-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 3
/
cod-ve07v1_kzz7yh-a81052.xml
290 lines (290 loc) · 19 KB
/
cod-ve07v1_kzz7yh-a81052.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title/>
<author ref="#RicardusDeMediavilla">Ricardus de Mediavilla</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title/>
<date when="2023-09-18">September 18, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="V" n="cod-ve07v1">Venice, 1507, v. 1</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-09-18" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#V" n="119-r"/>
<cb ed="#V" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="kzz7yh-a81052"><!-- l1d38prae -->
<head>Praeambulum</head>
<!-- <p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e101">
<lb ed="#V" n="90"/>¶ Hic redit ad propositum repetens superius dicta
<lb ed="#V" n="91"/>vt addat alia. Disini XXXVIIII
<lb ed="#V" n="92"/>Une ergo ad propositum
<lb ed="#V" n="93"/>reuerentes:
<lb ed="#V" n="94"/>ocepto insistamus. Supra dictum est quod
praesci<lb ed="#V" n="95" break="no"/>entia dei futurorum tantum est: sed omnium tam bonorum
<lb ed="#V" n="96"/>quam malorum. Scientia vero vel sapientia non
<lb ed="#V" n="97"/>modo de futuris: sed etiam de praesentibus et
futu<lb ed="#V" n="98" break="no"/>ris: nec tantum de temporalibus: sed etiam de eternis: quia
<lb ed="#V" n="99"/>seipsum nouit deus. Hic oritur questio non
diffi<lb ed="#V" n="100" break="no"/>mulanda: vtrum scilicet scientia vel praescientia sit
cau<lb ed="#V" n="101" break="no"/>sa rerum: an res sint cause scientie vel praescientie
<lb ed="#V" n="102"/>dei: Uidetur enim praescientia dei causa esse eorum quae
ei<lb ed="#V" n="103" break="no"/>subsunt: ac necessitatem eueniendi eis facere: quia
<lb ed="#V" n="104"/>nec aliqua futura fuissent: nisi deus ea praescisset:
<lb ed="#V" n="105"/>nec possunt non euenire: cum deus ea praesciuerit.
<lb ed="#V" n="106"/>Si autem impossibile est ea non euenire: quia praescita
<lb ed="#V" n="107"/>sunt: videtur ergo ipsa prescientia qua prescita
<lb ed="#V" n="108"/>sunt eis esse causa eueniendi. Impossibile est enim
<lb ed="#V" n="109"/>ea non euenire cum praescita sint: quia si non
euen<lb ed="#V" n="110" break="no"/>rent cum praescita sint: falleretur dei praescientia. At
<lb ed="#V" n="111"/>dei praescientia falli non potest. Impossibile est ergo
<lb ed="#V" n="112"/>ea non euenire cum praescita sint. Sic ergo
praescien<lb ed="#V" n="113" break="no"/>tia causa eorum esse videtur que praescita sunt. Hoc
<lb ed="#V" n="114"/>idem et de scientia dicitur scilicet quod quia deus antiqua
<lb ed="#V" n="115"/>nouit ideo sint. Cui sententie Augu.
attestari<lb ed="#V" n="116" break="no"/>videtur in. xv. libro de tri. sic di. Non ista ex aliquo
<lb ed="#V" n="117"/>tempore cognouit deus: sed futura omnia temporalia atque
<lb ed="#V" n="118"/>in eis etiam quid et quando ab illo petituri fueramus:
<lb ed="#V" n="119"/>et quos: et de quibus rebus vel exauditurus vel
<lb ed="#V" n="120"/>non exauditurus esset: sine initio ante praesciuit.
