-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 3
/
cod-ve09v3_kzz7yh-g01020.xml
702 lines (701 loc) · 50.2 KB
/
cod-ve09v3_kzz7yh-g01020.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
481
482
483
484
485
486
487
488
489
490
491
492
493
494
495
496
497
498
499
500
501
502
503
504
505
506
507
508
509
510
511
512
513
514
515
516
517
518
519
520
521
522
523
524
525
526
527
528
529
530
531
532
533
534
535
536
537
538
539
540
541
542
543
544
545
546
547
548
549
550
551
552
553
554
555
556
557
558
559
560
561
562
563
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
575
576
577
578
579
580
581
582
583
584
585
586
587
588
589
590
591
592
593
594
595
596
597
598
599
600
601
602
603
604
605
606
607
608
609
610
611
612
613
614
615
616
617
618
619
620
621
622
623
624
625
626
627
628
629
630
631
632
633
634
635
636
637
638
639
640
641
642
643
644
645
646
647
648
649
650
651
652
653
654
655
656
657
658
659
660
661
662
663
664
665
666
667
668
669
670
671
672
673
674
675
676
677
678
679
680
681
682
683
684
685
686
687
688
689
690
691
692
693
694
695
696
697
698
699
700
701
702
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Articulus 1</title>
<author ref="#RicardusDeMediavilla">Ricardus de Mediavilla</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Articulus 1</title>
<date when="2023-09-04">September 04, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="V" n="cod-ve09v3">Venice, 1509, v. 3</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-09-02" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#V" n="1-v"/>
<cb ed="#V" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="kzz7yh-g01020"><!-- l3d1a1 -->
<head xml:id="kzz7yh-g01020-Hd1e101">Articulus 1</head>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e103">
<lb ed="#V" n="119"/>¶ Primo vtrum fuit possibile aliquam diuinam personam
incarna<lb ed="#V" n="120" break="no"/>ri.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e110">
¶ Secundo vtrum possibile fuerit vnam sine alia incarnari.
<!--00013.xml-->
<pb ed="#V" n="2-r"/>
<cb ed="#V" n="a"/>
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e119">
<lb ed="#V" n="1"/>¶ o vtrum possibile sit: vel fuerit patrem: vel spiritum secntum incarnari.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e124">
<lb ed="#V" n="2"/>¶ 4o vtrum plures persone simul potuissent assumere vnam et
<lb ed="#V" n="3"/>eandem naturam.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e132">
¶ 5o vtrum persona incarnata cum
assum<lb ed="#V" n="4" break="no"/>pta natura posset adhuc assumere aliam.
</p>
<div xml:id="kzz7yh-g01020-Dd1e137">
<head xml:id="kzz7yh-g01020-Hd1e139">Quaestio 1</head>
<head type="question-title">Utrum fuit possible aliquam divinam personam incarnari</head>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e141">
Quaestio I
<lb ed="#V" n="5"/>PRimo ostendo quod non fuit possibile aliquam
perso<lb ed="#V" n="6" break="no"/>nam diuinam incarnari: quia quaelibet divina
<lb ed="#V" n="7"/>persona est purus actus: sed in actu puro non est possilbilitas
<lb ed="#V" n="8"/>ad habendum aliquid quod non habet ergo non fuit possibile aliquam
<lb ed="#V" n="9"/>diuinam personam incarnari.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e154">
¶ Item inter divinam personam: et naturam
hua<lb ed="#V" n="10" break="no"/>nam(cum persona divina sit infinita: et humana natura finita) nulla est
pro<lb ed="#V" n="11" break="no"/>portio: sed inter vnibilia oportet esse aliquam proportionem. ergo cum
incarnari<lb ed="#V" n="12" break="no"/>sit carni vniri: non fuit possibile aliquam diuinam personam incarnari.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e163">
<lb ed="#V" n="13"/>¶ Item divina persona et humana natura magis distant quam duo contraria:
<lb ed="#V" n="14"/>quia contraria sunt sub eod genere. Unde philosophus 10 meta. dicit: quod contraria sunt
<lb ed="#V" n="15"/>in eodem genere plurimum differentia. Sed impossibile est vnum contrarium alii vniri. ergo et
<lb ed="#V" n="16"/>impossibile fuit divinam personam carnari vniri.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e174">
¶ Item persona divina cum
<lb ed="#V" n="17"/>sit summe simple: nec est ex aliis composita: nec componibitur alii:
<lb ed="#V" n="18"/>nec aliod componibile sibi: sed incarnari est carni componi: ergo im
<lb ed="#V" n="19"/>possibile fuit aliquam divinam personam incarnari.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e184">
¶ Item cum incarnare sit
<lb ed="#V" n="20"/>agem: incarnari est pati: sed purus actus nihil potest pati. ergo cum quiliet divina
<lb ed="#V" n="21"/>persona sit purus actus: nulla potuit incarnari.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e191">
¶ Item divina
perso<lb ed="#V" n="22" break="no"/>na non potest intelligi carni vnita: nisi aut quia sibi intima: aut quia
<lb ed="#V" n="23"/>ipsum substentans: sed neutra istarum vnionum est incarnatio: quia
cuius<lb ed="#V" n="24" break="no"/>cumque creature est intima: et omnem creaturam substentans. Unde ad
<lb ed="#V" n="25"/>Heb I dicitur de deo. Quod est portans omnia verbo virtuti sue: ergo impossibile
<lb ed="#V" n="26"/>fuit incarnari aliquam personam divinam.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e204">
¶ Item impossibile est aliqua
duo<lb ed="#V" n="27" break="no"/>realiter vniri: quin fiat realtius mutatio in aliquo illorum: sed impossibile
fu<lb ed="#V" n="28" break="no"/>it et est divinum suppositum mutari. natura est humana christi habet quicquid reale
<lb ed="#V" n="29"/>habet natura humana in supposito creato. ergo non est vnita divino
suppo<lb ed="#V" n="30" break="no"/>sito: dinum ergo suppositum non est incarnatum: quia incarnari est carnt
vni<lb ed="#V" n="31" break="no"/>ri.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e217">
¶ Item substantiam creatam existem in seipsa non addit super ipsam nisi
<lb ed="#V" n="32"/>relationem eius ad suam causam efficientem: quia seipsa formaliter in se existit.
