-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 3
/
cod-ve07v1_kzz7yh-a88822.xml
241 lines (241 loc) · 15.6 KB
/
cod-ve07v1_kzz7yh-a88822.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Articulus 3</title>
<author ref="#RicardusDeMediavilla">Ricardus de Mediavilla</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Articulus 3</title>
<date when="2023-09-18">September 18, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="V" n="cod-ve07v1">Venice, 1507, v. 1</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-09-18" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#V" n="129-v"/>
<cb ed="#V" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="kzz7yh-a88822"><!-- l1d41a3 -->
<head xml:id="kzz7yh-a88822-Hd1e101">Articulus 3</head>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e103">
<!--00272.xml-->
<pb ed="#V" n="129-v"/>
<cb ed="#P" n="a"/>
<lb ed="#V" n="1"/>COnsequanter queritur de 3 principali et
circa<lb ed="#V" n="2" break="no"/>hoc quaeruntur duo.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e116">
¶ primo vtrum
ho<lb ed="#V" n="3" break="no"/>mis demerita sit ratio reprobonis sue. 2o vtrum sit aliqua
<lb ed="#V" n="4"/>ratio quaecumque sit illa: quare deus magit trprobauenit Esau quam Iacob.
</p>
<div xml:id="kzz7yh-a88822-Dd1e123">
<head xml:id="kzz7yh-a88822-Hd1e125">Quaestio 1</head>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e127">
<lb ed="#V" n="5"/>PRimo ostendo quod hominis demerita sint ratio
erpro<lb ed="#V" n="6" break="no"/>bonis sue: quia aliquemordinar ad penam
son<lb ed="#V" n="7" break="no"/>propter demerita iniustum est: ergo cum deus iniustus non sit
nul<lb ed="#V" n="8" break="no"/>lum ordinauit ad penam nisi propter demerita.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e138">
¶ Item
<lb ed="#V" n="9"/>Glo. super illud ad Ro. 9. Esau odio hui: per iustitiam
repro<lb ed="#V" n="10" break="no"/>batus est: ergo propter sua demerita vt videtur.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e145">
<lb ed="#V" n="11"/>Contra apostolus ad Ro. 9. loquens de Iacob. et de Esau dicit:
<lb ed="#V" n="12"/>cum nondum nati fuisset: autem aliquid egissent mali aut
<lb ed="#V" n="13"/>boni non ex operibus: sed ex voluntate dictum est: quia maior seruiet
<lb ed="#V" n="14"/>minori: sicut scriptum est: Iacob dilexi: Esau odio habui.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e156">
<lb ed="#V" n="15"/>Respondeo quod hominis demerita non sunt
raio<lb ed="#V" n="16" break="no"/>reprobonis sue nisi quantum adcono
<lb ed="#V" n="17"/>tatum quod est temporalis obduratio: et futura damnatio. obduronis
<lb ed="#V" n="18"/>enim sunt causa effectiua et meritoria: sed ipsius
preordina<lb ed="#V" n="19" break="no"/>tionis ad futuram damnationem: ad quam reprobus praeordinats
<lb ed="#V" n="20"/>est ab eterno: non sunt causa effetiua neque meritoria.
<lb ed="#V" n="21"/>Ad prientum in oppositum cum dicitur quod aliquem ordinare ad penam non propter
<lb ed="#V" n="22"/>demerita iniustum est etc. dico quod verum est sic
intelligen<lb ed="#V" n="23" break="no"/>do quod ita praeordinetur vt aliquis damnetur: et non damnetur propter
demeri<lb ed="#V" n="24" break="no"/>ta: hoc enim iniustum esset: nec hoc deus praeordinauit. Sed
praeordi<lb ed="#V" n="25" break="no"/>nare aliquem ad damnationem: ita tamen quod demerita non sint ratio praeor
<lb ed="#V" n="26"/>dinationis: iniustum non est.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e186">
¶ Ad 2m dicendum quod illa Glo.
intel<lb ed="#V" n="27" break="no"/>ligenda est quo ad temporale connotatum non quo ad pncipale signatum.
<lb ed="#V" n="28"/>Ecundo quaerendum esset vtrum sit aliqua ratio quae cumque
<lb ed="#V" n="29"/>sit illa quare deus magis reprebauit
<lb ed="#V" n="30"/>Esau quam Iacob: vbique ex supradictis de
praedesti<lb ed="#V" n="31" break="no"/>natione patem potest intelligenti quid ad istam quaestionem
<lb ed="#V" n="32"/>debeat responderi.
<lb ed="#V" n="33"/>onsequenter queritur de 4 principali e de
<lb ed="#V" n="34"/>hoc quaruntur duo.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e206">
¶ primo vtrum
<lb ed="#V" n="35"/>deus sciat quicquid sciuit.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e211">
¶ o vtrum sciat omnia praesentialiter.