<lb ed="#V" n="121"/>Uniuersas autem creaturas et spirituales et
corpora<lb ed="#V" n="122" break="no"/>les: non quia sunt ideo nouit: sed ideo sunt quia
no<lb ed="#V" n="123" break="no"/>uit: non enim nesciuit que fuerat creaturus: quia
<lb ed="#V" n="124"/>ergo sciuit: creauit: non quia creauit: sciuit. Nec
ali<lb ed="#V" n="125" break="no"/>ter sciuit creata quam creanda. Non enim eius
sapien<lb ed="#V" n="126" break="no"/>tie aliquid accessit ex eis: sed illis existentibus
<lb ed="#V" n="127"/>sicut oportebat ille et quando oportebat: man¬
<!-\-00250.xml-\->
<pb ed="#V" n="118-v"/>
<cb ed="#P" n="a"/>
<lb ed="#V" n="1"/>sit vt erat. Unde in Eccle. Antequam crearentur
<lb ed="#V" n="2"/>omnia nota sunt illi: sic et postquam consumata sunt.
Ec<lb ed="#V" n="3" break="no"/>ce his verbis videtur Aug. innuere scientiam vel
<lb ed="#V" n="4"/>praescientiam dei causam esse eorum que fiunt: cum
di<lb ed="#V" n="5" break="no"/>cit ideo ea esse: quia deus nouit. Idem quoque in
<lb ed="#V" n="6"/>vi. libro dicere videtur. Cum inquit decedant et
suc<lb ed="#V" n="7" break="no"/>cedant tempora: non decedit aliquid vel succedit
sci<lb ed="#V" n="8" break="no"/>entie dei: in qua nouit omnia que fecit per ipsam.
<lb ed="#V" n="9"/>Non enim hec que creata sunt ideo sciuntur a deo
<lb ed="#V" n="10"/>qua facta sunt: sed potius ideo facta sunt: quia
im<lb ed="#V" n="11" break="no"/>mutabiliter ab eo sciuntur. Et hic etiam
signifi<lb ed="#V" n="12" break="no"/>care videtur dei scientiam causam eorum esse que sunt:
<lb ed="#V" n="13"/>dicens non ideo deum ea nouisse: quia facta sunt
<lb ed="#V" n="14"/>sed ideo facta sunt: qua nouit ea deus. Ideoque videtur dei
<lb ed="#V" n="15"/>scientia vel praescientia causa esse eorum que nouit.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e225">
<lb ed="#V" n="16"/>¶ Inconuenientia ostendit que sequerentur si
di<lb ed="#V" n="17" break="no"/>ceretur scientia vel prescientia causa omnium
<lb ed="#V" n="18"/>rerum que ei subsunt.
<lb ed="#V" n="19"/>Quod si ita est: est ergo causa omnium
<lb ed="#V" n="20"/>malorum: cum omnia
<lb ed="#V" n="21"/>mala sciantur et praesciantur a deo: quod longe est a
<lb ed="#V" n="22"/>veritate. Si enim dei scientia vel praescientia causa esset
<lb ed="#V" n="23"/>malorum esset vtique deus auctor malorum quod penitus
<lb ed="#V" n="24"/>falsum est. Non ergo scientia vel praescientia dei
<lb ed="#V" n="25"/>causa est omnium que ei subsunt.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e249">
<lb ed="#V" n="26"/>¶ Quod res future no sunt causa scientie vel praescientie dei.
<lb ed="#V" n="27"/>Neque etiam res future causa
<lb ed="#V" n="28"/>sunt dei
praesci<lb ed="#V" n="29" break="no"/>entie. licet enim non essent future nisi praescirentur a
<lb ed="#V" n="30"/>deo: non tamen ideo praesciuntur: quia future sunt.