<lb ed="#V" n="33"/>Cum ergo ipsa manente non possit per quancumque posium ab ea separari sui
<lb ed="#V" n="34"/>relatio ad suam cauam efficientem videtur quod salua sua integritate non possit uon
<lb ed="#V" n="35"/>existem in seipsa: et ex consequenti: nec divine persone vniri: vt natura suppo.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e228">
<lb ed="#V" n="36"/>Contra Anselmus in libro de incarnatione verbi bene vltra medium
di<lb ed="#V" n="37" break="no"/>cit: quod deus non sic assumpsit hominem: vt natura dei et
<lb ed="#V" n="38"/>hominis vna eademque sit. Sed vt persona dei et hominis vna eademque
<lb ed="#V" n="39"/>sit. ergo possibile fuit aliquam divinam personam naturam humanam assumen in
vni<lb ed="#V" n="40" break="no"/>tate persone. hoc autem e incarnari.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e241">
¶ Item ad ephe. 3. dicitur de deo
<lb ed="#V" n="41"/>quod potens est omnia facem superabundanter quam petimus. Sed scienti patres in
<lb ed="#V" n="42"/>carnationem filii dei petierunt: in quorum persona dicitur Isa. 64. Uti
<lb ed="#V" n="43"/>nam dirumperes celos et descenderes. ergo per diuinam potentiam
<lb ed="#V" n="44"/>fuit possibile aliquam diuinam personam incarnari.
<!-- TODO: need paragraph needs to be added -->
<lb ed="#V" n="45"/>Respondeo quod possibile fuit aliquam diuinam personam incarnari.
<lb ed="#V" n="46"/>Persona enim filii dei incarnata est: sicut tenet sacta
fi<lb ed="#V" n="47" break="no"/>des catholica: et testatur sacra scriptura dicens Io. 1. Quod verbum
<lb ed="#V" n="48"/>caro sacntum est per sensibiliorem partem nature humane dans intelligen naturam
<lb ed="#V" n="49"/>humanam: tunc enim personam filii dei incarnata fuit: quando natura humana
si<lb ed="#V" n="50" break="no"/>bi suit vnita: non eo modo quo eluta vniuntur in mixto: nec eo
<lb ed="#V" n="51"/>modo quo nutrimta vniuntur nutrito: nec eo modo quo materia et
<lb ed="#V" n="52"/>forma vniuntur in composito: nec eo modo quo accidens vnitur subiecto:
<lb ed="#V" n="53"/>quia ad hoc quod modis pedicti fiat vnio requiritur mutatio: vel possibi
<lb ed="#V" n="54"/>tas in quolibet extremo. persona autem filii dei purus actus e. Unde nec
<lb ed="#V" n="55"/>mutari potest nllo modo: sed dico quod natura humana sibi fuit vnita:
tan<lb ed="#V" n="56" break="no"/>quam natura supposito: non in esse per ea constituto: sic suppositum creatum
con<lb ed="#V" n="57" break="no"/>stituitur in esse per suam naturam: sed supposito constituto in esse per aliam naturam.
<lb ed="#V" n="58"/>Persona enim filii dei non constituitur in esse per naturam humanam cuius est
<lb ed="#V" n="59"/>suppositum ex tempore: sed per diuinam cutus suppositum ab eterno. Talis autem
<lb ed="#V" n="60"/>vnionis nullum sufficiens exemplum reperiri potest in creatura. Si enim
<lb ed="#V" n="61"/>aliquid adducatur exemplum in creaturs diuinam in aliquo simile: in
pluri<lb ed="#V" n="62" break="no"/>bus tamen est dissimile. tria tamen sunt que magis ad similitudinem aliquam
ap<lb ed="#V" n="63" break="no"/>propinquare videntur: vnum est vnio accidenti et subiecnti: inquantum ex
il<lb ed="#V" n="64" break="no"/>lis non constituitur vnum per se: ex persona enim filii dei et humana
natu<lb ed="#V" n="65" break="no"/>ra non constituitur aliquid vnum. Aliud exemnipium est vnio rami cum trunco
<lb ed="#V" n="66"/>per insertionem. Sicut enim in trunco in quo ramus vnus erat per naturam: sit
<lb ed="#V" n="67"/>ramus alius per insertionem: ita in persona filii dei: in quae naturaliter erat divina
<lb ed="#V" n="68"/>nam fcanem per vnionem humana natura Tertium exemplum est vnio suppo¬
<!--00013.xml-->
<cb ed="#V" n="b"/>
<lb ed="#V" n="69"/>siti creati et sue nature: sicut enim natura substentatur in suo supposito.
<lb ed="#V" n="70"/>sic humana natura substentatur in dei filio per modum excellentiorem
incon<lb ed="#V" n="71" break="no"/>parabiliter: et nobiliorem quam natura humana in supposito creato.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e316">
<lb ed="#V" n="72"/>¶ Possibilitatem autem huius vnionis quidam declarare conantur
dicen<lb ed="#V" n="73" break="no"/>do quod anima christi fuit creata in tanta plenitudine hitus gratiae quod nec
<lb ed="#V" n="74"/>ipsa: nec aliqui alia creatura posset recipere tantum hientum gratiae existens
<lb ed="#V" n="75"/>in supposito creato: et ideo propter praedictam plenitudinem habitus gratia
<lb ed="#V" n="76"/>non potest actualiter existem nisi in supposito creato.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e329">
¶ Sed contra hoc sic
<lb ed="#V" n="77"/>potest argui: quamuis enim in anima christi si esset: esset existens in supposito
crea<lb ed="#V" n="78" break="no"/>to non posset esse tantus hitus gratiae: sicut modo est: tamen prius ordine nature
<lb ed="#V" n="79"/>fuit existens actu in diuino supposito quam actu fuerit in ea realiter
<lb ed="#V" n="80"/>praedicta hieitus gratiae plenitudo: quia suum existem actualiter in verbo causa est
<lb ed="#V" n="81"/>vt in ea esse possit praedicta habitus gratiae plenitudo: vt est concedit
<lb ed="#V" n="82"/>praedicta opinio. ergo praedicta plenitudo hitus gratie in anima christi non fuit
<lb ed="#V" n="83"/>ratio vnionis eius cum diuino supposito.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e347">
¶ Preterea secundum praedictam
<lb ed="#V" n="84"/>opinionem sequaeretur quod gratia anime christi fuisset necessaria dispotio ad hoc: vt
po<lb ed="#V" n="85" break="no"/>tuisset vniri divino supposito quod communiter non tenetur.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e354">
¶ Ad
vi<lb ed="#V" n="86" break="no"/>dendum autem quomodo persona filii dei fieri potuerit nature humane
sup<lb ed="#V" n="87" break="no"/>positum. Sciendum quod nlla creata substantia in seipsa potest existem in
praesur<lb ed="#V" n="88" break="no"/>posita influentia causae prima: et quia influentia causae pi est voluntaria: ideo
<lb ed="#V" n="89"/>sicut potest adeem ad hoc: vt substantia maneat: et non operetur: ita potest ad
<lb ed="#V" n="90"/>esse ad hoc: vt existat: non tamen ad hoc vt existat in seipsa: et sic dico
<lb ed="#V" n="91"/>quod adest nature humane in christo. vnde numque innixa est in existendo sibiip.