<lb ed="#V" n="36"/>Rimo ostendo quod deus non scit quicquid sciuit: quia
<lb ed="#V" n="37"/>deus sciuit mundum esse creandum: et modo
<lb ed="#V" n="38"/>nescit mundum esse creandum: ergo nescit quicquid sciuit.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e220">
<lb ed="#V" n="39"/>¶ Item secundum magistrum in praesenti Di. c. penul. verum est
<lb ed="#V" n="40"/>deum praescisse multa: que modo non praescit: sed sicut se habet praescire ad
<lb ed="#V" n="41"/>futurum: ita se habet scire ad verum: ergo sicut deus desinit aliquem
praesci<lb ed="#V" n="42" break="no"/>re cum de futuro sit praesenus ita videtur quod desinat aliquid scire: cum
<lb ed="#V" n="43"/>illud desinit esse verum.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e233">
<lb ed="#V" n="44"/>Contra qua nihil obliuiscitur scit quicquid sciuit: sed in deo non
<lb ed="#V" n="45"/>cadit obliuio: ergo deus scit quicquid sciuit.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e240">
¶ Item secundum
<lb ed="#V" n="46"/>omnes deus scit scientia simplicis intelligentie quicquid sciuit: sed in
deo<lb ed="#V" n="47" break="no"/>non est scientia nisi simplicis quia non intelligit
compo<lb ed="#V" n="48" break="no"/>nendo nec didendo: ergo deus scit quicquid sciuit.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e250">
<lb ed="#V" n="49"/>Respondeo quod deum scire quicquid sciuit potest intelligi duplite.
<lb ed="#V" n="50"/>vnoo quod ita sciat esse verum quicquid sciuit ese
ve<lb ed="#V" n="51" break="no"/>rum Alio ita quod sciat quicquid sciuit scientia simplicis
intelligen<lb ed="#V" n="52" break="no"/>tie. Hoc 2s deus scit quicquid sciuit: quia omnes res: et o a
enunciabi<lb ed="#V" n="53" break="no"/>lia quae fuerunt et sunt et erut et esse possunt simplici cognitione intuetur:
<lb ed="#V" n="54"/>ita enim scit quid est hoc enunciabile christum nasciturum sicut sciebat
<lb ed="#V" n="55"/>antequam christus esset natus. Ita enim scit illos terios: et compositionem eorum:
<lb ed="#V" n="56"/>et sigtionem illius compositionis: sicut sciebat antequam christus esset natus.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e270">
<lb ed="#V" n="57"/>¶ Loquendo autem primo sicut adhuc dicunt quidam quod deus omne
enuncia<lb ed="#V" n="58" break="no"/>bile: quod semel sciuit esse verum semper scit esse verum: quia dicunt ipsi christum
<lb ed="#V" n="59"/>nasciturum: christum nasci: christum fuisse natum: vnum est enuciabile
<lb ed="#V" n="60"/>propter vnitatem rei: quamuis significetur sub diuersis differeis temporis sicut
<lb ed="#V" n="61"/>idem est nomen albus alba album propter vnitatem rei: quamuis sub
di<lb ed="#V" n="62" break="no"/>uersis accidentibus significetur.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e286">
¶ Sed contra hoc artur sic secundum philosophum libro
<lb ed="#V" n="63"/>praentorum. Oratio manens eadem quandoque est vera: quandoque est falsa: vt si vera
<lb ed="#V" n="64"/>sit oratio quae dicitur quendam sedere eo surgente falsa est. Sed hoc non
<lb ed="#V" n="65"/>esset verum si propter rei vnitatem esset vnitas in enunciatione: quia tunc
<lb ed="#V" n="66"/>etiam propter diuersitatem rei esset diuersitas in enunciatione: et tunc
<lb ed="#V" n="67"/>ista enuciatio. Petrus sedet: non esset eadem ipso surgente: et ipso
<lb ed="#V" n="68"/>stante: et sic non esset verum quod eadem oratio quandoque esset vera: et quandoque sta.
<!--00272.xml-->
<cb ed="#P" n="b"/>
<lb ed="#V" n="69"/>Pre in haec quod dicunt idem esse nomen albus alba album: videtur nlaltis quod
<lb ed="#V" n="70"/>stuum dicant: quia de essentia nominis est vox et signatio: quia secundum philosophum. 2.