<lb ed="#V" n="31"/>Si enim hoc esset: tunc eius quod eternum est
ali<lb ed="#V" n="32" break="no"/>quid existeret causa ab eo alienum: ab eo
diuer<lb ed="#V" n="33" break="no"/>sum: et ex creaturis penderet scientia creatoris:
<lb ed="#V" n="34"/>et creatum causa esset increati. Origenes tamen
<lb ed="#V" n="35"/>super epistolam ad Romanos ait. Non propterea
<lb ed="#V" n="36"/>aliquid erit: quia id scit deus futurum: sed quia
fu<lb ed="#V" n="37" break="no"/>turum est: ideo scitur a deo antequam fiat. Hoc
vi<lb ed="#V" n="38" break="no"/>detur premissis verbis Aug. obuinare. Hic enim
<lb ed="#V" n="39"/>significari videtur quod res future causa sint praescientie. Ibi
<lb ed="#V" n="40"/>vero quod praescientia causa sit rerum futurarum.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e284">
<lb ed="#V" n="41"/>¶ Quid ex predictis tenendum sit cum
determi<lb ed="#V" n="42" break="no"/>natione auctoritatum.
<lb ed="#V" n="43"/>Hanc igitur que videtur:
repugnan<lb ed="#V" n="44" break="no"/>tiam de medio
tol<lb ed="#V" n="45" break="no"/>lere cupientes: dicimus res futuras nullatenus
<lb ed="#V" n="46"/>causam esse praescientie vel scientie dei: nec ideo
praesciri<lb ed="#V" n="47" break="no"/>vel sciri: quia future vel facte sunt: ita exponentes
<lb ed="#V" n="48"/>quod ait Origenes: quia futurum eum: ideo scitur
<lb ed="#V" n="49"/>a deo antequam fiat id est quod futurum est scitur a deo
<lb ed="#V" n="50"/>antequam fiat: neque sciretur nisi futurum esset: vt non
<lb ed="#V" n="51"/>notetur ibi causa: nisi sine qua non fieret. Ita est
<lb ed="#V" n="52"/>dicimus scientiam vel praescientiam dei non esse
<lb ed="#V" n="53"/>causam eorum que fiunt nisi talem sine qua non
fi<lb ed="#V" n="54" break="no"/>unt: si tamen scientiam ad notitiam tantum referamus.
<lb ed="#V" n="55"/>Si vero nomine scientie includitur etiam
benepla<lb ed="#V" n="56" break="no"/>citum atque dispositio: tunc recte potest dici causa
<!-\-00250.xml-\->
<cb ed="#P" n="b"/>
<lb ed="#V" n="57"/>eorum que deus facit. His enim duobus modis: vt
su<lb ed="#V" n="58" break="no"/>perius praetaxatum est: accipitur cognitio vel scientia dei
<lb ed="#V" n="59"/>scilicet pro noticia sola: vel pro noticia simul et
benepla<lb ed="#V" n="60" break="no"/>cito. Hoc modo forte accepit Aug. dicens. Ideo
<lb ed="#V" n="61"/>sunt quia nouit id est quia scienti placuit: et quia sciens
di<lb ed="#V" n="62" break="no"/>sposuit. Et hic sensus ex eo adiuuatur: qua de
bo<lb ed="#V" n="63" break="no"/>nis ibi tantum agit Aug. scilicet de crcaturis. de his que
<lb ed="#V" n="64"/>deus facit: que omnia nouit: non solum scientia:
<lb ed="#V" n="65"/>sed est beneplacito ac dispositione. Sic ergo ibi
ac<lb ed="#V" n="66" break="no"/>cipitur dei cognitio vt non modo noticiam: sed etiam
<lb ed="#V" n="67"/>beneplacitum dei significet. Mala vero scit deus et
<lb ed="#V" n="68"/>praescit antequam fiant: sed sola noticia: non
benepla<lb ed="#V" n="69" break="no"/>cito. Prescit enim deus et predicit etiam que non est
<lb ed="#V" n="70"/>ipse facturus: sicut presciuit praedixit infidelitatem
<lb ed="#V" n="71"/>iudeorum: sed non fecit. Nec ideo quia presciuit: ad
<lb ed="#V" n="72"/>peccatum infidelitatis eos coegit: nec praescisset:
<lb ed="#V" n="73"/>vel praedixisset eorum mala: nisi essent ea habituri.