<lb ed="#V" n="92"/>si: cui deus per suam omnipotentiam dedit existem est in suo filio: vt in
sup<lb ed="#V" n="93" break="no"/>posito. Unde vt inferius declarabitur: non est nisi vnum suppositum in
<lb ed="#V" n="94"/>christo: et ad praedicta tradenda: et ex consequenti facilius prout possibie est in
hac<lb ed="#V" n="95" break="no"/>vita intelligenda aliquo modo disponimur: seu manum
duca<lb ed="#V" n="96" break="no"/>mur. Si recogitamus: et firmiter tenemus quod deus per verbum suum
<lb ed="#V" n="97"/>mundum creauit de nihilo: nec ad momntum aliquod creatum
pos<lb ed="#V" n="98" break="no"/>set manere sine ipso: et spiritum incorruptibilem vnit
cor<lb ed="#V" n="99" break="no"/>pori luteo: et sibi qui est summum bonum tanquam obiecto per
cia<lb ed="#V" n="100" break="no"/>ram visionem: et perfectam fruitionem.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e389">
<lb ed="#V" n="101"/>Ad primum in oppositum cum dicitur quod in nullo actu
pu<lb ed="#V" n="102" break="no"/>ro est possiblitas ad habendum aliquid quod
<lb ed="#V" n="103"/>non habet etc. Dico quod verum est. Nec enim dei verbum habet naturam humanam:
<lb ed="#V" n="104"/>vt natura habetur a supposito per aliquam poslbilitatem quae esset in verbo dei:
<lb ed="#V" n="105"/>sed per actualitatem ipsius persone et possiblitatem nature humane: nec fuit
<lb ed="#V" n="106"/>illa vnio: cum aliqua mutabilitate persone: sed ipsius humane
natu<lb ed="#V" n="107" break="no"/>re
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e407">
¶ Ad 2m dicendum: quod proportio dupliciter potest accipi. vno modo
pro<lb ed="#V" n="108" break="no"/>certa commensuratione vnius rei ad aliam secundum quem modum dicim
<lb ed="#V" n="109"/>vnam quantitatem: cuius aliqua pars aliquota aliquotiens replicata
<lb ed="#V" n="110"/>mensurat aliam quantitatem esse proportionalem illi quantitati: et sic
<lb ed="#V" n="111"/>non est proportio inter finitum: et infinitum: et nec etiam inter omnia sint
<lb ed="#V" n="112"/>ta. Sic enim non est proportionaliter diamentrum et costam: nec
angu<lb ed="#V" n="113" break="no"/>lum rectilineum: et angulum contingentie.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e424">
¶ Alio modo potest accipi
propor<lb ed="#V" n="114" break="no"/>tio pro hitudine ordis vnius rei ad aliam: et sic planum est quod
crea<lb ed="#V" n="115" break="no"/>ture ad deum est aliqua proportio: quia ad deum habet aliquam hitudinem: et
<lb ed="#V" n="116"/>specialiter creatura rationalis et intellectualis: quae facte sunt ad dei
ima<lb ed="#V" n="117" break="no"/>ginem: et talis proportio sufficit ad hoc quod humanam naturam
potue<lb ed="#V" n="118" break="no"/>rit filii dei assumen in vnitatem persone: talis enim proportio non
re<lb ed="#V" n="119" break="no"/>quirit quod tantum se extendat naturalis posmo patienti: quantu post ipsius
agen<lb ed="#V" n="120" break="no"/>tis
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e442">
¶ Ad 3m dicendum quod distantia non est ratio quare contraria vniri non
<lb ed="#V" n="121"/>possunt: sed repugnantia. Accidens enim et subieantum quorum essentie magis
di<lb ed="#V" n="122" break="no"/>stant quam essentie duorum contrariorum: cum substantia et accidens non sint in aliquo
<lb ed="#V" n="123"/>genere vno vniuntur: ex quorum vnione: et si non constituatur vnum per
se<lb ed="#V" n="124" break="no"/>constituitur tamen vnum per accidens.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e453">
¶ Ad 4m cum dicitur: quod incarnari est
<lb ed="#V" n="125"/>carni componi etc. dico quod siemlitum est. Non enim omnis vnio est vnitorum
<lb ed="#V" n="126"/>compotio: sed tantum quando ex vniti aliquod 3m constituitur. Ex divina autem
perso<lb ed="#V" n="127" break="no"/>na et natura humana sibi vnita: nullum tertium constitutum est: et ideo
il<lb ed="#V" n="128" break="no"/>la vnio non est compotmo: si proprie de compositione loquamur.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e464">
<lb ed="#V" n="129"/>¶ Ad 5m dicendum: quod incarnare est agem actione: cui respondet
passio<lb ed="#V" n="130" break="no"/>ne quae assumebatur non persone nisi secundum modum signdi. vnde et in ipsua
<lb ed="#V" n="131"/>nam est realis relatio ad personam: cui est vnita: non autem econuersc
<lb ed="#V" n="132"/>sed relatio secundum rationem: et secundum dici.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e475">
¶ Ad 6m dicendum: quod deus
subst<lb ed="#V" n="133" break="no"/>tat omnem creaturam per modum conseruantis: seu manutenentis: hoc
<lb ed="#V" n="134"/>est per influentiam suam: sed nullam creaturam substentat existendo eius
<lb ed="#V" n="135"/>suppositum: nisi tantummodo naturam humanam sibi vnitam.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e484">
¶ Ad
<lb ed="#V" n="136"/>7m dicendum: quod humana natura christi vnita fuit diuino supposito:
<!--00014.xml-->
<pb ed="#V" n="2-v"/>
<cb ed="#V" n="a"/>
<lb ed="#V" n="1"/>non per illius suppositi mutationem: sed per mutationem illius nature
<lb ed="#V" n="2"/>humane: non per mutationem quae facta fuit de non existente in actu:
exi<lb ed="#V" n="3" break="no"/>stens in actu in se ipsa: quia numquam fuit in se ipsa existens in actu:
<lb ed="#V" n="4"/>nec in tempore: nec in instanti: quia cum in eodem instanti fuerit facta: et
<lb ed="#V" n="5"/>verbo vnita: vt naura supposito in eodem instanti fuisset actu existens
<lb ed="#V" n="6"/>in se ipsa: et non actu existens in se ipsa: quia non compatiuntur se simul: vt
<lb ed="#V" n="7"/>sit vnita diuine persone vt natura supposito: et nihilominus actu
<lb ed="#V" n="8"/>existat in se ipsa: quia substantia vt existens in se ipsa rationem habet
suppo<lb ed="#V" n="9" break="no"/>siti. Natura autem humana Iesu christi non est suppositum: quia in
<lb ed="#V" n="10"/>christo nullum est suppositum: nisi persona filii dei: vt inferius ostende.
