="#V" n="39"/>rationem infinitarum idearum: ergo infinite idee in deo sunt 
      <!--TODO: insert para break here-->
      <lb ed="#V" n="40"/>Quanuis et aliqui magis estiment non esse in deo 
      <lb ed="#V" n="41"/>ideas infinitorum: sed quod dicit rationes 
      co<lb ed="#V" n="42" break="no"/>gnoscitiuas: et operatiuas simul eo quod deus nunquam producert 
      <lb ed="#V" n="43"/>infinita.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1440">
      ¶ Uidetur tamen aliis probabiliter contrarium quod ex triplicitur 
      <lb ed="#V" n="44"/>suppositione quarum vna iam probata est: et due alie satis 
      ma<lb ed="#V" n="45" break="no"/>nifeste probant. 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1447">
                  <lb ed="#V" n="46"/>Prima suppositio que iam probata est scilicet in 
      pre<lb ed="#V" n="47" break="no"/>cedanti quaestione: hec est valet 
      <lb ed="#V" n="48"/>quod in deo sunt idee singularium. Alie due que sunt 
      manife<lb ed="#V" n="49" break="no"/>ste: iste sunt.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1458">
      ¶ Una est quod in deo non est aliqua idea de 
      no<lb ed="#V" n="50" break="no"/>uo.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1463">
      ¶ Alia est quod singularia sicut cognitiones succedent 
      <lb ed="#V" n="51"/>sibi sine fine. Creature enim rationales et beate habebunt 
      co<lb ed="#V" n="52" break="no"/>gitationum alterationes respectu rerum in proprio generet: 
      <lb ed="#V" n="53"/>hoc sine fine.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1473">
      ¶ Ex his sic arguunt. autem in deo sunt idee 
      <lb ed="#V" n="54"/>finite in aliquo numero determinato: aut finite non tamen 
      in<lb ed="#V" n="55" break="no"/>aliquo numero determinato: aut infinite in actu 
      permixto<lb ed="#V" n="56" break="no"/>potentie: aut infinita in actu puro non primomo: quia tunc 
      <lb ed="#V" n="57"/>esset aliquid futurum cuius non est idea in deo: quia ex quo 
      sin<lb ed="#V" n="58" break="no"/>gularia producentur sine fine excedent communem numerum 
      fini<lb ed="#V" n="59" break="no"/>tum determinatum: et tamen per primam suppositionem in deo 
      <lb ed="#V" n="60"/>sunt idee ominum futurorum singularium nec potest dici quod 
      <lb ed="#V" n="61"/>idee in deo sint in aliquo numero finito 
      indetermina<lb ed="#V" n="62" break="no"/>to: quia ea que sunt in numero indeterminato: ita se 
      ha<lb ed="#V" n="63" break="no"/>bent quod ibi est aliquid in actu: et aliquid futurum: in deo autem non 
      <lb ed="#V" n="64"/>est aliqua idea futura: sicut dicit secunda suppositio. Nec potest 
      <lb ed="#V" n="65"/>dici quod sint infinite in actu permixto potentie: quia hoc 
      lo<lb ed="#V" n="66" break="no"/>cum non habet: nisi vbi est aliquid futurum in deo: aut non 
      <lb ed="#V" n="67"/>erit aliqua idea nisi ille que iam in deo sunt. Restat ergo 
      <lb ed="#V" n="68"/>quod in deo sunt infinte in actu puro. Et ex. dictis eorrela¬ 
      <!--00237.xml-->
      <cb ed="#P" n="b"/>
                  <lb ed="#V" n="69"/>rie concluditur: quod cum deus cognoscat omnia noticia 
      simpli<lb ed="#V" n="70" break="no"/>cis intelligentie: quorum habet rationes cognoscitiuas et 
      cogno<lb ed="#V" n="71" break="no"/>scat cognitione visionis omnia: quorum habet rationes 
      <lb ed="#V" n="72"/>cognoscitiuas et operatiuas simul quod deus cognoscit 
      infinita<lb ed="#V" n="73" break="no"/>bona cognitione simplicis intelligentie: que est non 
      tantumme<lb ed="#V" n="74" break="no"/>do respectu factorum et futurorum sed etiam fieri possibilium 
      <lb ed="#V" n="75"/>que nunquam erunt: et quod etiam cognoscit infinita bonu 
      scien<lb ed="#V" n="76" break="no"/>tia visionis: que non est nisi respectu factorum et futurorum: es 
      <lb ed="#V" n="77"/>quod omnia que futura sunt in actu permixto potentie: iam deus 
      <lb ed="#V" n="78"/>videt in actu.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1534">
      ¶ Et in hoc soluta est illa questio qua que 
      <lb ed="#V" n="79"/>ritur vtrum deus cognoscat infinita bona. Et ex hoc vel 
      <lb ed="#V" n="80"/>terius patere potest quid respondendum est ad quaestionem qua queri 
      <lb ed="#V" n="81"/>tur: et vtrum deus cognoscat infinita mala: et ideo non opetet 
      <lb ed="#V" n="82"/>de hoc vlterius facere questionem.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1545">
                  <lb ed="#V" n="83"/>Ad primum in oppositum cum dicitur quod 
      quic<lb ed="#V" n="84" break="no"/>quid scientia comprehenditur scientis 
      <lb ed="#V" n="85"/>comprehensione finitur etc. Dico quod hoc sic intelligendum 
      <lb ed="#V" n="86"/>est quod comprehensum a scientia ita perfecte capitur ab illa 
      com<lb ed="#V" n="87" break="no"/>prehensione: sicut capitur aliquid finitum ab aliquo 
      com<lb ed="#V" n="88" break="no"/>prehendente ego autem concedo quod divinus intellectus 
      cognoscen<lb ed="#V" n="89" break="no"/>do ita perfecte comprehendit infinita sicut finita.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1563">
      ¶ Ad 2m cum 
      <lb ed="#V" n="90"/>dicitur quod vbi non est ordo est inordinatio etc. dico quod non 
      <lb ed="#V" n="91"/>est verum nisi loquendo de eo: in quo ordo natus est 
      esse<lb ed="#V" n="92" break="no"/>vel debet esse. Inordinatio enim non est carentia ordinis 
      in<lb ed="#V" n="93" break="no"/>quocumque: sed in re in qua ordo debet esse: et non est. 