<lb ed="#V" n="74"/>Unde Aug. super Ioan. Deus inquit
futuro<lb ed="#V" n="75" break="no"/>rum praescius per prophetam praedixit infidelitatem
<lb ed="#V" n="76"/>iudeorum: sed non fecit. neque praescisset mala eorum
<lb ed="#V" n="77"/>nisi ea haberent. Non enim ideo quemquam ad
peccan<lb ed="#V" n="78" break="no"/>dum cogit: quia futura hominum peccata praenouit.
<lb ed="#V" n="79"/>Illorum enim presciuit peccata non sua. Ideoque si
<lb ed="#V" n="80"/>ea que ille praesciuit ipsorum non sunt: non vera ille
<lb ed="#V" n="81"/>praesciuit. Sed quia illius praescientia falli non potest:
<lb ed="#V" n="82"/>sine dubio non alius: sed ipsi peccant quos deus
<lb ed="#V" n="83"/>peccatores esse praesciuit. Et ideo si non malum sed
<lb ed="#V" n="84"/>bonum facere voluissent. non malum facturi
praeui<lb ed="#V" n="85" break="no"/>derentur ab eo qui nouit quid sit quisquam facturus
<lb ed="#V" n="86"/>His verbis aperte ostenditur: si diligenter
atten<lb ed="#V" n="87" break="no"/>damus praescientiam dei non esse causam malorum que
<lb ed="#V" n="88"/>praescit: quia non ea prescit tamquam facturus: nec tanquam
<lb ed="#V" n="89"/>sua: sed etiam illorum qui sunt ea facturi vel
habi<lb ed="#V" n="90" break="no"/>turi. Presciuit ergo illa sola noticia: non
bene<lb ed="#V" n="91" break="no"/>placito auctoritatis. Unde datur intelligi quod deus
<lb ed="#V" n="92"/>econuerso praescit bona tamquam sua: tanquam ea quae facturus
<lb ed="#V" n="93"/>est vt illa praescienda simul fuerint ipsius noticia
<lb ed="#V" n="94"/>et auctoritatis beneplacitum.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e408">
<lb ed="#V" n="95"/>¶ Contra hoc quod dictum est prescientiam dei
<lb ed="#V" n="96"/>non posse falli oppositio.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e416">
<lb ed="#V" n="97"/>Ad hoc autem quod supra
di<lb ed="#V" n="98" break="no"/>ctum est scilicet
<lb ed="#V" n="99"/>praescientiam dei falli non posse: solet a quibusdam
<lb ed="#V" n="100"/>ita opponi Deus praesciuit hunc lecturum vel
ali<lb ed="#V" n="101" break="no"/>quid huiusmodi: sed potest esse vt iste non legat: ergo
po<lb ed="#V" n="102" break="no"/>test aliter esse quam deus presciuit: ergo potest salli
<lb ed="#V" n="103"/>dei praescientia: quod omnino falsum est. Potest equidem
<lb ed="#V" n="104"/>non fieri aliquid: et illud tamen praescitum est fieri. Non
<lb ed="#V" n="105"/>ideo tum potest falli dei prescientia: quia si illud non
<lb ed="#V" n="106"/>fieret: nec a deo praescitum esset fieri. Sed adhuc
<lb ed="#V" n="107"/>vrgent quaestionem dicentes. Aut aliter potest fieri
<lb ed="#V" n="108"/>quam deus praesciuit: aut non aliter. Si non aliter:
er<lb ed="#V" n="109" break="no"/>go necessario cuncta eueniunt. Si vero aliter:
<lb ed="#V" n="110"/>potest ergo dei praescientia falli vel mutari. Sed
<lb ed="#V" n="111"/>potest aliter fieri: quia potest aliter fieri quam fiat. Ita
<lb ed="#V" n="112"/>autem fit vt praescitum est: aliter ergo potest fieri quam pre¬
<!-\-00251.xml-\->
<pb ed="#V" n="119-r"/>
<cb ed="#P" n="a"/>
<lb ed="#V" n="1"/>scitum est. Ad quod dicimus illam locutionem.
mul<lb ed="#V" n="2" break="no"/>tiplicem facere intelligentiam scilicet aliter potest
fieri<lb ed="#V" n="3" break="no"/>quam deus praesciuit: et huiusmodi: vt potest non esse quod deus
<lb ed="#V" n="4"/>presciuit: et impossibile est non esse quod deus praesciuit:
<lb ed="#V" n="5"/>et impossibile est non esse praescita omnia que siunt et huiusmodi.