<lb ed="#V" n="11"/>tur. Dico ergo quod illa vnio fuit facta per mutationem illius
natu<lb ed="#V" n="12" break="no"/>re humane: quae de non existente in actu facta fuit existens in actu in
di<lb ed="#V" n="13" break="no"/>uina persona: vt natura in supposito. concedo tamen quod si prius fuisset
<lb ed="#V" n="14"/>existens in actu in seipsa quam assumpta: nihilominus filius dei eam sibi
<lb ed="#V" n="15"/>potuisset vniuisse: vt naturam supposito per mutationem quae
facta<lb ed="#V" n="16" break="no"/>fuisset de actum existente in seipsa: actum existens in filio dei: vt in
<lb ed="#V" n="17"/>supposito. Et si dicas cum esse super essentiam non addat nisi
relatio<lb ed="#V" n="18" break="no"/>nem eius ad suam causam efficientem: sed secundum philosophum. 5 phy. In ad
ali<lb ed="#V" n="19" break="no"/>quid non possit esse motus: nec mutatio: nisi mediante aliquo
<lb ed="#V" n="20"/>absoluto: quod per quancumque posium: nullo modo potuisset illa
natu<lb ed="#V" n="21" break="no"/>ra mutari de vno esse ad aliud esse: nisi secundum aliquid absolutum
<lb ed="#V" n="22"/>mutata: dico quod seiculcintdum est: quia essentiam creatam existem in se: vel in
<lb ed="#V" n="23"/>alio non dependet ex illa essentia tantum: sed ex illa et voluntate
di<lb ed="#V" n="24" break="no"/>uina: et ideo quia voluntas diuina sine sui mutatione substantiam
crea<lb ed="#V" n="25" break="no"/>tam: quam vult existem in se: posset velle existem in diuino
suppo<lb ed="#V" n="26" break="no"/>sito: ideo si natura humana Iesu christi antiquam esset assumpta fuisset
<lb ed="#V" n="27"/>actu existens in seipsa: nihilominus per diuinam voluntatem
potuis<lb ed="#V" n="28" break="no"/>set fieri actu existens in diuino supposito: sicut est modo: et si vis
<lb ed="#V" n="29"/>habere exemplum quomodo vna res mutetur de vno esse ad aliud esse non
<lb ed="#V" n="30"/>mutata secundum aliquid absolutum in promptu est exemplum in
acciden<lb ed="#V" n="31" break="no"/>tibus in sacramento altaris: quia illa quantitas sine sui mutatione secundum
<lb ed="#V" n="32"/>aliquid absolutum de existente actu in subiecto: sic actum existens non in
<lb ed="#V" n="33"/>subiecto: cum substantia panis transubatur in corpus christi: et credo quod si substantia
<lb ed="#V" n="34"/>panis maneret: adhuc posset diuina voluntas facem: vt illa
<lb ed="#V" n="35"/>accidentia non immitterentur illi substantiae in essendo: sed fieret existentia non
<lb ed="#V" n="36"/>in subiecto sine eorum mutatione secundum aliquid absolutum.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e574">
¶ Ad 8m
<lb ed="#V" n="37"/>dicendum: quod quamuis substantia creata manente: non posset auferri per
quam<lb ed="#V" n="38" break="no"/>cumque pos m ab ea: omnis eius relatio ad causam efficientem: tamen fieri
pos<lb ed="#V" n="39" break="no"/>set per diuinam potentiam: vt qui refertur vno modo: referretur alio
<lb ed="#V" n="40"/>modo. Unde ab ea posset separari aliqua sui relatio ad suam causam
effi<lb ed="#V" n="41" break="no"/>cientem: et dari alia. Unde si substantiam creatam existentem in seipsa deus
<lb ed="#V" n="42"/>faceret existem in seipso: vt in supposito: eo modo quo existit
<lb ed="#V" n="43"/>humana natura Iesu christi: dico quod post assumptionem aliter
refer<lb ed="#V" n="44" break="no"/>retur ad suam causam efficientem quam antem alia enim relatio importatur per
<lb ed="#V" n="45"/>esse in seipso a causa efficiente: quam sit illa que importatur per
<lb ed="#V" n="46"/>esse in alio a causa efficiente.
</p>
</div>
<div xml:id="kzz7yh-g01020-Dd1e599">
<head xml:id="kzz7yh-g01020-Hd1e601">Quaestio 2</head>
<head type="question-title">Utrum possibile fuerit unam diuinam personam incari sine alia.</head>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e603">
Questio I
<lb ed="#V" n="47"/>SEcundo queritur vtrum possibile fuerit vnam
di<lb ed="#V" n="48" break="no"/>uinam personam incarnari sine alia.
<lb ed="#V" n="49"/>Et videtur quod non. In incarnatione personam communicauit suum
<lb ed="#V" n="50"/>naturaliter existere nature assumpte. illa enim natura
<lb ed="#V" n="51"/>existit per existentiam verbi: sed vnum existem est trium personarum: quia per vnam
<lb ed="#V" n="52"/>existunt essentiam. ergo vna sine alia incarnari non potest
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e619">
¶ Item quaecum
<lb ed="#V" n="53"/>quoe sunt vnum non potest vnum incarnari sine alio: sed tres persone
<lb ed="#V" n="54"/>sunt vnum. Unde saluator in Io. 10. c. dicit. Ego et pater vnum
su<lb ed="#V" n="55" break="no"/>mus: ergo vna persona sine alia incarnari non potuit.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e628">
¶ Item Aug.