      In<lb ed="#V" n="94" break="no"/>ter autem divinas ideas non debet esse ordo dignitatis: quia 
      <lb ed="#V" n="95"/>cum realiter sint idem quod deus: equales sunt in dignitate 
      <lb ed="#V" n="96"/>nec ordo originis: quia vna non est ab alia.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1581">
      ¶ Ad 3m cum 
      di<lb ed="#V" n="97" break="no"/>citur quod deus non fecit infinita nec facturus est etc. dico quod 
      <lb ed="#V" n="98"/>verum est in actu puro: faciet tamen infinita in actu 
      per<lb ed="#V" n="99" break="no"/>mixto potentie mediantibus causis secundis: quia omens 
      mo<lb ed="#V" n="100" break="no"/>tus cognitionum futurarum inquantum motus sunt ab ipso 
      <lb ed="#V" n="101"/>deo sunt mediante causa secunda: cuius etiam effectus immediate 
      <lb ed="#V" n="102"/>producit. Tales autem motus erunt infiniti in actu 
      permixto<lb ed="#V" n="103" break="no"/>potentie: et infinitorum in actu permxto potentie. Deus 
      <lb ed="#V" n="104"/>iam habet ideas in puro actu.
   </p>
            </div>
            <div xml:id="kzz7yh-a75392-Dd1e1602">
               <head xml:id="kzz7yh-a75392-Hd1e1604">Quaestio 6</head>
               <head type="question-title">Utrum in deo sit aliqua differentia secundum rationem idearum et attributorum</head>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1606">
      ¶ Quaestio VI 
      <lb ed="#V" n="105"/>SExto queritur sine arguntis vtrum 
      <lb ed="#V" n="106"/>in deo sit aliqua 
      dif<lb ed="#V" n="107" break="no"/>ferentia secundum rationem idearum et attributorum. 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1615">
                  <lb ed="#V" n="108"/>Respondeo quod sic ad cuis pleniorem intelligentiam 
      <lb ed="#V" n="109"/>sciendum quod superexcellentie perfectio 
      <lb ed="#V" n="110"/>num entium creatorum et creandorum et creari possibilium in 
      <lb ed="#V" n="111"/>deo sunt: et omnes ille superexcellentie in deo existentes: 
      perfe<lb ed="#V" n="112" break="no"/>ctiones dicuntur: et rationes cognoscitiue: et prime mensure 
      en<lb ed="#V" n="113" break="no"/>tium predictorum: et quedam sunt idee: et quedam attributa 
      <lb ed="#V" n="114"/>sed sub alia et alia ratione. dicminter enim perfectiones inquantum 
      <lb ed="#V" n="115"/>eis nihil deest de notabilitate essendi. Sicut enim 
      perfectio<lb ed="#V" n="116" break="no"/>in genere dicitur cui nihil deesse de notabilitate spectante 
      <lb ed="#V" n="117"/>ad ea que debentur perfectioni in illo genere: ita 
      perfectio<lb ed="#V" n="118" break="no"/>simpliciter dicitur: cui nihil deest de nobilitate essendi simpliciter. 
      <lb ed="#V" n="119"/>Ille ergo superexcellentie sunt quedam perfectiones in deo. 