peri<lb ed="#V" n="71" break="no"/>her. Nome est vox signatiua secundum placitum sine tempore. cum ergo dicendo
<lb ed="#V" n="72"/>albus alba album: vox non sit eadem: videtur quod non sit idem nomen propter
defe<lb ed="#V" n="73" break="no"/>ctum identitatis ex parte materie nominis quae est vox maxtum cum non sit
<lb ed="#V" n="74"/>identitatis generis quamuis enim rem signari sic vel sic accidat rei
si<lb ed="#V" n="75" break="no"/>gnificate: tamen essentiale est dictioni.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e321">
<lb ed="#V" n="76"/>Uidetur ergo mihi dicendum quod deus nescit esse
ve<lb ed="#V" n="77" break="no"/>rum omne enunciabile quod sciuit esse verum et
<lb ed="#V" n="78"/>non propter mutationem factam ex parte scientie dei: sed
<lb ed="#V" n="79"/>propter factam mutationem ex parte rerum. Sciuit enim verum
<lb ed="#V" n="80"/>esse me nasciturum: et modo nescit hoc esse verum: quia ego amplius non
<lb ed="#V" n="81"/>sum nasciturus: et tamen me esse nasciturum idem est enunciabile sic
<lb ed="#V" n="82"/>antequam ego essem natus cum maneat identitas voci signationis
<lb ed="#V" n="83"/>et modi signndi: et rei signate quantum ad esse signatum. Ident itas enim
<lb ed="#V" n="84"/>rei in sua reali existentia non requiritur ad identitatem enunciabilis: quia
<lb ed="#V" n="85"/>nec requiritur ad identitatem dictionis. Aliter enim destructa non
pos<lb ed="#V" n="86" break="no"/>set manere eandem dictio: quod falsum est.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e347">
<lb ed="#V" n="87"/>Prima artus concludunt quod deus nescit esse verum omne
enunciabi<lb ed="#V" n="88" break="no"/>le quod sciuit esse verum loquendo de veritate imquantum
<lb ed="#V" n="89"/>est quaedam rectitudo in haec quod enunciabile signt illud ad quod
siquan<lb ed="#V" n="90" break="no"/>dum sactum est: hoc est inquantum signt quod est esse: et quod est non esse.
<lb ed="#V" n="91"/>Primum aruetum ad partem aliam bene concludit quod deus scit quicquid
sci<lb ed="#V" n="92" break="no"/>uit siue sit res: siue enunciabile loquendo de scientia
<lb ed="#V" n="93"/>simplicis intelligentie: et hoc est verum.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e365">
¶ Ad 2m dicendum quod quamuis
<lb ed="#V" n="94"/>deus vno actu summe simplici sciat omnia: tamen illo actu icit quid est
<lb ed="#V" n="95"/>vnumquodque siue res siue enunciabile: et scit omne enunciabile quod
<lb ed="#V" n="96"/>est verum esse verum: et omne enunciabile quod est stntum esse sutum primo dicitur scirur
<lb ed="#V" n="97"/>scientia simplicis intelligentie quando dicitur scire scientia simplicis
intelligen<lb ed="#V" n="98" break="no"/>tie quicquid sciuit non modo 2o. Unde argumentum procedit de scientia simplicis
<lb ed="#V" n="99"/>intelligentie modo alio quam tendimus loqu: cum concedimus simpliciter deum
<lb ed="#V" n="100"/>scire scientia simplicis intelligentie quicquid sciuit.
</p>
</div>
<div xml:id="kzz7yh-a88822-Dd1e384">
<head xml:id="kzz7yh-a88822-Hd1e386">Quaestio 2</head>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e388">
¶ Quaestio II.
<lb ed="#V" n="101"/>SEcundo quaeritur vtrum deus scat omnia
<lb ed="#V" n="102"/>presentialiter.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-a88822-d1e395">
<lb ed="#V" n="103"/>Respondeo quod deum scire omnia praesentialiter dupliter ptet
<lb ed="#V" n="104"/>intelligi. vnomod ita quod aduerbium
praesen<lb ed="#V" n="105" break="no"/>tialiter deterinet hoc verbum scit: et sie est verum est enim sensus deus
proasesen<lb ed="#V" n="106" break="no"/>tialiter scit omnia. Certum est enim quod in divino scire non est praeteritum
<lb ed="#V" n="107"/>neque suturum: quia est in praesenti eternitati. Alioo potest intelligi quod
<lb ed="#V" n="108"/>hoc aduerbium praesentialiter deterinet hoc quod dico omnia per comparationem
<lb ed="#V" n="109"/>ad hoc verbum esse subitcntitellectum sub hoc sensu deus scit omnia esse praesentialiter:
<lb ed="#V" n="110"/>et sic stum est. Non enim omnia quae deus scit praesentia sunt per comparationem adu
<lb ed="#V" n="111"/>creatum proesens. Et quia ex illa quaestine vtrum omnia sint realiter praesentia
eter<lb ed="#V" n="112" break="no"/>nitati dependet illud quod est difficultatis in quaestione praesenti: ideo de
<lb ed="#V" n="113"/>ista facilius transeo: et eam feci sine arguntem: et sic concessum est
<lb ed="#V" n="114"/>deum praesentialiter scire ea quae non sunt praesentia: ita concedendum est deum
<lb ed="#V" n="115"/>immutabiliter scire ea quae non sunt immutabilia vnico enim actu
scie<lb ed="#V" n="116" break="no"/>di semper praesenti et immutabili scit futura et praeterita non hebere esse
possen<lb ed="#V" n="117" break="no"/>tialiter: et mutabilia non habere esse immutabiliter. Unde Boe. 5 de conso.
<lb ed="#V" n="118"/>parum ante finem. Omne futurum divinus praecurrit intuitus et ad praesentia
proprie<lb ed="#V" n="119" break="no"/>cognitionis retorquit atque reuocat non alternat vt estinatur nunc
<lb ed="#V" n="120"/>hoc nunc illud praenoscendi vice: sed vno actu mutationes tuas
ma<lb ed="#V" n="121" break="no"/>nens praeuenit atque complectitur.
</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>