<lb ed="#V" n="56"/>1. libro de trinitate. c. 10. dicit: quod pater et filius et spiritus sanctus: sicut
inseparabi<lb ed="#V" n="57" break="no"/>les sunt: ita inseparabiliter operantur: ergo cum incarnatio sit
opera<lb ed="#V" n="58" break="no"/>tio: non potest vni persone sine aliis conuenire.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e637">
<lb ed="#V" n="59"/>Contra Aug. parum ante auctoritatem praeallegatam dic trinitatem
<lb ed="#V" n="60"/>non natam de virgine maria: sed tantummodo filium: sed
il<lb ed="#V" n="61" break="no"/>la persona sola est incarnata: quae est de vergine nata: ergo persona filii
<lb ed="#V" n="62"/>dei sola incarnata est.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e649">
¶ Item persone filii dei incarnatio: fuit
<lb ed="#V" n="63"/>eius missio. vnde Aug 2 libro de trinitate. c. 4. dicit. Cum ait apostolus:
Mi<lb ed="#V" n="64" break="no"/>sit deus filium suum secnum ex muliem: sati ostendit eo ipso missum filium
<lb ed="#V" n="65"/>quo factus est ex muliem. Sed certum est quod vna persona mitti potest
si<lb ed="#V" n="66" break="no"/>ne alia: ergo et persona filii dei sine alia persona potuit incarnari.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e660">
<lb ed="#V" n="67"/>Respondeo quod fuit possibile vnam diuinam personam sine
<!--not sure?-->
<lb ed="#V" n="68"/>alia incarnari. persona enim filii dei
incar<!--00014.xml--><cb ed="#V" n="b"/><lb ed="#V" n="69" break="no"/>nat a est: nec tamen pater: et spiritus sanctus incarnati sunt.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e673">
¶ Ad videndum
<lb ed="#V" n="70"/>autem quomodo hoc fuerit possibile. Sciendum quod de ratione cuiusset persone est
<lb ed="#V" n="71"/>essentia et proprietas relatiua persone constitutiua in essentia persone
<lb ed="#V" n="72"/>conueniunt: quia in tribus est nuon vna: sed secundum personales proprietates
di<lb ed="#V" n="73" break="no"/>stinguuntur. Unde si persona filii dei tali modo fuisset incarnata quod
<lb ed="#V" n="74"/>immedia tius sibi fuisset natura humana vnita ratione essentie quam ratione
<lb ed="#V" n="75"/>personalis proprietati non potuisset incarnari: quin pater et spiritus sactus
<lb ed="#V" n="76"/>simul fuissent incarnati: quia si plura inter se distincta in aliquo vno
com<lb ed="#V" n="77" break="no"/>ueniunt: quod vni conuenit immediate ratione huius in quo conuenit cum
<lb ed="#V" n="78"/>aliis: aliis est conuenit: sed persona filii dei per talem modum non fuit
<lb ed="#V" n="79"/>incarnata: immo natura humana immediatius: et per prius vnita fuit
<lb ed="#V" n="80"/>persone filii dei ratione personalis proprietatis: quam ratione essentie et
lo<lb ed="#V" n="81" break="no"/>quor hoc de proprietate non simpliciter: sed secundum rationem eo modo quo potest
<lb ed="#V" n="82"/>poni in diuinis: et quia persona filii dei per proprietatem personalem
disti<lb ed="#V" n="83" break="no"/>guitur a persona patris et spiritus scienti: ideo per illum malum quo est incarnata
<lb ed="#V" n="84"/>absque hoc quod incarnaretur persona patris et spiritus scieni potuit incarnari.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e708">
<lb ed="#V" n="85"/>Ad primum in oppositum dicendum: quod existem
absolu<lb ed="#V" n="86" break="no"/>te dictum vnum est in tribus personis: sic et
<lb ed="#V" n="87"/>vna essentia: sed existem personam patris: non est existem personam filii vel
<lb ed="#V" n="88"/>spiritus scienti.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e719">
¶ Dicunt ergo quidam quod existem personam filii immediate communi
<lb ed="#V" n="89"/>catum est humane nature: non ita intellieendo quod natura humana existat
<lb ed="#V" n="90"/>persona filii: sed in persona: existem autem absolute dictum nature huma
<lb ed="#V" n="91"/>ne communicatum est mediante personali filii proprietate. Uel potet dici quod
<lb ed="#V" n="92"/>quamuis vnum sit existem trium personarum: tamen primo secundum rationem inrelliendi
coi<lb ed="#V" n="93" break="no"/>catum est nature humane christi: vt est esse filii: quam vt est esse substantiae: et ideo non oe
<lb ed="#V" n="94"/>quod illud existem sit communicatum nature humane christi sub ratione quae est existem
<lb ed="#V" n="95"/>patris et spiritus scientia.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e737">
¶ Ad 2m cum dicitur: quod quaecumque sunt vnum: non potest
<lb ed="#V" n="96"/>vnum sine alio incarnari etc. dico quod verum esset si vnum incarnaretur
<lb ed="#V" n="97"/>primo et immediate ratione eius in quo conuenit cum aliis: sed per illum modum
<lb ed="#V" n="98"/>persona filii incarnata non est: vt visum est in compore quaestionis
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e747">
¶ Ad 3m
<lb ed="#V" n="99"/>dico quod verum est: quod pater et filius et spiritus sanctus incarnauerum: ipsum
fi<lb ed="#V" n="100" break="no"/>lium: et tamen solus filius incarnatus est. Exemplum rude posset
<lb ed="#V" n="101"/>poni: si tres homines vnum ornarent de seipsis: tunc enim posset
di<lb ed="#V" n="102" break="no"/>ci quod tres ornarent: et tamen vnus solus ornatus esset.
</p>
</div>
<div xml:id="kzz7yh-g01020-Dd1e759">
<head xml:id="kzz7yh-g01020-Hd1e761">Quaestio 3</head>
<head type="question-title">Utrum possibile sit: videtur fuerit patrem vel spiritum secuum incarnari</head>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e763">
<!--notsure-->
Quaestio III.
<lb ed="#V" n="103"/>Tertio queritur vtrum possibile sit: vel fuerit patrem vel
<lb ed="#V" n="104"/>spiritum sanctum incarnari. Et videtur quod non. Anselmus
<lb ed="#V" n="105"/>in libro de incarnatione verbi longe pomus medium diem quod quodlibet
<lb ed="#V" n="106"/>peruum inconueniens in deo est impossibile: sed esse filios plures
<lb ed="#V" n="107"/>in trinitate est inconueniens: cum ergo essent pluries filii in trinitate si
pater<lb ed="#V" n="108" break="no"/>et spiritus sanctus incarnaretur: impossibile est patrem vel spiritum secntum incarnari.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e779">
<lb ed="#V" n="109"/>¶ Item impossibile est oppsium simul conuenire eidem: sed pater est innascibil
Si<lb ed="#V" n="110" break="no"/>autem posset incarnari: nascibitur esset: ergo non potest: nec potuit incarnari.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e786">
<lb ed="#V" n="111"/>¶ Item secundum philosophum. 3. phy. In perpetuis non diffent esse et posse: ergo cum
<lb ed="#V" n="112"/>persona sit perpetua illa quae non est incarnata numquam potuit incarnari.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e793">
<lb ed="#V" n="113"/>Contra posse carnem assumen nobilitat fuit in filio:
<lb ed="#V" n="114"/>sed equalis nobilitas est in tribus personis:
<lb ed="#V" n="115"/>ergo posse incarnari conuenit patri et spiritui sancto.