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1644">
                  <lb ed="#V" n="120"/>¶ Dicuntur autem cognoscitiue rationes inquantum sunt 
      <lb ed="#V" n="121"/>ipsi deo ratio cognoscendi predicta essentia secundum id quod 
      <lb ed="#V" n="122"/>sunt. Sunt etiam prime mensure entium praedictorum 
      in<lb ed="#V" n="123" break="no"/>quantum per eas deus cognoscit certitudinaliter gradus 
      en<lb ed="#V" n="124" break="no"/>titatis in quolibet ente: hoc est cognoscere quantum quodlibet 
      <lb ed="#V" n="125"/>ens habet de entitate
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1660">
      ¶ Illarum autem superexcellentiarum 
      <lb ed="#V" n="126"/>ille tamen sunt idee que sunt respectu bonorum factorum 
      <lb ed="#V" n="127"/>et faciendorum: quia conius accipiuntur idee secundum quod dicunt 
      ratio<lb ed="#V" n="128" break="no"/>nes cognoscitiuas: et operatiuas simul. Omnima autem attribum 
      <lb ed="#V" n="129"/>ta sunt perfectiones: sed non econuerso. Attributa enim sunt 
      <lb ed="#V" n="130"/>superexcellentie perfectionum substantiam creature circumstantium: 
      <lb ed="#V" n="131"/>quarum quanlibet melius est simpliciter habere per modum 
      <lb ed="#V" n="132"/>rei intrinsece quam non habere in divina essentia existentes: sicut 
      <lb ed="#V" n="133"/>sunt potentia: sapientia: et sic de aliis: nec per hec 
      intelli<lb ed="#V" n="134" break="no"/>go quod simpliciter melius sit habere potentiam et sapientiam: 
      <lb ed="#V" n="135"/>et sic de aliis per modum rei intrinsece: quam non habere nisi 
      in<lb ed="#V" n="136" break="no"/>quantum accipiuntur in generali scilicet inquantum per quandam analogi¬ 
      <!--00238.xml-->
      <pb ed="#V" n="112-v"/>
                  <cb ed="#P" n="a"/>
                  <lb ed="#V" n="1"/>am dicantur de cretaore et creatura non inquamtum 
      ac<lb ed="#V" n="2" break="no"/>cipiuntur tantum cum modo quo determinantur ad 
      crea<lb ed="#V" n="3" break="no"/>turam et ita pte quod superexcellentie perfectionum asinitatis et 
      <lb ed="#V" n="4"/>leonitatis et sic de aliis in divina essentia existentes ita sunt 
      <lb ed="#V" n="5"/>perfectiones: quod non attributa. Non enim melius est 
      simplici<lb ed="#V" n="6" break="no"/>ter habere per modum rei intrinsece asinitatem: et leonita 
      <lb ed="#V" n="7"/>tem: et sic de aliis quam non habere. Patet etiam quod 
      superex<lb ed="#V" n="8" break="no"/>cellentie perfectionum que sunt de essentia substantie non 
      <lb ed="#V" n="9"/>sunt attributa. Unde nec diuinam substantiam in deo 
      <lb ed="#V" n="10"/>dicimus attributum: sed fundamentum attributorum. 
      <lb ed="#V" n="11"/>Unde divina essentia quamuis non differat re ab attributis suis: 
      <lb ed="#V" n="12"/>differunt tamen ab eis ratione: quod forte innuere voluit Dama. li. i. 
      <lb ed="#V" n="13"/>c. 4. Cum dixit si bonum et si iustum et si sapiens et si quodcumque 
      dixe<lb ed="#V" n="14" break="no"/>ris non naturam dices dei: sed ea que sunt circa naturam 
      <lb ed="#V" n="15"/>Sciendum etiam quod ille perfectiones quae sunt attributa sub alia 
      <lb ed="#V" n="16"/>ratione dicuntur persectiones: et sub alia ratione dicuntur 
      at<lb ed="#V" n="17" break="no"/>tributa. Dicuntur enim perfectiones sub ratione qua nihit 
      <lb ed="#V" n="18"/>eis deest de nobilitate essendi simpliciter.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1733">
      ¶ Dicuntur 
      an<lb ed="#V" n="19" break="no"/>tem attributa inquantum diuine essentie attribuuntur 
      <lb ed="#V" n="20"/>tanquam de ipsa predicabilia.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1740">
      ¶ Ex dictis patet quod 
      attribu<lb ed="#V" n="21" break="no"/>ta et idee differunt in hoc quod quedam superexcellentie per 
      <lb ed="#V" n="22"/>sectionum sunt idee que non sunt attributa: sicut superex 
      <lb ed="#V" n="23"/>cellentia petfectionis asinine et leonine sunt idee: et non 
      <lb ed="#V" n="24"/>attributa. Ille est superexcellentie perfectionum quae sunt 
      attribu<lb ed="#V" n="25" break="no"/>ta sub alia ratione sunt idee: et sub alia ratione scut attributa. Sunt 
      <lb ed="#V" n="26"/>enm idee inquantum sunt deo rationes cogoscendi et operandi. 
      <lb ed="#V" n="27"/>Sunt autem attributa inquantum attribuuntur diuine 
      substan<lb ed="#V" n="28" break="no"/>tie tanquam de ipsa predicabilia.
   </p>
               <p xml:id="kzz7yh-a75392-d1e1760">
      ¶ Idee etiam dicunt in 
      di<lb ed="#V" n="29" break="no"/>uina essentia: respectum secundum rationem ad creaturam. 
      Attribu<lb ed="#V" n="30" break="no"/>ta autem non nisi forte ex consequenti. 
   </p>
            </div>
         </div>
      </body>
   </text>
</TEI>