<lb ed="#V" n="6"/>Possunt enim hec coniunctim intelligi: vt
conditio<lb ed="#V" n="7" break="no"/>fit implicita. et disiunctim. Si enim ita intelligas
<lb ed="#V" n="8"/>non potest aliter fieri quam deus presciuit id est non potest
<lb ed="#V" n="9"/>vtrumque simul esse scilicet quod deus ita praesciuerit fieri et
<lb ed="#V" n="10"/>aliter fiat: verum intelligis. Si autem per
disiun<lb ed="#V" n="11" break="no"/>ctionem intelligas: vt dicas hoc aliter non posse
<lb ed="#V" n="12"/>euenire quam euenit: quomodo futurum deus praesciuit: falsum
<lb ed="#V" n="13"/>est. Hoc enim aliter potest euenire quam euenit: et tamen deus
<lb ed="#V" n="14"/>hoc modo futurum presciuit. Similiter et alia de
<lb ed="#V" n="15"/>terminatio scilicet impossibile est illud non euenire
<lb ed="#V" n="16"/>quod deus praesciuit: vel cum deus praescierit Si coniunctim
<lb ed="#V" n="17"/>intelligas: verum dicis. Si disiunctim: falsum.
<lb ed="#V" n="18"/>Ita etiam et illud. Impossibile est non esse
praesci<lb ed="#V" n="19" break="no"/>tum omne quod sit id est non potest esse vtrumque simul
<lb ed="#V" n="20"/>scilicet vt fiat et non sit prescitum: hic sensus verus est.
<lb ed="#V" n="21"/>Si vero dicis deum non potuisse non prescire
<lb ed="#V" n="22"/>omne quod sit: falsum est. Potuit enim facere vt non
<lb ed="#V" n="23"/>fieret: et ita non esse prescitum.
</p>-->
<!-- </div>
<div> l1d38prae
<head>Praeambulum</head> -->
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e512">
<lb ed="#V" n="24"/>NUnc ergo au propositum reuerfentes
eo<lb ed="#V" n="25" break="no"/>Superius agit magister de scientia
dei<lb ed="#V" n="26" break="no"/>secundum se: et de comparatione rerum scitarum ad scientem et
<lb ed="#V" n="27"/>eeconuerso. hic agit de comparatione scientie ad res
sci<lb ed="#V" n="28" break="no"/>tas et eoouso. Et diditur pars ista in partes duas.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e525">
¶ Primo inqui
<lb ed="#V" n="29"/>rit de causalitate eius respectu rerum.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e530">
¶ Secundo de eius
muta<lb ed="#V" n="30" break="no"/>bilitate. Dist. 39. ibi. Preterea solet quaeri.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e535">
¶ Prima in 4.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e538">
<lb ed="#V" n="31"/>¶ Primo inquirit an prescientia dei sit causa rerum futurarum.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e543">
<lb ed="#V" n="32"/>¶ Secundo vtrum ipsa futura sint cause praescientie dei:
<lb ed="#V" n="33"/>ibi. Neque etiam res future.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e550">
¶ Tertio ponit
determinatio<lb ed="#V" n="34" break="no"/>nem vtriusque quaestionis. ibi. Hanc igitur que videtur.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a81052-d1e555">
¶
Quar<lb ed="#V" n="35" break="no"/>to mouet et soluit dubitationem incidentem ex sua
deterima<lb ed="#V" n="36" break="no"/>tione: ibi. ad hoc autem quod supradictum est.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>