</p>
<!--?-->
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e803">
<lb ed="#V" n="116"/>¶ Respondeo quod loquendo de posus absoluta pater et spiritus san
po<lb ed="#V" n="117" break="no"/>tuerunt: et adhuc possent incarnari: quia vt in primo li.
<lb ed="#V" n="118"/>ostensum est: deus de poso absoluta potest omne illud quod non includit contradictio
<lb ed="#V" n="119"/>nem. Sed si pater et scilicet incarnarentur: ita quod cuilibet trium personarum esset
<lb ed="#V" n="120"/>vnita humana natura: hoc nullam includeret contradictionem. hoc est potest deus de
<lb ed="#V" n="121"/>pomo ordinata vocando posm ordinatam: non tantum qua potest omne id quod velt:
<lb ed="#V" n="122"/>et disposuit se facturum: sed est quod potest velle et disponem se facturum:
<lb ed="#V" n="123"/>quamuis enim deus non velit: nec disposuerit patrem incarnare: vel I cilicet
<lb ed="#V" n="124"/>tamen hoc deus posset velle et disponem: sed numquam volet: neque dispositionet.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e825">
<lb ed="#V" n="125"/>Ad primum in oppositum dicendum: quod quamuis plures
<lb ed="#V" n="126"/>filios eternos esse in trinitate impossibile
<lb ed="#V" n="127"/>sit simpliciter: et est plures filios ratione nature assumpte esse in trinitate
<lb ed="#V" n="128"/>inconueniens sit secundum ordinem quae nunc est: et ex consequenti impossibile per pos im
<lb ed="#V" n="129"/>ordinatam restringendo poiteom ordinatam respectum houo tantum quod vult
<lb ed="#V" n="130"/>et disposuit se facturum: non tamen inconueniens esset secundum ordinem:
quem<lb ed="#V" n="131" break="no"/>deus instituere potest. Unde et possibile est de potmon ordinata ordine
quem<lb ed="#V" n="132" break="no"/>deus instituere potest
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e845">
¶ Ad 2m dicendum: quod patrem esse nascibilem
inquan<lb ed="#V" n="133" break="no"/>tum est habens diuinam naturam non ab alio: et ipsum esse nascibilem
<lb ed="#V" n="134"/>ratione humane nature quam posset assumen ex tempore non sunt
opposi<lb ed="#V" n="135" break="no"/>ta.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e854">
¶ Ad 3m dicendum: quod illa propositio non sic est intelligenda quod deus
<lb ed="#V" n="136"/>faciat omne illud quod facem potest: nec quod posse cuisset creature ca¬
<!--00015.xml-->
<pb ed="#V" n="3-r"/>
<cb ed="#V" n="a"/>
<lb ed="#V" n="1"/>rentis termino a parte post sit suum esse: sed sic est intelligenda quod in
<lb ed="#V" n="2"/>rebus quae sunt ab eterno non differt realiter dicem hoc fuit ab eter.
<lb ed="#V" n="3"/>no: et hoc potuit esse ab eterno. Unde Con. 32. Possibile in rebus
<lb ed="#V" n="4"/>eternis quas non continet tempus est necessarium. Sed secundum veritatem
<lb ed="#V" n="5"/>nulle res sunt tales nisi ille quibus fruendum est quae sunt pater et
<lb ed="#V" n="6"/>filius et spiritus sanctus qui sunt tres persone quae sunt vnus deus.
</p>
</div>
<div xml:id="kzz7yh-g01020-Dd1e879">
<head xml:id="kzz7yh-g01020-Hd1e881">Quaestio 4</head>
<head type= "question-title">Utrum plures personae potuissent simul assumere unam et eandem naturam</head>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e883">
Quaestio IIII.
<lb ed="#V" n="7"/>QUarto quaeritur vtrum plures persone potuissent
<lb ed="#V" n="8"/>simul assumen vnam et eandem naturam. Et
<lb ed="#V" n="9"/>videtur quod sic: quae sunt vnum possunt esse suppositum vnius nature.
<lb ed="#V" n="10"/>Sed sicut dicit beatus Io. i. i. ca. sua. c. 3. hi tres
<lb ed="#V" n="11"/>vnum sunt. ergo possunt esse per assumptionem suppositum vnius nature
crea<lb ed="#V" n="12" break="no"/>te.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e899">
¶ Item si eadem superficies in nuon esset in tribus hominibus illi tres
<lb ed="#V" n="13"/>possent esse subiectum vnius coloris mediante superficie ipsa. ergo a
simili<lb ed="#V" n="14" break="no"/>cum in tribus divinis personis sit vna essentia: videtur quod illa mediante
<lb ed="#V" n="15"/>possent esse per assumptionem suppositum vnius humane nature
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e908">
¶ Item
<lb ed="#V" n="16"/>cum per miraculum duo corpora possint esse simul: et secundum aoctorem sex
<lb ed="#V" n="17"/>principiorum. Ubi sit circunscriptio corporis a loci
circunscri<lb ed="#V" n="18" break="no"/>ptione procedens in duobus corporibus potest essentia per miraculum
<lb ed="#V" n="19"/>vnum. vbi ergo a simili per miraculum in tribus diuinis
sup<lb ed="#V" n="20" break="no"/>positis posset substentari vna natura humana.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e921">
<lb ed="#V" n="21"/>Contra assumptio nature humane non potest fieri qun <!--?-->
termi<lb ed="#V" n="22" break="no"/>netur ad aliquam vnitatem: sed si tres persone
assume<lb ed="#V" n="23" break="no"/>rent eandem naturam in numero planum est quod illa assumptio non posset
<lb ed="#V" n="24"/>terminari ad vnitatem persone: nec ad vnitatem nature: quia ex natura
di<lb ed="#V" n="25" break="no"/>uina et humana: non potest fieri vna natura ergo tres persone non possunt
<lb ed="#V" n="26"/>eandem naturam in nuon assumen.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e938">
¶ Item si tres persone assumerent
<lb ed="#V" n="27"/>vnam et eandem in numero naturam: sequeretur hoc inconueniens quod
<lb ed="#V" n="28"/>esset homo: nec vnus: nec plures. Non enim essent plures propter
huma<lb ed="#V" n="29" break="no"/>ne nature vnitatem: nec vnus homo propter suppositorum pluralitatem.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e947">
<lb ed="#V" n="30"/>Respondeo quod de ratione persone est essentia et
proprie<lb ed="#V" n="31" break="no"/>tas persone constitutiua: plures ergo personas
<lb ed="#V" n="32"/>posse simul assumen vnam et eandem in nuon naturam dupliciter potest intelligi:
<lb ed="#V" n="33"/>vnomodo ita quod qualet persona fieret suppositum illius humane nature immedia
<lb ed="#V" n="34"/>tis ratione essentie quam ratione proprietatis persone constitutiue. Alio modo
ecom<lb ed="#V" n="35" break="no"/>uerso. Primo modo fuit possibile quod tres persone assumerent vnam et
<lb ed="#V" n="36"/>eandem naturam in nuon: quia tunc eet substentata in tribus personis
imme<lb ed="#V" n="37" break="no"/>diate per illud quod est commune tribus personis: nec tibi absurdum videatur
<lb ed="#V" n="38"/>quod essentia substentata in persona substentare posset humanam naturam
<lb ed="#V" n="39"/>cum essentia vnius accidentis veru. g. superficiei substentate in aliqua
hy<lb ed="#V" n="40" break="no"/>postasi videamus substentare aliam essentiam accident. veu. g. coloris.
<lb ed="#V" n="41"/>Secundo modo nunquam fuit possibile: nec est quod pluries persone assumerent
<lb ed="#V" n="42"/>vnam et eandem naturam non propter aliquam in posm ex parte personarum: sed propter
<lb ed="#V" n="43"/>limitationem nature terminate: cuius limitatio pati non posset: vt
<lb ed="#V" n="44"/>esset in tribus suppositi non mediante aliquo communi absque sui
disti<lb ed="#V" n="45" break="no"/>ctione. Secundum tamen vtrumque modum concedendum est quod nunquam fuit
<lb ed="#V" n="46"/>possibile tres personas vnam et eandem naturam assumere in vnitate
perso<lb ed="#V" n="47" break="no"/>ne: vnde Anselunus 2 libro Cur deus homo ante medium locum inter
princi<lb ed="#V" n="48" break="no"/>pium et medium dic quod pluries persone nequeunt vnum
eun<lb ed="#V" n="49" break="no"/>demque hominem assumere in vnitate persone.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e993">
¶ Ex praedictis
<lb ed="#V" n="50"/>patet via ad videndum quid sit dicendum ad argumenta ad vtramque partem.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e998">
<lb ed="#V" n="51"/>Ad primum dicendum quod procedit de modo assumendi prino
<lb ed="#V" n="52"/>dicto.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1005">
¶ Simili modo dicendum est ad secundum.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1007">
<lb ed="#V" n="53"/>¶ Ad 3m dicendum quod in duobus corporibus in eodem loco existentibus non
<lb ed="#V" n="54"/>est vnum vbi: cum enim locuns non sit in corporibus locatis: sed in corpore
lo<lb ed="#V" n="55" break="no"/>causate: sic in subiecto: non oportet quod numeretur locus corporum similiter existentium
in<lb ed="#V" n="56" break="no"/>loco: sed vt vbi est in corpore locato sicen in subiecto: et quia subiectis numeratis
<lb ed="#V" n="57"/>numerari oportet subiectorum accidentia: ideo in pluribus
corpori<lb ed="#V" n="58" break="no"/>bus existentibus in eodem loco sunt plura vbi.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1024">
<lb ed="#V" n="59"/>Ad primum ad partem alia dicendum: quod si tres persone assum
<lb ed="#V" n="60"/>pesissent vnam naturam illa vnio non fuisset
<lb ed="#V" n="61"/>terminata ad vnitate persone: quia tres persone non essent vna
perso<lb ed="#V" n="62" break="no"/>na: nec essentia mediante quae esset in personis substentata: habet rationem
per<lb ed="#V" n="63" break="no"/>sone: nec esset terminata ad vnitatem nature: sic intelligendo quod ex
<lb ed="#V" n="64"/>nam humana: et diuina fieret vna natura. Sed ita quod esset substentata
im<lb ed="#V" n="65" break="no"/>mediate in diuina essentia quae est vna et mediante illa in personis.
<lb ed="#V" n="66"/>Nec enim dicimus naturam humanam filii dei: ideo assumptam in vnitatem
<lb ed="#V" n="67"/>persone: quia ex illa et persona filii dei constituta sit vna persona: sed
<lb ed="#V" n="68"/>quia illa natura humana non existit in selpsa: sed est immediate in perso¬
<!--00015.xml-->
<cb ed="#V" n="b"/>
<lb ed="#V" n="69"/>na filii dei subslantificata: seu substentata.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1055">
¶ Ad 2m dicunt
<lb ed="#V" n="70"/>quidam quod si pater et filius et spiritus sanctus assumpsissent vnam naturam
<lb ed="#V" n="71"/>humanam in nuon essent vnus homo: sicut vnus deus: propter naturam vnam
di<lb ed="#V" n="72" break="no"/>uina. Et sic cum dicimus deus est pater: deus est filius: deus spiritus
san<lb ed="#V" n="73" break="no"/>ctus: iste terminus deus supponit naturam diuinam: sic cum
di<lb ed="#V" n="74" break="no"/>ceremus: homo est pater: homo est filius: homo est spiritus sanctus: homo est
trini<lb ed="#V" n="75" break="no"/>tas: ille terminus homo: supponeret pro natura diuina: inquantum ea
<lb ed="#V" n="76"/>mediante esset vna natura humana in tribus personis.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1073">
¶ Alii dicunt
<lb ed="#V" n="77"/>ad argumentum quod non posset dici nec vnus homo: propter pluralitatem
suppo<lb ed="#V" n="78" break="no"/>sitorum: nec pluries homines propter vnitatem nature humane: nec hoc habent
pro<lb ed="#V" n="79" break="no"/>inconuenienti: vere tamen diceretur de qualiet persona: quod esset homo.
</p>
</div>
<div xml:id="kzz7yh-g01020-Dd1e1083">
<head xml:id="kzz7yh-g01020-Hd1e1085">Quaestio 5</head>
<head type="question-title">Utrum persona incarnata cum assumpta natura posset adhuc aliam assumen</head>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1087">
Quaestio V
<lb ed="#V" n="80"/>QUinto quaeritur vtrum persona incarnata cum
assum<lb ed="#V" n="81" break="no"/>pta natura posset adhuc aliam assumen.
<lb ed="#V" n="82"/>Et videtur quod non: quia esse hominem est esse personam: sed filius dei
<lb ed="#V" n="83"/>non potest esse plures persone: ergo non potest esse plules homines:
<lb ed="#V" n="84"/>sed si adhuc assumeret aliam naturam humanam esset plures homines.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1100">
<lb ed="#V" n="85"/>¶ Item impossibile est duo accidentia eiusdem speciei simil esse in eodem subiecto ergo
<lb ed="#V" n="86"/>a simili impossibile est duas naturas eiusdem speciei simul esse in eodem
suppo<lb ed="#V" n="87" break="no"/>sito.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1109">
¶ Item natura humana non plurificatur nisi per suppositorum
plurali<lb ed="#V" n="88" break="no"/>tatem: vnde si intelligatur: vt abstracta a petro et paulo: et sic de
<lb ed="#V" n="89"/>aliis: intelligitur vt non plurificata. Sed vna diuina persona
<lb ed="#V" n="90"/>non potest esse plura supposita. ergo in vna persona
diuina<lb ed="#V" n="91" break="no"/>simul non possunt substantificari pluries humane nature.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1120">
<lb ed="#V" n="92"/>Contra per naturam assumptam pos filii dei non est minorata:
<lb ed="#V" n="93"/>sic ergo ante naturam humanam assumpta potuit eam
assu<lb ed="#V" n="94" break="no"/>men: ita cum ista quam assumpsit aliam assumen potest
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1130">
¶ Item diuine
<lb ed="#V" n="95"/>persone non repugnat simul esse suppositum naturarum duarum: quod patet:
<lb ed="#V" n="96"/>quia persona filii dei simul esset suppositum diuine nature: et humane ergo assumen
<lb ed="#V" n="97"/>simul pluries humanas naturas: nulla contradictionem includit. Sed persona
di<lb ed="#V" n="98" break="no"/>uina potest omne illud quod non includit contradictionem. ergo persona filii dei
<lb ed="#V" n="99"/>posset assumen aliam naturam humanam simul cum illa quam assumpsit.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1143">
<lb ed="#V" n="100"/>Respondeo quod persona incarnata cum assumpta
natu<lb ed="#V" n="101" break="no"/>ra posset adhuc aliam assumen de
potesta<lb ed="#V" n="102" break="no"/>te absoluta: et hoc propter sui simplicitatem et immensitatem simul propter quae
<lb ed="#V" n="103"/>ita est tota hic quod tota alibi: et ita est tota suppositum illius humane
<lb ed="#V" n="104"/>nature: quam assumpsit: quod tota est posset esse suppositum alterius
na<lb ed="#V" n="105" break="no"/>ture humane: ista natura humana: quam assumpsit sibi remanente
vni<lb ed="#V" n="106" break="no"/>ta: nec tamen propter hoc posset dici filius dei esse plures homines propter
vnita<lb ed="#V" n="107" break="no"/>tem suppositi: nec vnus homo tantum: propter pluralitatem nature humane: et
<lb ed="#V" n="108"/>tamen vere esset homo inquantum esset suppositem huius humane nature signante:
<lb ed="#V" n="109"/>et est inquantum esset suppositum alterius humane nature.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1167">
¶ Aliqui tamen
<lb ed="#V" n="110"/>dicunt quod esse pluries homines eo quod terminus communis in praedicatio positus
<lb ed="#V" n="111"/>selhabet ad modum forme: et ideo numerus pluralis termi communis in
praedi<lb ed="#V" n="112" break="no"/>cato positi: non numerat nisi naturam: qui se hebeat ad modum forme.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1176">
<lb ed="#V" n="113"/>Ad primum in oppositum dicendum: quod esse hominem est esse
perso<lb ed="#V" n="114" break="no"/>nam quae est suppositum nature humane: et si
<lb ed="#V" n="115"/>filius dei assumeret aliam naturam humanam cum illa quae iam est
assum<lb ed="#V" n="116" break="no"/>pta: filius dei esset persona in duabus naturis humanis inquantum esset
<lb ed="#V" n="117"/>suppositum duarum nec ex hoc posset concludi quod essent due
perso<lb ed="#V" n="118" break="no"/>ne
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1192">
¶ Ad 2m cum dicitur: quod impossibile est duo accidentia eiusdem speciei simul
<lb ed="#V" n="119"/>esse in eodem subiecto etc. Dicendum secundum aliquos hanc non esse vniversliter veram:
<lb ed="#V" n="120"/>quod nituntur confirmare per Dio. dicentem 2 c. de di. no quod lumina
<lb ed="#V" n="121"/>plurium luminarium simul possunt esse in eadem parte medii manentia
<lb ed="#V" n="122"/>distincta. Cum enim a mouetur vnum luminariu corrumpitur lumen quod in
<lb ed="#V" n="123"/>medio per illud luminare erat.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1205">
¶ Preterea: dato quod vera sit: et
<lb ed="#V" n="124"/>forte ita est in omnibus accidentibus: que manent distincta per suas
origi<lb ed="#V" n="125" break="no"/>nes: adhuc non valeret argumentum: quia omne subiectum accidentis limitatum
<lb ed="#V" n="126"/>est: et ideo non potest esse totum subiectum vnius: et totum subiectum alterius: ita
<lb ed="#V" n="127"/>vt per hoc ipsa accidentia eiusdem speciei inter se haberent distinctionem. Similiter
<lb ed="#V" n="128"/>quia suppositum creatum limitatum est: due nature eiusdem speciei non possunt
<lb ed="#V" n="129"/>simul esse in vno supposito creato: sed diuinum suppositum simplex
<lb ed="#V" n="130"/>est et immensum: et ideo filius dei ita est suppositum vnius humane nae
<lb ed="#V" n="131"/>quod totus potest esse suppositum alterius humane nature: ita quod
<lb ed="#V" n="132"/>qumuis ille due nature simul essent in eodem supposito: non tamen
<lb ed="#V" n="133"/>oporteret eas esse in eodem loco.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g01020-d1e1230">
¶ Ad 3m dicendum: quod
nan<lb ed="#V" n="134" break="no"/>humana. Plurificatur in suppositis inquantum supposita sunt
<lb ed="#V" n="135"/>indiuidua et si filius dei assumpsisset duas humanas naurs
<lb ed="#V" n="136"/>quamuis ille non essent supposita: tamen essent indiuidua. Humana
<!--00016.xml-->
<pb ed="#V" n="3-v"/>
<cb ed="#V" n="a"/>
<lb ed="#V" n="1"/>enim natura in christo quamuis non hebeat rationem suppositi: tamen
<lb ed="#V" n="2"/>indiuidua est. vnde Dam. li. 3. c. 11. dicit: quod filius dei
assum<lb ed="#V" n="3" break="no"/>sit naturam humanam in atomo.
</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>